R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Beste lezers,
Jaren heb ik het gaan naar een psycholoog voor mij uit geschoven. Gisteren heb ik toch de knoop doorgehakt, en een intake aangevraagd bij een behandelaar die mijn huisarts mij bijna een jaar terug al heeft toegewezen. Heb altijd redenen gezocht het niet te doen of het in ieder geval niet als noodzaak gezien. Daar is onlangs verandering in gekomen. Wat en hoe doet er niet toe voor dit verhaal.
Morgen kan ik al op gesprek. Dit zal wel een lekker schoolvoorbeeld zijn, maar waar ik normaliter redelijk levendig ben en me goed voel, ben ik sinds gisteravond ineens een wrak. Ik ben continu misselijk, er komt gal omhoog, mijn buik is van streek, ik huil veel en mijn gezicht voelt onderhuids aan alsof ik al aan crack rook. Geen idee hoe dat voelt uiteraard, maar het voelt zo droog en gebarsten aan alsof er 50 jaar leeftijd bij is gekomen. Mijn handen rillen, licht in mijn hoofd, blik op eindeloos. Van levendig naar een wrak in 1 dag tijd. Ik heb zoiets als dit nog nooit gehad. Ben totaal geen persoon vol zelfmedelijden en hoewel ik me bewust ben dat mijn leven niet erg doorsnee is verlopen vind ik dat ik wat dat gezien redelijk functioneer, heb ik eigenlijk niet veel te klagen.
Ik ben een vrouw die richting de 30 gaat, ik heb een jong gezin en dat gaat goed en is stabiel. Studie is bijna afgerond. Ik kan me niet verstoppen nu maar ik trek het liefst een kast leeg en ga onderin in een hoekje in het donker liggen janken tot het morgenochtend is. Ook dat is nieuw voor mij en ik vind het vrij opmerkelijk en iets dat een kind zou doen wanneer het bang is. Ik zal onbewust wel in ontkenning hebben geleefd.
Goed, ik ben dus ontzettend bang voor morgen en de periode die daarop volgt, daar komt het op neer. Ik bespreek dingen uit mijn leven nooit met anderen. Soms met mijn vriend. Anderen hoeven het allemaal niet te weten, dan word je bijvoorbeeld die jongen van wie de moeder zelfmoord heeft gepleegd vlak nadat hij was geboren of dat meisje dat is misbruikt door haar vader (beide random voorbeelden die niets met mij van doen hebben) en iedere opvallende handeling die je maakt wordt dan direct of indirect aan dat soort gebeurtenissen gekoppeld. Ik heb daar geen trek in, om zielig gevonden en/ of geanalyseerd te worden. Heb altijd het idee gehad dat het ook gewoon goed ging en ik was al bang dat als ik de beerput open zou trekken, daar verandering in zou komen en dat is precies wat er nu binnen in mijn lijf gebeurt.
Geen idee wat ik wil met dit topic. Ervaringen? Hoe gaat de eerste periode wanneer je in behandeling bent? Ik ken iemand met wie het eerst best prima ging, en die na de gesprekken over de toilet hingen te kotsen en twee dagen ziek was. Een ander werd depressief bij het aangaan van haar problemen. Dat verwacht ik allemaal niet, maar ik heb ook geen zin een overvolle la open te trekken die vervolgens in mijn gezicht explodeert en dat het dan een jaar duurt om het op te ruimen. Laat maar gewoon dicht zitten dan, zo'n last heb ik er ook weer niet van.
Over de inhoud van de gesprekken ga ik verder niet uitweiden, dat vind ik niet van belang.
Jaren heb ik het gaan naar een psycholoog voor mij uit geschoven. Gisteren heb ik toch de knoop doorgehakt, en een intake aangevraagd bij een behandelaar die mijn huisarts mij bijna een jaar terug al heeft toegewezen. Heb altijd redenen gezocht het niet te doen of het in ieder geval niet als noodzaak gezien. Daar is onlangs verandering in gekomen. Wat en hoe doet er niet toe voor dit verhaal.
Morgen kan ik al op gesprek. Dit zal wel een lekker schoolvoorbeeld zijn, maar waar ik normaliter redelijk levendig ben en me goed voel, ben ik sinds gisteravond ineens een wrak. Ik ben continu misselijk, er komt gal omhoog, mijn buik is van streek, ik huil veel en mijn gezicht voelt onderhuids aan alsof ik al aan crack rook. Geen idee hoe dat voelt uiteraard, maar het voelt zo droog en gebarsten aan alsof er 50 jaar leeftijd bij is gekomen. Mijn handen rillen, licht in mijn hoofd, blik op eindeloos. Van levendig naar een wrak in 1 dag tijd. Ik heb zoiets als dit nog nooit gehad. Ben totaal geen persoon vol zelfmedelijden en hoewel ik me bewust ben dat mijn leven niet erg doorsnee is verlopen vind ik dat ik wat dat gezien redelijk functioneer, heb ik eigenlijk niet veel te klagen.
Ik ben een vrouw die richting de 30 gaat, ik heb een jong gezin en dat gaat goed en is stabiel. Studie is bijna afgerond. Ik kan me niet verstoppen nu maar ik trek het liefst een kast leeg en ga onderin in een hoekje in het donker liggen janken tot het morgenochtend is. Ook dat is nieuw voor mij en ik vind het vrij opmerkelijk en iets dat een kind zou doen wanneer het bang is. Ik zal onbewust wel in ontkenning hebben geleefd.
Goed, ik ben dus ontzettend bang voor morgen en de periode die daarop volgt, daar komt het op neer. Ik bespreek dingen uit mijn leven nooit met anderen. Soms met mijn vriend. Anderen hoeven het allemaal niet te weten, dan word je bijvoorbeeld die jongen van wie de moeder zelfmoord heeft gepleegd vlak nadat hij was geboren of dat meisje dat is misbruikt door haar vader (beide random voorbeelden die niets met mij van doen hebben) en iedere opvallende handeling die je maakt wordt dan direct of indirect aan dat soort gebeurtenissen gekoppeld. Ik heb daar geen trek in, om zielig gevonden en/ of geanalyseerd te worden. Heb altijd het idee gehad dat het ook gewoon goed ging en ik was al bang dat als ik de beerput open zou trekken, daar verandering in zou komen en dat is precies wat er nu binnen in mijn lijf gebeurt.
Geen idee wat ik wil met dit topic. Ervaringen? Hoe gaat de eerste periode wanneer je in behandeling bent? Ik ken iemand met wie het eerst best prima ging, en die na de gesprekken over de toilet hingen te kotsen en twee dagen ziek was. Een ander werd depressief bij het aangaan van haar problemen. Dat verwacht ik allemaal niet, maar ik heb ook geen zin een overvolle la open te trekken die vervolgens in mijn gezicht explodeert en dat het dan een jaar duurt om het op te ruimen. Laat maar gewoon dicht zitten dan, zo'n last heb ik er ook weer niet van.
Over de inhoud van de gesprekken ga ik verder niet uitweiden, dat vind ik niet van belang.
Succes morgen! Psycholoog zal je niet opeten. Hij is er om je te helpen.
