(ouders van) jonge kinderen met een ASS deel 42

quote:

Op vrijdag 26 mei 2017 09:34 schreef Moonah het volgende:
Nijna, wat spannend zeg.... Ik hoop van harte dat het dit keer beter gaat dan vorig jaar. Misschien geeft het feit dat jullie allemaal weten dat er gebeld kan worden als het nodig is al genoeg veiligheid.

_{Bij ons gaat kamp ook nog wat worden... Logeren bij een vriendje lukt nog niet (al aantal malen gebeld om op te halen). Maar we hebben nog even.}

Lastig is dat, Moonah. Ik heb echt slapeloze nachten gehad van de kampen. Maar mijn zoon heeft inmiddels 4x een kamp gehad (groep 4, 6 en 8 en brugklaskamp). Elke keer ging het iets beter, gelukkig. Een goede voorbereiding helpt en dat kan ver gaan zoals je al ziet bij Nijna.

Bij het kamp in groep 8 zouden ze een dag naar Walibi gaan. Toen is mijn man een paar weken vantevoren speciaal met hem alvast naar Walibi gegaan zodat hij het daar al een keer gezien had en wist wat hij kon verwachten. Dat heeft enorm geholpen. Daarvoor zag hij echt als een berg tegen Walibi op en daarna was die angst helemaal weg.

Heeft hij heimwee Moonah? Of kan hij niet goed slapen?
Wie weet hoe het gaat tegen die tijd.

Ik ben wel blij dat we het zo hebben kunnen voorbereiden en dat het in elk geval wat lijkt te helpen.
Ik had even wat twijfels over het fietsen en naar de locatie rijden, maar ik ben heel blij dat ik het gedaan heb .

Goed, Nijna.
Ik hoop dat alles gaat zoals gepland!

Kampen is hier ook altijd een issue geweest.

Groep 8 kamp ging goed.
Een scoutingkamp daarvoor niet. We zijn hem toen gaan halen op dag 2. Knallende koppijn en doodongelukkig.

Een 4 havo reis, afgelopen zomer, ging niet. Naar Barcelona.
Hij wilde wel heel graag maar durfde niet en baalde daar wel van (achteraf).

D wordt met teveel prikkels echt letterlijk ziek. Overgeven en alles.
En als hij dan geen backup heeft durft hij niet.

Hij blijft nu zitten dus ik hoop dat hij deze keer wel meekan. Wil hij ook.
Ben benieuwd.

Heeft jouw oudste nu wel extra begeleiding op school, Lily? Hoe reageerde ze op school dat hij niet meeging naar Barcelona?

Nee, geen extra begeleiding.
Dat is er gewoonweg niet.

Tijdens zo'n reisweek is er een thuisblijversprogramma.
Hij was niet alleen.

Ah, dat scheelt toch allicht een beetje. Hopelijk dat 't komend jaar wel lukt, dat geeft dan ook vast een kick!

Volgende week mag(-moet) Cato ook op kamp met school; ze ziet het meest op tegen het enorme stuk fietsen. Ze heeft wel een fijn groepje kinderen waar ze het goed mee kan vinden dus ik hoop dat dat haar tijdens 't kamp ook genoeg gevoel van veiligheid biedt. Morgen gaan ze een dagje met zo´n 10 kinderen (en een paar ouders) naar een attractiepark omdat er brand was op school en ze daardoor een paar dagen extra vrij heeft. Ook bij dat soort dingen houd ik dan een beetje m'n hart vast of ze de groep een beetje kan bijbenen, maar tot nu toe gaat het toch allemaal best goed en vind ik ´t al heel positief dat ze ook gevraagd wordt voor zulke uitjes.

Dat enorme stuk fietsen is dan ook wel wat, vind ik hoor.
Maar met een groep(je) dan valt het wellicht wel mee. Dan ga je al gauw mee met de flow, denk ik.

Lily, zou fijn zijn als het het komende jaar wel lukt.

