Nichtje Mirte (2 jr, 3 mnd) moest naar de kapper.
Mijn zus had haar op de ochtend voorbereid dat ze "als het donker werd" naar de kapper ging. Mirte was hartstikke blij, kon de hele dag over niets anders praten, mijn zus had geen idee waarom. Tot ze uiteindelijk bij de kapper kwamen. Mirte komt binnen en roept keihard door de zaak: "Jaaaaa... Mirte koekie!" Dat wist ze dus nog van de vorige keer
En vervolgens kreeg ze een schort om en na de knipbeurt vraagt Mirte, doelend op het schort: "Mag grote slabber af?"
Ik werk als juf en zou eigenlijk een boekje moeten bijhouden met de allerleukste opmerkingen van kinderen, ik hoor ze bijna dagelijks...
Degene waar ik het meest om heb moeten lachen is deze:
Ik was met mijn kleutergroep op bieb-bezoek.
De biebjuf had net een verhaal voorgelezen en stelde nu wat vragen aan de kinderen.
Zo ook de vraag: "wie weet wat het verschil is tussen een boek kópen en een boek lénen", waarop Dinant (4) heel serieus antwoordt: "Als we een boek kopen, mogen we het meteen houden. Als we een boek lenen in de bieb moet papa het eerst nog even kopieren..."
Geloof me, de bieb-juf, de aanwezige ouders en ikzelf hebben een kwartier kromgelegen.. en Dinant ons maar vragend aankijken waarom we zo moesten lachen...