Genderdysforie deel 9

quote:

Op woensdag 18 juli 2007 11:58 schreef Hildy het volgende:
Ik heb wel wat nieuws te vertellen. Nouja, een beetje dan. Ik kom net terug van het gesprek met de psychiater. Het was een gewone "huis-tuin-en-keuken" psychiater (haar woorden), maar voor zover zij kon nagaan ben ik niet gek. (toch wel een fijn idee).

GEFELICITEERD!!!

Nou weer een stapje dichterbij dus! Ben blij voor je hildy, nu kun je denk ik zelf ook wel makkelijker je gevoel vertrouwen. Geen kamertje met zachte muren voor jou dus!

quote:

Op woensdag 18 juli 2007 10:48 schreef AnnaB het volgende:
[...] als het helpt om je te uiten [...]

Dat doet het zeker!

Nou zo te lezen ben je lekker positief gestemd.

Ik vind mezelf ook best een beetje gek hoor. Maar ik blijf er bij dat gekke mensen zichzelf niet gek kunnen vinden en dat ik daarom dus ook niet gek ben!

Ik kan me trouwens maar wat goed voorstellen dat je uitkijkt naar de volgende afspraak met je seksuoloog. Ik heb vandaag gewoon al 4 of 5 keer de brievenbus opengemaakt om te kijken of daar toevallig al een 'wiite envelop' in zat. Gelukkig heb ik nooit nagels gebeten, vind het maar vies, want anders had ik nu geen nagel meer over.

quote:

Op woensdag 18 juli 2007 18:14 schreef Hildy het volgende:
Ja, 't zonnetje is echt een beetje doorgebroken

Hartstikke mooi! En proberen te houden zo heh.

quote:

De meest normale mensen die ik ken kunnen heel gek doen, en de meest gekke mensen die ik ken houden bij hoog en bij laag vol dat hun gedrag heel normaal is. Dus doe jij maar lekker gek

Haha, ik ga mijn best doen. Ik ben van mezelf toch best een beetje maf dus zolang ik mezelf maar blijf komt het wel goed!

quote:

Maar wees niet te ongeduldig. Bedenk wel dat er dan straks een hele aardige mevrouw voor je zit, waartegen je dan moet gaan zeggen dat je je vrouw voelt.

Daar maak ik me eigenlijk helemaal niet zo veel zorgen over. Ik zei het laatst al tegen Anna; Tegen een vreemde zeggen dat ik me vrouw voel vind ik lang niet zo eng dan het tegen een bekende zeggen. Maar eerlijk is eerlijk, over de telefoon vond ik het nog steeds wel een beetje eng om te zeggen dat ik een genderidentiteitsprobleem heb. Dus dat zal niet veel anders zijn als ik tegenover die aardige mevrouw zit.

quote:

Dat ene woordje heh, dat was voor mij zo eng ('t is me vandaag gelukt _{ik ben ook een stomme koe ook heh, welke man voelt zich nu 'vrouwelijk'...}).

Dus het hoge woord is er uit. Daar mag je best trots op zijn want dat kost een hoop moed!

quote:

Ik probeer al een tijdje er van af te komen. Dat lukt eventjes, en dan komt zoiets als dit langs. Argh!

Ik moet vanavond gewoon even de deur uit, een eindje fietsen ofzo. Even afreageren.

Het weer is er naar dus ik zou het gewoon lekker doen. En handjes aan het stuur heh, dan kun je ze ook niet in je mond stoppen.

Meike, wat triest voor je vriendin dat ze zo wordt tegengewerkt. Je vertrouwt toch eigenlijk meestal op het gegeven dat je ouders zoveel van je houden dat ze je door dik en dun steunen. En danheb je het al zo moeilijk en dan nog eens tegengewerkt worden ook.

Min of meer zelfde geldt voor Eline. Ik kan me voorstellen dat het een enorme drempel is die je moet nemen om ooit met je ouders om de tafel te gaan zitten en het onderwerp aan te kaarten, zeker gezien de boude uitspraak van je vader. Heb je al over eventuele konsekwenties in jullie relatie nagedacht? Wat lijkt je erger? De wetenschap dat je misschien straks eindigt met een vader die je niet meer wil kennen, of de wetenschap dat als je het nooit vertelt je nooit jezelf kunt zijn?? Dankjewel voor je uitgebreide antwoordt. Ikzelf ben meer een atheist dan een agnost trouwens.

