Ik heb hier serieus een beetje hulp bij nodig. Ik heb al meerdere keren aan verschillende personen
gevraagd wat ik moet doen, maar ik weet het nog steeds echt niet (of ik wil het niet weten, zou ook kunnen). Ik had gehoopt dat er misschien hier iemand was die mij zou kunnen helpen.
Nou, het zit zo. Mijn vriendje en ik houden van elkaar. We bellen veel als we niet samen zijn, spenderen elk weekend, elke vrije dag, elke vakantie samen. Maar! Hij is stikjaloers en nogal emotioneel.
In de beginfase van onze verliefdheid, konden we alles tegen elkaar zeggen. De laatste maanden houd ik echter steeds meer achter en voel ik me af en toe verplicht om een leugen te vertellen, wil ik hem niet kwetsen en bij me houden.
Eerst waren het vrienden die ik via internet kende. Hij vond dat ik niet met ze moest omgaan. (Een er van had hem persoonlijk beledigd.) Goed. Daar kan ik mee leven, daar heb ik begrip voor.
Dan zijn eigen vrienden met wie ik het goed kon vinden. Eerst verzette ik me er nog tegen, maar ik kon er niet tegen dat hij kapot ging aan zijn verdriet. Dus ik gaf me gewonnen.
En daarna volgden mijn eigen vrienden. Hij had een van hen een enkele keer ontmoet en hij vond dat hij en ik te veel lichamelijk contact hadden (een handje bij het dag-zeggen enzo). Hij vreesde dat ik dit met al mijn vrienden deed en vroeg mij of ik afstand kon doen van hen. Die vriend die hij ontmoette was mijn beste maatje, eigenlijk. Ik vertelde hem dit. Hij kon daar niet mee lachen. Hij zei me dat een gewone vriendschap tussen een jongen en een meisje niet kan bestaan. Ik heb vrij veel gewone vriendschappen met gewone jongens. Ik zei dat ik het daar niet mee eens was.
Heel lang zijn we hier over door blijven ruzien. Niet erg gezond voor onze relatie. Hij heeft vaak gehuild en talloze keren gedreigd met het beeindigen van onze relatie. Elke keer kon ik hem overhalen dit niet te doen.
Op het randje van de afgrond, besloot ik hem zijn zin te geven. Ik zou afstand nemen. Dit vertelde ik hem met pijn in het hart. Ik wist dat ik geen afstand zou nemen, mijn vriend(inn)en betekenen veel voor me.
Als ik hem vertel over een schoolwerkje dat ik moet maken met een vriend, verander ik die vriend zijn naam in die van een vriendin. Zo zijn er heel wat situaties.
Met hem gaat het goed tegenwoordig (voor zover ik kan zien). Hij ondervindt geen last meer van mij en mijn omgang met jongens, want ik houd mijn mond over jongens.
Het enige dat hij zeker weet, is dat ik in mijn vrije tijd in ieder geval niet bij vrienden ben. Als ik ervoor zou kiezen om op een vrije dag naar een vriendin te gaan, zou hij zeggen dat ik die vriendin boven hem verkies. Dat doe ik niet, maar hij kan niet begrijpen dat vriend(inn)en ook belangrijk zijn.
Ik weet dat hij het goed met me voor heeft. Hij houdt van me en ik ook van hem. Er moet toch iets op te vinden zijn?
Ik wil graag zo lang mogelijk bij hem blijven. Maar ik kan niet blijven liegen. Dat is ten eerste al te moeilijk om vol te houden en bij te houden, maar ook gewoon onverantwoord van mij. Ik wil hem niet kwijt. Ik wil mijn vriend(inn)en niet kwijt. Ik ga uiteindelijk moeten kiezen, maar dat wil ik niet.
Als er iemand is die mij een gulden middenweg kan aanwijzen, ben ik die persoon heel erg dankbaar, op z'n zachtst uitgedrukt.
Mannelijke lotgenoot
Hij moet zich er maar overheen zetten dat er meer mensen zijn dan alleen heb.
Is toch ook niet gezond voor je relatie als je alleen elkaar hebt??
En hoe oud zijn jullie?
Als je het nou heel lang met hem wilt uithouden en je gaat uiteindelijk aan het werk. Dan krijg je dus mannelijke collega's. Hoe denk je dat hij daar tegenover gaat staan? Ik denk niet veel anders dan nu met jongens bij je op school. In principe is hij degene met het probleem en moet hij het oplossen. Jij kan hem daarbij helpen, maar hij moet op één of andere manier accepteren dat er ook andere mensen in jouw leven zijn. Als je doorgaat met blijven toegeven aan zijn eisen, eindig je met een 2 meter lange ijzeren ketting om je nek die aan het aanrecht is vastgebonden...
Ik heb mijn vriend zo vaak horen zeggen "ja, ik vertrouw jou wel, maar mannen niet" in het verleden. Woest werd ik daarvan. Want als er meer zou gebeuren was ik daar toch zelf bij? Ik ben zo trouw als een hond dus ik vond dat hij niet moest zeuren. Dat heb ik uitgelegd, omdat ik vind en vond dat je in een relatie niet jezelf moet verliezen, dat je leven niet moet verdwijnen als je een relatie hebt. Een relatie is een fijne aanvulling, niet iets wat elke seconde van de dag alomtegenwoordig aanwezig moet zijn.
