[Reisverslag] Een Baltische Citytrip

Van 15 juni tot en met 26 juni heb ik een reisje gemaakt naar een aantal landen rondom de Baltische Zee. Hierbij deel ik enige ervaringen en meningen met jullie, ter inspiratie voor een reis die je zelf ooit eens wil maken, of gewoon ter lering ende vermaek.

Alles wat hier staat is uiteraard mijn persoonlijke mening, je mag daar best kritiek op hebben, maar houdt het netjes. Vragen staat natuurlijk altijd vrij in dit topic, maar wellicht wordt je beter geholpen in één van de topics over de landen en steden zelf.

Zo zijn er topics over:
Estland/Letland/Litouwen - Baltische Staten
Estland !?
Wie wil mee naar Zweden?
Ik weet wat ontbreekt hier: Finland

en over:
Stockholm en
Helsinki

Goed, maar waar ligt dat nou, die Baltische Zee?
Nou hier dus:


En heb je nog andere leuke links?
Ja, bijvoorbeeld:
Stockholm tourist info
In your pocket travel guides voor Letland en Estland
Helsinki Tourism

Dag 0: de voorbereiding
Bij het plannen van deze reis had ik enige uitgangspunten:

maximaal twee weken.

Alleen op vakantie, ook niet in de steden die ik bezoek bekenden op gaan zoeken; dus voornamelijk tijd voor mezelf.

Maar wel plekken bezoeken waar veel mensen komen, dus steden en bijvoorbeeld festivals of volksfeesten

budget van ongeveer 1000 euro; een goede afwisseling tussen luxe en budget

En verder: een beetje cultuur (architectuur, muziek en geschiedenis, maar niet te veel, want het is wel vakantie), ontspanning (strand), wat beweging (wandelen, fietsen) en voor de rest mag het ook nog wel een beetje met werk te maken hebben (is toch ook een soort hobby).

En daar zat ik dan, met de landkaart voor me. Eén keuze was snel gemaakt; Stockholm: daar wilde ik nog naar toe. En het leek mij wel bijzonder om daar - of ergens anders in Noord-Europa - Midzomernacht mee te maken. Bovendien is de zomer eigenlijk het enige jaargetijde waarin je Noord-Europa goed kan bezoeken.

Dus begon het met goedkope vluchten zoeken naar Stockholm rond die datum. En vervolgens eens kijken waarnaartoe ik daar weer vandaan kon vliegen. Ryanair bood een vlucht voor 10 euro inclusief tax naar Riga aan. Dat leek me wel wat. Toen was de keuze voor Tallinn ook snel gemaakt. Nog even gedacht over St. Petersburg, maar omdat ik daar zeker 5 dagen wilde hebben en een (kostbaar) visum voor nodig zou moeten hebben, er maar van af gezien. Komt nog wel een andere keer.
En omdat Tallinn niet al te ver van Helsinki af ligt en ik die hoofdstad nog niet gezien had, ook maar besloten om daar naar toe te gaan. Mede geholpen door Blue1, dat betaalbare enkele reizen vanaf de Finse hoofdstad naar Schiphol aanbiedt.

En dus zag het reisplan er eind april zo uit:

15 juni Amsterdam – Stockholm (vliegtuig)
18 juni Stockholm – Riga (vliegtuig)
21 juni Riga – Tallinn (bus)
24 juni Tallinn – Helsinki (boot)
26 juni Helsinki – Amsterdam (vliegtuig)

Gelijktijdig hiermee ben ik gaan zoeken op internet naar wat hostels en hotels voor die dagen. Door de vroege planning was er plek genoeg, maar de prijzen vielen nogal tegen. Toch is het uiteindelijk gelukt om voor niet al te veel geld te overnachten in de volgende hotels en hostels:

Stockholm: Vandrarhem Fridhemplatsen
Riga: Zitnanems Nams in Jurmala
Tallin: City Guesthouse
Helsinki: Heo Hostel

Met dit alles geboekt of gereserveerd was het een kwestie van eens gaan kijken wat ik in die steden wilde gaan doen. Met ‘The Rough Guide Baltic States’ en de Lonely Planet van Stockholm zocht ik één en ander uit. Van vrienden hoorde ik dat Tallinn maar een klein stadje was, zoiets als Delft, dus zocht ik alvast uit hoe ik in Tartu zou kunnen komen in één dag of wellicht nog een vliegreisje naar Kuressaare zou kunnen ondernemen (www.airlivonia.ee).

