Voetbal Literatuur #4

He Urquhart, ik was net bezig met een aantal titels uit het vorige topic in de nieuwe OP te stoppen: kan je die even passen misschien? Dan haal ik 'm daarna weg uit deze post...

Dus de Openingspost, de updated versie:

[ Bericht 46% gewijzigd door RayMania op 06-04-2007 11:17:19 ]

quote:

Op vrijdag 6 april 2007 11:06 schreef Urquhart het volgende:

[..]

Blijf ik het mooiste en leukste voetbalboek vinden dat ik gelezen heb. Maar zal vast wel komen door mijn Ajax-bril

Hoewel die twee boeken nauwelijks met elkaar te vergelijken zijn, vind ik 'F-side is niet makkelijk' toch veel mooier. Maar 'Vak 127' is ook een schitterend boek ja

Deze mag ik nog wel een keer posten, uit het vorige topic:

The Ball is Round - A Global History of Football van David Goldblatt, bij iemand hier bekend?

Beschrijving van Amazon:

quote:

In this extraordinary tour de force of a book, David Goldblatt describes the rise of football, from a chaotic folk ritual to a sector of the global-entertainment industry. It's the story of players and managers, fans and owners, clubs and national teams; a chronicle of who won and who lost. But it's also a history of states and markets, money and power. And, above all, how all these forces interact. It is a history which attempts to locate where the line between the realm of glory and the realm of power has been crossed, that celebrates the love of the game, but knows that it can be bought. Thus the book describes and accounts for the careers of Pele and Maradona, Puskas and George Best; the histories of the Wunderteam and the incomparable Hungarians, the anti-futbol of Estudiantes de la Plata and the futbol arte of Brazil 1970. It explores the cultural meanings and political uses of football in Peron's Argentina, Adenauer's West Germany, Stalin's Soviet Union and Mussolini's Italy. It ranges from the postcolonial politics of African football to the manufacturing history of the football boot; from the history of stadium architecture to the architecture of power in global football's leading institutions.

Stond vandaag een lovende recensie over in de Volkskrant. Ik heb nog een paar andere voetbalboeken waar ik maar niet aan toekom om ze (uit) te lezen, maar volgens mij moet ik deze gewoon hebben Iemand die 'm toevallig al in huis heeft?

Recensie van de Volkskrant, 6 april 2007:

quote:

Bijna alles over voetbal in duizend pagina's

Vijf sterren *****
Titel: The Ball is Round - A Global History of Football
Auteur: David Goldblatt
Technische details: Uitgeverij Penguin/Viking, 978 pagina's, prijs 35 euro. ISBN 9780670914807

Wie is die Goldblatt?
Goldblatt is pas 42 jaar oud, maar toch al ex-stand-up-comedian, ex-geneeskundestudent, ex-politicus en ex-wetenschapper. Sinds vorig jaar is hij vooral bekend omdat hij dit boek heeft geschreven.

Wat is dit voor boek?
Een krankzinnig boek. Goldblatt heeft in duizend pagina's een sociaal-economische en technisch-tactische geschiedenis van het voetbal geschreven. Dat is nooit gedaan. Goldblatt rechtvaardigt zijn poging met een citaat van de voetbalschrijver Eduardo Galeano: 'De officiële geschiedschrijving negeert voetbal. De contemporaine geschiedschrijving noemt voetbal niet, niet eens in het voorbijgaan, zelfs in landen waar het een vooraanstaand symbool van de collectieve identiteit is.'

Is het een goed boek?
Dat kun je wel zeggen. Het boek is geëngageerd, grappig en gedegen, en voortdurend leesbaar. Zo lukt het Goldblatt land voor land de opkomst van het voetbal te beschrijven, zonder dat het een vervelende opsomming wordt. De sociaal-economische analyses laat Goldblatt meestal op tijd los, om dan bijvoorbeeld uit een wedstrijdverslag uit de desbetreffende tijd te citeren. Van de voetbalachtigen in China en Mexico, en het echte voetbal van de Engelse kostscholen, tot de verspreiding via het informal empire van de Britten, en de omkoping en de voetbalmakelaars van de 21ste eeuw. Het boek maakt soms prachtig duidelijk dat de vanzelfsprekende alomtegenwoordigheid van het spel eigenlijk piepjong is.

Hoe dan?
Bijvoorbeeld als Goldblatt een Braziliaanse journalist aanhaalt, die zich rond 1890 verwondert als hij een groep Engelsen iets ziet rondschoppen dat volgens hem nog het meest op een blaas lijkt. 'Ze zijn erg blij, dan wel zeer verdrietig, als die gelige blaas in een rechthoek van houten palen belandt.' Bedenk dan dat 60 jaar later Braziliaanse kranten vermeldden van welke voetbalclub de nieuwe president aanhanger is.

