Bijstandsmoeders zijn dom en lui

quote:

Op woensdag 28 maart 2007 09:32 schreef Commensaal het volgende:

[..]

Dat is de zaken omdraaien. Die vaders krijgen geen geld van de staat, de moeders wel. Wie zijn dan de profiteurs?

Dat zijn die vaders die zouden moeten bijdragen in de kosten voor de verzorging van hun kids, maar dat dus niet doen. Dát is ook profiteren.

Hoezo moet de vrouw na een scheiding opeens alleen alle lasten dragen? Want dat is wat ik uit jouw reactie opmaak.

quote:

Op woensdag 28 maart 2007 09:17 schreef stopnaald123 het volgende:

[..]

Da's makkelijk geroepen. Dergelijke procedures kunnen jarenlang gerekt worden, de juridische kosten moeten intussen wél betaald worden

Op je andere post ga ik zo in; ik wil hier allereerst duidelijk maken dat als je minvermogend bent, je een advocaat kunt laten toevoegen, dwz dat je die kosten iig niet hebt.

quote:

(gratis hulp is veelal wegbezuinigd, geen wetswinkels meer weetjewel) en ook al wordt er een gunstige uitspraak gedaan, dan nóg moet je zelf een deurwaarder/incassobureau in de arm nemen (met alle daarbij komende kosten), wat uiteraard ook lang geen garantie biedt, want meneer heeft door al dat uitstel voldoende mogelijkheden gehad om al zijn bezittingen op naam van zijn vriendinnetje te zetten of anderszins veilig te stellen en van een "kale kip" is het moeilijk plukken....

Kortom: wel even realistisch blijven en theorie is nog lang geen praktijk!!!

Als je het geld zou stoppen in een goeie structurele aanpak, met aandacht per geval, dan is er geld zat imo. Vaders die geld moeten betalen, maar schulden hebben, verkopen dan maar hun bezittingen. Maar goed, imo hebben dergelijke misbruik verhalen grosso modo 1 gemeenschappelijke overeenkomst: mensen mogen zonder enige drempel kinderen nemen.

quote:

Op woensdag 28 maart 2007 09:32 schreef Commensaal het volgende:

[..]

Dat is de zaken omdraaien. Die vaders krijgen geen geld van de staat, de moeders wel. Wie zijn dan de profiteurs?

Ja, wie zorgt 99 van de 100 keer voor de kids? De moeder. Zou helemaal mooi zijn als de vader hun geld dan ook nog ontvangt.
Meestal is er een omgangsregeling dat de vader ze alleen in het weekend ziet bv.

Ik vind trouwens dat vrouwen die om wat voor reden dan ook niet voor hun kinderen kunnen zorgen en de vader ervoor opdraait de vader natuurlijk geld hiervoor moet ontvangen, en niet dat de moeder het ontvangt en er zelf mee doet wat ze wilt.

quote:

Op woensdag 28 maart 2007 09:35 schreef Evil_Jur het volgende:
Dat je niet aan je ex wilt betalen kan ik in sommige vallen wel sympathie voor opbrengen, maar je kinderen blijven in principe ook jouw verantwoordelijkheid. Echter moet er wel een goede omgangsregeling zijn, want ik zou het als vader ook vertikken om te betalen voor kinderen die ik nooit mag zien.

Dat is een veel gehoord excuus, maar dus niet waar.
Ook al zie je je kids nooit, het zijn en blijven je kids en elke cent die jij weigert te betalen moet toch érgens vandaan komen.

Feitelijk onzeg je je kids een beter (financieel, maar ook toekomstig - vanwege opleiding, die ook geld kost) leven, omdat jij weigert daaraan mee te betalen. Dat noem ik dus je kids slachtoffer maken van een probleem dat jij met je ex hebt. Dus graag effe verder kijken dan je neus lang is aub.

Overigens is het afdwingen van een omgangsregeling via de rechter mogelijk....

quote:

Op woensdag 28 maart 2007 09:36 schreef stopnaald123 het volgende:

[..]