Anna,uit jouw antwoord blijkt duidelijk dat je dat vraagstuk alang achter je hebt gelaten. Wel zonde van de verloren vriendschappen, alhoewel dat natuurlijk ook wel weer betrekkelijk is.

Ikzelf ben katholiek opgevoed maar heb me op mijn 19e bewust uitgeschreven uit de kerk. Ik heb nooit iets met het geloof gehad. Mijn ouders vonden het niet erg gelukkig. Ze zijn zelf trouwens ook niet al te praktiserend ofzo. Mijn kinderen zijn dan ook niet gedopt of iets dergelijks, ze hebben geen geloof.

Ikzelf zou er dus voor wat betreft geloof geen enkele moeite mee hebben als mijn zoon/dochter op een goede dag tegen me zou zeggen dat ie/ze transseksueell was, of homoseksueell. Ook niet vanuit andere normen en waarden die ik mezelf heb toegeigend trouwens. Het enige waar ik moeite mee zou hebben is met de lange en ongetwijfeld moeilijke weg die hij/zij dan zou moeten gaan om gelukkig te worden!! Ik zie mijn kinderen niet graag verdriet hebben.

quote:

Op woensdag 18 juli 2007 19:41 schreef ElizabethR het volgende:
Ik kan me voorstellen dat het een enorme drempel is die je moet nemen om ooit met je ouders om de tafel te gaan zitten en het onderwerp aan te kaarten, zeker gezien de boude uitspraak van je vader. Heb je al over eventuele konsekwenties in jullie relatie nagedacht? Wat lijkt je erger? De wetenschap dat je misschien straks eindigt met een vader die je niet meer wil kennen, of de wetenschap dat als je het nooit vertelt je nooit jezelf kunt zijn?? Dankjewel voor je uitgebreide antwoordt. Ikzelf ben meer een atheist dan een agnost trouwens.

Ik zou inderdaad niet goed weten hoe ik zoiets zou moeten brengen. Uiteraard moet je er het goede moment voor kiezen en lijkt het me handig om er voor te zorgen dat ze in ieder geval zitten en die avond niets op de planning hebben staan. Maar het blijft een probleem. Ik zit er al mee sinds ik me er bewust van ben dat ik met deze gevoelens zit. De oudste herinnering waarin ik echt dacht "Verrek maar ik voel me helemaal geen jongen. Ik had een meisje moeten zijn." is van zo'n 13 jaar terug. Sinds dat moment is 'het vertellen' het grootste struikelblok geweest. Anders hadden ze het nu wel geweten.
Over de consequenties heb ik zeker heel veel nagedacht maar voorspellingen durf ik eigenlijk niet te doen. Ik weet wel dat ik absoluut niet kan blijven leven zoals ik nu leef. Met 'mezelf' diep verscholen. Dat wordt niets want ik weet zeker dat ik dan binnen een jaar of twee weer zwaar depressief ben. Heb dat al een paar keer meegemaakt en het komt iedere keer in verergerde vorm terug. Wie weet sta ik dan tegen die tijd écht een keer ergens bovenop en is het einde verhaal. Dat lijkt me geen goed plan. Dus er iets aan doen is de enige optie. Ik hoop gewoon dat mijn vader me kan accepteren zoals ik ben. Dat lijkt hem tegenwoordig aardig te lukken op andere vlakken dus misschien dat hij dit dan ook wel kan accepteren. Mij begrijpen zal hij het overigens nooit maar dat doet hij nu ook al niet.

Dat je atheist bent is je goed recht! Ik wil niemand voor de hoofd stoten met mijn levensbeschouwing. Iedereen moet vooral voor zichzelf uitmaken wat hij of zij gelooft, denkt te weten of denkt niet te weten. Levensbeschouwing en religie zijn erg persoonlijk. Daarom heb ik nooit kunnen begrijpen waarom mensen van een kerkelijke gemeenschap kunnen zijn.

