I.R.Baboons semi-bikkeltijd, deel 95

quote:

Op donderdag 12 juli 2007 01:54 schreef broer het volgende:

[..]

Dat is niet de insteek van de site waar de recensie moet verschijnen. Het gaat om lokale en vaak beginnende bands/artiesten. Dan is het flauw en veel te gemakkelijk om iemand compleet af te branden. Bovendien helpt het de artiest op geen enkele manier.

Een insteek waar ik achter sta, alleen brengt het me nu even in de problemen.

Dan ben je op jezelf.

Enkel maar erkennen dat het goed is dat ze het proberen, al deugt het van geen kanten is helaas echt het minste compliment wat ik kan bedenken.
Nog minder positief dan dat, en toch een compliment, dat lijkt me een behoorlijk moeilijke opgave.

Ik tvp hier even en nu ga ik slapen.

Bleeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeghhhhhhhhhhhhhhh
Wat een schijtavond!!!!!!!!!

Ik weet dat het maar internet is hoor, maar echt, sommige mensen waarvan je denkt dat je er in 7 jaar toch een bepaalde 'band' mee hebt opgebouwd via een forum kunnen ineens op een manier uit de hoek komen waarvan je onderkaak werkelijk op de grond valt.

quote:

Op zaterdag 14 juli 2007 02:34 schreef broer het volgende:
Heb je het over mij?

In het andere topic gelezen. Stel je niet zo aan, zeg.

Oordeel niet zo, zeg.

quote:

Op donderdag 12 juli 2007 01:24 schreef broer het volgende:
Ik moet een recensie schrijven over een regionale hiphopdemo. En het enige wat ik tijdens het beluisteren kan bedenken, is: wat een clichés, wat een slappe beats, wat een kutrefreintjes. Maar dat vind ik niet aardig. Ik moet toch op zijn minst één compliment bedenken. Maar wat, maar wat...?

Misschien is de geluidskwaliteit niet onaardig?

quote:

Op zaterdag 14 juli 2007 02:58 schreef broer het volgende:

[..]

Het enige wat wel leuk is, is dat ze eindelijk weer eens een scratchende dj gebruiken. Dat is dan wel weer oldskool.

Hoppa, daar is je compliment

Graag gedaan

Welterusten ook.

[edit] Ik zou normaal gesproken "weltrusten" schrijven, maar dat rekent m'n spellchecker niet goed

quote:

Op zaterdag 14 juli 2007 02:55 schreef broer het volgende:

[..]

Het is niet mijn bedoeling je te veroordelen. Het is bovendien niet mijn bedoeling je onderkaak op de grond te laten vallen. Maar als je dan werkelijk het idee hebt dat er een band is na een jaar of zeven - wat ik ook denk, dus - dan had je ook kunnen weten dat ik het niet bedoel zoals je het nu opvat.

Sorry, ik ben werkelijk een beetje (boel) ' touchy' vanavond.
ik trek maar een wijntje open denk ik.

Excuses broer.

Weltrusten

Goeiemorgen

Kan niet slapen

Ik moet ook nog

quote:

Op zondag 15 juli 2007 07:32 schreef tevebe het volgende:
Ik moet ook nog

Hoe laat is het bij jou ?

10.38 momenteel.

9u tijdsverschil dus

En ik heb ik Batman Forever op staan

Ligt je internet er weer uit? :

Ik ga maar naar bed dit schiet niet op

Ok welterusten. Ik ga ook zo. Vandaag 10u gewerkt 8u 150% betaald en 2u 200% dus dat is het enige goede eraan. Het nadeel is dat ik maar 1 dag weekend heb.

Wat doe je voor werk ?

Iedreemn werkt in de IT tegenwoordig jij ook ?

Nee ik werk nu tijdelijk voor een bedrijf dat sprinklers installeert. En daar help ik nu mee. Ik moet eigenlijk de hele dag graven. Saai en hard werk maar het verdient goed. Moet even sparen zodat het reizen kan beginnen.
En als ik terug ben ga ik businessmanagement doen dus geen ICT voor mij.

Ok cool

Trusten

Slaap lekker
Ohja dat werk is nogal wennen voor me.. 2 linkerhanden enzo

Ben ook pitten. Tot over 11u ofzo

Letterlijk te moe om naar bed te gaan, het overkomt me wel vaker...het is een raar concept.

Heb ik ook soms, maar als ik vroeg er uit moet ga ik toch altijd naar bed.

quote:

Op maandag 16 juli 2007 01:39 schreef tevebe het volgende:
Heb ik ook soms, maar als ik vroeg er uit moet ga ik toch altijd naar bed.

Goede eigenschap vermoed ik. Kan er niet over meepraten helaas..

Heb een virus op m'n PC dit is het tweede dat ik kan posten vandaag

Geen nachtbagger topic
Ik ga gestrekt. Sweet dreams

Even mijn langdurige en nooit op te lossen probleem onder woorden brengen, omdat ik er ineens weer mee zit te worstelen, na een korte periode van gelukzalig negeren.
Bij voorbaat, dit is geen probleem waar ik een oplossing voor zoek want die is er toch niet, en als die er wel was heb ik het verkeerde subforum gekozen.
Het is enkel maar een absoluutheid die in zwakkere momenten mijn leven dicteert, omdat ik te weinig controle heb over mijn gedachtegang.
En van je af schrijven is zeker niet zaligmakend, maar het werkt wel een beetje.