Dat zijn die vaders die zouden moeten bijdragen in de kosten voor de verzorging van hun kids, maar dat dus niet doen. Dát is ook profiteren.

Hoezo moet de vrouw na een scheiding opeens alleen alle lasten dragen? Want dat is wat ik uit jouw reactie opmaak.

De vader betaalt al de prijs dat hij zijn kinderen veel minder vaak kan zien, dan vind ik niet dat hij ook nog moet gaan meebetalen aan het levensonderhoud.

quote:

Op woensdag 28 maart 2007 09:36 schreef Diederik_Duck het volgende:

[..]

Op je andere post ga ik zo in; ik wil hier allereerst duidelijk maken dat als je minvermogend bent, je een advocaat kunt laten toevoegen, dwz dat je die kosten iig niet hebt.
[..]

Ook dát is dus een mooie theorie, maar geen praktijk. Voor zover het mogelijk is om een pro-deo advocaat te krijgen (wat dus vanwege bezuinigingen steeds moeilijker wordt), heb je negen van de tien keer te maken met groentjes of ongeïnteresseerde figuren...

quote:

Op woensdag 28 maart 2007 09:40 schreef Commensaal het volgende:

[..]

De vader betaalt al de prijs dat hij zijn kinderen veel minder vaak kan zien, dan vind ik niet dat hij ook nog moet gaan meebetalen aan het levensonderhoud.

Dat is een veel gehoord excuus, maar dus niet waar.
Ook al zie je je kids nooit, het zijn en blijven je kids en elke cent die jij weigert te betalen moet toch érgens vandaan komen.

Feitelijk onzeg je je kids een beter (financieel, maar ook toekomstig - vanwege opleiding, die ook geld kost) leven, omdat jij weigert daaraan mee te betalen. Dat noem ik dus je kids slachtoffer maken van een probleem dat jij met je ex hebt. Dus graag effe verder kijken dan je neus lang is aub.

Overigens is het afdwingen van een omgangsregeling via de rechter mogelijk, maar vaak zie je dat vaders het maar al te fijn vinden dat ze het leeuwendeel van de verzorging aan moeder kunnen overlaten. Kunnen zij lekker van hun vrijheid genieten en ondertussen af en toe de leuke papa uithangen.

quote:

Op woensdag 28 maart 2007 09:37 schreef freud het volgende:
Als je het geld zou stoppen in een goeie structurele aanpak, met aandacht per geval, dan is er geld zat imo. Vaders die geld moeten betalen, maar schulden hebben, verkopen dan maar hun bezittingen. Maar goed, imo hebben dergelijke misbruik verhalen grosso modo 1 gemeenschappelijke overeenkomst: mensen mogen zonder enige drempel kinderen nemen.

Stomme vraag misschien, maarre....WELKE bezittingen?
Of bedoel je die auto die feitelijk van de bank is soms?

quote:

Op woensdag 28 maart 2007 09:43 schreef stopnaald123 het volgende:

[..]

Dat is een veel gehoord excuus, maar dus niet waar.
Ook al zie je je kids nooit, het zijn en blijven je kids en elke cent die jij weigert te betalen moet toch érgens vandaan komen.

Feitelijk onzeg je je kids een beter (financieel, maar ook toekomstig - vanwege opleiding, die ook geld kost) leven, omdat jij weigert daaraan mee te betalen. Dat noem ik dus je kids slachtoffer maken van een probleem dat jij met je ex hebt. Dus graag effe verder kijken dan je neus lang is aub.

Onzin, als je als moeder genoeg van je kinderen houdt ga je zo hard werken dat ze toch een goede toekomst kunnen hebben. Als een vader echt van z'n kinderen houdt zou hij trouwens ook vrijwillig financieel wel wat bijdragen, ik vind alleen niet dat hij daartoe verplicht moet worden. Geldt andersom natuurlijk ook als de kinderen bij de vader zouden wonen.

quote:

Op woensdag 28 maart 2007 09:51 schreef Commensaal het volgende:

[..]