Trui, spannend zo'n dagje op stap. Leuk dat ze gevraagd wordt voor Cato, hopelijk een fijne dag morgen voor haar!
Hebben jullie de mogelijkheid om nog een keer zelf te fietsen of zou dat Cato niet helpen?

Hoe is het vandaag gegaan, Trui? Ik vind het ook heel knap dat ze dit soort dingen toch maar allemaal doet. En inderdaad een goed teken dat ze meegevraagd wordt!

quote:

Op maandag 29 mei 2017 17:07 schreef lily het volgende:
Dat enorme stuk fietsen is dan ook wel wat, vind ik hoor.
Maar met een groep(je) dan valt het wellicht wel mee. Dan ga je al gauw mee met de flow, denk ik.

In een groep fietsen is juist ook wel weer extra stressvol voor Cato, omdat ze nogal zwabbert en voortdurend dus botsingen met medesturen riskeert. Ook is ze slecht in inschatten wanneer ze moet remmen, dus ik kan me voorstellen dat ze de groep of enorm ophoudt door teveel remmen, of dus echt bovenop haar voorganger knalt. Maar goed, ik moet 't maar loslaten, laten we hopen dat 't mee zal vallen.

quote:

Op dinsdag 30 mei 2017 21:45 schreef livelink het volgende:
Hoe is het vandaag gegaan, Trui? Ik vind het ook heel knap dat ze dit soort dingen toch maar allemaal doet. En inderdaad een goed teken dat ze meegevraagd wordt!

Het was heel leuk, maar ze was wel erg moe. Ik kreeg de hele dag door appjes met foto's van de de ouders die mee waren, heel lief. Maar Cato wil meestal niet op de foto dus ze stond er wel steeds heel belabberd op (of niet, waardoor ik dacht 'ze zullen haar toch niet vergeten zijn he? ).

Zojuist een intakegesprek met de zorgcoördinaor op de nieuwe school gehad. Erg aardig en enthousiast, ze gaan een persoonlijke begeleider voor haar regelen, en ze heeft een pasje mogen invullen dat ze in de lessen mee kan nemen, waardoor leerkrachten meteen kunnen zien waar ze rekening mee moeten houden. Klonk allemaal heel meedenkend.

Wat sneu van de moeite met logeren, Moonah. Daar is Cato inmiddels wel wat beter in geworden, al slaapt ze tijdens logeerpartijen meestal niet zo veel.

quote:

Op woensdag 31 mei 2017 14:18 schreef trui het volgende:

[..]

In een groep fietsen is juist ook wel weer extra stressvol voor Cato, omdat ze nogal zwabbert en voortdurend dus botsingen met medesturen riskeert. Ook is ze slecht in inschatten wanneer ze moet remmen, dus ik kan me voorstellen dat ze de groep of enorm ophoudt door teveel remmen, of dus echt bovenop haar voorganger knalt. Maar goed, ik moet 't maar loslaten, laten we hopen dat 't mee zal vallen.

Ach zo, daar zit de stressfactor vooral.
Ja, ik begrijp dat je je daar zorgen over maakt maar het komt vast goed. Loslaten is niet makkelijk in zo'n gevallen.

En wat klinkt dat goed, die zorgcoordinatie op haar nieuwe school!
Dat is bij ons ondenkbaar.
Heel fijn gevoel lijkt me dat

Logeren heeft D ook nooit gedaan, Moonah.
Nog steeds niet terwijl zijn broertje dat heel vaak doet.

Hij vindt dat niks.

Ik kan me nog goed herinneren dat hij jaren geleden eens ergens was spelen, bij een klasgenootje, die, toen ik hem kwam halen, vroeg of hij bleef logeren.
Zijn reactie toen: ben je gek ofzo?

Oh, en hij zei net; nu ik toch blijf zitten...komend jaar ga ik echt wel naar Barcelona! ^(reisweek)

Yes, dat is de juiste instelling, fijn dat hij er nu echt zin in lijkt te hebben! En haha die opmerking toen iemand 'm te logeren vroeg. Ik kan me daar ook nog wel wat bij voorstellen. Waarom zou je, als je ook gewoon lekker in je eigen bed kunt slapen!

quote:

Op woensdag 31 mei 2017 14:18 schreef trui het volgende:

[..]