Simpel gesteld; Ik wil niet doodgaan. Nu niet, nooit niet.
De meeste mensen zouden nooit eeuwig leven willen hebben, en het als de ultieme straf zien, ik niet.
Echt, ik zou geen enkel probleem hebben met het idee van nooit sterven, een jaar voelt voor mij alsof er een nieuwe dag voorbij gegaan is, zo makkelijk kwam het en vervloog het weer. Ik zie nooit op tegen een dag, ik vind het leven nooit ondraaglijk, en ieder moment de moeite waard, en ik kan het niet uitstaan dat het toch buiten mijn macht om moet eindigen vroeg of laat.
Als het genoeg is geweest, laat me er dan zelf een eind aan maken. En tot die tijd wil ik gewoon dat het onvoorwaardelijk doorgaat, en niet dat hogere natuurkrachten voor mij gaan beslissen.
Ik wil ook niet oud en gerimpeld worden, ik wil gewoon het leven blijven leiden wat ik nu leid.

Als het ooit teveel wordt, prima, dan kap ik het zelf wel af, maar zo als het tot nu toe is gegaan, kan er nog wel een jaartje of 1000 bij wat mij betreft. Het is toch naar dat je op je 32-ste al moet gaan denken over hoelang je nog hebt, terwijl ik wat mij betreft maar net begonnen ben. Ik heb nog miljoenen leuke manieren om mijn dag te vullen, en wil die ook allemaal kunnen uitproberen zonder dat dat zwaard van ooit zomaar doodgaan boven mijn hoofd hangt.
Ik ben nog niet eens in de buurt van een gankelijke midlife-crisis en ik durf al bijna niet meer boven de 20 dagen te plannen, omdat ik dan plan over dagen die teveel dichter bij mijn dood zijn, wat het einde is van alles wat er voor mij ooit geweest is.

Ik ben in het dagelijkse leven zo weinig eisend, ik ben zo snel tevreden, maar het enige wat ik echt wel als voorwaarde eis in mijn hoofd en hart, namelijk zolang leven en jong zijn als ik zelf wil, wordt me wreed ontzegt, en ik kan er niemand en niets op aanspreken.

Ik laat het mijn dagen niet bederven voor zover ik dat kan bepalen, maar ik ga hier zolang ik leef echt nooit, maar dan ook nooit vrede mee hebben. Bah!

Dat was het, ik ben het weer even kwijt...

Ik wil ook niet doodgaan hoor, Lamon.

quote:

Op dinsdag 17 juli 2007 02:04 schreef broer het volgende:
Zal ik voor het discussiegehalte dan zeggen dat ik wél dood wil?

Precies. Debatteren voor beginners les 1: een punt verdedigen waar je niet achter staat.

quote:

Op dinsdag 17 juli 2007 00:59 schreef Lamon het volgende:
Even mijn langdurige en nooit op te lossen probleem onder woorden brengen, omdat ik er ineens weer mee zit te worstelen, na een korte periode van gelukzalig negeren.
Bij voorbaat, dit is geen probleem waar ik een oplossing voor zoek want die is er toch niet, en als die er wel was heb ik het verkeerde subforum gekozen.
Het is enkel maar een absoluutheid die in zwakkere momenten mijn leven dicteert, omdat ik te weinig controle heb over mijn gedachtegang.
En van je af schrijven is zeker niet zaligmakend, maar het werkt wel een beetje.

Simpel gesteld; Ik wil niet doodgaan. Nu niet, nooit niet.
De meeste mensen zouden nooit eeuwig leven willen hebben, en het als de ultieme straf zien, ik niet.
Echt, ik zou geen enkel probleem hebben met het idee van nooit sterven, een jaar voelt voor mij alsof er een nieuwe dag voorbij gegaan is, zo makkelijk kwam het en vervloog het weer. Ik zie nooit op tegen een dag, ik vind het leven nooit ondraaglijk, en ieder moment de moeite waard, en ik kan het niet uitstaan dat het toch buiten mijn macht om moet eindigen vroeg of laat.
Als het genoeg is geweest, laat me er dan zelf een eind aan maken. En tot die tijd wil ik gewoon dat het onvoorwaardelijk doorgaat, en niet dat hogere natuurkrachten voor mij gaan beslissen.
Ik wil ook niet oud en gerimpeld worden, ik wil gewoon het leven blijven leiden wat ik nu leid.

Als het ooit teveel wordt, prima, dan kap ik het zelf wel af, maar zo als het tot nu toe is gegaan, kan er nog wel een jaartje of 1000 bij wat mij betreft. Het is toch naar dat je op je 32-ste al moet gaan denken over hoelang je nog hebt, terwijl ik wat mij betreft maar net begonnen ben. Ik heb nog miljoenen leuke manieren om mijn dag te vullen, en wil die ook allemaal kunnen uitproberen zonder dat dat zwaard van ooit zomaar doodgaan boven mijn hoofd hangt.
Ik ben nog niet eens in de buurt van een gankelijke midlife-crisis en ik durf al bijna niet meer boven de 20 dagen te plannen, omdat ik dan plan over dagen die teveel dichter bij mijn dood zijn, wat het einde is van alles wat er voor mij ooit geweest is.

Ik ben in het dagelijkse leven zo weinig eisend, ik ben zo snel tevreden, maar het enige wat ik echt wel als voorwaarde eis in mijn hoofd en hart, namelijk zolang leven en jong zijn als ik zelf wil, wordt me wreed ontzegt, en ik kan er niemand en niets op aanspreken.

Ik laat het mijn dagen niet bederven voor zover ik dat kan bepalen, maar ik ga hier zolang ik leef echt nooit, maar dan ook nooit vrede mee hebben. Bah!

Dat was het, ik ben het weer even kwijt...

Veel te lang verhaal. Ben gekomen tot de 1e alinea.
Samenvatting?

Dat is mijn stopsmilie ipv stopwoord.
Ben ff na de winkel

Trusten jongens en meisjes