De moeilijkste stap heb je al genomen..
De moeilijkste stap heb je al genomen..
Reageert je vriend niet gepast genoeg of weet hij niet alles over de situatie om voor jou er vrede mee te krijgen?
Fylax is op televisie geweest
Dank je, en dat weet ik wel. Had nogal een paar wensenquote:Op woensdag 16 augustus 2017 21:00 schreef murp het volgende:
Succes morgen! Psycholoog zal je niet opeten. Hij is er om je te helpen.
De moeilijkste stap heb je al genomen..
en samen met mijn huisarts zijn we bij deze meneer uitgekomen. Ik vind het echter echt doodeng om daar straks te zitten, en te vertellen wat er nou precies is gebeurd allemaal. Dat ik er echt over na moet gaan denken en het moet verwoorden. Misschien wel in detail? Als ik daar aan denk, begrijp ik wel dat mensen na zo'n sessie kotsen en ziek zijn. Voor het goede doel natuurlijk, maar toch.Bang ook dat mensen iets gaan merken aan mij, en vragen stellen of het wel goed gaat. Ben eigenlijk de afgelopen tien jaar redelijk mijn gelukkige zelf geweest, zonder masker o.i.d. dus ik heb daar ook nooit echt over hoeven liegen.
Geen ervaring, maar dat je jezelf opeens een wrak voelt zal zijn doordat je erg zenuwachtig bent over het gene wat je in je hele verloop van het verhaal al aangeeft.
Laat de psy zijn werk doen en doe wat er gevraagd wordt...dus als die overvolle la leeg moet dan moet je het gewoon doen.
Neem de tijd en dan zal het vanzelf steeds iets beter gaan.
Succes!
Laat de psy zijn werk doen en doe wat er gevraagd wordt...dus als die overvolle la leeg moet dan moet je het gewoon doen.
Neem de tijd en dan zal het vanzelf steeds iets beter gaan.
Succes!
Mijn vriend is absoluut geweldig in dit verhaal en op een enkel ding weet hij alles.quote:
Reageert je vriend niet gepast genoeg of weet hij niet alles over de situatie om voor jou er vrede mee te krijgen?
Waarom dan juist na al die jaren een psycholoog nodig?quote:
[..]
Mijn vriend is absoluut geweldig in dit verhaal.
Fylax is op televisie geweest
Dus ver voordat jij een relatie met hem had kreeg jij dingen, hij is geweldig maar kon daar niet genoeg op inspelen zodat jij een psycholoog moet bezoeken. Dat is het idee tochquote:
[..]
Omdat er veel gebeurd is, ver voordat ik een relatie met hem had. Ik loop soms tegen wat dingen aan, en herken in mijzelf bepaalde gedragingen (in lichte mate) die ik graag anders doe.
Fylax is op televisie geweest
Op zulke grote jongens moet je niet eens op ingaan. Nogmaals succesquote:
[..]
Mijn vriend is geen psycholoog en hoeft ook dergelijke rollen niet op zich te nemen. Ik ben niet zijn patiënt, ik ben zijn partner. Hij heeft mij al ruim voldoende geholpen op zijn manier.
Vreemde post van je.
Ja want jij denkt dat als je er bent en geld in het laatje brengt dat voor iedereen voldoende is terwijl je helemaal niet weet wat TS in het verleden heeft meegemaakt. Heel vreemd. Maar dat is jou tekortkoming.quote:
[..]
Stel je voor inderdaad dat mensen weten te reageren op reacties.
Dankjewel.quote:Op woensdag 16 augustus 2017 21:43 schreef RobjeGeus het volgende:
[..]
Op zulke grote jongens moet je niet eens op ingaan. Nogmaals succes
Het is heel erg begrijpelijk dat je je nu ineens heel erg druk maakt.. Het is een hele grote stap om de confrontatie met iets dat je al zolang hebt weggestopt aan te gaan..
Tijdens je intake hoef je absoluut niet in detail in te gaan op wat er destijds gebeurd is.. Als je aangeeft dat je nog niet in staat bent om het daar over te hebben, dan zullen zij daar absoluut rekening mee houden..
Uiteindelijk zal je de confrontatie met datgene wat je hebt weggestopt wel helemaal aan moeten gaan, maar niet nu al..
Tijdens je intake hoef je absoluut niet in detail in te gaan op wat er destijds gebeurd is.. Als je aangeeft dat je nog niet in staat bent om het daar over te hebben, dan zullen zij daar absoluut rekening mee houden..
Uiteindelijk zal je de confrontatie met datgene wat je hebt weggestopt wel helemaal aan moeten gaan, maar niet nu al..
Weet dat je verhaal vertellen tegen zo'n psycholoog een hele andere lading heeft dan het vertellen tegen bijvoorbeeld een kennis. Die man/vrouw zit daar als een professional, heeft geen oordeel over je en kijkt instrumenteel tegen jouw problemen aan.
Dat je het jaren voor je uitgeschoven hebt en er nu zo zenuwachtig over bent, geeft al aan hoe goed het is dat je de stap genomen hebt. Succes morgen!
Dat je het jaren voor je uitgeschoven hebt en er nu zo zenuwachtig over bent, geeft al aan hoe goed het is dat je de stap genomen hebt. Succes morgen!
Ik kwam met mijn klachten bij de psycholoog en psychiater, maar werd na een korte tijd weer weg gestuurd (met mijn klachten), omdat ik geen "zorgvraag" zou hebben. 
Echt te gek voor woorden.
Echt te gek voor woorden.
Nosce te ipsum.
Hoe is dat relevant voor dit topic?quote:
Ik kwam met mijn klachten bij de psycholoog en psychiater, maar werd na een korte tijd weer weg gestuurd (met mijn klachten), omdat ik geen "zorgvraag" zou hebben.
Raar. Ze konden je niet aan iemand anders helpen die je wel kon helpen? Terug naar je huisarts eventueel?quote:
Ik kwam met mijn klachten bij de psycholoog en psychiater, maar werd na een korte tijd weer weg gestuurd (met mijn klachten), omdat ik geen "zorgvraag" zou hebben.
Prima dat je bang bent. Betekent ook dat er serieus wat aan de hand is. En de psycholoog is waarschijnlijk professioneel genoeg om je angst te erkennen en door te gaan praten zodat je angst wat weggaat en aan het licht te brengen wat er eigenlijk aan de hand is. Heb wat vertrouwen in vakmensen!
Ik heb een formulier ingevuld met wel duidelijke zorgvragen, maar hij mag hier best zijn ervaring kwijt.quote:
[..]
Hoe is dat relevant voor dit topic?
Als er niets aan de hand is, waarom ga jij, en waarom verwijst je huisarts jou, naar een psycholoog? Klinkt alsof je weg wilt rennen voor je problematiek, in ontkenning wilt leven.quote:
Beste lezers,
Jaren heb ik het gaan naar een psycholoog voor mij uit geschoven. Gisteren heb ik toch de knoop doorgehakt, en een intake aangevraagd bij een behandelaar die mijn huisarts mij bijna een jaar terug al heeft toegewezen. Heb altijd redenen gezocht het niet te doen of het in ieder geval niet als noodzaak gezien. Daar is onlangs verandering in gekomen. Wat en hoe doet er niet toe voor dit verhaal.
