Donor worden? hell no

quote:

Op zondag 3 juni 2007 10:43 schreef Lenny_Leonard het volgende:

[..]

Je kijkt teveel films vriend.


En anders: bron?

It's true. Gewoon gebaseerd op hoe je een harttransplantatie verricht. Het hart moet nog kloppen, de persoon waar het uit komt moet nog leven, dus het is eigenlijk moord als je uit een levend persoon een hart rukt. Ik wil niet dat ze de mijne eruit trekken voordat ie van zichzelf definitief stopt met kloppen, dus ze kunnen de cholere krijgen.

quote:

Op zondag 3 juni 2007 10:42 schreef superworm het volgende:
Wat een hostiliteiten in dit topic over intelligentiequotienten. Ik zit op 148, maar heck no, zal geen organen afstaan. Misschien een niertje ofzo, maar geen vitale organen, zoals lever of hart. Waarom? Het gebeurt vaak in ziekenhuizen dat als je je hart wil afstaan, en je komt er per ongeluk door een auto-ongeluk ofzoiets, dat de dokters dan nét iets minder hun best doen om je te redden, dat ze je familie nét iets sneller zeggen "och moederlief, deze coma komt-ie niet meer uit", waarna ze je (nog levend, anders kan zo'n transplantatie niet) opensnijden, je leegrukken, waardoor je vanzelf sterft. Ik vind hartdonatie dus eigenlijk goedgekeurde moord.

wat grappig, een IQ van 148 en een nier geen vitaal orgaan noemen

En de rest is pertinente onzin, en oww ik heb voor de hartstichting gewerkt

quote:

Op zondag 3 juni 2007 10:47 schreef superworm het volgende:

[..]

It's true. Gewoon gebaseerd op hoe je een harttransplantatie verricht. Het hart moet nog kloppen, de persoon waar het uit komt moet nog leven, dus het is eigenlijk moord als je uit een levend persoon een hart rukt. Ik wil niet dat ze de mijne eruit trekken voordat ie van zichzelf definitief stopt met kloppen, dus ze kunnen de cholere krijgen.

No, it isn't.

nieren zijn wel vitaal, maar ik bedoel vitaal als in als ze er 1 uitrukken, stop je met leven. wat ze ook doen, mijn hart krijgen ze niet. het schijnt ook dat je hart een soort tweede hersencentrum is, dus mensen mijn verderfelijke persoonlijkheid geven is ook geen optie, natuurlijk.

quote:

Op zondag 3 juni 2007 10:47 schreef superworm het volgende:
It's true. Gewoon gebaseerd op hoe je een harttransplantatie verricht. Het hart moet nog kloppen, de persoon waar het uit komt moet nog leven, dus het is eigenlijk moord als je uit een levend persoon een hart rukt. Ik wil niet dat ze de mijne eruit trekken voordat ie van zichzelf definitief stopt met kloppen, dus ze kunnen de cholere krijgen.

Dan geef je toch op welke organen ze nog mogen gebruiken? Ik ben er zelf eerder voorstander van om mensen die geen donor willen zijn ook achteraan de lijst met donoren te plaatsen. Als je niet wil geven, moet je ook maar niet krijgen.

Verder ben ik daar héél simpel in, van mij mogen ze alles recycleren. Komt ook omdat ik nogal anders aankijk tegen het "opgeven" van de medische zorg dan anderen. Ik weet gewoon dat als ik in coma zou raken, ze er mij na 5 dagen gewoon in mogen laten. De kans op hersenbeschadiging is dan te groot (er zijn best nog gevallen waar ze erdoor komen, maar daar volgt dan een jarenlange revalidatie). Als ik een zwaar ongeval krijg, en daardoor ben ik een voet / hand / vinger / arm kwijt, of ik moet in een rolstoel, dan is het voor mij ook over. Ik wil mij amuseren in het leven en alle lichamelijke mogelijkheden hebben die er zijn, en voor mij gaat het plezier weg zijn als ik op een dergelijke manier verder moet, dus dan heb ik het liever niet meer.

