Turkse leger wil Noord-Irak binnenvallen.

quote:

Op vrijdag 13 april 2007 22:42 schreef Die_Hofstadtgruppe het volgende:

[..]

Dat verbaast me niets aangezien jij een fundamentalist bent die denkt dat de inval van Turkije in Irak voorspeld is in hadiths!

Ga alsjeblieft terug naar Turkije man als je zo gek erop bent en meld je aan bij het leger als je zo'n held bent die de voorspellingen wilt laten uitkomen.

quote:

Op vrijdag 13 april 2007 22:42 schreef Floripas het volgende:

[..]

Voor mij wel. Voor jou ook, ook voor Erdogan?

quote:

Op vrijdag 13 april 2007 22:43 schreef Die_Hofstadtgruppe het volgende:

[..]

Erdogan is dus volgens jou vergelijkbaar met Wilders?

quote:

Op vrijdag 13 april 2007 22:44 schreef Burakius het volgende:

[..]

Lol waar staat er dat ik heb gezegd dat de inval van Turkije is voorspeld in Irak .

quote:

Op vrijdag 13 april 2007 22:45 schreef Die_Hofstadtgruppe het volgende:

[..]

Turkse leger wil Noord-Irak binnenvallen.

quote:

Op vrijdag 13 april 2007 22:45 schreef IHVK het volgende:

[..]

In deze context misschien wel.


Maar Erdogan is vriendelijker en milder opgesteld tegenover minderheden.
Hij wordt vaak door nationalisten voor Koerd of Arabier uitgemaakt, dus ik betwijfel of ze echt vergelijkbaar zijn.

quote:

Op vrijdag 13 april 2007 22:47 schreef Die_Hofstadtgruppe het volgende:

[..]

Wilders heeft nooit opgeroepen tot oorlog, Erdogan wel.
Wilders is nooit veroordeeld, Erdogan wel.
Erdogan heeft gezegd dat hij democratie wil gebruiken om het af te schaffen....

Maar ik ben blij dat je Wilders en Erdogan gelijk stelt. Dat zal simpele VMBO-er Turkse nationalisten als Burakishit misschien de ogen openen.

quote:

Op vrijdag 13 april 2007 23:02 schreef Burakius het volgende:
OKe ONTOPIC BOYS Turkije valt Irak binne! wat denken jullie. Gaat het gebeuren of niet?>

quote:

Op vrijdag 13 april 2007 23:03 schreef IHVK het volgende:

[..]

Hopelijk niet.

quote:

Op vrijdag 13 april 2007 23:10 schreef Gabry het volgende:
Een Turks offensief zou perfect zijn voor de toetredingsonderhandelingen met de EU.

quote:

Op vrijdag 13 april 2007 23:03 schreef Burakius het volgende:

[..]

ene kant... PKK voorgoed weg als het kan... aan de andere kant.. als het zo eindigd als met USA..

quote:

Op vrijdag 13 april 2007 23:14 schreef Zero2Nine het volgende:

[..]

Je kan er beter je handen niet aan branden. De PKK krijg je toch niet voorgoed weg, dat bestaat niet. Turkije zit dan precies in dezelfde situatie als de VS. je hebt het superieure leger maar wat dan? als de bevolking tegen je is zal je bestookt blijven worden door guerillastrijders ook als je in eerste instantie overwinningen boekt.

quote:

Op vrijdag 13 april 2007 23:16 schreef KirmiziBeyaz het volgende:
Turkse president: scheiding staat en kerk bedreigd

We zullen je niet missen, mafkees

Tijd om het veld te ruimen voor iemand uit het volk.

quote:

Op vrijdag 13 april 2007 23:18 schreef Burakius het volgende:

[..]

Mwah kijk Turkije heb zijn bevolking niet tegen zich. De huidige regering is massaal gekozen juist door Koerden ook. De PKK heb ook vele onschuldige Koerden gedood.

quote:

Op vrijdag 13 april 2007 23:21 schreef Zero2Nine het volgende:

[..]