In een groep fietsen is juist ook wel weer extra stressvol voor Cato, omdat ze nogal zwabbert en voortdurend dus botsingen met medesturen riskeert. Ook is ze slecht in inschatten wanneer ze moet remmen, dus ik kan me voorstellen dat ze de groep of enorm ophoudt door teveel remmen, of dus echt bovenop haar voorganger knalt. Maar goed, ik moet 't maar loslaten, laten we hopen dat 't mee zal vallen.

Dat op tijd remmen, is hier ook wel een ding. Misschien nog niet eens het inschatten, maar meer het even niet opletten en dan al bijna in iemands wiel rijden en dan te laat zijn met remmen.
Ik probeer het maar los te laten, maar ik vind het erg lastig.

quote:

Op woensdag 31 mei 2017 14:19 schreef trui het volgende:

Zojuist een intakegesprek met de zorgcoördinaor op de nieuwe school gehad. Erg aardig en enthousiast, ze gaan een persoonlijke begeleider voor haar regelen, en ze heeft een pasje mogen invullen dat ze in de lessen mee kan nemen, waardoor leerkrachten meteen kunnen zien waar ze rekening mee moeten houden. Klonk allemaal heel meedenkend.

Klinkt heel fijn Trui! Super!

quote:

Op woensdag 31 mei 2017 18:06 schreef lily het volgende:
Oh, en hij zei net; nu ik toch blijf zitten...komend jaar ga ik echt wel naar Barcelona! ^(reisweek)

That's the spirit.

Ik had vanavond een kind die bij het naar bed gaan verkondigde dat ze toch echt niet op kamp zou gaan slapen. We hebben nu met leerkracht afgesproken (toch maar een telefoontje aan gewaagd omdat ze morgen gaan) dat we in de avond contact hebben en ze dan besluit of ze het gaat proberen of niet.
Dus we zullen zien, toen ik haar nog even ging vertellen dat we dat hebben afgesproken viel er volgens mij een stuk spanning weg.

quote:

Ik had vanavond een kind die bij het naar bed gaan verkondigde dat ze toch echt niet op kamp zou gaan slapen. We hebben nu met leerkracht afgesproken (toch maar een telefoontje aan gewaagd omdat ze morgen gaan) dat we in de avond contact hebben en ze dan besluit of ze het gaat proberen of niet.
Dus we zullen zien, toen ik haar nog even ging vertellen dat we dat hebben afgesproken viel er volgens mij een stuk spanning weg.

Ik vond en vind dat altijd heel lastig. Aan de ene kant ben ik ook heel erg van de ontsnappingsroutes en het verminderen van spanning. Aan de andere kant werkt het bij ons vaak ook heel goed om aan te geven dat het gewoon moet en dat het niet anders kan. Dan hebben we natuurlijk wel te kampen met alle spanning en ellende vooraf, maar het geeft tegelijkertijd ook duidelijkheid. Was iedere keer weer een moeilijke afweging.

Veel succes voor morgen in ieder geval!

Nou Nijna, spannend...

quote:

Op woensdag 31 mei 2017 14:19 schreef trui het volgende:

Zojuist een intakegesprek met de zorgcoördinaor op de nieuwe school gehad. Erg aardig en enthousiast, ze gaan een persoonlijke begeleider voor haar regelen, en ze heeft een pasje mogen invullen dat ze in de lessen mee kan nemen, waardoor leerkrachten meteen kunnen zien waar ze rekening mee moeten houden. Klonk allemaal heel meedenkend.

Wat fijn en wat vertrouwenwekkend. Lijkt me,

quote:

Op woensdag 31 mei 2017 14:19 schreef trui het volgende:

[..]

Het was heel leuk, maar ze was wel erg moe. Ik kreeg de hele dag door appjes met foto's van de de ouders die mee waren, heel lief. Maar Cato wil meestal niet op de foto dus ze stond er wel steeds heel belabberd op (of niet, waardoor ik dacht 'ze zullen haar toch niet vergeten zijn he? ).

