R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ja hoor, op zich gaat het wel.
Dat wat ik me indeens weer herinnerde, laat ik voorlopig even rusten. Veel invloed zal het niet op de zaak hebben. En wat Marietje al zei: tis iet gek dat er nu zoveel los komt.
Ik moet nu naar een tweedaagse cursus. Eigenlijk heb ik het wat te druk....Maar gisteren heb ik samen met de dame van het ggz viir deze en komende week kruizen in mijn agenda gezet.
Zo, dan ga ik nu naar mijn cursus: voorlichting geven vanuit ervaringsdeskundigheid.
Dat wat ik me indeens weer herinnerde, laat ik voorlopig even rusten. Veel invloed zal het niet op de zaak hebben. En wat Marietje al zei: tis iet gek dat er nu zoveel los komt.
Ik moet nu naar een tweedaagse cursus. Eigenlijk heb ik het wat te druk....Maar gisteren heb ik samen met de dame van het ggz viir deze en komende week kruizen in mijn agenda gezet.
Zo, dan ga ik nu naar mijn cursus: voorlichting geven vanuit ervaringsdeskundigheid.
Het hele circus rondom de aangifte is nu net pas begonnen, maar heb je het idee dat je hiermee nu al een stuk meer vrede in je leven heb gekregen? Alsof je echt iets aan het afsluiten bent?quote:Op dinsdag 12 juni 2007 08:49 schreef PAM78 het volgende:
Ja hoor, op zich gaat het wel.
Dat wat ik me indeens weer herinnerde, laat ik voorlopig even rusten. Veel invloed zal het niet op de zaak hebben. En wat Marietje al zei: tis iet gek dat er nu zoveel los komt.
[...]
Doe eens wild ....
Logisch hoor Pam dat er veel naar boven komt,je hebt toch onbewust dingen voor jezelf ook afgeschermd,ik lees dat je gelukkig wel hulp hebt.
Sterkte meid,ik vind het erg moedig van je !
Sterkte meid,ik vind het erg moedig van je !
Hoe gaat het nu met je Pam?
En hoe staat het ervoor met je aangifte?
En hoe staat het ervoor met je aangifte?
Het enige wat ik zeker weet, is dat ik niets zeker weet...denk ik.
Hoi Pam,
Ik lees dit topic nu pas,. anders had ik wel eerder gereageerd. Wat ontzettend goed van je dat je deze stap hebt gezet. Deze stap is gelijk een grote sprong voorwaarts in je verwerkingsproces. Het doen van de aangifte, moed verzamalen om dat te gaan doen... Je hebt het gedaan. Grote klasse!!!
Ik hoop heel erg voor je dat er iets uit zal rollen. In ieder geval heb je de 'heer' in kwestie al in grote verlegenheid gebracht. Hij heeft zijn lage lustgevoelens kennelijk niet onder controle kunnen houden toen hij met jou alleen was. Dit had nooit mogen gebeuren en dit mag zeker nooit, nooit, nooit meer gebeuren. Jij hebt daar iets aan gedaan. Echt ab-so-luut super van je.
Ik ben benieuwd hoe het nu met je gaat. Niet alleen met het verloop van de aangifte, maar ook met jou. Post het maar even als je daar behoefte aan hebt.
Nogmaals, je bent een ongelooflijke kanjer dat je deze stap hebt gezet.
Ik lees dit topic nu pas,. anders had ik wel eerder gereageerd. Wat ontzettend goed van je dat je deze stap hebt gezet. Deze stap is gelijk een grote sprong voorwaarts in je verwerkingsproces. Het doen van de aangifte, moed verzamalen om dat te gaan doen... Je hebt het gedaan. Grote klasse!!!
Ik hoop heel erg voor je dat er iets uit zal rollen. In ieder geval heb je de 'heer' in kwestie al in grote verlegenheid gebracht. Hij heeft zijn lage lustgevoelens kennelijk niet onder controle kunnen houden toen hij met jou alleen was. Dit had nooit mogen gebeuren en dit mag zeker nooit, nooit, nooit meer gebeuren. Jij hebt daar iets aan gedaan. Echt ab-so-luut super van je.
Ik ben benieuwd hoe het nu met je gaat. Niet alleen met het verloop van de aangifte, maar ook met jou. Post het maar even als je daar behoefte aan hebt.
Nogmaals, je bent een ongelooflijke kanjer dat je deze stap hebt gezet.
Non possumus non loqui
Ontzettend bedankt voor jullie steun weer! Dat doet me erg goed. Iedere reaktie lees ik en komt ook bij me binnen!
======================================================================================
Verslag van de aangifte.
Ik was 's morgens veel te vroeg mijn bed uit gerold na een, uiteraard, te korte en onrustige nacht. Ik was misselijk van de zenuwen en was steeds aan het kokhalzen. Veel water en koffie gedronken. Ik was bij vrienden die 7 jonge honden hadden, dus ik was wel wat tijd kwijt aan noodzakelijke karweitjes.
Eten lukte nog niet. Om kwart over 8 weggegaan om uiteindelijk om 9 uur op het bureau te komen. Ik hoef niet te zeggen dat het een fijne autorit was, dunkt me. Onderweg een paar hapjes van mijn broodje gegeten.
Op het politiebureau was het schijnbaar stempeldag voor bepaalde mensen, want iedere keer kwam er iemand om een stempel te halen...
Al gauw stond de zedenrechercheur die ik eerder had gesproken voor me en kon ik al trillend, zwetend het zwaar beveiligde politiebureau in. De lift in, en hij vroeg hoe het met me was. Gelukkig ontstond er toen een gesprek. Ik heb natuurlijk benoemd dat ik erg nerveus was en hij reageerde daar heel keurig op. Hij vertelde ook dat hij in ieder geval het eerste gedeelte van de aangifte alleen zou zijn, omdat er bepaalde verwikkelingen waren waardoor er nog geen collega's beschikbaar waren.
Toen ik daar net zat en hij koffie ging halen werd ik heel erg nerveus: ik realiseerde me maar al te goed dat dit een heeeeeel belangrijk moment ging worden.
Eerst hebben we een tijd gesproken over details van de aangifte en mijn geschiedenis.
De rechercheur benadrukte dat het belangrijk was dat ik het HELE verhaal vertelde zodat als ze hem zouden horen en hij dingen vertelde, dat zij wel van die dingen op de hoogte waren. Anders zitten zij daar ook zo tijdens het verhoor van: huh??
Zo was ik op het moment van het misbruik aan de zorg van mijn neef en zijn vrouw toevertrouwd en daar was een reden voor. Die reden kleurt het verhaal en hij zal deze reden ook wel noemen, mochten ze hem ooit horen.
Dat was allemaal niet makkelijk voor mij om te vertellen, daarbij is het ook niet zo een, twee, drie uit te leggen.
En er was ook nog een andere nare gebeurtenis in mijn leven die mijn manier van reageren tijdens het misbruik een stuk duidelijker maakt. Dus dat moest ik ook nog vertellen. Toen waren we twee uur verder en hebben een pauze genomen. Hij was gelukkig ook een roker, dus ff paffen...
Weer teruggekomen bleek er een vrouwelijke rechercheur beschikbaar te zijn gekomen en zij voegde zich toen bij ons om het hele verhaal te typen.
De meneer stelde me dus de vragen en ik gaf daar uitgebreid antwoord op. Zo kreeg ik vragen als: "Waar woonde je in dat en dat voorjaar? En hoe zag je leven eruit? Waarom ging je toen bij hen wonen?
Wanneer ging het mis? Wat gebeurde er dan?"
Ik had me voorgenomen om de dingen heel duidelijk te benoemen(dat willen ze ook natuurlijk) dus dan heb ik het over vagina, penis, borsten, etc. Dat is me ook gelukt.
Dus dan zeg je op een gegeven moment:" Hij ging toen mijn vagina binnen" Vraag van de rechercheur: ' Waarmee deed hij dat?" En ik:" ." En dan het toch maar benoemen.
Nou, al met al, elk ontzettend klein detailletje kwam aan bod en moest benoemd worden. En sommige dingen wist ik echt niet.
Ook over die andere nare gebeurtenis wilden ze details weten, welliswaar niet zo gedetailleerd als eerst, maar toch...
Tussendoor moest ik een aantal keren naar de wc, van het vele koffie en water drinken van 's morgens. Dat was vrij irritant, want telkens moest er iemand met me mee om me weer naar binnen te kunnen laten. Alles gaat met pasjes daar. En van de zenuwen kon ik niet eens plassen
Tussen de bedrijven door was er een leuke sfeer, en werden er wel grapjes gemaakt. En ze hadden heel erg aandacht voor mijn geestelijke gesteldheid. Een paar keer was het nodig om te pauzeren omdat het voor mij even te veel was. Maar daar werd alle ruimte aan gegeven. Er werd zelfs gezegd dat als we het vandaag niet afkregen, dat we dan morgen ook weer verder konden gaan. Er was alle tijd.
Toen uiteindelijk dan alles verteld was, werd de aangifte geprint, zodat ik die kon doorlezen. Enkele verbeteringen heb ik nog aangebracht en toen was het na zes uur dan eindelijk klaar.
Nu worden eerst wat " getuigen" gehoord en dan wordt de zaak opgestuurd naar het district waar het delict gepleegd is. En dan is het afwachten wat de officier er van vindt....
Hoe dan ook, de dader krijgt in ieder geval te horen dat ik aangifte heb gedaan... Dat vind ik al eng genoeg.
Alles werd me nog een keer goed uitgelegd en toen kon ik weer gaan.
Ik heb een stuk in de buurt gewandeld voordat ik naar huis ging, want ik was best dizzy. Ik heb een tuinkabouter voor mezelf gekocht: vroeger praatte ik altijd tegen een tuinkabouter en hield er hele verhalen tegen. Ik vond die tuinkabouter een mooie bekroning op mijn aangifte. Hij heeft nu ook een mooi plekje in de tuin gekregen!!
[ Bericht 2% gewijzigd door PAM78 op 18-06-2007 13:30:09 (fouten verbeterd + kleine aanvullingen) ]
======================================================================================
Verslag van de aangifte.
Ik was 's morgens veel te vroeg mijn bed uit gerold na een, uiteraard, te korte en onrustige nacht. Ik was misselijk van de zenuwen en was steeds aan het kokhalzen. Veel water en koffie gedronken. Ik was bij vrienden die 7 jonge honden hadden, dus ik was wel wat tijd kwijt aan noodzakelijke karweitjes.
Eten lukte nog niet. Om kwart over 8 weggegaan om uiteindelijk om 9 uur op het bureau te komen. Ik hoef niet te zeggen dat het een fijne autorit was, dunkt me. Onderweg een paar hapjes van mijn broodje gegeten.
Op het politiebureau was het schijnbaar stempeldag voor bepaalde mensen, want iedere keer kwam er iemand om een stempel te halen...
Al gauw stond de zedenrechercheur die ik eerder had gesproken voor me en kon ik al trillend, zwetend het zwaar beveiligde politiebureau in. De lift in, en hij vroeg hoe het met me was. Gelukkig ontstond er toen een gesprek. Ik heb natuurlijk benoemd dat ik erg nerveus was en hij reageerde daar heel keurig op. Hij vertelde ook dat hij in ieder geval het eerste gedeelte van de aangifte alleen zou zijn, omdat er bepaalde verwikkelingen waren waardoor er nog geen collega's beschikbaar waren.
Toen ik daar net zat en hij koffie ging halen werd ik heel erg nerveus: ik realiseerde me maar al te goed dat dit een heeeeeel belangrijk moment ging worden.
Eerst hebben we een tijd gesproken over details van de aangifte en mijn geschiedenis.
De rechercheur benadrukte dat het belangrijk was dat ik het HELE verhaal vertelde zodat als ze hem zouden horen en hij dingen vertelde, dat zij wel van die dingen op de hoogte waren. Anders zitten zij daar ook zo tijdens het verhoor van: huh??
Zo was ik op het moment van het misbruik aan de zorg van mijn neef en zijn vrouw toevertrouwd en daar was een reden voor. Die reden kleurt het verhaal en hij zal deze reden ook wel noemen, mochten ze hem ooit horen.
Dat was allemaal niet makkelijk voor mij om te vertellen, daarbij is het ook niet zo een, twee, drie uit te leggen.
En er was ook nog een andere nare gebeurtenis in mijn leven die mijn manier van reageren tijdens het misbruik een stuk duidelijker maakt. Dus dat moest ik ook nog vertellen. Toen waren we twee uur verder en hebben een pauze genomen. Hij was gelukkig ook een roker, dus ff paffen...
Weer teruggekomen bleek er een vrouwelijke rechercheur beschikbaar te zijn gekomen en zij voegde zich toen bij ons om het hele verhaal te typen.
De meneer stelde me dus de vragen en ik gaf daar uitgebreid antwoord op. Zo kreeg ik vragen als: "Waar woonde je in dat en dat voorjaar? En hoe zag je leven eruit? Waarom ging je toen bij hen wonen?
Wanneer ging het mis? Wat gebeurde er dan?"
Ik had me voorgenomen om de dingen heel duidelijk te benoemen(dat willen ze ook natuurlijk) dus dan heb ik het over vagina, penis, borsten, etc. Dat is me ook gelukt.
Dus dan zeg je op een gegeven moment:" Hij ging toen mijn vagina binnen" Vraag van de rechercheur: ' Waarmee deed hij dat?" En ik:" ." En dan het toch maar benoemen.
." En dan het toch maar benoemen. Nou, al met al, elk ontzettend klein detailletje kwam aan bod en moest benoemd worden. En sommige dingen wist ik echt niet.
Ook over die andere nare gebeurtenis wilden ze details weten, welliswaar niet zo gedetailleerd als eerst, maar toch...
Tussendoor moest ik een aantal keren naar de wc, van het vele koffie en water drinken van 's morgens. Dat was vrij irritant, want telkens moest er iemand met me mee om me weer naar binnen te kunnen laten. Alles gaat met pasjes daar. En van de zenuwen kon ik niet eens plassen
Tussen de bedrijven door was er een leuke sfeer, en werden er wel grapjes gemaakt. En ze hadden heel erg aandacht voor mijn geestelijke gesteldheid. Een paar keer was het nodig om te pauzeren omdat het voor mij even te veel was. Maar daar werd alle ruimte aan gegeven. Er werd zelfs gezegd dat als we het vandaag niet afkregen, dat we dan morgen ook weer verder konden gaan. Er was alle tijd.
Toen uiteindelijk dan alles verteld was, werd de aangifte geprint, zodat ik die kon doorlezen. Enkele verbeteringen heb ik nog aangebracht en toen was het na zes uur dan eindelijk klaar.
Nu worden eerst wat " getuigen" gehoord en dan wordt de zaak opgestuurd naar het district waar het delict gepleegd is. En dan is het afwachten wat de officier er van vindt....
Hoe dan ook, de dader krijgt in ieder geval te horen dat ik aangifte heb gedaan... Dat vind ik al eng genoeg.
Alles werd me nog een keer goed uitgelegd en toen kon ik weer gaan.
Ik heb een stuk in de buurt gewandeld voordat ik naar huis ging, want ik was best dizzy. Ik heb een tuinkabouter voor mezelf gekocht: vroeger praatte ik altijd tegen een tuinkabouter en hield er hele verhalen tegen. Ik vond die tuinkabouter een mooie bekroning op mijn aangifte. Hij heeft nu ook een mooi plekje in de tuin gekregen!!
[ Bericht 2% gewijzigd door PAM78 op 18-06-2007 13:30:09 (fouten verbeterd + kleine aanvullingen) ]
Ehh, nee... Eigenlijk ook nog niet over nagedacht. Mss moet ik m naar die rechercheur vernoemen. Die luisterde ook zo goed.quote:Op maandag 18 juni 2007 00:10 schreef Omnifacer het volgende:
Heb je al een naam voor die kabouter?
Ik ga dit topic even volgen, erg benieuwd hoe dit verhaal verder gaat.... Ik heb zelf geen ervaringen hiermee gelukkig, maar in mijn omgeving ken ik wel een tweetal incest gevallen. Ik vind je acties prijzenswaardig Pam. Vooral dat je de stap hebt gezet om een gewone aangifte te doen bij de politie en niet de makkelijkere weg van de schandpaal methode hebt gekozen. (zoals eerder in het topic is gesuggereerd om te doen). Dat je hem dus niet overal en nergens in het wilde weg zwart hebt gemaakt zonder duidelijke grondslag, ook al is de optie die je nu hebt gekozen zwaarder en moeilijker voor jezelf.
Klasse Pam! . Je hebt een hele goede zet gedaan. Ik ben heel benieuwd hoe het verder gaat.
Non possumus non loqui
Na het lezen van dit verhaal kan ik alleen maar respect hebben voor je keuze. Ik hoop dat hierdoor meerdere mensen dit soortgelijke ervaringen hebben gehad, durven aangifte te doen. (je schrijft namelijk heel helder en eerlijk)
Ikzelf kom goddank uit een gelukkig gezin en schrik dan behoorlijk als ik dit zo lees.
Heel veel sterkte ermee en ik denk dat je nu al ook voor anderen de deur open zet om ook aangifte te doen (of in ieder geval het slot van de deur hebt gehaald).
Ikzelf kom goddank uit een gelukkig gezin en schrik dan behoorlijk als ik dit zo lees.
Heel veel sterkte ermee en ik denk dat je nu al ook voor anderen de deur open zet om ook aangifte te doen (of in ieder geval het slot van de deur hebt gehaald).
[url=http://forum.fok.nl/showtopic.php/297546] ~Profesor geeft spreekuur~ [/url] Professor zou wel een vrij trieste and pretentieuze nick zijn voor iemand die zoveel semi-doordachte nonsens post.
Ha Pam!
knap gedaan, het moet een hele uitputtingslag zijn geweest. Ben benieuwd naar het vervolg, en ik hoop dat de strubbles er om heen voor jou zo minimaal mogelijk blijven. Ook hoop ik dat je startdoel, de (preventieve) bescherming van die 2 meisjes, behaald wordt!
knap gedaan, het moet een hele uitputtingslag zijn geweest. Ben benieuwd naar het vervolg, en ik hoop dat de strubbles er om heen voor jou zo minimaal mogelijk blijven. Ook hoop ik dat je startdoel, de (preventieve) bescherming van die 2 meisjes, behaald wordt!
lolwut
Hoi Pam,
goed gedaan! Heel sterk van je, alle respect! Het zal wel heel zwaar zijn dat alles nu wordt opengebroken. Ik hoop dat je er goede hulp bij krijgt.
En fijn dat je ons op de hoogte houdt over hoe het met je gaat.
goed gedaan! Heel sterk van je, alle respect! Het zal wel heel zwaar zijn dat alles nu wordt opengebroken. Ik hoop dat je er goede hulp bij krijgt.
En fijn dat je ons op de hoogte houdt over hoe het met je gaat.
Ten eerste moet ik zeggen dat ik echt enorm veel respect heb voor het feit dat jij er aangifte voor gedaan heb.
Ik zelf loop er al jaren tegen aan te hikken en ik heb wel gekozen voor de makkelijke weg. En heb dus ook geen aangifte gedaan (al moet ik wel eerlijk zeggen dat er eerder wel al aangifte voor zelfde vergrijp tegen hem is gedaan en hij er dus al om bekend staat) Ik wil zelf namelijk niet alles meer omhoog halen en dat is iets dat absoluut wel moet bij een aangifte. Het is voor mij ook al weer 16 jaar geleden dat het gebeurt is. Maar ondanks dat is het het enige uit mijn jeugd waar ik de grootste moeite mee hebt om over te praten.
Ik vind het dus ook knap dat jij die stap wel hebt durven zetten. Want dat is namelijk geen makkelijke stap maar hopelijk heb je er nu voor gezorgd dat hij het niet nog een keer doet bij een ander.
Ik zelf loop er al jaren tegen aan te hikken en ik heb wel gekozen voor de makkelijke weg. En heb dus ook geen aangifte gedaan (al moet ik wel eerlijk zeggen dat er eerder wel al aangifte voor zelfde vergrijp tegen hem is gedaan en hij er dus al om bekend staat) Ik wil zelf namelijk niet alles meer omhoog halen en dat is iets dat absoluut wel moet bij een aangifte. Het is voor mij ook al weer 16 jaar geleden dat het gebeurt is. Maar ondanks dat is het het enige uit mijn jeugd waar ik de grootste moeite mee hebt om over te praten.
Ik vind het dus ook knap dat jij die stap wel hebt durven zetten. Want dat is namelijk geen makkelijke stap maar hopelijk heb je er nu voor gezorgd dat hij het niet nog een keer doet bij een ander.
- - = |randommusicvideos | = - - | - - = | prettyendless | = - -
knap van je Pam
RPG, denk je niet dat na het moeilijke gedeelte van het vertellen, je leven in z'n geheel fijner wordt?
Ik heb zelf niets in deze richting meegemaakt, gelukkig, maar sta nu ook sterker in mijn schoenen door confrontatie met en verwerking van een jeugdtrauma.
Hopelijk gaat het nu met jou ook alleen maar beter Pam, nu er een last van je schouders is.......
RPG, denk je niet dat na het moeilijke gedeelte van het vertellen, je leven in z'n geheel fijner wordt?
Ik heb zelf niets in deze richting meegemaakt, gelukkig, maar sta nu ook sterker in mijn schoenen door confrontatie met en verwerking van een jeugdtrauma.
Hopelijk gaat het nu met jou ook alleen maar beter Pam, nu er een last van je schouders is.......
uit een aspergernest
Het probleem is dat dat niet alles is. Ik heb elk soort misbruik mogen meemaken. En mijn geest heeft besloten ongeveer 90% van mijn leven weg te stoppen. Ik kan mij vanaf mijn 5e tot mijn 20 ongeveer een handvol gebeurtenissen herinneren maar daar houd het op. Ik heb echt enorm veel weggestopt. En om die doofpot open te trekken met de kans dat er zelfs nog meer is dan ik me kan herinneren heb ik eigenlijk weinig zin in.quote:Op dinsdag 19 juni 2007 12:21 schreef wendytje het volgende:
knap van je Pam
RPG, denk je niet dat na het moeilijke gedeelte van het vertellen, je leven in z'n geheel fijner wordt?
Ik heb zelf niets in deze richting meegemaakt, gelukkig, maar sta nu ook sterker in mijn schoenen door confrontatie met en verwerking van een jeugdtrauma.
Hopelijk gaat het nu met jou ook alleen maar beter Pam, nu er een last van je schouders is.......
En natuurlijk heeft het ook nog steeds invloed op hoe ik ben. Maar merk langzaamaan dat die invloed kleiner wordt.
- - = |randommusicvideos | = - - | - - = | prettyendless | = - -
Damn, moedig van je dat je dat allemaal hebt durven te vertellen aan hen.
En verder: je schrijft een goed voorbeeld weg hier.
En verder: je schrijft een goed voorbeeld weg hier.
You're never fully dressed until you wear a smile
Als zij zelf de slachtoffer is hoe kan het dan een misverstand zijn?quote:Op dinsdag 19 juni 2007 12:31 schreef Houtspeer het volgende:
En als het allemaal een misverstand is?
- - = |randommusicvideos | = - - | - - = | prettyendless | = - -
Op zich nog niet zo'n hele slechte vraag, maar als je de OP leest, zie je dat dat niet het geval isquote:Op dinsdag 19 juni 2007 12:31 schreef Houtspeer het volgende:
En als het allemaal een misverstand is?
lolwut
Whahaaaaaaaaaa, zelfs de psychiater vindt dat ik goed bezig ben. Gelukkig heb ik wel wat downertjes gekregen, want ik ben zooooo nerveus, gespannen, paniekerig enzo voor alles wat er zou kunnen gebeuren.
Degene die ik in eerste instantie wilde mee vragen naar de aangifte, heeft zich tegen mij gekeerd. Ze zei hele rare en ook kwetsende dingen. Zo zou ik het bijvoorbeeld doen om mijn eigen slachtofferrol te bevestigen. En meer dingen die echt te dwaas waren. Maar daar ga ik maar verder niet op in. In ieder geval heb ik gemerkt dat ik het heeeeeel belangrijk vind dat mensen achter me staan. Iets te belangrijk, zelfs.
Verder is mijn rug helemaal vastgeschoten, al sinds vorige week. Gelukkig ben ik onder behandeling bij een haptonoom, dus hij kan me hier wel wat mee helpen. De downertjes werken ook spierverslappend, dus wie weet levert dat ook nog wat op voor mijn rug.
Tot zo ver weer even!
PS: de keuze van RPG kan ik me ook heeeeeel goed voorstellen. Iedere situatie is zo anders....
Degene die ik in eerste instantie wilde mee vragen naar de aangifte, heeft zich tegen mij gekeerd. Ze zei hele rare en ook kwetsende dingen. Zo zou ik het bijvoorbeeld doen om mijn eigen slachtofferrol te bevestigen. En meer dingen die echt te dwaas waren. Maar daar ga ik maar verder niet op in. In ieder geval heb ik gemerkt dat ik het heeeeeel belangrijk vind dat mensen achter me staan. Iets te belangrijk, zelfs.
Verder is mijn rug helemaal vastgeschoten, al sinds vorige week. Gelukkig ben ik onder behandeling bij een haptonoom, dus hij kan me hier wel wat mee helpen. De downertjes werken ook spierverslappend, dus wie weet levert dat ook nog wat op voor mijn rug.
Tot zo ver weer even!
PS: de keuze van RPG kan ik me ook heeeeeel goed voorstellen. Iedere situatie is zo anders....
Het is toch ook zo dat je met deze aangifte jouw slachtofferrol bevestigt? Alleen is dat niet negatief... die erkenning kan iemand juist nodig hebben om zo'n nare gebeurtenis te verwerken. Wat ik ook heb begrepen uit jouw verhaal, is dat de aangifte vooral is bedoeld om de nieuwe kinderen te beschermen.quote:Op woensdag 20 juni 2007 12:22 schreef PAM78 het volgende:
.... Degene die ik in eerste instantie wilde mee vragen naar de aangifte, heeft zich tegen mij gekeerd. Ze zei hele rare en ook kwetsende dingen. Zo zou ik het bijvoorbeeld doen om mijn eigen slachtofferrol te bevestigen. En meer dingen die echt te dwaas waren. Maar daar ga ik maar verder niet op in.
Uitgaande van jouw verhaal, is het ook belachelijk dat er mensen zijn die tegen jou keren, omdat ze dit wellicht zien als een vorm van wraakzucht buiten proporties. Of erger, ze geloven je niet en denken dat je overdrijft. Misschien moet je ze eens dit topic laten lezen.quote:In ieder geval heb ik gemerkt dat ik het heeeeeel belangrijk vind dat mensen achter me staan. Iets te belangrijk, zelfs.
quote:De downertjes werken ook spierverslappend, dus wie weet levert dat ook nog wat op voor mijn rug.
Doe eens wild ....
Hoi PAM,
Goed dat je weer iets van je laat horen. Ja, je bent goed bezig. Jammer dat je dat nou weer moet meemaken dat mensen zich tegen je keren. Je kruipt helemaal niet in de slachtofferrol Slachtoffers blijven stil zitten en geven de buitenwereld de schuld van alles, zonder zelf het heft in handen te nemen. Calimerogedrag noemen we dat op FOK!. Jij hebt besloten om zelf een belangrijke stap te zetten om je trauma's te verwerken en mogelijk ook anderen te beschermen. Ik sta volkomen achter je.
Oh, je rug is helemaal vastgeschoten, goed dat je bij de haptonoom bent. Laat ik je als (aankomend) fysiotherapeut in gedachten even helemaal los maken.
En over je paniekerigheid over wat er zal KUNNEN gebeuren; het klinkt misschien wel een beetje Emile Ratelbandachtig maar je hebt al laten zien dat je sterk bent door die moeilijke stap naar je aangifte te zetten. Je hebt de kracht ervoor om andere vervelende dingen die KUNNEN (dus niet HOEVEN) gebeuren te weerstaan. Geloof in jezelf. Ik heb diep respect voor je.
Goed dat je weer iets van je laat horen. Ja, je bent goed bezig. Jammer dat je dat nou weer moet meemaken dat mensen zich tegen je keren. Je kruipt helemaal niet in de slachtofferrol Slachtoffers blijven stil zitten en geven de buitenwereld de schuld van alles, zonder zelf het heft in handen te nemen. Calimerogedrag noemen we dat op FOK!. Jij hebt besloten om zelf een belangrijke stap te zetten om je trauma's te verwerken en mogelijk ook anderen te beschermen. Ik sta volkomen achter je.
Oh, je rug is helemaal vastgeschoten, goed dat je bij de haptonoom bent. Laat ik je als (aankomend) fysiotherapeut in gedachten even helemaal los maken.
En over je paniekerigheid over wat er zal KUNNEN gebeuren; het klinkt misschien wel een beetje Emile Ratelbandachtig maar je hebt al laten zien dat je sterk bent door die moeilijke stap naar je aangifte te zetten. Je hebt de kracht ervoor om andere vervelende dingen die KUNNEN (dus niet HOEVEN) gebeuren te weerstaan. Geloof in jezelf. Ik heb diep respect voor je.
Non possumus non loqui
Nou, je hebt een heel topic vol met mensen die achter je staan! Schrap die andere persoon maar snel uit je leven, want daar schiet je niks mee op.quote:In ieder geval heb ik gemerkt dat ik het heeeeeel belangrijk vind dat mensen achter me staan. Iets te belangrijk, zelfs.
Je bent geweldig bezig, je bent dapper en hebt een gigantische stap gezet die veel van ons nooit zou durven zetten.
Hulde aan jouw!
Ik schaar mij helemaal achter Knip en BubblegumBarbie.
Je doet het goed PAM, en wij staan iig helemaal achter je acties!