De Koerden in Turkije, maar geldt dat ook voor de Koerden in Noord-Irak denk je? staan die positief tegenover de huidige Turkse regering?

quote:

Op vrijdag 13 april 2007 23:16 schreef KirmiziBeyaz het volgende:
Turkse president: scheiding staat en kerk bedreigd

We zullen je niet missen, mafkees

Tijd om het veld te ruimen voor iemand uit het volk.

quote:

Wie bedreigt Turkije?
Bron : Uitpers.be

De Navo besliste, na enig tegenstrubbelen van de Belgische regering, Turkije militaire bescherming te bieden. Deze lidstaat van de Navo grenst immers aan Irak en loopt volgens de Atlantische Alliantie dus gevaar te worden aangevallen.

Maar intussen trof de Turkse legerleiding voorbereidingen om minstens 80.000 Turkse militairen in te zetten voor operaties in het noorden van Irak. Om de vluchtelingenstromen op te vangen… Het is een uitleg die de Koerden in zowel Irak als Turkije alvast niet geloven, want Ankara koestert al langer plannen voor de annexatie van het olierijke Noord-Irak.

In de Navo is een spelletje schaduwboksen gespeeld. Want iedereen wist er maar al te goed dat Turkije niet door Irak wordt bedreigd en dus niet tegen Irak moet worden beschermd. Wel integendeel, intussen speelden Washington aan de ene kant, de Turkse regering en de legerleiding aan de andere kant, een spelletje poker rond de deelname van Turkse militairen aan de op handen zijnde oorlog tegen Irak. Ze waren het er wel over eens met het speeltje van de Iraakse dreiging tegen Irak de Navo bij de aanloop tot de oorlog te kunnen inschakelen.

Het betekent niet dat Washington en Ankara dezelfde agenda hebben.

De Turkse regering van de AKP (Partij voor Rechtvaardigheid en Ontwikkeling; vaak omschreven als een ‘gematigde politieke islampartij’) stelde zich van bij haar vorming zeer open op tegenover zowel de EU als de VS. Tegenover de Amerikaanse oorlogsplannen moet ze echter rekening houden met haar achterban zoals met de Turkse publieke opinie in het algemeen: 94 % radicaal tegen de oorlog in alle omstandigheden.

Met de zware economische en sociale problemen op de achtergrond, werd de aandacht dan maar toegespitst op financiële compensaties, waarbij het gros van de genoemde bedragen wel ging om leningen van rond de 20 miljard dollar, terug te betalen tegen een ‘gunstige rente’. In ruil mochten de Amerikaanse militairen dan het Turkse grondgebied en luchtruim gebruiken voor de aanval op Irak.

Eigen agenda eerst

Maar dat is slechts een klein stuk van het volledige plaatje.

Terwijl de Navo discussieerde over hulp aan het "bedreigde Turkije", onderhandelden Washington en Ankara over de modaliteiten van de komende oorlog. De VS wilden dat Turkse militairen deelnemen aan de oorlogsoperaties, maar stelden voor dat die onder Amerikaans bevel zouden staan. Op die manier hoopte Washington onder meer de Koerdische bewegingen in het noorden van Irak gerust te stellen. De Turkse regering en legerleiding hebben dat echter afgewezen, ze maakten zeer duidelijk dat de Turkse troepen in Irak uitsluitend onder Turks bevel zullen staan en dus de agenda van Ankara zullen volgen.

De voormalige Turkse premier Bülent Ecevit had in juli vorig jaar reeds vier eisen overgemaakt waaraan Washington moet voldoen om zijn luchtruim in geval van oorlog open te stellen: Geen Koerdische staat in Noord-Irak. Compensaties voor de economische schade opgelopen door het embargo tegen Irak. Alle bevolkingsgroepen, ook de Turkmenen, moeten in het nieuwe regime in Irak een plaats krijgen (Turkije spreekt gewoonlijk van 12% Turkmenen in Irak). Mossoel en Kirkoek mogen in geen geval onder Koerdisch gezag komen (het gaat om een olierijk gebied). (Zie ook ‘In de schaduw van Saddam’, een recent boek over Irak en Koerden, besproken in Uitpers februari 2003).

