TV Televisie
Kookprogramma's, Actualiteitenprogramma's, Spelprogramma's en Documentaires. Praat er gezellig over mee, live of achteraf!
Ook zojuist gezien . Ik vond hem niet zo , maar nog wel aardig.quote:Op maandag 21 mei 2007 12:25 schreef cultheld het volgende:
Gisteren The Departed gezien .
. 
. Ik vond hem niet zo
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=yIl_jGh-LWE" target="_blank" rel="nofollow">Afleidingsmanoeuvre</a>
Toto le Héros (Jaco van Dormael, 1991)
Vrij aardig drama over een man die zijn levenlang in liefde en succes wordt afgetroeft door zijn aartsrivaal Alfred, van wie hij overtuigd is dat hij mee is verwisseld als baby tijdens een brand in het ziekenhuis. Zodoende heeft de hoofdrolspeler erg veel medelijden met zichzelf en beraamt een moord op Alfred. Het begin zit vol met leuke absurdistische scenés en de bizarre liefde tussen broer en zus wordt goed vertolkt door de kindacteurtjes. Jammer dat tegen het einde aan het initiele thema van de film wat vervaagd en ik wat raar opkeek van het einde. 7½
28 Days Later...(Danny Boyle, 2002)
Deze had ik blijkbaar nog nooit gezien. Film begint sterk maar wordt toch wat onevenwichtig. Murphy's maniakale gedrag vond ik wat overdreven en waarom moeten mensen in dergelijke situatie altijd zulke idiote dingen doen? In het genre toch niet onaardig, en redelijk spannend. 7+
Saibogujiman Kwenchana (I'm a Cyborg, But That's OK) (Chan-Wook Park, 2006)
De nieuwe van Park viel vies tegen. Bizar liefdesverhaal over Young-goon die denkt dat ze een cyborg is en de opbloeiende liefde tussen een medepatient in haar inrichting. Vervolgens worden we gebombardeerd met verhalen over haar oma die denkt dat ze een muis, bizarre escapistische scenes waar geen touw aan vast te knopen is, een nepgebit, en als hoogtepunt een jodelende Koreaan. Ja, jodelend. Park schijnt ons wat te willen vertellen maar ik weet bij god niet wat. Misschien dat gekken ook kunnen liefhebben? Dat mensen met een Cyborg-syndroom al hun vitaminenen uit rijst kunnen halen? Of gewoon helemaal niets. Dat laatste is hem gelukt, maar dat maakt de film natuurlijk niet beter te pruimen. Jammer. 4
Vrij aardig drama over een man die zijn levenlang in liefde en succes wordt afgetroeft door zijn aartsrivaal Alfred, van wie hij overtuigd is dat hij mee is verwisseld als baby tijdens een brand in het ziekenhuis. Zodoende heeft de hoofdrolspeler erg veel medelijden met zichzelf en beraamt een moord op Alfred. Het begin zit vol met leuke absurdistische scenés en de bizarre liefde tussen broer en zus wordt goed vertolkt door de kindacteurtjes. Jammer dat tegen het einde aan het initiele thema van de film wat vervaagd en ik wat raar opkeek van het einde. 7½
28 Days Later...(Danny Boyle, 2002)
Deze had ik blijkbaar nog nooit gezien. Film begint sterk maar wordt toch wat onevenwichtig. Murphy's maniakale gedrag vond ik wat overdreven en waarom moeten mensen in dergelijke situatie altijd zulke idiote dingen doen? In het genre toch niet onaardig, en redelijk spannend. 7+
Saibogujiman Kwenchana (I'm a Cyborg, But That's OK) (Chan-Wook Park, 2006)
De nieuwe van Park viel vies tegen. Bizar liefdesverhaal over Young-goon die denkt dat ze een cyborg is en de opbloeiende liefde tussen een medepatient in haar inrichting. Vervolgens worden we gebombardeerd met verhalen over haar oma die denkt dat ze een muis, bizarre escapistische scenes waar geen touw aan vast te knopen is, een nepgebit, en als hoogtepunt een jodelende Koreaan. Ja, jodelend. Park schijnt ons wat te willen vertellen maar ik weet bij god niet wat. Misschien dat gekken ook kunnen liefhebben? Dat mensen met een Cyborg-syndroom al hun vitaminenen uit rijst kunnen halen? Of gewoon helemaal niets. Dat laatste is hem gelukt, maar dat maakt de film natuurlijk niet beter te pruimen. Jammer. 4
[Tournament] Het FOK! jaren '90 filmtoernooi editie III
There is a longstanding rumor that in the early drafts of the script, Dr. No turned out to be a monkey.