Is het boek niet wat lang?
Je moet dit niet in een week willen lezen. Elk weekeinde een hoofdstuk, zo'n ritme, tenzij je te veel vrije tijd hebt. Wie een hoofdstuk bijzonder interessant vindt, kan in andere boeken verder lezen, geholpen door de annotaties en de omvangrijke bibliografie. Het is daarmee hét handboek voor de aspirant-voetbalgeschiedschrijver, voor wie nog genoeg terrein braak ligt.

Zoals?
Een algemene Nederlandse voetbalgeschiedenis bijvoorbeeld. Wie gaat hem schrijven? Goldblatt geeft overigens niet altijd overtuigende antwoorden. Zo slaagt hij er niet in uit te leggen waarom voetbal niet slaagde Noord-Amerika te veroveren, noch waarom voetbal in het ene land langer een elitesport bleef dan in het andere land.

Nog minpunten?
Ja. Spelfouten van eigennamen. Cruijff zou zijn geboren in Bettendorp, Pim Mulier heet Mullier - dat soort dingen, die erin zijn geslopen doordat het boek rond het WK moest verschijnen. Alleen pietlutten zeuren erover, de rest koopt dit meesterwerk.

Michiel de Hoog

als je in de buurt van Hoorn woont mag je hem wel van me lenen hoor, geweldig boek

Ziet er goed uit ohrposter. Ga er eens naar op zoek.

quote:

Op vrijdag 6 april 2007 11:42 schreef denthemen het volgende:
als je in de buurt van Hoorn woont mag je hem wel van me lenen hoor, geweldig boek

Ik leen dat boek nooit en aan niemand uit!

De nieuwe Hard Gras binnen over van Persie en andere mooie voetballers

Dat boek dat onlangs is verschenen over al die stadions...hoe heet dat ook al weer ?

Heb van mn zusje het boek over Hiddink voor mn verjaardag gekregen, ben erg benieuwd

quote:

Op dinsdag 10 april 2007 23:37 schreef Bjoro het volgende:
Dat boek dat onlangs is verschenen over al die stadions...hoe heet dat ook al weer ?

over al die Italiaanse stadions?

20 april 2007: Boekpresentatie "Heya Den Bosch"

HEYA DEN BOSCH
(deel 2 in de reeks Brabants Gras)

Wie voetbalt, kan verhalen. Heya Den Bosch, deel 2 in de serie Brabants Gras, illustreert dat. Veertig jaar FC Den Bosch 67 levert een boek vol verrassende verhalen op. Een
tijdlang stond de Brabantse club bekend als reuzendoder van de topclubs. PSV, Ajax en Feyenoord kwamen met schrik in de benen naar De Vliert, waar nog steeds de schaatsyell
Heya Den Bosch klinkt.

Als deelnemer aan de nacompetitie van de eerste divisie aast FC Den Bosch op nieuwe wapenfeiten. Het boek Heya Den Bosch vertelt over het elan van de club, over de vele
kleurrijke hoofdrolspelers die FC Den Bosch voortbracht. De zes Bossche jaren van Ruud van Nistelrooij worden uitvoerig belicht. Volop aandacht ook voor het onrecht dat FC Den Bosch in de bekerfinale van 1991 tegen Feyenoord werd aangedaan. Er wordt ook uitvoerig verslag gedaan van de allereerste competitiewedstrijd in Brabant, die in Den Bosch eindigde bij 0-17, en de strikt geheime wedstrijd waarin FC Den Bosch met 4-2 van Oranje won.

quote:

Op zaterdag 7 april 2007 16:37 schreef tong80 het volgende:
De nieuwe Hard Gras binnen over van Persie en andere mooie voetballers

Ik vond alleen dat stuk van Henk Spaan te pruimen, de rest kwam ik moeilijk door.

Dat stuk over die Totti's .

1000 pags

Iemand



Kopen? 7,50

Die hardgras over een jaar lang vitesse is geniaal.

quote:

Supporters:
Een wat oudere man: "Overal hebben ze snelle negers, maar wij hebben Amoah en Fränkel".

Theo Janssen heeft een paard:
Ik doe het zonder zadel. Harstikke leuk, een beetje rennen met zo'n dier. Hoe ik mijn paard noem? Nou gewoon, 'Paard'.

Stijn Vreven is dol op indianen:
Ach, de indianen zitten er ook wel eens naast. Ik ben nog steeds fan van ze, maar ik hoef ze niet zo nodig te ontmoeten. Volgens mij valt zoiets in het echt toch tegen. Ik ben meer van de indianen van vroeger. Toen ze nog gewoon tooien droegen.

