Vogelaar wil debat over islam

quote:

Op maandag 23 april 2007 13:09 schreef Gia het volgende:
Wat bedoelt ze met 'meer ruimte'?

quote:

Vogelaar: tijd voor islamdebat

De nieuwe minister van integratie, Ella Vogelaar, wil een debat over de positie van de islam in Nederland. Aldus het Parool. Ze deed die uitspraken in een politiek café van de Partij van de Arbeid; voor leerzame verslagen hier en hier.

Advies aan Wouter Bos: draag de volgende keer geen kandidaat-ministers aan die de afgelopen tien jaar op een onbewoond eiland zonder krant en televisie hebben doorgebracht. Tenminste tien jaar lang wordt immers al zodanig luiddruchtig gedebatteerd over multiculturalisme en islam dat dat niemand kan zijn ontgaan. De problematiek is te ingewikkeld en vooral te urgent om de verantwoordelijk bewindspersoon eerst te moeten inburgeren alvorens enige voortgang kan worden geboekt.

Zoals eerder gemeld, weet Vogelaar de uitkomst van haar eigen islamdebat overigens ook al. Over het dubbele paspoort en het boerka-verbod:

" ''Dat zijn maar symbolen, daar gaat het in feite helemaal niet over. Het gaat om de angst van mensen voor de islam.'' Ze bendrukte wel dat in een land met een miljoen islamieten ruimte moet zijn voor de islam."

Hopeloos geval, die Vogelaar.

quote:

Met Vogelaar heeft de PvdA haar eigen Nawijn


Michel van Dijk 22 april 2007

Tijdens het politieke café van de Amsterdamse PvdA was er bitter weinig ruimte voor discussie. En: de minister wist niet wie Mohammed Bouyeri was...

Vrijdag 20 april 2007 had de Amsterdamse PvdA wederom één van haar beruchte en geroemde politieke cafés georganiseerd. Niet het prestieuze “Felix Meritis”, het PvdA Bolwerk “De Rode Hoed” of het links elitaire “De Balie” vormde het decor voor een eerste echte kennismaking van de Amsterdamse PvdA’ers met haar nieuwe minister van integratie, wonen en iets over prachtwijken, maar een derderangs nachtclub, even omgetoverd tot politiek café met de veel zeggende naam “Sociëteit Caribbean”. Een nostalgische aandoende club die de sfeer ademde van een kruising tussen de Cotton Club op de Nieuwmarkt en de Odeon op de Singel van de jaren tachtig. Laten we maar zeggen toen Amsterdam nog leuk was.

Zoals verwacht waren de goede plaatsen in de zaal al vrij snel ingenomen door de zogenaamde partijelite van de Amsterdamse PvdA en daar zijn er nogal wat van in Amsterdam kan ik u vertellen. Naast hen gebroederlijk de voorzitters en directeuren van allerlei subsidieslurpende organisaties die voor even deden alsof het integratievraagstuk hun werkelijk bezighielden.

Naast de kennismaking met de nieuwe minister, die er duidelijk weinig zin in had, werd er ook kennisgemaakt met de nieuwe wethouder en oud-rechter, die de ondankbare taak heeft om de, binnen de PvdA kringen, o zo populaire Aboutaleb te doen vergeten, mevrouw Hennah Buyne. Een Afro-Surinaamse dame op leeftijd met een ijzige blik in haar ogen. Een duidelijk exponent van de in PvdA kringen bejubelde multiculturele samenleving.

Het debat, wat een onderdeel is van de 100 dagen maatschappelijke oriëntatie van de minister op de samenleving is (wie verzint zoiets), moest gaan over integratie. De spanwijdte van dit debat was natuurlijk de smalle kaders die over dit onderwerp leven binnen de PvdA. Niet vijf buurthuizen voor Marokkaanse relschoppers, maar tien, u kent ze wel.
Andere geluiden die daarbuiten vielen mochten niet gehoord worden of werden weggehoond. Opvallend is het dan wel weer; dat de partij die zo tolerant is voor mensen die er anders uitzien, een andere godsdienst hebben of een andere seksuele geaardheid hebben ineens minder tolerant is voor mensen, die een andere politieke mening hebben. Nee die moeten maar emigreren en hun politieke partijen moesten maar verboden worden.