There is a longstanding rumor that in the early drafts of the script, Dr. No turned out to be a monkey.
Jammer dat die nieuwe Park zo tegenviel.
Boyz n the Hood (1991, VS, John Singleton)
Dit is duidelijk een film van iemand die een verhaal heeft dat hij kwijt moet aan de wereld, van iemand die de wereld eens keihard de waarheid onder ogen wil brengen. Van iemand, die uit eigen ervaring en achtergrond weet waarover hij praat.
En daar zeer goed in slaagt.
cijfer: 8
Minpunt: John Singleton's carriere hierna
El Laberinto del fauno (Pan's Labyrinth) (2006, Mex, Guillermo del Toro)
Inderdaad een erg mooie film over een meisje dat de harde werkelijkheid (met één van de grootste schurken van de laatste jaren) ontsnapt in haar eigen fantasie-wereld (of is het toch echt?), die niet veel minder donker is.
Het ziet er allemaal prachtig uit. En al die oscars zijn verdiend.
Maar zelf vond ik het jammer dat ik alle sprookstukjes al had gezien in trailers e.d., ik had gehoopt dat er in de film zelf toch iets meer van te zien zou zijn.
cijfer: 8.5
'n Beetje verliefd (2006)
Dit was SLECHT. Natuurlijk had ik geen hoogvlieger gehad. Maar die andere Marokkanen films, hadden tenminste nog zelfspot en waren bij vlagen nog grappig. Hier is nul komma nul goeds over te vertellen.
cijfer: 1
La Double vie de Véronique (1991, Fr, Krzysztof Kieslowski)
Na het zien van deze film, was de eerste associatie met andere films die in me opkwam, behalve Kieslowski's eigen Drie kleuren trilogie, Amelie gefilmd door Wong Kar Wai.
De film ziet erg prachtig uit. Het gebruik van verschillende kleurenfilters deed mij dus sterk denken aan 2046 (,etc.). We worden getrakteerd op prachtige shots van Irene Jacob, landschap, close-ups van theezakjes in glazen, de wereld gezien door een glazen knikker. etc. Echt prachtig, schitterend allemaal.
Irene Jacob speelt heel sterk. En net als Audrey Tatou is het zo'n meisje waarbij je door haar mysterieuze sexy onschuld niet kan helpen om er verliefd op te worden.
Het verhaal heeft in de tweede helft met de zoektocht naar een mysterieuze onbekende geliefde iets weg van Amelie.
Ik kan deze film niet reviewen zonder de muziek van Zbigniew Preisner te noemen, die net als in Blue, een zeer prominente rol speelt.
Kleine minpuntjes waren, dat ik me begon te ergeren aan de dubbing van Weronika, zonder dat af deed aan het spel van Irene Jacob. En een imo niets toevoegend slecht uitgewerkt subplot over het meewerken aan een rechtzaak over een echtscheiding.
cijfer: 9.5
Solyaris (1972, Rus, Andrei Tarkovsky)
Mijn eerste kennismaking met Tarkovsky was een zeer positieve.
Nu ik toch films aan het vergelijken ben. Kom ik er niet onder uit dat de film in realistische scifi stijl iets weg heeft van 2001: ASO. Maar terwijl 2001: ASO gaat over onze uiterlijke evolutie als mensheid in het geheel, gaat Solyaris over de innerlijke menselijkheid van het individu.
