R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Rustig aan. Ik reageer later op alle adviezen. Eerst laten nezinken.quote:Op dinsdag 12 juni 2018 13:51 schreef Hexagon het volgende:
Maar TS, ga je ook nog wat met tips doen? Of negeer je ze allemaal en open je volgende week weer een klaagtopic omdat er iet de toverformule bij zit om een premium girl je bed in te krijgen?
[ Bericht 8% gewijzigd door Tomodachi op 13-06-2018 08:46:07 ]
Normaal zou moeten zijn waar jij je het beste bij thuis voelt. Een boer vindt een stedeling niet normaal, een introvert vindt een extrovert niet normaal, een religieus iemand vindt een atheïst niet normaal etcetera etcetera.quote:Op dinsdag 12 juni 2018 04:58 schreef Tomodachi het volgende:
[..]
klinkt hypocriet maar ik wil niet tussen de autisten zitten. Ik wil bij de normale mensen horen.
Sluit je aan bij mensen die een toegevoegde waarde hebben op je leven. Niet, omdat (jij denkt dat) de maatschappij van mening is dat iets al dan niet normaal is.
Deze ding mooie ding.quote:
TS moet zich eens verdiepen in hoe de mensen echt zijn, buiten de politieke correcte bullshit om.
Mensen zijn groepsdieren. Tot een groep behoren vergroot de overlevingskansen aanzienlijk. Mensen vormen continue groepjes dmv small talk. Ook binnen een groep ontstaan subgroepen, sommige groeien uit tot 'verzet' om de machtsorde van de grotere groep omver te werpen via een zogenaamde gelijkheids strijd.
Een groep kan alleen functioneren als er een universele bewustzijn is gecreëerd. Een hierachie, een idealogie. Een ieder die afwijkt van die algemene standaard en zich niet aan kan passen of dat niet wilt, wordt verstoten, afgemaakt of daar wordt karaktermoord op gepleegd.
Dit is waarom mensen pesten. Dit is waar racisme vandaan komt en dit proces is helemaal terug te leiden tot alle genocides in de geschiedenis.
Het goede nieuws is dat je net als daten het spel kan leren om je toe te voegen tot een groep. De truuk is om je niet op te dringen uit wanhopigheid. Dat maakt je alleen maar kwetsbaar en ziet een bestaande groep jou als een bedreiging. De truuk is altijd om interesses te imiteren en je langzaam maar zeker via kleine gunsten met een gezonde geef /neem verhouding je laat assimileren tot een groep.
Even een korte update. Ik ben nu in Londen en heb vanavond de nachtbus terug naar Nederland. (Ja ik ben op advies van jullie gaan reizen, maar zelfs dan mis ik de aansluiting.)
Ik moet alle posts nog even goed doorlezen maar ga nou niet zeggen dat ik niks met de tips doe en passief alleen maar klaag. Dat is zeker niet het geval!
Natuurlijk kan ik wel proberen om naar zo'n autistenclubje te gaan maar het brengt niet de voldoening in mijn leven die ik graag wil. Ik zou gewoon heel graag op een natuurlijke manier mensen durven aansprkeen en zoddoende een praatje kunnen aankopen. Voor mij is dat echt zo moeilijk om die stap te zetten om mensen aan te sprken.
Die sociale angst is nog altijd het grote strijkelblok in mijn leven. Dat is ook de reden waarom ik (tegen mijn wil) afgekeud ben, simpelweg omdat ik geen sociale vaardigheden heb en kennelijk de diagnose autisme heb.
Voor degene die afvragen of ik professionele hulp ontvang is dat inderdaad het geval, maar ik heb niet echt het gevoel dat het iets positiefs bijdraagt aan mijn leven. Die gesprekken leveren nauwelijks wat op omdat ik nog altijd met die vreselijke angst blijf zitten.
Ik beken ook wel dat ik weinig constuctief bezig ben maar dat is slechts een uiting van mijn frustratie. Ik voel mezelf gevangen in mijn eigen lichaam en probeer wanhopig aansluiting te vinden. Helaas is de wijze waarop ik dit doe te ''needy'' waardoor ik mensen kennelijk afstoot.
Kan nu wel begrijpen waarom het zelfmoordcijfer onder autisten zo hoog is.
Ik ga zo nog even de stad in voordat ik terug naar NL kom.
Als ik thuis ben zal ik op de specifieke posts reageren.
