GC General Chat
Hier kun je praten over van alles en nog wat. Eigenlijk alles wat niet in een van de andere rubrieken thuishoort.
Ik ben op dit moment samen met mijn vader bij mijn opa aan het waken. Hij is 90 jaar oud, zwaar dement en heeft sinds gister ademhalingsproblemen en pijn (hij schreeuwde het plotseling uit), waar hij morfine voor krijgt. Ik ben een dertiger en heb nooit een sterfgeval meegemaakt. De meesten van jullie wel, dus ik snap dat jullie denken: boeiend en weer naar het volgende topic surfen. Ik heb helemaal geen band met mijn opa, omdat hij sinds ik hem ken nooit een woord heeft gezegd. Hij was heel erg op zichzelf en bovendien angstig voor sociale situaties. Desonanks hou ik van hem. Maar vader hem op dit moment als een klein kind zien behandelen en geruststellen is bijna niet te verdragen, zo emotioneel. Verplegers en dokter zeggen dat hij hoogstwaarschijnlijk nog maar een paar uur te leven heeft. Vooral door de morfine, die killing kan blijken. Eerlijk gezegd ben ik heel bang om te zien hoe hij zijn laatste leven uitblaast. Iemand ervaring met waken? En hoe was het? Alvast bedankt.
Sterkte,
Zo is het leven, het is zijn tijd.
Je pa kun je steunen, dat kan goed voelen... Je moet er even doorheen
Zo is het leven, het is zijn tijd.
Je pa kun je steunen, dat kan goed voelen... Je moet er even doorheen
"Het enkele feit dat de gewasbeschermingsmiddelen zijn toegelaten, geeft in ieder geval geen garantie op het ontbreken van met name een uitgesteld schadelijk effect op de gezondheid van mensen."
De dood kan iets rustgevends hebben. Als een goed einde van een spannend boek.
Sterkte TS, een sterfgeval van familie is nooit leuk. Echter is de dood voor ons allemaal gemaakt en ook onze dag zal ooit komen.
Probeer ondanks het verlies, de mooie aspecten er van in te zien.
Sterkte TS, een sterfgeval van familie is nooit leuk. Echter is de dood voor ons allemaal gemaakt en ook onze dag zal ooit komen.
Probeer ondanks het verlies, de mooie aspecten er van in te zien.
quote:
maandag 28 december 2020 20:34 schreef JustinK het volgende: De wereld heeft meer tong80's nodig.
Sterkte man. Bijzonder om te zien hoe mensen als kwetsbare wezens beginnen en op het einde weer terug lijken te gaan naar het zo kwetsbaar zijn als een baby... Heftig, maar het mooie van een dood kan zijn is dat je ervan als persoon kunt gaan leren en meenemen voor de rest van je leven.
Sterkte jullie beiden 
Mijn ervaring was anders dan ik het me ooit had kunnen voorstellen. Natuurlijk heel verdrietig maar ook mooi, fijn om dichtbij familie te zijn en te kunnen lachen. Je leeft een tijdje in een roes.
Maar het is ongetwijfeld voor iedereen anders.
Mijn ervaring was anders dan ik het me ooit had kunnen voorstellen. Natuurlijk heel verdrietig maar ook mooi, fijn om dichtbij familie te zijn en te kunnen lachen. Je leeft een tijdje in een roes.
Maar het is ongetwijfeld voor iedereen anders.
With the stars as her umbrella
Sterkte. Ik zou niet weten hoe zoiets is. Heel speciaal.
| ❤ | Triquester... | ツ Met een accént aigu
Ik heb geen ervaring met waken, wel met overlijdensgevallen. Mijn opa werd erg oud, lichamelijk werd hij heel zwak, mentaal bleef hij scherp. Hierdoor wist hij wel heel goed wat zijn situatie was en dat hij steeds minder kon. Afgelopen jaren ging hij ziekenhuis in en uit.
Toen hij de laatste keer naar het ziekenhuis ging hield ik er (zoals ik elke keer deed) al rekening mee dat het wel de laatste keer kon zijn. Als de telefoon dan gaat om half één weet je het al precies.
Zoals hierboven gezegd wordt geeft het overlijden van een oudere een raar soort rust. Opluchting is een vreemd woord in deze context. Maar je weet wel dat het goed was en dat er geen beter alternatief meer was.
Heel veel sterkte TS en je vader. Wees er voor elkaar en je familie.
Toen hij de laatste keer naar het ziekenhuis ging hield ik er (zoals ik elke keer deed) al rekening mee dat het wel de laatste keer kon zijn. Als de telefoon dan gaat om half één weet je het al precies.
