Leeft iedereen in dezelfde werkelijkheid en waarheid?

quote:

Op zondag 3 juni 2007 16:08 schreef Arcee het volgende:

Met andere woorden, als God bestaat, dan bestaat hij voor iedereen en als hij niet bestaat, dan bestaat hij voor niemand. We kunnen niet allemaal een beetje gelijk hebben. Of we stammen allemaal van Adam en Eva af, of we stammen allemaal van plankton af. Of die pratende slang bestond wel, of die bestond niet.

Los van de rest van je OP: dit is een merkwaardig deel. Je suggereert dat als god bestaat, de bijbel ook waar is. Dat is helemaal niet noodzakelijk! Het is heel goed mogelijk, dat god bestaat en dat de bijbel door de duivel geïnspireerd is en dus complete flauwekul. Of erger: gevaarlijke misleiding!
Maar ja, hoe kom je daar achter?

Ik onderschrijf de brains-in-a-vat theorie.

QED.

Ik denk dat we wel allemaal in hetzelfde universum en werkelijkheid leven maar dat de interpretatie daarvan nogal verschilt per persoon door onder andere je opvoeding / opvattingen en je ingebouwde 'filters'

Let maar eens op de snelweg op een bepaald type auto, ineens zie je er heel veel van rijden. Puur omdat je je daar nu op richt.
Ooit wel eens gemerkt dat als je je goed voelt de hele wereld ineens beter voelt en wanneer je je depressief voelt alles lijkt fout te gaan?
Allemaal invloeden van je 'filters' die ervoor zorgen dat je de wereld ziet zoals jij hem ziet en in die zin kun je je eigen werkelijkheid beinvloeden.

dat is mijn theorie dan.

Hangt van de definitie van waarheid af. We leven allemaal in dezelfde fysieke wereld en we ervaren die allemaal op een gelijksoortige, maar niet identieke manier.

Hee Arc

Men heeft toch ontdekt dat de toeschouwer (wij dus) niet los staat van de werkelijkheid, maar die als het ware schept? Dit in de vergezichten van de quantummechanica.

Wat wel een feit is, is dat het enige onveranderlijke verandering is, dus waarheid verandert constant. Waarschijnlijk denken we over 50 jaar weer heel anders over wat de waarheid is. Er zijn honderden aannamen, dingen die we zonder meer aannemen en die al dan niet waar zijn. En die aannamen veranderen in de loop van de tijd. Maar mensen over de hele wereld hebben verschillende aannamen over wat waar is, en dat beïnvloedt dus je paradigma wat weer je wereldbeeld bepaalt.

"Je verandert de uiterlijke werkelijkheid niet, je kunt geen stoelen veranderen. Je verandert de manier waarop je dingen waarneemt, of wellicht hoe je over dingen denk, hoe dingen voor je voelen, hoe je de wereld gewaarwordt."
Aldus Fred Alan Wolf Ph.D.

Interressant topic. Zit hier veel over na te denken de laatste tijd.
Wat betreft de bakker die we bezoeken, de straten waarover we rijden, enz. enz., dat lijkt me voor iedereen hetzelfde. De reden waarom we welk brood kopen heeft misschien nog iets te maken met verschillende wereldbeelden.

quote:

Op zondag 3 juni 2007 16:08 schreef Arcee het volgende:

[..]

Bij deze de vraag in een apart topic.

We leven allemaal in hetzelfde universum met 1 enkele waarheid van hoe dat en alles erin tot stand is gekomen.

Ik herinner me iets wat Schaeffer hier ooit over schreef:
".... stel u twee stoelen voor, waarop mensen zitten met elk een verschillende visie op het heelal. Wie op de ene stoel zit ziet de totale realiteit van het heelal, het zichtbare en het onzichtbare deel en tegen deze achtergrond heeft hij een duidelijke kijk op de waarheid. Dit is de stoel waarop de christen zit. De ongelovige zit, wat zijn begrip betreft, op de andere stoel waarop hij alleen maar het natuurlijke deel van het heelal ziet. De twee mensen spreken elkaar consequent tegen. Eén visie is juist, de andere is foutief. Als het waar zou zijn dat allen maar het natuurlijke, het zichbare, bestaat, waarin een eenheid is van de natuurlijke oorzaken in een gesloten systeem, dan betekent dit dat de visie waarin ook het boven-natuurlijk een plaats heeft niet meer dan een illusie is. Maar als het waar is dat de werkelijkheid inderdaad uit twee helften bestaat, dan volgt daaruit dat de visie vanaf de andere stoel uiterst naief is, en leidt tot totaal wanbegrip."


Daar zit volgens mij de moeilijkheid. Twee mensen met een totaal verschillend wereldbeeld zien/geloven in een volstrekt andere werkelijkheid. Kortom: lastig praten
Hoe kijken jullie hier tegenaan?

Misschien is het aardig om de volgende zin van die blz. ook nog even te citeren:
"Welnu, vanuit christelijk gezichtspunt gezien, is de mens nog nooit zo naief en onwetend geweest ten opzichte van het heelal als de mens van de twintigste eeuw."

Jan van Delden een Nederlandse Advaita(Non-dualiteit)-leraar legde het zo uit: Drie stoelen op een rij, de eerste staat voor de waaktoestand, die ernaast voor de droomtoestand en die daarnaast voor de (diepe) slaaptoestand. Drie toestanden die je als feit zult beschouwen waarschijnlijk. Hij en met hem nog vele anderen gaan uit van een vierde stoel en toestand achter die drie stoelen die de Waarnemer is van die drie toestanden. Nu denk je natuurlijk in diepe slaap neem ik toch niets waar? Helemaal waar maar toch is er ook dan iets wat het waarneemt als er harde geluiden zijn of een brandlucht of gewoon het licht wat ervoor zorgt dat je ontwaakt.

