GC General Chat
Hier kun je praten over van alles en nog wat. Eigenlijk alles wat niet in een van de andere rubrieken thuishoort.
Ik ben op dit moment samen met mijn vader bij mijn opa aan het waken. Hij is 90 jaar oud, zwaar dement en heeft sinds gister ademhalingsproblemen en pijn (hij schreeuwde het plotseling uit), waar hij morfine voor krijgt. Ik ben een dertiger en heb nooit een sterfgeval meegemaakt. De meesten van jullie wel, dus ik snap dat jullie denken: boeiend en weer naar het volgende topic surfen. Ik heb helemaal geen band met mijn opa, omdat hij sinds ik hem ken nooit een woord heeft gezegd. Hij was heel erg op zichzelf en bovendien angstig voor sociale situaties. Desonanks hou ik van hem. Maar vader hem op dit moment als een klein kind zien behandelen en geruststellen is bijna niet te verdragen, zo emotioneel. Verplegers en dokter zeggen dat hij hoogstwaarschijnlijk nog maar een paar uur te leven heeft. Vooral door de morfine, die killing kan blijken. Eerlijk gezegd ben ik heel bang om te zien hoe hij zijn laatste leven uitblaast. Iemand ervaring met waken? En hoe was het? Alvast bedankt.
Sterkte,
Zo is het leven, het is zijn tijd.
Je pa kun je steunen, dat kan goed voelen... Je moet er even doorheen
Zo is het leven, het is zijn tijd.
Je pa kun je steunen, dat kan goed voelen... Je moet er even doorheen
"Het enkele feit dat de gewasbeschermingsmiddelen zijn toegelaten, geeft in ieder geval geen garantie op het ontbreken van met name een uitgesteld schadelijk effect op de gezondheid van mensen."
De dood kan iets rustgevends hebben. Als een goed einde van een spannend boek.
Sterkte TS, een sterfgeval van familie is nooit leuk. Echter is de dood voor ons allemaal gemaakt en ook onze dag zal ooit komen.
Probeer ondanks het verlies, de mooie aspecten er van in te zien.
Sterkte TS, een sterfgeval van familie is nooit leuk. Echter is de dood voor ons allemaal gemaakt en ook onze dag zal ooit komen.
Probeer ondanks het verlies, de mooie aspecten er van in te zien.
quote:
maandag 28 december 2020 20:34 schreef JustinK het volgende: De wereld heeft meer tong80's nodig.
Sterkte man. Bijzonder om te zien hoe mensen als kwetsbare wezens beginnen en op het einde weer terug lijken te gaan naar het zo kwetsbaar zijn als een baby... Heftig, maar het mooie van een dood kan zijn is dat je ervan als persoon kunt gaan leren en meenemen voor de rest van je leven.
Sterkte jullie beiden 
Mijn ervaring was anders dan ik het me ooit had kunnen voorstellen. Natuurlijk heel verdrietig maar ook mooi, fijn om dichtbij familie te zijn en te kunnen lachen. Je leeft een tijdje in een roes.
Maar het is ongetwijfeld voor iedereen anders.
Mijn ervaring was anders dan ik het me ooit had kunnen voorstellen. Natuurlijk heel verdrietig maar ook mooi, fijn om dichtbij familie te zijn en te kunnen lachen. Je leeft een tijdje in een roes.
Maar het is ongetwijfeld voor iedereen anders.
With the stars as her umbrella
Sterkte. Ik zou niet weten hoe zoiets is. Heel speciaal.
| ❤ | Triquester... | ツ Met een accént aigu
Ik heb geen ervaring met waken, wel met overlijdensgevallen. Mijn opa werd erg oud, lichamelijk werd hij heel zwak, mentaal bleef hij scherp. Hierdoor wist hij wel heel goed wat zijn situatie was en dat hij steeds minder kon. Afgelopen jaren ging hij ziekenhuis in en uit.
Toen hij de laatste keer naar het ziekenhuis ging hield ik er (zoals ik elke keer deed) al rekening mee dat het wel de laatste keer kon zijn. Als de telefoon dan gaat om half één weet je het al precies.
