KAA Kaaskoppen in het Buitenland
Nee, geen oud-Hollands spel, maar een forum voor Nederlanders die in het buitenland wonen.
Ik ben vast niet de enige die al jaren graag naar het buitenland zou vertrekken (in mijn geval naar Amerika) maar het nog steeds niet heeft gedaan.
In eerste instantie was dat omdat ik te jong was, toen omdat ik te laf was om een jaar highschool of college te doen, toen omdat ik nooit voldoende geld of andere middelen zou hebben om er te komen, toen omdat mijn vrouw Amerika niet kende en niet duidelijk was of het haar ook zou bevallen en nu na intensief onderzoek van ons beiden over de mogelijkheden om er toch heen te gaan de kleine twijfels en praktische en emotionele bezwaren.
Grootste obstakels zijn de kleine dingen waar er heel veel van zijn. Tientallen. Teveel om op te noemen. Van financiële zaken tot bureaucratie. Dan de kinderen; Alicia is 5, Jayden bijna 3 (valt het op dat we ze bewust name hebben gegeven die men in Amerika uit kan spreken?). Voordat je de hele procedure door bent ben je zomaar 2 jaar verder. Het is geen EU land waar je zo even naartoe rijdt en een huis koopt of huurt. De kinderen zijn dan al oud genoeg om er behoorlijk van in de war te raken en we zijn er nog niet over uit of we ze dat willen laten doorstaan en, belangrijker, of we het risico willen lopen dat ze het een jaar later weer moeten doorstaan als het in de VS toch NIET blijkt te bevallen.
Waarom ben jij nog niet geëmigreerd terwijl je dat dolgraag zou willen? Of ben je het al wel en herken je dit soort twijfels?
In eerste instantie was dat omdat ik te jong was, toen omdat ik te laf was om een jaar highschool of college te doen, toen omdat ik nooit voldoende geld of andere middelen zou hebben om er te komen, toen omdat mijn vrouw Amerika niet kende en niet duidelijk was of het haar ook zou bevallen en nu na intensief onderzoek van ons beiden over de mogelijkheden om er toch heen te gaan de kleine twijfels en praktische en emotionele bezwaren.
Grootste obstakels zijn de kleine dingen waar er heel veel van zijn. Tientallen. Teveel om op te noemen. Van financiële zaken tot bureaucratie. Dan de kinderen; Alicia is 5, Jayden bijna 3 (valt het op dat we ze bewust name hebben gegeven die men in Amerika uit kan spreken?). Voordat je de hele procedure door bent ben je zomaar 2 jaar verder. Het is geen EU land waar je zo even naartoe rijdt en een huis koopt of huurt. De kinderen zijn dan al oud genoeg om er behoorlijk van in de war te raken en we zijn er nog niet over uit of we ze dat willen laten doorstaan en, belangrijker, of we het risico willen lopen dat ze het een jaar later weer moeten doorstaan als het in de VS toch NIET blijkt te bevallen.
Waarom ben jij nog niet geëmigreerd terwijl je dat dolgraag zou willen? Of ben je het al wel en herken je dit soort twijfels?
Zie wat ik kijk: trakt.tv
Wij hebben er wel jaren over gesproken en alle emigratie-programma's bekeken. Maar je blijft toch wachten op het juiste moment, die ene opportunity. Voyeur beweert tegenwoordig dat hij dacht dat het alleen bij erover praten zou blijven maar ik heb altijd wel serieus gedacht dat we het zouden gaan doen.
Toch hebben we opeens dat hele impulsieve (op vakantie zomaar ergens een huis kopen) wel nodig gehad, ik weet niet of we het anders ooit hadden gedaan. Maar het was wel het juiste moment, oudste kind oud genoeg om zelfstandig te wonen, jongste jong genoeg om nog helemaal Spaans op te kunnen groeien.
Ik denk dat dat laatste (leeftijd van de kinderen) net als jij schrijft een van de moeilijkste punten is. Ik zou wel als ik jullie was proberen wat extra nadruk te leggen op het leren van Engels bij de kinderen (bijvoorbeeld zoveel mogelijk films en t.v. in het Engels opzetten, of zelfs dingen als Muzzy). Dat is namelijk vaak het grootste probleem, dat ze de taal niet spreken. Er zijn genoeg kinderen die in hun jeugd moeten verhuizen naar een andere stad en een andere school, daar komen ze vaak wel overheen, maar het is de taalbarriere die bij wat oudere kinderen de problemen kan geven.
maar ik heb altijd wel serieus gedacht dat we het zouden gaan doen. Toch hebben we opeens dat hele impulsieve (op vakantie zomaar ergens een huis kopen) wel nodig gehad, ik weet niet of we het anders ooit hadden gedaan. Maar het was wel het juiste moment, oudste kind oud genoeg om zelfstandig te wonen, jongste jong genoeg om nog helemaal Spaans op te kunnen groeien.
Ik denk dat dat laatste (leeftijd van de kinderen) net als jij schrijft een van de moeilijkste punten is. Ik zou wel als ik jullie was proberen wat extra nadruk te leggen op het leren van Engels bij de kinderen (bijvoorbeeld zoveel mogelijk films en t.v. in het Engels opzetten, of zelfs dingen als Muzzy). Dat is namelijk vaak het grootste probleem, dat ze de taal niet spreken. Er zijn genoeg kinderen die in hun jeugd moeten verhuizen naar een andere stad en een andere school, daar komen ze vaak wel overheen, maar het is de taalbarriere die bij wat oudere kinderen de problemen kan geven.
mooi he, alles
overigens was dat trouwens wel een argument om vroeg te gaan, die taal. Een kind een tweede moedertaal geven, zeker eentje die wereldwijd wordt gesproken (zoals bijvoorbeeld Spaans of Engels) is een van de mooiste dingen die je kunt geven.
mooi he, alles
Ze kijken al veel Dora, zowel op NL als BBC en we zetten ook steeds vaker gewoon de BBC op voor kinderprogramma's. Alicia heeft enorme interesse in Engels en die vraagt elke dag wel wat ditofdat in het Engels is. De taal ben ik ook niet zo bang voor, meer het achterlaten van vriendjes en vriendinnetjes, veranderen van omgeving etc. De stap van Rotterdam naar Zwolle was al vrij zwaar voor ze en dan met name voor Alicia. Jayden was nog te jong toen, maar Alicia begint nu pas eigenlijk beter in haar vel te zitten en dan zijn we toch al ruim een jaar verder.