De film had voor mij een hele rare gewaarwording van tijd. Elke minuut lijkt uren te duren in zijn pracht en rust, maar toch is de film met zijn 2.5 uur voorbij voordat ik het wist.
Ook deze film ziet er prachtig uit. En het acteerwerk is zeer sterk.
Alleen het af en toe switchen van kleur naar zwart-wit was imo wat willekeurig. Ik zelf kon er iig geen idee achter vinder. (misschien iemand anders?)
cijfer: 9
Boyz n the Hood (1991, VS, John Singleton)
Dit is duidelijk een film van iemand die een verhaal heeft dat hij kwijt moet aan de wereld, van iemand die de wereld eens keihard de waarheid onder ogen wil brengen. Van iemand, die uit eigen ervaring en achtergrond weet waarover hij praat.
En daar zeer goed in slaagt.
cijfer: 8
Minpunt: John Singleton's carriere hierna
El Laberinto del fauno (Pan's Labyrinth) (2006, Mex, Guillermo del Toro)
Inderdaad een erg mooie film over een meisje dat de harde werkelijkheid (met één van de grootste schurken van de laatste jaren) ontsnapt in haar eigen fantasie-wereld (of is het toch echt?), die niet veel minder donker is.
Het ziet er allemaal prachtig uit. En al die oscars zijn verdiend.
Maar zelf vond ik het jammer dat ik alle sprookstukjes al had gezien in trailers e.d., ik had gehoopt dat er in de film zelf toch iets meer van te zien zou zijn.
cijfer: 8.5
'n Beetje verliefd (2006)
Dit was SLECHT. Natuurlijk had ik geen hoogvlieger gehad. Maar die andere Marokkanen films, hadden tenminste nog zelfspot en waren bij vlagen nog grappig. Hier is nul komma nul goeds over te vertellen.
cijfer: 1
La Double vie de Véronique (1991, Fr, Krzysztof Kieslowski)
Na het zien van deze film, was de eerste associatie met andere films die in me opkwam, behalve Kieslowski's eigen Drie kleuren trilogie, Amelie gefilmd door Wong Kar Wai.
De film ziet erg prachtig uit. Het gebruik van verschillende kleurenfilters deed mij dus sterk denken aan 2046 (,etc.). We worden getrakteerd op prachtige shots van Irene Jacob, landschap, close-ups van theezakjes in glazen, de wereld gezien door een glazen knikker. etc. Echt prachtig, schitterend allemaal.
Irene Jacob speelt heel sterk. En net als Audrey Tatou is het zo'n meisje waarbij je door haar mysterieuze sexy onschuld niet kan helpen om er verliefd op te worden.
Het verhaal heeft in de tweede helft met de zoektocht naar een mysterieuze onbekende geliefde iets weg van Amelie.
Ik kan deze film niet reviewen zonder de muziek van Zbigniew Preisner te noemen, die net als in Blue, een zeer prominente rol speelt.
Kleine minpuntjes waren, dat ik me begon te ergeren aan de dubbing van Weronika, zonder dat af deed aan het spel van Irene Jacob. En een imo niets toevoegend slecht uitgewerkt subplot over het meewerken aan een rechtzaak over een echtscheiding.
cijfer: 9.5
Solyaris (1972, Rus, Andrei Tarkovsky)
Mijn eerste kennismaking met Tarkovsky was een zeer positieve.
Nu ik toch films aan het vergelijken ben. Kom ik er niet onder uit dat de film in realistische scifi stijl iets weg heeft van 2001: ASO. Maar terwijl 2001: ASO gaat over onze uiterlijke evolutie als mensheid in het geheel, gaat Solyaris over de innerlijke menselijkheid van het individu.
De film had voor mij een hele rare gewaarwording van tijd. Elke minuut lijkt uren te duren in zijn pracht en rust, maar toch is de film met zijn 2.5 uur voorbij voordat ik het wist.
