Jaja, wij zijn ook weer in den landen.
Leek me wel leuk om even in het kort (als dat lukt) te vertellen hoe we het gehad hebben. Dus een klein reisverslagje over onze vakantie met onze kid. Bestemming: Een camping aan de rivier de Tarn in Zuid-Frankrijk.
Ik moet zeggen dat ik met verbazing heb gekeken hoe goed Léon zich gehouden heeft de 1200 km die we moesten rijden. Niet veel geslapen en toch lekker rustig achterin zitten kijken naar buiten en een beetje spelen. Het was de bedoeling om tussen de 800 en 1000 km ergens te overnachten, zodat we tegen 16.00 uit de auto zouden zijn. Ookal hadden we regelmatig lange stops leek ons dat voor Léon wel prettig. Maar hij hield zich zo goed en de reis ging zo voorspoedig dat we om 19.00 op een paar km na aankwamen op onze eindbestemming. Daar hebben we een hotelletje gepakt en zijn gaan eten.
Onderweg kwamen we mijn schoonzus en haar familie achterop. Die waren een dag tevoren vertrokken met de caravan via de RN dus waren wat trager. Dus gestopt bij een tankstation om iedereen te begroeten. LEUK!!
Wat gebeurde er?
Léon was over de grond aan het kruipen en we hadden zijn 3 neven al gewaarschuwd wat voorzichtiger te zijn. Maar toch keek de jongste van 3 niet uit en struikelde over Léon zijn benen. Hij wilde zich nog corrigeren, maar dat was al helemaal geen goed idee. Hij belandde zo met zijn gat op Léon zijn hoofd.
Een behoorlijke nare schaafwond had hij en zijn wang kleurde ook gelijk mee. Léon brullen en ik kon wel meedoen. Zoiets hadden we nog niet meegemaakt met hem, dus dan reageer je toch licht hysterisch. Maar schoonzus had dus al vaker dat varkentje gewassen en had de ontsmettingspray ('ne pie pas' zei de franse drogist; prikt niet) al bij de hand.
Neefje natuurlijk ook van de kaart. Maar ben nadat ikzelf bedaard was
bij hem gaan zitten, dat hij er ook niets aan kon doen.
Maar gelukkig is het daarbij gebleven en waren zijn neefjes geweldig met hem. Veel spelen en gek doen. Hij heeft niet aan het wondje gezeten, dus na een week viel spontaan het korstje eraf tijdens het 'kiekeboe' met zijn oudste neef. En alles wat je nu ziet is een lichtroze plek. Zijn wang was na een paar dagen al niet meer zo blauw. Maar wat schrikken zeg.
Door ws o.a. dit voorval en een andere omgeving en een rare dag, heeft Léon slecht kunnen slapen de eerste nacht in het hotel. (godzijdank zit je dan in een hotel en niet al in de tent) Sowieso, we sliepen op 1 kamer en het mannetje kwakkelt al een tijdje met zijn gezondheid en had die avond een enorme hoestbui waar Léon vreselijk overstuur van raakte. Dus toen heb ik hem uit zijn bedje gehaald en bij me gehouden om hem te kalmeren. Want sjonge wat was hij overstuur. Niet zo gek natuurlijk.
Goed, dat was het begin van de vakantie!
Daarna ging het allemaal een stuk beter. Léon had 's ochtends echt niet meer in de gaten dat hij die nacht zo gespookt had. Maar ik liep wel op mijn wallen toen.
Na aankomst op de camping is hij in de buggy in slaap gevallen toen wij de tent op gingen zetten. Wat een heerlijke tent!!
Mooi ruim en ook de hoogte was prima. De vaste kuip heeft ons de ene nacht dat het gehoosd heeft behoedt voor natte voeten. Dus geen gezeur met geultjes graven enzo.
Het enige wat ik deze vakantie gemist heb voor Léon is zijn aankleedkussen. Hij wilde nauwelijks stil liggen om te verschonen. Voor de rest niks gemist. Camping was ook van alle gemakken voorzien. Een baby/peuterruimte met badje etc.
Dat vond hij geweldig. Dan kwamen zijn neefjes kijken en dan werd het 1 grote kliederboel. Het enige nadeel is dat hij dat nu ook thuis doet.
's Middags ging Léon naar bed en sliep heel goed ondanks de hitte en het campinggeroezemoes. Alleen 's avonds vond ik het lastig om Léon in zijn ritme te houden. We aten altijd 's avonds samen met mijn schoonzusje en haar gezin. Dus dan was het eik toch telkens Léon die zich moest aanpassen. Dat doe ik de volg. keer niet weer zo. Dan liever om de avond samen eten. Nu werd het toch vaak te laat en dan zit je zelf ook niet lekker. In het begin in ieder geval. Toen ik zag dat Léon het prima aankon, werd ik daar zelf ook wat makkelijker in.
Hij heeft heel veel aan de waterkant van de rivier gespeeld met zijn gietertje en schepje. Lekker kliederen met zand (zeg maar gerust modder
) en water. De rivier was behoorlijk koud dus er helemaal in vond hij niet echt geweldig.
We dachten dat het zwembad wel iets warmer zou zijn of tenminste het kinderbad maar nee hoor. Dus het bleef bij spetteren langs de waterkant. Maar hij heeft er enorm van genoten.
Het klinkt cliché en die haat ik zo, maar ze zijn ook altijd waar: Doordat hij zo genoten heeft van deze vakantie hebben wij dat ook. Ging veel te snel voorbij. We hadden er gerust nog 2 weken bij aan kunnen plakken.
Dus kamperen met kinderen en zelfs 1200 km ver is absoluut aan te bevelen.
voor de geinteresseerden voor foto's, even mailen