Zojuist een intakegesprek met de zorgcoördinaor op de nieuwe school gehad. Erg aardig en enthousiast, ze gaan een persoonlijke begeleider voor haar regelen, en ze heeft een pasje mogen invullen dat ze in de lessen mee kan nemen, waardoor leerkrachten meteen kunnen zien waar ze rekening mee moeten houden. Klonk allemaal heel meedenkend.

Wat fijn zeg! Heel bemoedigend!

quote:

Op donderdag 1 juni 2017 19:24 schreef livelink het volgende:
Ik vond en vind dat altijd heel lastig. Aan de ene kant ben ik ook heel erg van de ontsnappingsroutes en het verminderen van spanning. Aan de andere kant werkt het bij ons vaak ook heel goed om aan te geven dat het gewoon moet en dat het niet anders kan. Dan hebben we natuurlijk wel te kampen met alle spanning en ellende vooraf, maar het geeft tegelijkertijd ook duidelijkheid. Was iedere keer weer een moeilijke afweging.

Wij hebben de optie van niet meegaan gewoon maar niet geboden / besproken. Ik snap wel dat het voor rust kan zorgen, maar ook voor onrust inderdaad. Kan altijd nog, natuurlijk, als de spanning echt te hoog oploopt.

Hoe zat 't nou ook weer Nijna, was het kamp van jouw dochter deze week? En zo ja: is het goed gegaan?

Gisterochtend vertrokken ze van school, ze had thuis nog eens gezegd dat ze echt niet ging slapen op kamp. Maar ik had de tas wel meegegeven, je weet maar nooit.
Omdat ik bagage zou brengen en een ouder mee terug naar huis zou nemen, was ik bij aankomst bij het kamp ook daar.
Aan de ene kant stond ze tegen anderen te vertellen dat ze thuis ging slapen, vervolgens maakte ze wel haar bed op. Vond ik hoopvol (maar misschien wel gewoon doen wat anderen ook doen...).

Tussendoor nog een berichtje van meester dat het goed ging en 's avonds belde hij, dat het prima was gegaan, maar dat ze wel echt naar huis wilde.
Dus ze heeft thuis geslapen. Begon al voor het slapen dat ze niet wilde terug fietsen, maar dat hadden we geparkeerd tot vanmorgen. Ze bleef erbij.

We hebben overlegd en vonden eigenlijk allebei dat ze terug moest fietsen. Ze kan immers niet altijd weglopen voor alles wat lastig is of waar ze geen zin in heeft.
Drama...
Toen heb ik gezegd dat ik haar dan niet terug zou brengen, want als ze niet wilde fietsen, dan de leuke dingen (waar ze wel zin in had) ook niet. Nou dan wilde ze niet terug.
Dus ik ben naar boven gelopen om meester te bellen en op dat moment riep ze dat ze dan toch wel wilde.

Afgesproken dat ze het zou gaan proberen en dat ik voor vertrek daar geen drama wilde, ik moest de bagage weer ophalen en ik was een beetje bang voor een scene. Blijkbaar heeft het geholpen, want ze ging zonder mokken op de fiets en zelfs toen ik bij de eerste stop de fiets van een klasgenoot kwam halen omdat hij niet verder kon, stapte ze weer op de fiets!

Ze heeft de hele terugweg gefietst! Ik ben trots op haar dat ze het toch heeft gedaan en dat heb ik ook gezegd. Ik weet niet of het aan is gekomen.
Heel moe, maar geslaagd!
We gaan het komende jaar toch maar weer eens oefenen met logeren bij opa en oma en de moeder van een klasgenootje bood ook al aan dat ze daar eens mag komen oefenen als ze wil (dichterbij dan opa en oma). Toch maar eens doorpakken, wie weet lukt het dan volgend jaar op kamp wel...

Goed gedaan!!

