En nu gaan we het écht doen!

Nu ja, je lui heeft 't er maar druk mee, met al die deadlines en angst. Ik ga even wat sit-ups doen en dan een slaapje. Morgen weer naar kantoor, .

quote:

Op woensdag 30 mei 2007 07:24 schreef p-etr-a het volgende:
Nee, dat doe ik niet. Ben jij alleen schrijver of heb je ook een andere baan? Ik kan soms wel tot middernacht doorgaan, maar dan moet ik toch echt naar bed. Soms is dat jammer.

Soms schrijf ik een stukje voor de krant, dan heb ik een 'echte' deadline. Maar ik sta 's morgens altijd om 7 uur op: de kinderen moeten naar school

quote:

Tja. Door elke dag 1000 woorden te typen, ookal lijkt het allemaal onzin wat je schrijft? Ofwel: door er hoe dan ook mee bezig te blijven, dat denk ik.

Ja, dat is een goeie truc, 1000 woorden typen. Maar bij mij worden het vaak pas de júiste woorden als er druk achter zit. Een contract met een uitgeverij is voor een boek dus het beste - geweldige stok achter de deur. En wat Cioran zegt: een publiek hebben. Bij mijn vorige boek (dagboek) had ik alleen een publiek, het contract kwam pas later, toen het boek al af was.

Ik denk dat bij schrijven een goed schema (synopsis) heel belangrijk is. Dat geeft houvast: je weet waar het verhaal naartoe gaat, je kunt het overzien. Voor mij moet dat schema gedetailleerd genoeg zijn om de spirit erin te houden, maar het mag ook weer niet zó uitvoerig zijn dat ik mijn nieuwsgierigheid verlies. Het belangrijkste is dat ik zelf benieuwd blijf naar het vervolg. Dat er dus hoofdstukken vóór me liggen die ik graag wil gaan uitschrijven. Dat is meteen een goede graadmeter, want soms zit er een hoofdstuk tussen waar ik geen zin in heb, dat ik steeds voor me uit blijf schuiven, en dan is het meestal een zwakke plek in het verhaal.

En verder... is het gewoon heel moeilijk om hard te werken zonder betaald te worden. Zonder zelfs te weten of je er ooit voor betaald zult worden. Maar ja, het is wel het leukste werk dat er is. Het risico waard, dus. Hopelijk. En er is geen andere manier. Als je wilt schrijven, kost dat heel veel tijd en energie en ja, geld. In Nederland krijgen schrijvers geen serieuze voorschotten, tenzij het om grote namen gaat, maar die hebben zo'n voorschot meestal juist niet nodig. Dus als je het serieus wilt nemen, moet je het zo efficiënt mogelijk aanpakken. Anders duurt het alleen maar langer en wie gaat dat allemaal betalen?

Een baan ernaast kan gemakkelijk, vooral als het geen 'schrijfbaan' is. Toen ik mijn eerste boek schreef, werkt ik op een advocatenkantoor, halve dagen, soort secretaresse - en 's middags ging ik schrijven (en 's avonds en 's nachts). Nu doe ik er dus wél weer 'schrijfwerk' naast, en dat pakt ook meteen weer verkeerd uit. Eigenlijk werkt dat niet. Want de deadline van de krant gaat altijd voor. En voor het geld hoef ik het niet te doen, het betaalt bijna niks. Dan is het dus voor de eer. Om die reden heb ik de afgelopen jaren al vaak voor deze baan (literair recensent) bedankt, want de eer voor dít werk hoef ik niet. Waarom doe ik het nu dan wél? Geen idee. Voor de afwisseling, of zo. Maar ik merk al meteen weer dat het een gevaarlijke afwisseling is, een afwisseling die ik me eigenlijk niet kan permitteren. Een dom baantje (secretaresse of wat dan ook) is beter, dan blijft mijn hoofd lekker leeg

And now for something completely different _{(Ik schrijf dit topic gewoon lekker in mijn eentje vol )}