En toen na een paar avondjes internetten zag het financiële plan er dus zo uit:

Amsterdam - Stockholm Arlanda (Sterling, 68 euro)

Stockholm Arlanda - Stockholm City (Arlanda Expres 20 euro)

Stockholm City - Skavsta (Flybussarna, 15 euro)

Stockholm Skavsta - Riga (Ryanair, 35 euro)

Riga - Jurmala Beach (taxi 12 euro)

Jurmala - Riga v.v. (trein, 1,20 euro)

Riga - Tallinn (bus, Eurolines 12 euro)

Tallinn - Helsinki (boot Linda Line, 24 euro)

Helsinki - Vantaa Airport (bus, 3,40 euro)

Helsinki - Amsterdam (Blue1, 102 euro)
Ofwel bijna 300 euro reiskosten

en daarbij nog:

Stockholm: Vandrarhem Fridhemplatsen (3 nachten, 127 euro)

Riga: Zitnanems Nams in Jurmala (3 nachten, 78 euro)

Tallin: City Guesthouse (3 nachten, 97 euro)

Helsinki: Heo Hostel (2 nachten 55 euro)
Ofwel 357 euro overnachtingskosten.

Tot zover de voorbereiding.

quote:

Op vrijdag 8 juli 2005 15:09 schreef Litman het volgende:
Ja ja kunnen we misschien even fast-forward naar je ontmoeting met de Zweedse kroonprinses en de daaruit voortvloeiende plastische beschrijvingen van hetgeen volgde?

das de cliffhanger voor dag 2

quote:

Op zaterdag 9 juli 2005 14:06 schreef UIO_AMS het volgende:
Hoe lang duurde de rit van Stockholm naar Skavsta eigenlijk?

90 minuten

Dag 1 Inpakken en op reis

Het nadeel van op woensdag aan je vakantie beginnen, is natuurlijk dat je op dinsdag nog gewoon moet werken. Wat te eten en te drinken voor onderweg had ik al eerder gehaald, maar inpakken was er nog even bij ingeschoten. Dus dan maar vroeg opstaan. In een kleine twee uur zat alles in m’n tas wat er in zou moeten zitten. Wetende dat ik altijd één ding vergeet, denk ik niet verder na en stap de deur uit richting tram, metro en trein. Wat ik vergeten ben, blijft altijd een verrassing, dus ik ga er maar niet verder over nadenken. Zolang ik m’n paspoort en reisplan maar bij me heb, kom ik de komende dagen wel door.

Onderweg naar Schiphol kom ik al een groep toeristen tegen die ik de komende dagen niet hoop tegen te komen: luidruchtige Amerikaanse jongeren. Zij waren - hoe kan het ook anders – onderweg van Brussel naar Amsterdam om daar de coffeeshops te gaan verkennen.

Het inchecken en de vlucht naar Stockholm verliepen zonder grote vertraging, maar niet helemaal zoals ik het gepland had. Daarover lees je meer hier. Overigens is het – wanneer Transavia eind augustus met hun vluchten naar Stockholm stopt – wel de enige low-cost mogelijkheid nog om een enkele reis Stockholm te krijgen. Het heeft dus wel een klein nadeel van een overstap.

In de tijd die ik nog op Kopenhagen Airport heb, heb ik nog wat te eten kunnen kopen van m’n laatste verdwaalde Deense Kronen; bij mijn laatste vertrek uit Kopenhagen zei ik nog dat ik niet eerder wilde terug komen dan dat Denemarken de Euro had ingevoerd ( waarop mijn Deense vrienden zeiden dat ze me snel weer terug wilden zien). Nu weet ik ook zeker dat ik geen muntje meer over heb.

Vanaf Kopenhagen was het weer vertrek richting het zuiden, om met een linkerbocht langs het vliegveld en de Øresundsbrug over het dichtbeboste Zweden richting Stockholm te vliegen. Hier een nadering vanuit het noorden dus een mooi uitzicht over de stad, die veel groter lijkt dan ik me voorgesteld had; een groene stad met suburbs zover het oog reikt.

Om 17.20 stap ik in de Arlanda Express die me in 20 minuten naar het centraal station van Stockholm brengt. Alvast in de trein uitgezocht waar ik naar toe moet lopen voor het hostel en schat in dat de 20 minuten lopen wel erg optimistisch gesteld zijn. Zeker nu de thermometer rond de 25 graden aangeeft.