Nog even een late reactie op:

quote:

Op woensdag 18 juli 2007 11:58 schreef Hildy het volgende:
Ik heb wel wat nieuws te vertellen. Nouja, een beetje dan. Ik kom net terug van het gesprek met de psychiater. Het was een gewone "huis-tuin-en-keuken" psychiater (haar woorden), maar voor zover zij kon nagaan ben ik niet gek. (toch wel een fijn idee).

Al klinkt het simpel wat ze zegt, er valt een enorme last van je af. Ik heb de zelfde woorden ongeveer gekregen van mijn psycholoog in de tijd dat ik net in de mangel zat van testen, vragen ronden enzo. Hij liet mij erg op m'n gemak voelen en juist toen ik dacht, wat een super psych ben je toch, verliet hij het VU :

Ik kom uit een gelovig gezin, maar mijn ouders zijn niet zo streng gelovig gelukkig. Ze hebben het wel een periode moeilijk gevonden om te rijmen met hun geloof, maar zij respecteren dat ik niets met dat geloof te maken wil hebben (net zoals de meeste van mijn broers) en hebben mij er dan ook nooit mee lastig gevallen.

De hoge heren van die kerk (waar ik me al jaren daarvoor van had afgekeerd) vonden het wel nodig om mij ongevraagd te bestoken met allerlei christelijke propaganda waarin transseksualiteit gelijk geschakeld werd met homoseksualiteit, travestie en pedoseksualiteit, waarbij de centrale boodschap was dat god dat toch echt niet zo bedoeld had en dat je met Jezus er van af kunt komen zonder je lichaam schade aan te doen.

De hoge heren van de kerk bleven mij ook aanschrijven onder mijn oude naam en dat soort dingen. Voor de rest heb ik geen last gehad van het geloof. De hoge heren hebben overigens enige tijd geleden nog wel laten weten dat ze toch zijn terug gekomen op hun visie en mij accepteren en respecteren zoals ik ben (en dat god dat ook nog eens doet).

quote:

Op woensdag 18 juli 2007 20:34 schreef BetaWolff het volgende:
(en dat god dat ook nog eens doet).

Dat is zomaar aardig van Hem...

quote:

Op woensdag 18 juli 2007 20:34 schreef BetaWolff het volgende:
De hoge heren van die kerk (waar ik me al jaren daarvoor van had afgekeerd) vonden het wel nodig om mij ongevraagd te bestoken met allerlei christelijke propaganda waarin transseksualiteit gelijk geschakeld werd met homoseksualiteit, travestie en pedoseksualiteit, waarbij de centrale boodschap was dat god dat toch echt niet zo bedoeld had en dat je met Jezus er van af kunt komen zonder je lichaam schade aan te doen.

De hoge heren van de kerk bleven mij ook aanschrijven onder mijn oude naam en dat soort dingen. Voor de rest heb ik geen last gehad van het geloof. De hoge heren hebben overigens enige tijd geleden nog wel laten weten dat ze toch zijn terug gekomen op hun visie en mij accepteren en respecteren zoals ik ben (en dat god dat ook nog eens doet).

Ik heb pas sinds 2 maanden mijn contributie van de kerk opgezegd. Zowaar deed mijn vader er niet eens moeilijk over toen ik hem vroeg, "Als ik geen contributie wil betalen, hoe moet ik dat dan doen?" Hij bleef kalm en zei, "Ik zal eens even kijken." Daar stond ik even van te kijken.

Maar het is dat fijn om te weten dat het de kerk niet vreemd is om op het laatste moment nog even een 'reddingspoging' te ondernemen. Dan kan ik me er alvast op instellen. Misschien dan toch maar zo snel mogelijk op mezelf gaan wonen straks. Wilde ik toch eigenlijk al zo lang.

quote:

Op woensdag 18 juli 2007 18:14 schreef Hildy het volgende:
('t is me vandaag gelukt _{ik ben ook een stomme koe ook heh, welke man voelt zich nu 'vrouwelijk'...}).

Je denkt verkeerd, je lichaam is manlijk maar je geest is vrouwelijk, en dat botst met elkaar, is niet in evenwicht. Om dat in evenwicht te brengen is er helaas maar 1 oplossing, van geslacht veranderen, want het is nog niet mogelijk om dat gevoel van vrouw zijn dmv pillen, therapie of wat dan ook weg te krijgen, misschien dat dat ooit nog komt, maar verwacht het niet. Het is de vraag of het kan, en het is voor de farmaceutische industrie een te kleine groep om flink onderzoek voor te doen, valt te weinig aan te verdienen.
Ik had liever 10 jaar pillen en therapie gehad, maar die weg is er (helaas) niet. Nee, ik heb geen spijt van mijn geslachtsverandering, maar het is een verdomd zwaar proces, en ook de eerste jaren daarna zijn soms niet even makkelijk. Maar ik wordt geaccepteerd door de samenleving als vrouw gelukkig.

quote:

Op woensdag 18 juli 2007 11:58 schreef Hildy het volgende:
Ik heb wel wat nieuws te vertellen. Nouja, een beetje dan. Ik kom net terug van het gesprek met de psychiater. Het was een gewone "huis-tuin-en-keuken" psychiater (haar woorden), maar voor zover zij kon nagaan ben ik niet gek. (toch wel een fijn idee).

Wel eens een normaal persoon meegemaakt ? Wat is gek, wat is normaal. Ik heb 5 verschillende psychische diagnoses, en 3 medische waarvan 2 nooit meer weggaan, van psychische blijven er ook 3 altijd in bepaalde mate aanwezig.
Ben ik nu gek ? Ja, eigenlijk wel. Maar nee, want ik functioneer wel in de samenleving. Weliswaar in vrijwilligerswerk, maar niet in het makkelijkste wat er is. Zeker het voorzitterschap van een deel van de centrale cliëntenraad brengt best vel werk met zich mee. Moet je toch proberen zo goed mogelijk te doen.

Niemand (bijna eerlijk gezegd, er zijn uitzonderingen) is gek, en niemand is ook normaal, echt iedereen heeft wel iets, misschien wel zonder dat ze het (willen) weten.

quote:

Op woensdag 18 juli 2007 20:47 schreef ChantalC het volgende:

[..]

Dat is zomaar aardig van Hem...

Ohh, maar soms is Hij zo aardig, dat wil je niet weten. Maar ik heb toch een hartig woordje met Hem te wisselen als ik Hem tegenkom, mij (en vele anderen) zoiets als genderdysforie aandoen !

Het is rustig hier.

Ik wil even kwijt dat ik vandaag erg lekker in mijn vel zit. Ben al de hele ochtend lekker met mijn afstuderen bezig. Ik heb de onderwerpen bij elkaar! Dat voelt goed.
Ik voel me sowieso lekker vandaag. Ik heb een heel vredig gevoel in me, voel me gecentreerd. Het lijkt wel alsof ik vrede heb gesloten met het feit dat genderdysfoor ben en dat ik daar iets aan doe. Échte twijfel lijkt gewoon helemaal van de baan.

Moest het even kwijt. Gaat zó lekker vandaag!

Dat is fijn om te horen
Bij mij is het vandaag juist een beetje omgedraaid. Ik voel me een beetje in een zwart gaat verdwijnen. Ik ben erg nerveus voor opname en operatie, ook dat het toch niet op laatste moment niet doorgaat, maar ook als het wel doorgaat tegen de zwaarte van de operatie (6 uur). Ik kan me alleen daarvoor vasthouden dat de 2 beste chirurgen van Nederland op dit gebied mij opereren. Maar ook de onzekerheid hoe alles gaat na de operatie , hoe lang in het ziekenhuis, afwachten hoe het gaat me mij als ik uit het ziekenhuis kom, want dat is helemaal niet te voorspellen.
Nee, ik zal blij zijn als we ruim een maand verder zijn

quote:

Op donderdag 19 juli 2007 12:26 schreef AnnaB het volgende:
Dat is fijn om te horen
Bij mij is het vandaag juist een beetje omgedraaid. [...] Nee, ik zal blij zijn als we ruim een maand verder zijn

Ik kan het me voorstellen Anna. 6 uur onder narcose is ook niet niets! Dat je door de twee beste chirurgen, op dit gebied, wordt geopereerd lijkt mij inderdaad een enorme geruststelling. Sja en wat betreft alle negatieven gedachten... Misschien toch maar aan halfvolle glazen gaan denken dan? Voordelen van de operatie bijvoorbeeld! En jezelf misschien vasthouden aan het feit dat een maand enorm snel kan gaan! Ook al lijkt het op dat moment niet zo te zijn. Achteraf heb ik bijna áltijd bij alles wat ik doorlopen heb zoiets van: "Sjees, dat is rap gegaan!"