Zoals hierboven gezegd wordt geeft het overlijden van een oudere een raar soort rust. Opluchting is een vreemd woord in deze context. Maar je weet wel dat het goed was en dat er geen beter alternatief meer was.
Heel veel sterkte TS en je vader. Wees er voor elkaar en je familie.
Toen hij de laatste keer naar het ziekenhuis ging hield ik er (zoals ik elke keer deed) al rekening mee dat het wel de laatste keer kon zijn. Als de telefoon dan gaat om half één weet je het al precies.
Zoals hierboven gezegd wordt geeft het overlijden van een oudere een raar soort rust. Opluchting is een vreemd woord in deze context. Maar je weet wel dat het goed was en dat er geen beter alternatief meer was.
Heel veel sterkte TS en je vader. Wees er voor elkaar en je familie.
"Two guys destroyed your bike with a crowbar and a bat. One of 'em wasn't me."
Dat waken heb ik alleen bij mijn vader gedaan, maar dat is al wel heel lang geleden. Ik weet nog dat het langer duurde voor hij stierf dan ik verwacht had, en we stonden net min of meer te overleggen of we misschien in een soort ploegendiensten moesten gaan werken toen we merkten dat hij niet meer ademde, zo bizar was dat.
Ik vond het allemaal heel onwerkelijk, dat weet ik nog wel. En dan daarna al dat gedoe met de begrafenisondernemer en alle beslissingen die genomen moeten worden enzo, ik kreeg er niet zo veel van mee omdat ik nog jong was.
Sterkte in elk geval!
Ik vond het allemaal heel onwerkelijk, dat weet ik nog wel. En dan daarna al dat gedoe met de begrafenisondernemer en alle beslissingen die genomen moeten worden enzo, ik kreeg er niet zo veel van mee omdat ik nog jong was.
Sterkte in elk geval!
En er valt een last van je schouders, mijn ervaring dan.quote:Op donderdag 14 juni 2018 05:28 schreef -Miauw- het volgende:
Sterkte jullie beiden
Mijn ervaring was anders dan ik het me ooit had kunnen voorstellen. Natuurlijk heel verdrietig maar ook mooi, fijn om dichtbij familie te zijn en te kunnen lachen. Je leeft een tijdje in een roes.
Maar het is ongetwijfeld voor iedereen anders.
Kun je als positief ervaren.
Dat ook ja.quote:
[..]
En er valt een last van je schouders, mijn ervaring dan.
Kun je als positief ervaren.
Je bedoelt in de zin dat het lijden van diegene voorbij is en het zorgen? Ja dat wel.quote:
[..]
En er valt een last van je schouders, mijn ervaring dan.
Kun je als positief ervaren.
Maar dat gevoel is mij niet lang bijgebleven, de opluchting maakte al snel plaats voor een heel palet aan andere zaken.
With the stars as her umbrella
Zeker bij dementie hebben veel mensen al afscheid genomen van de persoon, dat kan het makkelijker maken.
Het lijden zien kan wel lastig zijn, maar waarschijnlijk is er goede verzorging die liefdevol kan ondersteunen.
Het lijden zien kan wel lastig zijn, maar waarschijnlijk is er goede verzorging die liefdevol kan ondersteunen.
Sterkte, geniet van de laatste momenten. Je zit nu op het punt waar je niets anders kan doen dan er voor je opa te zijn. Het beste.
Sterkte man...
"I tried to believe that there is a God, who created each of us in His own image and likeness, loves us very much, and keeps a close eye on things. I really tried to believe that, but I gotta tell you, the longer you live, the more you look around, the more you realize, something is fucked up." - George Carlin.
Met mijn oma meegemaakt, alweer 3 jaar geleden. Wanneer ik dan wegging uit het ziekenhuis, gaf het me een enorm zwaar gevoel. De momenten in het ziekenhuis waren juist weer speciaal. De familieleden bij elkaar, hoe we evengoed over de 'leuke' dingen konden praten. Het was voor mij persoonlijk een beetje een wirwar van emoties.
Sterkte!
Sterkte!
Bedankt voor de reacties.