Morgen kan ik al op gesprek. Dit zal wel een lekker schoolvoorbeeld zijn, maar waar ik normaliter redelijk levendig ben en me goed voel, ben ik sinds gisteravond ineens een wrak. Ik ben continu misselijk, er komt gal omhoog, mijn buik is van streek, ik huil veel en mijn gezicht voelt onderhuids aan alsof ik al aan crack rook. Geen idee hoe dat voelt uiteraard, maar het voelt zo droog en gebarsten aan alsof er 50 jaar leeftijd bij is gekomen. Mijn handen rillen, licht in mijn hoofd, blik op eindeloos. Van levendig naar een wrak in 1 dag tijd. Ik heb zoiets als dit nog nooit gehad. Ben totaal geen persoon vol zelfmedelijden en hoewel ik me bewust ben dat mijn leven niet erg doorsnee is verlopen vind ik dat ik wat dat gezien redelijk functioneer, heb ik eigenlijk niet veel te klagen.
Ik ben een vrouw die richting de 30 gaat, ik heb een jong gezin en dat gaat goed en is stabiel. Studie is bijna afgerond. Ik kan me niet verstoppen nu maar ik trek het liefst een kast leeg en ga onderin in een hoekje in het donker liggen janken tot het morgenochtend is. Ook dat is nieuw voor mij en ik vind het vrij opmerkelijk en iets dat een kind zou doen wanneer het bang is. Ik zal onbewust wel in ontkenning hebben geleefd.
Goed, ik ben dus ontzettend bang voor morgen en de periode die daarop volgt, daar komt het op neer. Ik bespreek dingen uit mijn leven nooit met anderen. Soms met mijn vriend. Anderen hoeven het allemaal niet te weten, dan word je bijvoorbeeld die jongen van wie de moeder zelfmoord heeft gepleegd vlak nadat hij was geboren of dat meisje dat is misbruikt door haar vader (beide random voorbeelden die niets met mij van doen hebben) en iedere opvallende handeling die je maakt wordt dan direct of indirect aan dat soort gebeurtenissen gekoppeld. Ik heb daar geen trek in, om zielig gevonden en/ of geanalyseerd te worden. Heb altijd het idee gehad dat het ook gewoon goed ging en ik was al bang dat als ik de beerput open zou trekken, daar verandering in zou komen en dat is precies wat er nu binnen in mijn lijf gebeurt.
Geen idee wat ik wil met dit topic. Ervaringen? Hoe gaat de eerste periode wanneer je in behandeling bent? Ik ken iemand met wie het eerst best prima ging, en die na de gesprekken over de toilet hingen te kotsen en twee dagen ziek was. Een ander werd depressief bij het aangaan van haar problemen. Dat verwacht ik allemaal niet, maar ik heb ook geen zin een overvolle la open te trekken die vervolgens in mijn gezicht explodeert en dat het dan een jaar duurt om het op te ruimen. Laat maar gewoon dicht zitten dan, zo'n last heb ik er ook weer niet van.
Over de inhoud van de gesprekken ga ik verder niet uitweiden, dat vind ik niet van belang.
Geveegd hier. Donderstraal alsjeblieft een eind op met veroordelende toontjes en veroordelen van anderen
TS, heel erg veel succes
. Laat je alsjeblieft niet wegjagen door een user die denkt alles te weten .
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Nou ja als we mijn reacties uit een database er nog bij kunnen halen dan denk ik dat we kunnen zien dat er niks is gedaan wat het zonlicht niet verdraagt. Maar dat komt er toch niet van of wel?quote:
[Info] Geveegd hier. Donderstraal alsjeblieft een eind op met veroordelende toontjes en veroordelen van anderen [/info]
TS, heel erg veel succes
Fylax is op televisie geweest
Doe dat maar door weg te blijven. Jouw 'behulpzame' reacties zijn kwetsend en gewoon debiel.quote:
Klaar nu.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Heel raar ja, dat ik weggestuurd werd met mijn klachten. Terug naar de huisarts is idd de enigste optie. Nu dat ik wat helderder ben, ben ik ook meer in staat om zorgvragen op te stellen. Echt ook vreemd dat zij mij niet daarbij hielpen.quote:
[..]
Raar. Ze konden je niet aan iemand anders helpen die je wel kon helpen? Terug naar je huisarts eventueel?
Nosce te ipsum.
Is er een manier waarop ik dit eerlijk aan kan vechten? Met mijn reacties, de hare en die van anderen? Inclusief die van jou misschien?quote:
[..]
Doe dat maar door weg te blijven. Jouw 'behulpzame' reacties zijn kwetsend en gewoon debiel.
Klaar nu.
Fylax is op televisie geweest
Zonder je te willen beledigen, maar de meeste psychologen en psychiaters hebben geleerd om bepaald aandachtzoekend gedrag te herkennen en als niet heel serieus of levensbedreigend te beschouwen. Je kan dan nog wel terecht bij wat private consumenten psychologen waar je zelf betaald voor je behandeling. Maar de GGZ psychologen en psychiaters hebben dan besloten dat ze zich beter met de serieuze suicidale en levensontwrichtenden gevallen bezig te houden.quote:
Ik kwam met mijn klachten bij de psycholoog en psychiater, maar werd na een korte tijd weer weg gestuurd (met mijn klachten), omdat ik geen "zorgvraag" zou hebben.
Dit zeg ik natuurlijk allemaal heel makkelijk zonder de aard van je problematiek te weten maar dit is wel de realiteit voor bepaalde gevallen. Zou je met ons willen delen wat jouw geval inhoud? Als je echt serieuze psychologische problemen hebt dan ontwricht dat meestal je leven of jezelf, dan is er dus een hulpvraag.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 16-08-2017 22:23:01 ]
Ja hoor. Mailen met een FA. Nu weg hier, je verpest de boel met je geraaskal.quote:
[..]
Is er een manier waarop ik dit eerlijk aan kan vechten? Met mijn reacties, de hare en die van anderen? Inclusief die van jou misschien?
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
TS, ik herken een hoop in jouw OP en ik zat doosangsten uit te slaan in de wachtkamer van de psycholoog terwijl ik normaal hier nooit last van had. Ik was ook een doodnormale meid en opeens een hoopje ellende door gedoe op het werk. Ik had momenten dat ik licht in hoofd was, misselijk, extreme buikpijn, moe en huilerig. Ik vond het echt doodeng maar het ging enorm goed en na een paar keer gaan was alle angst en spanning weg. Onthou dat ie niets hoeft te vertellen wat je niet wilt en dat het allemaal goedkomt, je hebt de belangrijkste stap al gezet door een afspraak te maken. Succes en je kunt het!!!