Ik zou trouwens ergens ook wel een sprongetje in de toekomst willen maken! Dan ben ik als het goed is namelijk aan het feestvieren dat mijn scriptie de volle doorgang heeft gekregen en dat ik een week later mijn diploma eíndelijke in handen heb!

[ Bericht 2% gewijzigd door Eline2602 op 19-07-2007 13:16:56 ]

Ja, achteraf gaat de tijd altijd snel, en ik heb genoeg te doen, dus vervelen zal ik mezelf niet gelukkig......

quote:

Op donderdag 19 juli 2007 14:08 schreef AnnaB het volgende:
[...] en ik heb genoeg te doen [...]

Ik hoop toch wel dat je genoeg leuke dingen te doen hebt. Vergaderenstukken doornemen is best nuttig. (ik weet niet of je daar op doelde hoor. ) Maar een beetje plezier of ontspanning lijkt me toch ook wel zo fijn. Maar jij weet daar alles van...

Vergaderstukken gelukkig niet, dvd's kopieren en branden (och ja, usenet.....) maar voor de rest ook wel lezen, naar de bioscoop (alle nieuwe films al gezien). En ja, ik moet toch ook zorgen dat ik genoeg spullen voor afleidng bij me heb in het ziekenhuis. Maar nog een paar SD kaartjes met luisterboeken/hoorspelen vullen , en dan nog max 30gb met muziek vullen, maar dat gaat heel snel....
En dan kleding etc een beetje uitzoeken enzo. Ik hoef bijna niks meer aan te schaffen, donderdags voor de opname nog even naar de kapper, lig ik er weer netjes bij op de operatietafel....

quote:

Op donderdag 19 juli 2007 15:17 schreef AnnaB het volgende:
donderdags voor de opname nog even naar de kapper, lig ik er weer netjes bij op de operatietafel....

Lach me dood als je daar ligt en ze leggen een doek over je hoofd...

quote:

Op donderdag 19 juli 2007 15:31 schreef ChantalC het volgende:

[..]

Lach me dood als je daar ligt en ze leggen een doek over je hoofd...

Tegen de tijd dat ze dat doen lig ik toch al te slapen, en je moet al voor je de OK in gaat zo'n mooi haarkapje op....
Op het moment dat de narcotiseur zegt en nu gaat u slapen, slaap ik binnen 1 a 2 tellen tot nog toe altijd.
(alleen dat zuurstofmasker wat ze op je gezicht duwen vind ik minder prettig, een paar keer diep ademhalen, nouja, vooruit dat doe ik dan maar, en floep, ik slaap)

Lezers genoeg in ieder geval.........

quote:

Op donderdag 19 juli 2007 22:49 schreef AnnaB het volgende:
Lezers genoeg in ieder geval.........

Ach gewoon ff flink F5'en, en het aantal views stijgt lekker....

Wat me wel opvalt he,
is dat jullie redelijk positief zijn over psychologen en psychiaters...

Terwijl het LGTB gebeuren hier in Spanje,
lekker tegen de psychologen aantrapt...

quote:

Op donderdag 19 juli 2007 23:46 schreef Hexley het volgende:
Ach gewoon ff flink F5'en, en het aantal views stijgt lekker....

Wat me wel opvalt he,
is dat jullie redelijk positief zijn over psychologen en psychiaters...

Terwijl het LGTB gebeuren hier in Spanje,
lekker tegen de psychologen aantrapt...

Niet elke psycholoog/psychiater in Nederland staat positief tegenover genderdysforie (de behandeling er van dan zoals die nu is), maar door de netwerken die er zijn, de 2 genderteams, Amsterdam en Groningen, werkgroep van Humanitas, en dan oa T&T en nog een paar van dat soort organisaties en forums kom je wel te weten bij wie je wel en niet moet zijn. Als je op eigen houtje gaat zoeken dan kun je flink dompers krijgen, maar op deze manier is er toch een redelijke afbakening.

quote:

Op vrijdag 20 juli 2007 09:47 schreef AnnaB het volgende:

[..]