Want ja, beste aspirant-schrijvers, het is voor ons natuurlijk ook erg belangrijk om te lezen. De kunst afkijken, de wateren testen, enzovoort. Voor mijn verjaardag kreeg ik laatst 3 exemplaren van de roman 'Echt sexy' van Renate Dorrestein - dat zegt iets over mijn vrienden, want dat boek had ik zelf compleet afgezeken in de krant, en terecht, maar dat terzijde. Die boeken heb ik dus teruggegeven met de woorden: "Jammer zeg, dat heb ik al." (Altijd beleefd blijven). Ook kreeg ik twee exemplaren van Close-up van Esther Verhoef. Dat zegt ook iets over mijn vrienden, maar het zegt vooral iets over de bestsellerlijsten. Dit zijn de boeken die wij in Nederland massaal lezen. Dat is een interessant gegeven, en daarom een klein onderzoekje waard.

Ik heb me dus verdiept in Close-up. Het is behoorlijk schokkend wat ik daarin aantref. Esther Verhoef is volgens mij een heel leuk mens, ik ben eigenlijk een fan van haar - maar haar werk had ik nog nooit gelezen. Dat had ik beter zo kunnen laten. Het is bedroevend, plat, saai, oeverloos en verschrikkelijk ongeïnspireerd. Maar niet getreurd, want dít is wat wij met z'n honderdduizenden willen lezen, ontkennen heeft geen zin.

Nu dan de waarom-vraag. Wat maakt de boeken van Esther Verhoef zo populair? Ik vrees dat het te maken heeft met de meest simpele vorm van identificatie. Dat je zo'n boek leest en denkt: 'Goh, die IKEA-meubels van Margot - de hoofdpersoon - heb ik ook!" en: "O, Margot heeft óók maat 44, net als ik, en ze voelt zich ook dik en lelijk!" en: "Nou zeg, wat een toeval, Margot is óók al door haar man gedumpt voor een jongere vrouw," en: "Verbijsterend, hoe die Margot zich net als ik elke dag naar haar saaie baan sleept!" en: "Nou wordt-ie helemáál mooi, Margot droomt óók van een baan als binnenhuisarchitecte!" en: "Wacht eens... zou ik Margot ergens van kennen, misschien?" en: "Ja! Ja! Ik bén Margot, ik ben het verdomme gewoon zélf!"

Identificatie, beste medecursisten, is zéér belangrijk in een succesroman. Zorg ervoor dat de vrouwelijke hoofdpersoon (Geen man! Nooit een man! Mannen lezen geen boeken!) een wat onzekere, tobberige, gecomplexeerde mid-dertiger is met een slecht of verbroken huwelijk. HERKENNING! Maak deze vrouw iets te dik, vanaf maat 42 zit je goed, en geef haar een baan als rayonmanager of iets dergelijks. Denk: kantoortuin, snelweg, automatische piloot. HERKENNING!

Goed, dit was de eerste les. De volgende keer gaan we het hebben over de opbouw van het verhaal. Van Esther Verhoef leren wij dat wij best planken mogen zagen van dik hout, dat is fijn, dat leest lekker weg, en wie zijn wij om Esther Verhoef tegen te spreken?

quote:

Op woensdag 30 mei 2007 09:45 schreef Nadine26 het volgende:

And now for something completely different _{(Ik schrijf dit topic gewoon lekker in mijn eentje vol )}

-knip-

quote:

Op zondag 2 april 2006 02:18 schreef JAM het volgende:
LET OP DAMES EN HEREN, JAM ZAL EVEN DE WAARHEID, DE HELE WAARHEID EN NIETS ANDERS DAN DE WAARHEID SPREKEN.

Chicklit is niets anders dan het saaie kankergeneuzel van saaie kankerhoeren over saaie kankerzooi wat een saaie kankeruitgever dan weer doorverkoopt aan nóg saaiere kankerhoeren omdat die al lezende denken: 'Hey! Deze slet is ook een saaie kankerhoer! I can relate to this...', en daarom commercieël héél interessant, want er zijn een hoop, echt een strontlading saaie kankerhoeren op de wereld.

CASE FUCKING CLOSED.

Pas op hè, pas op. Je loopt al meer dan een jaar achter.

Is er bij jou geen innerlijke drang, Nadine? Moet jij van jezelf niet?

Ik heb gisteren het hele huis nog overhoop gehaald, op zoek naar dat laatste stukje papier,
omdat ik moest tekenen.