Stijn Vreven over Vitesse:
Willem, die de was doet, was op dieet. Hij zei dat hij alleen maar water dronk, maar even later at hij in de kantine drie hamburgers achter elkaar op. Dat vond ik typisch Vitesse.

Theo Janssen over kleding:
Bij uitwedstrijden moeten we een spijkerbroek van onszelf aan en daar bovenop dan zo'n Quick-trui. Ze kunnen in die fabriek niet eens goede broeken maken. We lopen gewoon voor lul. Quick is helemaal niets. Vieze rotzooi.

Theo Janssen wordt geïnterviewd:
- Aan wie erger je je?
- Als ik dat zeg, word ik geschorst. Ze werken allemaal bij de club.

Theo Janssen wordt vader:
Marcel: Mag je thuis nog roken nu je vriendin zwanger is?
Theo: Waaat? Wat zeg je nu weer?
Marcel: Of je thuis nog mag roken?
Theo: Ja, hèhè. Anders gaat ze maar buiten wonen.

quote:

Op vrijdag 13 april 2007 02:26 schreef rubbereend het volgende:
Heb van mn zusje het boek over Hiddink voor mn verjaardag gekregen, ben erg benieuwd
[..]

over al die Italiaanse stadions?

http://www.tijstummers.com/

Van Persie en Van Basten 24-22 plus het romantische Argentinië
door Arthur van den Boogaard


Woensdag 18 april 2007 - Er zijn mensen die Hard Gras een literair tijdschrift noemen. Het is begrijpelijk, maar onjuist. De ondertitel is 'voetbaltijdschrift voor lezers' en dat is vast niet voor niets gedaan. Door een verbinding met het woord literair wordt nodeloos afstand gecreëerd.


Direct richten tot lezers schept een eenvoudiger band. Daarbij ondersteund door het principe dat goede schrijvers een eigen lezersgroep scheppen.
Dat er vaak goede schrijvers in Hard Gras staan, blijkt ook weer in dit themaloze 53ste nummer. Mooie verhalen van verschillende (inter)nationale literaire, wetenschappelijke en journalistieke grootheden staan zomaar naast elkaar. Jammer is het dat juist twee Nederlandse bijdragen enigszins uit de toon vallen.
Zo had David Kleijwegt moeten besluiten zijn journalistiek degelijke verhaal over de Deense oud-Feyenoordspits Lars Elstrup na diens weigering voor een interview niet te schrijven; of juist wel, maar dan in een spannender vorm. De bijdrage van Trouw-journalist Henk Hoijtink over de achterbaksheid en het gespeeld leiderschap van Mark van Bommel is niet meer dan een lange column. Maar de rest - zo'n acht verhalen - is van het niveau waarmee het voetbaltijdschrift zo graag lezers bedient.
Schrijver/kunstenaar Raymond Cuijpers - bekend van Kunstenaar op Kaalheide - is inmiddels amateurtrainer bij Zeeburgia, de oude club van Ryan Donk. Zijn verhaal over de huidige AZ-speler toont aan hoe goed hij kan schrijven. Henk Spaan weet enkele prachtige anekdotes te destilleren uit de gesprekken die hij had met Robin van Persie. Zo won de in Amsterdam revaliderende voetballer onlangs een bloedstollende tafeltennispartij van de bondscoach met 24-22.
Het mooist zijn de buitenlandse bijdragen, ook deze keer weer bijna allemaal vertaald door Nico Kroese. Er is een romantisch portret van de Argentijn Veron en zijn club Estudiantes, een heldere studie over de verhouding tussen bondscoach en pers in Engeland, maar het meest intrigerend is de Hongaarse schrijver Péter Esterházy met een gedeelte van zijn boek over het Hongaarse voetbal: een soort van 1974 van Auke Kok, maar dan in een literaire vorm.
De titel - Reis naar het einde van het strafschopgebied - verwijst naar de klassieker van Céline; de korte voorpublicatie maakt duidelijk dat het geen parodie betreft, maar een veelbelovend boek. Goed nieuws dat de Nederlandse uitgeverij Het Sporthuis binnenkort met een vertaling komt. Zo zal ook dit boek zijn weg vinden naar zijn eigen lezers.
Tot besluit nog een kleine bijdrage aan de tsunami van Cruijff-boeken die op dit moment Nederland overspoelt. Enigszins onbedoeld voegt ook deze Hard Gras daar iets aan toe. Zo wordt filmmaker/ schrijver Jos de Putter door Erik Pleij uit Zwammerdam in de rubriek lezerspost uitgedaagd eindelijk eens te komen met het statistische bewijs dat niet Cruijff, maar Van Hanegem de grote ster van het WK 1974 was. Hopelijk neemt Jos de Putter deze uitdaging aan.
Belangrijker is het korte verhaal van de succesvolle en gelauwerde Italiaanse schrijver Sandro Veronesi. Nogal wat mensen schijnen moeite te hebben met het taalgebruik van Cruijff. 'Italianen kunnen niet van je winnen, maar je kunt wel van ze verliezen', wordt vaak aangehaald als de groots mogelijke kolder. Het is aan te raden om de bijdrage van Veronesi te lezen, waarin op subtiele wijze de ziel van het Italiaanse voetbal wordt blootgelegd. '(...) waarbij de restauranthouder de wijn aanlengt met water en de klanten daar blij mee zijn want dan hoeven ze niet te betalen'.
Koop deze Hard Gras en u bent én een lezer van Veronesi én begrijpt wat Cruijff precies bedoelde met zijn uitspraak.