Een gulden middenweg? Hem niet meer zijn zin geven. Als hij zo bang is je kwijt te raken maakt hij het toch niet uit als jij je eigen plan trekt. En naarmate jij meer vrijheid neemt (krijgen zal je 't niet met zo'n dictator) zal hij inzien dat 't allemaal niet zo erg is als het lijkt. Doet hij dat niet, blijft hij zeiken, dan zou ik 't wel weten. Mezelf zijn is belangrijker dan bij mijn vriend zijn.
Die vriend van je heeft issues. En door hem in alles gelijk te geven en ondertussen je eigen plan te blijven trekken, verander je de issues niet.
Liefde is niet iemand voor het blok zetten om te kiezen tegen je vrienden.
Ik had het wel geweten in jouw situatie.
[ Bericht 19% gewijzigd door #ANONIEM op 25-04-2007 09:01:21 ]
liefde zegt geen nee tegen een eigen leven, een eigen individu mogen zijn.
mijn advies openheid over jouw probleem met hem. zeg vooral wat het met jou doet dat je begrenst en geboden krijgt opgelegd.
Als ik jouw was zou ik een gesprek met hem aangaan, over wat jij wel en niet gaat doen. Dus je wilt wel met je vrienden omgaan en je blijft dit doen, en dat hij dat heel vervelend vind dan gaat hij maar vechten met zijn kussen, maar het is belangrijk dat jij je eigen leven houd. Kan hij dat niet, dan zou ik toch echt bij hem weggaan. Maar waarschijnlijk blijft hij wel bij jouw.
Vervolgens gaat hij het toch weer proberen (jaloerse mensen zijn net kleine kinderen die een snoepje willen en net zolang door blijven gaan tot ze het hebben, en eens hun zin, altijd hun zin.) Maar blijf op je strepen staan, geef hem niet constant de bevestiging die hij zoekt, en jouw privé is jouw privé. Geen gekoekeloer in jouw mobiel of je msn gesprekken. En als jij een dagje met een vriend wat wilt doen, dan gaat hij maar fijn gamen.
Mocht het niet veranderen zou ik toch echt bij hem weggaan, aangezien het van kwaad tot erger gaat. Je kan beter nu bij je weg, dan over een paar maanden en je al je vrienden hebt laten vallen voor hem.
1. je accepteert zijn gedrag, jij komt in een isolement, wordt ongelukkig
2. je geeft hem de keuze: Hij stopt met zijn gedrag of je gaat bij hem weg.
3. je neemt de beslissing voor hem en je dumpt hem. Doet effe pijn en je leeft lekker verder
Meer varianten zijn er niet.
Zolang je toe blijft geven, zal zijn gedrag (Hij heeft een soort macht over je) alleen maar verergeren.
Mijn advies: Kies ten alle tijde voor je zelf
hij is jaloers... wat MOET je er nu mee?
ik bedoel, een beetje jaloezie is normaal en zelfs leuk, maar dit gaat echt alle perken te buiten. je geeft je eigen leven compleet op voor hem, terwijl je weet dat het zo niet lang meer door kan gaan...
Maar verder:
quote:Heeft die jongen wel een eigen leven, of draaid het alleen om jou? Dat zou wel eens deels de oorzaak van die overdreven jaloersheid kunnen zijn.Op dinsdag 24 april 2007 23:37 schreef Atalante het volgende:
Nou, het zit zo. Mijn vriendje en ik houden van elkaar. We bellen veel als we niet samen zijn, spenderen elk weekend, elke vrije dag, elke vakantie samen.
Je gaat bij hem weg zodat jij een eigen leven kan heropbouwen en een kerel kan vinden (ja, ze zijn er, in grote getalen) die daar NIET moeilijk over doen
je zegt tegen hem dat hij de keus gaat maken of hij bij een vrouw met een eigen leven wil blijven of niet.
hij heeft een probleem, nl zijn jaloezie, en hij maakt er jouw probleem van. no offense, maar dat klinkt niet als liefde of houden van. dat klinkt als puur medogenloos egoisme. hij vraagt je daarnaast ook nog eens volledig te gaan veranderen om zo in zijn plaatje te passen. Nou, wat een liefde schenkt hij jou! Dit zijn voor mij persoon DE essentiele dingen van een relatie en zit dit niet goed dan houdt het voor mij al snel op.
Maar goed, mn moeder heeft het ook jarenlang met mn vader volgehouden, totdat ze rond d'r menopause ontiegelijk in elkaar aan het storten was, de ene verslaving na de andere ontwikkelde, d'r lichaam het niet meer trok en m'n vader eindelijk fysiek in zag hoe veel schade zijn starre houding en haar 'gedwongen' toegeeflijkheid hadden. Hij schrok zich kapot. Sindsdien is hun relatie een stuk gezonder, en mn moeders gezondheid ook.
GEEF JE GRENZEN AAN
Ik zou zeggen dumpen, maar ik weet natuurlijk niet hoe het hele verhaal erachter is. Maar mijn ervaring is dat je er meer gezeik dan plezier mee hebt...
Je weet zelf wel wat je moet doen om een eind te maken aan deze onzin, vraag is alleen of je ertoe bereid bent.
"mannen" zoals dat verdienen geen vrouw.
en eerlijk gezegd: vrouwen die zo met zich laten sollen verdienen geen betere man.
je krijgt wat je toelaat.
Maar dat weet je al, maar je wilt het niet weten.