Het is trouwens logisch dat een betere financiële situatie (of een zwaardere verzekering) voor een betere medische zorg garant staat. Mijn zus heeft op een reis in India (op het platteland) eens haar enkel gebroken op 2 plaatsen. Normaal wordt je daar dan in een hospitaaltje geholpen, dus de kans dat je achteraf mankt is groot, aangezien de medische kennis in dergelijke hospitaaltjes gewoon beneden pijl is. Aangezien onze verzekering voor elke medische reden (hoe banaal ook) transport naar het thuisland op de snelst (verantwoorde) manier dekt, is ze daar met een gecharterd vliegtuigje overgebracht naar Delhi (waar de boel een beetje verbonden hebben), waar ze op de snelst mogelijke manier teruggekomen is (vluchtje naar zaventem), en van daar is ze met een ziekenwagen naar het UZ in Gent overgebracht is. De kosten van zo'n repatriëring lopen makkelijk in de paar 1000¤ (er was op die vlucht delhi-zaventem enkel plaats vrij in business class), dus als je verzekering dit niet dekt, kan/wil je dat waarschijnlijk niet betalen, waardoor de kans er gewoon inzit dat je een langere revalidatie nodig hebt / altijd last gaat blijven ondervinden van die breuk. Het verschil is er gewoon in de gezondheidszorg; meer geld is een betere behandeling. Organen hetzelfde, als je een hart nodig hebt en toevallig 2 miljoen $'s liggen hebt, dan krijg je het voor mekaar om binnen de week een transplantatie te hebben. Privéklinieken in Zuidamerika staan erom bekend om daklozen te gaan oppikken om hun organen te 'transplanteren'.

edit; persoonlijkheid in je hart? mensen die dan hartkleppen van een varken ingebouwd krijgen, krijgen die dan een krulstaartje of beginnen die te knorren

quote:

Op zondag 3 juni 2007 11:00 schreef superworm het volgende:
nieren zijn wel vitaal, maar ik bedoel vitaal als in als ze er 1 uitrukken, stop je met leven. wat ze ook doen, mijn hart krijgen ze niet. het schijnt ook dat je hart een soort tweede hersencentrum is, dus mensen mijn verderfelijke persoonlijkheid geven is ook geen optie, natuurlijk.

de enige centra in je hart zijn je sinus en AV knoop, en daar zit echt geen persoonlijkheid in hoor

orgaan donor ja/nee

quote:

Op zondag 3 juni 2007 01:59 schreef boskov het volgende:

[..]


Ik snap niet waarom mensen zo egoistisch zijn na hun dood, wat maakt het dan uberhaupt nog uit? Als je mensen er mee kan redden, waarom niet?

mijn vriend is juist bewust geen donor om deze reden. hij heeft eenmalig vrijwillig zijn beenmerg afgestaan, aan zijn broer. met de mededeling van de doktoren dat er niets fout kon gaan, dat alles 100% zou matchen en dat zijn broer nog lang en gelukkig zou leven. volgens mij is toen bijna direct het beenmerg afgestoten, en toen zeiden de artsen ineens: oeps foutje.

mijn vriend zou best donor willen zijn, als die artsen niet zo hoopgevend zouden zijn richting de patienten die een donor nodig hebben. hij vind dat er op dit moment teveel hoop word gegeven die niet juist is, en daarom is hij bewust na de beenmergtransplantatie geen donor geworden (je word trouwens automatisch donor als je bv een nier afstaat aan een familielid)

zelf ben ik wel donor, en vind de meeste redenen van mensen om geen donor te worden niet juist, maar deze wel. juist omdat hij het zelf meegemaakt heeft. heeft gezien hoe doktoren je hoop geven en er daarna achter komen dat die hoop niet juist was.

quote:

Op zondag 3 juni 2007 11:32 schreef gothic-blackie het volgende:
Juist omdat hij het zelf meegemaakt heeft. heeft gezien hoe doktoren je hoop geven en er daarna achter komen dat die hoop niet juist was.