Onzin, als je als moeder genoeg van je kinderen houdt ga je zo hard werken dat ze toch een goede toekomst kunnen hebben. Als een vader echt van z'n kinderen houdt zou hij trouwens ook vrijwillig financieel wel wat bijdragen, ik vind alleen niet dat hij daartoe verplicht moet worden. Geldt andersom natuurlijk ook als de kinderen bij de vader zouden wonen.

Laat ik vooropstellen dat je als ouder (maakt niet uit of je vader of moeder bent) er alles aan doet om je kinderen een zo goed mogelijke toekomst te geven. Dáár ben je tenslotte ouder voor (geworden).

Het financiële gedeelte (let op! het is slechts een gedeelte daarvan) hoort daar dus óók bij.
Nét zo goed als het verzorgende gedeelte. En we weten allemaal, dat het fijner/leuker/beter voor een kind is als er wél genoeg geld is voor studie(boeken), sport, vereniging, bibliotheek etc.

Maar waarom vind jij dat alleen de verzorgende ouder alle lasten moet dragen? Is de niet-verzorgende dan opeens geen ouder meer? Of heeft die door de scheiding opeens geen verantwoordelijkheden cq verplichtingen meer? Ik snap werkelijk je logica niet. Wil je een toelichting geven?

Imho ben je ouder voor het leven. Ongeacht wat er verder in je leven gebeurt.....maar ik zal wel weer ouderwets zijn....

Voor al diegenen die het excuus accepteren voor vaders die niet willen bijdragen, nog even de vraag: WIE wilde er ook alweer scheiden?
Voor zover ik weet is er nl. bijna (uitzonderingen daargelaten) geen kind dat WIL dat zijn ouders gaan scheiden....

Idd. Ook al zie je je kind amper wegens een strontvervelende moeder, dan nog zou ik betalen om iig het leven van m'n kind wat beter te maken. Ik kan me voorstellen dat je niet wil dat moederlief alles zelf opmaakt, maar dan betaal je gewoon direct kleren, de schoolboeken etc

quote:

Op woensdag 28 maart 2007 10:01 schreef stopnaald123 het volgende:

[..]

Laat ik vooropstellen dat je als ouder (maakt niet uit of je vader of moeder bent) er alles aan doet om je kinderen een zo goed mogelijke toekomst te geven. Dáár ben je tenslotte ouder voor (geworden).

Het financiële gedeelte (let op! het is slechts een gedeelte daarvan) hoort daar dus óók bij.
Nét zo goed als het verzorgende gedeelte. En we weten allemaal, dat het fijner/leuker/beter voor een kind is als er wél genoeg geld is voor studie(boeken), sport, vereniging, bibliotheek etc.

Maar waarom vind jij dat alleen de verzorgende ouder alle lasten moet dragen? Is de niet-verzorgende dan opeens geen ouder meer? Of heeft die door de scheiding opeens geen verantwoordelijkheden cq verplichtingen meer? Ik snap werkelijk je logica niet. Wil je een toelichting geven?

Imho ben je ouder voor het leven. Ongeacht wat er verder in je leven gebeurt.....maar ik zal wel weer ouderwets zijn....

Ik vind dat de ouders onderling moeten regelen hoe ze de kosten voor het levensonderhoud verdelen. Persoonlijk zou ik als vader het fatsoenlijk vinden om financieel bij te dragen als de moeder krap bij kas zou zitten en ik de kinderen regelmatig zou kunnen zien, ik vind alleen niet dat dat via de wet verplicht moet worden. Als een van de ouders niet bij wil dragen aan levensonderhoud kan de andere ouder daar natuurlijk ook consequenties aan verbinden.

Mijn reactie was trouwens in eerste instantie omdat ik het hypocriet vond te zeggen dat de vaders profiteurs zijn, terwijl de moeders een bijstandsuitkering ontvangen.

quote:

Op woensdag 28 maart 2007 09:51 schreef Commensaal het volgende:

[..]