Even een update: hij leeft nog steeds. Hij heeft inmiddels al drie dagen niets gedronken of gegeten en wordt in slaap gehouden. Iedere paar uur krijgt hij een dosis morfine, omdat hij als hij anders begint te schreeuwen en in paniek is. Z'n hartslag is in zijn nek te zien en je ziet dat het hart zich kapot aan het werken is. We hopen nu eigenlijk dat het snel gaat.
Even een update: hij leeft nog steeds. Hij heeft inmiddels al drie dagen niets gedronken of gegeten en wordt in slaap gehouden. Iedere paar uur krijgt hij een dosis morfine, omdat hij als hij anders begint te schreeuwen en in paniek is. Z'n hartslag is in zijn nek te zien en je ziet dat het hart zich kapot aan het werken is. We hopen nu eigenlijk dat het snel gaat.
Hij is iets om zes over elf vanavond overleden. Hij deed plotseling z'n ogen open en richtte zich op. Hij zei niks, maar keek 5 minuten lang de kamer rond. Iedereen aan. Daarna ging hij liggen, ogen dicht en had hij nog een aantal minuten een zwakke polsslag. Toen was hij dood. Ik denk: toch maar even posten. Maar ook: waarom in godsnaam heb ik dit topic überhaupt geopend. Ben er helemaal kapot van en dat had ik niet verwacht. En ik snap niet waarom hij zijn ogen nog open deed en heel even de oude leek. Het was duidelijk geen stuiptrekking, want het duurde zo lang. Het was magisch bijna.
Ja gek hè.... Mijn oma ook, aankijken en hand stevig vasthouden... Die nam ook afscheid en was daar helder bij.quote:Op vrijdag 15 juni 2018 00:48 schreef DePen het volgende:
Hij is iets om zes over elf vanavond overleden. Hij deed plotseling z'n ogen open en richtte zich op. Hij zei niks, maar keek 5 minuten lang de kamer rond. Iedereen aan. Daarna ging hij liggen, ogen dicht en had hij nog een aantal minuten een zwakke polsslag. Toen was hij dood. Ik denk: toch maar even posten. Maar ook: waarom in godsnaam heb ik dit topic überhaupt geopend. Ben er helemaal kapot van en dat had ik niet verwacht. En ik snap niet waarom hij zijn ogen nog open deed en heel even de oude leek. Het was duidelijk geen stuiptrekking, want het duurde zo lang. Het was magisch bijna.
Heel bijzonder... Magisch
en niks mis met je topic man! Mooi verhaal. Thx for sharing
"Het enkele feit dat de gewasbeschermingsmiddelen zijn toegelaten, geeft in ieder geval geen garantie op het ontbreken van met name een uitgesteld schadelijk effect op de gezondheid van mensen."
gecondoleerd! Speciaal is het.quote:
Hij is iets om zes over elf vanavond overleden. Hij deed plotseling z'n ogen open en richtte zich op. Hij zei niks, maar keek 5 minuten lang de kamer rond. Iedereen aan. Daarna ging hij liggen, ogen dicht en had hij nog een aantal minuten een zwakke polsslag. Toen was hij dood. Ik denk: toch maar even posten. Maar ook: waarom in godsnaam heb ik dit topic überhaupt geopend. Ben er helemaal kapot van en dat had ik niet verwacht. En ik snap niet waarom hij zijn ogen nog open deed en heel even de oude leek. Het was duidelijk geen stuiptrekking, want het duurde zo lang. Het was magisch bijna.
| ❤ | Triquester... | ツ Met een accént aigu
Gecondoleerd.quote:
Hij is iets om zes over elf vanavond overleden. Hij deed plotseling z'n ogen open en richtte zich op. Hij zei niks, maar keek 5 minuten lang de kamer rond. Iedereen aan. Daarna ging hij liggen, ogen dicht en had hij nog een aantal minuten een zwakke polsslag. Toen was hij dood. Ik denk: toch maar even posten. Maar ook: waarom in godsnaam heb ik dit topic überhaupt geopend. Ben er helemaal kapot van en dat had ik niet verwacht. En ik snap niet waarom hij zijn ogen nog open deed en heel even de oude leek. Het was duidelijk geen stuiptrekking, want het duurde zo lang. Het was magisch bijna.