Ook deze film ziet er prachtig uit. En het acteerwerk is zeer sterk.
Alleen het af en toe switchen van kleur naar zwart-wit was imo wat willekeurig. Ik zelf kon er iig geen idee achter vinder. (misschien iemand anders?)
cijfer: 9
Het schijnt dat ze toch echt zelf Pools heeft geleerdquote:Op maandag 21 mei 2007 18:08 schreef Lonewolf2003 het volgende:
La Double vie de Véronique (1991, Fr, Krzysztof Kieslowski)
Kleine minpuntjes waren, dat ik me begon te ergeren aan de dubbing van Weronika, zonder dat af deed aan het spel van Irene Jacob. En een imo niets toevoegend slecht uitgewerkt subplot over het meewerken aan een rechtzaak over een echtscheiding.
cijfer: 9.5
How can you know what things are worth if your hands don`t move `till you do a day`s work?
Ich veul mich net enne klok, want ich tik neet richtig
Ich veul mich net enne klok, want ich tik neet richtig
American History X (1998)
Edward Norton speelt een ex-neonazi die probeert zijn leven te beteren en zijn broer te redden van hetzelfde pad. Het is enkele jaren dat ik dit voor het laatst zag, niettemin blijft de film indrukwekkend, is het acteerwerk zeer sterk en is de 'documentaire feel' briljant. Een film die heel goed consequenties laat zien en tevens laat zien dat je er niet 1 2 3 uit kan werken. Steengoed dus.
Edward Norton speelt een ex-neonazi die probeert zijn leven te beteren en zijn broer te redden van hetzelfde pad. Het is enkele jaren dat ik dit voor het laatst zag, niettemin blijft de film indrukwekkend, is het acteerwerk zeer sterk en is de 'documentaire feel' briljant. Een film die heel goed consequenties laat zien en tevens laat zien dat je er niet 1 2 3 uit kan werken. Steengoed dus.
Blades of glory
Toch best wel gelachen
Toch best wel gelachen
"If we knew what it was we were doing, it would not be called research, would it?'
Inderdaad een steengoede film. Jammer dat hij door veel (niet zo slimme, jonge) mensen totaal verkeert opgepakt wordt, omdat er wat hakenkruizen inzitten. Die stoeprand-scene is echt legendarisch.quote:Op maandag 21 mei 2007 23:06 schreef Shogo het volgende:
American History X (1998)
Edward Norton speelt een ex-neonazi die probeert zijn leven te beteren en zijn broer te redden van hetzelfde pad. Het is enkele jaren dat ik dit voor het laatst zag, niettemin blijft de film indrukwekkend, is het acteerwerk zeer sterk en is de 'documentaire feel' briljant. Een film die heel goed consequenties laat zien en tevens laat zien dat je er niet 1 2 3 uit kan werken. Steengoed dus.
[afbeelding]
Wat me wel opviel is die Jackie (Geert de Jong). Die vrouw is 0,0 veranderd in de 21 jaar na Mama is boos..quote:Op maandag 21 mei 2007 18:08 schreef Lonewolf2003 het volgende:
'n Beetje verliefd (2006)
Dit was SLECHT. Natuurlijk had ik geen hoogvlieger gehad. Maar die andere Marokkanen films, hadden tenminste nog zelfspot en waren bij vlagen nog grappig. Hier is nul komma nul goeds over te vertellen.
cijfer: 1
10 Items or less (2006)
Morgan Freeman belandt in een noname dorp in de buurt super waarbij hij bevriend raakt met een spaanse die achter de 10-item-or-less-lane werkt. Heel luchtig road-movie.
cijfer 6 / imdb 6.7
Conspiracy Theorie (1997)
Mel Gibson is een paranoide complotgelover en betrekt Julia Roberts erbij, die werkt bij Justice Department. In eerste instantie denkt ze dat hij gek is met z'n verhaaltjes over JFK, MK Ultra en Fluoride en weet ik veel allemaal. Maar als er dan eenmaal aanslagen op zijn leven wordt gepleegd dan raakt ze gefacineerd.