Dat ligt volledig aan die paar artsen, je hebt er inderdaad die te veel hoop geven, je hebt er die te weinig hoop geven, en je hebt er die zwijgen.

Op alledrie de manieren van ermee omgaan is er kritiek aan te geven. Te veel hoop geven is inderdaad gewoon logisch verkeerd, maar als artsen de uitspraak doen van er is 95% kans dat het lukt, dan geven ze die persoon enorm veel hoop, aangezien het zo goed als zeker is dat het lukt. Mislukt het dan toch (wat in eern dergelijke situatie wss een ramp was voor zijn broer) dan heeft de arts je teveel hoop gegeven... het is gewoon moeilijk voor artsen om daar een afweging te maken.

Als je te weinig hoop geeft, dan gaat de familie & de patiënt zelf door een hel, aangezien ze verwachten dat hij/zij het niet zal halen, terwijl er toch een zéér grote kans is. Lichamelijk zal dit geen gevolgen hebben, maar de kans op psychische gevolgen (die minstens even erg zijn) is ook bestaande.

Zwijgen is het ergste van al, dan gaan de meeste mensen er gewoon vanuit dat het terminaal is, en dat de doktoren geen uitspraken erover willen doen. Ik zou dus helemaal niet graag in de schoenen van een arts staan die daar de keuze moet maken over hoe hij het brengt. Te positief / te negatief / niet? Juist is gewoon geen optie, aangezien ze het zelf ook niet weten. Ze hebben ongetwijfeld naar hun beste mogelijkheid gehandeld, in de hoop dat de operatie/ingreep zou aanslaan. Dat het niet altijd lukt is inderdaad een jammer gegeven, maar langs de andere kant moet je het zo bekijken. Als ik 3 organen kan doneren na mijn dood, dan is de kans dat het bij 1 van de 3 goed gaat groot. Als ik op die manier 2 mensen teleurgesteld heb, maar er 1 ontzettend gelukkig, dan is dat voor mij een mooie balans. Je misdoet die persoon waar het mislukt is niets, je hebt hem een kans gegeven die helaas niet gelukt is, maar hij had niets te verliezen.

quote:

Op zondag 3 juni 2007 12:15 schreef Athmozz het volgende:

[..]

Dat ligt volledig aan die paar artsen, je hebt er inderdaad die te veel hoop geven, je hebt er die te weinig hoop geven, en je hebt er die zwijgen.

Op alledrie de manieren van ermee omgaan is er kritiek aan te geven. Te veel hoop geven is inderdaad gewoon logisch verkeerd, maar als artsen de uitspraak doen van er is 95% kans dat het lukt, dan geven ze die persoon enorm veel hoop, aangezien het zo goed als zeker is dat het lukt. Mislukt het dan toch (wat in eern dergelijke situatie wss een ramp was voor zijn broer) dan heeft de arts je teveel hoop gegeven... het is gewoon moeilijk voor artsen om daar een afweging te maken.

Als je te weinig hoop geeft, dan gaat de familie & de patiënt zelf door een hel, aangezien ze verwachten dat hij/zij het niet zal halen, terwijl er toch een zéér grote kans is. Lichamelijk zal dit geen gevolgen hebben, maar de kans op psychische gevolgen (die minstens even erg zijn) is ook bestaande.

Zwijgen is het ergste van al, dan gaan de meeste mensen er gewoon vanuit dat het terminaal is, en dat de doktoren geen uitspraken erover willen doen. Ik zou dus helemaal niet graag in de schoenen van een arts staan die daar de keuze moet maken over hoe hij het brengt. Te positief / te negatief / niet? Juist is gewoon geen optie, aangezien ze het zelf ook niet weten. Ze hebben ongetwijfeld naar hun beste mogelijkheid gehandeld, in de hoop dat de operatie/ingreep zou aanslaan. Dat het niet altijd lukt is inderdaad een jammer gegeven, maar langs de andere kant moet je het zo bekijken. Als ik 3 organen kan doneren na mijn dood, dan is de kans dat het bij 1 van de 3 goed gaat groot. Als ik op die manier 2 mensen teleurgesteld heb, maar er 1 ontzettend gelukkig, dan is dat voor mij een mooie balans. Je misdoet die persoon waar het mislukt is niets, je hebt hem een kans gegeven die helaas niet gelukt is, maar hij had niets te verliezen.