De nieuwe wethouder Buyne maakte het zelfs zo bont, toen haar werd gevraagd om zich in te kunnen leven in de persoon Wilders, door kokhalsende bewegingen te maken en te zeggen dat haar inlevingsvermogen dit niet voor mogelijk hield. De minister ging wat verstandiger om met deze vraag van de prikkelende gespreksleider Frenk van der Linden om zich in Wilders in te kunnen leven, door te zeggen dat, dankzij Wilders, er nu minder een taboe heerst over de Islam en dat hier over gediscussieerd mag worden. Even juichte ik te vroeg, want later op de avond zal blijken dat mevrouw Vogelaar helemaal geen discussie wenst en al helemaal niet over de Islam.

Discussie met de minister was niet mogelijk toen een aanwezige PvdA-lid die in de Bijlmer woont aangaf wel degelijk open te staan voor mensen uit andere culturen, maar dat hij bij hen geen aansluiting vond, of de meneer met een eigen zaak die zijn zaak bijna heeft moeten sluiten omdat zijn Marokkaanse werknemers ineens, zonder aankondiging of toestemming, voor zes weken op vakantie gingen en dat de gehele detailhandel niet zitten
te wachten op Marokkaanse jongeren die geen arbeidsethos en plichtsbesef hebben. Het ligt volgens de minister immers alleen aan de autochtone Nederlanders, want zij discrimineren en zij dienen zich aan te passen aan de nieuwe Nederlanders.

In dit debat was er geen ruimte om de dubbele nationaliteit te bediscusseren, volgens de wethouder een “non-discussie” of het hebben over de mentaliteit van mensen.
Je kan wel veel geld stoppen in het opknappen van huizen en mooie speeltuinen, maar de mentaliteit van mensen verander je daar niet mee. Ook de gedachten van de PvdA over de maakbaarheid van de samenleving mogen niet ter discussie worden gesteld. Tsja…..daar sta je dan met de verweesde samenleving van Fortuyn onder je armen.

De minister blonk deze avond door haar nogal naïeve onzekere houding, gebrek aan een duidelijke visie op integratie en vooral het gebrek aan kennis over alles wat met integratie te maken heeft brak haar op. De minister wist niet ineens wie Mohammed Bouyeri was. Maar wat kunnen we verwachten van een minister die zichzelf afficheert als een simpele Zeeuwse boerendochter die met moeite een universitaire studie heeft afgerond. Toen de discussie pas echt spannend begon te worden gaf de minister aan dat het tijd was voor een biertje. Een (lauw) biertje in een vieze glas kostte die avond overigens twee euro. Bij de socialisten had ik toch wel verwacht dat dit een stuk goedkoper zou zijn. Twee euro is voor veel mensen op bijstandsniveau een hoop geld.

Er was duidelijk geen chemie tussen de aanwezige PvdA’ers in de zaal en de kersverse minister. Dit was niet de minister, waar de wanhopige PvdA op zit te wachten en die de kiezer de charismatische Rita Verdonk doet vergeten. De aanwezigen voelden ook wel dat deze minister weinig inspirerend en betrokken was. Een oudere man probeerde het nog even door te roepen dat deze nieuwe minister een verademing is vergeleken met ons aller Rita, maar ook hij kreeg de handen bij de kritische PvdA’ers niet op elkaar voor de minister.

Vogelaar doet mij in vele opzichten denken aan de aan lager wal geraakte Hilbrand Nawijn, ooit de illustere voorganger van Vogelaar die nu furore maakt als wannebe popstar. Beiden onbehouwen, lijken voor spek en bonen mee te doen, beiden zielig en hebben geen kaas gegeten van het integratievraagstuk. Zowel Nawijn als Vogelaar hadden geen duidelijke visie op integratie en Vogelaar zal ook gaan hoppen van incident naar incident. Dat worden mooie tijden voor de oppositie. Wilders kom er maar in.

quote:

Op maandag 23 april 2007 17:50 schreef du_ke het volgende:
Tja die de zwijger komt in dit stukje een stuk dommer en hopelozer over dan Vogelaar .

quote:

Op maandag 23 april 2007 17:53 schreef du_ke het volgende:
Op wat voor verzuurde sites verdoe jij je tijd tegenwoordig?