Niet elke psycholoog/psychiater in Nederland staat positief tegenover genderdysforie (de behandeling er van dan zoals die nu is), maar door de netwerken die er zijn, de 2 genderteams, Amsterdam en Groningen, werkgroep van Humanitas, en dan oa T&T en nog een paar van dat soort organisaties en forums kom je wel te weten bij wie je wel en niet moet zijn. Als je op eigen houtje gaat zoeken dan kun je flink dompers krijgen, maar op deze manier is er toch een redelijke afbakening.

Bedoelde meer er zo hard tegen aan willen trappen dat ze dood in een hoekje liggen.
Nou ja, dood... Dat ze iig amper nog invloed hebben op de genderteam achtige trajecten...

quote:

Op vrijdag 20 juli 2007 10:44 schreef Hexley het volgende:
Bedoelde meer er zo hard tegen aan willen trappen dat ze dood in een hoekje liggen.
Nou ja, dood... Dat ze iig amper nog invloed hebben op de genderteam achtige trajecten...

Ik heb gewoon even een vraagje hierover.

Waarom zou ik er voor willen zorgen dat een psycholoog zo weinig invloed heeft/krijgt op een genderteam? Ik vind geestelijke gezondheid een groot goed! Ik ben ook heel erg op zoek geweest naar mezelf en kom erg dicht in de buurt. Ik wil juist dat de psycholoog me helpt om deze gevoelens beter te plaatsen! Ik wil juist dat ze me helpt om beter om te gaan met deze gevoelens. Ik zou liever gisteren van geslacht veranderen dan vandaag maar laat haar dan alsjeblieft eerst kijken of ik niet door iets andrs aan deze gevoelens ben gekomen! Ik kan mezelf heel slecht plaatsen bij 'andere geestelijke' aandoeningen. Maar het kan denk ik geen kwaad als iemand anders 'mijn werk' eens met me na loopt. En als ik dan onder begeleiding van een psycholoog nog steeds tot dezelfde conclusie kom dan is dat alleen maar goed. Vanaf dat moment zal ook het hele gebeuren wel in gang gezet worden. Ik kijk daar heeel erg naar uit. hoe moeilijk het ook is en gaat worden! En als blijkt dat ik samen met de psych tot andere conslusies kom dan is dat ook alleen maar goed... (kan me er trouwens niets bij voorstellen maar als ik mezelf verkeerd diagnosticeer dan moet dat toch gecontroleerd worden?)

Daarom 'trap' ik een psycholoog niet 'dood'. Om het zo maar te zeggen.

Vandaag met mijn beste vriendin over gehad dat ik bezig ben om een afspraak te krijgen bij een psycholoog. Ze hoefde niet te wten waar het over ging maar ze vond me heel moedig dat ik uit mezelf over 'mijn gevoelens' wil gaan praten. Ze plaatst me daardoor hoog op haar 'aanziensladder'. Omdat ik kennelijk zoveel diepgang heb dat ik niet aan mezelf voorbij wil gaan. Het stelt me volgens haar verre van oppervlakkigheid... Het is volgens haar blijk van lef, zelfkennis en moed. Wauw! Ik heb echt een goede vriendin! Ze is een schat.

Hey, dat zeg ik ook niet...
Maar jullie zijn er iig niet negatief over... En dat is iets wat mij gewoon opvalt...

Het kan zijn dat het gewoon opvalt, als een aantal personen negatief zijn.
Als dan een Spaanse LGTB "club" het op hun wensen lijstje zet, tja dan valt het wel heel erg op...
Niet dat ik denk dat ze het er ooit door krijgen, maar je mag je dromen hebben toch...


Van mij mag je best happy met je psycholoog wezen hoor, helemaal geen probleem mee....