Hopelijk brengt het je en je familie wat rust.
Emotionele exclusiviteit monogamie-adept
Gecondoleerd. Goed dat jullie er voor hem waren op het moment dat dat nodig was.quote:
Hij is iets om zes over elf vanavond overleden. Hij deed plotseling z'n ogen open en richtte zich op. Hij zei niks, maar keek 5 minuten lang de kamer rond. Iedereen aan. Daarna ging hij liggen, ogen dicht en had hij nog een aantal minuten een zwakke polsslag. Toen was hij dood. Ik denk: toch maar even posten. Maar ook: waarom in godsnaam heb ik dit topic überhaupt geopend. Ben er helemaal kapot van en dat had ik niet verwacht. En ik snap niet waarom hij zijn ogen nog open deed en heel even de oude leek. Het was duidelijk geen stuiptrekking, want het duurde zo lang. Het was magisch bijna.
"Two guys destroyed your bike with a crowbar and a bat. One of 'em wasn't me."
Gecondoleerd en sterkte! Altijd lastig momenten als iemand heengaat.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Gecondoleerd. 90 jaar is oud.Hopelijk waren zijn laatste jaren nog relatief prettig geweest desondanks zijn gezondheid.
www.kiva.org. Steun ondernemers in ontwikkelingslanden.
Dude.. heftig! Maar inderdaad ook bijzonder en zeker ook voor je opa om zo te gaan. Het is altijd moeilijk om een dierbaar iemand te verliezen. Hoe oud ze ook zijn. Al is het rationeel gezien denk ik wel makkelijker verwerken als je weet dat ie een mooi en lang leven heeft gehad 
just give a second thought
what if we don't get caught...
what if we don't get caught...
Mijn opa is vandaag gecremeerd. Ik denk niet dat iemand echt boeit (want jullie kennen hem natuurlijk niet en vrijwel iedereen heeft wel sterfgevallen meegemaakt), maar ik wou het topic toch even afmaken. We hadden een niet religieuze dienst, alleen met foto's, zijn favoriete muziek en verhalen over zijn leven. Het was enorm emotioneel. Wat ik nog niet had gezegd heb is dat hij dement was. Al meer dan tien jaar. Langzaam veranderde hij in een kind. Een heel leuk en positief, maar soms bang kind. Aan het einde applaudiseerde de hele zaal voor hem (voor zijn kist) om hem te bedanken voor zijn aanwezigheid in ons leven.
Ik ken iemand die ook dement was, maar op het sterfbed nog net opa was geworden (voor 't eerst). Ondanks zijn dementie leek het alsof hij de mededeling begreep.quote:
Hij is iets om zes over elf vanavond overleden. Hij deed plotseling z'n ogen open en richtte zich op. Hij zei niks, maar keek 5 minuten lang de kamer rond. Iedereen aan. Daarna ging hij liggen, ogen dicht en had hij nog een aantal minuten een zwakke polsslag. Toen was hij dood. Ik denk: toch maar even posten. Maar ook: waarom in godsnaam heb ik dit topic überhaupt geopend. Ben er helemaal kapot van en dat had ik niet verwacht. En ik snap niet waarom hij zijn ogen nog open deed en heel even de oude leek. Het was duidelijk geen stuiptrekking, want het duurde zo lang. Het was magisch bijna.
Ben daar zelf trouwens niet bij geweest, natuurlijk. Maar het verhaal heb ik onthouden, en jouw verhaal van het "de kamer inkijken" heeft wellicht iets soortgelijks. Dat je op de drempel van de dood nog even een helder moment kunt krijgen.
Je kunt beter één kaars opsteken dan duizend maal de duisternis vervloeken.
Mijn oma, zijn partner, leeft trouwens nog. Zij is 88. Pas 9 maanden (!) geleden brak ze en kon ze echt, echt niet meer voor de liefde van haar leven zorgen. Ook niet met dagelijkse hulp van de familie. Haar echtgenoot moest helaas in een verzorgingshuis worden opgesloten. Zij had ook gewaakt. Maar ze geloofde niet dat hij zou overlijden. Een uur nadat ze uitgeput ging slapen stierf hij. Toen het haar de volgende ochtend werd verteld gilde ze het uit van ellende en paniek. Gelukkig lijkt ze de afgelopen dagen wat op te bloeien. We waren doodsbang dat ze een hartaanval zou krijgen (ze heeft zware hartproblemen), maar vandaag zei ze: het is beter zo. Hopelijk bloeit ze op.