Vroeg of laat ga je hem toch dumpen. Ik weet het zeker
Zelfs zonder al die reacties kan ik dat van je verhaal afleiden.
quote:Ze mag niet meer op FOK! komen van vriendlief. Veel te gevaarlijk met al die mannen.Op woensdag 25 april 2007 11:13 schreef Scorpie het volgende:
Ja leuk zo`n topic waarbij de TS zich niet meer laat zien
quote:+10 Waarheid!Op woensdag 25 april 2007 10:30 schreef UIO_AMS het volgende:
Ik zou beter naar hem luisteren en doen wat hij wil. Hij weet namelijk wat goed voor je is.
quote:ik zoen me beste vriendinnetje gedag. ook als haar vriendje of mijn meisje daar bij is/was... hij is wel heeeeeel erg jaloers... en dus onzeker.... help hem wat met die onzekerheid.. en maak hem duidelijk dat hij het maar moet accepteren dat je ook vrienden e.d. in je leven hebt.Op dinsdag 24 april 2007 23:37 schreef Atalante het volgende:
En daarna volgden mijn eigen vrienden. Hij had een van hen een enkele keer ontmoet en hij vond dat hij en ik te veel lichamelijk contact hadden (een handje bij het dag-zeggen enzo). Hij vreesde dat ik dit met al mijn vrienden deed en vroeg mij of ik afstand kon doen van hen.
quote:waarom in godsnaam?Op dinsdag 24 april 2007 23:37 schreef Atalante het volgende:
Ik wil graag zo lang mogelijk bij hem blijven.
of is dat zoiets dat jet onkies vind om zonder vaste vriend door het leven te gaan, en dat je hem niet weg wilt gooien totdat je iets beters hebt?
in het begin van mn huidige relatie, liet ik ook iedereen vallen en ging ik helemaal voor mn vriendin.
ook was ik nogal jaloers, kon het niet hebben dat ze met andere jongens om ging.
nu heb ik daar met haar veel over gepraat, alleen het praten hielp al gedeeltelijk.
het vervelende is wel, dat ik haar heb gedwongen (ongewilt) dat zij niet meer met haar vrienden/vriendinnen omging.
hier kwam ik een kleine tijd terug achter.
weer even met haar gepraat, verteld dat er natuurlijk ook tijd moet zijn voor vrienden/vriendinnen.
eerst had ze daar wel moeite mee, aangezien zij ook alles opgaf voor mij.
maar het is duidelijk dat vrienden/vriendinnen belangrijk zijn buiten een relatie om.
ofwel, praten praten praten
Sjezus Christus, leef lekker je eigen leven zoals je dat zelf wil, en zolang je geen zeehondjes doodknuppelt in Pieterburen, laat je je toch iemand anders niet vertellen wat je moet doen?
Heb je straks elkaars vriendenkring helemaal uitgedund, kun je lekker samen gaan zitten sufkutten op de bank met Dancing with the stars.
Joepie.
deze juist zou moeten stimuleren...
Zeg hem dat je je hierdoor opgesloten en beperkt voelt en dit ondanks jouw liefde
voor hem de relatie afbreekt...
Als hij de boodschap daarna niet doorheeft of deze naast zich neerlegt denk ik
niet dat het een geschikt persoon is om een relatie mee te hebben...
Wat een zeikwijf is die vriend van je. Huilen omdat je iemand een hand geeft.
kKeine details:
Ik ben 17, hij's 21
Ik ben een Vlaamse, hij een Nederlander (dat werkt hoor, daar gaat het probleem niet om).
Ik hou van hem omdat we samen kunnen lachen, we kunnen samen dingen afkraken en loven, we kunnen samen bang zijn voor dingen en samen dingen meemaken, we kunnen samen dromen en fantaseren over vanalles en nog wat. We kunnen samen alles, behalve een oplossing voor het probleem vinden. Ik hou van hem omdat hij van mij houdt.
Ik ga hem nog niet meteen dumpen. Ik zal het (nog) een keer langzaam aankaarten wanneer ik zin heb om met vriend(inn)en. Ik zal dan maar voet bij stuk houden zeker... Ik weet alleen dat als hij zegt dat hij weg gaat, ik hem zo ontzettend ga missen.
In ieder geval bedankt .
Straight up, hij, of jij, gaat hieraan onderdoor.
Als de leugens zometeen zover gaan dat je zelf niet meer weet wat waar is, heb je pas ECHT een probleem.
quote:Natuurlijk kunnen jullie alles samen als hij je geen ruimte laat ook met anderen dingen te ondernemen.Op woensdag 25 april 2007 13:57 schreef Atalante het volgende:
Ik hou van hem omdat we samen kunnen lachen, we kunnen samen dingen afkraken en loven, we kunnen samen bang zijn voor dingen en samen dingen meemaken, we kunnen samen dromen en fantaseren over vanalles en nog wat. We kunnen samen alles, behalve een oplossing voor het probleem vinden. Ik hou van hem omdat hij van mij houdt.
quote:Het kan aan mij liggen maar dit vind ik niet echt de meest valide reden om van iemand te houden... Als ik nu zeg dat ik van je houd, dan houd je toch ook niet ineens van mijOp woensdag 25 april 2007 13:57 schreef Atalante het volgende:
Ik hou van hem omdat hij van mij houdt.
Ik wilde zeggen dat ik je veel te jong vind om je al zo te laten opsluiten in een relatie, maar dat slaat nergens op omdat niemand zich zo mag laten opsluiten in zijn/haar relatie, dus leeftijd doet niet eens ter zake!