Het is wel een aardige film. Maar hoogstaand is het nu ook weer niet.
cijfer 6.5 / imdb 6.4
[ Bericht 34% gewijzigd door Lambiekje op 22-05-2007 09:04:06 ]
Everything is backwards, everything is upside down. Doctors destroy health, lawyers destroy justice, psychiatrists destroy minds, scientists destroy truth, media destroys information, religions destroy spirituality and governments destroy freedom.
en het erge is, een swastika is een symbool voor goed.quote:Op dinsdag 22 mei 2007 01:03 schreef northernlight81 het volgende:
[..]
Inderdaad een steengoede film. Jammer dat hij door veel (niet zo slimme, jonge) mensen totaal verkeert opgepakt wordt, omdat er wat hakenkruizen inzitten. Die stoeprand-scene is echt legendarisch.
Die ene scene, het geluid maakt het helemaal af.
Everything is backwards, everything is upside down. Doctors destroy health, lawyers destroy justice, psychiatrists destroy minds, scientists destroy truth, media destroys information, religions destroy spirituality and governments destroy freedom.
Zo weet ik er ook nog wel een paarquote:Op dinsdag 22 mei 2007 09:07 schreef Lambiekje het volgende:
[..]
en het erge is, een swastika is een symbool voor goed.
[...]
Het mag toch duidelijk zijn hoe het in de film bedoeld was en welk deel uit de geschiedenis daarbij hoort .
My dear, it's only a movie.
Miles Davis: "Mingus was something else, man. A pure genius. I loved him."
Miles Davis: "Mingus was something else, man. A pure genius. I loved him."
Gisteravond Go gewoon een leuke film, een soort lichte pulp fiction. Daarna de remake van Dawn of the Dead en die was ook goed te pruimen.
Here Comes Mr. Jordan (Alexander Hall, 1941)
Leuke, fantasievolle film die vooral dankzij de charmante acteurs een plezierige zit is. Robert Montgomery zet op een leuke wijze Joe Pendleton neer, maar het is vooral Claude Rains in de titelrol die veel sympathie op weet te wekken. Verder is het verhaal een leuke vondst. Later werd de film nog geremaked door Warren Beatty in 1978 als Heaven Can Wait. ****
Leuke, fantasievolle film die vooral dankzij de charmante acteurs een plezierige zit is. Robert Montgomery zet op een leuke wijze Joe Pendleton neer, maar het is vooral Claude Rains in de titelrol die veel sympathie op weet te wekken. Verder is het verhaal een leuke vondst. Later werd de film nog geremaked door Warren Beatty in 1978 als Heaven Can Wait. ****
En Down to Earth natuurlijk. Wel toevallig, een vriend had die DVD gister gekocht, en we hadden het er dus over. En nu post jij er hier over.quote:Op dinsdag 22 mei 2007 10:10 schreef Gorro het volgende:Later werd de film nog geremaked door Warren Beatty in 1978 als Heaven Can Wait. ****
Offret
Dit was de enige film van Tarkovsky die ik nog niet gezien had en mên het is weer een geniale film. Het is niet het meest gemakkelijkste werk, al is het maar de vraag of je uberhaupt over gemakkelijk bij Tarkovksy kunt spreken . Ik vond hem ook behoorlijk zwaarmoedig met her en der nog wel een komische noot. Het concept een naderende apocalypse en de manier hoe mensen hiermee handelen, is hoe dan ook erg boeiend en vooral meeslepend. De scenes zijn voortreffelijk uitgevoerd en dan met name de lange eindscene en de nog langere beginscene. Opvallend is ook hoeveel van de vorige films van Tarkovsky terug te zien is in deze film. Cijfer: 9