Ja, dat zal waarschijnlijk wetenschappelijk te verklaren zijn (ik ben agnost).quote:
Dat je op de drempel van de dood nog even een helder moment kunt krijgen.
Maar het had iets magisch en dan wil je geloven dat er nog iets is na de dood.
Ja hoor dat boeit zeker wel. Ik vind je topic mooi, ondanks dat het natuurlijk heel triest is. Je hebt iets meegemaakt wat je als mens verder vormt. Het klinkt als een mooi afscheid van je opa, ik hoop dat je daar troost uit kunt putten.quote:
Mijn opa is vandaag gecremeerd. Ik denk niet dat iemand echt boeit (want jullie kennen hem natuurlijk niet en vrijwel iedereen heeft wel sterfgevallen meegemaakt), maar ik wou het topic toch even afmaken. We hadden een niet religieuze dienst, alleen met foto's, zijn favoriete muziek en verhalen over zijn leven. Het was enorm emotioneel. Wat ik nog niet had gezegd heb is dat hij dement was. Al meer dan tien jaar. Langzaam veranderde hij in een kind. Een heel leuk en positief, maar soms bang kind. Aan het einde applaudiseerde de hele zaal voor hem (voor zijn kist) om hem te bedanken voor zijn aanwezigheid in ons leven.
De dood is de enige zekerheid die we hebben in het leven. De vraag is alleen wanneer die zekerheid komt.
Ik las laatst een mooie spreuk: “ sterven is een verhuizing naar de harten van de mensen die van je houden”. Vond ik mooi.
Alius aliud dicit
Klopt. Dit is de eerste keer dat ik een sterfgeval binnen de familie meemaak. En ik ben een dertiger. Dus ik mag me echt gelukkig prijzen. En het zet dingen wel in perspectief. Bovendien: het was beter zo. De week voordat hij stierf was hij vergeten hoe hij moest lopen. Dus dan snap je hoe erg hij eraan toe was geestelijk. En bedankt voor wat je daarvoor zei.quote:
De dood is de enige zekerheid die we hebben in het leven. De vraag is alleen wanneer die zekerheid komt.
Heel mooiquote:
Mijn opa is vandaag gecremeerd. Ik denk niet dat iemand echt boeit (want jullie kennen hem natuurlijk niet en vrijwel iedereen heeft wel sterfgevallen meegemaakt), maar ik wou het topic toch even afmaken. We hadden een niet religieuze dienst, alleen met foto's, zijn favoriete muziek en verhalen over zijn leven. Het was enorm emotioneel. Wat ik nog niet had gezegd heb is dat hij dement was. Al meer dan tien jaar. Langzaam veranderde hij in een kind. Een heel leuk en positief, maar soms bang kind. Aan het einde applaudiseerde de hele zaal voor hem (voor zijn kist) om hem te bedanken voor zijn aanwezigheid in ons leven.
With the stars as her umbrella
quote:
[..]
Ja hoor dat boeit zeker wel. Ik vind je topic mooi, ondanks dat het natuurlijk heel triest is. Je hebt iets meegemaakt wat je als mens verder vormt. Het klinkt als een mooi afscheid van je opa, ik hoop dat je daar troost uit kunt putten.
De dood is de enige zekerheid die we hebben in het leven. De vraag is alleen wanneer die zekerheid komt.
Ik las laatst een mooie spreuk: “ sterven is een verhuizing naar de harten van de mensen die van je houden”. Vond ik mooi.
With the stars as her umbrella
Je moet geen spijt hebben dit topic te hebben geopend. Ik vind het een mooi verhaal. En een bron voor mooie dialogen.quote:
[..]
Ja, dat zal waarschijnlijk wetenschappelijk te verklaren zijn (ik ben agnost).