Een stap naar Amerika, wat een compleet andere levensstijl is, zal minstens zoveel problemen geven. Wij zijn volwassen en kunnen dat ws wel aan, maar als we de stap maken nemen we die beslissing ook meteen voor de kinderen.
Een stap naar Amerika, wat een compleet andere levensstijl is, zal minstens zoveel problemen geven. Wij zijn volwassen en kunnen dat ws wel aan, maar als we de stap maken nemen we die beslissing ook meteen voor de kinderen.
Zie wat ik kijk: trakt.tv
Hoe jong is te jong? De eerste keer was ik net 19 (US) en de tweede en laatste keer was ik 21 (UK). 21 als minimum leeftijd is vooral in de US aan te raden, omdat je dan als volwassen wordt gezien en dat lijkt me net iets makkelijker. Ik vraag me af of er veel mensen van >21 jaar succesvol zelfstandig en legaal naar de US verhuizen.quote:Op zondag 3 juni 2007 23:51 schreef Danny het volgende:
In eerste instantie was dat omdat ik te jong was,
Denk dat je kinderen zich sneller zullen aanpassen dan dat jullie dat doen, dus dat zal niet een groot probleem moeten zijn. Ik ken meerdere mensen die in hun jeugd met pa en ma de hele wereld zijn rondgeweest en niet een die er met een trauma vanaf is gekomen. Sterker nog, ze zijn vaak erg tevreden met het leven dat ze hebben geleden.quote:Dan de kinderen; Alicia is 5, Jayden bijna 3
reset
Ik merk aan mijn dochter van bijna 4 dat ze (nu nog in ieder geval) zich makkelijk aanpast dan wij. We hebben in een jaar tijd al flink wat huurhuizen achter de rug omdat we in afwachting zijn van de oplevering van ons eigen huis en daar gaat ze heel goed mee om. Soms zegt ze op een nieuwe plek wat treurig "mamma, ik weet niet waar is bed" of wil ze weten waar haar laatje met onderbroekjes is, maar verder vind ze het allemaal wel best.
Eigenlijk is zij het juist die alle twijfel wegneemt als we denken "is het nou wel de juiste beslissing geweest?" Zij zit hier zo duidelijk veel beter in haar vel, leuke school, heerlijk weer, altijd buiten kunnen zijn, een cultuur die kinderen adoreert. Echt, dat is een heel ander kind dan dat bleke muisje in Nederland.
MAAR van de verhalen die ik om me heen hoor wordt dat aanpassen wel moeilijker als ze ouder worden. Zeker vanaf dat ze een jaar of 10 zijn. Dan worden omgeving, vriendjes en vriendinnetjes en zelfstandigheid opeens heel belangrijk en dan kunnen ze zich doodongelukkig gaan voelen in een nieuwe omgeving.
Er is dus een soort "window" waarin je het imho kunt doen. Vóórdat je oudste kind zich teveel gaat hechten aan omgeving (verschilt per kind, maar ik zou de grens ergens bij 7/8 jaar leggen), of anders nadat ze oud genoeg zijn om te kunnen kiezen om zelf achter te blijven in Nederland.
Eigenlijk is zij het juist die alle twijfel wegneemt als we denken "is het nou wel de juiste beslissing geweest?" Zij zit hier zo duidelijk veel beter in haar vel, leuke school, heerlijk weer, altijd buiten kunnen zijn, een cultuur die kinderen adoreert. Echt, dat is een heel ander kind dan dat bleke muisje in Nederland.
MAAR van de verhalen die ik om me heen hoor wordt dat aanpassen wel moeilijker als ze ouder worden. Zeker vanaf dat ze een jaar of 10 zijn. Dan worden omgeving, vriendjes en vriendinnetjes en zelfstandigheid opeens heel belangrijk en dan kunnen ze zich doodongelukkig gaan voelen in een nieuwe omgeving.
Er is dus een soort "window" waarin je het imho kunt doen. Vóórdat je oudste kind zich teveel gaat hechten aan omgeving (verschilt per kind, maar ik zou de grens ergens bij 7/8 jaar leggen), of anders nadat ze oud genoeg zijn om te kunnen kiezen om zelf achter te blijven in Nederland.
mooi he, alles
8quote:
Maar alles onder middelbare school leeftijd is sowieso te jong. Middelbare school had gekund middels een foreign exchange program bijvoorbeeld. Heb destijds zelfs overwogen om als au pair naar de vs te gaan.
Ow dat zal ongetwijfeld voor komen. Waarschijnlijk zelfs vaker dan we denken. De keren dat ik in de VS was viel me vooral op hoe vaak je toch nog tegen Nederlanders aanloopt die daar gewoon wonen en werken en als je dan met ze in gesprek raakt blijkt vaak dat ze toch op latere leeftijd pas zijn gegaan. Uitzonderingen daargelaten.quote:Ik vraag me af of er veel mensen van >21 jaar succesvol zelfstandig en legaal naar de US verhuizen.