Turkije wil dus onder geen beding dat Washington de Koerdische bewegingen in het noorden van Irak voor hun steun zou belonen met de instelling van een autonome olierijke regio met zelfbestuur. Die Koerdische bewegingen, voorop de Koerdische Democratische Partij (KDP) van Massoed Barzani en de Patriottische Unie van Koerdistan (PUK) van Jalal Talabani waren in 1991 van een koude kermis thuisgekomen. De Amerikanen slikten hun beloften toen onder Turkse druk in. De KDP en de PUK hebben weinig redenen om aan te nemen dat Washington nu meer zou geven dan in 1991, want de Turkse druk is zeker niet afgenomen. Het feit dat de Turkse troepen uitsluitend onder Turks bevel staan spreekt boekdelen.

Vandaar ook dat de KDP en de PUK op 13 februari jl. gezamenlijk een dringende oproep deden aan president Bush. De Koerdische leiders van Irak waren bijzonder verontrust door de berichten uit Ankara over plannen voor een Turkse ‘veiligheidsgordel’ in Irak om ‘vluchtelingen op te vangen’. Ankara wil in het noorden van Irak twee Turkse militairen voor elke Amerikaan; sommige Amerikaanse experts (o.a. Michael O’Hanlon van Brookings Institution) vinden dat er minstens 75.000 Amerikaanse militairen nodig zijn voor het noorden van Irak, wat zou neerkomen op 150.000 Turkse. De Turkse troepen zouden 230 kilometer diep doordringen, wat betekent tot halverwege tussen de grens en Bagdad.

Barzani en Talabani waarschuwden Washington voor botsingen tussen Iraakse Koerden (KDP en PUK hebben samen ongeveer 70.000 gewapende manschappen) en Turkse militairen. Zij verzochten Washington zich onomwonden uit te spreken voor een "federaal en democratisch Irak". Washington werd er door anderen aan herinnerd dat de PUK van Talabani in 1996 hulp van Iran kreeg in haar strijd met de KDP. Het risico van Iraanse inmenging bij een Turkse aanval is niet denkbeeldig.

Maar eind februari hadden de Koerdische leiders nog steeds geen antwoord van Bush. Ontmoetingen tussen Amerikanen, Turken en Iraakse Koerden om de Turkse rol in de komende oorlog te bespreken, leverden niets op. De smoes van de humanitaire hulp die het Turkse leger in geval van oorlog wil bieden, werd door de Koerden beantwoord met de opmerking dat ze de Turkse troepen wel zullen roepen in geval ze hen nodig hebben.

Turkse troepen kennen een deel van het terrein goed. Want sinds 1991 zijn ze herhaaldelijk in het noorden van Irak opgetreden tegen basissen van de PKK. Vorig jaar nog vielen Turkse militairen binnen, terwijl de luchtmacht bombardementen uitvoerde. Enkele honderden Turkse militairen zijn trouwens permanent op Iraaks grondgebied gestationeerd.

Nu willen de Turkse regeerders en legerleiders vooral beletten dat de Koerdische bewegingen in de streek van Kirkoek en Mossoel, met al haar olierijkdommen, een autonome entiteit uitbouwen die voor de Koerden in Turkije een model en stimulans kan zijn. Een federaal Irak is een schrikbeeld voor Ankara, maar ook voor andere landen met een Koerdische bevolking (Iran, Syrië).

Oude droom

Er is echter meer aan de hand dan alleen het dwarsbomen van die Koerdische plannen. Turkse politici, generaals en zakenlui zien een kans om een oude droom te realiseren, namelijk de verovering (in hun ogen herovering) van de streek van Kirkoek en Mossoel. Turkije vindt dat dit gebied historisch tot Turkije behoort maar door de Britten werd afgenomen. De Turkmeense bevolking in dit gebied is een bijkomend argument om ze tot Turkije te rekenen. In 1991 moesten de Turkse militairen de toenmalige regering tegenhouden in haar plannen om Kirkoek en Mossoel te bezetten. Nu liggen de kaarten anders, met een oorlog over het ganse Iraakse grondgebied en regimewissel kan de Turkse bezetting uitmonden op wat in het noorden van Cyprus bijna gebeurde, een sluipende annexatie.

Intussen is wel duidelijk geworden dat de Turkse publieke opinie zich geen illusies moet maken in de AKP-regering die net als voorgaande regeringen de Navo en de Amerikaanse belangen voorrang geeft op wat de Turkse bevolking zelf wil.