Dank je Samzz. Hij gaat vanzelf wel weer weg.quote:
[Info] Geveegd hier. Donderstraal alsjeblieft een eind op met veroordelende toontjes en veroordelen van anderen [/info]
TS, heel erg veel succes
Ik heb het voor de edits niet gezien maar de laatste post lijkt me toch zeer redelijk? Of heb ik teveel gemist? :p ik zie vaak gemod worden in R&P topics omdat iedereen maar medelijden met topicstarters moet hebben.quote:
[..]
Ja hoor. Mailen met een FA. Nu weg hier, je verpest de boel met je geraaskal.
[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 16-08-2017 22:25:26 ]
Ja.quote:
[..]
Ik heb het voor de edits niet gezien maar de laatste post lijkt me toch zeer redelijk? Of heb ik teveel gemist? :p
Zullen we ons richten op TS en haar kwestie?
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Ik ben gediagnosticeerd met een persoonlijkheidsstoornis en ervaar daardoor problemen op het werk en in mijn priveleven.quote:
[..]
Zonder je te willen beledigen, maar de meeste psychologen en psychiaters hebben geleerd om bepaald aandachtzoekend gedrag te herkennen en als niet heel serieus of levensbedreigend te beschouwen. Je kan dan nog wel terecht bij wat private consumenten psychologen waar je zelf betaald voor je behandeling. Maar de GGZ psychologen en psychiaters hebben dan besloten dat ze zich beter met de serieuze suicidale en levensontwrichtenden gevallen bezig te houden.
Dit zeg ik natuurlijk allemaal heel makkelijk zonder de aard van je problematiek te weten maar dit is wel de realiteit voor bepaalde gevallen. Zou je met ons willen delen wat jouw geval inhoud?
Ik heb nooit in mijn leven ook maar 1 vriend gehad en op werk heb ik ook moeite met sociale contacten waardoor ik geen werk heb kunnen behouden.
In die tijd dat ik "in behandeling" was had ik ook psychoses, maar inderdaad, zij hebben mij letterlijk uitgelachen en zij hebben mij niet serieus genomen. Zij hebben mij alleen medicatie gegeven en daarna in de steek gelaten.
Nosce te ipsum.
Ik hoop dat morgen je heel veel gaat helpen i.p.v. dit topic wat je misschien alleen zocht voor bevestiging. Na jarenlange van problemen gaat het allemaal vast veel helpen en ik wens je al het succes dat er mogelijk is, slaap lekker en geen stress voor jou joh
Fylax is op televisie geweest
Uitstekend plan.quote:
[..]
Ja.
Zullen we ons richten op TS en haar kwestie?
OT: TS, probeer je best doen er blanco in te gaan en de professional het gesprek laten sturen. De boel saboteren of anders voorspiegelen is in je eigen nadeel. Bang of zenuwachtig hoef je niet te zijn. Deze mensen hebben een beroepsgeheim en zitten daar enkel om JOU verder te helpen (op een paar beunhazen/slechte psychologen na). Heb vertrouwen!
Ze hebben je letterlijk uitgelachen?quote:
[..]
Ik ben gediagnosticeerd met een persoonlijkheidsstoornis en ervaar daardoor problemen op het werk en in mijn priveleven.
Ik heb nooit in mijn leven ook maar 1 vriend gehad en op werk heb ik ook moeite met sociale contacten waardoor ik geen werk heb kunnen behouden.
In die tijd dat ik "in behandeling" was had ik ook psychoses, maar inderdaad, zij hebben mij letterlijk uitgelachen en zij hebben mij niet serieus genomen. Zij hebben mij alleen medicatie gegeven en daarna in de steek gelaten.
TS: zij zijn er om jou te helpen en volgens mij hoef je hun hulp ook niet perse te accepteren toch? Als je niet vind dat het jou helpt kan je er denk ik gewoon mee kappen.
Nosce te ipsum.
Je moet wel echt een duidelijk hulpvraag hebben, ik had dit dus niet behalve mijn klachten(want weet ik veel hoe ik het moet oplossen) en na 8 maanden dus gestopt want me klachten werden gewoon niet minder en ik voelde me meer beledigd dan geholpen. Uiteindelijk er zelf bovenop gekomen na 3 jaar lols maarja was eigenlijk geen goede ervaring dus ik hoop maar dat het probleem me geen 2e keer gaat gebeuren.
Dat is wel heel vervelend en jet ontwricht je leven ook, al os dat vanaf de buitenkant slms slecht te zien als je je voor anderen normaal probeert te gedragen. Als echter professionals geen 'hulpvraag' zien in hun gesprekken met jou dan zul je toch verder toe moeten lichtten wat het met je doet. Als je van nature iemand bent die dit bagateliseerd en je heb een psych die daar niet doorheen prikt (een slechte dus) dan nemen ze je klacht al minder serieus. Heb je de mogelijkheid om het bij een andere te proberen?quote:
[..]
Ik ben gediagnosticeerd met een persoonlijkheidsstoornis en ervaar daardoor problemen op het werk en in mijn priveleven.
Ik heb nooit in mijn leven ook maar 1 vriend gehad en op werk heb ik ook moeite met sociale contacten waardoor ik geen werk heb kunnen behouden.
In die tijd dat ik "in behandeling" was had ik ook psychoses, maar inderdaad, zij hebben mij letterlijk uitgelachen en zij hebben mij niet serieus genomen. Zij hebben mij alleen medicatie gegeven en daarna in de steek gelaten.
jaquote:
[..]
Ze hebben je letterlijk uitgelachen?
Zij lachten mij uit toen ik vertelde wat er allemaal in mij hoofd omging tijdens mijn psychose. Zij lachten mij uit, maar voor mij was het echt een big deal en de oorzaak van heel veel angst.
Nosce te ipsum.
Zij waren volgens mij de enigste in mijn woonplaats die mensen met mijn klachten in behandeling namen.quote:
[..]
Dat is wel heel vervelend en jet ontwricht je leven ook, al os dat vanaf de buitenkant slms slecht te zien als je je voor anderen normaal probeert te gedragen. Als echter professionals geen 'hulpvraag' zien in hun gesprekken met jou dan zul je toch verder toe moeten lichtten wat het met je doet. Als je van nature iemand bent die dit bagateliseerd en je heb een psych die daar niet doorheen prikt (een slechte dus) dan nemen ze je klacht al minder serieus. Heb je de mogelijkheid om het bij een andere te proberen?
Nosce te ipsum.
De angst is niet voor die man, de angst is puur enkele dingen te verwoorden die ik gewoon te vies vind om over mijn lippen te krijgen. Maar ja, ik moet gewoon de vragen beantwoorden, hij weet vast wel wat en hoe ze te stellen.quote:
[..]
Uitstekend plan.
OT: TS, probeer je best doen er blanco in te gaan en de professional het gesprek laten sturen. De boel saboteren of anders voorspiegelen is in je eigen nadeel. Bang of zenuwachtig hoef je niet te zijn. Deze mensen hebben een beroepsgeheim en zitten daar enkel om JOU verder te helpen (op een paar beunhazen/slechte psychologen na). Heb vertrouwen!