Eenmaal buiten het grote station van Stockholm zie en hoor ik veel verkeer. De eerste indrukken zijn niet echt die van een mooie waterrijke stad, maar dat verandert al snel als ik een stukje richting het water en verder naar het stadhuis loop. Ik loop het eiland Kungsholmen op en merk meteen dat Stockholm ook nog enig hoogteverschil kent. Na een klein half uur ben ik in het hostel, dat weliswaar in een levendige buurt lijkt te liggen, maar niet echt in het centrum. Er zijn een paar supermarkten in de buurt en vele kleine restaurantjes, waar je voornamelijk pizza en kebab kan krijgen.

Veel trek heb ik niet, dus ik haal wat te eten bij de supermarkt en ga in het park bij het water zitten. Daar ben ik niet de enige; werkelijk het hele grasveld zit vol met jongeren die drinken, eten, zingen en spellen spelen (iets met houten blokken, waarvan ik de bedoeling niet echt begrijp). Een enkeling duikt het water in, om er binnen enkele tellen weer verkleumd uit te komen. Genoeg voor vandaag, besluit ik, en loop nog een stukje langs het water en terug naar het hostel. Het is inmiddels al weer 23.00 en het begint eindelijk donker te worden.


_{Ralambshov (park nabij hostel)}

Dag 2 Ga je mee verdwalen...

Omstreeks 2.30 wordt ik wakker… het is al bijna licht buiten.dus ik denk dat het een uur of 6 is en wordt een uurtje later weer wakker met het idee dat het tijd wordt om op te staan. Hmm, blijkbaar was het dus toch verstandig geweest om de verduisterende rolluiken te gebruiken in plaats van alleen de gordijnen. Ik slaap nog een paar uurtjes om om 7.00 te bedenken dat het misschien wel een goed idee is om te gaan hardlopen door het nabijgelegen park. Zo gezegd, zo gedaan en ik blijk niet de enige. Het is nog net niet de marathon, maar het hele park loopt vol met mensen met hetzelfde idee. Na ruim een half uur bedenk ik me dat ik de rest van de dag ook nog wel wat zal lopen, dus ga terug naar het hostel.

Ik pak de Lonely Planet nog eens erbij en bedenk wat ik de komende twee dagen allemaal wil zien en doen. Maar al snel besef ik me weer dat het vakantie is en me vooral niet moet laten leiden door een reisgids in een stad waar ik vrijwel zeker nog eens zal terugkomen. Bovendien is het mooi weer om het stadsleven te gaan bekijken in plaats van musea en andere oude gebouwen.

Aldus loop ik langs de Tunnelbana (de metro), waarvan ik ook besluit geen gebruik te gaan maken en zet koers richting het centrum. Dat die koers niet helemaal juist was, merk ik na een uurtje lopen als ik voor de Technische Hogeschool sta. Ondertussen wel veel van de stad gezien; parken, midgetgolfbanen, veel auto’s en zo mogelijk nog meer (blonde) vrouwen met kinderwagens, maar nog maar weinig water indeze stad die bekend staat als het Venetië van het noorden.


_{Teknika Högskolan}

Ik denk een stukje door het park af te kunnen snijden richting het Olympisch stadion, maar al snel kom ik er achter dat er geen echte paden door het bos zijn. Ik herinner me iets van het recht om overal door het bos te mogen lopen en zie wel was platgetrapte routes, dus ik loop in ongeveer de goede richting door. Totdat ik een groepje Zweedse militairen tegenkom…
En ja, probeer dan nog maar eens serieus de weg te vragen als er iemand met een halve struik op z’n helm tegenover je staat.
Het bleek slechts een soort van verstoppertje in het bos te zijn en na een paar minuten lopen ben ik het bos aan de goede kant weer uit om mijn voettocht te vervolgen langs het stadion en verder de binnenstad in.


_{Olympisch Stadion}

In de binnenstad is alles in gereedheid gebracht voor één van de grotere evenementen van het jaar: het Mayonnaise Open, ofwel de kampioenschappen jeux-de-boules.. Kungsträdgarden ligt vol met velden (of hoe dat ook mag heten), er is een veld met tribunes, een persdorp en een biergarten. Helaas heb ik niemand zien spelen, maar indrukwekkend was het wel.


_{Mayonnaise Open}

Verderop kom ik nog een fanfare tegen die een rondje maakt door het centrum en ik loop nog even de VVV binnen op de Hamngatan om te weten te komen wat er verder te beleven valt in de stad. Helaas geen interessante concerten of festivals.

