quote:
Op dinsdag 22 maart 2005 19:26 schreef Troel het volgende:Naar wat ik begrepen heb is de scopinario niet de rest van je leven naar de chirurg gaan enzo. Dat ligt denk ik vooral bij de maagband omdat dat natuurlijk steeds veranderd.
Maar misschien heb ik het verkeerd.
In ieder geval wil ik wel op korte termijn bellen. Maar jeetje, ik wist niet dat die stap zo groot was. Ik zit daar tegenaan te hikken en hoop eigenlijk dat Rewimo wil bellen, maar ik denk eigenlijk dat zij het ook een grote stap vindt
Dat zou kunnen hoor Troel, maar dat weet ik ook allemaal niet. Omdat ik idd nu alleen de band heb. Bij GBP hoor ik het wel over 5 weken denk ik..
En ja de stap is ook erg groot. En zeer ingrijpend. Soms beslissen de artsen waar jij geschikt voorbent. En heb je niet de keuze altijd.
Ik heb altijd gedacht dat de "band" het was voor mij. Maar gezien mijn maagproblemen. Kom je soms terug op dingen. En ben ik idd bereid om verder te gaan.
Tussen het nadenken over de band en de band krijgen heeft bijna 2 jaar tussen gezeten. Met name omdat zorg verzekeraar in eerste instantie moeilijk deed. Of ik iig eenverkeerde persoon heb gesproken. Toen eenmaal bleek dat het WEL vergoedt werd. Ging het ook ineens erg snel. Was in 2002 een half jaar na nadenken, naar huisarts gegaan. Toen 3 maand gewacht met bellen naar zorg verzekeraar. Brute nee gehad. Weer erg lang gewacht. Zag dat mijn zorgverzekeraar online functies kreeg. Heb toen een email naar keuringsarts van zorgverzekeraar gestuurt met de vraag waarom het niet vergoedt werdt. Leeftijd gewicht bmi en klachten mee gestuurt ik had de volgende dag een telefoontje van ze dat het wel werdt vergoedt. En hun hebben mij geholpen met het zoeken naar een ziekenhuis met minst lange wachtlijst. Want er waren ziekenhuizen die ik had gebeld die geen patienten aanamen omdat wachttijd 4 jaar was. (niet normaal eigenlijk).
maart (dacht ik) 2003 naar chirurg. Daarna alle onderzoeken en gesprekken. 5 sept. 2003 was ik eigenaresse van een maagband!
pfft wat wil ik dus zeggen.. het gaat vaak niet in 1 keer goed. Maar zet door als je zeker weet dat je dit wilt! Want dan is het handig om nu al uit te zoeken. Wanneer je zorg verzekeraar je helpt, vergoedt, moet je voor en na traject? Mag je uitwijken naar Belgie? Zijn vaak al dingen die je nu al beetje kan onderzoeken. Doet je zorgverzekeraar aan wachtlijst bemiddeling?
Je kan ziekenhuizen gaan opsnorren op internet. Bellen en informeren naar de wachtlijsten.
Zoek de vele sites op die hierover gaan. Overweeg alle verschhillende operaties. En probeer te bedenken welke het beste bij jou zal passen. Vraag mensen de oren van de hoofd af. Heb ik ook allemaal gedaan toendertijd. En dat heeft mij enorm geholpen.
Ik ben nu vrij zeker over de GBP , maar ik kan je vertellen dat ik het DOODENG vindt!! Ik schijt alle kleuren nu alleen al bij de keuze. Ik heb alle schrik om nog een operatie te ondergaan. Terwijl ik nu ook over 3 weken alweer wordt geopereerd (herstel operatie van mislukte buikcorrectie) En twijvel, zoveel twijvel. Mijn hoofd loopt soms helemaal over. Je leven wordt best wel op de kop gezet door dit soort dingen. Maar ook echt wel veel positieve dingen hoor!!!
Ik kan weer mee winkelen, pretparken in, in de vakantie in Tsjechie de bergen in. Hele dagen wandelen. enz enz. Mijn kids zijn enorm trots op mij. Als ik nu foto's zie van zomer 2003 dan ga ik helemaal dit:
doen. Mijn dochter (14) is echt enorm trots. Ze wil graag dat ik weer met dingen mee ga. Dat ik bij ouders van haar vrienden binnen kom. Ze wil met mij showen. En dat maakt zo enorm veel goed!!!
En ik kom veel meer uit mijzelf de deur uit. Oke het kost af en toe nog wel moeite. Maar ik kom er wel. Nou dat was dus weer een heel verhaal.. Maar Rewimo en Troel, als jullie zeker zijn. Zet de stap. De meesten zijn achteraf gaan afvragen waarom ze dit niet eerder hadden gedaan. Dat zinnetje kom je in de meeste verhalen wel tegen.
Oke, er zijn ook verhalen wat geen suc6 verhalen zijn overigens. Overal worden er wel eens fouten gemaakt, of slaat iets niet goed aan. Of krijg je problemen met het 1 of het ander. Maar dat is bij alle operaties. Er zijn risico's. Ook die moet je wel overdenken. Want je gaat wel met overgewicht een narcose in. Ik had zelfs een brief bij mijn vader in de kluis liggen. Voor het geval ik er niet uit kwam. Die is ongeopend later verbrand. Dat soort dingen ga je dan wel ineens overnadenken. Er schiet mij elke keer wat meer te binnen.
Als jullie het zat zijn.. Gewoon zeggen dan kap ik ermee