Flikkerende lichten zodra ik een kamer binnenstap

quote:

Op donderdag 31 mei 2007 17:04 schreef 7eVeNL het volgende:
Zo als de titel het al zegt, steeds vaker zie ik dit gebeuren, zowel thuis, als op mijn werk, en vooral de laatste tijd, het is steeds maar 1 malig voor een enkele seconden,maar
t lijkt het wel alsof dit gebeurt zodra ik een kamer binnen stap, ik kan het mij ook verbeelden maar blijf het erg vreemd vinden, heeft dit te maken met positieve energie of iets dergelijks? of is er iemand om mij heen die kenbaar wilt maken dat die gene aanwezig is?

Heb weken achter elkaar meegemaakt dat sporadisch een lantaarnpaal (in de straat, op het station) uitging als ik er onderdoor liep. Diezelfde week had ik ook dat ik het brandalarm spontaan afging als ik voorbij liep. Dit flikkeren herken ik ook. Zelf weet ik niet zo goed wat het betekent tbh.

Denk zelf dat het gewoon een teken is van: 'hey, ik ben er' (dat het een gids is).

quote:

Op vrijdag 1 juni 2007 13:01 schreef 7eVeNL het volgende:
een gids? ken je dat misschien meer uitleggen? iemand die je volgt en ook leidt ofzo?

Ja, wat is een gids? Goede vraag. In zijn algemeenheid heb ik er niet zoveel kennis van, maar kan je wel mijn eigen ervaring vertellen. Misschien dat je daar iets aan hebt.

Mijn gids is mijn overleden broertje. Na mij is mijn moeder nog een keer zwanger geweest, maar dat is dus niet goedgekomen. Heb me laten vertellen dat mijn broertje speciaal voor mij naar de Aarde is gekomen om mij te begeleiden in mijn gevoelsleven. Hoe zit dat dan? Nou, toen ik nog heel klein was toen zag ik hem wel eens op mijn kamer. Soms praatte ik met hem en soms werd ik er echt heel bang van en vluchtte dan ook. Als het was als ik in bed lag, dan liep ik naar de slaapkamer van mijn moeder met de smoes dat ik een nachtmerrie had gehad en niet meer kon slapen.

Later, toen ik ouder werd, begon ik veel beter aan te voelen hoe bepaalde situaties waren. Was het een fijne omgeving, of dreigde er iets schadelijks voor mij, of voelde ik iets van tevoren aan wat ging gebeuren. Het kon gewoon geen toeval zijn, maar ik vond het wel gaaf dat ik dat zo goed aanvoelde. En het was niet alleen een gevoel, maar ook bepaalde ingevingen.
Bovenstaande alinea omschrijft mijn gids. Hij begeleidde mij, in heel veel dingen die ik deed. Hij probeerde me te waarschuwen waar nodig, hij gaf me een zetje als ik bang was, hij gaf me begrip..

Vandaag de dag nog steeds, al sta ik nu veel meer in contact met hem. Hij leidt mij idd in het dagelijks leven. Het is echt leuk, want als ik even niet weet wat ik moet doen om een bepaald doel te bereiken, dan vraag ik hem dat gewoon. Dan luister ik en dan krijg ik antwoord. En als dat niet werkt (m.n. in stressvolle tijden) dan ga ik gewoon af op mijn 'intuitie'.

Ik wissel het wel af. Een gids is heel spiritueel, maar je moet (vind ik) ook met je beide benen op de vloer blijven staan. Dus aan de ene kant ben ik heel blij met mijn broertje, aan de andere kant heb ik zoiets van: ik ben gewoon ik en toevallig kan ik goed aanvoelen welke situaties goed voor mij zijn (zo heb ik nu ook de gedachte dat veel mensen met achterdocht dit verhaal zullen lezen). Maar ik hoop dat ik je hiermee een beetje antwoord heb kunnen geven op je vraag, want dat is waarom ik het hier opschrijf.

tvgids? Ik heb het ook wel eens dat als ik onder een lamp loop ergens aan de andere kant van den bosch dat hij altijd uit springt en bij niemand ander heb zelfs een keertje hele avond rondgehangen daar om te kijken of hij uitsprong maar dat gebeurde pas toen ik eronder door fietsten op de terug weg naar huis.

cognitieve desillusie?

quote:

Op zondag 3 juni 2007 09:31 schreef celi het volgende:
cognitieve desillusie?