Ik moet alle posts nog even goed doorlezen maar ga nou niet zeggen dat ik niks met de tips doe en passief alleen maar klaag. Dat is zeker niet het geval!
Natuurlijk kan ik wel proberen om naar zo'n autistenclubje te gaan maar het brengt niet de voldoening in mijn leven die ik graag wil. Ik zou gewoon heel graag op een natuurlijke manier mensen durven aansprkeen en zoddoende een praatje kunnen aankopen. Voor mij is dat echt zo moeilijk om die stap te zetten om mensen aan te sprken.
Die sociale angst is nog altijd het grote strijkelblok in mijn leven. Dat is ook de reden waarom ik (tegen mijn wil) afgekeud ben, simpelweg omdat ik geen sociale vaardigheden heb en kennelijk de diagnose autisme heb.
Voor degene die afvragen of ik professionele hulp ontvang is dat inderdaad het geval, maar ik heb niet echt het gevoel dat het iets positiefs bijdraagt aan mijn leven. Die gesprekken leveren nauwelijks wat op omdat ik nog altijd met die vreselijke angst blijf zitten.
Ik beken ook wel dat ik weinig constuctief bezig ben maar dat is slechts een uiting van mijn frustratie. Ik voel mezelf gevangen in mijn eigen lichaam en probeer wanhopig aansluiting te vinden. Helaas is de wijze waarop ik dit doe te ''needy'' waardoor ik mensen kennelijk afstoot.
Kan nu wel begrijpen waarom het zelfmoordcijfer onder autisten zo hoog is.
Ik ga zo nog even de stad in voordat ik terug naar NL kom.
Als ik thuis ben zal ik op de specifieke posts reageren.
Goede post. Dit heeft mij inderdaad aan het denken gezet. Ik was vroeger altijd het buitenbeentje al sinds mijn derde bij de GGZ omdat ik moeilijk contact met anderen kan leggen. Als er groepjes gevormd worden ben ik altijd degene die overal buitenvalt. Opvalleend was dat ik in het beste geval genegeerd werd en in het slechtste geval slachtoffer was van pesten.quote:Op dinsdag 12 juni 2018 11:32 schreef Suncatcher het volgende:
TS moet zich eens verdiepen in hoe de mensen echt zijn, buiten de politieke correcte bullshit om.
Mensen zijn groepsdieren. Tot een groep behoren vergroot de overlevingskansen aanzienlijk. Mensen vormen continue groepjes dmv small talk. Ook binnen een groep ontstaan subgroepen, sommige groeien uit tot 'verzet' om de machtsorde van de grotere groep omver te werpen via een zogenaamde gelijkheids strijd.
Een groep kan alleen functioneren als er een universele bewustzijn is gecreëerd. Een hierachie, een idealogie. Een ieder die afwijkt van die algemene standaard en zich niet aan kan passen of dat niet wilt, wordt verstoten, afgemaakt of daar wordt karaktermoord op gepleegd.
Dit is waarom mensen pesten. Dit is waar racisme vandaan komt en dit proces is helemaal terug te leiden tot alle genocides in de geschiedenis.
Het goede nieuws is dat je net als daten het spel kan leren om je toe te voegen tot een groep. De truuk is om je niet op te dringen uit wanhopigheid. Dat maakt je alleen maar kwetsbaar en ziet een bestaande groep jou als een bedreiging. De truuk is altijd om interesses te imiteren en je langzaam maar zeker via kleine gunsten met een gezonde geef /neem verhouding je laat assimileren tot een groep.
Dan had je nog altijd het groepje van de populaire mensen, extravert, supersociaal en geliefd bij de meiden. Ik vraag me nog altijd af waarom vrouwen juist voor die mannnen kiezen en de mannen die sociaal wat minder zijn links laten liggen.
Je neemt de adviezen ter harte en je probeert het eea, goed zo!quote:
Even een korte update. Ik ben nu in Londen en heb vanavond de nachtbus terug naar Nederland. (Ja ik ben op advies van jullie gaan reizen, maar zelfs dan mis ik de aansluiting.)
Ik moet alle posts nog even goed doorlezen maar ga nou niet zeggen dat ik niks met de tips doe en passief alleen maar klaag. Dat is zeker niet het geval!