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 11:15 schreef persian2008 het volgende:
wanneer beginnen ze nou? of was het alleen maar spierballentaal?

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 11:15 schreef persian2008 het volgende:
wanneer beginnen ze nou? of was het alleen maar spierballentaal?

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 12:15 schreef JohannesPaulus het volgende:

[..]

De Turken hebben het lef er niet voor. Ze zullen worden afgeslacht zodra ze Irak binnenvallen en dat weten ze dondersgoed.

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 12:19 schreef Slayage het volgende:

[..]

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 12:38 schreef Pumatje het volgende:

[..]

hoezo die smily?

De situatie is ongeveer hetzelfde als de soviets hadden betreft Afghanistan....
Je kunt die pkk in hun terrein niet de kop in drukken... helemaal niet met een leger als de turken hebben;.

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 12:38 schreef Pumatje het volgende:

[..]

hoezo die smily?

De situatie is ongeveer hetzelfde als de soviets hadden betreft Afghanistan....
Je kunt die pkk in hun terrein niet de kop in drukken... helemaal niet met een leger als de turken hebben;.

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 14:43 schreef TheMagnificent het volgende:
Laat me niet lachen... Geen oorlogservaring?

- Oorlogen die de Seldjoeken en Ottomanen hebbe gevoerd.
- Slag bij Gallipoli (Gelibolu) in 1915.
- Onafhankelijkheidsoorlog 1919-1923 (tegen Fransen, Engelsen, Grieken, Italianen, Russen).
- Korea-oorlog in 1950.
- Bevrijding van Noord-Cyprus.

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 14:31 schreef TheMagnificent het volgende:

Vandaag is er in Ankara (Tandogan Meydani) een massademonstratie gehouden tegen een mogelijke presidentschap van Recep Tayyip Erdogan en voor het behoud van seculier Turkije. De nieuwszenders meldden dat het aantal mensen bijna een miljoen bedroeg. Hiermee is dit één van de grootste demonstraties in de Turkse geschiedenis.

quote:

Vergeet de Krimoorlog niet.

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 14:46 schreef TheMagnificent het volgende:

[..]

Ja, dat valt onder 'Oorlogen die de Ottomanen hebben gevoerd.
Toch bedankt.

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 14:31 schreef TheMagnificent het volgende:


[afbeelding]

[afbeelding]

[afbeelding]

[afbeelding]

[afbeelding]

[afbeelding]

[afbeelding]

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 12:59 schreef Burakius het volgende:

[..]

Het terrein van noord-irak is best wel hetzelfde als oost-turkije. We poffen ze keihard de dood in. Groen licht en bommen los. Commandos zijn al bezig geweest en hebben vaak succesvol PKK basisjes opgedoekt. Een heel leger zal ze de hel in sturen

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 14:53 schreef TheMagnificent het volgende:
Turkije vecht al 30 jaar tegen de PKK. Hoezoo geen ervaring. n met vechten bedoel ik gewoon de bergen in en in de straten. Niet alles platbombarderen zoals de Amerikanen.

quote:

The first systematic Turkish Army was formed in 209 BC. The history of the Turks whose political order developed in line with their military order dates back approximately 2,216 years. This long history, which started in Central Asia, spread to all the major continents of the Old World as a result of great migrations. Turks of the Oghuz (Oğuz in Turkish) branch who established the Great Hun Empire in Eurasia and Göktürk Empire in the East also established the Seljuk Empire in the West, which played an important role in the encounter between the Turks and the European nations starting with the Battle of Manzikert (Malazgirt) in 1071 and the First Crusade in 1096.

Entering Anatolia with the historic victory at Manzikert in 1071, the Turks established the Anatolian Seljuk Sultanate which was later divided among many Turkish principalities (called Beylik) from which the Ottoman Beylik emerged as the most powerful one. Through military conquests, strategic alliances and royal marriages, the Ottoman Beylik united all the other Turkish Beyliks (principalities) of Anatolia under a single flag and became known as the Ottoman Empire, eventually spreading its power and expanding its territory with military conquests across Europe, the Middle East and North Africa. At present, 39 nation-states (40 including TRNC) have emerged from the former territories of the Turkish Empire.