Maar het had iets magisch en dan wil je geloven dat er nog iets is na de dood.
Je kunt beter één kaars opsteken dan duizend maal de duisternis vervloeken.
Op
Klopt! Ik vind het een heel mooie, thanksquote:
[..]
Ja dat had ik ook toen ik die spreuk las. Maar wel helemaal waar
With the stars as her umbrella
In het Nederlands zegt men: “Hij is gegaan” en in het Twents zegt men “ hij is uit de tijd gekomen”. Dan weet je dat ie veilig aangekomen is Ook erg mooi.
Sterkte TO!
Ook erg mooi.Sterkte TO!
Alius aliud dicit
Wie komt zal gaan. Dat is de cyclus van het leven. Veel sterkte in ieder geval. Enige wat je kunt doen is jezelf voorbereiden en accepteren wat er komen gaat.quote:Op donderdag 14 juni 2018 03:32 schreef DePen het volgende:
Ik ben op dit moment samen met mijn vader bij mijn opa aan het waken. Hij is 90 jaar oud, zwaar dement en heeft sinds gister ademhalingsproblemen en pijn (hij schreeuwde het plotseling uit), waar hij morfine voor krijgt. Ik ben een dertiger en heb nooit een sterfgeval meegemaakt. De meesten van jullie wel, dus ik snap dat jullie denken: boeiend en weer naar het volgende topic surfen. Ik heb helemaal geen band met mijn opa, omdat hij sinds ik hem ken nooit een woord heeft gezegd. Hij was heel erg op zichzelf en bovendien angstig voor sociale situaties. Desonanks hou ik van hem. Maar vader hem op dit moment als een klein kind zien behandelen en geruststellen is bijna niet te verdragen, zo emotioneel. Verplegers en dokter zeggen dat hij hoogstwaarschijnlijk nog maar een paar uur te leven heeft. Vooral door de morfine, die killing kan blijken. Eerlijk gezegd ben ik heel bang om te zien hoe hij zijn laatste leven uitblaast. Iemand ervaring met waken? En hoe was het? Alvast bedankt.
Gecondoleerd!!quote:
Hij is iets om zes over elf vanavond overleden. Hij deed plotseling z'n ogen open en richtte zich op. Hij zei niks, maar keek 5 minuten lang de kamer rond. Iedereen aan. Daarna ging hij liggen, ogen dicht en had hij nog een aantal minuten een zwakke polsslag. Toen was hij dood. Ik denk: toch maar even posten. Maar ook: waarom in godsnaam heb ik dit topic überhaupt geopend. Ben er helemaal kapot van en dat had ik niet verwacht. En ik snap niet waarom hij zijn ogen nog open deed en heel even de oude leek. Het was duidelijk geen stuiptrekking, want het duurde zo lang. Het was magisch bijna.
Sterkte.
Ik heb bij mijn opa gewaakt die in eerste instantie boos leek te zijn omdat hij vond dat het zijn tijd nog niet was (al was hij al 96 en lichamelijk in slechte staat). Uiteindelijk kreeg hij er rust mee, het feitelijke doodgaan kwam in zijn geval neer op niet meer inademen na het uitademen.
Het geheel is door mij niet als 'eng' of 'traumatisch' ervaren. De dood (en de belastingen) is een van de weinige dingen in het leven waar niemand aan ontkomt...
[edit]
Zie net dat je opa overleden is. Gecondoleerd.
[/edit]
Ik heb bij mijn opa gewaakt die in eerste instantie boos leek te zijn omdat hij vond dat het zijn tijd nog niet was (al was hij al 96 en lichamelijk in slechte staat). Uiteindelijk kreeg hij er rust mee, het feitelijke doodgaan kwam in zijn geval neer op niet meer inademen na het uitademen.
Het geheel is door mij niet als 'eng' of 'traumatisch' ervaren. De dood (en de belastingen) is een van de weinige dingen in het leven waar niemand aan ontkomt...
[edit]
Zie net dat je opa overleden is. Gecondoleerd.
[/edit]
Ik wil mijn vrouwen net als mijn koffie. Roomblank, zoet, gruwelijk heet!
|
|