Ben het dan ook helemaal eens met de stelling dat er uiteindelijk maar een ultieme waarheid kan bestaan en niet een met die God een andere met die God en nog een zonder een God.

Waar ik heen wil is dat door de geschiedenis heen er mensen zijn geweest die door toeval of Zelfonderzoek de Waarheid van wie ze werkelijk zijn hebben gerealiseerd en die mensen kennen we nu nog zoals Christus, Boedha en Mohamed maar ook in onze moderne tijd zoals Meher Baba, Ramana Maharshi, Nisargadatta Maharaj en die laatste wees Alexander Smit op die Waarheid en hij weer de genoemde Jan van Delden. Wat ik bedoel is dat als een persoon zich die ultieme Waarheid realiseert dat die dan voor iedereen geld of je dat nou inziet of gelooft of niet. Maargoed ik probeer nu iets onder woorden te brengen wat niet onder woorden te brengen valt

Nog een poging Nisargadatta Maharaj schreef: Het hele feit dat je waarneemt betekend dat je niet kan zijn wat je waarneemt maar alleen dat wat waarneemt.

quote:

Op zondag 3 juni 2007 16:08 schreef Arcee het volgende:
We leven allemaal in hetzelfde universum met 1 enkele waarheid van hoe dat en alles erin tot stand is gekomen.

Een trein rijdt over een spoor, en in 1 van de wagons staat precies in het midden van de wagon een lamp. Aan de voor en achterzijde zitten deuren, die opengaan met behulp van een lichtgevoelige sensor. De lamp wordt aangezet.

Nou kun je hierover de volgende vraag stellen:

"Gaan de deuren tegelijk open?"

Deze vraag heeft geen definitief waar antwoord. Het is afhankelijk van de snelheid van de waarnemer ten opzichte van de trein.

quote:

Op zondag 3 juni 2007 16:08 schreef Arcee het volgende:

Wat mij betreft leven we allemaal in dezelfde wereld. Dat de een dit gelooft en de ander dat doet niks af aan het feit dat er maar 1 waarheid is.

Iedere deelnemer ziet de wereld vanuit zijn eigen gezichtspunt en ziet de wereld in een bepaald perspectief.
Er zijn twee alternatieven om de verschillende deelnemerperspectieven te integreren:

1. Je kunt beide perspectieven beschouwen als twee gezichtspunten op dezelfde realiteit. In dat geval is er een overkoepelend perspectief mogelijk, dat beide omvat en de samenhang begrijpelijk maakt. Bijvoorbeeld, twee waarnemers zien een kopje (met een oor) vanuit verschillende gezichtspunten. De ene waarnemer ziet het oor en de andere niet. Is er nu wel of geen oor? Het waargenomen verschil betekent niet, dat er strijdige waarheden over het voorwerp bestaan, want de perspectieven sluiten elkaar niet uit. De waargenomen verschillen zijn uitsluitend een gevolg van het verschil in het gezichtspunt van de twee waarnemers en laten zich probleemloos tot een eenheid integreren. Het idee van een fysiek voorwerp integreert alle mogelijke perspectieven op het voorwerp tot één ruimtelijk ding. Het onafhankelijke bestaan van het voorwerp garandeert dat de waargenomen verschillen het gevolg zijn van verschillende gezichtspunten.

2. Je kunt één perspectief beschouwen als fundamenteel (het grondperspectief) en het andere perspectief als afgeleid. De inbedding van het ene perspectief in het andere noemt men een reductie. Zo kun je ieder perspectief begrijpen in termen van je eigen perspectief. Kijk zeg je dan, zie je dat gebiedje daar, dat is nu jouw perspectief in mijn termen. In mijn perspectief, is jouw perspectief slechts….. Maar wacht zegt de ander, kom eens kijken naar mijn perspectief. Zie je dat gebiedje, dat is nu jouw perspectief in mijn termen. Jouw perspectief is in mijn termen slechts……. Een deelnemer beoordeelt het gezichtpunt van de ander in termen van zijn eigen gezichtspunt. Daarmee duidt hij zaken volkomen anders.

De aanname van een onafhankelijke objectieve wereld is een oplossing van het 1e soort. Deze objectieve wereld verduidelijkt je situatie als een deelnemer in de wereld. Het verduidelijkt het gevoel in een ruimte te zijn en in de stroom van de tijd. De wereld wordt een speelterrein waarin je leven zich ontvouwd. Het verduidelijkt het onderscheidt tussen jezelf en de ander. De ander krijgt dezelfde natuurlijke status als jezelf en wordt een medemens. Het verklaart je eigen bestaan in termen van de voortplanting binnen de menselijke soort. Daarom is de hypothese dat de buitenwereld onafhankelijk van jezelf bestaat, buitengewoon verhelderend en leidt het schrappen ervan tot een diepe vorm van desoriëntatie.

De gelovige versus de atheist is een voorbeeld van het 2e soort. Een gelovige gelooft dat God bestaat en een atheïst niet. Er is geen samenstelling tot een overkoepelend perspectief mogelijk, omdat de twee standpunten met elkaar in tegenspraak zijn. Een reductie is de enige mogelijke oplossing.

[ Bericht 6% gewijzigd door deelnemer op 01-09-2010 09:59:31 ]