Achteraf zijn ze dat vast en zeker. Ze hebben wat van de wereld gezien enzo. Alleen kan ik me zo voorstellen dat met name Alicia de leeftijd heeft het me nu erg kwalijk te nemen dat ik haar bij haar juffie en haar vriendinnetjes van school wegruk (niet te vergeten opa, oma en omi (andere oma)).quote:Denk dat je kinderen zich sneller zullen aanpassen dan dat jullie dat doen, dus dat zal niet een groot probleem moeten zijn. Ik ken meerdere mensen die in hun jeugd met pa en ma de hele wereld zijn rondgeweest en niet een die er met een trauma vanaf is gekomen. Sterker nog, ze zijn vaak erg tevreden met het leven dat ze hebben geleden.
Plus dat ik me zo voor kan stellen dat ze zich enorm hulpeloos moet voelen om in een klas gegooid te worden met kindjes EN een juf die ze totaal niet verstaat. Dat zou voor iedereen beangstigend zijn, maar Alicia is al een wat schuchter meisje. Dat is wel iets waar wij absoluut ontzettend veel rekening mee willen en moeten houden.
Zie wat ik kijk: trakt.tv
@Danny.
Ik heb het al op een ander topic gevraagd en wellicht kan je me hier antwoorden. Je zit er dus over te denken om te emigreren ? Naast een land kies je ook voor de mensen en de omgeving. Nu gaf je aan in een ander topic dat je vrij weinig of geen vrienden in Nederland hebt die vaak over de vloer komen. Dat is natuurlijk al een positief iets in het licht van een emigratie want dan laat je niet al te veel achter mocht je dus vertrekken uit Nederland. Dan vroeg ik me af wat je wilt gaan doen in de V.S ? Ik vroeg me af of je bijvoorbeeld van Fok! rond kan komen of dat je bijvoorbeeld een eigen bedrijf wilt starten? Hoe dan ook moet je om naar de V.S te verhuizen denk ik of een eigen bedrijf starten of in loondienst gaan. Als jejezelf momenteel een salaris toekent dan is het aannemelijk dat als je bijvoorbeeld in de V.S een salaris gaat verdienen voor een Amerikaans bedrijf dat dit lager zou moeten zijn. Anders word je namelijk aangemerkt als economisch vluchteling.
Ik denk dat Philaine gelijk heeft qua kinderen betreft. Ik heb in mijn kinder jaren vrij veel landen gezien en vriendjes maakte ik soms al de eerste dag. Kinderen zijn erg nieuwsgierig naar waar je vandaan komt en de taal beheersen kinderen verbazingwekkend snel. In sommige gevallen spreken ze zelfs al woordjes na 1 dag met elkaar. Kinderen maken de echt hechte vriendschappen toch pas op de middelbare school is mijn eigen ervaring dus ik denk dat je je daar niet al te veel zorgen over hoeft te maken. Als het je niet bevalt kan je alsnog terug keren als de kinderen rond de 11/12 zijn. Dus dat geeft je nog 5 jaar om te kijken of je kan aarden in de V.S.
En natuurlijk de hamvraag. Wat denk je zelf zouden de Fok!ers het vervelend vinden als de "goeroe" in de V.S woont ? Een Nederlands forum met een Amerikaanse eigenaar. Zou je de touch met Nederland verliezen waardoor Fok! een ver van je bed verhaal wordt ? Misschien onzinnige vragen maar ik ben erg benieuwd of je daar weleens over hebt nagedacht.
In ieder geval succes met het maken van je keuze.
Ik heb het al op een ander topic gevraagd en wellicht kan je me hier antwoorden. Je zit er dus over te denken om te emigreren ? Naast een land kies je ook voor de mensen en de omgeving. Nu gaf je aan in een ander topic dat je vrij weinig of geen vrienden in Nederland hebt die vaak over de vloer komen. Dat is natuurlijk al een positief iets in het licht van een emigratie want dan laat je niet al te veel achter mocht je dus vertrekken uit Nederland. Dan vroeg ik me af wat je wilt gaan doen in de V.S ? Ik vroeg me af of je bijvoorbeeld van Fok! rond kan komen of dat je bijvoorbeeld een eigen bedrijf wilt starten? Hoe dan ook moet je om naar de V.S te verhuizen denk ik of een eigen bedrijf starten of in loondienst gaan. Als jejezelf momenteel een salaris toekent dan is het aannemelijk dat als je bijvoorbeeld in de V.S een salaris gaat verdienen voor een Amerikaans bedrijf dat dit lager zou moeten zijn. Anders word je namelijk aangemerkt als economisch vluchteling.
Ik denk dat Philaine gelijk heeft qua kinderen betreft. Ik heb in mijn kinder jaren vrij veel landen gezien en vriendjes maakte ik soms al de eerste dag. Kinderen zijn erg nieuwsgierig naar waar je vandaan komt en de taal beheersen kinderen verbazingwekkend snel. In sommige gevallen spreken ze zelfs al woordjes na 1 dag met elkaar. Kinderen maken de echt hechte vriendschappen toch pas op de middelbare school is mijn eigen ervaring dus ik denk dat je je daar niet al te veel zorgen over hoeft te maken. Als het je niet bevalt kan je alsnog terug keren als de kinderen rond de 11/12 zijn. Dus dat geeft je nog 5 jaar om te kijken of je kan aarden in de V.S.
En natuurlijk de hamvraag. Wat denk je zelf zouden de Fok!ers het vervelend vinden als de "goeroe" in de V.S woont ? Een Nederlands forum met een Amerikaanse eigenaar. Zou je de touch met Nederland verliezen waardoor Fok! een ver van je bed verhaal wordt ? Misschien onzinnige vragen maar ik ben erg benieuwd of je daar weleens over hebt nagedacht.