Inmiddels is het tijd voor lunch en ik besluit dat ik vis wil… maar natuurlijk zijn er tientallen lunchplekken, die deze dag net geen vis hebben op het dagmenu of helemaal vol zitten. Bijna aan het einde van de Drottninggatan vind ik een vrijwel leeg terras bij een klein lunchcafé. De prijzen vallen ook nog erg mee hier in het centrum van Stockholm; voor zeven tot acht euro kun je hier al goed lunchen. Bij het lunchmenu dat op de borden staat is meestal ook één drankje inbegrepen.

Na de lunch nog weer even richting een park (Observatorielunden) gelopen – stadsparken zijn nooit ver weg in Stockholm blijkbaar – waar velen zich tegoed doen aan de zomerzon. Ik lees in de LP dat de toren van het stadhuis tot 17.00 geopend is, dus loop ik daar via het centrum heen.

Bij het lopen door de stad valt me op dat veel mensen soms op onverwachte momenten plots stil blijven staan; er blijkt dan weer een sms ontvangen te zijn of verstuurd te moeten worden. Vrijwel nergens op straat zie je mensen met elkaar praten; als je al iemand ziet praten dan is het door de telefoon. Maar nog liever sms’t de gemiddelde Zweed dus op de meest onmogelijke plekken. Ik voorspel dat Zweden het eerste land is waar sms’en in het openbaar wordt verboden ten gunste van de veiligheid.

Voor 20 Zweedse Kronen (2,2 euro) mag je de toren van het stadhuis beklimmen. Een stukje met de lift en wat trappen en hellingen later ben je boven en heb je een mooi uitzicht over Gamla Stan (de oude stad) en de rest van de stad.


_{Uitzicht over Gamla Stan vanaf stadhuis}

Weer beneden besluit ik dan toch maar eens een kijkje te gaan nemen op Gamla Stan. Alle verhalende gehoord hebbende had ik een mooi stukje oud Stockholm verwacht, maar werd ik geconfronteerd met honderden toeristen met de bijbehorende souvenirshops en restaurants. Nadat ik de hele dag nog geen typische toerist was tegengekomen (wellicht door de wat vreemde wegen die ik gegaan was), was dit een grote tegenvaller.
Na nog een rondje langs het koninklijk paleis ben ik snel het eiland weer af gevlucht en rustig richting hostel gaan lopen. Ik loop nog even langs de supermarkt voor wat eten en drinken. Ik kijk op de kaart en zie dat ik zo'n 30 kilometer gelopen heb vandaag. Dit keer val ik dan ook ondanks dat het nog licht is buiten snel in slaap.

quote:

Op dinsdag 12 juli 2005 16:05 schreef Litman het volgende:

Waar je met houten stokken blokken moet omgooien? Volgens mij heb je Kubb (kubb=houtblok) gezien. Ik heb het eens met wat Denen gespeeld in Australië. Het is een oud Vikingspel, wat vroeger met de botten van vijanden werd gespeeld.

Even gegoogled en er is zelfs een nl site met de spelregels: http://www.kubbspel.nl

Dank, dit maakt het allemaal een stuk duidelijker

quote:

Op dinsdag 12 juli 2005 20:13 schreef Firenz het volgende:
Kben wel benieuwd wat je van Riga vond. Ben er zelf ongeveer 2 maanden geleden geweest en ik vond het best wel tegen vallen. Weinig winkelmogelijkheden in de binnenstad die verder vol stond met banken.

Vond het inderdaad ook tegenvallen, gezien hetgeen ik er over gelezen had. Maar gelukkig zat ik daar in het fantastische Jurmala... daarover meer in het verhaal over dag 4 - 6 (nog in de maak).

Dag 3 Een koninklijke ontmoeting

Al weer vroeg staat de zon aan de wolkenloze hemel vandaag. Alleen lijkt het me beter dit keer niet de dag te beginnen met een rondje hardlopen. Want Stockholm is een perfecte stad om te fietsen. In de LP zie ik dat het Unesco-listed koninklijke paleis Drottningholm op typische fietsafstand is van het centrum. Bij de receptie van het hostel vraag ik waar ik een fiets kan huren; dat blijkt niet al te ver weg aan de Schleegatan te kunnen.