In 't geval van schrijven heet dat hypographia (de 'ziekelijke' drang tot). Schizofrenen hebben daar vaak last van.

En in 't geval van tekenen, JAM? Hoe heet het dan?

Geen idee. Zou je je drang tot tekenen ziekelijk willen noemen, Dootje? Krijg je last van angst en pijn en misselijkheid en agressiviteit of andere zaken als je dan even niet tekent?

Ik krijg last van jeuk, JAM. Jeukende handen.

quote:

Op woensdag 30 mei 2007 10:17 schreef JAM het volgende:

Pas op hè, pas op. Je loopt al meer dan een jaar achter.

Ik fris de geheugens even op, that's all

Daarbij: het kan niet vaak genoeg gezegd worden en niet grondig genoeg geanalyseerd. De diepte in, dát moeten we. Het raadsel ontrafelen, het geheim ontdekken. Er is een geheim, JAM. En het is altijd fijn, ongeacht de noodzaak, om het geheim te kennen.

quote:

Op woensdag 30 mei 2007 10:21 schreef De-oneven-2 het volgende:
Is er bij jou geen innerlijke drang, Nadine? Moet jij van jezelf niet?

Om te kunnen schrijven heb ik kansen laten schieten... kansen die mij in het leven véél verder hadden gebracht dan dat hele achterlijke geschrijf! Dat heeft mij namelijk NERGENS gebracht! Kansen in de reclame, om eens iets te noemen, heb ik laten liggen. Kansen bij de televisie: idem. Kansen in de journalistiek: ah! Kansen om mijzelf te ontplooien als geldwolf, als luxepop, als wandelende geldkraan... allemaal laten LIGGEN.

Maar ja, nu is het te laat, hè? Ik hang al aan de hoogste tak.

Dus ja, of je dat nou een innerlijke drang wilt noemen, of gewoon domme koppigheid, gebrek aan zelfkennis - dat maakt niet uit. De feiten liggen er, DO. En om de feiten kunnen we niet heen.

quote:

Op woensdag 30 mei 2007 10:43 schreef Nadine26 het volgende:
Kansen om mijzelf te ontplooien als geldwolf, als luxepop, als wandelende geldkraan... allemaal laten LIGGEN.

Maar ik ben wel getrouwd met een rijke man Anders is het niet vol te houden, dat ploeterende bestaan van broodschrijver-in-de-marge

quote:

Op woensdag 30 mei 2007 10:31 schreef JAM het volgende:
In 't geval van schrijven heet dat hypographia (de 'ziekelijke' drang tot). Schizofrenen hebben daar vaak last van.

. Wat een gelul. Zulke dingen zjin in elkaar geknutselde fenomenen, die helemaal neit bestaan.

Wat, schizofrenie? .

quote:

Op woensdag 30 mei 2007 11:24 schreef JAM het volgende:
Wat, schizofrenie? .

Juist, maar vooral 'de ziekelijke drang tot schrijven' is slap gelul, voer voor een economisch stabiele toekomst van de psycholoog.

Nou ja, als dwangneurose kan ik me er nog iets bij voorstellen, van die mensen die eerst tien keer poep op de rol moeten schrijven voordat ze hun reet afvegen omdat er anders in Afrika een vliegtuig neerstort. Een ziekelijke drang tot 'verhalen schrijven', nee, daar geloof ik ook niet zo in. Aan de andere kant, niets menselijks is mij vreemd. Het is enkel zo verwonderlijk dat miljoenen, maar dan echt miljoenen die drang hebben, verhalen te schrijven.

Dat brengt me ook weer op iets; waarom willen jullie allemaal boeken schrijven? Waarom wil niemand toch een film maken, of een toneelstuk, of een hoorspel, of een strip, of een operette?

Ja. Ik kap er ook maar mee.

quote:

Op woensdag 30 mei 2007 09:45 schreef Nadine26 het volgende:

Identificatie, beste medecursisten, is zéér belangrijk in een succesroman. Zorg ervoor dat de vrouwelijke hoofdpersoon (Geen man! Nooit een man! Mannen lezen geen boeken!) een wat onzekere, tobberige, gecomplexeerde mid-dertiger is met een slecht of verbroken huwelijk. HERKENNING! Maak deze vrouw iets te dik, vanaf maat 42 zit je goed, en geef haar een baan als rayonmanager of iets dergelijks. Denk: kantoortuin, snelweg, automatische piloot. HERKENNING!