Natuurlijk kan ik wel proberen om naar zo'n autistenclubje te gaan maar het brengt niet de voldoening in mijn leven die ik graag wil. Ik zou gewoon heel graag op een natuurlijke manier mensen durven aansprkeen en zoddoende een praatje kunnen aankopen. Voor mij is dat echt zo moeilijk om die stap te zetten om mensen aan te sprken.
Die sociale angst is nog altijd het grote strijkelblok in mijn leven. Dat is ook de reden waarom ik (tegen mijn wil) afgekeud ben, simpelweg omdat ik geen sociale vaardigheden heb en kennelijk de diagnose autisme heb.
Voor degene die afvragen of ik professionele hulp ontvang is dat inderdaad het geval, maar ik heb niet echt het gevoel dat het iets positiefs bijdraagt aan mijn leven. Die gesprekken leveren nauwelijks wat op omdat ik nog altijd met die vreselijke angst blijf zitten.
Ik beken ook wel dat ik weinig constuctief bezig ben maar dat is slechts een uiting van mijn frustratie. Ik voel mezelf gevangen in mijn eigen lichaam en probeer wanhopig aansluiting te vinden. Helaas is de wijze waarop ik dit doe te ''needy'' waardoor ik mensen kennelijk afstoot.
Kan nu wel begrijpen waarom het zelfmoordcijfer onder autisten zo hoog is.
Ik ga zo nog even de stad in voordat ik terug naar NL kom.
Als ik thuis ben zal ik op de specifieke posts reageren.
Je mag ook wel wat geduld hebben he.
Een klein maar ontspannen gesprekje doet meer voor je zelfvertrouwen waarschijnlijk dan een wanhopige dronken poging. Juist doordat het weinig hoeft te betekenen. Je leert ook niet zwemmen in de oceaan.
Een klein maar ontspannen gesprekje doet meer voor je zelfvertrouwen waarschijnlijk dan een wanhopige dronken poging. Juist doordat het weinig hoeft te betekenen. Je leert ook niet zwemmen in de oceaan.
Ik zit nu in Londen. Iedereen zit hier in de tube naar zn trkefoon te staren. Hoe spreek ik (lees mede toerist) iemand aan?
Ga naar een kroeg en spreek daar iemand aan.quote:
Ik zit nu in Londen. Iedereen zit hier in de tube naar zn trkefoon te staren. Hoe spreek ik (lees mede toerist) iemand aan?
Weet niet man. Misschien kun je in het kader van een zo ongemakkelijk mogelijke plek een lift proberen, daar staan mensen nog net iets minder open voor contact.quote:
Ik zit nu in Londen. Iedereen zit hier in de tube naar zn trkefoon te staren. Hoe spreek ik (lees mede toerist) iemand aan?
Ga naar een kroeg ga aan de bar zitten bestel een biertje en kijk of er anderen alleen zijn.quote:
Ik zit nu in Londen. Iedereen zit hier in de tube naar zn trkefoon te staren. Hoe spreek ik (lees mede toerist) iemand aan?
Die aanspreken.
Do what you love, love what you do!
Goed idee, of een roltrap! Dan heb je namelijk ook meteen die tijdsdruk, dan MOET ts wel.quote:Op donderdag 14 juni 2018 13:33 schreef Nobu het volgende:
[..]
Weet niet man. Misschien kun je in het kader van een zo ongemakkelijk mogelijke plek een lift proberen, daar staan mensen nog net iets minder open voor contact.
Tube is geen goede plek. Vraag in een kroeg idd bijvoorbeeld naar wat leuk is om in de stad te bezoeken.quote:
Ik zit nu in Londen. Iedereen zit hier in de tube naar zn trkefoon te staren. Hoe spreek ik (lees mede toerist) iemand aan?
Dat is een slechte plaats ervoor, mensen gaan van a naar b en hebben minder behoefte aan contact.quote:
Ik zit nu in Londen. Iedereen zit hier in de tube naar zn trkefoon te staren. Hoe spreek ik (lees mede toerist) iemand aan?
Alhoewel een koetjes en kalfjes gesprek vaak wel mogelijk is. Dat begin je meestal als je ergens gaat zitten (bij het eerste contact, waarbij je elkaars aanwezigheid erkent) of als er iets gebeurd wat een aandachtspunt is.
Maar verder dan wat koetjes en kalfjes gaat dat meestal niet. Oppervlakkig en meestal kort is normaal op zo'n plek.