Daar aangekomen kom ik er achter dat de fietsverhuur pas om 10.00 open gaat en maar tot 17.00 geopend is. Tijd voor ontbijt dus. Ondanks dat de LP mij verteld dat er maar weinig plekken zijn waar je in Stockholm ontbijt kan krijgen, zit deze buurt vol met kleine ontbijtrestaurantjes en koffietentjes. Ook zitten er veel kappers, wat ook nog een optie is (als m’n haar niet goed zit, kan ik dan altijd nog zeggen dat het wel ‘Swedish design’ is). Ik besluit toch maar voor het ontbijt. Voor een kleine 6 euro laat ik me een ontbijt voorzetten met alles wat je maar kan bedenken; brood, kaas, paté, jam, knäckebröd, jus, thee, yoghurt, muesli etc. Niets te klagen dus en een goed gevulde maag voor een fietstocht.

Voor 14 euro krijg ik de hele dag een fiets mee met zeven versnellingen. De fietshandelaar wil natuurlijk nog uitleggen hoe het slot werkt en hoe ik moet fietsen, maar ik zeg dat ik uit Nederland kom en zelf bij een fietsenhandel heb gewerkt, dus dat dat wel moet lukken.

Ik zet koers richting het westen bij het koninklijk slot uit te komen. Nadat ik de eerste grote brug over ben wordt mijn aandacht getrokken door de bordjes Bromma Airport en Sundbyberg. Dat eerste is altijd leuk om te zien hoe ze hier een vliegveld in de stad hebben ingepast en van dat tweede weet ik zeker dat ik tijdens mijn studie iets gehoord heb. Dus verlaat ik de ingezette koers en ga naar Sundbyberg. Daar aangekomen zie ik niet direct iets wat bijzonder moet zijn, maar de grote appartementencomplexen met aanlegplaats voor je boot zijn wel de moeite van een foto waard.
Ik fiets nog iets door en zie op een kaart dat er ook nog iets van een Olympisch stadion moet zijn. Dat kan ik uiteindelijk ook niet vinden, maar ik kom wel in het echte 6o’er jaren suburbia van Stockholm terecht. Waarom ik hier nu uiteindelijk ben geweest weet ik nog steeds niet, wel las ik later dat Sunbyberg het dichtsbevolkste stukje Zweden is. Misschien dat ik dat ooit heb onthouden.


_Sundbyberg

Ik pak de kaart erbij en probeer terug te fietsen richting het Koninklijk Slot. Dat moet dan wel via het vliegveld. Aan de rand van het vliegveld zie ik een historisch vliegtuig staan. Ook maar even een foto van maken. Terwijl ik dat doe komt de piloot op me af gelopen en begint uiteraard allerlei verhalen te vertellen over het vliegtuig. Ik vertel dat we er in Nederland ook nog een paar hebben rondvliegen en dat het goed is dat er iemand is die ze in de lucht houdt. De man vertelt enthousiast verder en geeft me nog wat folders en foto’s mee.


_{DC-3, een voormalige C47 van de Zweedse Luchtmacht}

Ik vervolg mijn weg langs vliegveld, golfbaan en buitenwijk en kom zonder verder oponthoud aan bij Drottningholm


_{Drottningholm, koninklijk slot}

Nadat ik de dag voor mijn vertrek onze eigen koningin al van (iets te) dichtbij had gezien (maar dat is een ander verhaal), was het vandaag de eer aan kroonprinses Victoria om mij te ontmoeten (of andersom). Terwijl ik naar het koninklijk paleis loop (fietsen is hier niet toegestaan) valt het mij op dat er wel erg veel mensen naar mij kijken. Als ik even achterom kijk dan weet ik plotseling dat ze niet naar mij keken maar naar de persoon achter mij. Niet dat ik de Zweedse kroonprinses met bril direct herken, maar ik begreep wel dat zij een bijzonder iemand moest zijn. Ze zag er ook niet zo uit als op één van de vele foto’s die in de souvenirshop worden verkocht, maar dat kwam waarschijnlijk omdat ze net terugkwam van een staatsbezoek aan Turkije. Van een ontmoeting was dus niet echt sprake; we keken elkaar even aan, maar hebben elkaar niet gesproken. Op dit moment bedenk ik mij wel wat het ene voorwerp is dat ik vergeten ben: een taalgidsje Zweeds. (die ik dan ook later thuis onder de bank terugvind) In de souvenirshop voor het thuisfront toch nog maar een ansichtkaart van de beide prinsessen gekocht.