Dit was de enige film van Tarkovsky die ik nog niet gezien had en mên het is weer een geniale film. Het is niet het meest gemakkelijkste werk, al is het maar de vraag of je uberhaupt over gemakkelijk bij Tarkovksy kunt spreken . Ik vond hem ook behoorlijk zwaarmoedig met her en der nog wel een komische noot. Het concept een naderende apocalypse en de manier hoe mensen hiermee handelen, is hoe dan ook erg boeiend en vooral meeslepend. De scenes zijn voortreffelijk uitgevoerd en dan met name de lange eindscene en de nog langere beginscene. Opvallend is ook hoeveel van de vorige films van Tarkovsky terug te zien is in deze film. Cijfer: 9
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=yIl_jGh-LWE" target="_blank" rel="nofollow">Afleidingsmanoeuvre</a>
quote:Op dinsdag 22 mei 2007 11:48 schreef Falco het volgende:
Offret
[afbeelding]
Dit was de enige film van Tarkovsky die ik nog niet gezien had en mên het is weer een geniale film. Het is niet het meest gemakkelijkste werk, al is het maar de vraag of je uberhaupt over gemakkelijk bij Tarkovksy kunt spreken . Ik vond hem ook behoorlijk zwaarmoedig met her en der nog wel een komische noot. Het concept een naderende apocalypse en de manier hoe mensen hiermee handelen, is hoe dan ook erg boeiend en vooral meeslepend. De scenes zijn voortreffelijk uitgevoerd en dan met name de lange eindscene en de nog langere beginscene. Opvallend is ook hoeveel van de vorige films van Tarkovsky terug te zien is in deze film. Cijfer: 9
Ik krijg meteen zin om een volgende Tarkovsky te kijken. Ik 'moet' Zerkalo, Nostalghia en Offret nog. Wat is jou volgorde van zijn films?
What's it going to be then, eh?
Nostalghia --> Ivanovo Detstvo --> Stalker --> Andrey Rublyev --> Zerkalo --> Solyaris --> Offret
Geloof dat het zoiets was. Katok i skripka (korte film van 45 min.) zit ook nog ergens in het midden tussen.
Geloof dat het zoiets was. Katok i skripka (korte film van 45 min.) zit ook nog ergens in het midden tussen.
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=yIl_jGh-LWE" target="_blank" rel="nofollow">Afleidingsmanoeuvre</a>
Dan scheelt dat wel wat van mijn volgorde tot nu toe:quote:Op dinsdag 22 mei 2007 12:07 schreef Falco het volgende:
Nostalghia --> Ivanovo Detstvo --> Stalker --> Andrey Rublyev --> Zerkalo --> Solyaris --> Offret
Geloof dat het zoiets was. Katok i skripka (korte film van 45 min.) zit ook nog ergens in het midden tussen.
1. Stalker
2. Andrey Rublyev
3. Solyaris
4. Ivanovo Detstvo
Van die korte film heb ik nog maar een klein gedeelte gezien. De volgende wordt waarschijnlijk Zerkalo.
What's it going to be then, eh?
Ik bedoelde eigenlijk de volgorde van waardering.quote:Op dinsdag 22 mei 2007 12:07 schreef Falco het volgende:
Nostalghia --> Ivanovo Detstvo --> Stalker --> Andrey Rublyev --> Zerkalo --> Solyaris --> Offret
Geloof dat het zoiets was. Katok i skripka (korte film van 45 min.) zit ook nog ergens in het midden tussen.
Ik zie nu in eht Tarkovsky topic van Gorro dat die totaal anders is.
What's it going to be then, eh?
Ik dacht dat je bedoelde volgorde van kijkenquote:Op dinsdag 22 mei 2007 12:26 schreef Gillingham het volgende:
[..]
Ik bedoelde eigenlijk de volgorde van waardering.
Ik zie nu in eht Tarkovsky topic van Gorro dat die totaal anders is.
