Zwangerschap en geboorte deel 1862

Gefeliciteerd met je dochtertje IMA!

Hier weekwissel; 36 weken vandaag.

IMA en gezin gefeliciteerd

Van harte gefeliciteerd IMA!

Gefeliciteerd IMA! Mooie naam heeft ze

Ik heb iets te hard gewerkt vandaag en dat voel ik in mijn bekken, maar het kamertje krijgt langzaam vorm en daar word ik wel heel blij van! Vandaag oa een lamp en gordijnen gekocht, wiegje neergezet en kast voor peuter afgemaakt, zodat zijn oude kast ook naar de babykamer kon.

Hebben jullie ook wel eens dat je echt ineens zwaar opzwelt met dit weer?

Vriendin heeft ineens amper enkel/knieën/voeten meer, allemaal kwabjes... Houdt soms zo ineens zoveel vocht vast..

I killed the topic.

Gefeliciteerd IMA Wat een prachtige naam!

Vocht, herkenbaar
Ik heb al afscheid genomen van mijn trouwring

Ik ga vandaag genieten van mijn allerlaatste dagje zonder kinderen in huis. De oudste gaat vandaag voor het laatst naar de bso. Dus mijn plannen: babywasje - Netflix - babywasje - Netflix

quote:

Op zondag 29 juli 2018 17:53 schreef Limone het volgende:
Gefeliciteerd IMA! Dat ‘s ochtendsvroeg bevallen lijkt mij zo magisch: dat iedereen slaapt en alleen een paar mensen weten dat je iets heel bijzonders aan het doen bent. Hoop dat het een fijne bevalling was!

Is het ook.

Gefeliciteerd, IMA!

Hier valt het goed mee qua vocht; maar ja met deze hitte is het echt niet abnormaal dat je opzwelt Verkoelend voetenbadje doet bij mij veel goeds

Nou weekend België overleefd. Wat een verademing qua weer in vergelijking met hier (buurt eindhoven.. binnenland... België wonen mijn ouders meer aan de kustkant dus frisse zee-wind..). Zaterdag en zondag veel buiten gezeten; heerlijk in de wind met 25 graden. Gisterenmiddag weer naar huis en uiteindelijk bij 29 graden en benauwd weer thuis gekomen huuuu
Verder wel last van bekken... Niet alleen van het vele zitten/vele 'verplichte' bezoeken; maar in auto zit het toch niet handig meer voor zo'n lange tijd

Qua opmerkingen: Tink; het is net alsof mensen hun filter kwijt zijn lijkt het af en toe wel Ik kwam dus bij mijn Belgische familie.. Echt meer dan maand niet gezien en zowel mijn moeder als schoonzus zeiden: Maar je bent toch helemaal niet dik...?
En ik dacht: Waaaarrrr komt dit vandaan..? Dus ik tegen mijn ma: Euh.. hoezo zou ik dat wel zijn dan?? Zegt ze: Nee nee ik bedoel gewoon dat je niet dik bent maar mooi zwanger en je mooi naar voren draagt. Toen ze ook nog eens naar de kilo's vroeg wat er bijgekomen zou moeten zijn; snauwde ik een 'weet ik veel' naar haar neus.. Man man man.. meer dan een maand niet zien en dát is zowat de eerste opmerking die ze maakt
Dus ja de mensen bedoelen het idd goed; het komt er alleen zo vreselijk fout uit imo en ik kan het momenteel niet filteren dus ga gelijk in bitch-modus En dat 'snappen' ze niet lijkt het... Wat is er mis met een 'wat zie je er goed uit/oh wat heb je een mooie buik/wat ben je prachtig zwanger/etc etc......'

Van harte gefeliciteerd IMA! .

En welkom OT!

Opmerkingen van anderen. Ja, heel erg stom. Maar ik heb mezelf voorgenomen om de volgende keer te reageren in plaats van niks zeggen en me er dan dagen ellendig over te voelen. Als het lukt tenminste... Want het overvalt me vaak enorm. Zou toch fijn zijn als mensen hun opmerkingen gewoon voor zich houden, pff. Tink, je bent in ieder geval mooi zwanger! .

Ik voel me inmiddels een Chinese dumpling door het vocht dat ik vasthoud .

Gisteravond de ene harde buik na de andere, heel warm op de kamer en eerder op de avond een ontsnapte labradoodle proberen te vangen. Ik was echt even heel boos en gestresst . Na een uur lukte het me, maar ik denk dat de harde buiken het gevolg zijn geweest.

Om even de andere kant te belichten. We zijn 2 weken na de bevalling. Mijn vrouw was 10kg aangekomen, en daar zijn er nu nog 2 van over. Ze woog 58 voor de zwangerschap, op haar zwaarst 68, en nu net gemeten weegt ze 60.

Ik ben er zelf een beetje verbaasd over, maar rouwig ben ik er niet om

quote:

Op maandag 30 juli 2018 10:43 schreef CoolGuy het volgende:
Om even de andere kant te belichten. We zijn 2 weken na de bevalling. Mijn vrouw was 10kg aangekomen, en daar zijn er nu nog 2 van over. Ze woog 58 voor de zwangerschap, op haar zwaarst 68, en nu net gemeten weegt ze 60.