Over centuries, the Turkish flag flew from one end of the Empire to the other: from the Strait of Gibraltar (and in 1553 the Atlantic coast of North Africa beyond Gibraltar) in the west to the Caspian Sea and Persian Gulf in the east, from the edge of Austria, Slovakia and the hinterland beyond Ukraine in the north to Sudan and Yemen in the south. The Turks established an absolute sovereignty over the Mediterranean Sea, Black Sea, Red Sea, Persian Gulf and parts of the Indian Ocean. Turkish Navy set sail and appeared in distant lands, from the British Isles, Iceland and Newfoundland in the west to India, Indonesia and Malaysia in the east.

Devoted soldiers as individuals, the Turks have proven themselves as a worthy army-nation in every single episode of their history. Turks do not consider being a soldier as a profession, since every Turk is regarded as a "naturally born warrior", as defined in the ancient Göktürk Inscriptions.

Having eventually lost its power as a result of geopolitical and geostrategic circumstances, the Ottoman Empire, during its final and weakest years, took part in World War I, which nevertheless provided new and legendary pages in the history of the Turkish Armed Forces. The Battle of Gallipoli and the Siege of Kut were only some of the important historic victories of the Turks in World War I, who had the upper hand in the first two years between 1914 and 1916 despite the lack of money and adequate equipment, but with superior resolve, gallantry and patriotism. The tide eventually turned against the Turks with the Arab Revolt in 1916, as the Turks not only had to fight against the Allies but also against the local population in their Middle Eastern territories as well.

The Ottoman Empire eventually surrendered its Middle Eastern territories with the Armistice of Mudros on October 30, 1918 (including Yemen and Azerbaijan which were still under Turkish control at the end of the war). The victors of World War I sent their warships to Turkey and set foot on Turkish ports, while the Ottoman Army was officially dissolved.

The demise of the Ottoman Empire, however, gave way to the rise of Turkish nationalism, and following the victory at the Turkish War of Independence, to the birth of the Republic of Turkey. The military was then reformed by Mustafa Kemal Atatürk, Turkish national hero and founder of the Republic.

While the flames of World War II were approaching the Turkish borders, Turkish Army was on duty. Turkey remained neutral until the final stages of World War II and tried to maintain an equal distance between both the Axis and the Allies. However, at the Second Cairo Conference in 1943, Roosevelt, Churchill and Inönü reached an agreement on issues regarding Turkey's possible contribution to the Allies, and upon Roosevelt's request (to the annoyance of Churchill who wanted to use the strength of the Turkish Army and Air Force on the side of the Allies) it was decided that Turkey should maintain her neutrality and thus block the Axis from reaching the strategic oil reserves of the Middle East. Even though Turkey never had to fight against the Axis, the Turkish Armed Forces were fully mobilized and remained on alert throughout the war, ready to confront a possible invasion after the Axis had captured Greece and Bulgaria.

Closely monitoring the developments taking place all over the globe after World War II, Turkey attracted everyone’s attention in 1950 with the heroism of the Turkish Armed Forces which participated in the Korean War as a member state of the United Nations and suffered 731 deaths in combat.

Turkey became a member of NATO on February 18, 1952, and the Republic of Turkey initiated a comprehensive modernization program for its Armed Forces.

In July 1974, the Turkish Armed Forces intervened against a coup in Cyprus, organized by EOKA-B and led by Nikos Sampson who ousted the democratically elected Cypriot President Archbishop Makarios III in order to establish Enosis (Union) between Greece and Cyprus. The coup was backed by the Greek military junta in Athens. The conflict in Cyprus lasted until August 1974 and resulted in the de-facto division of the island between the Turkish Cypriot controlled north and the Greek Cypriot controlled south. Turkey still maintains troops in Cyprus, since a political solution could not yet be achieved, and since many members of the Turkish Cypriot community fear a return to the intercommunal violence which occurred between 1963 and 1974.[3][4] A referendum in 2004 for the Annan Plan which aimed at reunifying the island was supported by the Turkish Cypriots, but rejected by the Greek Cypriots, on the pretext that it gave too many rights and political power to the Turkish Cypriots who make up 1/5 of the island's population.

