Nope. Al is paniekerig denk ik bij mij niet het goede woord.quote:Op woensdag 27 december 2017 13:36 schreef Fripsel het volgende:
Ik ben vast de enige die paniekerig word van het idee van douchen he?
Deze site legt het kort uit:quote:Op woensdag 27 december 2017 14:10 schreef Marialice het volgende:
[..]
Nope. Al is paniekerig denk ik bij mij niet het goede woord.
Veel van mijn trauma's hebben zich achter de voordeur afgespeeld, daarom associeer ik thuis met onveilig. Doe er dan ook nog een snufje hyperalert bij (door de ptss) en nog wat herbelevingen en dan is naakt onder de douche staan wel heel kwetsbaar en onprettig.
Wat is eigenlijk het verschil tussen gewone ptss en cptss?
Ik denk voor mij wanneer ik aan die persoon kan denken zonder nog boos te zijn.quote:Op woensdag 27 december 2017 13:54 schreef Melancholia_war het volgende:
Vergiffenis. Hoe werkt dat? Bij mij pas als de ander beter gedrag vertoont. Of ben ik nu te zwart-wit?
Mijn familie schuift ook maar van alles en nog wat onder het tapijt. Ben dat spuugzat.
En hoe zit 't met mensen die het niet snappen (of gewoon (blijven) ontkennen/negeren) en die ook nooit excuses hebben aangeboden of op z'n minst erop teruggekomen zijn zodat je echte closure hebt?quote:Op woensdag 27 december 2017 19:11 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Ik denk voor mij wanneer ik aan die persoon kan denken zonder nog boos te zijn.
Vroeger was ik daar wat makkelijker in, was spijt en sorry genoeg.
Nu wil ik ook wel echt merken dat iemand snapt wat er mis gaat, dus niks onder het tapijt schuiven, inderdaad leren van je gedrag.. daar probeer ik een grens te trekken voor mezelf. En dan hoef je daar niet perfect in te zijn, of het meteen goed te kunnen. Maar het minstens erkennen en proberen. Net als dat ik therapie heb zeg maar.
Het hangt een beetje van het gehele contact af natuurlijk, hoe groot is zo’n ding.quote:Op woensdag 27 december 2017 19:29 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
En hoe zit 't met mensen die het niet snappen (of gewoon (blijven) ontkennen/negeren) en die ook nooit excuses hebben aangeboden of op z'n minst erop teruggekomen zijn zodat je echte closure hebt?
Beetje dubbel, maar wel opgelucht want het (alles in het dagelijks leven momenteel) werd me echt eventjes teveel en zorgde voor alleen maar meer stress en triggers.quote:In het belang van het herstel en ter voorkoming van langdurig verzuim, wordt geadviseerd om
betrokkene tijdelijk niet te belasten met het verrichten van arbeid zodat hij aan zijn herstel kan
gaan werken. Zodra de balans tussen belasting en belastbaarheid weer hersteld is, kan
overwogen worden om het werk weer te gaan hervatten.
Absoluut waar ja. En goede communicatie is daarbij ook belangrijk. Ook dat je echt bereid bent de ander aan te horen en dat je dan normaal tegen die persoon kunt doen. Een negatieve benadering gaat 'm sowieso niet worden (zoals bijvoorbeeld hypocriet doen of onredelijke voorwaarden claimen/afdwingen).quote:Op woensdag 27 december 2017 19:44 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Het hangt een beetje van het gehele contact af natuurlijk, hoe groot is zo’n ding.
In welke relatievorm dan ook moet je er vooral positiviteit uithalen, en dat kan al door goede gesprekken met elkaar te voeren.
't grappige is dat mijn moeder ook vol 'trots' aan haar sociale kring zat te vertellen dat ik zo slim was maar tegelijk gebruikte ze dat ook als belediging in de vorm van "als je echt zo slim bent...". Tsja, das gewoon onbeschoft.quote:Als je elkaar dan op zo’n niveau niet begrijpt dat de negativiteit de overhand neemt, dan zul je op gegeven moment de deur dicht moeten doen denk ik. Want net als mijn ouders, al snappen ze het dan misschien niet helemaal. Ze kunnen wel begrijpen dat ik hun vlees en bloed ben. Mijn moeder staat trots aan mijn vriend te vertellen dat ik zo slim was op school maar aannemen wat de diagnose is en wat de therapeuten zeggen, ho maar. Je zou dan toch enige tegemoet koming mogen verwachten. Als dat dan niet zo is.. tja. Een keer houd het voor mij op zeg maar.
Dit heb ik ook gehad. Psychologen consults, iq testen, autisme vragenlijsten. Er moest per se een labeltje op. Als een psycholoog zei dat er niks mis met me was, dan had ik de boel als 12 jarige lopen bedriegen volgens mijn moeder. Als ik een keer de handen waste had ik smetvrees en bij het oversteken van een zebrapad waar ik alleen op de witte stukken liep had ik meteen een dwangstoornis. Aan het fitnessen en op een voedsellabel kijken omdat je op je voeding let? Eetstoornis. Overal moet iets achter zitten.quote:Op woensdag 27 december 2017 20:12 schreef magnetronkoffie het volgende:
En wat je vertelt over het aannemen van wat je behandelaars zeggen, ik heb wel vaker de indruk gehad dat mijn ouders (en m'n moeder meer dan m'n vader) meer bezig waren om bij mijn behandelaars bevestiging voor hun verwrongen ideeën over mij bevestigd te zien dan dat ze daar waren om zich over mij te laten informeren (wat hoofdzakelijk ook het hoofddoel van die gesprekken was).
