Dinsdag start FC Barcelona aan een nieuwe campagne in de Champions League. De poule is vrij makkelijk om doorheen te komen met Sporting en Olympiakos, maar voor de felbegeerde plek 1 wordt het spannend tegen Juventus. Normaal gesproken is het Miljoenenbal een groot feestje, maar het is de vraag of elke aanhanger van FC Barcelona er naar uitkijkt. De club lijkt anno 2017 doodziek. Wie Barcelona wat nauwer volgt, weet dat het tijdperk Rosell-Bartomeu de club veel pijn heeft gedaan. Het imago is besmeurd met gedoe rond de transfer van Neymar, er werden jeugdtransfers onrechtmatig verklaard waarmee een transferban werd opgelegd en op sportief gebied zijn de principes van Cruijff en La Masia in een sneltreinvaart de deur uitgejaagd.
Om het beleid zo goed mogelijk samen te vatten, kan worden gekeken naar de selectie van dit seizoen. Het vertrek van Neymar is niet zo zeer het probleem; iedere Catalaan kan eerder vrezen voor de erfenis van de kopstukken uit Pep’s Dreamteam. Pique, Busquets, Iniesta en Messi worden allemaal ouder maar het transferbeleid voorziet er niet in om voor hun opvolging te zorgen. De fysieke tekortkomingen van de kopstukken kunnen met de huidige selectie ook niet optimaal worden beschermd. De enige klapper die is gemaakt, luistert naar de naam van Ousmane Dembele; een van de toptalenten in zijn leeftijdscategorie.
In de afgelopen jaren heeft Bartomeu samen met zijn technisch directeur Robert Fernandez met veel geld gesmeten. Suarez was de grote klapper, maar er zijn ook op den duur niets toevoegende spelers binnengehaald voor een hoop centen. Financieel doet het Barça niet veel, maar sportief raakt het ze des te meer. Waar Luis Enrique in 2014/15 succesvol kon teren op de automatismen, is hij er niet in geslaagd om Barcelona even succesvol te laten zijn in de jaren erna. Xavi werd niet goed vervangen en de afbraak van het fameuze aanvalsspel was per seizoen duidelijker te zien. Messi was de babysitter van het elftal; hij kan niet meer in de voorhoede blijven staan, wachten tot de bal komt en dan zijn actie maken. Nu is hij in het middenveld actief aanwezig om Busquets en Iniesta in de opbouw te ondersteunen; dat deed Messi met verve. In de topwedstrijden was hij de reddende engel en deden ze ranglijsttechnisch tot de laatste speeldag mee. Alleen kwamen ze er in de Champions League niet mee weg, zeker op de counters niet.
Deze zomer had het moment moeten worden van vooruitgang. Luis Enrique hield de eer aan zichzelf en koos ervoor zijn contract niet te verlengen. Het bestuur wilde graag met hem verder en schotelde hem een tweejarig contract voor, maar ze moesten dus een nieuwe coach zoeken. Daar hadden ze vanaf maart genoeg tijd voor. Even was er hoop dat Jorge Sampaoli zou komen, maar de keus moest vallen op iemand met Barça-bloed: ze waren het meest overtuigd van Ernesto Valverde, die had een aflopend contract bij Athletic Bilbao. Zodoende werd hij hoofdcoach. Het bestuur heeft hem het er niet makkelijker op gemaakt door niet door te pakken met transfers. Paulinho, Semedo en Dembele werden wel gehaald maar ze bleven te lang hangen bij Coutinho en haakten af bij Jean-Michaël Seri van Nice. PSG dreef de prijs voor de middenvelder op. De selectie is bij lange na niet op orde, dus Valverde komt niet in een gespreid bedje terecht
Hoe anders is het verschil met concurrent Real Madrid. Ze hebben vooral geïnvesteerd in de toekomst en daarmee is in de opvolging van sleutelspelers kwaliteit gewaarborgd. Als Real Madrid een speler moet wisselen of moet missen, is de achteruitgang niet groot. Bij Barcelona is één wisselspeler echter een degradatie van top naar middenmoot. Zodoende lijkt Barça dit jaar opnieuw geen sta in de weg voor titelwinst van Real Madrid in Spanje en zijn de Madrilenen opnieuw de favoriet voor de CL-zege in 2018. Barça is zelfs geen top 3-kanshebber. Al had u ook kunnen kijken naar het CL-verloop in de laatste vier jaar. Slechts een keer reikte Barça verder dan de kwartfinale.
Een groot deel van de fans vestigt haar hoop op een motie van wantrouwen tegen het bestuur door Augusti Benedito. Al is het maar de vraag of het zin heeft. De achterban van Bartomeu is een stuk conservatiever en keerde massaal de rug tegen Laporta. Mocht het toch lukken, dan weet u dat God een groot mens is.
Dinsdag 12 september, 20:45, Camp Nou, FC Barcelona v Juventus (D), Veronica