Nou, hier gaan we dan.

We werden ontvangen met een glas Gosset champagne. Er werd ons verteld dat wij die minimaal anderhalve minuut in het glas moesten laten rusten wegens de hoge gisting. We kregen de kurk van de fles mee; die dien je een jaar lang te bewaren en dan brengt het geluk m.b.t. hetgeen waar je op geproost hebt (in dit geval de gezondheid van mijn moeder, die borstkanker heeft (gehad) en nu in het laatste deel van de behandeling zit). De champagne was erg lekker. Ik ben niet zo goed in het beschrijven van smaken vrees ik.

Toen kregen we drie kleine hapjes waarvan ik geen foto heb. Het waren grote vlezige groene olijven, gerookte amandelen (

) en een rauwe hamsoort die gefrituurd of gebakken leek (knapperig).
Daarna volgde sashimi van tonijn en king crab met avocado en sesam. Helaas heb ik ook daarvan geen foto. De tonijn was heerlijk, zo'n pure, verse smaak (ik hou normaal dus niet van tonijn). De sesam dat waren een soort mini-sesamcrackertjes.
Vervolgens de Simmenthaler côte du boeuf, een soort rosbief. De streep saus die erbij zit had vaag iets weg van pindakaas, maar bleek gemaakt van gerookte uien, heel bijzonder. Verder zaten er kleine, frisse aardappeltjes bij met een soort crème fraîche ertussen.
![]()
Dit is de bulgursalade. Ik weet niet wat er allemaal in zat, maar ik wist niet dat zoiets simpels als bulgur zo hemels kon zijn. Het cracker-achtige dingetje dat erop zit, deed me denken aan Indiase papadums. Verder zat er een bijzondere olijfolie bij die er pas aan tafel omheen gesprenkeld werd.
![]()
Dan de pompoevelouté, een pompoensoep met saffraan. Zoetig, schuimig en fris.
![]()
Dan een tussendoorhapje van kaviaar, gepocheerde oester en krokant gebakken pata negra op een flinterdun toastje. Zowel kaviaar als oester waren nieuw voor me. Beide zijn niet zo aan mij besteed. De structuur van de oester vond ik wel prettig, maar de smaak vind ik niet zo aangenaam. Bij de kaviaar had ik zoiets van "What's all the fuss about?".

Je moet er van houden, denk ik. Pata negra is zeer zeker wél aan mij besteed.

![]()
Dan poulet noir, een stukje borstfilet en een worstje. They know what to do with chicken.

Zó kan kip dus ook smaken. Mals, sappig, smaakvol, geweldig.
![]()
Vervolgens een granité van stoofpeertjes, stoofappeltjes en een paar druppeltjes hele oude eh, ja, wat voor drank ook alweer?

Ik weet het echt niet meer. Lekker, een stoofpeertjesijsje. Met een echte ouderwetse oma-smaak.

![]()
Hier houden mijn notities op, dus nu wordt het heel hard nadenken...
Op de huid gebakken vis, welke soort weet ik echt niet meer. Dit was niet één van mijn favorieten sowieso. Erbij broccoli, spinazie, aardappelpuree.
![]()
Ehm, ja.

Dit wás dus de hazenrug in hazenbloedsaus. Fantastische wildsmaak. De bloedsaus deed in de verte denken aan chocolade. Zoals je ziet was ik te verdiept in de heerlijkheid van het gerecht om een foto te maken.

![]()
Kaasplankje, met van links naar rechts van mild naar sterker. Er zaten o.a. een geitenkaasje bij en een schilmmelkaasje. Ik kan normaal absoluut geen schimmelkaas eten, maar deze lustte ik dus wel. Het brood dat erbij zat was goddelijk en gemaakt door iemand die in Frankrijk cum laude is afgestudeerd aan één of andere brooduniversiteit.

Ik weet ff niet meer wat voor drank dat was die erbij zat maar het was zoet.
![]()
Het toetje.

Iets met chocolade en fruit. Heerlijk zompig in je mond. Het was een speciale chocoladesoort, maar die heb ik dus niet meer genoteerd.
![]()
Bij het weggaan kregen we nog een marshmellow met pepermuntsmaak.
Sorry dat ik helemaal niks kan vertellen over de wijnen. De namen waren allemaal veel te lang om op te schrijven en ik vond dat zonde van mijn tijd. Ze waren allemaal ontzettend lekker en kwamen uit alle windstreken (o.a. Duitsland, Marokko). Als ik nog een mailtje van ze krijg, zal ik hier neerschrijven welke wijnen het waren, maar ik heb er echt geen verstand van.