Durf je kind te laten vallen!

mooi gezegd owlet.

en die overvolle agenda probeer ik heel hard te voorkomen. een weekendje gewoon thuis met z'n allen komt gelukkig regelmatig voor en daar genieten we ook zeer van. als we dan wel eens een uitstapje doen is 't tenminste ook iets bijzonders. bovendien leren ze zo goed om zichzelf te vermaken.

Dat vond ik vroeger ook altijd het leukste, gewoon lekker normaal, iedereen thuis en gezellig, ik vermaakte me wel met een stripboekje enzo, ma die 's middags een pot thee en wat lekkers klaar had, allemaal heel oubollig en saai misschien, maar oh zo fijn, die rust.

En als we dan weggingen (wat nog best regelmatig gebeurde hoor), bleef het ook echt leuk en bijzonder.

Dat verschil in karakter, wat Owlet schrijft, kan ik onderstrepen. Ook hier een bikkel en een iets mindere bikkel, zeker als hij moe is.
Het loslaten gaat aanzienlijk beter nu ze ouder worden. Als baby vond ik ze nog erg teer. En _{KP let op}; tweelingen vallen als baby/peuter aanzienlijk vaker doordat ze met z'n 2-en zijn. De ene handigerd trekt zich aan de andere instabiele op...en bam, daar liggen ze allebei. Wéér een blauwe bult op het voorhoofd.

Over mooie uitspraken, daar heb ik er ook nog 1 van: We should give our children roots and wings. Het heeft mij geholpen hen wat meer los te laten.

quote:

Op vrijdag 6 juli 2007 13:49 schreef Smirre het volgende:
Dat verschil in karakter, wat Owlet schrijft, kan ik onderstrepen. Ook hier een bikkel en een iets mindere bikkel, zeker als hij moe is.
Het loslaten gaat aanzienlijk beter nu ze ouder worden. Als baby vond ik ze nog erg teer. En _{KP let op}; tweelingen vallen als baby/peuter aanzienlijk vaker doordat ze met z'n 2-en zijn. De ene handigerd trekt zich aan de andere instabiele op...en bam, daar liggen ze allebei. Wéér een blauwe bult op het voorhoofd.

Over mooie uitspraken, daar heb ik er ook nog 1 van: We should give our children roots and wings. Het heeft mij geholpen hen wat meer los te laten.

* KP leest aandachtig de berichtjes van Smirre *

Als Mikael zich pijn doet reageer ik meestal niet. Want als ik reageer dan begint hij te huilen, als ik doe alsof ik het niet zag dan gaat hij rusig verder met waar ie mee bezig was. Kijk als ie echt raar terrecht komt en hij begint meteen echt te huilen dan troost ik hem natuurlijk wel.
Ik laat Mikael ook heel vrij. Hij is nu al een echt klimmerd, op de stoelen op bed overal waar ie maar op kan komen. Vaak gaat het goed, vaak ook niet. Hij is me nu al een paar keer van het bed gevallen omdat ie plotseling een rare beweging maakte maar nu doet ie me dat niet meer. Hij weet heel goed dat het pijn doet als ie van bed valt hoe klein is ook is.
Tegen hete dingen bescherm ik hem wel heel erg. Dat vind ik een beetje gevaarlijk om hem daar zelf achter te laten komen. Maar als ie straks iets ouder is en hij wil maar niet luisteren dat iets heet is, tja dan raak de verwarming maar een keertje aan. Klinkt misschien hard maar denk niet dat ie er dood aan zou gaan.

Amber is heerlijk druk en klimt en klautert overal op, en soms gaat het dan ook fout. Als ze valt zeg ik meestal oh boem en als ze dan huilt geef ik een kus en zeg ik over... _{behalve gisteravond maar toen viel ze van de verhoging af met haar hoofd tegen een stoeltje}

quote:

Op vrijdag 6 juli 2007 13:30 schreef Jarno het volgende:
Dat eerste stuk, over die drukke volgeplande agenda's, daar heeft ze ook wel een punt.