Mooi verlag, offtopic, een vriend van mij is het Neejfe van Brammetje Biesterveld, en het schijnt echt een klootzak te zijn irl

quote:

Op woensdag 18 april 2007 18:36 schreef raptorix het volgende:
Mooi verlag, offtopic, een vriend van mij is het Neejfe van Brammetje Biesterveld, en het schijnt echt een klootzak te zijn irl

Wanneer komt er een nieuwe Hard gras?

Waar gaat ie over?

De laatste hard gras is de minste die ik in mijn bezit heb en ik heb er aardig wat. Veel verhalen zijn volgens mij regelrecht overgenomen van buitenlandste equivalenten.

Het verhaal van Bruja Veron wil ik wel lezen in elk geval

Ik heb de HG van Pelé, Babel en de nieuwe gekocht.

Ook nog de ontvoering van Heineken dus nu kan ik zo mee in het eerste van PSV

Net het boek over Cardiff City uit, Soul Crew. Leest leuk weg, al is het wel een beetje een opsomming van al hun 'heldendaden'.

Niet iedereen hier zal het even interessant vinden, maar ik vind het een erg leuk en informatief boek. Ook omdat er voor mij de nodige herkenbare spelers in voorkomen:



Meer info:

http://www.voetbalopzaterdag.nl/publicaties/amateursinoranje.htm

Wel interessant Mich.

Absoluut. Je komt toch opmerkelijke namen tegen. Wat te denken van Bram Peper (de ex-burgemeester van Rotterdam), Dick Jol (de scheidsrechter) en bijvoorbeeld latere "gewone" internationals als John de Wolf, Stanley Menzo, Jan Mulder en de gebroeders Van de Kerkhof.

Van der kerkhof waren international toen ze bij MULO speelden Mulder namens WVV.

Ken je Arno de Kleine. Was international en hoofdklasse driebander. Rini van Roon herinner ik me ook nog. En Jaan de Graaf.

quote:

Op vrijdag 20 april 2007 11:52 schreef MaxPower het volgende:
Net het boek over Cardiff City uit, Soul Crew. Leest leuk weg, al is het wel een beetje een opsomming van al hun 'heldendaden'.

Dat vind ik sowieso vaak bij die hooligan-boeken. "Ik stond in mijn eentje met alleen mijn vuisten. Zij waren met z'n vieren tot de tanden bewapend. Toch sloeg ik ze tot moes ".

Dat dacht Carlo Picorni ook voordat hij naar Beverwijk ging

quote:

Op zondag 6 mei 2007 10:58 schreef tong80 het volgende:
Wel interessant Mich.

lijkt mij ook wel ja

Volgens mij had Johan Derksen in zijn column in de afgelopen VI ook over dat boek over het amateur-Oranje geschreven

Inderdaad. Al werd er ook op gewezen via diverse amateurvoetbalsites, vandaar dat ik het vond. Derksen was trots dat zijn redacteur Taco vd Velde ook een interlandje had meegepakt.

Voor welke club ?

Effe een ordinaire terugvindpost tevens kickje!

Voetbalboek waar ik toch van genoten heb, ondanks dat het over een walgelijke club gaat: het mooiste leven Hard Gras 27 dus..

Heerlijk om een seizoen zo mee te beleven. Een kijkje in de jongensdroom.

Bijna vakantie, Er zijn toch wel wat nieuwe boeken uit?

Ik ben op zoek naar een boek dat een goeie impressie geeft van de harde kernen van verschillende clubs, waar de auteur ook meegaat naar wedstrijden en dergelijke, welke raden jullie me aan?