Ik heb in het verleden enge tijd over hoop gelegen met mijn psychologe. Zij was extreem voorzichtig en had haar twijfels over bepaalde zaken, daar tegenover was ik volstrekt duidelijk in mijn gevoelens. Dat botste. Op zo'n moment ondervind je enige tegenstand. Maargoed in een later stadium ging alles weer prima.

quote:

Op vrijdag 20 juli 2007 15:47 schreef Hexley het volgende:
Hey, dat zeg ik ook niet...
Maar jullie zijn er iig niet negatief over... En dat is iets wat mij gewoon opvalt...

Sorry.. ik bedoelde het ook niet heel erg aanvallend hoor. Als ik het nu zelf teruglees moet ik toegeven dat die toon er wel een beetje in terug te vinden is. Ik wilde gewoon even duidelijk zijn.

quote:

Van mij mag je best happy met je psycholoog wezen hoor, helemaal geen probleem mee....

Of ik happy ben met mijn psych moet ik nog achterkomen maar vooralsnog ziet het er veelbelovend uit.

Oh ja, ik heb vandaag de intakeformulieren binnengekregen! Heb de vragenlijst net even doorgelezen. Pfff, ben haast bang dat ik nog wat research moet gaan doen ook. Sommige vragen weet ik helemaal geen antwoord op. Maar ik kom er wel uit. Dit weekend ga ik er gewoon even lekker voor zitten en alles zo eerlijk en correct mogelijk invullen.

_{Oh en het zat trouwens inderdaad in een witte envelop. Mijn moeder had hem in de post gevonden maar stelde er gelukkig geen vragen over.}

quote:

Op vrijdag 20 juli 2007 18:53 schreef Hildy het volgende:

[..]

Ik weet niet hoe het in Spanje precies zit, maar ik weet wel dat genderdysforie nog steeds door een hoop psychiaters als een soort van waanbeeld gezien wordt. In de jaren 1970 werd 't nog vaak "behandeld" met behulp van electroshocks en andere mensonterende "therapieën", en een groot deel van de psychiatrische gevestigde orde van nu is daarmee opgegroeid.

Daarbij, een hele hoop mensen kunnen zich gewoon niks bij genderdysforie voorstellen, wat een hele hoop onbegrip met zich meebrengt. "Je voelt je vrouw? Tuurlijk schat, en ik ben napoleon", dat idee een beetje.

Tot 1979,... Werden homo's en het hele T gebeuren als een gevaar voor de maatschappij gezien.
Had je de pech dat men er achter kwam, pakte men je op en kreeg je een cursus met hoe een normaal mens zich dient te gedragen, dit in een van de twee speciaal daar voor bestemde gevangenissen.

Verder zie ik regelmatig voorbij komen, in Spanje kan je ook zonder geslachts aanpassing je naam en geslacht veranderen laten... Officeel is dat alleen mogelijk als het door gezondheidsproblemen of leeftijd niet kan. Al blijkt men daar ook weer een creatieve oplossing voor gevonden te hebben.

En dit is pas sinds maart 2007 mogelijk, tja zie regelmatig andere jaar tallen...
Maar tussen belofte maken, het in de ijskast zetten, anderen die dan maar weer eens actie voeren,
het door de ambtenaren molen draaien en dan eindelijk invoeren zit een paar jaar...

quote:

Op zaterdag 21 juli 2007 00:37 schreef Hexley het volgende:

[..]

Tot 1979,... Werden homo's en het hele T gebeuren als een gevaar voor de maatschappij gezien.
Had je de pech dat men er achter kwam, pakte men je op en kreeg je een cursus met hoe een normaal mens zich dient te gedragen, dit in een van de twee speciaal daar voor bestemde gevangenissen.

Verder zie ik regelmatig voorbij komen, in Spanje kan je ook zonder geslachts aanpassing je naam en geslacht veranderen laten... Officeel is dat alleen mogelijk als het door gezondheidsproblemen of leeftijd niet kan. Al blijkt men daar ook weer een creatieve oplossing voor gevonden te hebben.

En dit is pas sinds maart 2007 mogelijk, tja zie regelmatig andere jaar tallen...
Maar tussen belofte maken, het in de ijskast zetten, anderen die dan maar weer eens actie voeren,
het door de ambtenaren molen draaien en dan eindelijk invoeren zit een paar jaar...

