ad:
quote:
INTERVIEW Eric Fuanani moet zijn voetbaldroom wel- licht opgeven en Nederland binnen 28 dagen verlaten. - Congolees met een zachte 'g' wil blijven
ROBIN ROTMAN
KLUNDERT
Eric Fuanani (17) uit Klundert kreeg de afgelopen dagen twee brieven die zijn leven kunnen veranderen. In envelop nummer 1 zat de uitnodiging van profvoetbalclub RBC Roosendaal om op 4 april een proefwedstrijd te komen spelen.
In envelop nummer 2 laat de Immigratie- en Naturalisatie Dienst (IND) weten dat hij definitief geen aanspraak maakt op een verblijfsvergunning. Of hij zo vriendelijk wil zijn binnen 28 dagen het land, zijn moeder en vrienden te verlaten. Een nachtmerriescenario voor Eric.
Maar dat was vrijdag. Gisteravond kwam er een belletje van de IND dat de hoop weer levend houdt. ,,Je mag opnieuw een aanvraag doen voor een verblijfsvergunning. De eis dat je op je 12de een Machtiging Voorlopig Verblijf had moeten meenemen, laten we vallen.''
Het ontbreken van dát papiertje zat vijf jaar lang tussen Eric en zijn verblijfsvergunning en 'nu heb ik het niet meer nodig!'. ,,Ik kan waarschijnlijk blijven.''
Eric staat symbool voor een paar honderd minderjarigen die na jaren van onzekerheid terug moeten naar hun geboorteland. Vandaag om half vier doen vijfhonderd jongeren, maatjes van zijn voetbalclub v.v. Klundert en leden van kinderrechtenorganisatie Defence for Children op het Plein in Den Haag een beroep op staatssecretaris Albayrak (PvdA, Vreemdelingenzaken). Ze willen dat ze gebruik maakt van haar bevoegdheid om Eric en andere uitgeprocedeerde jongeren alsnog een verblijfsvergunning te geven. Als Kamerlid pleitte Albayrak er voor dat jongeren maximaal een jaar nadat ze naar Nederland zijn gekomen van de overheid uitsluitsel krijgen over hun toekomst. Defence for Children denkt er ook zo over en vindt dat jongeren die langer in Nederland zijn een verblijfsvergunning moeten krijgen.
Eric woont al vijf jaar bij zijn moeder, zus en stiefbroertje in Klundert en dat heeft zijn sporen achtergelaten bij de Congolees: hij spreekt met een zachte 'g', groet mensen met een blije 'houdoe' en is gek op PSV.
,,Mijn moeder ontvluchtte Congo en de burgeroorlog toen ik 5 was en ze liet mij, mijn zus en twee broers achter bij onze tante.''
Zijn zus vertrok later ook naar Nederland en uiteindelijk maakte ook Eric de overtocht: ,,Ik kende Europa van tv en wilde graag naar mijn moeder. Op een gegeven moment stond een man voor de deur stond die me zou meenemen naar Nederland. Dat hadden mijn moeder en tante geregeld. Op dat moment was mijn tante niet thuis, maar ik ben meegegaan zonder haar gedag te zeggen. Best raar eigenlijk, maar zo'n kans krijg je maar één keer in je leven.''
Het was 'huilen en knuffelen' toen hij zijn moeder weer zag. De Franse taal en het Lingala (lokale taal in Congo) verruilde hij al snel voor het Brabants. Maar belangrijker: ,,Ik mocht voetballen op gras! Met échte voetbalschoenen!''
Meteen begon de strijd met de IND om een verblijfsvergunning. ,,Ze wilden me geen papieren geven, omdat ik geen Machtiging Voorlopig Verblijf in Congo had aangevraagd. Wist ik veel. En trouwens, denk je nu echt dat ik die als 12-jarig jochie had gekregen? Ze zien me al aankomen.''
Zijn advocaat Hans Verstrepen procedeerde tot de Raad van State aan toe. Zonder succes. ,,Ik kwam een paar maanden na 1 april 2001 Nederland binnen en dat is te laat om nú binnen de pardonregeling te vallen.'' Daarbij, áls hij teruggaat, is een beroep op gezinshereniging bijna onmogelijk, omdat Eric dan 18 jaar is, laat de advocaat weten.
Hij mag nu alsnog proberen een verblijfsvergunning te bemachtigen, waarschijnlijk dankzij de druk van zijn vrienden en alle steunbetuigingen, maar Eric begrijpt nog steeds niets van het besluit om minderjarigen terug te sturen. ,,Waarom halen ze gezinnen uit elkaar?''
Eric is nog altijd een beetje verdrietig, maar voelt zich gesterkt door de steun van dorpsgenoten die brieven sturen aan premier Balkenende. Tegenstanders op het veld, sportieve rivalen, plakken stickers op hun shirt met de tekst dat Eric moet blijven. En op de gelijknamige site zijn al bijna zesduizend steunbetuigingen binnengekomen, bestemd voor Tweede Kamerleden en staatssecretaris Albayrak.
Advocaat Verstrepen stapt naar naar het Europese Hof van Justitie als Eric uiteindelijk tóch het land moet verlaten. Volgens hem schendt de Nederlandse overheid dan het recht op gezinsleven. Volgens Verstrepen moet ook rekening worden gehouden met de omstandigheden waarin hij leeft en waarin hij terecht dreigt te komen als hij wordt uitgezet naar Congo.
Zelf doorstaat Eric de heisa gelaten. Vandaag mag hij een balletje trappen. Met vijfhonderd jongeren ballen én tegelijk 'de kinderrechten hooghouden', ligt hem wel.
Zeker nu Ronald van der Geer van het radio 1-programma Langs de Lijn de actie van commentaar voorziet. Eric laat zijn voeten spreken. ,,Lekker, beetje warmdraaien voor RBC.''