Voor iedereen die bij een psychiater of psycholoog is geweest en voelt dat hij of zij zonder hulp weggestuurd is; laten we voorop stellen dat die mensen gewoon een opleiding hebben gehad en best een slechte dag hebben als ze iemand niet hebben kunnen helpen. Ze voelen zich dan waarschijnlijk net als een loodgieter die een lekke waterleiding niet heeft kunnen repareren. Vergeet niet je eigen rol in het oplossen van je problemen. Het zijn geen magicians. Veel mensen denken "ik ga gewoon praten en zij trekken er vanzelf wel wat uit waardoor ik me beter voel" maar de input zal toch van jou moeten komen.
Dat weet hij zeker, als je hem maar genoeg achtertrond informatie gegeven hebt en niks achterhoud. Dan stuurt hij of zij het gesprek wel. Wees echter geen gesloten boek en probeer toch, hoe moeilijk ook, die vieze dingen toch te benoemen, al is het maar kort. Ook zij hebben iets van een aanhaakpunt nodig!quote:
[..]
De angst is niet voor die man, de angst is puur enkele dingen te verwoorden die ik gewoon te vies vind om over mijn lippen te krijgen. Maar ja, ik moet gewoon de vragen beantwoorden, hij weet vast wel wat en hoe ze te stellen.
Het lijkt me zeer kwalijk (en deels onngeloofwaardig) dat een psycholoog je in een serieus professioneel gesprek uitlacht om de problemen doe ke hebt en hoe die zich uitten. Vraag dan gelijk een andere aan. Die mogelijkheid heb je altijd wel!quote:
[..]
ja
Zij lachten mij uit toen ik vertelde wat er allemaal in mij hoofd omging tijdens mijn psychose. Zij lachten mij uit, maar voor mij was het echt een big deal en de oorzaak van heel veel angst.
Bel de landelijke GGz of een andere woonplaats en leg je probleem uit. Je word zeker geholpen. Er zijn genoeg mogelijkheden voor een second opinion, zowel verzekert als betaald.quote:
[..]
Zij waren volgens mij de enigste in mijn woonplaats die mensen met mijn klachten in behandeling namen.
[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 16-08-2017 22:41:17 ]
Zou het niet kunnen zijn, omdat je toen in een psychose was, dat je het lachen verkeerd hebt geïnterpreteerd?quote:
[..]
Zij waren volgens mij de enigste in mijn woonplaats die mensen met mijn klachten in behandeling namen.
Ja, dat is inderdaad wel mijn insteek, al zal het gewenning zijn. Morgen zie ik wel. Ik wil gewoon graag dat de dingen waar ik tegenaan loop opgelost/ handelbaar worden en daarvoor moet ik mij open stellen.quote:
[..]
Dat weet hij zeker, als je hem maar genoeg achtertrond informatie gegeven hebt en niks achterhoud. Dan stuurt hij of zij het gesprek wel. Wees echter geen gesloten boek en probeer toch, hoe moeilijk ook, die vieze dingen toch te benoemen, al is het maar kort. Ook zij hebben iets van een aanhaakpunt nodig!
Daarnaast kan een bepaald verhaal wel een lach opwekken bij iemand door de aard van het verhaal, maar enkele momenten later serieus opgenomen zijn. Als je erg prikkelbaar of in een psychose bent kun je alleen het lachen extrapoleren en jezelf niet meer serieus genomen voelen, ook al was dat niet de intentie van de behandelaar.quote:
[..]
Zou het niet kunnen zijn, omdat je toen in een psychose was, dat je het lachen verkeerd hebt geïnterpreteerd?
Dan zou ik zo lekker gaan proberen te slapen, dat doet een mens goed. Kun je morgen misschien een beetje fris daarheen met alles wat je wil zeggen op een rijtje. Zou het niet later maken dan 12. En veel succes alvast!quote:
[..]
Ja, dat is inderdaad wel mijn insteek, al zal het gewenning zijn. Morgen zie ik wel. Ik wil gewoon graag dat de dingen waar ik tegenaan loop opgelost/ handelbaar worden en daarvoor moet ik mij open stellen.
Je hebt er volgens mij wel verstand van, weet je misschien wat het betekent als een behandelaar tegen je zegt dat je een beperkt ziektebeeld hebt? heb dit nooit echt begrepen eigenlijk:P me huisarts ook nietquote:
[..]
Daarnaast kan een bepaald verhaal wel een lach opwekken bij iemand door de aard van het verhaal, maar enkele momenten later serieus opgenomen zijn. Als je erg prikkelbaar of in een psychose bent kun je alleen het lachen extrapoleren en jezelf niet meer serieus genomen voelen, ook al was dat niet de intentie van de behandelaar.
Als ze dat echt hebben gedaan dan moet je echt een klacht tegen hen indienen.. Maar ik heb het vermoeden dat zij jou niet daadwerkelijk hebben uitgelachen, maar dat jij enkel dat gevoel had..quote:
[..]
ja
Zij lachten mij uit toen ik vertelde wat er allemaal in mij hoofd omging tijdens mijn psychose. Zij lachten mij uit, maar voor mij was het echt een big deal en de oorzaak van heel veel angst.
Psychologen en psychiaters kunnen iemand alleen maar helpen als iemand daar zelf ook voor open staat en ook bereid is om zichzelf te helpen..
Ziektebeeld of ziekte inzicht?quote:
[..]
Je hebt er volgens mij wel verstand van, weet je misschien wat het betekent als een behandelaar tegen je zegt dat je een beperkt ziektebeeld hebt? heb dit nooit echt begrepen eigenlijk:P me huisarts ook niet
Ik was wel psychotisch, maar ik verbeelde mij dat niet.quote:
[..]
Als ze dat echt hebben gedaan dan moet je echt een klacht tegen hen indienen.. Maar ik heb het vermoeden dat zij jou niet daadwerkelijk hebben uitgelachen, maar dat jij enkel dat gevoel had..
Psychologen en psychiaters kunnen iemand alleen maar helpen als iemand daar zelf ook voor open staat en ook bereid is om zichzelf te helpen..
Zelfs als ik zou zeggen dat ik bang ben dat de cookiemonster mij achtervolgd, dan is dat dan toch gewoon een probleem en niet iets om te gaan lachen als ik er echt mee zit?
Nosce te ipsum.
Ik denk ziekt inzicht nu ik er zo over na denk, stond niet alleen in me medisch dossier maar werd me ook gewoon verteld na een verhaal dat ik echt dacht van ehh wtf? maarja hij had wel meer actie's die ik vreemd vond.quote:
[..]
Ziektebeeld of ziekte inzicht?
Er zijn urgente dingen en minder urgente dingen, zo ver ben ik wel. Alles heb ik al beschreven in een intakeformulier. De dingen waar ik in het dagelijks leven last van heb, eerst weg, daarna wanner de gewenning er is de diepere zaken.quote:
[..]
Dan zou ik zo lekker gaan proberen te slapen, dat doet een mens goed. Kun je morgen misschien een beetje fris daarheen met alles wat je wil zeggen op een rijtje. Zou het niet later maken dan 12. En veel succes alvast!
Hoe we dat in gaan vullen, zie ik aankomend periode wel.
Ik ga nog even een aflevering kijken, en dan naar bed.