Je doet het goed PAM, en wij staan iig helemaal achter je acties!
lolwut
Dit ken ik zo goed. Mijn hele familie heeft zicht tegen de andere persoon gekeerd die toen aangifte gedaan heeft. Omdat ze zich niet zo moest aanstellen en het in de familie moest blijven. Ik ben haar zo dankbaar dat zij het wel doorgezet heeft. Want toen het later bij mij gebeurde was het een reden om hem sneller uit huis te halen. (al weten maar weinig mensen wat hij precies bij mij gedaan heeft en is hij daar ook niet voor berecht wel weer voor andere dingen)quote:Op woensdag 20 juni 2007 12:22 schreef PAM78 het volgende:
Degene die ik in eerste instantie wilde mee vragen naar de aangifte, heeft zich tegen mij gekeerd. Ze zei hele rare en ook kwetsende dingen. Zo zou ik het bijvoorbeeld doen om mijn eigen slachtofferrol te bevestigen. En meer dingen die echt te dwaas waren.
Ik snap dat je iemand niet meteen wil geloven met zoiets als dit. Maar meteen duidelijk maken dat hetniet waar is is het stomste dat iemand kan doen. Daarom doen zoveel mensen namelijk geen aangifte omdat altijd zoveel mensne er druk op zetten. En dan kan de dader fijn nog tijden doorgaan.
Al moet ik ook niet teveel zeggen want ik durf/wil zelf ook niet aangifte doen.
- - = |randommusicvideos | = - - | - - = | prettyendless | = - -
Omdat ik niet meer mijn eigen tekst kan edditen hierbij de aanvulling:
Vind het dus enorm knap dat je toch doorzet ondanks dat mensen zich tegen je gaan keren en er zulllen er vast meer mensen volgen.
Vind het dus enorm knap dat je toch doorzet ondanks dat mensen zich tegen je gaan keren en er zulllen er vast meer mensen volgen.
- - = |randommusicvideos | = - - | - - = | prettyendless | = - -
Vind het heel dapper en wens je nog veel sterkte voor de weg die je nog moet afleggen!
Don't damn me when I speak a piece of my mind...
Echt heel knap! Ik ben benieuwd (niet helemaal het juiste woord, maar goed) wat de reactie is als ze dus ook daadwerkelijk hem gaan oppikken voor verhoor etc. Dus het moment dat het zo naar buiten komt.
Ik vind het knap van je dat je toch je eigen weg hierin blijft kiezen. Zelfs als iemand op wie je rekende je zo in de steek laat. Vind het sterk dat je het niet van je af laat pakken.quote:Op woensdag 20 juni 2007 12:22 schreef PAM78 het volgende:
Degene die ik in eerste instantie wilde mee vragen naar de aangifte, heeft zich tegen mij gekeerd. Ze zei hele rare en ook kwetsende dingen. Zo zou ik het bijvoorbeeld doen om mijn eigen slachtofferrol te bevestigen. En meer dingen die echt te dwaas waren.
Heb het ook van dichtbij gezien.. Dit heeft ooit iemand tegen mij (in een andere situatie)gezegd, misschien heb jij ook iets aan de strekking van zijn woorden:
Bottom-line: als je voor jezelf kunt verantwoorden waarom jij voor deze weg kiest, dan wordt het minder belangrijk dat andere mensen achter je moeten staan. En buiten dat, sta je nooit alleen.quote:Onthoud waarom jouw keuze de beste is. Jij kent het onderwerp als beste, weet wat er speelt en zo. Jouw keuze is ergens op gebaseerd en je kunt hem voor je zelf verantwoorden. Die andere mensen zien niet alle factoren die meespelen in de keuze. Daarom kan hun conclusie fout zijn. Als je jouw oplossing dan nog steeds de beste vind, is het niet fout.
Ieder probleem heeft sowieso meerdere oplossingen, als je je keuze kunt verantwoorden is hij niet fout.
You're never fully dressed until you wear a smile
helemaal mee eensquote:Op woensdag 20 juni 2007 13:19 schreef Tarot het volgende:
[..]
Het is toch ook zo dat je met deze aangifte jouw slachtofferrol bevestigt? Alleen is dat niet negatief... die erkenning kan iemand juist nodig hebben om zo'n nare gebeurtenis te verwerken. Wat ik ook heb begrepen uit jouw verhaal, is dat de aangifte vooral is bedoeld om de nieuwe kinderen te beschermen.
Pam, je bent een kanjer, zet door, voor die meiskes die nu bij hem wonen maar zeker ook voor jezelf. Sterker, ik vind eigenlijk dat je het tegenover jezelf verplicht bent, je verdient erkenning voor wat jou is overkomen.
Ik denk dat je sterker bent dan je misschien soms denkt, jij gaat hier uit komen!
Het enige wat ik zeker weet, is dat ik niets zeker weet...denk ik.
Helemaal mee eens. Je neemt de controle terug over je leven door dit open te breken. Nu ben jij degene die het heft in handen neemt. Dat mensen daar van schrikken en zich tegen je keren komt m.i. voort uit hun eigen angst. Je doet het juiste.quote:Op woensdag 20 juni 2007 13:28 schreef Knip het volgende:
Hoi PAM,
Goed dat je weer iets van je laat horen. Ja, je bent goed bezig. Jammer dat je dat nou weer moet meemaken dat mensen zich tegen je keren. Je kruipt helemaal niet in de slachtofferrol Slachtoffers blijven stil zitten en geven de buitenwereld de schuld van alles, zonder zelf het heft in handen te nemen. Calimerogedrag noemen we dat op FOK!. Jij hebt besloten om zelf een belangrijke stap te zetten om je trauma's te verwerken en mogelijk ook anderen te beschermen. Ik sta volkomen achter je.
....
Hoe gaat het nu met je Pam? Weet de dader inmiddels dat er een aangifte tegen hem gedaan is?
* ook benieuwd isquote:Op zaterdag 23 juni 2007 12:41 schreef Vandaag... het volgende:
[..]
...
Hoe gaat het nu met je Pam? Weet de dader inmiddels dat er een aangifte tegen hem gedaan is?
Het enige wat ik zeker weet, is dat ik niets zeker weet...denk ik.
Ik krijg een beetje een Karin Overmars deja vu. De TS is bijnzonder vaag, houdt van alles in t midden en laat de lezer reageren met opmerkingen als: dus jullie vinden, maar wat als. Etc.
Je doet aangifte met concrete beschuldigingen en bewijzen en of getuigen, of je doetg geen aangifte. Lijkt me duidelijk.
Je doet aangifte met concrete beschuldigingen en bewijzen en of getuigen, of je doetg geen aangifte. Lijkt me duidelijk.
dat heeft ze dus gedaan inmiddels.quote:Op maandag 25 juni 2007 23:59 schreef SunChaser het volgende:
...
Je doet aangifte met concrete beschuldigingen en bewijzen en of getuigen, of je doetg geen aangifte. Lijkt me duidelijk.
Het enige wat ik zeker weet, is dat ik niets zeker weet...denk ik.
Het zal me niks verbazen als we dit over een tijdje in boekvorm terugvinden in de AKO. De hele manier van vaag blijven, dan weer complete verslagen met details en steeds die cliffhangers. Ik geloof het vooralsnog niet.
hoop dat dat niet zo is!
Maar dat gevoel ik heb ik wel vaker tegenwoordig R&P bij sommige topics. Wel denk ik dat ts van dit topic een kloon is van een andere fokker, maar daar kan ik me wel wat bij voorstellen bij een situatie als deze.
Ik ga er vooralsnog vanuit dat iemand niet een topic als dit uit haar duim zuigt.
hoop dat dat niet zo is! Maar dat gevoel ik heb ik wel vaker tegenwoordig R&P bij sommige topics. Wel denk ik dat ts van dit topic een kloon is van een andere fokker, maar daar kan ik me wel wat bij voorstellen bij een situatie als deze.
Ik ga er vooralsnog vanuit dat iemand niet een topic als dit uit haar duim zuigt.
Het enige wat ik zeker weet, is dat ik niets zeker weet...denk ik.
Mensen een spannend leuk verhaal brengen over een onmogelijke liefde is nog tot daaraantoe. Maar het verzinnen van een "sexueel misbruik"-verhaal en mensen daarmee mensen op het verkeerde been zetten lijkt me totaal ongepast. Ik kan me moeilijk voorstellen dat veel mensen dat zullen waarderen. Ik kan me overigens wel voorstellen dat er mensen zijn die zulke verhalen uit hun duim zuigen... maar dat heb je altijd op internet.quote:Op dinsdag 26 juni 2007 00:13 schreef SunChaser het volgende:
Het zal me niks verbazen als we dit over een tijdje in boekvorm terugvinden in de AKO. De hele manier van vaag blijven, dan weer complete verslagen met details en steeds die cliffhangers. Ik geloof het vooralsnog niet.
Doe eens wild ....
wat vind jij vaag dan?quote:Op maandag 25 juni 2007 23:59 schreef SunChaser het volgende:
Ik krijg een beetje een Karin Overmars deja vu. De TS is bijnzonder vaag, houdt van alles in t midden en laat de lezer reageren met opmerkingen als: dus jullie vinden, maar wat als. Etc.
Je doet aangifte met concrete beschuldigingen en bewijzen en of getuigen, of je doetg geen aangifte. Lijkt me duidelijk.
Ik vind TS toch redelijk concreet. In haar OP heel concreet het probleem voorgelegd, en vervolgens verteld over de aangifte. Wat wil/verwacht je dan, dat TS hier even in geuren en kleuren gaat vertellen hoe welke handelingen vroeger hebben plaatsgevonden en wat dat met haar deed?
lolwut
Het is gewoon een gevoel dat ik heb als ik dit topic doorlees, en de manier waarop de TS schrijft, de woordkeuze, zinsopbouw, onderwerp, de manier van aandacht vragen, de cliffhangers...
Maar ik zal me vedrer buiten die discussie houden. Maar t verbaast me steeds weer hoe snel er in R&P iets wordt geloofd.
Maar ik zal me vedrer buiten die discussie houden. Maar t verbaast me steeds weer hoe snel er in R&P iets wordt geloofd.