Als uitzondering op jouw regel zou ik graag een bron bij die stelling zien .

Mijn fantasy ligt op zijn gat, maar daartegenover staat wel een verhaal voor een wedstrijd, plotstructuur voor deel 3 in de trilogie en een flink stuk op weg in het eerste hoofdstuk van deel 2

quote:

Op maandag 4 juni 2007 12:44 schreef p-etr-a het volgende:
Je schrijft dus twee delen tegelijk? Hoe kan je aan drie beginnen als twee nog niet af is?

Ik weet al waar ik heen wil. Ik weet ook hoe ik daarheen moet.

Natuurlijk zal een en ander wel veranderen, omdat ik niet in detail weet hoe de hoofdpersoon zich gaat ontwikkelen, maar in grote lijnen is het wel bekend, dus daar kan ik gewoon mee werken. Het gaat over drie belangrijke periodes in het leven van mijn hoofdpersoon, die vrij afgebakend zijn, vandaar drie delen in plaats van een groot deel.

quote:

Op maandag 4 juni 2007 00:32 schreef p-etr-a het volgende:
Als jij leest, DaMart, heb je dan liever een vrouwelijke of mannelijke hoofdpersoon? De mijne is namelijk een vrouw, en ik het zo het gevoel dan je daarmee al een groot deel van de mannelijke lezers afstoot. Maar het is mijn eerste lange verhaal en het is voor mij logischer om van daaruit te schrijven.

Mij maakt het niet zoveel uit eigenlijk, ik lees het allebei wel. Het gaat mij vooral om het verhaal zelf en als daar een vrouwelijke hoofdpersoon beter bij past dan een mannelijke, dan weerhoudt dat mij er echt niet van om het boek te lezen.

Ik hang een beetje

quote:

Op dinsdag 5 juni 2007 23:19 schreef p-etr-a het volgende:
WHOEI!

Zo eventjes tweeduizend woorden eruit geramd, in een uur tijd. Dat voelt echt heel lekker. Zelfs al is de helft of meer nog complete shitzooi, de roes is geweldig. En nu ga ik lekker ontspannen lezen.

Sjezus, jij bent er straks zo eentje die er drie boeken per jaar uitgooit!

quote:

Op woensdag 6 juni 2007 15:06 schreef p-etr-a het volgende:
Dat betwijfel ik, want het echte werk begint pas (schijnt het) als het schrijven klaar is - de eerste versie dan. Maar ik zou het best willen, liever nog als er ook vraag naar is.

Enne wonderer, wat is er aan de hand? Zit je vast in een onderwerp?

Ik heb bepaald dat er een aantal dingen moeten gebeuren voor het plot, maar ik kan met de beste wil van de wereld niet bedenken hoe ik dat moet laten gebeuren.

En ik zit te wachten op mijn "expert" die wat vragen moet beantwoorden voor ik verder kan.

Ah, dit herken ik heel erg! Ik schrijf al verhalen sinds ik net kon schrijven, maar stopte altijd als ik een paar hoofdstukken had gemaakt. Zo is het altijd gegaan. Ik weet dat ik het kan, maar de motivatie is er niet of angst dat mensen het niet leuk gaan vinden, terwijl ik toch van veel kanten ben aangemoedigd... het is meestal wel zo dat als ik eenmaal begin, ik ook niet snel meer stop. Maar daarna vervaagt de interesse weer en wil ik weer iets anders schrijven.

Ik doe mee!

quote:

Op woensdag 6 juni 2007 17:51 schreef p-etr-a het volgende:
Oeh, heb je een expert? Dat is wel gaaf.

Wat betreft je plot: hoe gebeuren deze dingen 'normaal'? Bedenk wat associaties die je hebt bij die gebeurtenissen, misschien komt er een scenario in je op dat je kunt gebruiken?

Yeah, ik heb een paar nachten liggen brainstormen en ik geloof dat ik voor een van de dingen iets heb nu.