[ Bericht 3% gewijzigd door twentemeisje op 25-04-2007 14:23:42 ]
quote:Ik kreeg daar ook een beetje kriebels bij. Je houdt van iemand om hoe en wie diegene is, me dunkt.Op woensdag 25 april 2007 14:04 schreef twentemeisje het volgende:
[..]
Het kan aan mij liggen maar dit vind ik niet echt de meest valide reden om van iemand te houden... Als ik nu zeg dat ik van je houd, dan houd je toch ook niet ineens van mij
@copycat, dat klopt ook wel, maar ik bedoel meer, ik kan dat zonder dat ik me aan hem erger of me ergens aan stoor, gewoon omdat het leuk is.
Ik heb het gevecht om mijn vrijheid nog niet opgegeven
Dat is al iets (al is het zeker niet alles), geloof ik.quote:als jouw vrijheid iets is dat hij niet respecteerd zonder dat je ervoor moet 'vechten' snap ik werkelijk niet wat je denkt te bereiken...Op woensdag 25 april 2007 14:09 schreef Atalante het volgende:
Ik heb het gevecht om mijn vrijheid nog niet opgegeven
Ik kan me best voorstellen dat je vecht voor bepaalde dingen in een relatie of om de relatie vorm te geven ... maar te moeten 'vechten' voor zaken als jouw vrijheid, je zelfwaarde of respect voor je integriteit...
als hij dat niet uit zichzelf al respecteerd hoef je niet te verwachten dat je dat kunt 'veranderen' door bij hem te blijven.
quote:Precies. Praat er maar eens goed over, maar het feit dat je hier al bang voor bent zegt al genoeg eigenlijk. Mocht z'n gedrag aanhouden dan zou ik ook goed overwegen of je zo verder wil.Op woensdag 25 april 2007 14:33 schreef KroJo het volgende:
[..]
als jouw vrijheid iets is dat hij niet respecteerd zonder dat je ervoor moet 'vechten' snap ik werkelijk niet wat je denkt te bereiken...
Ik kan me best voorstellen dat je vecht voor bepaalde dingen in een relatie of om de relatie vorm te geven ... maar te moeten 'vechten' voor zaken als jouw vrijheid, je zelfwaarde of respect voor je integriteit...
als hij dat niet uit zichzelf al respecteerd hoef je niet te verwachten dat je dat kunt 'veranderen' door bij hem te blijven.
Hij kan dat trouwens ook niet maken.
Ik ben zelf vreselijk jaloers, het is ook écht erg om daar last van te hebben.
Maar ik heb er redelijk mee leren omgaan vind ik zelf.
Ik kon het ook echt niet hebben dat mijn vriendin `ex`en had.. terwijl ik zelf de meest forbidden dingen gedaan heb.
Hoe hypocriet.
Praat er over met hem, vraag hem waar hij denkt dat zijn jaloezie vandaan komt.
Persoonlijk denk ik dat je er schijt aan moet hebben, hij maakt het toch niet uit.. jaloezie is tenslotte een angst om grip/jou te verliezen, dus dan lijkt het me een vreemde reactie om het uit te maken
hoe meer jij je eigen ding doet. Hoe meer hij naar je toetrekt en er beter mee om kan gaan.
Goed dan. Het is me wel duidelijk dat ik moet handelen voor mijn eigen bestwil. Dat zal ik dan ook maar eens moeten doen en dan nog liefst zonder uit te stellen, zeker. Maar dat maakt het er nog niet prettiger op (verrassend).
Ach ja, life goes on, zeggen ze toch altijd. Al klinkt mij dat nogal hard in de oren op dit moment.
Ik zal wel zien hoe het loopt. En wie weet, vindt hij toch ergens het begrip en kunnen we wel verder (of is dit nogal naief gedacht?).
Het blijft geven en nemen. Niet geven en er alleen gezeik voor terugkrijgen.
quote:En daarmee is alles wel gezegd zo'n beetje, sluit me hier dus helemaal bij aan....Op woensdag 25 april 2007 08:44 schreef innovative het volgende:
Wie van me vraagt te kiezen, vliegt zelf 't hok uit.
Ik heb mijn vriend zo vaak horen zeggen "ja, ik vertrouw jou wel, maar mannen niet" in het verleden. Woest werd ik daarvan. Want als er meer zou gebeuren was ik daar toch zelf bij? Ik ben zo trouw als een hond dus ik vond dat hij niet moest zeuren. Dat heb ik uitgelegd, omdat ik vind en vond dat je in een relatie niet jezelf moet verliezen, dat je leven niet moet verdwijnen als je een relatie hebt. Een relatie is een fijne aanvulling, niet iets wat elke seconde van de dag alomtegenwoordig aanwezig moet zijn.
Een gulden middenweg? Hem niet meer zijn zin geven. Als hij zo bang is je kwijt te raken maakt hij het toch niet uit als jij je eigen plan trekt. En naarmate jij meer vrijheid neemt (krijgen zal je 't niet met zo'n dictator) zal hij inzien dat 't allemaal niet zo erg is als het lijkt. Doet hij dat niet, blijft hij zeiken, dan zou ik 't wel weten. Mezelf zijn is belangrijker dan bij mijn vriend zijn.
Mijn God zeg, wat is dat toch altijd met "mijn vriend spoort voor geen meter en is een halve psychopaat, maar ik hou zoveel van em"
http://www.enotalone.com/article/4112.html
Het kan zo jaren doorgaan quote:Snap het ook nietOp woensdag 25 april 2007 23:30 schreef Haushofer het volgende:
Hoi, er zijn ook normale kerels op deze wereld. Die jij waarschijnlijk veel lievver zult vinden. En die jou wel normaal kunnen behandelen.