Towards the end of the 1980s, a restructuring and modernization process has been initiated by the Turkish Armed Forces, which still continues today. The final goal of Turkey is to produce indigenous military equipment and to become increasingly self-sufficient in terms of military technologies.

Turkey is located in a vitally important and challenging region with various political regimes, religions, economic systems and military powers. Due to its dominant position surrounded by the Black, Aegean and the Mediterranean Seas, as well as the Balkans and the Middle East, it is a focal point of strategic lines beginning from Gibraltar, where land and sea lines of communication intersect, to the Middle East and Central Asia on three continents. Turkey, which controls the Turkish Straits, is also well positioned to control the Suez Canal and consequently the maritime traffic in the region.

Eastern and Southeastern Anatolia are the shortest land and air transport routes to the vast energy resources in the Middle East. Radical changes are taking place in the region around Turkey, and these changes bring great challenges with them. While the uncertainties in the content and duration of these changes continue, Turkey stands firm as an element of stability in the region.

In this environment of uncertainty, the threat to the security of Turkey is no longer comprised solely of the regional military powers, but also of political, economic and social instabilities, border disputes, struggles of power and terrorism. The conditions of the region where Turkey is located pose a clear threat to the security of the country.

In addition to the regional crises, the Turkish Armed Forces must -based on political decisions- also be prepared to respond to the crises which pose a threat to global peace.

Strictly adhering to Atatürk’s principle, "Peace at Home, Peace in the World", the Armed Forces of the Republic of Turkey will never pursue any aggressive intentions, but will take action when the independence of the Turkish state and the security and honour of the Turkish nation will be attacked; in parallel with the common ideals of international organizations and treaties of which Turkey is a member and signatory.

As a member of the NATO Alliance, the Republic of Turkey has ensured an increased sense of security to her allies and has contributed to the protection of global peace as well. Turkey continues to cooperate with NATO countries in the field of defense and fully supports the initiatives towards global disarmament and arms control. In this context, Turkey is committed to a global disarmament plan that is realized under an effective control mechanism, which does not adversely affect the security of any nation.

In an environment full of hot conflicts, Turkey, having great importance as the last link within the NATO defense chain, must have a powerful national defense capability and a strong Army that's ready to effectively react against potential dangers.

The main elements of the Turkish Defense Doctrine are the determination for national defense, NATO solidarity and loyalty to the Turkish Armed Forces.

The Armed Forces of the Republic of Turkey comprises the Army, Navy and Air Force which are subordinate to the Turkish General Staff. The General Command of Gendarmerie and the Coast Guard Command, which operate as part of the internal security forces in peacetime, are subordinate to the Land and Naval Forces Commands, respectively, in wartime.

The Chief of General Staff is the Commander of the Armed Forces. In wartime, he acts as the Commander in Chief on behalf of the President. Commanding the Armed Forces and establishing the policies and programs related with the preparation for combat of personnel, intelligence, operations, organization, training and logistic services are the responsibilities of the Turkish General Staff. Furthermore, the Turkish General Staff coordinates the military relations of the Turkish Armed Forces with NATO member states and other friendly nations.

quote:

Dat is het nou juist, ze vechten al 30 jaar maar verslaan kunnen ze de PKK kennelijk niet.

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 15:01 schreef TheMagnificent het volgende:

[..]

Als jij eens wist wie de PKK financiëren...

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 15:04 schreef Triggershot het volgende:

[..]

Is irrelevant, leger heeft nooit stil gezeten.

quote:

ik bedoel hebben ze de laatste 20 jaar tegen een LAND gevochten? ik praat niet over 1950 1970

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 14:31 schreef TheMagnificent het volgende:
Turkse leger:

http://en.wikipedia.org/wiki/Turkish_Army

---------------------------------------------------------------------------------------

Vandaag is er in Ankara (Tandogan Meydani) een massademonstratie gehouden tegen een mogelijke presidentschap van Recep Tayyip Erdogan en voor het behoud van seculier Turkije. De nieuwszenders meldden dat het aantal mensen bijna een miljoen bedroeg. Hiermee is dit één van de grootste demonstraties in de Turkse geschiedenis.