Je bedoelt, het zou eigenlijk niet mogelijk moeten zijn dus als het wel gebeurt speelt je hoofd je parten omdat het niet kan volgens jou? Aparte bewering.

Met verlichting heb ik 't niet, maar in mijn aanwezigheid gaat wel met enige regelmaat electronica kapot. Ik kom de kamer binnen: koelkast valt stil.
Ik ben ergens op visite: verwarmingsketel begeeft het spontaan.

Vind 't verder niet vreemd. Zulke dingen gaan nu eenmaal kapot. Dat ik toevallig in de buurt ben zal daar niets aan veranderen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Natalie op 04-06-2007 11:38:42 ]

Jong, ik zou je de kooi uit schuppen als je mijn koelkast stuk maakt !

tvp, op een bepaalde plek heb ik dat een lamp spontaan aan of uit springt als ik in de buurt ben.

quote:

Op maandag 4 juni 2007 11:03 schreef vosss het volgende:
Jong, ik zou je de kooi uit schuppen als je mijn koelkast stuk maakt !

Ik doe 't niet expres!

Wat bij mij opviel in ons oude huis
Dat bij onweer altijd de spanning eraf vloog als ik in het huis was
Nu in het nieuwe huis geen last van.

Echt elke onweersbui, nou daar gingen we weer.
ik trok dat echt aan heel vreemd.

Maarja kan ook wel gevoelige aardlek zijn geweest, maar toch apart.

quote:

Op zaterdag 2 juni 2007 11:44 schreef MNR het volgende:

[..]

verhaal

Dus voor alle duidelijkheid, je kunt dus communiceren met je gids? Je zegt immers dat je praat en luistert, zal wel niet letterlijk zijn, maar er is dus wel een soort van contact.

Waarom zou hij dan nog een lantaarnpaal laten knipperen om te laten zien dat hij er is. Dat kan hij je toch ook gewoon "zeggen"?

quote:

Op dinsdag 5 juni 2007 22:45 schreef Grimli het volgende:
Wat bij mij opviel in ons oude huis
Dat bij onweer altijd de spanning eraf vloog als ik in het huis was
Nu in het nieuwe huis geen last van.

Echt elke onweersbui, nou daar gingen we weer.
ik trok dat echt aan heel vreemd.

Maarja kan ook wel gevoelige aardlek zijn geweest, maar toch apart.

Dat laatste. Die dingen zijn soms erg gevoelig

quote:

Op woensdag 6 juni 2007 08:25 schreef The_stranger het volgende:

[..]

Dus voor alle duidelijkheid, je kunt dus communiceren met je gids? Je zegt immers dat je praat en luistert, zal wel niet letterlijk zijn, maar er is dus wel een soort van contact.

Waarom zou hij dan nog een lantaarnpaal laten knipperen om te laten zien dat hij er is. Dat kan hij je toch ook gewoon "zeggen"?

Misschien, àls het een gids is want je weet maar nooit natuurlijk, komt hij er wel helemaal niet zo makkelijk doorheen, het zou trouwens wat zijn als een eventuele gids, iemand die je begeleidt op je levenspad opeens in je hoofd inbreekt? Als je het niet verwacht en je hebt een beetje kennis van geestesziektes dan denk je meteen dat je psychotisch aan het worden ben en ga je in het ergste geval aan de medicatie of in behandeling ofzo. Dat moet je als gids niet willen vermoedelijk. Dus zet iemand eerst aan het denken door elke keer weer dezelfde truuk uit te halen, in dit geval met lichten om hem aan het denken te zetten zodat hij zich misschien wel open zet en er wel mee om kan gaan. Mocht dit zo zijn en ik zeg niet dat het zo is want dat is natuurlijk geen wetenschappelijke gedachtengengang en bewijs is er niet voor te reproduceren in een laboratorium, maar mocht dit zo zijn dan kan ik het mij wel voorstellen aangezien een bepaalde groep mensen ietwat sceptisch tegenover dit soort zaken staan, op zich. .

quote:

Op woensdag 6 juni 2007 08:25 schreef The_stranger het volgende:
Dus voor alle duidelijkheid, je kunt dus communiceren met je gids? Je zegt immers dat je praat en luistert, zal wel niet letterlijk zijn, maar er is dus wel een soort van contact.

Waarom zou hij dan nog een lantaarnpaal laten knipperen om te laten zien dat hij er is. Dat kan hij je toch ook gewoon "zeggen"?

quote:

Op woensdag 6 juni 2007 09:02 schreef jogy het volgende:

[uitleg]

Wauw, nou helemaal perfect verwoord!

Maar The_stranger om een persoonlijke aanvulling te geven: ik was een jaar of 6 toen ik opeens hem voor het eerst op mijn slaapkamer zag. En ja, ik schrok, zo erg dat ik het niet meer durfde te slapen. Lijkt me niet echt de bedoeling dat een gids dat met je wil doen. Heb me laten vertellen dat ze op verschillende manieren met je in contact proberen te komen, dat ze je testen omdat ze juist op een voor jou prettige manier contact proberen te zoeken. Lampen werkt voor mij

En wat Jogy verder schrijft, klopt ook. Op een gegeven moment, schat een jaar of 14?, was ik met hem aan het praten, ik zag hem toen ook, en toen klopte mijn moeder op de deur: "met wie ben je aan het praten?". En dat was het moment dat ik idd dacht dat ik gek aan het worden was. En omdat je dat natuurlijk helemaal niet wilt, heb ik het toen weggestopt. En dat ging eigenlijk vrij gemakkelijk. Heb er verder eigenlijk nooit meer over nagedacht en was hem 'vergeten'.

Een jaar geleden ben ik weer met hem in contact gekomen en heb gelukkig bevestiging gehad. En soms dan zit ik te piekeren, of voel ik me verdrietig ergens over en dan opeens knippert het licht. En dat is voor mij een teken van: "o ja, ik ben niet alleen". En dan probeer ik goed te luisteren. En dat probeer ik nu steeds beter te doen.
En ondanks dat ik dit weet, heb ik ook nog veel bevestiging nodig hoor. Stel mezelf ook gezonde vragen, net als jij. Maar begin steeds meer vertrouwen te krijgen.

En wat ook relaxed is, is dat het soms in het bijzijn van vrienden gebeurt, het jaagt hen de stuipen op het lijf, maar ik vind het wel weer een extra bevestiging (that it's not my mind, playing tricks on me)

quote:

Op woensdag 6 juni 2007 09:49 schreef MNR het volgende:

[..]


[..]

Wauw, nou helemaal perfect verwoord!

Maar The_stranger om een persoonlijke aanvulling te geven: ik was een jaar of 6 toen ik opeens hem voor het eerst op mijn slaapkamer zag. En ja, ik schrok, zo erg dat ik het niet meer durfde te slapen. Lijkt me niet echt de bedoeling dat een gids dat met je wil doen. Heb me laten vertellen dat ze op verschillende manieren met je in contact proberen te komen, dat ze je testen omdat ze juist op een voor jou prettige manier contact proberen te zoeken. Lampen werkt voor mij

En wat Jogy verder schrijft, klopt ook. Op een gegeven moment, schat een jaar of 14?, was ik met hem aan het praten, ik zag hem toen ook, en toen klopte mijn moeder op de deur: "met wie ben je aan het praten?". En dat was het moment dat ik idd dacht dat ik gek aan het worden was. En omdat je dat natuurlijk helemaal niet wilt, heb ik het toen weggestopt. En dat ging eigenlijk vrij gemakkelijk. Heb er verder eigenlijk nooit meer over nagedacht en was hem 'vergeten'.

Een jaar geleden ben ik weer met hem in contact gekomen en heb gelukkig bevestiging gehad. En soms dan zit ik te piekeren, of voel ik me verdrietig ergens over en dan opeens knippert het licht. En dat is voor mij een teken van: "o ja, ik ben niet alleen". En dan probeer ik goed te luisteren. En dat probeer ik nu steeds beter te doen.
En ondanks dat ik dit weet, heb ik ook nog veel bevestiging nodig hoor. Stel mezelf ook gezonde vragen, net als jij. Maar begin steeds meer vertrouwen te krijgen.

En wat ook relaxed is, is dat het soms in het bijzijn van vrienden gebeurt, het jaagt hen de stuipen op het lijf, maar ik vind het wel weer een extra bevestiging (that it's not my mind, playing tricks on me)

quote:

Op woensdag 6 juni 2007 09:02 schreef jogy het volgende:

[..]

verhaal.

Dus als ik het goed begrijp heb je nu geaccepteerd dat je contact hebt en is eventueel contact nu geen reden meer om te schrikken, danwel aan je geestelijke gezondheid te twijfelen.

Mag ik dan ook aannemen dat het flikkeren dan oook niet meer optreedt? Want als waarschuwing is dat niet meer nodig. Het zou dan immers hetzelfde zijn als ik thuis kom ik de lichten aan en uit doe in plaats van mijn vriendin te zoenen o.i.d.

Of denk je dat het flikkeren een reactie is van de lamp op de aanwezigheid van je "gids"? (soort van storing, interferentie)

quote:

Op woensdag 6 juni 2007 11:40 schreef The_stranger het volgende:

[..]


[..]

Dus als ik het goed begrijp heb je nu geaccepteerd dat je contact hebt en is eventueel contact nu geen reden meer om te schrikken, danwel aan je geestelijke gezondheid te twijfelen.

Mag ik dan ook aannemen dat het flikkeren dan oook niet meer optreedt? Want als waarschuwing is dat niet meer nodig. Het zou dan immers hetzelfde zijn als ik thuis kom ik de lichten aan en uit doe in plaats van mijn vriendin te zoenen o.i.d.

Of denk je dat het flikkeren een reactie is van de lamp op de aanwezigheid van je "gids"? (soort van storing, interferentie)

Je kan het flikkeren van de lichten misschien ook beschouwen als een hand op de schouder van 'hey, ik ben er hoor' Zonder verdere intenties/interfenties/whatever. Gewoon geruststellend. Waarom alles bekijken vanuit een menselijk perspectief? Dat jij nou niet de lichten in de kamer uit en aan zet om tegen je vriendin te zeggen dat je er bent lijkt me logisch .

^ Well, you took the words rigth out of my mouth. Ik had het niet beter kunnen verwoorden

[Edit:]

quote:

Op woensdag 6 juni 2007 11:40 schreef The_stranger het volgende:
Dus als ik het goed begrijp heb je nu geaccepteerd dat je contact hebt en is eventueel contact nu geen reden meer om te schrikken, danwel aan je geestelijke gezondheid te twijfelen.

Om antwoord te geven op je vraag, ik schrik nog steeds. Als er iets onverwachts gebeurt, wat ik nog niet eerder heb meegemaakt. Maar ik twijfel niet meer aan mijn geestelijke gezondheid. Ben tip-toppie in orde

[ Bericht 35% gewijzigd door MNR op 06-06-2007 23:40:10 ]

Okay... ik had dus net even een schrikmoment. Ik fietste naar huis vanaf de bioscoop op de stoep en opeens gaat de lantaarnpaal vlak voor mijn neus uit. Ik dacht letterlijk: "WTF?". Draaide me daarna om -om weer te kijken- en toen was hij weer aan (heb nog een aantal keer achterom gekeken).

Ben wel even geschrokken.. maar vind het vooral zo vervelend omdat ik helemaal niet snap wat het me wil zeggen.

quote:

Op zaterdag 9 juni 2007 00:29 schreef MNR het volgende:
Okay... ik had dus net even een schrikmoment. Ik fietste naar huis vanaf de bioscoop op de stoep en opeens gaat de lantaarnpaal vlak voor mijn neus uit. Ik dacht letterlijk: "WTF?". Draaide me daarna om -om weer te kijken- en toen was hij weer aan (heb nog een aantal keer achterom gekeken).

Ben wel even geschrokken.. maar vind het vooral zo vervelend omdat ik helemaal niet snap wat het me wil zeggen.