Mijn God zeg, wat is dat toch altijd met "mijn vriend spoort voor geen meter en is een halve psychopaat, maar ik hou zoveel van em"
Mischien is de ts een norwood vrouw Of kan ze niks anders krijgen quote:En daarmee is voor mij ook een hoop gezegd.Op woensdag 25 april 2007 08:44 schreef innovative het volgende:
Wie van me vraagt te kiezen, vliegt zelf 't hok uit.
Ik heb mijn vriend zo vaak horen zeggen "ja, ik vertrouw jou wel, maar mannen niet" in het verleden. Woest werd ik daarvan. Want als er meer zou gebeuren was ik daar toch zelf bij? Ik ben zo trouw als een hond dus ik vond dat hij niet moest zeuren. Dat heb ik uitgelegd, omdat ik vind en vond dat je in een relatie niet jezelf moet verliezen, dat je leven niet moet verdwijnen als je een relatie hebt. Een relatie is een fijne aanvulling, niet iets wat elke seconde van de dag alomtegenwoordig aanwezig moet zijn.
Een gulden middenweg? Hem niet meer zijn zin geven. Als hij zo bang is je kwijt te raken maakt hij het toch niet uit als jij je eigen plan trekt. En naarmate jij meer vrijheid neemt (krijgen zal je 't niet met zo'n dictator) zal hij inzien dat 't allemaal niet zo erg is als het lijkt. Doet hij dat niet, blijft hij zeiken, dan zou ik 't wel weten. Mezelf zijn is belangrijker dan bij mijn vriend zijn.
Die "ja, ik vertrouw jou wel, maar mannen niet" is trouwens een verkapte manier om te zeggen dat hij jou niet vertrouwd. Hij ziet heel sterk dat andere mannen ook jagen op zijn vrouwtje en dat maakt hem behoorlijk overstuur, maar hij moet tegelijkertijd, zoals jij al zei, goed begrijpen dat er ook een instemmende factor speelt van de vrouw. Zonder die instemming is er niks. Dat vergeten mannen nog wel eens in hun queeste om de vrouw het liefst zoveel mogelijk in haar vrijheid te beperken (terwijl hij er zelf rustig op los neukt).
quote:Ach, vrouwen houden er soms van om misbruikt te worden. Het laadt hun emoties op, en dat is nooit verkeerd.Op woensdag 25 april 2007 23:30 schreef Haushofer het volgende:
Hoi, er zijn ook normale kerels op deze wereld. Die jij waarschijnlijk veel lievver zult vinden. En die jou wel normaal kunnen behandelen.
Mijn God zeg, wat is dat toch altijd met "mijn vriend spoort voor geen meter en is een halve psychopaat, maar ik hou zoveel van em"
Zelf doe ik dat ook en ik moet er bij vermelden dat het gevolg pijnlijk is. Ik vertelde haar dat ze me gewoon moest vertrouwen omdat ze over de meest kleine dingen kon zeuren (zoals jouw vriend ook kan als ik dat zo lees). Bij elk contact met elk willekeurig meisjes flipte ze uit. Het gevolg waren velen ruzies waardoor ik het topic gestart ben. Het lijkt alsof al die ruzies, veroorzaakt door haar jaloezie, onze relatie verpest hebben.
Maargoed hoe pijnlijk dan ook. Mocht het uitgaan, dan zijn je vrienden er voor je. Afstand nemen lijkt me dan ook geen geen goed plan!
Sterkte ermee..
quote:Op vrijdag 27 april 2007 00:18 schreef Peter86 het volgende:
Hoi Atalante, ik zit ongeveer met hetzelfde probleem en heb er ook een topic over lopen. Persoonlijk ben ik van mening dat vrienden belangrijker zijn dan een vriendin (in jouw geval vriend). Je moet dan ook nooit toegeven als hij vraagt of je afstand wilt nemen van een goede vriend(in) tenzij hij daar echt goede redenen voor heeft (wat waarschijnlijk nooit het geval is).
Zelf doe ik dat ook en ik moet er bij vermelden dat het gevolg pijnlijk is. Ik vertelde haar dat ze me gewoon moest vertrouwen omdat ze over de meest kleine dingen kon zeuren (zoals jouw vriend ook kan als ik dat zo lees). Bij elk contact met elk willekeurig meisjes flipte ze uit. Het gevolg waren velen ruzies waardoor ik het topic gestart ben. Het lijkt alsof al die ruzies, veroorzaakt door haar jaloezie, onze relatie verpest hebben.
Maargoed hoe pijnlijk dan ook. Mocht het uitgaan, dan zijn je vrienden er voor je. Afstand nemen lijkt me dan ook geen geen goed plan!
Sterkte ermee..
quote:En dat vind ik dus niet. Mijn vrienden zijn niet belangrijker dan mijn vriend. Met mijn vrienden ga ik niet samenwonen, ga ik geen gezin stichten, wil ik niet de rest van mijn leven samenblijven. Mijn vriend is in dat opzicht nummer 1.Op vrijdag 27 april 2007 00:18 schreef Peter86 het volgende:
Hoi Atalante, ik zit ongeveer met hetzelfde probleem en heb er ook een topic over lopen. Persoonlijk ben ik van mening dat vrienden belangrijker zijn dan een vriendin (in jouw geval vriend). Je moet dan ook nooit toegeven als hij vraagt of je afstand wilt nemen van een goede vriend(in) tenzij hij daar echt goede redenen voor heeft (wat waarschijnlijk nooit het geval is).