In ieder geval succes met het maken van je keuze.
Ik wilde altijd wachten totdat ik een diploma had en nu heb ik er geen maar toch een leuke baan in Tsjechie waar ik altijd al graag heen wilde voor een paar jaar.
Mijn grootste zorg is wel mijn vader die al 77 is en nu al voor de 2e keer binnen een maand is opgenomen in het ziekenhuis. Verder is mijn kleine broer ook wel een zorgenkind, maar ik heb ook mijn eigen leven te leiden en als ik het nu niet doen, gebeurt het misschien wel nooit.
Wat betreft kinderen, ik heb de afgelopen 7 jaar alleen maar buitenlandse partners gehad, dus de kans is ook zeer aannemelijk dat mijn kinderen geen Nederlandse moeder zullen hebben. Verder zie ik ze ook liever niet in Nederland opgroeien. Uiteraard leer ik ze wel Nederlands.
Mijn grootste zorg is wel mijn vader die al 77 is en nu al voor de 2e keer binnen een maand is opgenomen in het ziekenhuis. Verder is mijn kleine broer ook wel een zorgenkind, maar ik heb ook mijn eigen leven te leiden en als ik het nu niet doen, gebeurt het misschien wel nooit.
Wat betreft kinderen, ik heb de afgelopen 7 jaar alleen maar buitenlandse partners gehad, dus de kans is ook zeer aannemelijk dat mijn kinderen geen Nederlandse moeder zullen hebben. Verder zie ik ze ook liever niet in Nederland opgroeien. Uiteraard leer ik ze wel Nederlands.
AFC Ajax | SS Lazio | SK Slavia | Bobby Haarms †
"Het gaat nu even slecht, maar je moet Ajax altijd blijven steunen hè," zei hij. Hij herhaalde zijn boodschap nog eens: "Altijd blijven steunen, die club. Daar ben je Ajacied voor."
"Het gaat nu even slecht, maar je moet Ajax altijd blijven steunen hè," zei hij. Hij herhaalde zijn boodschap nog eens: "Altijd blijven steunen, die club. Daar ben je Ajacied voor."
Vanuit onze situatie zijn er drie mogelijkheden om in de vs te komen. Eén daarvan is ook reëel.quote:Op maandag 4 juni 2007 01:05 schreef Buschetta het volgende:
Ik heb het al op een ander topic gevraagd en wellicht kan je me hier antwoorden. Je zit er dus over te denken om te emigreren ? Naast een land kies je ook voor de mensen en de omgeving. Nu gaf je aan in een ander topic dat je vrij weinig of geen vrienden in Nederland hebt die vaak over de vloer komen. Dat is natuurlijk al een positief iets in het licht van een emigratie want dan laat je niet al te veel achter mocht je dus vertrekken uit Nederland. Dan vroeg ik me af wat je wilt gaan doen in de V.S ? Ik vroeg me af of je bijvoorbeeld van Fok! rond kan komen of dat je bijvoorbeeld een eigen bedrijf wilt starten? Hoe dan ook moet je om naar de V.S te verhuizen denk ik of een eigen bedrijf starten of in loondienst gaan. Als jejezelf momenteel een salaris toekent dan is het aannemelijk dat als je bijvoorbeeld in de V.S een salaris gaat verdienen voor een Amerikaans bedrijf dat dit lager zou moeten zijn. Anders word je namelijk aangemerkt als economisch vluchteling.
We kunnen meedoen aan de green card lottery, maar de kans dat je op die manier de VS binnenkomt is vrij klein. Als ik een miljoen dollar heb EN een half miljoen dollar investeer in een amerikaans bedrijf die immigranten aan een baan helpt kan ik een green card krijgen (moet ik alleen ergens anderhalf miljoen vandaan halen ) en de derde is zelf een bedrijf starten en iemand in dienst nemen. Mijn vrouw zou dan het bedrijf starten zodat ik FOK! kan blijven beheren.
De laatste optie is de meest haalbare voor ons.
Mja ik snap het verhaal rondom de kinderen wel, alleen moeten we ons er wel overheen zetten dat we ze dit aan zouden doen. En ZEKER als we op hun 12e ofzo nog eens terug zouden moeten ook.quote:Ik denk dat Philaine gelijk heeft qua kinderen betreft. Ik heb in mijn kinder jaren vrij veel landen gezien en vriendjes maakte ik soms al de eerste dag. Kinderen zijn erg nieuwsgierig naar waar je vandaan komt en de taal beheersen kinderen verbazingwekkend snel. In sommige gevallen spreken ze zelfs al woordjes na 1 dag met elkaar. Kinderen maken de echt hechte vriendschappen toch pas op de middelbare school is mijn eigen ervaring dus ik denk dat je je daar niet al te veel zorgen over hoeft te maken. Als het je niet bevalt kan je alsnog terug keren als de kinderen rond de 11/12 zijn. Dus dat geeft je nog 5 jaar om te kijken of je kan aarden in de V.S.
Aangezien ik mijn vrouw ken via FOK! en ik zonder FOK! helemaal geen gezin gehad zou hebben blijft de band die ik met FOK! heb toch wel bestaan. Een sterke band met Nederland is daar niet direct voor nodig. Wel lastig zou zijn om naar crewmeetings te komen trouwens Verder denk ik dat het weinig mensen een reet kan schelen waar ik zit. De meesten kunnen mijn bloed wel zuipen dus daar hoef ik ook al niet voor te blijvenquote:En natuurlijk de hamvraag. Wat denk je zelf zouden de Fok!ers het vervelend vinden als de "goeroe" in de V.S woont ? Een Nederlands forum met een Amerikaanse eigenaar. Zou je de touch met Nederland verliezen waardoor Fok! een ver van je bed verhaal wordt ? Misschien onzinnige vragen maar ik ben erg benieuwd of je daar weleens over hebt nagedacht.