Wil je 'echt' contact dan moet je naar plekken waar mensen meer open staan voor contact. De kroeg, de sportclub/school, die hobbyplek, die cursus, enz enz.
Voor een persoon zoals jij bent (beschrijft) zijn plaatsen als een sportclub/school, gedeelde hobby, cursus e.d. de meer aangewezen plaatsen. Dat geeft gelijk gedeelde grond, een opening om contact te leggen.
Als je dan niet enkel op de voor jou lekkere meiden ingaat (wat die lekkere meiden afschrikt, want alleen gericht op scoren) gaat het goed komen. Kan even duren, maar je sociale skills en zelfvertrouwen zullen verbeteren.
De kroeg e.d. is geen goede plaats voor jou om te beginnen. Er is niet echt een gedeelde grond om mee te beginnen. Eerste kennismaking telt daar veel zwaarder, je krijgt vaak de kans niet jezelf te laten zien als die eerste indruk niet goed is.
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Ga ik zo ptoberen!quote:
[..]
Ga naar een kroeg en spreek daar iemand aan.
Dude het was toen plm. 10 uur ..... 😶quote:
Ik heb net 2 personen aangesproken! Met 1 een gesprekje van ca. 5 min kunnen voeren! Ben bezweet en invloed van alcohol, daarom ff korte post.
Was vanmorgrn nog bij de Starbucks maar daar lijkt niemand open te staan voor contact. Iig niet met mij.
Zomaar ergens inbreken durf ik niet. Ga zo kijken wat ik nog kan doen
Zomaar ergens inbreken durf ik niet. Ga zo kijken wat ik nog kan doen
Was in Sydneyquote:Op donderdag 14 juni 2018 14:07 schreef maily het volgende:
[..]
Dude het was toen plm. 10 uur ..... 😶
Jammer dat je niet wat langer blijft. In de Braziliaanse barren daar WK wedstrijden bekijken zal je wel bevallen. Helemaal als Brazilië speelt en wintquote:
Ik zit nu in Londen. Iedereen zit hier in de tube naar zn trkefoon te staren. Hoe spreek ik (lees mede toerist) iemand aan?
Ben nu door de straten van Londen aan het rennen... maar de bars en eethuisjes zitten allemaak groepen. Maar als ik evt iemand zie die "beschikbaar is', hie spreek ik diegene aan?quote:
[..]
Jammer dat je niet wat langer blijft. In de Braziliaanse barren daar WK wedstrijden bekijken zal je wel bevallen. Helemaal als Brazilië speelt en wint [ link | afbeelding ]
Wat wil je dan van die mensen?quote:
Was vanmorgrn nog bij de Starbucks maar daar lijkt niemand open te staan voor contact. Iig niet met mij.
Zomaar ergens inbreken durf ik niet. Ga zo kijken wat ik nog kan doen
Ga eerst eens na waarover je met hen wilt spreken. Je kunt natuurlijk vragen of de koffie lekker is, maar dan? Grote kans ook dat ze dan snel moeten.
Ga ergens heen waar je langere tijd, minstens een uur met mensen samen bent, zodat mòcht je succes hebben en een antwoord krijgen, je ook echt de tijd hebt voo een gesprek.
Verder: zomaar iemand op straat of zo aanspreken, zonder enige noodzaak, kan enorm onbeschoft overkomen. Die mensen zitten doorgaans niet op een gesprekje te wachten.
Beschikbaar voor wat?quote:
[..]
Ben nu door de straten van Londen aan het rennen... maar de bars en eethuisjes zitten allemaak groepen. Maar als ik evt iemand zie die "beschikbaar is', hie spreek ik diegene aan?
Begin eerst eens met "mag ik u wat vragen?"
Verzin alvast wàt je wilt vragen. Bijvoorbeeld "waar is de metro?"
Geef er context bij: je komt uit Nederland, alleen onderweg, geen flauw idee waar je heen moet... mooie stad maar wat complex...
Reageer op de ander: complimentje... "leuke bolhoed, sir" om te laten weten dat je in zijn persoon bent geïnteresseerd.
Waarom praat je niet met mensen als je naast ze in het vliegtuig zit? Of met hen bij de gate zit te wachten?
Wat ik wil is gewoon een praatje kunnen maken mn vrouwen. Ondrrliggende doelstelling (na dit station) is vrouwen te kunnen versieren. Maar eerst normaal sociaal contact ontwikkelen.