Dat boek moet nog geschreven worden.

quote:

Op zondag 10 juni 2007 22:35 schreef denthemen het volgende:
Ik ben op zoek naar een boek dat een goeie impressie geeft van de harde kernen van verschillende clubs, waar de auteur ook meegaat naar wedstrijden en dergelijke, welke raden jullie me aan?

Acht jaar lang had Bill Buford twee banen. Doordeweeks was hij redacteur van het Engelse literaire magazine Granta. In de weekends liep hij mee met de voetbalhooligans - jonge Engelsen die zichzelf iedere zaterdag verloren in menigten gewijd aan sport, drank en verbijsterend geweld. Als Amerikaan en als intellectueel was Buford geschokt - en gefascineerd - door de bloeddorst van zijn aangenomen landgenoten. Hij ging naar hun wedstrijden, doorstond het vreselijke gepoch, at hetzelfde vettige voedsel en dronk grote hoeveelheden bier. Als zij in moeilijkheden kwamen, hetgeen zij zo graag deden, was hij daar om toe te kijken. Zij trapten rellen met de regelmaat van de klok, ze vernielden, ze stalen en vaak moordden ze zelfs. Honderden mensen zijn omgekomen in voetbalrellen in de laatste tien jaar.

Uiteindelijk zijn 'onderwerpen' zat en maar een beetje minder walgend van zijn eigen obsessieve interesse in hun wangedrag - concludeerde Buford dat voetbal een voorwendsel was. Partizaanschap en nationalisme waren ook voorwendselen. Wat dit tuig werkelijk opwond - de meesten van hen hadden werk, velen hadden gezinnen - was geweld. "Het is eigenlijk een godsdienst" zei een fan. " Zaterdag is onze heilige dag."

Buford ontdekte dat zijn onderwerpen, meestal best aardig als individuen, duivels werden zodra ze in een menigte opgingen. Nog ongelooflijker, Buford ontdekte dat zodra hij zich bij de relschoppers aansloot, hij zelf door het geweld werd verleid. "De massa zit in ons allemaal. Het is geen instinct of behoefte ... maar voor de meesten van ons houdt de menigte een bepaalde essentiele aantrekkingskracht in. Het is als een honger, iets waarin een duistere bevrediging gevonden kan worden."

Voor Buford gaan rellende menigten - of ze nu in Londen of Los Angeles zijn - buiten hun normale omstandigheden. Massageweld heeft minder te maken met armoede of onderdrukking, gelooft hij, dan met het laten varen van de individuele wil ten gunste van de grotere, onheilspellende macht van de massa. Of je Buford's theorie nu gelooft of niet, zijn boek is een briljant stuk verslaggeving. Zonder een maal hun barbaarsheid te vergoelijken, Buford maakt Steamin' Sammy, Lunar the Lunatic en de hele zieke Dickensiaanse groep onvergetelijk realistisch. Hoe meer menselijk zij worden, des te angstaanjagender ze lijken. "Tussen het Tuig" is een van de meest ontnuchterende boeken die je ooit zult lezen.

quote:

Op zondag 10 juni 2007 22:40 schreef TerroRobbie het volgende:
Dat boek moet nog geschreven worden.

Nou, waar wacht je op?

De meeste harde kern boeken hebben een vrij hoog "en toen stonden wij met 5 man tegenover 60 man met honkbalknuppels en die gasten allemaal op de loop, want wij zijn de gekste van allemaal" gehalte.

Volgens mij heb ik een onontdekt briljantje in de voetballiteratuur 'ontdekt':

De wereld draait om de bal, Franklin Foer

Ben nu een paar hoofdstukken onderweg en het leest heerlijk weg. De schrijver, een journalist van onder meer de New York Times, probeert het fenomeen globalisering te verklaren door middel van het voetbal. Dit klinkt saaier dan het is. Tot nu toe is het vooral een reis rond de wereld met veel anekdotes en historische beschrijvingen van rivaliteit tussen verschillende clubs, en de betekenis daarvan in de geschiedenis van het betreffende land. Bijvoorbeeld Celtic - Rangers en de geloofsstrijd, de oorlog op de Balkan met de rol van Dinamo Zagreb en Rode Ster Belgrado, en de historie van het joodse voetbal en voetballers tot aan de tweede wereldoorlog. Ben slechts 4 hoofdstukken onderweg, maar ik verwacht hem komend weekend uit te hebben, dan volgt de eindconclusie. Fascinerend tot nu toe!

* MaxPower beveelt deze aan voor op de camping!

Ik heb Castel di Sangro ook bijna uit, leest aardig weg als het lekker weer is en ik in de tuin lig te luieren.