Verder denk ik dat het weinig mensen een reet kan schelen waar ik zit. De meesten kunnen mijn bloed wel zuipen dus daar hoef ik ook al niet voor te blijven tnxquote:In ieder geval succes met het maken van je keuze.
Zie wat ik kijk: trakt.tv
Heel logisch dat er twijfels zijn, zeker met kinderen er bij lijkt me. Maar daar kan ik helaas niet over oordelen.
Ik ben gewoon gegaan met de garantie dat als ik het niet leuk zo vnden m'n vrouw naar Nederland zou komen. Daar heeft ze toch zeven jaar doorgebracht dus weet waar ze het over heeft.
Toch is het een kwestie van 'doen'. Je kunt dingen voorbereiden, andere dingen komen gewoon op je af.
Als ik zou gaan in jouw geval zou ik niet meer 10 jaar wachten, de tienertijden zijn nogal bepalend en aanwezig. Maar jonge kinderen zijn toch erg flexibel en pikken veel dingen snel op.
Ik ben gewoon gegaan met de garantie dat als ik het niet leuk zo vnden m'n vrouw naar Nederland zou komen. Daar heeft ze toch zeven jaar doorgebracht dus weet waar ze het over heeft.
Toch is het een kwestie van 'doen'. Je kunt dingen voorbereiden, andere dingen komen gewoon op je af.
Als ik zou gaan in jouw geval zou ik niet meer 10 jaar wachten, de tienertijden zijn nogal bepalend en aanwezig. Maar jonge kinderen zijn toch erg flexibel en pikken veel dingen snel op.
Patience is not one of my virtues, neither is memory. Or patience for that matter.
Dit is al sins 11 september 2001 geen optie meer hoor. Je kan geen bedrijf starten zonder dat je een green card hebt. Ze willen het de terroristen niet al te makkelijk meer maken.quote:Op maandag 4 juni 2007 01:14 schreef Danny het volgende:...de derde is zelf een bedrijf starten en iemand in dienst nemen.
------
If you ain't Dutch, you ain't much.
If you ain't Dutch, you ain't much.
Gewoon doen Danny! Je leeft maar 1 keer en je kinderen zullen later trots op je zijn . Is een mooie ervaring voor iedereen uit je gezin.
AFC AJAX
Immigration through Investmentquote:Op maandag 4 juni 2007 01:19 schreef MrCyber het volgende:
[..]
Dit is al sins 11 september 2001 geen optie meer hoor. Je kan geen bedrijf starten zonder dat je een green card hebt. Ze willen het de terroristen niet al te makkelijk meer maken.
[ Bericht 13% gewijzigd door popolon op 04-06-2007 01:27:44 ]
Zie wat ik kijk: trakt.tv
Het is toch niet zo dat je zomaar kan gaan. En als ik lees wat MrCyber zegt heb je dus eigenlijk helemaal geen mogelijkheid om daar een greencard te krijgen. Kan je beter een ander land zoeken denk ik, tenzij je echt voor de VS gevallen bent natuurlijk.
Je hebt toch ook andersoortige werkvergunningen?
Je hebt toch ook andersoortige werkvergunningen?
Show, using reasonable methodologies, that 10 or more jobs are actually created either directly or indirectly by the new commercial enterprise through revenues generated from increased exports, improved regional productivity, job creation, or increased domestic capital investment resulting from the pilot program.quote:
Je moet dus tenminste 10 mensen van werk voorzien, direct danwel indirect. Gaat je meer kosten dan de 1,5 miljoen investeren hoor.
------
If you ain't Dutch, you ain't much.
If you ain't Dutch, you ain't much.
Dat kan dus wel:quote:Op maandag 4 juni 2007 01:30 schreef Repeat het volgende:
Het is toch niet zo dat je zomaar kan gaan. En als ik lees wat MrCyber zegt heb je dus eigenlijk helemaal geen mogelijkheid om daar een greencard te krijgen. Kan je beter een ander land zoeken denk ik, tenzij je echt voor de VS gevallen bent natuurlijk.
Je hebt toch ook andersoortige werkvergunningen?
Of met kapitaal. Of via familiehereniging, de loterij of een baas die je een visum bezorgt en dat soort dingen.
Patience is not one of my virtues, neither is memory. Or patience for that matter.
Als je het al zolang wilt, moet je het gewoon doen, is mijn visie. Anders zul je toch altijd met spijt blijven zitten; en dat zal wrsch steeds meer aan je gaan vreten. Je bent nu nog jong en gezond; niemand weet wat de toekomst brengt, hetzij voor jullie beiden, hetzij voor je kinderen, dus uitstel gaat op de lange duur meestal doodleuk afstel betekenen...
In elke fase van je leven zijn er namelijk wel redenen te vinden om zo'n emigratie toch nog maar even niet te doen. Uiteindelijk kun je op die manier je hele leven vast blijven zitten in je eigen vertrouwde Hollandse schemaatje.
Iemand (Popolon?) zei ook iets over het feit dat de puberteit vrij bepalend is, en daar ben ik het zeker mee eens; maar ook in de zin dat het leven van de ouders enorm kan beïnvloeden (en zomaar in een hele andere richting duwen)!
Enne, als je kinderen straks "groot genoeg zijn om op zichzelf te wonen", al dan niet met baby's intussen: zal je dàn niet nog meer scrupules hebben om ze dan maar in Nederland achter te laten, alleen?...