Dat maakt alleen niet dat hij het recht heeft om bepaalde dingen van me te eisen die te ver gaan, me te wantrouwen of moeilijk te doen over de betreffende vriendschappen. Juist omdat hij op nummer 1 staat zou hij moeten weten dat die vriendschappen nooit in de weg van onze relatie komen te staan - mits de relatie zelf de vriendschap niet belemmert.
quote:Misschien een beetje simpel gedacht, maar je doet heel erg je best om hem tegemoet te komen.Op woensdag 25 april 2007 15:04 schreef Atalante het volgende:
Hmhm
Goed dan. Het is me wel duidelijk dat ik moet handelen voor mijn eigen bestwil. Dat zal ik dan ook maar eens moeten doen en dan nog liefst zonder uit te stellen, zeker. Maar dat maakt het er nog niet prettiger op (verrassend).
Ach ja, life goes on, zeggen ze toch altijd. Al klinkt mij dat nogal hard in de oren op dit moment.
Ik zal wel zien hoe het loopt. En wie weet, vindt hij toch ergens het begrip en kunnen we wel verder (of is dit nogal naief gedacht?).
Maar hij zal toch ook in moeten zien dat hij je zal moeten nemen zoals je bent, zo is hij toch ook verliefd op je geworden? Als hij niet van plan is om op dit voor jou heel belangrijke punt een stuk toe te geven zodat je elkaar ergens in het midden treft, dan kan je op je vingers natellen dat dat een keer gaat uitbarsten.
Een relatie is geven en nemen. Ik zie in jouw verhaal maar een persoon geven. En ja, dat is nogal <insert expletive here>. Sterkte!!
quote:Ik denk dat het iets makkelijker is om dit soort raad te geven als je volledig buitenstaat.Op vrijdag 27 april 2007 13:58 schreef kriele het volgende:
Maar TS, als je je eigen verhaal eens terug leest weet je dan echt zelf niet wat je moet doen, of wil je het niet weten?
TS zal best verstandelijk wel weten wat het verstandigste is om te doen, maar ja, die vervelende gevoelens zitten ook nog in de weg he....
Ik hou daar niet van, niet omdat ik iets te verbergen heb, maar ik vind dat prive, net als dat je huisgenoot vindt dat ze maar je post mogen openen.. of je dagboek lezen,
ik zou kappen met die gozer...klinkt niet best in ieder geval..
quote:mijn vriendin en ik kijken ook gewoon in elkaars telefoon, heb verder niks te verbergen en zij ook niet. Zo privé zijn dat soort dingen toch niet..Op vrijdag 27 april 2007 14:02 schreef zhe-devilll het volgende:
dat vraag ik me dus ook wel eens af, mag een (relatie) vriend je msn en mobiel nachecken?
Ik hou daar niet van, niet omdat ik iets te verbergen heb, maar ik vind dat prive, net als dat je huisgenoot vindt dat ze maar je post mogen openen.. of je dagboek lezen,
ik zou kappen met die gozer...klinkt niet best in ieder geval..
quote:Ik zou er überhaupt niet eens behoefte aan hebben? Als er iets leuks/ interessants is dan verteld ze mij dat wel? Kan zelf ook weleens jaloers zijn, althans dat "onderbuik"-gevoel hebben. Maar goed, blijkbaar vindt ze mij het leukst want ze is met mij... Anders zal ze 't echt wel uitmaken hoor. Al dat zorgen gemaak, overrated!Op vrijdag 27 april 2007 14:02 schreef zhe-devilll het volgende:
dat vraag ik me dus ook wel eens af, mag een (relatie) vriend je msn en mobiel nachecken?
Ik hou daar niet van, niet omdat ik iets te verbergen heb, maar ik vind dat prive, net als dat je huisgenoot vindt dat ze maar je post mogen openen.. of je dagboek lezen,
ik zou kappen met die gozer...klinkt niet best in ieder geval..
quote:Van mij mag het, maar ik zie 't nut er niet zo van in. Over "prive" doe ik niet zo moeilijk, al hangt er veel van de intentie van het lezen van mail/sms af. Als het is om te controleren, dan zou ik 't toch minder vinden dan wanneer het zou gaan om het even terugzoeken van een bepaalde mail die je zelf kwijt bent oid, of omdat je partner voor die avond een afspraak heeft gemaakt (als koppel, dus!) en jij nog niet weet hoe laat dat gaat zijn...Op vrijdag 27 april 2007 14:02 schreef zhe-devilll het volgende:
dat vraag ik me dus ook wel eens af, mag een (relatie) vriend je msn en mobiel nachecken?
Maar zoals ik al zei, 't nut ervan zie ik niet, ik geloof 't allemaal wel. Wat ik wél vervelend vind, en wat hij soms als bemoeizucht beschouwt, is gesms waar ik bij ben. Hij leest 't, moet lachen om 't berichtje, is voor 'je 't weet tien minuten aan 't smsen en als ik - uit interesse - vraag wie 't is, wil hij het niet zeggen. Dat irriteert me mateloos. Als je in gezelschap van je partner zo nodig moet gaan geinen met je telefoon dan vind ik 't wel zo beleefd als je in ieder geval even zegt met wie je aan 't smsen bent.
quote:Ga maar van het ergste uit. Alhoewel je in deze situatie jezelf ook kunt afvragen wat het ergste is.Op woensdag 25 april 2007 15:04 schreef Atalante het volgende:
(of is dit nogal naief gedacht?).
quote:Je geeft zelf al het antwoord, als je het niet wil, heeft je partner die wens te respecteren.Op vrijdag 27 april 2007 14:02 schreef zhe-devilll het volgende:
dat vraag ik me dus ook wel eens af, mag een (relatie) vriend je msn en mobiel nachecken?