Onzin, als je als moeder genoeg van je kinderen houdt ga je zo hard werken dat ze toch een goede toekomst kunnen hebben. Als een vader echt van z'n kinderen houdt zou hij trouwens ook vrijwillig financieel wel wat bijdragen, ik vind alleen niet dat hij daartoe verplicht moet worden. Geldt andersom natuurlijk ook als de kinderen bij de vader zouden wonen.

Dit is dus de grootste lariekoek die ik ooit heb gehoord.

Kinderen hebben is een verantwoording voor het leven. Misschien een potsierlijke ouderwetse gedachte in het banale Nederland , maar het is nu eenmaal zo . Wanneer ouders besluiten te gaan scheiden zijn apriorie de kinderen het eerste slachtoffer. Wanneer dan ook nog de vermogendste (wat in 90% de vader is ) zonder enige verplichting zijn nieuwe leven kan gaan leiden en alle verplichtingen bij de moeder blijven , zijn de kinderen ook nog financieel het slachtofer.

Want de voorstelling met 3 kinderen ook nog een normale baan te hebben EN de kinderen iets te kunnen bieden , is niet alleen bespottelijk het is ook nog oliedom.

Apelleren aan de vrijwiligheid is zelfs gevaarlijk.
Het zijn juist de egoistische vaders en moeders voor welke een wetgeving überhaupt nodig is. Waren alle vaders en moeder verantwoordingsbewust hadden we geen wetgeving nodig. Je zult de kinderen de kost moeten geven die zelfs nu , bij deze wetgeving geen cent van hun vaders zijn en daar behoorlijk onder leiden.

[ Bericht 0% gewijzigd door CANARIS op 28-03-2007 10:25:38 ]

quote:

Op woensdag 28 maart 2007 09:12 schreef stopnaald123 het volgende:

[..]

Imho wordt in een beschaafde samenleving gezorgd voor de ouderen en de kinderen.

Maar kinderopvang is geen eerste levensbehoefte. Waarom zou de samenleving daar dan voor moeten opdraaien? Overigens: eten ed (toch wel een eerste levensbehoefte) moeten ouderen en kindern toch ook zelf betalen, en terecht natuurlijk.

quote:

De ouderenzorg wordt ook door ons allen betaald, dus waarom de kinderzorg niet? Da's toch niet zo gek?

Daarnaast snijdt het mes aan 2 kanten, want niet alleen kun je (bijstands-)moeders aan het werk helpen, er worden ook nog eens flink wat banen (mét flexibele werktijden!!!) gecreëerd.

Er worden banen gecreeerd inderdaad, maar het zijn banen die in de private sector blijkbaar geen bestaansrecht hebben. Zeer onwenselijk dus.

quote:

BTW Ik heb alles prima zelf kunnen regelen en hoef dus geen gebruik ervan te maken, maar op zich ben ik dus wel voorstander van zoiets.
[..]

Ja, en? Wat is daar mis mee? Ouderenzorg, onderwijs, politie/justitie zijn toch ook service-verlenende beroepen/banen die door de overheid (lees: ons allen) worden gesubsidieerd?

Maar dat dient het algemeen belang, kinderopvang dient alleen het eigen belang.

quote:

Je doet net alsof de zorg (meer speciaal, de zorg voor kinderen) iets minderwaardigs is. Alsof je alleen maar je steentje aan deze samenleving bijdraagt als je zakenman bent of zo? Jij is (super-)macho?

Dat doe ik helemaal niet, ik vind alleen dat de samenleving niet moet opdraaien voor priveproblemen.

quote:

Maar realiseer je je niet dat nederland er heel wat slechter voor zou staan als alle vrouwen (want die nemen toch nog steeds de bulk van alle zorg, zowel binnen- als buitenshuis) op slag hun zorgtaken weigeren uit te voeren. Elke samenleving heeft zorgers nodig, zonder dat kan een samenleving simpelweg niet bestaan.