Stalker is natuurlijk het geniaalst
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=yIl_jGh-LWE" target="_blank" rel="nofollow">Afleidingsmanoeuvre</a>
Aha, ik heb Stalker pas gekeken, dus de rest kan ik overslaan?quote:Op dinsdag 22 mei 2007 12:39 schreef Falco het volgende:
[..]
Ik dacht dat je bedoelde volgorde van kijken
Stalker is natuurlijk het geniaalst
Ik was niet zo heel erg onder de indruk...
The Truman Show (1998)
Truman wordt zijn leven lang gevolgd door verborgencamera's zonder dat hij het doorheeft is er een reality show van zijn leven, totdat hij op een dag erachter komt dat dingen wel heel vreemd zijn. Ik begrijp eigenlijk niet goed waarom ik deze een paar jaar geleden niet leuk vond, want hij is eigenlijk wel leuk. Waarschijnlijk door de Big Brother hype destijds. In ieder geval zit de film mooi in elkaar, doet Jim Carrey zijn rol overtuigend en is het geheel zeer bizar. Zeer toffe film.
Truman wordt zijn leven lang gevolgd door verborgencamera's zonder dat hij het doorheeft is er een reality show van zijn leven, totdat hij op een dag erachter komt dat dingen wel heel vreemd zijn. Ik begrijp eigenlijk niet goed waarom ik deze een paar jaar geleden niet leuk vond, want hij is eigenlijk wel leuk. Waarschijnlijk door de Big Brother hype destijds. In ieder geval zit de film mooi in elkaar, doet Jim Carrey zijn rol overtuigend en is het geheel zeer bizar. Zeer toffe film.
Funny Games (1997)
Twee psychopaten dwingen een familie om mee te doen aan hun zieke spelletjes. Ze bespelen echter niet alleen de familie, maar ook de toeschouwer van de film. Haneke breekt met deze film een aantal hollywoodfilmwetten en weet de kijker te shockeren. Met name de lange scène nadat de daders vertrekken is erg aangrijpend.
(8/10)
La Pianiste (2001)
In deze film van Haneke wordt een portret geschetst van een pianolerares die door haar moeder ernstig onderdrukt wordt en niet in staat blijkt om een gezonde seksuele relatie met iemand aan te gaan. Dit uit zich dan met name in perversiteiten en de neiging tot zelfkastijding. Erg indrukwekkende film.
(7,5/10)
Twee psychopaten dwingen een familie om mee te doen aan hun zieke spelletjes. Ze bespelen echter niet alleen de familie, maar ook de toeschouwer van de film. Haneke breekt met deze film een aantal hollywoodfilmwetten en weet de kijker te shockeren. Met name de lange scène nadat de daders vertrekken is erg aangrijpend.
(8/10)
La Pianiste (2001)
In deze film van Haneke wordt een portret geschetst van een pianolerares die door haar moeder ernstig onderdrukt wordt en niet in staat blijkt om een gezonde seksuele relatie met iemand aan te gaan. Dit uit zich dan met name in perversiteiten en de neiging tot zelfkastijding. Erg indrukwekkende film.
(7,5/10)
Ik denk dat jij de rest wel kan overslaan inderdaad.quote:Op dinsdag 22 mei 2007 16:03 schreef spoor4 het volgende:
[..]
Aha, ik heb Stalker pas gekeken, dus de rest kan ik overslaan?
Ik was niet zo heel erg onder de indruk...
What's it going to be then, eh?
Twee films gezien die het niet moeten hebben van hun historische nauwkeurigheid, één met een hoog oestrogeen en de andere met een hoog testeron gehalte.
Marie Antoinette (2006, VS, Sofia Coppola)
Lekker vermakelijk hip roze sprookje met een schitterende Kirsten Dunst. De film moet het niet hebben van historische nauwkeurigheid, maar dient om het leven te laten zien van iemand, die totaal buiten de werkelijkheid leeft.
