wij zijn vandaag voor de verandering weer eens naar het ziekenhuis geweest ter controle en evaluatie.
conclusie: dikke vette pech, niets aan te doen dan afwachten en hopen dat ze er ooit over heen groeit.
vervolgplan:
er is vandaag bloed afgenomen voor iig te kijken of ze wellicht uit het bloed iets kunnen halen of ze wellicht toch coeliakie ook heeft ( vanwege de glutenintollerantie, haar manier van reageren op gluten)
nu acht hij de kans erg klein maar zekere voor het onzekere.
verder in oktober opnieuw een afspraak en weer bloedafname om de igg waardes te bekijken, oftewel zijn ze gelijk, gedaald of gestegen.
we hopen op een daling.
verders krijgt ze een dieet van spercieboon, gehakt, bataat 5 dagen per week en 2 avonden in de week maccaroni.
aangevuld met neocate.
de dieetiste moet berekenen of ze zo alle vitamines e.d. genoeg binnenkrijgt, dit wordt anders met supplementen aangevuld.
verders 3 tot 4 maanden niets nieuws proberen en haar lichaam weer een flinke periode rust geven, en met behulp van de prelogopedist kijken wat zij kan betekenen, iig dat we normaal aan haar mondje kunnen komen en ze leuke asociaties met eten krijgt.
de kans van dit "dieet" bestaat dat ze door alleen constant hetzelfde gaat weigeren , maar die kans is ook enorm groot als we dingen blijven proberen en ze blijft reageren zoals nu , haar angst nog groter wordt en ze ook kan gaan weigeren, wat ze nu al soms doet. dan wil ze echt alleen haar melk en crackertjes en niets anders.
verders krijgt ze de singulair nu als vast medicijn, dat is voor haar leeftijd wel vrij zwaar, en werk minimaal, maar de volgende stap is prednison en dat vinden wij toch niet zo;n goed idee.
hopenlijk pakt de rust ditmaal wel positief uit.