_{royalty spotting}

Na een rondje door de paleistuin, langs het chinees paviljoen en het slottheater en een hapje en een drankje bij het plaatselijk café is het tijd om terug te gaan fietsen richting het centrum. Ik neem mezelf voor om wat sneller te fietsen om zo snel aan de andere kant van Södermalm uit te komen. Mijn voornemen verdwijnt al snel als ik merk dat het én vrij warm is én de weg die ik gekozen heb niet geheel vlak is. Bovendien rijd ik door een buurt (Nockeby) die Zweedser dan Zweeds is… veel blauwe en gele houten huizen die te mooi zijn om snel langs te fietsen. En dan kom ik uiteindelijk ook nog langs een strandje aan de rand van Appelviken. Daar stop ik dus nog maar even bij de supermarkt om twee flesjes drinken te kopen… voor ruim 5 euro (even niet opgelet wat ik kocht, de rest van de prijzen vallen me heel erg mee).


_{Appelviken, Zweeds huis}

Ik fiets iets te snel door en mis de afslag naar Essingen, maar er blijken gelukkig meer bruggen te liggen dan het kaartje in de LP aangeeft. Ik rijd weer een stuk door een park en begin nu ook te twijfelen of er in Zweden niet een verbod moet worden ingevoerd voor vrouwen om zich binnen 10 meter van het fietspad van hun kleding te ontdoen en in ondergoed te zonnebaden (het zou een BHFH topic kunnen zijn). Ik blijf verder op het fietspad letten en rijd vrij snel door over de brug van Traneberg naar Kungsholmen naar Södermalm.

Helemaal op de oostpunt van Södermalm vind ik het transportmuseum, dat ik toch dan weer niet links kan laten liggen (ondanks dat het met werk te maken heeft). Ik ben de enige bezoeker, dus ik loop in een half uur langs de oude trams, bussen en andere vervoermiddelen en koop nog wat in de souvenirshop voor op kantoor. Ik vervolg mijn weg langs Slussen en de oude stad. Aan de andere kant van het water zie ik Skansen en Djurgarden – twee plekken die op mijn lijstje stonden van must-see’s – en bedenk me dat het een mooie reden is om ooit weer terug te gaan naar Stockholm.


_Slussen

Ik breng de fiets terug, haal wat te eten in de supermarkt en ga terug naar het hostel. Om een uur of 22.00 bedenk ik dat het vrijdagavond is en er vast wel iets te beleven moet zijn in de stad. Ik had gelezen over het eindfeest van de Mayo Open, maar verder niet echt iets bijzonders in de uitgaanskalender zien staan. Via een alternatieve route loop ik naar het centrum. Ik loop langs een studentenfeest waar net de karaoke is begonnen en een café waar een band U2 speelt en de zanger denkt dat hij Bono is, ondanks dat hij Vertigo met een Zweeds accent zingt (deed me een beetje denken aan de Muppet’s Swedish Chef).

Wederom valt het me op dat de mensen die op straat lopen allemaal stil zijn, tenzij ze in een telefoon praten. Het centrum ligt er verlaten bij; zelfs een gratis feest in een grote hal nabij Segelstorg trekt geen bezoekers. Het is inmiddels 23.30 maar nergens hangt een echte feeststemming; het is ook niet duidelijk waar mensen naar toe gaan. Ook het Mayo-terrein ligt er verlaten bij, maar de restaurants en café’s er rondom zitten wel vol. Uiteindelijk loop ik langs een aantal clubs waar lange rijen 16-20 jarigen staan te wachten tot ze naar binnen mogen. Toch mist er een bepaalde sfeer in de stad, voornamelijk veroorzaakt door het beperkt aantal mensen dat over straat loopt.

Ik loop terug naar het hostel en zie dat het om 0.30 nog altijd tegen de 20 graden is…. Morgen naar Riga, hopelijk daar ook goed weer. Na meer dan 50 km fietsen en bijna 10 km lopen zal het wederom geen probleem zijn om te slapen.

quote:

Op donderdag 14 juli 2005 15:08 schreef Gert het volgende:
Op naar de wodka-slempers (Riga)?

Yep, vanavond weer verder (de laatste resten Letse wodka zijn gisteren opgedronken )

quote:

Op donderdag 14 juli 2005 15:35 schreef Litman het volgende:
Loopt de koninklijke familie in Zweden zonder lijfwachten rond? Ik ben Maxima wel eens tegengekomen in Amsterdam, maar die had zeker 4 lijfwachten bij zich.....

Ja, dat kleine stukje van auto naar voordeur (waar ook de paleiswacht al weer staat) vertrouwen ze het wel denk ik.