De soundtrack vond ik jammer genoeg wat tegenvallen. Niet dat ik iets heb tegen het gebruik van moderne muziek, dat past juist perfect in de stijl. Maar ik vond bijna geen nummer echt goed gekozen.
cijfer: 7
300 (2006, VS, Zack Snyder)
Het ziet er geweldig gaaf uit. De gevechten zijn tof. De muziek is gaaf. Je komt de film uit met een zeer verhoogd testeron gehalte. Allemaal redenen waarom het vast een van de gaafste films van het jaar is.
Maar er zijn ook wel wat kanttekeningen, die er voor zorgen dat het niet de absolute topper was, die Sin City bijvoorbeeld wel was.
Het acteerwerk was wel heel matig. Nu moet zo'n film als dit met zijn vele vette one-liners, daar het niet van hebben. Maar zelfs iemand als Lena Headey met een rol met iets meer diepgang en tekst, was op haar best matig.
Beiden legers maakten strategisch geen sense. Het idee om met een kleine aantal mensen tegenover een overmacht een pas te verdedigen is natuurlijk geniaal. Maar als je constant eruit rent, werkt dat niet lijkt mij. En waarom zou je als zo'n overmacht hebt als Xerxes, die Spartanen ook maar 1 seconde de mogelijkheid geven om bij te komen.
Dat waren van die dingen waar ik me aan ergerde tijdens het kijken. Maar daar keken we de film natuurlijk niet voor.
En ik moet zeggen dat het einde voor mij weer heel veel goed maakten. Ik kreeg tijdens de film een beetje het idee dat het wel eens met een quasi-happy end ging aflopen. "Gelukkig" werd iedereen op het einde gewoon afgeslacht.
cijfer: 8.5
[ Bericht 1% gewijzigd door Lonewolf2003 op 22-05-2007 17:35:11 ]
Marie Antoinette (2006, VS, Sofia Coppola)
Lekker vermakelijk hip roze sprookje met een schitterende Kirsten Dunst. De film moet het niet hebben van historische nauwkeurigheid, maar dient om het leven te laten zien van iemand, die totaal buiten de werkelijkheid leeft.
De soundtrack vond ik jammer genoeg wat tegenvallen. Niet dat ik iets heb tegen het gebruik van moderne muziek, dat past juist perfect in de stijl. Maar ik vond bijna geen nummer echt goed gekozen.
cijfer: 7
300 (2006, VS, Zack Snyder)
Het ziet er geweldig gaaf uit. De gevechten zijn tof. De muziek is gaaf. Je komt de film uit met een zeer verhoogd testeron gehalte. Allemaal redenen waarom het vast een van de gaafste films van het jaar is.
Maar er zijn ook wel wat kanttekeningen, die er voor zorgen dat het niet de absolute topper was, die Sin City bijvoorbeeld wel was.
Het acteerwerk was wel heel matig. Nu moet zo'n film als dit met zijn vele vette one-liners, daar het niet van hebben. Maar zelfs iemand als Lena Headey met een rol met iets meer diepgang en tekst, was op haar best matig.
met een rol met iets meer diepgang en tekst, was op haar best matig.Beiden legers maakten strategisch geen sense. Het idee om met een kleine aantal mensen tegenover een overmacht een pas te verdedigen is natuurlijk geniaal. Maar als je constant eruit rent, werkt dat niet lijkt mij. En waarom zou je als zo'n overmacht hebt als Xerxes, die Spartanen ook maar 1 seconde de mogelijkheid geven om bij te komen.
Dat waren van die dingen waar ik me aan ergerde tijdens het kijken. Maar daar keken we de film natuurlijk niet voor.
En ik moet zeggen dat het einde voor mij weer heel veel goed maakten. Ik kreeg tijdens de film een beetje het idee dat het wel eens met een quasi-happy end ging aflopen. "Gelukkig" werd iedereen op het einde gewoon afgeslacht.
cijfer: 8.5
[ Bericht 1% gewijzigd door Lonewolf2003 op 22-05-2007 17:35:11 ]