Ik ben er zelf een beetje verbaasd over, maar rouwig ben ik er niet om

Ik snap niet zo goed hoe dit de andere kant belichten is, maar dat geeft niks Fijn voor je vrouw iig.

Ik heb verder geen last meer van de opmerking, alleen op het moment zelf vond ik hem echt even niet leuk. Inmiddels zit ik alweer op kantoor en daar krijg ik alleen maar opmerkingen als 'wow, jouw buik is gegroeid zeg!' en 'wat draag je mooi naar voren' en daar kan ik prima mee leven

In de winter en het voorjaar was ik nog blij met m'n lange zwangerschapsspijkerbroeken met lekker warm buikbandje, nu vervloek ik die band Heb geen andere lange broeken om aan te doen naar werk en voor die twee weken vind ik het ook wat overdreven om nieuwe broeken te kopen, maar man wat een opvliegers heb ik en wat versterken die broeken dat zeg. Hele dag loop ik met een rood hoofd rond. Niet verwacht dat zwanger zijn ongeveer voelt als de overgang.

Vocht, check. Mijn enkels zijn permanent verdwenen en mijn ringen pas ik ook écht niet meer. Als ik ff kan lig ik met mijn voeten omhoog, anders kan ik aan t eind van de dag niet meer fatsoenlijk staan.

Ik krijg trouwens ook weer last van mijn gewrichten, vooral mijn polsen doen zeer als ik wakker word.
Lang leve de laatste loodjes kwaaltjes .

VKV: ik heb die opvliegers ook als ik naakt rondloop, is echt een hormonaal ding ook. Gaat weer een keer over. Ooit .

Tink; qua gewicht herken ik wel wat je zegt. Voor mijn eerste zwangerschap heb ik met veel inspanning 15 kilo verloren, om ze er tijdens mijn zwangerschap weer aan te zien vliegen. Uiteindelijk kwam ik in totaal bijna 30 kilo aan . En ik kon opmerkingen van anderen dan ook maar moeilijk hebben.
Maar, uiteindelijk waren die 30 kilo’s weg voor mijn verlof om was (ok, op 2 na ). Dus je lijf regelt dat ook zelf!

Dag dames graag kom ik mij melden. 27 jaar, woonachtig regio A’dam, sinds een jaar getrouwd.

Gister een testje gedaan en ik ben zwanger 😁. Uitgerekend via een app dat ik waarschijnlijk al 6 weken zwanger ben. Vanmorgen de huisarts en verloskundige gesproken en ik kan over 2 weken al terecht voor een echo. Zo veel zin in!
En nu meelezen ❤
Volgens de app is 12-03-2019 D-day

Welkom VFT en gefeliciteerd Nu spanning tot de eerste echo

Hier deze middag de groei echo; ben benieuwd! Schoonmoeder gaat een keertje mee, die is helemaal enthousiast om de kleine te zien

Welkom VenusFlyTrap! Lekker snel al een echo!

Ik heb geen last van vocht, maar wel last van hele moeie, zware benen. Iemand daar een tip voor? Het voelt alsof ik drie dagen Lowlands erop heb zitten, terwijl het maar een paar uur dierentuin met peuter was... Ik herken het niet van de vorige zwangerschappen.

Goeie tip was dat Priem, van Asos, een paar topics geleden. Ik moet voor huwelijken fleurige en kleurrijke jurkjes hebben en dat kunnen die Engelsen natuurlijk als de beste

Wat leuk dat je schoonmoeder er zo'n zin in heeft!

quote:

Op maandag 30 juli 2018 10:47 schreef Tink89 het volgende:

[..]

Ik snap niet zo goed hoe dit de andere kant belichten is, maar dat geeft niks Fijn voor je vrouw iig.

Ik heb verder geen last meer van de opmerking, alleen op het moment zelf vond ik hem echt even niet leuk. Inmiddels zit ik alweer op kantoor en daar krijg ik alleen maar opmerkingen als 'wow, jouw buik is gegroeid zeg!' en 'wat draag je mooi naar voren' en daar kan ik prima mee leven

Oh ik bedoelde daarmee eigenlijk dat wat er an komt, ook heus weer af kan, omdat (in mijn omgeving merkte ik dat iig) vrouwen dan wel eens zeggen van "nou, pfoe, ik wil mijn figuur straks wel terug, maar ze zeggen 9 manden op, 9 maanden af". Dat hoeft dus niet per se zo te zijn dan schijnbaar.

Mnooohhhhhhhhhh

Wat een plaatje IMA! Hoe vind grote zus haar kleine zusje?

Welkom VFT! Fijn over 2 weken al een echo!

Veel plezier bij de groeiecho Priem!

Loj; geniet van je dag me-time!

Vocht vasthouden heb ik pas sinds donderdag. Maar het valt nog erg mee, vooral m’n voeten. En m’n handen alleen tijdens wandelen, want dan hangen ze naar beneden.

Ik word een beetje gek van mezelf, ene moment vol energie en geduld. En het andere moment wil ik dat de bevalling NU door gaat zetten en voel ik me bleh omdat het niet zo is. Fijn die hormonen. Ik praat mezelf maar moed in dat het echt nog max 1.5 week is. Kan niet wachten om uk te ontmoeten en tegelijkertijd ga ik het zwanger zijn denk ik heel erg missen. Hoezo moodswings...

Ooooh IMA

IMA