Bedankt allemaal die nuttig bijgedragen hebben. Ik laat morgen wel weten hoe het ging.
Bedankt allemaal die nuttig bijgedragen hebben. Ik laat morgen wel weten hoe het ging.
kloptquote:
[..]
Ik was wel psychotisch, maar ik verbeelde mij dat niet.
Zelfs als ik zou zeggen dat ik bang ben dat de cookiemonster mij achtervolgd, dan is dat dan toch gewoon een probleem en niet iets om te gaan lachen als ik er echt mee zit?
Fylax is op televisie geweest
Een beperkt ziekte-inzicht, betekent dat je niet volledig beseft dat je ziek bent..quote:
[..]
Ik denk ziekt inzicht nu ik er zo over na denk, stond niet alleen in me medisch dossier maar werd me ook gewoon verteld na een verhaal dat ik echt dacht van ehh wtf? maarja hij had wel meer actie's die ik vreemd vond.
Dat klopt, ik kan het dan ook moeilijk geloven dat ze je daadwerkelijk hebben uitgelachen..quote:
[..]
Ik was wel psychotisch, maar ik verbeelde mij dat niet.
Zelfs als ik zou zeggen dat ik bang ben dat de cookiemonster mij achtervolgd, dan is dat dan toch gewoon een probleem en niet iets om te gaan lachen als ik er echt mee zit?
Kan het niet meer eens zijn met een reactie (bij wijze van spreke, flink mee eens dus), mooi gezegd ookquote:
[..]
Een beperkt ziekte-inzicht, betekent dat je niet volledig beseft dat je ziek bent..
Fylax is op televisie geweest
Oke dank, gelukkig kom ik er nu achter nu ik geen problemen meer ervaar. Beetje zonde om te geloven dat je geestelijk ziek bent terwijl je dus blijkbaar kan herstellen. iig wel goed om het nog even te weten!quote:
[..]
Een beperkt ziekte-inzicht, betekent dat je niet volledig beseft dat je ziek bent..
Je hebt een beperkt ziekte-inzicht.. Jij bent dus niet in staat om je eigen herstel in te schatten..quote:
[..]
Oke dank, gelukkig kom ik er nu achter nu ik geen problemen meer ervaar. Beetje zonde om te geloven dat je geestelijk ziek bent terwijl je dus blijkbaar kan herstellen. iig wel goed om het nog even te weten!
Succes morgen.
Hoe moeilijk het ook is, probeer zo open mogelijk te zijn. Op de lange termijn win je er mee.
Ik loop ook bij een psych. Het is niet altijd makkelijk, maar helpt mij enorm! Ik ben zo ontzettend blij dat ik die stap heb gezet.
Je gaat uiteindelijk heel blij zijn met het resultaat. Maar eerst de eerste stappen nemen. Succes!
Hoe moeilijk het ook is, probeer zo open mogelijk te zijn. Op de lange termijn win je er mee.
Ik loop ook bij een psych. Het is niet altijd makkelijk, maar helpt mij enorm! Ik ben zo ontzettend blij dat ik die stap heb gezet.
Je gaat uiteindelijk heel blij zijn met het resultaat. Maar eerst de eerste stappen nemen. Succes!
Exact dit.quote:Op woensdag 16 augustus 2017 23:23 schreef Monopoly het volgende:
Succes morgen.
Hoe moeilijk het ook is, probeer zo open mogelijk te zijn. Op de lange termijn win je er mee.
Ik loop ook bij een psych. Het is niet altijd makkelijk, maar helpt mij enorm! Ik ben zo ontzettend blij dat ik die stap heb gezet.
Je gaat uiteindelijk heel blij zijn met het resultaat. Maar eerst de eerste stappen nemen. Succes!
Met de aanvulling, de psych trekt in het begin echt niet alles uit je.
Dat doet ie stapje voor stapje en met respect en begrip voor je angst en belastbaarheid
Mede dankzij mijn psychologen is mijn leven een flink stuk beter geworden
Hell To The Liars
Nou nou, beetje overdreven niet allemaal TS? Goed, oké, dat is je gevoel. Snap het ook ergens wel. Maar denk dat het heel erg mee gaat vallen als je het in je hoofd allemaal zo onmenselijk groot hebt gemaakt.
Je hoeft heus niet meteen helemaal los en het achterste van je tong te laten zien. Die mensen weten heus wel dat het moeilijk is. Ze bouwen zoiets op, met respect voor je gevoelens.
Eeerst maar eens kijken of het klikt en je je oké voelt bij die psych. Dan verder kijken...
Je hoeft heus niet meteen helemaal los en het achterste van je tong te laten zien. Die mensen weten heus wel dat het moeilijk is. Ze bouwen zoiets op, met respect voor je gevoelens.
Eeerst maar eens kijken of het klikt en je je oké voelt bij die psych. Dan verder kijken...
"A leader must be a terror to the few who are evil in order to protect the lives and well-being of the many who are good"
Best goed, hebben het eigenlijk alleen oppervlakkig gehad over wat ik doe, ouders, schoonfamilie, zus e.d.
Nog geen zware onderwerpen. Hij heeft ook veel over zichzelf verteld.
Ging wel goed.
Nog geen zware onderwerpen. Hij heeft ook veel over zichzelf verteld.
Ging wel goed.
Mooi dat het goed ging! Je kan gewoon vertellen daar wat je wil, die mensen hebben toch geheimhoudingsplicht. Hoewel ik vermoed dat ze onderling weleens over cliënten willen praten (komt mijn paranoia weer).
Allebei mijn psychologen zijn nu een maand op vakantie dus lekker rustig verder.
Allebei mijn psychologen zijn nu een maand op vakantie dus lekker rustig verder.
Fijn dat het goed gingquote:
Best goed, hebben het eigenlijk alleen oppervlakkig gehad over wat ik doe, ouders, schoonfamilie, zus e.d.
Nog geen zware onderwerpen. Hij heeft ook veel over zichzelf verteld.
Ging wel goed.
Ik heb besloten om dit topic onder mijn normale account voort te zetten. Dit komt voort uit de afgelopen gesprekken. Er is een kleine blokkade weg. In de afgelopen gesprekken ergens heb ik eens aangegeven dat ik niet om kan gaan met wanneer iemand troost nodig heeft. Dit is besproken en sindsdien heb ik sokken gekocht voor en overhandigd aan daklozen, zakdoekjes uitgedeeld aan mensen in de trein en meer kleine dingen die ik voorheen als 'troostend' zou ervaren, awkward zou vinden. Bang voor afwijzing, terwijl het hele normale dingen zijn.
Het is een klein ding.
Wat mij is opgevallen, is dat ik afgelopen keer heb aangegeven, na vier gesprekken, dat we het moeten gaan hebben over het onderdeel #metoo. Dat waarvoor ik eigenlijk ben gekomen, maar een heel leven voor mij uit schuif. Ik voel mij inmiddels bijna voldoende op mijn gemak? Ik zou eigelijk deze zaterdag 'het gesprek' hebben, wat weer deels, maar minder, de reactie uit de OP heeft getriggerd. Puur trauma en ik heb dit een leven lang voor mij uit geschoven.