Het zou natuurlijk ook gewoon toeval kunnen zijn. Die dingen doen nog wel eens niet wat ze moeten doen en ze gaan wel eens uit. Zeker als de lamp of sensor niet meer 100% is.

Niet alle knipperende lampen hoeven een teken te zijn van je gids..

Ik heb hier ook wel eens iets mee, ik stapte laatst mijn kamer binnen, en jahoor daar ging het licht, het duurt misschien maar 1 seconde, maar toch flikkert hij. Ik heb dit de laatste dagen meerdere keren gehad. Het schijnt mijn oma te zijn..

Soms vind ik het wel vreemd, sowieso kan ik het hele paranormale niet zo goed bevatten.

Wow.. ik vind dit heel speciaal!
Ik heb er ook wel eens last van, maar de laatste tijd niet zoveel meer.
Denk je dat ieder mens een gids heeft, en die ook tegen komt?
Zou je daar een geloof voor moeten hebben?
Zoals MNR het vertelt, lijkt het me heel mooi om ook een gids te hebben..
Maar ik heb nog nooit zoiets meegemaakt,, sta wel open voor zulke dingen.

Heel soms heb ik ook het gevoel dat er iemand in mijn buurt is ofzo, terwijl je diegene niet kan zien of horen.. Ik weet zelf niet wat ik hiervan moet vinden, moet je er bang voor zijn of moet je het accepteren en kijken wat er gebeurt?

quote:

Op zondag 10 juni 2007 21:51 schreef pazziej het volgende:
Heel soms heb ik ook het gevoel dat er iemand in mijn buurt is ofzo, terwijl je diegene niet kan zien of horen.. Ik weet zelf niet wat ik hiervan moet vinden, moet je er bang voor zijn of moet je het accepteren en kijken wat er gebeurt?

Bang hoef je er hoe dan ook niet voor te zijn, gidsen zoals erover gedacht wordt zijn er om jou te helpen in het doel dat je voor ogen hebt dus ze zullen je geen kwaad doen of wat dan ook. Ik heb bijvoorbeeld een tijdje geleden voordat ik uitging de opmerking in mijn kop gehad 'blijf maar lekker thuis vanavond' waar ik hardop 'echnie! ' tegen zei, dat heb ik van te voren ook tegen mijn vrienden gezegd trouwens en de rest van de avond niet meer over nagedacht. Aan het einde van de avond lag ik plat op de grond in de Burger King en hoorde ik dat er een ambulance gebeld werd. Had ik nou maar geluisterd . Aan de andere kant, als ik had geluisterd had ik nooit geweten of het een goed advies was geweest. Wat het wel was.

Apart.. heel apart Dan zal het wel zo zijn dat ik ook zo'n zogenaamde gids bij me heb ofzo..

is gewoon een tvp uit het hiernamaals

quote:

Op zaterdag 9 juni 2007 08:55 schreef The_stranger het volgende:
Het zou natuurlijk ook gewoon toeval kunnen zijn. Die dingen doen nog wel eens niet wat ze moeten doen en ze gaan wel eens uit. Zeker als de lamp of sensor niet meer 100% is.

Niet alle knipperende lampen hoeven een teken te zijn van je gids..

Ik zal je vertellen wat ik ieder ander uitleg. Daarna mag je zelf beslissen of je het gelooft of niet. Ik kan niet voor iedereen spreken, maar kan je wel uitleggen hoe ik het ervaar.

De aanwezigheid van iets of iemand anders wordt bij mij niet bepaald door enkel en alleen een gebeurtenis die plaatsvindt. Het is de combinatie van een event en een gevoel wat daarbij komt kijken. Misschien herken je het dat als je ergens mee bezig bent, dat je het gevoel krijgt dat er iemand achter je staat, je omkijkt en dan ziet dat het zo is. Een gevoel dat er dus nog iemand aanwezig is, zonder dat je het ziet.

Kan het op dit moment niet beter uitleggen, ik vertrouw op wat ik voel en waarneem (en wat ik evt. verder 'hoor').

quote:

Op zondag 10 juni 2007 21:46 schreef PluisigNijntje het volgende:
- Denk je dat ieder mens een gids heeft, en die ook tegen komt?
- Zou je daar een geloof voor moeten hebben?

Heb me laten vertellen dat iedereen een gids heeft, maar zelf weet ik dat natuurlijk niet. En of je die tegenkomt? Geen idee. En of je daar een bepaald geloof voor moet hebben? Denk wel dat iedereen het zou kunnen, maar een geloof vind ik wel drastisch klinken.

Zoals een blinde heel goed kan luisteren (omdat hij dit zintuig goed ontwikkeld heeft) en een dove goed lip kan lezen (omdat hij zich op dit zintuig gericht heeft) heb ik mezelf aangeleerd om goed te luisteren naar wat ik oppik van mensen van wat ze niet met woorden vertellen.

_{(LOL!! op dit moment vallen hier een aantal PC's uit )}

Dat gidsen verhaal vind ik wel erg vergezocht.
Ik heb het ook, maar bij mij komt dat gewoon omdat ik zo geladen als de neten ben.
Ik ben ALTIJD statisch; als ik mensen een hand geef, dan schokt dat, als ik auto's aanraak moet ik altijd eerst even afwrijven.
Lampen flikkeren, of apparaten begeven het als ik ze aanraak.
Heeft niets met mijn gids te maken, maar alles met het feit dat ik allejezus statisch ben.

quote:

Op dinsdag 12 juni 2007 09:52 schreef SHE het volgende:
Dat gidsen verhaal vind ik wel erg vergezocht.
Ik heb het ook, maar bij mij komt dat gewoon omdat ik zo geladen als de neten ben.
Ik ben ALTIJD statisch; als ik mensen een hand geef, dan schokt dat, als ik auto's aanraak moet ik altijd eerst even afwrijven.
Lampen flikkeren, of apparaten begeven het als ik ze aanraak.
Heeft niets met mijn gids te maken, maar alles met het feit dat ik allejezus statisch ben.

Heb je wel gelijk in hoor maar het verschil zit hem hierin dat het bij jou gebeurt als je ze aanraakt en bij anderen gebeurt het zonder aanraken., dus alleen hun aanwezigheid zorgt ervoor.

Dat zeg ik ook
Lampen flikkeren niet omdat ik ze aanraak. Ik ben namelijk niet de hele dag lampen aan het aanraken.
Apparaten begeven het uiteraard niet omdat ik in de ruimte ben, maar omdat ik er met mijn klauwen aan zit. Blijkbaar werkt een hoop elektrische lading niet zo goed met apparaten.
Net als dat de laptop onder mijn handen altijd gloeiend heet wordt en bij mijn vriendje gewoon koel blijft

Heel vervelend overigens, want er zijn nogal watt apparaten doorheen gegaan bij ons.

Ik wil overigens de hoop van de mensen alhier op een gids niet wegnemen ofzo ; maar er is volgens mij gewoon een wetenschappelijke verklaring voor.
Anders zou ik wel erg freaky zijn en dat ben ik natuurlijk niet. ( altijd )

Wij zeggen het anders maar bedoelen hetzelfde denk ik

Bij jou gaat er van alles stuk als je ze aanraakt (gelukkig je vriend dan weer niet, zou lullig zijn ) maar sommige mensen hebben het gewoon als ze er langs lopen.

Of dat dan komt omdat er een gids is weet ik ook niet maar ik heb het wel zien gebeuren bij mensen die op dat moment bijv. emotioneel erg geladen zijn.

Contact met een gids ervaar ik persoonlijk altijd als het "voelen" van een aanwezigheid, het idee dat ik niet alleen ben, of een antwoord "krijgen" op bijv. een vraag waar ik op dat moment mee loop en mensen uit mijn omgeving zeggen altijd dat mijn stem verandert, die zeggen ook altijd; he schraap je keel eens, je bent hees.

Mooi verhaal MNR!

Vind sowieso verhalen mbt gidsen enzo wel mooi.
Heb zelf een beetje hetzelfde als she en ook Natalie gehad, althans het is nu wat minder. Maar of het nou toeval was of niet, ik sloopte of liet alle pc's op tilt slaan (op school ), biebpoortje ging af, lampen knapten, treindeur niet open (totdat ik zoiets had van '(sesam ) open u' en ja, lukte etc etc. En last but not least, dit blijf ik nog steeds ook vaag vinden, is in die tijd, want het was vooral een bepaalde tijd, jaar, klikte ik een keer dat ik mijn slaapkamer half ver weg, slapend, onbewust in kwam, op mijn lichtknop en op dat moment sloeg de bliksem voor mijn raam.. let wel, niet in mijn raam. En onweerde het etc, nee, was verder muisstil.

Heb nu nog sporadisch, dat ik voel opeens, 'oh, te laat', en dan knapt het lampje. Ik moet dingen kennelijk bewust doen ofzo anders is mijn emotionele lading te sterk en knappen er dingen ofzo Electra schiet dan te snel en ongecontroleerd door. Lijkt. Maar heb er geen verstand van.

In die tijd is wel daarvoor mijn oma overleden, weet niet of dat een verband is. Ze is wel in mijn droom geweest.
Maar in die tijd zag ik soms ook flitsjes door mijn woonkamer en soms slaapkamer als het wat donker was, alsof er energie danste ofzo..

Naja goed. Voor de rest gaat het wel met mij

Oh, en wat ik eigenlijk wou zeggen.
Heb een superleerzaamboekje vind ik zelf voor mezelf, en daarin staat hoe je in contact kan komen met je poortwachter, die beschermt je of kan je beschermen tegen buitenzintuigelijke ervaringen. Dat ben ik nu aan het doen of mee proberen contact aan het maken. Heeft geen flikker met flikkerende lichten te maken, maar je schijnt een gids, een wachter en een poortwachter/beschermengel te hebben.

quote:

Op dinsdag 12 juni 2007 09:21 schreef MNR het volgende:

[..]

Ik zal je vertellen wat ik ieder ander uitleg. Daarna mag je zelf beslissen of je het gelooft of niet. Ik kan niet voor iedereen spreken, maar kan je wel uitleggen hoe ik het ervaar.

De aanwezigheid van iets of iemand anders wordt bij mij niet bepaald door enkel en alleen een gebeurtenis die plaatsvindt. Het is de combinatie van een event en een gevoel wat daarbij komt kijken. Misschien herken je het dat als je ergens mee bezig bent, dat je het gevoel krijgt dat er iemand achter je staat, je omkijkt en dan ziet dat het zo is. Een gevoel dat er dus nog iemand aanwezig is, zonder dat je het ziet.

Kan het op dit moment niet beter uitleggen, ik vertrouw op wat ik voel en waarneem (en wat ik evt. verder 'hoor').

Hoe weet je dat het geen Pavlov-effect is? Ik krijg het idee dat je blij bent met je gids, daarom zie jij misschien je gids vaker dan dat hij daadwerkelijk echt bij je is (als je uberhaubt een gids heb uiteraard).
Je ziet een lamp knipperen, je denkt: vast mijn gids, en je "voelt" hem.

De honden hoorden een belletje, en ze dachten: daar komt vast eten, en ze kregen hongerverschijnselen.

Hiermee wil ik overigens niet zeggen dat het niet waar is wat jij zegt hoor

quote:

Op woensdag 13 juni 2007 20:54 schreef P8 het volgende:

Je ziet een lamp knipperen, je denkt: vast mijn gids, en je "voelt" hem.

Ik denk dat zij bedoelt, dat ze eerst een gevoel krijgt en dat er dan een gebeurtenis komt/volgt. Of ze dan wel of niet achteraf beseft van 'hé, dat was dat gevoel dus' of ze voelde dat dus al.

Gevoel dus voor gebeurtenis of tgt, ipv gebeurtenis en dan gevoel, zoals jij zegt

Maar dat denk ik, naar wat ik uit haar bericht begrijp/lees.

Even een korte reactie (ben net thuis en wil zo gaan slapen): dat over die PC's en electrische apparaten heeft eerder te maken met het energie-niveau dat je op dat moment in je hebt (dan met een gids). Dat je, zeg maar, zo hard energie nodig hebt, dat je het letterlijk onttrekt aan je omgeving. Heeft dan niets te maken met je gemoedstoestand (heb het vanavond even nagevraagd).