[afbeelding]

[afbeelding]

[afbeelding]

[afbeelding]

[afbeelding]

[afbeelding]

[afbeelding]

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 15:01 schreef TheMagnificent het volgende:

[..]

Als jij eens wist wie de PKK financiëren...

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 15:06 schreef TheMagnificent het volgende:

[..]

Je hoeft niet persé tegen een land te vechten om oorlogservaring te hebben. Turkije vecht nu al 30 jaar tegen PKK-terroristen.

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 15:10 schreef Triggershot het volgende:

[..]

Jij denk dat Peshmarga is opgewassen tegen een leger die op oorlogspad is, vriend er zal wellicht wel even gestreden worden, maar uiteindelijk kon men daar Saddam niet eens aan zonder de Forbidden zones.

quote:

en denk je dat het turkse leger noord irak kan schoonmaken? kunnnen ze de PKK verdrijfen?

quote:

hlemaal van de zotten. Allemaal gebrainwashed door Kemal bullshit. Straks gaan ze Kemal nog als God vereren. Is toch van de zotte.

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 15:10 schreef Triggershot het volgende:

[..]

Jij denk dat Peshmarga is opgewassen tegen een leger die op oorlogspad is, vriend er zal wellicht wel even gestreden worden, maar uiteindelijk kon men daar Saddam niet eens aan zonder de Forbidden zones.

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 15:13 schreef TheMagnificent het volgende:

[..]

Als Turkije een grootscheepse aanval tegen de PKK mag voeren, ben ik ervan overtuigd dat ze deze bende terroristen op kunnen rollen, wat in 1994 onder Tansu Çiller bijna is gelukt.
[..]

Heb jij liever een Sharia-Turkije onder Tayyip?...

Ik niet

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 15:13 schreef JohannesPaulus het volgende:


Iraq: We will cut off interfering hands: In a special session following yesterday's bomb attack in the Iraqi parliament building, parliamentary speaker Mahmoud Meshedani said, referring to the statements by Turkish chief of staff Gen. Yasar Buyukanit, "We will cut off the hands extending to our country from outside."

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 15:15 schreef persian2008 het volgende:

[..]

en als turkije binnenvalt dan komt de iraakse leger in actie. ze zijn heel goed getraind door de amerikanen. btw ik hoop dat turkije slaagt. go turkey

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 15:17 schreef JohannesPaulus het volgende:

[..]

En ik hoop dat de Amerikanen Ahmadinejad en de Supreme Leader van Iran afmaken

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 15:17 schreef JohannesPaulus het volgende:

[..]

En ik hoop dat de Amerikanen Ahmadinejad en de Supreme Leader van Iran afmaken

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 15:18 schreef persian2008 het volgende:

[..]

waarom verpest je de discussie? nee dat gebeurt alleen in je dromen. als ze wilden aanvallen hadden ze allang gedaan.

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 15:20 schreef JohannesPaulus het volgende:

[..]

Ik verpest helemaal geen discussie.
Jij kiest de zijde van de Turken en ik kies de zijde van de Amerikanen die Iran hopelijk binnenkort aanpakken
Of doet het opeens pijn wanneer iemand anders een zijde kiest?

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 15:18 schreef Triggershot het volgende:

[..]

Eeh, nee, niet echt. Iraq is verneukt door verschillende boycots, embargo's etc. Is laatste 30 jaar 4 keer in oorlog geweest als je de Koerden telt 5 keer. Tegen Iran, Koeweit, Golfoorlog, interne oorlog/strijd naast alle sancties van de VN. En de inval van Iraq in 2003, de Peshmarga was gewoon als een hyena die aanviel na Iraq zo verzwakt was. En hun strijd is ook goed recht natuurlijk als een idioot chemische wapens gebruikt jegens civielen.

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 15:29 schreef Triggershot het volgende:

[..]

In theorie en als bondgenoot kunnen ze dat niet maken, de Amerikanen dan hé.
PKK is opgenomen in terreurlijst van de VS en EU, en daarom is de VS daar nu... Voor de 'war on terror' alhoewel ik dat ter discussie durf te stellen. Ze zullen kritiek uiten op een Turkse invasie, maar Turkije is een hele belangrijke bondgenoot dus het zal wel beperkt blijven, de consequenties.