Klopt. Maar een samenleving kan ook niet functioneren zonder de mensen die het geld binnen brengen; moet je eens kijken hoe snel de boel instort als zij stoppen met werken. Onzinargument dus.

quote:

Persoonlijk vind ik dat dat een belangrijke taak is, waar best wat geld en status tegenover mag staan. Vooral omdat ik me terdege realiseer dat er een moment komt (hopelijk nog vele jaren niet) dat ik zo oud en hulpbehoevend ben dat ik zonder zorg in me eigen poep zit dood te gaan. Nou dan ben je wel dankbaar voor die hulp!

Ach, dankbaar zul je vast zijn dan, maar wil je het ook zelf betalen - ook als het heel erg duur is? Ben je bereid je huis op te eten voor die zorg?

quote:

[..]

ZUCHT! De praktijk is (grotendeels) als volgt: pa ziet een fris jong blaadje, kruipt bij haar in bed en heeft het hélémaal naar z'n zin (voelt zich "thebigboss"). Het komt natuurlijk uit en ma wordt (terecht) kwaad. Pa vindt het bij z'n nieuwe vriendin leuker dan thuis (ook logisch) en wil scheiden. Ma voelt zich besodemietert (ook zeer logisch) en wil dus ook wel scheiden. Maar nu!

Pa wil zoveel mogelijk z'n leuke nieuwe leventje leiden, want ja, die kids, ach...daar zorgt z'n ex wel voor. En bovendien, het is zo leuk om met je nieuwe vriendin lekker allerlei dingen te kunnen doen die je al járen niet meer kon vanwege al je verantwoordelijkheden en verplichtingen. Reizen, uitgaan, het complete zwitserlevengevoel. Pa voelt zich weer JONG!

Heb je persoonlijke ervaring ofzo? Je klinkt erg verbitterd. En natuurlijk loopt het weleens zo, maar andersom kan net zo goed; dan voel je je als man toch wel dubbel genaaid: je vrouw besodemietert je, je ziet je kinderen niet meer én je mag er ook nog eens voor betalen!

quote:

En om te voorkomen dat ie last krijgt van schuldgevoelens, wil hij wél héél betrokken en actief blijven bij het leven van de kids bij z'n ex. In concreto houdt dat in: eens in de 14 dagen de geweldig leuke papa uithangen (dat kan, want hij heeft verder geen omkijken naar ze), het andere weekend lekker kinderloos en dus zo vrij als een vogeltje in de lucht.

Probeer maar eens als man voor je kinderen te zorgen, die worden toch nooit aan je toegewezen. Die kant zit er ook aan.

quote:

Maar als het erop aankomt om iig in financieel opzicht te helpen, god beware me. Nee, dan geeft pa niet thuis. Want dan is ma opeens een "geldwolf" geworden, die "alleen maar erop uit is om me uit te kleden".

Is dat dan niet zo? De meeste mensen zijn in zulke situaties niet echt bereid meer rekening te houden met de redelijke belangen van de wederpartij, het wraakelement speelt ook een grote rol; en het recht biedt die ruimte aan de 'zwakke' partij.

quote:

Dat de verzorging van die kids ook ZIJN verantwoordelijkheid is....tja, dát wil pa niet weten. Want elke cent die naar z'n ex gaat (lees: zijn kids, maar dat wil hij dus niet zien), is een cent die ten koste gaat van hemzelf en z'n nieuwe vriendin....

Het is vaak het enige drukmiddel van de man, lullig voor de kinderen inderdaad, maar probeer je eens te verplaatsen in die positie. En uiteraard zijn er ook gewoon klootzakken, daar heb je helemaal gelijk in.

quote:

Op woensdag 28 maart 2007 09:19 schreef stopnaald123 het volgende:

[..]

Als je twijfelt over je vaderschap is een DNA-test de oplossing.
Als het vaderschap vaststaat, moet je niet lullen maar dokken!