Nee joh; ik ken jullie dochtertje natuurlijk niet dus kan er ook verder niet over oordelen, maar hoe moeilijk het ook lijkt, ik ben toch wel van mening dat t/m een jaar of 7 de stap zeker te maken is. Juist in die jonge jaren! Juist omdat ze dan nog zo flexibel zijn en zich zo gemakkelijk aanpassen. Het is ook voor hen een heel levensavontuur, en ik denk dat je als ouder op dat moment des te meer -zeg maar- het 'model' zult zijn waar ze zich aan kunnen vastklampen; van hoe je dat allemaal aanpakt enzo, en over eventuele obstakels heenkomt. Zien ze dat jullie er positief doorheen komen, dan zal dat zeker op hen een positieve weerslag hebben. (Evenzo als jullie er natuurlijk helemaal aan onderdoor gaan ofzo... )
Hoe dan ook denk ik dat het enorm verrijkend voor ze kan (en zal) zijn.
Zélfs als jullie na verloop van tijd besluiten om toch weer huiswaarts te keren.
Ik denk echt dat het iets is wat je "enigszins" moet voorbereiden, maar niet extreem. Het financiële plaatje is natuurlijk vrij essentieel, evenals het woonkader, met name omdat jullie een gezin hebben, maar verkijk je bijv niet op de vele tientallen details waarvan je denkt dat die je zullen tegenstaan.
Het is gewoon heel moeilijk inschatten hoe die dingen ter plaatse uitpakken en aan zullen voelen. Dat merk je pas als je er eenmaal echt bent. In een ander land is alles anders; en meestal zitten de verschillen (en de obstakels) in dingen die je juist noooit had verwacht!
Ik wens jullie veel sterkte bij de beslissing!
En heel veel geluk als jullie besluiten ervoor te gaan! (wanneer dat dan ook mag zijn )
[ Bericht 15% gewijzigd door Bora-Bora op 04-06-2007 02:49:15 ]
In elke fase van je leven zijn er namelijk wel redenen te vinden om zo'n emigratie toch nog maar even niet te doen. Uiteindelijk kun je op die manier je hele leven vast blijven zitten in je eigen vertrouwde Hollandse schemaatje.
Iemand (Popolon?) zei ook iets over het feit dat de puberteit vrij bepalend is, en daar ben ik het zeker mee eens; maar ook in de zin dat het leven van de ouders enorm kan beïnvloeden (en zomaar in een hele andere richting duwen)!
Enne, als je kinderen straks "groot genoeg zijn om op zichzelf te wonen", al dan niet met baby's intussen: zal je dàn niet nog meer scrupules hebben om ze dan maar in Nederland achter te laten, alleen?...
Nee joh; ik ken jullie dochtertje natuurlijk niet dus kan er ook verder niet over oordelen, maar hoe moeilijk het ook lijkt, ik ben toch wel van mening dat t/m een jaar of 7 de stap zeker te maken is. Juist in die jonge jaren! Juist omdat ze dan nog zo flexibel zijn en zich zo gemakkelijk aanpassen. Het is ook voor hen een heel levensavontuur, en ik denk dat je als ouder op dat moment des te meer -zeg maar- het 'model' zult zijn waar ze zich aan kunnen vastklampen; van hoe je dat allemaal aanpakt enzo, en over eventuele obstakels heenkomt. Zien ze dat jullie er positief doorheen komen, dan zal dat zeker op hen een positieve weerslag hebben. (Evenzo als jullie er natuurlijk helemaal aan onderdoor gaan ofzo... )
)Hoe dan ook denk ik dat het enorm verrijkend voor ze kan (en zal) zijn.
Zélfs als jullie na verloop van tijd besluiten om toch weer huiswaarts te keren.
Ik denk echt dat het iets is wat je "enigszins" moet voorbereiden, maar niet extreem. Het financiële plaatje is natuurlijk vrij essentieel, evenals het woonkader, met name omdat jullie een gezin hebben, maar verkijk je bijv niet op de vele tientallen details waarvan je denkt dat die je zullen tegenstaan.
Het is gewoon heel moeilijk inschatten hoe die dingen ter plaatse uitpakken en aan zullen voelen. Dat merk je pas als je er eenmaal echt bent. In een ander land is alles anders; en meestal zitten de verschillen (en de obstakels) in dingen die je juist noooit had verwacht!
Ik wens jullie veel sterkte bij de beslissing!
En heel veel geluk als jullie besluiten ervoor te gaan! (wanneer dat dan ook mag zijn )
[ Bericht 15% gewijzigd door Bora-Bora op 04-06-2007 02:49:15 ]
FR
Danny,
Aangezien je nu jonge kinderen hebt, is het NU of NOOIT. Als je wacht tot je kinderen een jaar of 18 en 16 zijn, en dan alsnog gaat, dan verbreek je effectief de band tussen je kinderen, je kleinkinderen, en jezelf en je vrouw. Het klinkt hard, maar tegen die leeftijd zijn je kinderen volledig geintegreerd in de Nederlandse maatschappij, hebben ze wellicht vriendjes/vriendinnetjes, en wordt er al nagedacht over een eigen huisje boompje beestje. Dan nog emigreren is iets wat een heel stuk lastiger gaat worden dan nu.
Je kinderen zijn nu op de leeftijd dat ze heel gemakkelijk kunnen integreren en opgroeien in de Amerikaanse cultuur. Dat houdt zo'n beetje op bij de 8 a 9 jaar ofzo, wanneer kinderen een eigen vriendenkring krijgen, en de eigen buurt beginnen te kennen, en beginnen te realiseren dat ze Nederlandertjes zijn die in Nederland wonen.
