Mirjam Sterk over seksuele moraal bij jongeren

quote:

Niemand praat over seks en moraal (opinie)
Jongeren weten alles over seks, maar seksuele moraal zegt ze niets. Hoog tijd voor nieuwe voorlichting.

Met dure Prada-tassen of Armani-zonnebrillen worden jonge meisjes door vrouwelijke leeftijdsgenoten de prostitutie ingelokt. Dit verschijnsel krijgt het etiket ’lovergirls’. Achter deze jonge vrouwen staat vaak de zogenaamde ’loverboy’, de pooier aan wie de meisjes het geld moeten afdragen. Deze jongemannen verfijnen zo hun technieken van seksuele uitbuiting van jonge meisjes.

Dit fenomeen past in een bredere ontwikkeling waarin seks onder jongeren steeds vaker een legitiem middel is om materiële zaken te bemachtigen. We kennen de voorvallen met de zogenaamde ’breezersex’: jonge meisjes die het normaal vinden om voor een drankje, een paar hippe schoenen of een ritje naar huis hun seksuele diensten aan te bieden. Een zeer zorgelijke ontwikkeling.

De grens van wat geaccepteerd seksueel gedrag is, verschuift steeds verder. De commercie speelt hierbij een invloedrijke rol. Sex sells.

Videoclips, televisieseries en reclames zetten de vrouw neer als iemand die haar lichaam moet gebruiken om waardering te krijgen. Een Amerikaanse schrijfster lanceerde hiervoor de term ’bimbo-cultuur’. De hoerig geklede, wat dommige vrouw als rolmodel voor jonge meisjes.

Seksualiteit stond tot de jaren zeventig vooral in het teken van voortplanting. Onze ouders hebben gestreden voor bevrijding van de onderdrukkende seksuele moraal. Maar nu slaat de slinger naar de andere kant door. De verschuivingen in onze seksuele moraal vragen om een herwaardering van onze opvattingen over seksualiteit.
We hebben nog geen idee hoe we onze kinderen weerbaar kunnen maken tegen de seksuele grenzeloosheid. Dit blijkt uit de manier waarop jongeren voorlichting krijgen in het onderwijs en in de media. Daarbij is vooral aandacht voor de technische kant van seks. De experimenten in programma’s als Spuiten en Slikken laten weinig aan de fantasie over. Het is oorverdovend stil rondom de seksuele moraal. Er is sprake van een nieuw taboe.

Van hulpverleners hoor ik dat zij grote moeite hebben om de andere kanten van seksualiteit te belichten. Een meisje uit een opvanginstelling ging met weekendverlof en kreeg van de begeleider een condoom mee. Terug van het verlof bleek zij met vijf jongens seks te hebben gehad. De voorlichting schiet hier volstrekt te kort. Met het meegeven van een condoom los je niets op.

Een ander voorbeeld zijn tienerzwangerschappen die niet per se het gevolg zijn van gebrekkige voorlichting over het gebruik van voorbehoedsmiddelen. Het hebben van een kind levert soms status op, of is een (on)bewuste uiting van de behoefte aan zorg of aandacht. Daar zouden hulpverleners ook aandacht aan moeten besteden.

Om een tegenwicht te bieden aan de verschuivende seksuele moraal zouden er in ieder geval drie zaken moeten gebeuren. Ten eerste moeten de media en reclamebazen kritischer kijken naar hun materiaal. Hoewel deze discussie al langer wordt gevoerd, levert deze nog onvoldoende resultaat op. Het CDA heeft al eerder een voorstel gedaan voor een dwingende ethische gedragscode. Ik denk aan een ethische code waarin programmamakers en omroepbazen vastleggen wat acceptabel is.

Daarnaast moet seksuele voorlichting een andere inhoud krijgen. Die is nu enkel gericht op de biologische en technische kanten van seksualiteit. Het is noodzakelijk een tegenwicht te bieden door ook de minder grijpbare kanten van de seksualiteit bespreekbaar te maken. We moeten het stellen van grenzen bespreekbaar maken. We moeten het hebben over de emotionele kanten van seksualiteit. Leraren en hulpverleners zullen hierbij over hun eigen taboes heen moeten stappen.

Tot slot moeten ouders hun verantwoordelijkheid nemen. Te vaak lijken zij, wat voor hen zelf acceptabel is, ook normaal te vinden voor hun kinderen. Deze houding zie je terug in rekken vol naveltruitjes en strings bij de afdeling kinderkleding. Ouders zouden meer besef moeten hebben van de uitstraling die het dragen van dit soort kleding door jonge kinderen heeft, en het gesprek over de seksuele moraal met hun kinderen aan moeten gaan.

Misschien zullen zij hierbij over hun eigen gêne heen moeten leren stappen. Er ligt hier een belangrijke ondersteunende taak voor de Centra voor Jeugd en Gezin.

quote:

Op vrijdag 18 mei 2007 14:04 schreef damian5700 het volgende:


Een dwingende ethische gedragscode gaat wat ver, maar volgens mij is er nog wel ruimte in de programmering en codering.

quote:

Kledingvoorschriften gaat wel ver, maar net zoals gevangeniskledij zou ook schooluniformen voor het basis- en voortgezet onderwijs bespreekbaar moeten kunnen zijn.

quote:

Ik denk dat de opvattingen van Sterk verder gaan dan die van mij, maar het is zeker niet onzinnig een discussie te initiëren over seks en moraal. De samenleving verandert en zo nu en dan een reflectie over de wijze waarop men met elkaar omgaat is eerder constructief dan een vlucht terug in de tijd.

quote:

Op vrijdag 18 mei 2007 20:04 schreef Herald het volgende:

[..]

Het is wel erg simpel om de verantwoordelijkheid weer bij de ouders en school te leggen. Want pubers zijn immers de beste vriend van ouder en leraar. Maar stel degene die voorgelicht wordt luistert braaf naar zijn/haar voorlichters, dan gaan ze naar hun favoriete webstek waar ze weer worden opgejut dat seks het meest geweldige is ter wereld, je er hoe jong dan ook toch wel klaar voor bent en dat je erg volwassen bent als je enigzins ontbloot foto's van jezelf verspreid.