Ik vind dat de ouder die persé de kinderen toegewezen wil krijgen na de scheiding verantwoordelijk is voor de kosten van het levensonderhoud van de kinderen.

quote:

Op woensdag 28 maart 2007 10:23 schreef Diederik_Duck het volgende:

[..]

Maar kinderopvang is geen eerste levensbehoefte. Waarom zou de samenleving daar dan voor moeten opdraaien? Overigens: eten ed (toch wel een eerste levensbehoefte) moeten ouderen en kindern toch ook zelf betalen, en terecht natuurlijk.
[..]

Er worden banen gecreeerd inderdaad, maar het zijn banen die in de private sector blijkbaar geen bestaansrecht hebben. Zeer onwenselijk dus.
[..]

Maar dat dient het algemeen belang, kinderopvang dient alleen het eigen belang.
[..]

Dat doe ik helemaal niet, ik vind alleen dat de samenleving niet moet opdraaien voor priveproblemen.
[..]

Klopt. Maar een samenleving kan ook niet functioneren zonder de mensen die het geld binnen brengen; moet je eens kijken hoe snel de boel instort als zij stoppen met werken. Onzinargument dus.
[..]

Ach, dankbaar zul je vast zijn dan, maar wil je het ook zelf betalen - ook als het heel erg duur is? Ben je bereid je huis op te eten voor die zorg?
[..]

Heb je persoonlijke ervaring ofzo? Je klinkt erg verbitterd. En natuurlijk loopt het weleens zo, maar andersom kan net zo goed; dan voel je je als man toch wel dubbel genaaid: je vrouw besodemietert je, je ziet je kinderen niet meer én je mag er ook nog eens voor betalen!
[..]

Probeer maar eens als man voor je kinderen te zorgen, die worden toch nooit aan je toegewezen. Die kant zit er ook aan.
[..]

Is dat dan niet zo? De meeste mensen zijn in zulke situaties niet echt bereid meer rekening te houden met de redelijke belangen van de wederpartij, het wraakelement speelt ook een grote rol; en het recht biedt die ruimte aan de 'zwakke' partij.
[..]

Het is vaak het enige drukmiddel van de man, lullig voor de kinderen inderdaad, maar probeer je eens te verplaatsen in die positie. En uiteraard zijn er ook gewoon klootzakken, daar heb je helemaal gelijk in.

Ik moet nu helaas weg, maar ik kom graag later met een uitgebreide reactie oke?

quote:

Op woensdag 28 maart 2007 10:20 schreef CANARIS het volgende:

[..]

Dit is dus de grootste lariekoek die ik ooit heb gehoord.

Kinderen hebben is een verantwoording voor het leven. Misschien een potsierlijke ouderwetse gedachte in het banale Nederland , maar het is nu eenmaal zo . Wanneer ouders besluiten te gaan scheiden zijn apriorie de kinderen het eerste slachtoffer. Wanneer dan ook nog de vermogendste (wat in 90% de vader is ) zonder enige verplichting zijn nieuwe leven kan gaan leiden en alle verplichtingen bij de moeder blijven , zijn de kinderen ook nog financieel het slachtofer.

Want de voorstelling met 3 kinderen ook nog een normale baan te hebben EN de kinderen iets te kunnen bieden , is niet alleen bespottelijk het is ook nog oliedom.

Apelleren aan de vrijwiligheid is zelfs gevaarlijk.
Het zijn juist de egoistische vaders en moeders voor welke een wetgeving überhaupt nodig is. Waren alle vaders en moeder verantwoordingsbewust hadden we geen wetgeving nodig. Je zult de kinderen de kost moeten geven die zelfs nu , bij deze wetgeving geen cent van hun vaders zijn en daar behoorlijk onder leiden.

Ik denk dat wij het precies met elkaar eens zijn.

Maar kunnen moeders moreel gezien verwachten dat de vader voor de kinderen betaalt wanneer zij hem geen toegang tot ze geeft? Dat is namelijk ook vaak een probleem bij scheidingen, wat omgangsregelingen betreft zijn vaders bijna automatisch de lul.