Niet bijgelezen, wel gebaard
Gisterochtend om 07:00 uur kwamen we aan in het ziekenhuis. Na aan het CTG gelegen te hebben kreeg ik om 08:00 weeenopwekkers. Aanvankelijk merkte ik er niks van, en elk kwartier ging de dosering omhoog. Na een uurtje begon ik iets te voelen, maar het waren zeker niet weeen zoals ik ze kende. Op een gegeven moment verlieten mijn man en vriendin (en tevens fotografe die foto’s heeft gemaakt van de bevalling!) de kamer om koffie te halen en toen begon het! Wee na wee met soms een paar seconden ertussen, maar soms ook niks. Wat was dit heftig! Maar met de steun van mijn man en de ademhalingsoefeningen kon ik het nog handelen. Op een gegeven moment had ik het gevoel dat ik naar de wc moest, en vroeg ik de verpleegkundige om de po. Ik snapte maar niet waarom ze die maar niet haalde, want ik moest zo nodig. Dat was dus de persdrang
Bij mijn eerste bevalling vond ik dit de prettigste fase van de bevalling, eindelijk actief iets ‘doen’ en qua pijn vond ik het meevallen. Dat was deze keer wel anders, ik vond het erg intens en pijnlijk (ze bleek uiteindelijk 4284 gram). Het ging wel heel snel, in 10 minuten was ze eruit.
Al met al een hele heftige maar snelle bevalling (ze is om 12:34 geboren). Hoewel het heel anders ging dan we vooraf hoopten (geen badbevalling, toch weer medisch) kijk ik er met trots op terug. Het was een hele intense maar mooie ervaring, en wat een mooie dochter hebben we erbij! Ze doet het heel goed en we zijn vandaag thuisgekomen. Hebben een erg lieve kraamzorg en ben al verwend met fruithapjes. Wat een luxe! We zijn moe maar enorm gelukkig met deze prachtige dame
Naam deel ik via DM!
Oh, en ze ruikt heeeeeerlijk!