Ik onthoud altijd iedere afspraak. Maak hem in januari, ik weet dat ik in oktober 2020 om 14:35 bij je moet zijn op *adres*. Dit is tot nog toe bij al mijn afspraken, ondanks ernstige ADD/ en een gemengde maar mindere adhd, de afgelopen jaren altijd goed gegaan.
Vandaag echter ben ik de afspraak vergeten? Ik appte hem gisteren met "Volgens mij hebben wij morgen een afspraak, maar ik weet het niet zeker. Ook weet ik de tijd niet. Kun je me de tijd geven?" geen reactie. Geeft niet. Ik was en ben er nog steeds niet klaar voor. Uiteindelijk was het dus wel vandaag, maar heeft hij omdat hij zelf te laat reageerde, gecompenseerd met een afspraak volgende week.
Tijdens alle gesprekken tot nog toe, heb ik super relaxed in de stoel gezeten. Het ging over ditjes en datjes, elkaar leren kennen. Toen ik zelf begon over "het word tijd" (in mijn intakebrief heb ik natuurlijk wel en en ander gemeld) zat ik als een stokstaart rechtop, vol spanning, vechtend tegen tranen en in en verontschuldigende houding. Niet alleen dat, maar ik wist gewoon niet meer wat ik met mijn lijf aan moest terwijl zijn stoelen juist zijn gericht op pure ontspanning en dit tot nog toe ook zo gewerkt heeft (wij hebben dit besproken, daar dit mijn vakgebied is). Ik heb ook direct aangegeven van "Kijk, nu verandert heel mijn houding. Ik ben helemaal gespannen en zit rechtop, weet niet wat ik aan moet met mijzelf. Niet frappant, volledig verwacht, wel opvallend."
Wat ik wil met deze post, geen idee, ik weet wel dat ik hier mee ver buiten een comfortzone ga van een harde Myrr. Ook een hele lieve Myrr, maar wb dit onderwerp weet ik mij gewoon geen houding te geven. Ik weet alleen uit eerste lijns dat het geen leuk onderwerp is (hence de waarom ik al in tranen op zoek ga naar de afstandsbediening de afgelopen periode wanneer het onderwerp op tv is) en ik ben bang, want als een televisieproductie al de reactie op mij heeft dat ik van 22:00 tot 01:00 mijn ogen niet onder bedwang heb, wat zo'n gesprek dan gaat doen.
Dit zijn dingen die vanaf groep drie tot ver in de middelbare school periode deel zijn geweest van mijn leven en mij erg hebben gevornd. Terugkoppelend naar alinea 1; ik kan niet met troost om gaan omdat ik dat niet echt ken vanuit mijn jeugd. Ik heb geen veilige hechting meegemaakt, geen troost geboden gekregen als kind en vooral veel veroordelingen gekregen. Mijn zus en ik. wij zijn aan ons lot over gelaten. Dit heeft bij mij beter uitgepakt dan bij mijn zus. Ik heb de drang om te leren en zoveel als mogelijk binnen mijn grenzen uit het leven te halen. Goed, stukje troost/ gevoel volgen (al is het maar iets simpels als vragen hoe het gaat of een pak zakdoekjes geven aan mensen) is een kleine stap in de juiste richting. De juiste richting is voor mij om te doen wat als eerste in mij opkomt op positief vlak. Dat is wie ik ben in de kern, en die persoon probeer ik te bereiken. Ja, ik ben in de steek gelaten door een moeder die toen mijn puberteit de intrede deed de keuze maakte om te verhuizen naar Zweden. Daarna jaren geen contact met mij opnam, terwijl ik zat opgezadeld met een verwaarlozende vader die aan de sterke drank zat en zijn twee dochters ernstig heeft verwaarloosd met alle gevolgen van dien. Ik ben nu 27, en ik heb jaren lang verstopt wat er aan de hand is, omdat ik bang ben beoordeeld te worden, bang ben een zoveelste probleemkind of aandachtshoer te zijn. Die laatste twee oordelen hebben mij nergens gebracht, dus oefen ik nu hier, door open te zijn onder een niet kloon acount, voordat ik aankomend weekend bij de psych zit. Dit is wat het is. Geen puber met "aandachts" verhalen (mensen, hence; die verhalen zijn echt. Deze jongeren maken mee wat zij meemaken, waarom beoordelen wij mensen die niet met de paplepel zijn ingegoten? Wie weet willen zij wel, net als ik, gewoon echt iets maken van hun leven. Oordelen is makkelijk en ook ik doe dat soms. Het programma Over de streep... Ik ben dat wijf dat gewoon aan het begin blijf staan, misschien 3 stappen kan zetten. Uiteindelijk, al is het laat, raken ook sommige van dit soort mensen de streep aan. Waarom? Wilskracht.
Dit topic is allang niet meer voor mijzelf, althans, deze post niet. Meisjes. Jongens. Jullie kunnen er iets van maken. Ergens in jullie zit een deel, een stukje, dat onaantastbaar is, ongeacht wat jullie hebben meegemaakt. Voel dat kleine stukje, heb schijt aan wat wie dan ook, zeker hier, over jullie mag denken, en laat je motiveren door dat ene stukje. Oke? Dat ene stukje gaat jullie brengen naar wie of wat jij wil zijn, uiteindelijk. Leeftijd maakt niet uit. Geloof in je fucking zelf. En vergeef. Ook de mensen om jou heen die jou dingen aandoen of aangedaan hebben, hebben hun shit meegemaakt.
Op 'posten' drukken is spannend A.F. voor mij.
Joe.
[ Bericht 43% gewijzigd door #ANONIEM op 26-11-2017 03:01:31 ]
Het is een klein ding.
Wat mij is opgevallen, is dat ik afgelopen keer heb aangegeven, na vier gesprekken, dat we het moeten gaan hebben over het onderdeel #metoo. Dat waarvoor ik eigenlijk ben gekomen, maar een heel leven voor mij uit schuif. Ik voel mij inmiddels bijna voldoende op mijn gemak? Ik zou eigelijk deze zaterdag 'het gesprek' hebben, wat weer deels, maar minder, de reactie uit de OP heeft getriggerd. Puur trauma en ik heb dit een leven lang voor mij uit geschoven.
Ik onthoud altijd iedere afspraak. Maak hem in januari, ik weet dat ik in oktober 2020 om 14:35 bij je moet zijn op *adres*. Dit is tot nog toe bij al mijn afspraken, ondanks ernstige ADD/ en een gemengde maar mindere adhd, de afgelopen jaren altijd goed gegaan.
Vandaag echter ben ik de afspraak vergeten? Ik appte hem gisteren met "Volgens mij hebben wij morgen een afspraak, maar ik weet het niet zeker. Ook weet ik de tijd niet. Kun je me de tijd geven?" geen reactie. Geeft niet. Ik was en ben er nog steeds niet klaar voor. Uiteindelijk was het dus wel vandaag, maar heeft hij omdat hij zelf te laat reageerde, gecompenseerd met een afspraak volgende week.
Tijdens alle gesprekken tot nog toe, heb ik super relaxed in de stoel gezeten. Het ging over ditjes en datjes, elkaar leren kennen. Toen ik zelf begon over "het word tijd" (in mijn intakebrief heb ik natuurlijk wel en en ander gemeld) zat ik als een stokstaart rechtop, vol spanning, vechtend tegen tranen en in en verontschuldigende houding. Niet alleen dat, maar ik wist gewoon niet meer wat ik met mijn lijf aan moest terwijl zijn stoelen juist zijn gericht op pure ontspanning en dit tot nog toe ook zo gewerkt heeft (wij hebben dit besproken, daar dit mijn vakgebied is). Ik heb ook direct aangegeven van "Kijk, nu verandert heel mijn houding. Ik ben helemaal gespannen en zit rechtop, weet niet wat ik aan moet met mijzelf. Niet frappant, volledig verwacht, wel opvallend."
Wat ik wil met deze post, geen idee, ik weet wel dat ik hier mee ver buiten een comfortzone ga van een harde Myrr. Ook een hele lieve Myrr, maar wb dit onderwerp weet ik mij gewoon geen houding te geven.
Ik weet alleen uit eerste lijns dat het geen leuk onderwerp is (hence de waarom ik al in tranen op zoek ga naar de afstandsbediening de afgelopen periode wanneer het onderwerp op tv is) en ik ben bang, want als een televisieproductie al de reactie op mij heeft dat ik van 22:00 tot 01:00 mijn ogen niet onder bedwang heb, wat zo'n gesprek dan gaat doen.Dit zijn dingen die vanaf groep drie tot ver in de middelbare school periode deel zijn geweest van mijn leven en mij erg hebben gevornd. Terugkoppelend naar alinea 1; ik kan niet met troost om gaan omdat ik dat niet echt ken vanuit mijn jeugd. Ik heb geen veilige hechting meegemaakt, geen troost geboden gekregen als kind en vooral veel veroordelingen gekregen. Mijn zus en ik. wij zijn aan ons lot over gelaten. Dit heeft bij mij beter uitgepakt dan bij mijn zus. Ik heb de drang om te leren en zoveel als mogelijk binnen mijn grenzen uit het leven te halen. Goed, stukje troost/ gevoel volgen (al is het maar iets simpels als vragen hoe het gaat of een pak zakdoekjes geven aan mensen) is een kleine stap in de juiste richting. De juiste richting is voor mij om te doen wat als eerste in mij opkomt op positief vlak. Dat is wie ik ben in de kern, en die persoon probeer ik te bereiken. Ja, ik ben in de steek gelaten door een moeder die toen mijn puberteit de intrede deed de keuze maakte om te verhuizen naar Zweden. Daarna jaren geen contact met mij opnam, terwijl ik zat opgezadeld met een verwaarlozende vader die aan de sterke drank zat en zijn twee dochters ernstig heeft verwaarloosd met alle gevolgen van dien. Ik ben nu 27, en ik heb jaren lang verstopt wat er aan de hand is, omdat ik bang ben beoordeeld te worden, bang ben een zoveelste probleemkind of aandachtshoer te zijn. Die laatste twee oordelen hebben mij nergens gebracht, dus oefen ik nu hier, door open te zijn onder een niet kloon acount, voordat ik aankomend weekend bij de psych zit. Dit is wat het is. Geen puber met "aandachts" verhalen (mensen, hence; die verhalen zijn echt. Deze jongeren maken mee wat zij meemaken, waarom beoordelen wij mensen die niet met de paplepel zijn ingegoten? Wie weet willen zij wel, net als ik, gewoon echt iets maken van hun leven. Oordelen is makkelijk en ook ik doe dat soms. Het programma Over de streep... Ik ben dat wijf dat gewoon aan het begin blijf staan, misschien 3 stappen kan zetten. Uiteindelijk, al is het laat, raken ook sommige van dit soort mensen de streep aan. Waarom? Wilskracht.
Dit topic is allang niet meer voor mijzelf, althans, deze post niet. Meisjes. Jongens. Jullie kunnen er iets van maken. Ergens in jullie zit een deel, een stukje, dat onaantastbaar is, ongeacht wat jullie hebben meegemaakt. Voel dat kleine stukje, heb schijt aan wat wie dan ook, zeker hier, over jullie mag denken, en laat je motiveren door dat ene stukje. Oke? Dat ene stukje gaat jullie brengen naar wie of wat jij wil zijn, uiteindelijk. Leeftijd maakt niet uit. Geloof in je fucking zelf. En vergeef. Ook de mensen om jou heen die jou dingen aandoen of aangedaan hebben, hebben hun shit meegemaakt.
Op 'posten' drukken is spannend A.F. voor mij.
Joe.
[ Bericht 43% gewijzigd door #ANONIEM op 26-11-2017 03:01:31 ]
Mad respect 
Ik hoop dat je nu ook die kracht in jezelf vindt om volgende week het irl gesprek aan te gaan. Het zal vast ook wel meer dan 1x duren, misschien ben je er straks wel een jaar over aan het praten voor je ‘t steeds beter kan verwerken. Maar je gaat steeds meer aandurven zoals je hier ook al doet
Takes some goddamn balls. Respect en ik hoop dat de confrontatie je enkel goeds oplevert
Ik hoop dat je nu ook die kracht in jezelf vindt om volgende week het irl gesprek aan te gaan. Het zal vast ook wel meer dan 1x duren, misschien ben je er straks wel een jaar over aan het praten voor je ‘t steeds beter kan verwerken. Maar je gaat steeds meer aandurven zoals je hier ook al doet
Takes some goddamn balls. Respect en ik hoop dat de confrontatie je enkel goeds oplevert
Respect. Accepteren wat je hebt meegemaakt vormt een belangrijk deel van je identiteit. Als dat lukt zul je er alleen maar sterker uitkomen. 
WEB / [HaxBall #64] Jos is God
Arguing on the Internet is like running in the Special Olympics.
Arguing on the Internet is like running in the Special Olympics.
Concurreren met de Roemeense mafia zou ik mee uitkijken als ik jou was, zeker als je een jong gezinnetje hebt.quote:
zakdoekjes uitgedeeld aan mensen in de trein
Thanks allemaal. Vandaag is de dag ughh. Zin om te kotsen, maar ook zin om mezelf als dit allemaal over is opnieuw te leren kennen. Geen zin in het gebied tussen nu en dan.
[ Bericht 34% gewijzigd door #ANONIEM op 02-12-2017 14:18:25 ]
[ Bericht 34% gewijzigd door #ANONIEM op 02-12-2017 14:18:25 ]
Heel veel succesquote:
Thanks allemaal. Vandaag is de dag ughh. Zin om te kotsen, maar ook zin om mezelf als dit allemaal over is opnieuw te leren kennen. Geen zin in het gebied tussen nu en dan.
.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Lokquote. Hoe is het gegaan vandaag?quote:
Thanks allemaal. Vandaag is de dag ughh. Zin om te kotsen, maar ook zin om mezelf als dit allemaal over is opnieuw te leren kennen. Geen zin in het gebied tussen nu en dan.
|
|
