Vanavond op de fiets kwam ik er achter dat Utrecht gewoon míjn stadje is. Ik voel me hier thuis, ik voel me hier fijn, hier hóór ik te zijn. De straten waar ik soms stomdronken doorheen fiets, de café's waar ik meer dan eens door foute mannen ben versierd, de wijken waar ik ooit hopeloos ben verdwaald (al dan niet knetterstoned), de mensen die me dierbaar zijn, het paaltje waar ik met koninginnedag de halve dag tegenaan heb geleund, de straat waar ik een verkeersbord heb gejat, de parken waar ik van de zon geniet, mijn stamkroeg waar ze zelfs mijn gekke dronken buien voor lief nemen, Il Mulino met heerlijk ijs, de gekke mensen die ik overal tegenkom, mijn eigen plekjes, mijn huisje waar het fijn is en thuis, de kroegen waar ik me prettig voel, de straten die sféér uitstralen...
![]()
UTRECHT
![]()
ik wil hier nooit meer weg!