Zoals hierboven gezegd wordt geeft het overlijden van een oudere een raar soort rust. Opluchting is een vreemd woord in deze context. Maar je weet wel dat het goed was en dat er geen beter alternatief meer was.
Heel veel sterkte TS en je vader. Wees er voor elkaar en je familie.
"Two guys destroyed your bike with a crowbar and a bat. One of 'em wasn't me."
Dat waken heb ik alleen bij mijn vader gedaan, maar dat is al wel heel lang geleden. Ik weet nog dat het langer duurde voor hij stierf dan ik verwacht had, en we stonden net min of meer te overleggen of we misschien in een soort ploegendiensten moesten gaan werken toen we merkten dat hij niet meer ademde, zo bizar was dat.
Ik vond het allemaal heel onwerkelijk, dat weet ik nog wel. En dan daarna al dat gedoe met de begrafenisondernemer en alle beslissingen die genomen moeten worden enzo, ik kreeg er niet zo veel van mee omdat ik nog jong was.
Sterkte in elk geval!
Ik vond het allemaal heel onwerkelijk, dat weet ik nog wel. En dan daarna al dat gedoe met de begrafenisondernemer en alle beslissingen die genomen moeten worden enzo, ik kreeg er niet zo veel van mee omdat ik nog jong was.
Sterkte in elk geval!
En er valt een last van je schouders, mijn ervaring dan.quote:Op donderdag 14 juni 2018 05:28 schreef -Miauw- het volgende:
Sterkte jullie beiden
Mijn ervaring was anders dan ik het me ooit had kunnen voorstellen. Natuurlijk heel verdrietig maar ook mooi, fijn om dichtbij familie te zijn en te kunnen lachen. Je leeft een tijdje in een roes.
Maar het is ongetwijfeld voor iedereen anders.
Kun je als positief ervaren.
Dat ook ja.quote:
[..]
En er valt een last van je schouders, mijn ervaring dan.
Kun je als positief ervaren.
Je bedoelt in de zin dat het lijden van diegene voorbij is en het zorgen? Ja dat wel.quote:
[..]
En er valt een last van je schouders, mijn ervaring dan.
Kun je als positief ervaren.
Maar dat gevoel is mij niet lang bijgebleven, de opluchting maakte al snel plaats voor een heel palet aan andere zaken.
With the stars as her umbrella
Zeker bij dementie hebben veel mensen al afscheid genomen van de persoon, dat kan het makkelijker maken.
Het lijden zien kan wel lastig zijn, maar waarschijnlijk is er goede verzorging die liefdevol kan ondersteunen.
Het lijden zien kan wel lastig zijn, maar waarschijnlijk is er goede verzorging die liefdevol kan ondersteunen.
Sterkte, geniet van de laatste momenten. Je zit nu op het punt waar je niets anders kan doen dan er voor je opa te zijn. Het beste.
Sterkte man...
"I tried to believe that there is a God, who created each of us in His own image and likeness, loves us very much, and keeps a close eye on things. I really tried to believe that, but I gotta tell you, the longer you live, the more you look around, the more you realize, something is fucked up." - George Carlin.
Met mijn oma meegemaakt, alweer 3 jaar geleden. Wanneer ik dan wegging uit het ziekenhuis, gaf het me een enorm zwaar gevoel. De momenten in het ziekenhuis waren juist weer speciaal. De familieleden bij elkaar, hoe we evengoed over de 'leuke' dingen konden praten. Het was voor mij persoonlijk een beetje een wirwar van emoties.
Sterkte!
Sterkte!
Bedankt voor de reacties.
Even een update: hij leeft nog steeds. Hij heeft inmiddels al drie dagen niets gedronken of gegeten en wordt in slaap gehouden. Iedere paar uur krijgt hij een dosis morfine, omdat hij als hij anders begint te schreeuwen en in paniek is. Z'n hartslag is in zijn nek te zien en je ziet dat het hart zich kapot aan het werken is. We hopen nu eigenlijk dat het snel gaat.
Even een update: hij leeft nog steeds. Hij heeft inmiddels al drie dagen niets gedronken of gegeten en wordt in slaap gehouden. Iedere paar uur krijgt hij een dosis morfine, omdat hij als hij anders begint te schreeuwen en in paniek is. Z'n hartslag is in zijn nek te zien en je ziet dat het hart zich kapot aan het werken is. We hopen nu eigenlijk dat het snel gaat.
|
|
