Onverklaarbare dingen

quote:

Op dinsdag 25 september 2018 14:29 schreef matspontius het volgende:
Ieder moet geloven wat hij/zij wil. Wat je gelooft of meemaakt is voor jou waarheid, voor een ander niet. Dat dit soort gebeurtenissen wetenschappelijk bewezen moet worden om waar te zijn is natuurlijk nonsens. De meeste zaken zijn onverklaarbaar - kijk eens naar het universum. We denken heel veel te weten maar weten uiteindelijk bar weinig, daarin overschat de mens zich schromelijk. Verder moet het menselijke onderbewustzijn niet worden onderschat - daarvan gebruiken we heel weinig en is krachtiger dan wij vermoeden.

Mijn eigen theorie is dat de energie van een overleden levend wezen nog een korte tijd aanwezig kan zijn en zo dingen kan veroorzaken. Dit is echter maar een korte tijd, daarna verdwijnt dat voorgoed. Waarheen, geen idee?

Zelf heb ik een aantal zaken meegemaakt die voor mij onverklaarbaar zijn. Ik ga daar mijn hoofd echter niet over breken omdat ik het toch niet ga doorgronden ...

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 08:47 schreef matspontius het volgende:

[..]

Jazeker wel. Of het waarheid of illusies zijn laat ik in het midden. Belangrijkste gebeurtenissen staan hieronder.

- Als kind heb ik rond mijn 6e een levensechte ervaring gehad. Terwijl ik sliep, met mijn gezicht naar de muur, voelde ik de aanwezigheid van iets. Instinctief draaide ik mij om, zag een witte gedaante zonder gezicht, met een soort van zak naast zich, op het moment dat ik dit deed zweefde de gedaante weg door de muren. Deze gebeurtenis heeft een zeer diepe indruk op mij gemaakt en staat me nog zeer helder voor de geest (leuke woordspeling niet?). Er waren in die periode, bij mijn weten geen mensen overleden die ik kende. Daarna nooit meer meegemaakt.

- Als kind had ik vaak het gevoel ut mijn lichaam te treden zodat mijn lichaam en geest apart van elkaar waren, een hele vreemde gewaarwording. Als volwassene heb ik dit nooit meer gehad

- Als kind en volwassene meerdere malen tijdens mijn slaap het gevoel gehad dat er iemand op mij zat en mij vasthield, dit duurde meestal 15 - 30 sec

- Als kind en jong volwassene kwam ik op plekken waar ik nog nooit geweest was maar die ik wel duidelijk herkende, waarschijnlijk vanuit dromen. Naarmate ik ouder werd is dit verdwenen

- Excuses voor dit lange verhaal maar is belangrijk voor de setting. Mijn vader is 17 jaar gelden plotseling overleden - na zijn overlijden nooit iets gemerkt. Mijn vader had heel goed contact met mijn neef. De moeder van mijn neef heeft zelfmoord gepleegd toen mijn neef heel jong was. Hij had nog drie oudere zusjes. Wij hadden goed contact met zijn vader en deze kinderen. Mijn vader kon heel goed opschieten met mijn neef (een soort van plaatsvervangende vader want contact met zijn eigen vader was slecht). Door allerlei omstandigheden mijn neef uit het oog verloren en jarenlang niet gezien. Via Facebook in 2015 weer contact gelegd. Een half jaar later belde mijn neef mij op om te melden dat hij een hersentumor had. 3 maanden daarna, eind november, is hij overleden. In de tussentijd hadden we intensief contact. Ik zat helemaal stuk want ik heb hem niet meer in levende lijve gezien. Naar zijn begrafenis geweest. Tijdens de terugreis met de trein de aanwezigheid van mijn neef gevoeld - net of hij mij gerust stelde. Bij thuiskomst zaten mijn vrouw, haar vriendin en mijn dochter in het donker bij kaarslicht. De elektra was uitgevallen - is daarvoor of daarna nooit meer gebeurd. Op de sterfdag van mijn vader eind december naar de begraafplaats gegaan. Het was al helemaal donker want ik was wat te laat. Nadat ik het graf van mijn vader had bezocht en terugliep (ik was daar helemaal alleen) zag ik in de reflectie van mijn bril een wit licht achter mij. Ik draaide mij om en weg was het licht, liep verder en hetzelfde gebeurde nog eens. Het gaf vreemd genoeg geen angstig maar een rustgevend gevoel. Net of mijn neef liet merken dat het wel goed was zo ...

quote:

Op zaterdag 29 september 2018 22:05 schreef Krollie het volgende:
Ik was in een winkel met jaren 50 spullen. In de winkel zat of stond een pop achter een toonbank. Die pop zag er creepy uit dus ik maakte er een foto van. Ik heb een iPhone en die heeft de optie Live Photo. Toen ik later de foto terugkeek zag ik op de achtergrond, tegen de wand, een schaduw voorbij lopen. Er liep op dat moment niemand achter me voorbij. Er zit ook een kleine storing in de Live Photo die ik in de foto’s ervoor en erna niet heb.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 18:29 schreef madam-april het volgende:

[..]

Nee.

Geen idee, het topic gaat toch juist over onverklaarbare dingen?

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 01:01 schreef Parafernalia het volgende:

[..]

Zijn er op andere dagen ook wel eens vogels naar binnen gevlogen?

Buiten dat is het nog steeds bizar. Maar ja...waarom zou je overleden broer in staat zijn om vogeltjes bij je ouders huis naar binnen te sturen? En waarom heeft 95% (of meer) van de mensen niet van dit soort ervaringen?

quote:

Op zondag 7 oktober 2018 11:49 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Ik wel, ik kwam ooit op FOK iemand tegen waarmee ik in 1996 op een chatbox zat.

quote:

Op donderdag 11 oktober 2018 22:38 schreef pipojansen het volgende:

[..]

Dingen die voor jou en een groot deel van de mensen niet te zien zijn. Dat jij of de massa ze niet ziet, betekent ook niet dat ze er niet zijn.

quote:

Op donderdag 11 oktober 2018 20:27 schreef EggsTC het volgende:

[..]

kijk de eerste 2 min, en kom dan terug om te zeggen dat je niet verder gekeken hebt

quote:

Op donderdag 11 oktober 2018 20:26 schreef Parafernalia het volgende:

[..]

15 minuten, jezus

quote:

Op vrijdag 12 oktober 2018 13:34 schreef Krollie het volgende:

[..]

Onverklaarbaar filmpje

quote:

Op zaterdag 17 augustus 2019 22:42 schreef Knopsters het volgende:
Een tijdje geleden was ik met mijn partner in ons stamcafé. Zij zit meestal aan de toog bij een vriendin, ik sta meestal recht naast haar of houd me bezig met biljart.

Deze keer zaten we niet op op ons vast plekje, maar in het midden van de toog. We waren niét dronken. Zij was in gesprek en ik keek wat rond. Ik keek naar de rek met glazen achter de toog. Er was één glas dat om onbekende reden mijn aandacht trok. Een gewoon glas. Het stond zoals de andere glazen ondersteboven op het schap. Ik vroeg mezelf af waarom "ik naar dat glas dacht te moeten kijken" en toen verschoof het glas, uit zichzelf. Ik zei dit tegen mijn vriendin, zij antwoordde dat het de bassen van de muziek moesten zijn, maar de muziek stond niet luid en als dat de reden was, moesten er ook andere glazen bewegen. We keken allebei naar het glas en daar ging het opnieuw. Het verschoof zeker 2 cm. Zeer vreemd. Waarom werd mijn aandacht naar dat specifieke glas getrokken?