P8: ga morgen inhoudelijk op je vraag in, ga nu eerst pitten

quote:

Op woensdag 13 juni 2007 20:54 schreef P8 het volgende:
Hoe weet je dat het geen Pavlov-effect is? Ik krijg het idee dat je blij bent met je gids, daarom zie jij misschien je gids vaker dan dat hij daadwerkelijk echt bij je is (als je uberhaubt een gids heb uiteraard).
Je ziet een lamp knipperen, je denkt: vast mijn gids, en je "voelt" hem.

De honden hoorden een belletje, en ze dachten: daar komt vast eten, en ze kregen hongerverschijnselen.

Hiermee wil ik overigens niet zeggen dat het niet waar is wat jij zegt hoor

Okay, ik heb vanmorgen nog even nagedacht, voordat ik ging antwoorden. Vind nl. dat de vragen best algemener gesteld mogen worden. Anderen vertellen ook verhalen: Lilith-Wicca, SHE, sweetgirly, Natalie, pazziej etc.. al moet ik zeggen dat ik me het meeste herken in jogy.. en die vind ik minstens zo interessant. Snap je?

Buiten dat is het niet leuk voor mij om bezig te zijn om de ander te overtuigen... en dat gevoel krijg ik als ik eigenlijk voor mijn idee 2x dezelfde vraag beantwoord. De vraag van stranger komt in mijn ogen overeen met jouw vraag (alleen is hij anders gesteld). Als je het idee hebt, dan je vraag anders is, kom er gerust op terug.

Hoop dat je mijn antwoord begrijpt

[ Bericht 67% gewijzigd door MNR op 14-06-2007 10:40:07 ]

Hey MNR, na mijn eigen topic, dit topic te gelezen hebben, zijn er aantal dingen duidelijk!

You're welcome
Je geeft maar een gil als er weer iets geks gebeurd

Kan ook telekinese zijn.

Bij mij slaan pinautomaten vaak op tilt

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 12:21 schreef FatalException het volgende:
Kan ook telekinese zijn.

ik vind telekinese zo vaag , over klopgeesten word dat ook weleens gezegt dat je het zelf doet .
en het vage is dan dat je niet doorhebt dat je het dan zelf doet ook al geloof ik absoluut dat het kan en bestaat .

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 20:27 schreef zhe-devilll het volgende:
Bij mij slaan pinautomaten vaak op tilt

Dat heb ik ook een aantal weken gehad, overal waar ik ging pinnen liep dat ding vast, na tijdje was het ook weer over.

Zou 't niet veel handiger zijn om ipv een poortwachter een automonteur te hebben ?
Zo eentje die je influister wat je moet doen als je auto pech heeft, zodat je een hoop geld aan ANWB enzo kan uitsparen ?
Gewoon eentje die iets praktischer ingesteld is, ipv zo'n dwaas die alleen maar nutteloos lampen laat knipperen enzo.

quote:

Op maandag 1 oktober 2007 13:17 schreef L.Denninger het volgende:
Zou 't niet veel handiger zijn om ipv een poortwachter een automonteur te hebben ?
Zo eentje die je influister wat je moet doen als je auto pech heeft, zodat je een hoop geld aan ANWB enzo kan uitsparen ?
Gewoon eentje die iets praktischer ingesteld is, ipv zo'n dwaas die alleen maar nutteloos lampen laat knipperen enzo.

Hehe.. je maakt me wel aan het lachen

Ik heb het mee gemaakt met mijn vader.
De dag dat mijn vader 1 jaar dood was,brr krijg nog kippevel. Was bij mijn zusje op visite geweest en rijd terug naar huis. Terwijl ik rijd kijk ik in de binnespiegel! Zit mijn vader op de achterbank, man ik ben me echt te blubber geschrokken, toen ik nog eens keek was ie weg, maar stond wel bijna met mijn auto bij iemand anders in de woonkamer.

Sjah ken ook een meisje (ook iemand overleden waar ze erg close mee was) en ook overal knipperende lampen. Op haar slaapkamer... ok kapotte lamp... toen gingen ze bij mij thuis ook knipperen... ok toeval... toen gingen we weekendje weg... gingen ze daar ook knipperen... ok... moet zeggen... heb amper geslapen dat weekend