Binnen de komende 2 jaar emigreren zou betekenen dat je kinderen van jongs af aan op een Amerikaanse school terecht kunnen, en het garandeert zo goed als zeker dat zodra je eigen kinderen klaar zijn voor kinderen, dat de kleinkinderen relatief dichtbij zullen wonen, namelijk in de VS, hoogstwaarschijnlijk in dezelfde staat. Als je wacht tot de puberteit, dan kun je net zo goed de beslissing nemen om NIET te gaan, en in Nederland te blijven.
Ik denk dat je toch echt dit jaar, 2007, het jaar van de beslissing moet maken. "Ja, we gaan", en dan definitief VOOR 2010 vertrekken, of "Nee, we gaan niet", en het daarbij laten.
In principe heb je twee perioden waarin je kunt verhuizen:
- Als je kinderen onder de 10 zijn
- Als je kinderen boven de 20 zijn en uit huis.
In het eerste geval heb je je eventuele kleinkinderen in de VS, in het tweede geval blijven ze vrijwel zeker in Nederland.
Aangezien je nu jonge kinderen hebt, is het NU of NOOIT. Als je wacht tot je kinderen een jaar of 18 en 16 zijn, en dan alsnog gaat, dan verbreek je effectief de band tussen je kinderen, je kleinkinderen, en jezelf en je vrouw. Het klinkt hard, maar tegen die leeftijd zijn je kinderen volledig geintegreerd in de Nederlandse maatschappij, hebben ze wellicht vriendjes/vriendinnetjes, en wordt er al nagedacht over een eigen huisje boompje beestje. Dan nog emigreren is iets wat een heel stuk lastiger gaat worden dan nu.
Je kinderen zijn nu op de leeftijd dat ze heel gemakkelijk kunnen integreren en opgroeien in de Amerikaanse cultuur. Dat houdt zo'n beetje op bij de 8 a 9 jaar ofzo, wanneer kinderen een eigen vriendenkring krijgen, en de eigen buurt beginnen te kennen, en beginnen te realiseren dat ze Nederlandertjes zijn die in Nederland wonen.
Binnen de komende 2 jaar emigreren zou betekenen dat je kinderen van jongs af aan op een Amerikaanse school terecht kunnen, en het garandeert zo goed als zeker dat zodra je eigen kinderen klaar zijn voor kinderen, dat de kleinkinderen relatief dichtbij zullen wonen, namelijk in de VS, hoogstwaarschijnlijk in dezelfde staat. Als je wacht tot de puberteit, dan kun je net zo goed de beslissing nemen om NIET te gaan, en in Nederland te blijven.
Ik denk dat je toch echt dit jaar, 2007, het jaar van de beslissing moet maken. "Ja, we gaan", en dan definitief VOOR 2010 vertrekken, of "Nee, we gaan niet", en het daarbij laten.
In principe heb je twee perioden waarin je kunt verhuizen:
- Als je kinderen onder de 10 zijn
- Als je kinderen boven de 20 zijn en uit huis.
In het eerste geval heb je je eventuele kleinkinderen in de VS, in het tweede geval blijven ze vrijwel zeker in Nederland.
Proud to be American. Hier woon ik.
"Beer is proof that God loves us" - Benjamin Franklin.
-
"Those who would give up Essential Liberty to purchase a little Temporary Safety deserve neither Liberty nor Safety" - Benjamin Franklin
"Beer is proof that God loves us" - Benjamin Franklin.
-
"Those who would give up Essential Liberty to purchase a little Temporary Safety deserve neither Liberty nor Safety" - Benjamin Franklin
Eensch!quote:Op maandag 4 juni 2007 03:15 schreef maartena het volgende:
Aangezien je nu jonge kinderen hebt, is het NU of NOOIT.
FR
Dit is onzin. Buitenlanders kunnen nog steeds bedrijven beginnen in de VS.quote:Op maandag 4 juni 2007 01:19 schreef MrCyber het volgende:
Dit is al sins 11 september 2001 geen optie meer hoor. Je kan geen bedrijf starten zonder dat je een green card hebt. Ze willen het de terroristen niet al te makkelijk meer maken.
Proud to be American. Hier woon ik.
"Beer is proof that God loves us" - Benjamin Franklin.
-
"Those who would give up Essential Liberty to purchase a little Temporary Safety deserve neither Liberty nor Safety" - Benjamin Franklin
"Beer is proof that God loves us" - Benjamin Franklin.
-
"Those who would give up Essential Liberty to purchase a little Temporary Safety deserve neither Liberty nor Safety" - Benjamin Franklin
Kolder! Onze zoon is meegegaan toen ie 13 was. Het joch is opgebloeid van een verlegen, binnenzittend kind zonder vriendjes, naar een rauwdouwer die altijd buiten is en stikt van de vriendjes. Zijn Iers/Engels is vloeiend en hij doet het fantastisch op school. Hij wordt weldra 16 en is gewoon een fijne vent geworden. In tegenstelling tot het stille muisje dat ie in Nederland was.quote:Op maandag 4 juni 2007 03:15 schreef maartena het volgende:
In principe heb je twee perioden waarin je kunt verhuizen:
- Als je kinderen onder de 10 zijn
- Als je kinderen boven de 20 zijn en uit huis.
Remember all, if you don't sin, then Jesus died for nothing.