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 15:33 schreef Triggershot het volgende:

[..]

Zijn gang gaan absoluut niet, ze mogen de soevereiniteit van Iraq niet schaden, dan heb ik het niet over de Peshmarga gebieden, maar heel Iraq, onder Maliki dus. Ik hoop niet dat het gebeuren zal, hoop dat het gewoon spierballen taal is, want de Koerden zullen wel een strijd leveren, heb je daar weer een potentieel burger/guerilla strijd.

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 15:29 schreef Triggershot het volgende:

[..]

In theorie en als bondgenoot kunnen ze dat niet maken, de Amerikanen dan hé.
PKK is opgenomen in terreurlijst van de VS en EU, en daarom is de VS daar nu... Voor de 'war on terror' alhoewel ik dat ter discussie durf te stellen. Ze zullen kritiek uiten op een Turkse invasie, maar Turkije is een hele belangrijke bondgenoot dus het zal wel beperkt blijven, de consequenties.

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 15:39 schreef Triggershot het volgende:

[..]

Dat de VS voor Turkije zou kiezen staat niet ter discussie, het is geen individueel land Turkije zoals Iraq, Turkije is aangesloten bij de NAVO en is per direct een bondgenoot van de VS sinds de afgelopen 50 jaar. Iraq is een preventief aanval, een project if you will in een groter plaatje, 'war on terror' waar ze samen mee tegen strijden met Turkije.

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 15:39 schreef Triggershot het volgende:

[..]

Dat de VS voor Turkije zou kiezen staat niet ter discussie, het is geen individueel land Turkije zoals Iraq, Turkije is aangesloten bij de NAVO en is per direct een bondgenoot van de VS sinds de afgelopen 50 jaar. Iraq is een preventief aanval, een project if you will in een groter plaatje, 'war on terror' waar ze samen mee tegen strijden met Turkije.

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 15:45 schreef Triggershot het volgende:

[..]

Nee, dat kunnen ze dus niet, Turkije ligt heel strategisch, het is zo ongeveer een brug tot Azië. En het is niet enkel de VS wat dienst uitmaakt, hebben ze meteen heel wat uit te leggen aan NAVO, dus dat doen ze niet.

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 15:59 schreef Double-Helix het volgende:

[..]

Ik denk niet dat het Tukse leger zo dom is,als ze eenmaal in de irak oorlog meegesleurd worden is er geen einde aan.

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 16:11 schreef Double-Helix het volgende:
Als turkije irak binnevalt,kunnen ze niet alleen de PKK terugvervachten,maar ook moslim extremitisten die een helige ooorlog aan turkije verklaren,tja dan krijg je Algerijnse taferelen.

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 17:01 schreef KirmiziBeyaz het volgende:

[..]

De koerden in het noorden van Irak hebben net zoveel met moslims als joden hebben met palestijnen, laat staan dat de moslim-extremisten ze zouden helpen.

Maar misschien als je het vaak genoeg blijft zeggen ....

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 17:07 schreef Sargon het volgende:

[..]

koerden zijn toch ook moslims

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 17:16 schreef Burakius het volgende:

[..]

De meeste ja. De PKK is een marxistische beweging. Dus kan je er van uit gaan dat de PKK niet moslim is.

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 17:07 schreef Sargon het volgende:

[..]

koerden zijn toch ook moslims

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 17:16 schreef Burakius het volgende:

[..]

De meeste ja. De PKK is een marxistische beweging. Dus kan je er van uit gaan dat de PKK niet moslim is.

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 17:19 schreef KirmiziBeyaz het volgende:

[..]

Deels. De meeste Koerden zijn immers aanhangers van de oude religie van Zarathoestra (die de zon aanbidden). Dat verklaart ook hun grote interesse in Nevruz, een lentefeest waarbij je ook over een vuurtje springt. Voor moslims is dit een heidens feest. Daarnaast zijn er nog een boel christelijke en joodse koerden.

En zo kun je zien dat er geen enkele vriendschappelijke basis is tussen koerden en islamitische bewegingen. De islamitische groeperingen zouden eerder achter hun moslimbroeders uit Turkije staan, dan achter zonaanbidders. joden, christenen en wat moslims