Ik hou daar niet van..
natuurlijk kan het in veel gevallen zo zijn dat iemand er gen problemen mee heeft zijn wachtwoorden ook aan zn partner te geven of er iig toegang toe te bieden, maar dat is altijd de vrije keuze van de eigenaar van zulke zaken en kan nooit een 'verplichting' zijn
Snap niet dat je dit pikt hoor
Kijk als het er nou eentje is waar hij echt een hekel aan heeft, maar zo systematisch al die groepen, vind ik wel alarmerend. En dan nog met die dreigingen en huilbuien erbij, zou ik zelf hard weglopen.
quote:als ik er zelf toestemming voor geef heb ik er geen probleem mee, maar iemand die het raar vind dat je ook dingen prive houdt?Op zaterdag 28 april 2007 10:45 schreef KroJo het volgende:
[..]
Je geeft zelf al het antwoord, als je het niet wil, heeft je partner die wens te respecteren.
natuurlijk kan het in veel gevallen zo zijn dat iemand er gen problemen mee heeft zijn wachtwoorden ook aan zn partner te geven of er iig toegang toe te bieden, maar dat is altijd de vrije keuze van de eigenaar van zulke zaken en kan nooit een 'verplichting' zijn
Als je geen persoonlijk terrein hebt, geen geheimen alleen van jezelf, geen vrienden van jezelf, enzovoort.....dan heb je jezelf niet meer, dan ben je jezelf niet meer.
Dan hou je zelf op met bestaan en wordt je een schaduw van een ander.
TS, je kan zoveel beter krijgen dan een egoist die jou als voetveegje gebruikt.
Denk eens aan iedereen die veel meer lol hebben dan jij omdat zij wel over hun leven beschikken en het niet weggeven aan een veeleisend "vriendje".
De wereld wacht op je!
Het probleem hier gaat om vertrouwen, elke relatie is gebaseerd op vertrouwen en begrip, maar als we terugkijken naar het verleden en zelfs nu nog erger in het heden, hoeveel relatie's gaan er wel niet kapot door vrienden, die de lieve schattige schaapke gaan spelen bij meisjes die al een relatie hebben en opeens een relatie kapot maken?
Meisjes, trap er niet in, deze gasten hebben gewoon geen leven, ze zijn hopeloos opzoek naar iets waar ik geen tekening bij hoef te maken en zo proberen ze dichter en dichter te komen.
Alvorens we starten met levenslessen, wil ik jullie even allemaal wakker schudden, een relatie gebaseerd op liefde is geen relatie gebaseerd op totale vrijheid.
Men moet limieten en grenzen hebben, een meisje mag vrienden hebben, maar geen vrienden waar ze de hele dag mee rondhangt terwijl hun vriend er niks van weet, dat is al liegen en valt onder bedriegen !
Tweede punt, als men ruzie heeft in een relatie, en de heilige vriendje komt ertussen, zal een vrouw die op dit moment een wereld aan aandacht nodig heeft, sneller geneigd zijn om iets met die vriend te doen ... Maar dit is al niet de juiste attitude. In een relatie, waar men van elkaar houdt, moet men door water en vuur gaan en niemand moet ertussen komen.
Derde punt, luister altijd naar je hart, uw vriend is niet jaloers maar geobsedeerd door u, praat met hem, prikkel elkaar maar es lekker maar luister altijd naar je hart, en niet naar de mening van iemand anders, want vroeg of laat krijg je daar spijt van.
Visie zonder actie is dagdromen, actie zonder visie is nachtmerrie, als je resultaat wilt zien in je relatie moeten je visie en actie fel op elkaar afgestemd zijn en gewoon ondernemen, leef en laat leven ! maar met grenzen.
quote:Jomanda?Op donderdag 3 mei 2007 14:59 schreef BlackAngel07 het volgende:Visie zonder actie is dagdromen, actie zonder visie is nachtmerrie, als je resultaat wilt zien in je relatie moeten je visie en actie fel op elkaar afgestemd zijn en gewoon ondernemen, leef en laat leven ! maar met grenzen.
quote:Die lult volgens mij minder vaag en braakt minder gebakken lucht uit.Op donderdag 3 mei 2007 15:05 schreef American_Nightmare het volgende:
Jomanda?
Is TS nog wel eens hier gesignaleerd eigenlijk?
quote:Onzin dat je jezelf kwijt raakt als je niets meer geheim hebt...Op maandag 30 april 2007 13:40 schreef Spacehamster het volgende:
Privezaken zijn een absolute must!
Als je geen persoonlijk terrein hebt, geen geheimen alleen van jezelf, geen vrienden van jezelf, enzovoort.....dan heb je jezelf niet meer, dan ben je jezelf niet meer.
Dan hou je zelf op met bestaan en wordt je een schaduw van een ander.
TS, je kan zoveel beter krijgen dan een egoist die jou als voetveegje gebruikt.
Denk eens aan iedereen die veel meer lol hebben dan jij omdat zij wel over hun leven beschikken en het niet weggeven aan een veeleisend "vriendje".
De wereld wacht op je!