Ook echt dat je denkt, kun je daar niet tot 2 januari mee wachten.quote:Op donderdag 28 december 2017 11:34 schreef Lastpost het volgende:
Vandaag m'n werkgever aan de lijn, die wil dat ik komende week al start met reïntegratie-werkzaamheden. Was er zo overdonderd van dat ik eigenlijk amper iets terug zei, maar het lijkt me nogal strijdig met hetgeen de bedrijfsarts eerder zei.
Dus maar even een mailtje naar de arts gestuurd met een cc naar het hoofdkantoor. Misschien heb ik het wel verkeerd begrepen/gelezen, dat merken we dan snel genoeg.
Het ging ze op zich niet om de labeltjes (al had m'n moeder hier dus wel gelijk achteraf), maar meer om "Ik moet een AD want ik ben te prikkelgevoelig...dus moet mijn zoon ook deze medicatie" zonder stil te staan bij mijn persoonlijke situatie.quote:Op donderdag 28 december 2017 13:16 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Dit heb ik ook gehad. Psychologen consults, iq testen, autisme vragenlijsten. Er moest per se een labeltje op. Als een psycholoog zei dat er niks mis met me was, dan had ik de boel als 12 jarige lopen bedriegen volgens mijn moeder. Als ik een keer de handen waste had ik smetvrees en bij het oversteken van een zebrapad waar ik alleen op de witte stukken liep had ik meteen een dwangstoornis. Aan het fitnessen en op een voedsellabel kijken omdat je op je voeding let? Eetstoornis. Overal moet iets achter zitten.
Het label is er wel gekomen uiteindelijk.
iets vieren is geen verplichtingquote:Op donderdag 28 december 2017 14:16 schreef Fripsel het volgende:
Het gaat niet zo goed met me. Moeilijk om positief te blijven, wanneer je een jaar later weer precies op 0 staat qua hulpverlening en weet dat je weer hetzelfde soort gedoe in mag gaan in de hoop dat het deze keer beter is. Met alle zorgen van het dagelijks leven er naast. Oud en nieuw en mijn verjaardag komt er aan maar ik heb er gewoon geen zin in eigenlijk, op dit moment.
quote:Op donderdag 28 december 2017 14:16 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Het ging ze op zich niet om de labeltjes (al had m'n moeder hier dus wel gelijk achteraf), maar meer om "Ik moet een AD want ik ben te prikkelgevoelig...dus moet mijn zoon ook deze medicatie" zonder stil te staan bij mijn persoonlijke situatie.
Ieder mens is anders, maar wat zij deed was projectie.
Soms kreeg ik de indruk dat wat zij miste, mijn verantwoordelijkheid was of zo. Maar ze heeft het (op een rot-start na dan) wel beter gehad dan ik.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ja maar het is bijna oud en nieuw. Dus die plannen zijn al gemaakt. En het is bijna 3 januari. Dus idem dito.quote:Op donderdag 28 december 2017 14:21 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
iets vieren is geen verplichting
Als ik mijn verjaardag niet wil vieren, dan vier ik deze niet. En soms vier ik hem juist wel, maar dan heb ik ook echt zelf die behoefte om het te vieren
Het is denk ik ook afhankelijk van de situatie. Afgelopen jaren had ik niet echt een goede reden om m'n verjaardag bijvoorbeeld te vieren en voor m'n komende verjaardag heb ik sinds een korte tijd het plannetje/ideetje in m'n hoofd om wat te regelen...om dan een paar dagen voor mijn verjaardag te 'verdwijnen' zonder vooraf iemand verteld te hebben wat ik ga doen (hooguit m'n beste vrienden die ik 100% kan vertrouwen en die toch geen contact hebben met de rest van m'n sociale (of 'sociale') kring) en dat ik dan een week in een leegstaande boerderij of wat dan ook bivakkeer of een bungalow ergens waar niemand me kent
quote:Op donderdag 28 december 2017 14:22 schreef Fripsel het volgende:
[..]SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Met O&N ben ik niet alleen. Tot die tijd zit ik eigenlijk de boel gewoon een beetje uit. Misschien heb ik morgen iets en komend jaar wordt hopelijk een beter jaar dan 2017 (en al helemaal beter dan 2000 en 16 ). 't zou fijn zijn als 't geluk me weereens een keertje gaat toelachen i.p.v. 3 van m'n meest shittige jaren sinds m'n jeugd (of in elk geval sinds meer dan 10 jaar).quote:Op donderdag 28 december 2017 14:23 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Ja maar het is bijna oud en nieuw. Dus die plannen zijn al gemaakt. En het is bijna 3 januari. Dus idem dito.
Is wel goedkoper dan je hele lijfquote:Op donderdag 28 december 2017 17:13 schreef Fripsel het volgende:
Konden we ons hoofd maar met vakantie sturen he.
Ik ben de laatste tijd weer aan het gamen 'like no tomorrow'. Lekker even. Ik zit nu weer in een hele toffe clan en ik heb enorm veel afleiding daardoor .quote:Op donderdag 28 december 2017 17:18 schreef Fripsel het volgende:
Ik dacht vlak voor kerst wel echt, ok, ik heb ALLES geregeld, wat ik dit jaar kan regelen. Ik moet alleen voor 5 januari een mail naar mijn huisarts sturen. Maatschappelijk werkster super trots op me.
Dus ik dacht ook, Frips, je gaat gewoon van deze twee weken genieten. Gewoon even twee weken feestdagen, 3 januari is je verjaardag. Daarna komt de shitstorm wel weer.
Maar het lukt gewoon niet, om er niet aan te denken. Helemaal deze dagen tussen kerst en oud en nieuw niet.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |