Vervoegingen zijn er misschien wat meer dan Nederlands (aangezien wij andere woordvolgordes gebruiken i.p.v. een extra stukje toe te voegen), maar wel veel consistenter, je moet enkel realiseren dat de 'stam' niet hetgene is wat je meestal leert als beginner (zoals de masu vorm, want dit is juist een complete vervoeging). Zodra je doorhebt wat nou de stam is, kun je zowat appeltje eitje vervoegingen maken.
Ter voorbeeld:
Meestal leren mensen eerst "wakarimasu", pas veel later krijgen ze de "casual" vorm: wakaru te zien.
Terwijl in principe deze casual juist als de 'stam' is te zien.
Dan worden de vervoegingen een stuk simpeler voor mijn idee.
TT, positief, 'informeel/casual': waka
ruTT, negatief, 'informeel/casual': waka
ranaiVT, positief, 'informeel/casual': waka
ttaVT, negatief, 'informeel/casual': waka
ranakattaZoals je ziet wordt de i bij TT negatief omgezet naar katta in VT. Je vervoegt dus simpelweg het negatieve.
Dits vergelijkbaar met de meer formele vormen:
TT, positief, formeel: waka
rimasuTT, negatief, formeel: waka
rimasenVT, positief, formeel: waka
rimashitaVT, negatief, formeel: waka
rimasen deshitaJe ziet weer dat het negatieve simpelweg wordt vervoegd naar een verledentijdsvorm.
Verder wordt die stam, ook nog voor andere dingen gebruikt:
waka
rareru - "wordt begrepen"
waka
raseru - "laat/maak iemand tot het begrijpen van"
waka
saserareru - 'werd aangezet tot het begrijpen van' zoals in 'I was made to do my homework'
waka
tte - begreep 'en'.
waka
tte iru - begrijpt/is aan het begrijpen (meer toepasselijk voor bv kekkon shite iru, 'is getrouwd')
waka
tte imasu - zelfde maar dan beleefd, je kunt de iru gewoon als een nieuw werkwoord zien dat je verder kan vervoegen. Ik zie persoonlijk de hele -tte iru vorm als 2 verschillende werkwoorden letterlijk als 'doet eerste werkwoord en 'bestaat''.
waka
reba - als 'je' begrijpt (je kan ook ik/wij/iemand/object/etc alles zijn)
waka
ttara - als 'je' begrijpt (je kan ook ik/wij/iemand/object/etc alles zijn)
waka
reru - kan begrijpen
en nog veel meer.
in principe alles dat nog eindigt op een 'ru' kan verder worden vervoegd. En alles dat op een i eindigt (dus negatieve vormen) kan ook weer verleden tijd worden gevormd.
wakareru kan dus nog wakaremasen deshita worden. Het is alleen niet altijd praktisch om bepaalde vervoegingen nog verder te vervoegen zoals wakareru nog eens te vervoegen naar wakareraremasu.
En dit is dan nog niet eens de simpelste vorm van vervoegingen.
Je hebt namelijk doorgankelijk 2 typische werkwoorden, die eindigen op iru/eru of niet daarop eindigen (met her en der wat uitzonderingen, maar niet veel). Degene die op iru/eru eindigen, kun je simpelweg de laatste ru weglaten en de vervoeging naar keuze toevoegen:
tabe
rutabe
naitabe
tatabe
nakattatabe
masutabe
masentabe
mashitatabe
masen deshitatabe
rareruetcetera.
Alles kun je terug vinden op
www.guidetojapanese.orgIn het Nederlands wordt gewoon voor de vormen die ik noemde extra woorden toegevoegd, zoals je kunt zien bij de vertaling. Die verder ook weer in een andere volgorde voorkomt aan de hand van hoe de rest van de zin is, daarnaast ligt de werkwoordsvorm ook nog aan over hoeveel mensen je spreekt. Dit kent Japans juist helemaal niet en vanuit dat oogpunt is het eigenlijk simpeler.
[ Bericht 5% gewijzigd door koffiegast op 22-02-2009 15:12:13 ]