Godzijdank ben ik van nature lui

quote:

Op vrijdag 6 juli 2007 17:36 schreef Vicky het volgende:
Amber is heerlijk druk en klimt en klautert overal op, en soms gaat het dan ook fout. Als ze valt zeg ik meestal oh boem en als ze dan huilt geef ik een kus en zeg ik over... _{behalve gisteravond maar toen viel ze van de verhoging af met haar hoofd tegen een stoeltje}

Vind je dat nu echt heerlijk? Mijn kinderen zijn ook heel druk, maar ik zou het echt nooit heerlijk noemen.

quote:

Op vrijdag 6 juli 2007 17:40 schreef Tinkepink het volgende:

[..]

Vind je dat nu echt heerlijk? Mijn kinderen zijn ook heel druk, maar ik zou het echt nooit heerlijk noemen.

hihi af en toe vind ik het ook niet heerlijk hoor
Het was ook meer sarcastisch bedoeld

quote:

Op vrijdag 6 juli 2007 17:41 schreef Vicky het volgende:

[..]

hihi af en toe vind ik het ook niet heerlijk hoor
Het was ook meer sarcastisch bedoeld

Oke Ik dacht al....

Ik kan het stuk niet zo heel best lezen (Ouwe moeder, dan krijg je dat ).

Ik laat mijn kinderen ook behoorlijk los, al lijkt het in de tuigjes discussie misschien niet zo . Ook hier met vallen weinig gehuil, ze staan op, kloppen zich af, en rauzen verder.

Nu is jongste afgelopen week op 1 dag van het aanrecht geknikkerd, daarna in de wadi (soort regenwater reservoir voor ons huis, best diep) gefietst, om vervolgens de dag te eindigen met springen op het grote bed, waarbij de neus van het kind een stukje muur meenam.

Zou dat genoeg zijn voor het zelfvertrouwen ?

Ik vond het een heel erg leuk stuk, ik had het eerder deze week al gelezen.
Wij worden vaak berispt door Opa's en Oma's dat we veel te laks zijn met gevaar. "oe ze kan haar vingertjes tussen de deur krijgen hoor" en wij dan " ja en? Dan kijkt ze de volgende keer wel goed uit"
Natuurlijk waarschuw ik wel voor gevaar "kijk uit Iris, als je je handje zo houd gaan je vingers ertussen" maar verder zijn wij vrij laconiek bij kleine gevaren.
Al vrij snel hadden we door, dat wij door paniekerige reacties de huilbuien alleen maar versterkten dus dat was snel afgeleerd. Nu zijn we meer van "oh boem!" en dat hebben onze kinderen vrij snel overgenomen.
Je hoort hier regelmatig "oh boem! Au!" en dan spelen ze weer verder. Vooral Eva heeft een gebrekkige motoriek en die valt de hele dag door. Ze zegt tegenwoordig ook heel lief "ow sorry muur!"

quote:

Op vrijdag 6 juli 2007 11:06 schreef Sugar het volgende:
Volledige herkenning hier! Ik zeg heel vaak: "goed je voeten optillen, anders val je, meid". Of: "doe je voorzichtig?"

Ligt dat niet ook een beetje aan 't kind? Een schaafwond, buil of blauwe plek meer of minder, daar krijgt niemand iets van. Maar sommige kinderen zijn weleens heel onhandig, en om ze nou helemaal aan gruzelementen te laten vallen... Daarnaast ligt het ook aan de toon, lijkt me. Als je heel paniekerig praat, gejaagd, dan komt 't volgens mij veel heftiger over dan wanneer je achteloos in 't voorbijgaan even mompelt "pas je op?"

quote:

Op vrijdag 6 juli 2007 13:37 schreef Jarno het volgende:
Dat vond ik vroeger ook altijd het leukste, gewoon lekker normaal, iedereen thuis en gezellig, ik vermaakte me wel met een stripboekje enzo, ma die 's middags een pot thee en wat lekkers klaar had, allemaal heel oubollig en saai misschien, maar oh zo fijn, die rust.

Door de weeks vond ik 't niet erg, maar een zondag thuis vond ik geen klap aan als kind. Zondag vond ik een familiedag, naar opa en oma, tantes met neefjes/nichtjes die langs kwamen... De rest van de week vond ik thuis spelen best, regel was dat er maximaal 2 keer iets afgesproken mocht worden en dat we "op twee dingen" mochten, waarvan 1 ding verplicht was - sporten. Maar zondag thuis? Neuh... Maar goed, mijn mams roept nog steeds te pas en te onpas "je moet kinderen zich af en toe laten vervelen, worden ze creatief van!", die was er niet echt gevoelig voor.

