Inflatiecijfers pure leugens

Inflatiecijfer wordt toch berekend volgens het boodschappenmandje? Verder is het allemaal niet zo spannend. Neem bijvoorbeeld de goedkope import elektronica. Er zit continu een verschuiving van luxe naar niet luxe goederen en omgekeerd (luxe->basis). Mede dankzij de sterke euro en nieuwe slaven-arbeid vanuit het Oosten hebben wij nooit zo goedkoop velen goederen kunnen aanschaffen. Helaas lijkt men het normaal te vinden, waardoor er snel vervelend ontstaat en men opzoek gaat naar nieuwe dingen om tegen aan te schoppen.

quote:

Op zaterdag 16 juni 2007 21:31 schreef pberends het volgende:
In Nederland worden prijsstijgingen van koopwoningen ook niet meegenomen. Terwijl wonen toch een primaire behoefte is zou je zeggen. Maar nee hoor! Uiteraard zou het inflatiecijfer veel hoger liggen als het wel mee wordt berekend. Sssst, mondje dicht.

Wonen is een primaire behoefte, maar een koophuis is dat niet. In de berekening van het inflatiecijfer nemen ze de vaste lasten mee, en daar zal een gemiddeld huurbedrag inzitten verrekend met de huurtoeslag. Niks raars aan toch?

quote:

Het meest in het oog springende verschil is dat het gezin uit het begin van de jaren zestig nog geen derde van zijn inkomen uitgaf aan vaste lasten, nu is dat meer dan het dubbele. Een gemiddeld gezin met twee kinderen uit de groep anderhalf keer modaal, spendeert volgens het Nibud 56 procent van zijn besteedbare inkomen aan zaken waar nauwelijks op valt te bezuinigen. De kosten van hypotheek en huur, gas en elektriciteit, gemeentelijke belastingen, studiekosten, verzekeringen, telefoon en vervoer, slokken dus bijna twee derde van het beschikbare geld op.
Anderzijds gaven we in de jaren zestig bijna de helft van het inkomen uit aan het dagelijkse huishouden: voedsel en schoonmaken, terwijl dat nu nog maar 16 procent is. Spectaculair is de daling van de uitgaven aan voeding: toen ruim een derde van het hele inkomen, nu maar iets meer dan 10 procent. Dat we met voeding in de jaren zestig veel zuiniger omgingen, staat me nog goed bij. Limonade, dat wil zeggen aangelengde grenadine, was er maar eens per week. Als plattelandsjongen kan ik me nog herinneren hoe mijn moeder eind jaren zestig naar de boer ging om goedkope aardbeien, boontjes en andere groenten voor een heel jaar ineens in te slaan en in te vriezen. In het najaar plukten we grote hoeveelheden bramen en bosbessen, die grotendeels verwerkt werden in jam, en emmers vol kersen uit de tuin van mijn grootvader.
En nu? De gemiddelde supermarkt telt nu twintigduizend producten tegenover vijfhonderd in de jaren zestig. In het zuivelvak is al meer diversiteit te vinden dan vroeger in de hele winkel. Sommige vestigingen van Albert Heijn verkopen 89 soorten brood. Niet alleen kwamen er producten bij die voorheen niet bestonden, van bestaande producten kwamen ook eindeloos veel varianten in de schappen te staan. Maar terwijl we in de laatste decennia draadjesvlees, kool en bloemige aardappels vervingen door op eikenhout gerookte zalm, verse kumquats en Argentijnse ossenhaas, werd het voedsel relatief alleen maar goedkoper.
_{integraal uit: intermediair.nl - Deze week - Zijn we nu wel of niet beter af dan onze ouders}

M.b.t. het wonen, en inflatie lijk je een punt te hebben. Zeker omdat er nu 2x zoveel kwijt zijn aan vaste lasten.

Dan, moet je dit even lezen:

quote:

Rijker dan je ouders...
Het huisartsengezin Haafkamp vormt een mooie casestudy als het over de ontwikkeling van de welvaart in Nederland gaat. In 1960 kocht vader Haafkamp een groot vrijstaand huis met een riante tuin in de buurt van Hengelo, voor veertigduizend gulden. Er kwamen drie kinderen. De oudste zoon Pieter, geboren in 1964, werd ook huisarts en kocht het huis begin jaren negentig van zijn vader voor vierhonderdduizend gulden. Vandaag zou het ongeveer achthonderdduizend euro moeten opbrengen. Vader Haafkamp deed zijn werk in een Volkswagen kever van dertienhonderd gulden. Zijn zoon rijdt in een auto van rond de vijfendertigduizend euro. Vader Jan en moeder Marga Haafkamp gingen één keer per jaar op vakantie naar de Costa Brava. Hun zoon Pieter gaat twee keer skiën, één keer met zijn hele gezin en nog een keer met vrienden. Daarnaast neemt hij het hele gezin drie weken mee op zomervakantie. Samen met zijn vrouw gaat hij een paar keer op kortere vakanties.
Twee gelijke gezinnen, twee dezelfde beroepen, levend in hetzelfde huis. Je zou dus kunnen verwachten dat ze ook wat welvaart betreft in dezelfde groep vallen.
Het eerste dat opvalt is dat Pieter ruim tien keer zoveel betaalt voor hetzelfde huis als zijn vader in 1960, terwijl de inflatie tussen 1960 en nu ‘slechts’ een factor 5,37 bedroeg (zie grafiek hiernaast). Het tweede is dat Pieters gezin op veel ruimere voet leeft dan dat van zijn vader. Je zou kunnen concluderen dat de veertigers veel meer welvaart kennen dan hun ouders.

...Of toch armer?
Niet per se, want tegenover deze berekening kun je een heel andere plaatsen: De vrouw van Pieter Haafkamp is apotheker en neemt een inkomen mee naar huis dat vergelijkbaar is met dat van hem. Ze zijn volledige tweeverdieners. In het gezin in de jaren zestig, werkte alleen vader Haafkamp. Zijn vrouw zorgde voor de kinderen. Ze hielp weliswaar mee in de huisartsenpraktijk, maar had geen eigen inkomsten. Jan Haafkamp slaagde er met zijn ene inkomen in om een gezin van drie te onderhouden. Er was zelfs ruimte genoeg voor een werkster en een kinderoppas aan huis. Dat zou nu nooit meer lukken. De beide salarissen van Pieter en zijn vrouw zijn hard nodig om alle rekeningen te betalen en zelfstandig pensioen op te bouwen. Zelfs met één kind is het vandaag al moeilijk rondkomen van een enkel salaris. Met vier kinderen is dat uitgesloten. Volgens de Wageningse gezinssocioloog Kees de Hoog komen grote gezinnen alleen nog voor onder de armste en de allerrijkste Nederlanders. De conclusie uit déze vergelijking lijkt dus onvermijdelijk dat wij er juist veel slechter aan toe zijn dan onze ouders: we hebben nu twee inkomens nodig om hetzelfde welvaartspeil te bereiken als onze ouders.
(De namen zijn op verzoek van de betrokkenen veranderd)

quote:

Op zaterdag 16 juni 2007 21:51 schreef pberends het volgende:

In veel westerse landen heb je ook 80% woningbezit. Ja, het is een basisbehoefte. Bovendien een uitgaaf die veel mensen doen, dus dat moet gewoon mee in de inflatie!

Ik koop niet jaarlijks een woning, jij?

quote:

Op zaterdag 16 juni 2007 21:53 schreef CrazyTaxi het volgende:

Dan, moet je dit even lezen:

Wat wordt daar gesignaleeerd? Dat omdat vrouwen ook wilde gaan werken je nu dus voor hetzelfde uitgavenpatroon tweeverdiener moet zijn. Is dat vreemd? Nee. Hoe meer mensen willen werken, hoe meer aanbod van werknemers, hoe minder arbeid waard is.

Basiseconomie.

Dat is dus niet zo zeer de ontwikkeling van de prijzen die hier mee verband houdt, maar de ontwikkeling van de arbeidsbeloningen.

quote:

Op zaterdag 16 juni 2007 21:59 schreef DS4 het volgende:

[..]

Wat wordt daar gesignaleeerd? Dat omdat vrouwen ook wilde gaan werken je nu dus voor hetzelfde uitgavenpatroon tweeverdiener moet zijn. Is dat vreemd? Nee. Hoe meer mensen willen werken, hoe meer aanbod van werknemers, hoe minder arbeid waard is.

Basiseconomie.

Dat is dus niet zo zeer de ontwikkeling van de prijzen die hier mee verband houdt, maar de ontwikkeling van de arbeidsbeloningen.

Het eerste dat opvalt is dat Pieter ruim tien keer zoveel betaalt voor hetzelfde huis als zijn vader in 1960, terwijl de inflatie tussen 1960 en nu ‘slechts’ een factor 5,37 bedroeg (zie grafiek hiernaast).

Daarbij ging het in het voorgaande stuk dat per euro het uitgavenpatroon ontzettend is veranderd. Wat dus impliceert dat men de inflatie niet direct kan vergelijken in verschillende periodes. Tevens laat men wel een duidelijk verband zien tussen de vaste lasten van nu en vroeger. De vaste lasten hebben met name betrekking op wonen. En dat zou dus interessant zijn om het te berekenen in de inflatiemandje zoals ts zegt.

Logisch dat huizen niet meegenomen worden. Huizen worden immers meer waard normaal gesproken, niet minder. Verder is inflatie gewoon een defintie dus spreek je af wat het inhoudt en houd je je daar aan. Je kan niet zeggen dat 'dit geen echte inflatie is want...'. Als er volgens de defintieafspraak wordt gewerkt, klopt het. Punt.

Wat wel zo is, is dat de welvaart idd niet perse gestegen is omdat in de jaren 60 vrouwlief vaak niet meewerkte en nu allebei moeten werken om genoeg te verdienen.

Aan de andere kant: voor de jaren 60, voor WOII en alle eeuwen daarvoor werkte vrouwlief ook gewoon mee hoor. Toen was er geen ruimte om thuis 'voor de kids te zorgen' want er moest gewoon brood op de plank komen. Wat dat betreft waren de jaren 60 en 70 de uitzondering en niet andersom.

quote:

Op zaterdag 16 juni 2007 22:00 schreef pberends het volgende:

Eigenlijk maakt dat geen ene reet uit: het inflatiemandje moet bestaan uit producten en diensten waar mensen hun geld aan uitgeven. Dat is het echte inflatiecijfer.

Dat klopt. En dan moet je eigenlijk gewoon kijken naar wat je onder de streep aan een woning uitgeeft. Dat is absoluut niet iets wat gelijk loopt met de huizenprijzen. Ook van belang is wat kost onderhoud, de financiering, waardestijgingen/-dalingen, enz.

quote:

Op zaterdag 16 juni 2007 22:00 schreef CrazyTaxi het volgende:

Daarbij ging het in het voorgaande stuk dat per euro het uitgavenpatroon ontzettend is veranderd. Wat dus impliceert dat men de inflatie niet direct kan vergelijken in verschillende periodes. Tevens laat men wel een duidelijk verband zien tussen de vaste lasten van nu en vroeger. De vaste lasten hebben met name betrekking op wonen. En dat zou dus interessant zijn om het te berekenen in de inflatiemandje zoals ts zegt.

Je slaat iig de spijker op zijn kop door te stellen dat je niet twee verschillende periodes kan vergelijken. We leven vooral ook anders dan in de jaren 60. Geven ons geld wat anders uit, vinden andere dingen belangrijk. In de jaren 60 was het heel bijzonder om twee auto's voor de deur te hebben (zelfs in de jaren 70 was dat niet gebruikelijk weet ik nog, want er werd door sommigen heel vreemd gekeken dat wij twee auto's thuis hadden, wat voor mij dan weer vanzelfsprekend was). Indertijd was een vliegvakantie echt niet gebruikelijk (en was vliegen ook wel een stukje prijziger). Zo maar uit eten gaan was ook niet normaal (nu ook niet voor iedereen, maar het gebeurt wel vaker).

Met die andere levensstijl veranderen ook de prijzen van producten. Sommigen worden door gestegen populariteit veel goedkoper (zoals het vliegen). Andere dingen nemen weer toe in prijs omdat ze schaars zijn geworden.

Er is geen maat die 100% nauwkeurig is. Er is een maat die we nemen en daarmee benaderen we de werkelijkheid. Heeft niets met leugens te maken.

quote:

Op zaterdag 16 juni 2007 23:10 schreef DS4 het volgende:
Er is geen maat die 100% nauwkeurig is. Er is een maat die we nemen en daarmee benaderen we de werkelijkheid. Heeft niets met leugens te maken.

Er is geen maat 100% nauwkeurig, maar de prijzen van voedsel en energie weglaten zoals in de US-CPI is imo een pure leugen. Er is geen amerikaan die de inflatie zoals de CPI ondervindt.

quote:

Op zaterdag 16 juni 2007 23:24 schreef digitaLL het volgende:

Er is geen maat 100% nauwkeurig, maar de prijzen van voedsel en energie weglaten zoals in de US-CPI is imo een pure leugen. Er is geen amerikaan die de inflatie zoals de CPI ondervindt.

Het is dan nog steeds geen leugen, hoogstens een slechte maatvoering.

quote:

Op zaterdag 16 juni 2007 23:29 schreef DS4 het volgende:
Het is dan nog steeds geen leugen, hoogstens een slechte maatvoering.

De vraag is waarom producten en diensten zoals energie, voedsel die juist sterk stijgen weggelaten worden en de sterk gestegen kosten van medcare zo disproportioneel laag vertegenwoordigd zijn. ?
Imo is de motivatie nix anders dan het voorliegen van de bevolking.

quote:

Op zaterdag 16 juni 2007 23:38 schreef digitaLL het volgende:

Imo is de motivatie nix anders dan het voorliegen van de bevolking.

Zo lang ze duidelijk aangeven waarop het cijfer is gebaseerd vind ik het geen liegen. Je kan hoogstens zeggen dat ze kennelijk niet de intentie hebben om de bevolking wijzer te maken. Maar dat is logisch, want zo werken alle overheden.

quote:

Op zaterdag 16 juni 2007 21:25 schreef pberends het volgende:
Ik vond dit filmpje vrij schrokkend. De "echte" inflatiecijfers, vooral in de VS, zijn veel hoger dan officieel zijn aangegeven. Het echte inflatiecijfer is ongeveer 7 procent, terwijl er vaak maar 2 tot 4 procent wordt aangegeven.

De "echte" inflatiecijfers bestaan niet. Zo is men het niet eens over wat er nu net gemeten dient te worden. Verder is het correct meten van wat men wenst te meten onmogelijk. Alle cijfers zijn schattingen en dat zal altijd zo zijn.

De berekening van de inflatiecijfers in de VS is in de laatste 10 jaar idd. aangepast en dit niet enkel om het mandje aan te passen. Dat lijkt mij vrij normaal, het zou eerder verdacht zijn indien dit niet was gebeurd. Het klopt ook dat dit tot gevolg heeft gehad dat de inflatiecijfers volgens de nieuwe methode lager berekend worden dan het geval zou zijn met de oude methode. Maar dit is een bewuste keuze en imo een terechte keuze. De meeste economen neigen er volgens mij eerder naar om te zeggen dat de gepubliceerde inflatiecijfers te hoog uitkomen aan de hand van argumenten zoals oa. 'new good bias' en een te voorzichtige toepassing van 'hedonic regression'.

De grootste aanpassing van de inflatiecijfers kwam er mede naar aanleiding van de bevindingen van de Boskin commissie die stelden dat de oude berekeningswijze de inflatie systematisch met meer dan één procent te hoog berekende.

quote:

Zorgkosten, prijsstijging van woningen en dergelijke worden gewoon even buiten beschouwing gelaten of minder hard meegewogen dan eigenlijk zou moeten. In de jaren 80 was het "Inflatie-mandje" ook heel anders dan nu, allemaal ten bate om het inflatiecijfer laag te houden.

Zorgkosten en prijzen van woningen zitten beiden in de CPI. Woningen worden wel enkel gemeten aan de hand van de huurprijzen (+ andere zaken). Maar op de lange termijn komt dit natuurlijk redelijk overeen met de werkelijke kostprijs van wonen. Omdat de koopprijzen de laatste jaren veelal sneller gestegen zijn dan de huurprijzen, wil niet zeggen dat dit altijd zo zal zijn.

quote:

Overheden schijnen erg veel baat te hebben bij het kunstmatig laag houden van het officiële inflatiecijfer. Lonen, uitkeringen en pensioenen zijn hier onder andere aan gekoppeld. Bovendien komt het economische groei-cijfer veel lager te liggen als de inflatie hoger is.

Zie ook de site van John Williams, een Amerikaans expert op het gebied van statistieken: http://www.shadowstats.com/

Overheden hebben er inderdaad baat bij om de inflatiecijfers kunstmatig laag te houden, daarom dat dit soort berekeningen door onafhankelijke overheidsafdelingen gedaan wordt (in dit geval dus het 'Bureau of Labor Statistics') waardoor de inmenging van de regering beperkt kan worden. Verder moet, om tot betrouwbare en geloofwaardige cijfers te komen, de methode van berekening volledig transparant zijn en moeten de gemaakte keuzes verantwoord worden. Dit is in het geval van de VS het geval.

Waarom geloof je de cijfers die de onbekende zelfverklaarde expert John Williams op het internet plaatst? Hij heeft er duidelijk belang mee dat zijn cijfers zo veel mogelijk afwijken van die van de overheid aangezien hij geld vraagt om zijn cijfers te kunnen bekijken. Als die niet significant afwijken van wat de overheid presenteert, zal hij weinig klanten krijgen. Verder vind ik op de site totaal geen info over zijn berekeningsmethode en de gemaakte veronderstellinge/keuzes en ik ben niet van plan hier 90 dollar voor neer te tellen, want iets zegt mij dat ook daar die niet te vinden zijn.

Enige voorzichtigheid ten opzichte van de gepresenteerde cijfers is zeker op zijn plaats, maar gebruik dan wel liefst argumenten van mensen die dit kunnen onderbouwen en niet aan de hand van een of andere site die geen enkele onderbouwing plaatst en die blijkbaar uit is op financieel gewin...

Is dit een topic om te laten zien dat jij in eerste instantie niet wist hoe het inflatie cijfer wordt berekend?

quote:

Op zaterdag 16 juni 2007 23:08 schreef pberends het volgende:

[..]

edit: .

Als huizenprijzen stijgen moet dat gewoon in het inflatiecijfer verwerkt worden. Simple is that.

Eh... inflatie is waardervermindering, geen waardevermeerdering.

quote:

Op zondag 17 juni 2007 08:50 schreef pberends het volgende:

Ja, zo lust ik er nog wel een paar. Het valt onder de noemer halve waarheden vertellen, oftewel het is deels gelogen en dus ook een leugen.

Even voor de goede orde: ik sprak in hypothese. Het zou hoogstens een slechte maatvoering kunnen zijn. Uitgaande van de vooronderstelling waarop ik reageerde.

quote:

Inflatiecijfer is heel simpel: je berekent waar mensen al hun geld aan producten en diensten uitgeven en je meet dan hoeveel het meer kost dan vorig jaar.

Waarom reageer je op mijn post, terwijl er een duidelijke post is waarin gemotiveerd wordt aangegeven waarom de inflatiecijfers weldegelijk zo goed en kwaad als dat kan correct zijn?

En hoezo is het simpel als je berekend waar mensen hun geld aan uitgeven. Ik durf te wedden dat ik een totaal ander uitgavepatroon heb dan jij. Niet alleen inzake de hoogte, maar ook de verhoudingen. Het is helegaar niet simpel om een inflatiecijfer te maken welke overeenkomt met wat "het volk" ervaart, want als de inflatie op 2,3% uitkomt, dan kan het nog steeds zo zijn dat Pietje voor dezelfde spullen die hij het jaar daarvoor kocht in dat jaar 1,7% minder kwijt was en Jantje voor dezelfde spullen die hij het jaar daarvoor kocht in dat jaar 8,7% meer kwijt was. En dan natuurlijk alle grijswaarden daar tussen zitten en omheen dwarrelen...

quote:

Op zondag 17 juni 2007 02:52 schreef Die_Hofstadtgruppe het volgende:

Eh... inflatie is waardervermindering, geen waardevermeerdering.

Inflatie is waardevermindering van geld. Met als gevolg dat je meer geld moet neertellen voor hetzelfde... Begint het te dagen?