Je moet ook je eigen leven hebben, dingen die je echt leuk zelf, of je dat nu uiteindelijk samen met je partner deelt of niet is niet zo heel erg van belang, zolang je je eigen dingen maar houdt.
Ik heb geen enkel geheim voor hem en andersom geld dat ook zo(voor zover ik weet dan he
), hij mag als hij daar behoefte aan zou hebben al mijn logs, telefoonberichten en alles inzien, ook vertel ik hem zo'n beetje alles, of het moet het vermelden niet waard zijn.Andersom geld hetzelfde, toen ik nog erg jaloers was heeft hij ook gezegd, weet je wat je doet, kijk alles maar na als je daar zin in hebt, het boeit me niets.
Maar ik kijk alleen in zijn telefoon of mail als ik ook echt wat zoek, een afspraak of iets in die geest.
De meeste dingen doen we samen, gelukkig vindt hij de meeste dingen die ik leuk vind ook leuk en andersom, soms is er iets waar of ik of hij minder op zit te wachten en dan doen we dat zelf.
Dat moet gewoon kunnen, dat is meer het euvel, niet dat het ook altijd zo gebeurt, maar dat die vrijheid er is, dat zelfontplooiing mogelijk blijft.
Vrienden zijn gezamelijk geworden, gebeurt vanzelf na een 15 jaar, lijkt me logisch, ik snap dan weer niets van mensen die al jaren bij elkaar zijn en elkaars vrienden niet eens kennen, niets met elkaar doen en panisch zijn over prive zaken, wat doe je samen als je niets samen wilt delen?
quote:Dat is gesproken ! Maar voor bepaalde mensen is dit moeilijk te vatten. Onvoorwaardelijke liefde is nog lang de wereld niet uit, we moeten er enkel in geloven en doe wat je niet laten kunt maar ken je limieten!Op donderdag 3 mei 2007 16:00 schreef erodome het volgende:
[..]
Onzin dat je jezelf kwijt raakt als je niets meer geheim hebt...
Je moet ook je eigen leven hebben, dingen die je echt leuk zelf, of je dat nu uiteindelijk samen met je partner deelt of niet is niet zo heel erg van belang, zolang je je eigen dingen maar houdt.
Ik heb geen enkel geheim voor hem en andersom geld dat ook zo(voor zover ik weet dan he
Andersom geld hetzelfde, toen ik nog erg jaloers was heeft hij ook gezegd, weet je wat je doet, kijk alles maar na als je daar zin in hebt, het boeit me niets.
Maar ik kijk alleen in zijn telefoon of mail als ik ook echt wat zoek, een afspraak of iets in die geest.
De meeste dingen doen we samen, gelukkig vindt hij de meeste dingen die ik leuk vind ook leuk en andersom, soms is er iets waar of ik of hij minder op zit te wachten en dan doen we dat zelf.
Dat moet gewoon kunnen, dat is meer het euvel, niet dat het ook altijd zo gebeurt, maar dat die vrijheid er is, dat zelfontplooiing mogelijk blijft.
Vrienden zijn gezamelijk geworden, gebeurt vanzelf na een 15 jaar, lijkt me logisch, ik snap dan weer niets van mensen die al jaren bij elkaar zijn en elkaars vrienden niet eens kennen, niets met elkaar doen en panisch zijn over prive zaken, wat doe je samen als je niets samen wilt delen?
quote:Ik geloof niet in onvoorwaardelijke liefde, omdat het simpelweg niet onvoorwaardelijk is. Als je te vaak door een persoon gekwetst wordt zal de liefde altijd, vanzelf, bekoelen.Op vrijdag 4 mei 2007 04:26 schreef BlackAngel07 het volgende:
Dat is gesproken ! Maar voor bepaalde mensen is dit moeilijk te vatten. Onvoorwaardelijke liefde is nog lang de wereld niet uit, we moeten er enkel in geloven en doe wat je niet laten kunt maar ken je limieten!
Ik geloof wel in echte liefde: voor elkaar gaan, maar elkaar ook de ruimte kunnen geven om helemaal jezelf te zijn. Dat geeft geen garanties dat het altijd goed zal gaan, maar zorgt er wel voor dat het (bijna) altijd leuk is.
quote:Volgens mij ligt ze aan een ketting nuOp vrijdag 4 mei 2007 10:58 schreef OxygeneFRL het volgende:
Al wat meer bekend?
Het is al weer erger geworden........
Told you so.....
lolJa als hij echt van haar houdt dan beschermt hij haar tegen zichzelf door haar ervan te weerhouden invloeden van mensen op te doen die opruiende praatjes tegen haar uiten. Als dat moet door haar op te sluiten dan is dat alleen maar een oneindig groot teken van liefde van zijn kant dat hij zo ver wil gaan.
[/sarcasme]
een relatie bestaat ook uit wederzijds respect. Ik vind dat je vriend je te veel claimt.
Je moet elkaar een beetje vrij kunnen laten toch? Lekker je eigen ding doen.
Dreigen dat je het uitmaakt is nutteloos en tijd verlies, dan moet je het gewoon doen.
Zelf vind ik dat er geen midddenweg is, iemand die het niet gunt dat je tijd met vrienden besteed is niet jou tijd waard, ga verder zonder hem.
Ik vind het zielig dat hij zo z'n wil bij jou oplegt, dat ben je niet waard, je verdient beter.
quote:Ze zijn de burka aan het uitzoeken.Op vrijdag 4 mei 2007 10:58 schreef OxygeneFRL het volgende:
Al wat meer bekend?