Oh ja, Opa's en Oma's . Die van ons beginnen ook om het minste of geringste al te gillen.

Let wel, de mensen die vonden dat je pas naar de dokter ging als je minstens een week 40 graden koorts had, je met griep naar school lieten fietsen (15 kilometer, de heenreis that is) met de medeling, "Als het niet gaat kom je maar terug.", en mij drie dagen lang met een gebroken arm lieten lopen, het was immers niet dik .

Die mensen dus .

quote:

Op vrijdag 6 juli 2007 13:26 schreef owlet het volgende:
Moonah schreef ooit zo mooi _{(en die zin komt sindsdien elke keer weer omhoog als we praten over de opvoeding van Ronja nu en vooral hoe het straks zal zijn)}: ruimte is ruimte juist doordat het begrensd is.

Wat leuk!
_{Geef kinderen de ruimte, niet de leegte, het meest nuttige dat ik op de PABO heb geleerd.}

Anyway, ik vind loslaten moeilijk. Ik wéét dat ik het moet doen, en ik wist al voordat ik zwanger was dat dat mijn issue zou worden. Maar goed, ik ben me er al van bewust, da's al heel wat he?
Toen Thies zijn eerste bult op zijn kop had, moest ik ook echt even slikken! Maar sindsdien legt hij met rollen wél heel rustig, bijna voorzichtig, zijn bol neer.

Waar ik moeite mee heb is dat hij de vloer regelmatig aflikt! Ik dweil nu om de dag, maar ik vind het echt vies. Ik moet dan ook heel bewust denken dat het goed is voor zijn weerstand. Maar het liefst zou ik voortaan alleen met sloffen hier in huis lopen zolang Thies dat doet...

quote:

Op vrijdag 6 juli 2007 20:54 schreef Leah het volgende:
Die mensen dus .

Ach gosh..... Arme leah...

quote:

Op vrijdag 6 juli 2007 21:31 schreef Moonah het volgende:


Waar ik moeite mee heb is dat hij de vloer regelmatig aflikt! Ik dweil nu om de dag, maar ik vind het echt vies. Ik moet dan ook heel bewust denken dat het goed is voor zijn weerstand. Maar het liefst zou ik voortaan alleen met sloffen hier in huis lopen zolang Thies dat doet...

Oe, herkenbaar !
Ik had dat ook, (ik heb het al wel vaker geschreven) totdat ik met een toen nog klein Freekje in de tuin zat, en hij een naaktslak opvrat.
Ik kon het helemaal loslaten daarna .
En het is helemaal niet erg, kinderen moeten een beetje viezigheid binnen krijgen, goed voor de weerstand. Aldus mijn huisarts (vader van 5!), ik kan me daar wel in vinden. Ze krijgen die tetanusprik niet voor niets

Oh, dat zei je al, van die weerstand

Ik moet gelijk aan die Unicura-reclame denken met dat jongetje dat een stuk kauwgum onder zijn schoen vandaan haalt

Een naaktslak in zijn mondje.....
Getver....
_{Ik vrees de dag dat mijn menneke met regenwormen in zijn zakken thuiskomt.}

quote:

Op vrijdag 6 juli 2007 21:59 schreef Moonah het volgende:
Een naaktslak in zijn mondje.....
Getver....
_{Ik vrees de dag dat mijn menneke met regenwormen in zijn zakken thuiskomt.}

Ik stond er ook bij te kokhalzen hoor, durfde het niet eens uit zijn mond te halen _{Het was toch al bijna op} .
Maar regenwormen kan ik tegenwoordig met droge ogen aan .

quote:

Op vrijdag 6 juli 2007 22:02 schreef Leah het volgende:
_{Het was toch al bijna op} .

_{Mijn nichtje had ooit een dode muis in haar mond.. /offtopic}

me maag draait om gatsie een naaktslak zeg


tevens goede tvp

Tip voor jongensmoeders, _{ook erg OT} buiten schoenen uit laten doen, zakken laten omkeren. Regenwormen NA een rondje 60 graden in de wasmachine zijn yuk.