Zoals gezegd, ik ken een lotgenote, zij is in de 20 en woont nog thuis. De ouders werken haar zo tegen, dat abnormaal word geacht door haar eigen ouders. Ze kan van alles hebben, Asperger, PDD-NOS, autistisch of Borderline, maar genderdysfoor/transseksueel in iedergeval niet. Ze willen niet dat hun zoon dit traject ingaat, omdat hij een jongen is. Gister heb ik toevallig de film Ma Vie en Rose gekeken, soort gelijk verhaal, maar dan is de hoofdrol weggelegd voor een iemand die de leeftijd van het personage Ludovic al ruim 3 keer gepasseerd heeft. Dit najaar zal ze hopelijk, wat ik ook altijd erg gemotiveerd heb, op haar zelf gaan wonen en een dikke middelvinger trekken naar haar ouders toe.
Haar ouders hebben haar ook gedwongen om naar een kuuroord te gaan (de gevangenissen) om maar weer "clean" te worden. Te zielig voor woorden dat dit soort mensen nog bestaat, ga zelf een kuuroord in.

En als zij dit zal lezen, dat ik het over haar heb: Je red het wel M

Deze is halverwege zag ik

Ik geloof dat er ook problemen zijn met zijn aanvraag voor laserontharing..

Het is ook altijd het zelfde liedje

quote:

Op donderdag 19 juli 2007 23:46 schreef Hexley het volgende:

[..]

Ach gewoon ff flink F5'en, en het aantal views stijgt lekker....

Wat me wel opvalt he,
is dat jullie redelijk positief zijn over psychologen en psychiaters...

Terwijl het LGTB gebeuren hier in Spanje,
lekker tegen de psychologen aantrapt...

Ik ben er ook redelijk positief over, heb dan ook maar 5x een gesprekje van 30 minutjes gehad met een pshycholoog..

Dit was tevens een tvp.

quote:

Op zaterdag 21 juli 2007 10:34 schreef Sc0rPi0n het volgende:
[afbeelding]

Deze is halverwege zag ik

Nee, die is niet helemaal goed.

Nee klopt ook wel... die sokken kunnen echt niet meer..

quote:

Op zaterdag 21 juli 2007 13:05 schreef Hildy het volgende:
_{(Oeps. Ik moet ook niet op mezelf reageren. Het is zeker weekend ofzo, m'n professionaliteit is ver te zoeken...)}

Heb je die dan?

_{was een inkoppertje}

quote:

Op zaterdag 21 juli 2007 11:04 schreef Meike26 het volgende:
Ik geloof dat er ook problemen zijn met zijn aanvraag voor laserontharing..

Het is ook altijd het zelfde liedje

Ik snap dat niet zo goed. Dan ga je toch harsen? Dan ga je naar een schoonheidsalon of je neemt aandelen Veet.

quote:

Op zaterdag 21 juli 2007 12:49 schreef Meike26 het volgende:
Nee klopt ook wel... die sokken kunnen echt niet meer..

Zijn dat niet van die teensokken?

quote:

Op zaterdag 21 juli 2007 12:41 schreef Doagere het volgende:
Ik ben er ook redelijk positief over, heb dan ook maar 5x een gesprekje van 30 minutjes gehad met een pshycholoog..

Het kan altijd minder 1 afspraak van bijna een uur, 1 van 20 min, en 2 van 10 minuten.... maar ja, als ze je al ruim 20 in een talkshow op TV hebben gezien vlak voor het eerste gesprek. Eigenlijk was het bij het 1e gesprek al duidelijk, maar het protocol was 4 gesprekken (omdat ik getrouwd was en kinderen heb) minimaal.

quote:

Op zaterdag 21 juli 2007 11:04 schreef Meike26 het volgende:
Ik geloof dat er ook problemen zijn met zijn aanvraag voor laserontharing..

Het is ook altijd het zelfde liedje

Denk eerder dat het een vrouw naar man transseksueel voor weghalen borsten is, maar dat zijn mijn 2 centen....

Gelukkig was na verloop van tijd mijn lichaamsbeharing vrouwelijk. Nouja, lichte haartjes gewoon, okselharen zijn te tellen, en voor de rest nergens donkere haren te zien, behalve gezicht, dat rot epileren ook...

[ Bericht 9% gewijzigd door AnnaB op 21-07-2007 17:17:11 ]