En ja, ik heb een politieman gestrikt die af en toe wat vragen voor me beantwoord Heel handig want ik weet er helemaal niks van. Behalve als ie geen antwoord geeft

'Zo ik heb vandaag weer vijfduizend woorden geschreven.
-Echt?
Nee.'

je kan ook besluiten korte verhalen te schrijven. de grap is...

al vertel je het verhaal dat al bekend is, als je het maar mooier brengt, anders moet je, net als de koran, tevreden zijn met een tweede plaats. 2e rangs.

Ik heb er zeker meer dan 5000 gesproken, p-etr-a, als iemand dat nu eens zou oppennen, jongens, dan had je past een prachtboek. Eigenlijk kan ik me maar heel slecht in schrift uitdrukken, jullie zouden me eens moeten horen ouwehoeren zeg (!) 'k Vind het vooral jammer dat dat beeldige HAAGSE accent van me verloren gaat. Dan kan ik overal wel dakjes en streepjes op gaan tikken, maar daar geloof ik niet in. Nee, daar geloof ik niet in.

Hoeveel woorden heb je nu al bij elkaar, p-etr-a, met die productie van je moet je nu tenminste al een novelle hebben dacht ik zo.

quote:

Op vrijdag 8 juni 2007 23:57 schreef p-etr-a het volgende:

[..]

Ook van deze kant dan maar een aanmoediging, in de hoop dat het op een gegeven moment helpt. Succes!
[..]

Wat zij zegt Je kunt het best, gewoon hard doorwerken

quote:

Mooi zo. Er is altijd een oplossing, en bij mij komt die altijd op het irritantste moment in me op. Heb jij dat ook? Als je in de supermarkt loopt ofzo, en de mogelijkheid het op te schrijven er niet is.
[..]

Nee. In bed of onder de douche of tijdens het schrijven. Op andere momenten word ik te veel afgeleid of zo. Dit plotprobleem heb ik dus ook vannacht bedacht en nu ben ik brak

quote:

Dat is zeker handig! Ik moet voor mijn verhaal op een gegeven moment denk ik ook wat officiële informatie opzoeken of navragen, want nu schrijf ik nog dingen op zoals ik denk dat ze zijn over onderwerpen waar ik weinig tot niets van weet, dus dat kan nooit helemaal kloppen. Waarom wil hij sommige vragen niet beantwoorden, trouwens?

Ik heb al een paar keer mijn plot moeten omgooien omdat het gewoon niet klopte/kon, dus misschien is het raadzaam om het eerst uit te zoeken voor je alles weer moet wissen.

Het is trouwens geen kwestie van niet willen, hij is gewoon niet online geweest. Misschien op vakantie of zo

quote:

Ik wel.

Ik iets van 1000 of zo. Stelt niet heel veel voor (ben ook weer aan die fantasy verder gegaan).

quote:

Op zaterdag 9 juni 2007 13:48 schreef p-etr-a het volgende:

[..]

24000, is dat een novelle? Ik denk het nog niet.

Toch ongeveer 80 pagina's?
Je bent in elk geval zeer goed bezig!

Ik heb het even nagezocht, het meeste wat ik geschreven heb voor één 'project' is 10.000 woorden.

quote:

Op zaterdag 9 juni 2007 13:48 schreef p-etr-a het volgende:

[..]

24000, is dat een novelle? Ik denk het nog niet.
[..]

Nu, begin dat dan maar te denken.

350-400 woorden per pagina.

Deel 1 van mijn trilogie is 95000 woorden en dat is iets van 280 pagina's geloof ik.

quote:

Op zaterdag 9 juni 2007 19:34 schreef p-etr-a het volgende:
Aan zo veel kom ik sowieso niet.

Hoe weet je trouwens het aantal pagina's zo precies? Heb je het zelf in een lay-out gezet, of ligt het al bij een uitgever?

Op lulu.com kun je een sjabloom downloaden voor word/open office. Dat heb ik gedaan en daar alles ingezet, en daarna nog een beetje getweakt. Verder kun je natuurlijk gewoon een boek pakken en van een paar volle pagina's de woorden tellen, dan weet je hoeveel woorden per pagina in die bladspiegel.

Het zal niet heel precies zijn, maar enige indicatie krijg je dan wel

Traag. Maar het gaat wel.