euhm ze hebben wel hele grote fouten gemaakt hoor. een van de eerste dingen waar mensen naar kijken bij donororganen is de bloedgroep, of die wel overeen komt. deze kwam bij mijn vriend en zijn broer niet overeen. en toch hebben ze getransplanteerd. vind ik toch een grove nalatigheid van doktoren.

quote:

Op zondag 3 juni 2007 12:42 schreef gothic-blackie het volgende:
euhm ze hebben wel hele grote fouten gemaakt hoor. een van de eerste dingen waar mensen naar kijken bij donororganen is de bloedgroep, of die wel overeen komt. deze kwam bij mijn vriend en zijn broer niet overeen. en toch hebben ze getransplanteerd. vind ik toch een grove nalatigheid van doktoren.

Sowieso aanklagen wegens grove nalatigheid, dergelijke artsen moeten gewoon een serieuze blaam krijgen (en 2 of 3 daarvan is automatisch hun C4 krijgen), of direct geschorst. Als er zich dergelijke dingen voordoen (wat ik dus nie wist) dan begrijp ik héél goed jouw reactie, maar ik hoop dat je je er bewust van bent dat dit fouten zijn die weinig voorkomen.

quote:

Op zondag 3 juni 2007 10:42 schreef superworm het volgende:
Wat een hostiliteiten in dit topic over intelligentiequotienten. Ik zit op 148, maar heck no, zal geen organen afstaan. Misschien een niertje ofzo, maar geen vitale organen, zoals lever of hart. Waarom? Het gebeurt vaak in ziekenhuizen dat als je je hart wil afstaan, en je komt er per ongeluk door een auto-ongeluk ofzoiets, dat de dokters dan nét iets minder hun best doen om je te redden, dat ze je familie nét iets sneller zeggen "och moederlief, deze coma komt-ie niet meer uit", waarna ze je (nog levend, anders kan zo'n transplantatie niet) opensnijden, je leegrukken, waardoor je vanzelf sterft. Ik vind hartdonatie dus eigenlijk goedgekeurde moord.

Ik dacht dat een hart het gewoon zelf op mag geven en dan meteen uitgenomen moet worden en in ijs gelegd moet worden. Dan heb je nog 5 uur om het in een ander lichaam te zetten. Het is in ieder geval niet zo dat je 2 operatietafels met evenzoveel patienten naast elkaar hebt staan en dat de organen in 3 tellen van het ene lichaam in het andere lichaam overgezet worden.

quote:

Wat houdt donatie van de vitale organen in?

Bij donatie van vitale organen is het van belang dat, nadat is vastgesteld dat de donor is overleden, het hart door kunstmatige beademing nog enige tijd blijft kloppen. De donor is in zo'n geval hersendood. Hersendood wil zeggen dat er sprake is van een definitieve en onherstelbare uitval van de hersenfuncties.

Het betekent dat:

- er geen tekenen meer zijn van een spontane ademhaling, de patiënt is afhankelijk van een beademingsmachine;

- het lichaam niet meer in staat is zelfstandig de bloeddruk en de temperatuur op peil te houden; en

- er geen reacties meer zijn op toegediende pijnprikkels.

Door kunstmatige beademing blijft het hart kloppen en wordt het bloed door het lichaam uitgepompt. De vitale organen worden zo voorzien van zuurstof waardoor deze ten behoeve van de transplantatie nog enige tijd in een goede conditie kunnen worden gehouden.

Dan is het dus anders. Maar je bent dus officieel al dood en niet meer te redden. Dus dood laten gaan ? Nope.

quote:

Op zondag 3 juni 2007 15:41 schreef Niek. het volgende:

[..]

kennelijk is hersendood dus niet genoeg voor sommigen

quote:

Op zaterdag 2 juni 2007 20:07 schreef zomaareennaam het volgende:

[..]

ik een vergelijking posten? wat vergelijk ik dan?