Samenzweringstheorieën behoren tot de wetenschap van onwetenden
Samenzweringstheorieën behoren tot de wetenschap van onwetenden
Ik kan natuurlijk niet voor jullie spreken, maar Iris (een maand of twee ouder dan Alicia) heeft onze verhuizing van vorig jaar erg makkelijk doorstaan. Ik denk dat er een aantal dingen zijn die je daaraan kunt doen:
- Goed voorbereiden; zowel jezelf als je kind
- positief zijn over het nieuwe thuisland
- goed afscheid nemen
- nooit gevoelens van gemis of heimwee bagataliseren; neem tijd om vriendjes e.d. te missen, wijs in zo'n geval niet onmiddellijk op de nieuwe vriendjes 'die toch ook leuk zijn'
- hou binding met het geboorteland, maar geef het kind de ruimte om een 'eigen cultuur' te hebben
Internationaal verhuizen is een deel van ons leven, en dat van veel van onze vrienden, waardoor we het misschien wat normaler vinden. Het is niet niets, en laat zeker wel een stempel achter op kinderen, maar misschien is dat ook niet alleen maar negatief. Mits goed begeleid, kan ook het 'buitenstaander zijn' een verrijking zijn, denk ik. Reken normaal gesproken op 3 maanden om een beetje op de been te komen, en een jaar om redelijk 'thuis' te raken.
Wat betreft de timing: liever vroeger dan later. Zelfs veel doorgewinterde expats kappen ermee als de kinderen richting puberteit gaan. Als je nu al vindt dat Alicia het erg moeilijk zal vinden, zal dat over een jaar of 6 gegarandeerd erger zijn. Plus dat mocht het niet lukken, je haar dan midden in haar middelbare schooltijd zou verhuizen.
Van de voordelen is tweetaligheid waarschijnlijk het meest meetbaar. Dat ze zich overal ter wereld kunnen aanpassen, nergens raar van op kijken, geen idee hebben van racisme, en heel gevoelig zijn voor cultuur, vind ik veel belangrijker.
Overigens iets waar je wel bij stil moet staan: als ik het goed heb (popolon, help!) gaat je kind in de VS automatisch naar de school die bij de buurt hoort, en worden scholen (deels?) bekostigd door de onroerend goed belasting van de buurt. Dat zou een reden kunnen zijn om meer geld uit te trekken voor behuizing dan dat je (zeker met een startend bedrijf) eigenlijk zou willen of nodig zou vinden.
- Goed voorbereiden; zowel jezelf als je kind
- positief zijn over het nieuwe thuisland
- goed afscheid nemen
- nooit gevoelens van gemis of heimwee bagataliseren; neem tijd om vriendjes e.d. te missen, wijs in zo'n geval niet onmiddellijk op de nieuwe vriendjes 'die toch ook leuk zijn'
- hou binding met het geboorteland, maar geef het kind de ruimte om een 'eigen cultuur' te hebben
Internationaal verhuizen is een deel van ons leven, en dat van veel van onze vrienden, waardoor we het misschien wat normaler vinden. Het is niet niets, en laat zeker wel een stempel achter op kinderen, maar misschien is dat ook niet alleen maar negatief. Mits goed begeleid, kan ook het 'buitenstaander zijn' een verrijking zijn, denk ik. Reken normaal gesproken op 3 maanden om een beetje op de been te komen, en een jaar om redelijk 'thuis' te raken.
Wat betreft de timing: liever vroeger dan later. Zelfs veel doorgewinterde expats kappen ermee als de kinderen richting puberteit gaan. Als je nu al vindt dat Alicia het erg moeilijk zal vinden, zal dat over een jaar of 6 gegarandeerd erger zijn. Plus dat mocht het niet lukken, je haar dan midden in haar middelbare schooltijd zou verhuizen.
Van de voordelen is tweetaligheid waarschijnlijk het meest meetbaar. Dat ze zich overal ter wereld kunnen aanpassen, nergens raar van op kijken, geen idee hebben van racisme, en heel gevoelig zijn voor cultuur, vind ik veel belangrijker.
Overigens iets waar je wel bij stil moet staan: als ik het goed heb (popolon, help!) gaat je kind in de VS automatisch naar de school die bij de buurt hoort, en worden scholen (deels?) bekostigd door de onroerend goed belasting van de buurt. Dat zou een reden kunnen zijn om meer geld uit te trekken voor behuizing dan dat je (zeker met een startend bedrijf) eigenlijk zou willen of nodig zou vinden.
Tja, ik ken ook andere verhalen. Ik ken aardig wat Dutch/American couples via online groepen en van onze vriendenkring in zowel Nederland als hier in de VS..... en het is niet de eerste keer dat een tiener met tegenzin meegaat naar de VS omdat de ene ouder in Nederland woont, en de ander in de VS met een nieuwe partner etc....quote:Op maandag 4 juni 2007 03:33 schreef ElizabethR het volgende:
Kolder! Onze zoon is meegegaan toen ie 13 was. Het joch is opgebloeid van een verlegen, binnenzittend kind zonder vriendjes, naar een rauwdouwer die altijd buiten is en stikt van de vriendjes. Zijn Iers/Engels is vloeiend en hij doet het fantastisch op school. Hij wordt weldra 16 en is gewoon een fijne vent geworden. In tegenstelling tot het stille muisje dat ie in Nederland was.
Nu is dat natuurlijk een andere situatie, maar ik denk dat het makkelijker is met jongere kinderen dan met oudere kinderen. En het is ook per situatie anders natuurlijk, maar over het algemeen wordt afgeraden om te gaan emigreren met kinderen van 10+ jaar oud, omdat je hen dan wel losrukt van de wereld die ze nou net om zich heen hebben gebouwd.
Ik denk toch dat Danny binnenkort de knoop moet gaan doorhakken, en dan de komende 2 jaar er echt aan werken om het realiteit te maken.
Proud to be American. Hier woon ik.
"Beer is proof that God loves us" - Benjamin Franklin.
-
"Those who would give up Essential Liberty to purchase a little Temporary Safety deserve neither Liberty nor Safety" - Benjamin Franklin
"Beer is proof that God loves us" - Benjamin Franklin.
-
"Those who would give up Essential Liberty to purchase a little Temporary Safety deserve neither Liberty nor Safety" - Benjamin Franklin
|
|
