Zwangerschap en geboorte deel 302

Ik wilde het in 1e instantie ook niet weten hoor... Maar Michel wilde het wel graag weten. Uiteindelijk had ik het al gezien voordat de echomevrouw het zei.

Even een tvp hoor. Ben benieuwd wanneer Kleintje bevalt.

Hoe is het met alle zwangere dames? Moet zeggen dat het hier wel kriebelt. En we krijgen al vragen wanneer de 2e komt. Nou, niet.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 21:51 schreef Leah het volgende:
Nou weet je (ik probeer het heel voorzichtig te brengen ), je hoort weleens dat mensen dan "even moeten wennen" als ze het geslacht weten, en misschien diep in hun hart een andere voorkeur hadden. Ik heb dat onlangs een aantal keren in mijn omgeving gehoord.

En toen dacht ik het volgende; Als je niet weet wat het is, en je krijgt zo'n wurm voor het eerst op je buik, dan maakt het allemaal geen flikker meer uit, je hebt je baby vast . Maar als het nog in je buik zit, en dus nog best abstract is, is dat voor je gevoel misschien anders.
Ik weet het niet hoor, heb er immers geen ervaring mee, maar dat leek me zo.

ik had absoluut geen voorkeur
Vond zowel een meisje al een jongen leuk

Bij Noortje wist ik het niet maar had ik heel sterk het gevoel een meisje te krijgen. Dat gevoel heb ik nu ook weer. En Leah wat jij zegt heb ik onlangs ook nog een keer meegemaakt.

Wat ik wel vermoeiend vind is de vraag nu wil je zeker een jongetje want je hebt al een meisje. So What. Als het maar gezond is en tien vingers en teentjes heeft ben ik al heel tevreden.

Nog niemand bevallen?

Nopes, nog geen verse beebs helaas

Zei ik afgelopen week nog dat ik geen kwaaltjes had? Nou ik heb het geweten! Ben hondsberoerd, heb nergens trek in, ja chips om 10.00 uur `s ochtends, heb een geurversterker in mijn neus (vooral koffie en boterhamworst ruiken vreselijk) en ik ben aan de meegroeibh`s omdat mijn borsten flink in grootte zijn toegenomen. Vorige week dacht ik er nog over om voor de zekerheid nog een keer een test te doen, nu denk ik dat ik wel geloof dat het waar is
Lijfelijk gaat het eigenlijk heel goed, ik rust bij voorbaat veel om te voorkomen dat ik mezelf uitput en dat gaat eigenlijk goed Hopen dat dat zo blijft

Wij weten ook nog niet wat het word hoor, ondanks alle echo's en het goed naspeuren van de dvd's en foto's ik kan er niets van bakken en mijn man ook niet, maar ach het is nog maar een paar weekjes en dan weten we het, tis een goed excuus om af en toe 2 dingen te kopen in plaats van 1

Vandaag hele schattige mutsjes gekocht, 1 voor n jongen en 1 voor n meid, zo mooi klein al dat spul *zwijmel*

Tjee en nog geen baby's .... kom op dames !! Misschien dat het weekend wat kindjes naar buiten lokt

wij hebben 't ook juist niet willen weten en de verrassing tot 't laatst bewaard, bij beide zwangerschappen. al heb ik die eerste maanden van de zwangerschap van anna wel heeel erg getwijfeld over het wel/niet willen weten. inderdaad omdat ik bang was dat ik teleurgesteld zou zijn als 't weer een jongen was. dat vond ik zo oneerlijk tegenover dat nieuwe kindje. maar toen de pret-echo afspraak naderde was ik er inmiddels alweer he-le-maal anders over gaan denken (hehheh lang leve de hormonen) en heb ik die afspraak zelfs afgezegd.

quote:

Op vrijdag 29 juni 2007 21:51 schreef Leah het volgende:
Nou weet je (ik probeer het heel voorzichtig te brengen ), je hoort weleens dat mensen dan "even moeten wennen" als ze het geslacht weten, en misschien diep in hun hart een andere voorkeur hadden. Ik heb dat onlangs een aantal keren in mijn omgeving gehoord.

En toen dacht ik het volgende; Als je niet weet wat het is, en je krijgt zo'n wurm voor het eerst op je buik, dan maakt het allemaal geen flikker meer uit, je hebt je baby vast . Maar als het nog in je buik zit, en dus nog best abstract is, is dat voor je gevoel misschien anders.
Ik weet het niet hoor, heb er immers geen ervaring mee, maar dat leek me zo.

Ik ben er dus 'zoeen' die dat gevoel heeft, of iig had.
Ik heb het in tegenstelling tot de meeste mensen over 'zij' als ik het over de baby heb, terwijl we dat helemaal nog niet weten. Meestal hoor je dan toch hij of het.
Niks diep in mijn hart, ik durf gewoon wel hardop te zeggen dat ik mezelf altijd heb gezien als meisjesmama en dat lijkt me stiekem ook echt helemaal geweldig. Allemaal leuke jurkjes naaien etc. etc.
_{Mss komt het ook wel een beetje door jarenlang dromen over hoe het zou zijn als... dan ga je toch in je hoofd proberen een beeld te vormen.}

Maar ik geloof dat ik niet eens meer een voorkeur heb. Als de baby een jochie blijkt te zijn zal ik er net zo blij mee zijn, mede ook omdat ik het wel heel stoer vind dat zijn naam dan de naam is die zijn vader voor hem uitgekozen heeft.

Maar ik wil het wel gewoon graag van te voren weten.
_{Ja hormonen, ja slaapgebrek maar ik heb ondanks de 'voorzichtige woorden' toch het gevoel dat ik me moet verdedigen.}

[ Bericht 5% gewijzigd door BE op 30-06-2007 01:37:40 ]

Ach, iedereen zijn eigen gevoel toch. Mijn man wou heel erg graag een meisje, omdat hij al een jongen had uit zijn vorige huwelijk en het graag met mij allemaal zo veel mogelijk "nieuw" wou hebben. Ik was heel bang dat als ik dan er eindelijk een kindje had uitgeperst en het een jongetje bleek, dat ik dan plaatsvervangend teleurgesteld zou zijn, want mijzelf maakte het niets uit. Dat moment van die echo, en toen we hoorden (en ook zagen) dat het een meisje was vond ik wel heel bijzonder. Die hele zwangerschap werd daarna een stuk concreter en het dromen en zwijmelen ook (ook al klinkt dat paradoxaal).

Te laat... al gelezen!

Al mijmerend bij mijn ochtendthee bedacht ik me dat mijn reactie wellicht wat overtrokken was.

De bottomline is namelijk dat ik gewoon echt heel erg nieuwsgierig ben en ik gewoon niet wil wachten.
Ik ben echt een soort van aan het aftellen naar de echo 30 juli. Dan weten we of het een ***** ****** of een ***** ********* wordt.
En dat terwijl ik vroeger altijd dacht dat het me zo leuk leek om het een verrassing te laten zijn. Niets veranderlijker dan de mens.

quote:

Op zaterdag 30 juni 2007 02:11 schreef Brighteyes het volgende:
Al mijmerend bij mijn ochtendthee bedacht ik me dat mijn reactie wellicht wat overtrokken was.

_{Ik dacht: wat een rare tijd voor ochtendthee Maar toen viel het kwartje}

niks overtrokkens aan je reactie hoor BE.

goedemorgen...ik dacht hier misschien al wel een hoopvol bericht van Kleintje of P-Iglet te lezen...
maar nee !

Over geslacht (mag ik nog schrijven?)
ik dacht ook echt altijd dat ik het niet wilde weten, tot er opeens een kleintje in mijn buik zat!
wat wilde ik toen opeens graag meer weten!
het werd er stuk werkelijker door, hoewel ik ook wel altijd in mijn achterhoofd met een jongetje bezig ben geweest. Zo'n echo zegt ten slotte niet alles!

BE ik herken je gevoel helemaal Ik dacht ook altijd dat ik echt een meisjesmama zou zijn en in het begin van m'n vorige zwangerschap was ik er van overtuigd dat het een meid zou zijn. M'n man wilde het heel graag zeker weten, dus gingen we voor een pretecho (20 weken echo was toen niet aan de orde). En ik was behoorlijk verbaasd dat het een jongetje was en heb echt een paar dagen aan het idee moeten wennen. Heb er zelfs wel een traantje om gelaten, terwijl ik natuurlijk nog steeds dolblij was met m'n kindje en zwangerschap.

Gelukkig was ik snel gewend en sinds Lucas er is ben ik helemaal om: ik ben een jongensmama Wat heerlijk zo'n aanhankelijk en lief mannetje! En achteraf ben ik heel blij dat ik het vantevoren heb geweten, daardoor heb ik er echt naar toe kunnen groeien.
En nu ben ik er eigenlijk ook van overtuigd dat ik nog zo'n lekker kereltje zal krijgen, dus als dat niet zo is zal dat ook weer wennen zijn We weten het trouwens nog niet, omdat het op de 20 weken echo niet duidelijk in beeld te krijgen was. Misschien doen we nog wel een pretecho, al merk ik dat ik er deze keer iets minder nieuwsgierig ben dan de 1e keer. Het lijkt me gewoon allebei leuk.

En naamgenootje van mij, je geduld wordt inmiddels aardig op de proef gesteld zeg
Ik hoop dat jullie m_ini nu toch heel snel komt buiten spelen. O, ja dat je nog niks voelt zegt trouwens niks. Ik heb tot m'n vliezen braken ook geen enkel voorteken gehad

BE waarom een overtrokken reactie. Het is toch je gevoel waar je het over hebt en dat is van jou en niemand anders. Ik ken genoeg mensen die er zo over denken en eerst graag het ene wilde en daarna het andere. Het komt er op neer dat je een gezond kind krijgt waar je van kunt genieten.

Ow en ik heb mezelf ook altijd gezien als meisjesmamma. Is geweldig zon klein dametje in de dop in huis. ( Straks mag je dan ook weer legaal met poppen spelen en staan te zwijmelen bij mooie knuffels )

Even snel een (rare?) vraag tussendoor.... Hoe zit het met het eten van Ananas in het begin van je zwangerschap.... Ik zou er zomaar verslaafd aan kunnen raken, maar hoor van verschillende kanten dat dat helemaal niet goed is....

[ Bericht 0% gewijzigd door vamperotica op 30-06-2007 10:12:46 ]

@Vamp, ik heb me de afgelopen weken klem gegeten aan ananas en op de 12wekenecho was alles prima. Ananashart zou krampen op kunnen wekken, maar die snij ik er altijd uit.

kleintje en P_iglet succes en hopelijk komen de mini's snel zich laten showen
whaaaa vandaag een half jaar geleden kwamen we melden dat we een dochter hadden het gaat zo snel.

Vamperotica, ananasharten bevatten iets "giftigs". En die hoor je er ook uit te snijden als je niet zwanger bent. Het veroorzaakt bij volwassen, als ze pech hebben, wat darmkramp..
Maar buiten het hart en de schil om, blijft er genoeg vruchtvlees over om verslaafd aan te raken

p_iglet en kleintje kom op he.. Laat die mini's nou maar zien.