Nu sla je de spijker op z'n kop

Ik snap de OP niet.

Juist als iedereen donor wordt verklein je toch de illegale handel in organen?

klopt, hoe groter het aanbod, hoe lager de prijzen / hoe minder illegale handel. De illegale handel floreert juist omdat er zo weinig organen zijn, en omdat er mensen bereid zijn er miljoenen voor neer te leggen. Ik begrijp het best, als ik mijn kind moet verliezen of een voor mij haalbaar bedrag (gesteld dat ik de miljoenen liggen heb ) op tafel moet leggen, dan kies je daarvoor, ook al weet je dat een ander kind daarvoor moet sterven. Leed dichtbij is nl altijd véél moeilijker te verwerken dan een onbekend kind in een onbekend land dat je gered hebt van een dood door overdosis (door het op een humane manier te laten vermoorden).

Klinkt scheef, maar als je in de situatie zit is het rap beslist lijkt me.

quote:

Op zondag 3 juni 2007 13:27 schreef Athmozz het volgende:

[..]

Sowieso aanklagen wegens grove nalatigheid, dergelijke artsen moeten gewoon een serieuze blaam krijgen (en 2 of 3 daarvan is automatisch hun C4 krijgen), of direct geschorst. Als er zich dergelijke dingen voordoen (wat ik dus nie wist) dan begrijp ik héél goed jouw reactie, maar ik hoop dat je je er bewust van bent dat dit fouten zijn die weinig voorkomen.

euhm ik heb deze mening trouwens niet hoor, dat is die van mijn vriend. ik ben echt pro donor, verplicht donor en dergelijke. maar begrijp zijn standpunt wel. hij heeft gewoon teveel fouten gezien door de ziekenhuizen (meerdere) dat hij deze wantrouwd.

Door de opnieuw aangezwengelde discussie heb ik vanochtend (weer) een formulier aangevraag. Van mij mogen ze alles hebben als ik dood ben. Ook als ik daarmee iemand redt die voorgetrokken is..

Natuurlijk, er wordt geld verdiend bij donaties, maar veel minder dan mensen denken:
-de werknemers van de Nederlandse TransplanatieStichting krijgen betaald.
-transplantatiecoördinator is een betaalde functie
-Taxi- en chartermaatschappijen krijgen ruim betaald
-Fabrikanten van bewaarvloeistoffen (ViaSpan, HTK) en perfusiemachines verdienen behoorlijk
-Chirurgische instrumenten zijn sowieso duur

Daarentegen:
-Chirurgen krijgen geen cent extra als ze naar een donatie gaan. Het betreft namelijk gewone chirurgen uit academische ziekenhuizen die in loondienst werken (en die krijgen geen cent voor overuren: officieel zijn ze voor 46 uur aangesteld, maar 60 is realistischer)
-Ziekenhuizen waar de donor ligt krijgen een kostendekkende vergoeding voor het personeel en de materialen die worden gebruikt

O ja, teh_m0nkey, gecondoleerd met je vader. Zou je me willen vertellen wat die arts precies deed of zei wat je op donatie tegen maakte?

Ik wil graag heel de kist in. Ik zou het niet kunnen verdragen om te weten dat delen van het lichaam waarin mijn ziel gezeten heeft in andere mensen zitten, volgens mij schopt dat heel hun aura in de war.

quote:

Op maandag 4 juni 2007 00:19 schreef Lenny_Leonard het volgende:

[..]

En als jij een nieuw orgaan nodig hebt hoef je ook niks van een ander omdat je aura dan in de war raakt?

Waarom zou ik een nieuw orgaan nodig hebben? Als het lot ervoor heeft gekozen om mijn organen af te laten sterven, dan zou het wel heel aards en bekrompen te zijn om je tegen zoiets te verzetten, zij het met een orgaantransplantatie. Om dezelfde reden wil ik ook niet dat artsen mij reanimeren mocht het nodig zijn. .