Jammer dat het slapen toch niet gelukt is, maar verder klinkt het erg goed, Nijna!

quote:

Op vrijdag 2 juni 2017 21:36 schreef Nijna het volgende:
Toen heb ik gezegd dat ik haar dan niet terug zou brengen, want als ze niet wilde fietsen, dan de leuke dingen (waar ze wel zin in had) ook niet. Nou dan wilde ze niet terug.
Dus ik ben naar boven gelopen om meester te bellen en op dat moment riep ze dat ze dan toch wel wilde.

Dit vind ik een heel knappe actie van je!

Trui, wanneer mag Cato?

Livelink, vond ik ook en wie weet lukt het de volgende keer...

Dank je Moonah, het klinkt koelbloediger dan het er waarschijnlijk uitzag, want ik liep inmiddels ook met de tranen in mn ogen, maar dat maakt voor het uiteindelijke effect niet uit .

Kleine stapjes, Nijna. Well done!

quote:

Op zaterdag 3 juni 2017 11:34 schreef Nijna het volgende:
Trui, wanneer mag Cato?

Dank je Moonah, het klinkt koelbloediger dan het er waarschijnlijk uitzag, want ik liep inmiddels ook met de tranen in mn ogen, maar dat maakt voor het uiteindelijke effect niet uit .

Oh joh, dat snap ik heel goed!! Des te knapper!

Wat ik net toch tegenkwam: verband tussen autisme en blootstelling aan lood in de baarmoeder.
Niet dat 'wij' hier nu iets aan hebben, maar jeetje....

quote:

Op zaterdag 3 juni 2017 12:11 schreef Moonah het volgende:

Wat ik net toch tegenkwam: verband tussen autisme en blootstelling aan lood in de baarmoeder.
Niet dat 'wij' hier nu iets aan hebben, maar jeetje....

Wel heel veel mitsen, maren en misschienen...
Maar als je een tweeling hebt waarvan 1 autisme heeft en de ander niet... dan ligt het misschien wel in de manier waarop degene met autisme de stoffen opneemt en niet zozeer aan de blootstelling aan?!
Want als tweeling (zeker bij een-eiige) zou je toch verwachten dat ze aan eenzelfde hoeveelheid worden blootgesteld.
Misschien is er dan een verband tussen autisme en iets in de stofwisseling waardoor een kind het makkelijker opneemt.

Maar ik ben natuurlijk geen onderzoeker en wetenschapper, dit beredeneer ik met mijn moederbrein .

Ik vraag me dan af of het niet een wat was er eerder de kip of het ei verhaal is...

quote:

Op zaterdag 3 juni 2017 11:34 schreef Nijna het volgende:
Trui, wanneer mag Cato?

morgen t/m vrijdag... Ze hebben het weer niet zo mee vrees ik.

quote:

Op zaterdag 3 juni 2017 22:16 schreef Nijna het volgende:
Wel heel veel mitsen, maren en misschienen...
Maar als je een tweeling hebt waarvan 1 autisme heeft en de ander niet... dan ligt het misschien wel in de manier waarop degene met autisme de stoffen opneemt en niet zozeer aan de blootstelling aan?!
Want als tweeling (zeker bij een-eiige) zou je toch verwachten dat ze aan eenzelfde hoeveelheid worden blootgesteld.
Misschien is er dan een verband tussen autisme en iets in de stofwisseling waardoor een kind het makkelijker opneemt.

Ik vraag me dan af of het niet een wat was er eerder de kip of het ei verhaal is...

precies wat ik dacht, Nijna!

quote:

Op dinsdag 6 juni 2017 14:13 schreef trui het volgende:

[..]

morgen t/m vrijdag... Ze hebben het weer niet zo mee vrees ik.

Ging het een beetje met het vertrek, Trui? En gelukkig hebben ze vandaag in ieder geval wel goed weer.

Oh ja! Cato was/is op kamp... Gelukkig valt het weer alles mee. Ik hoop van harte dat ze het naar haar zin heeft Truitje.

Wij hebben trouwens vanochtend de laatste ronde onderzoeken gehad. Heel goed en gedegen, precies zoals wij nodig achtten. Thies is geobserveerd door een ergotherapeut (prikkelverwerkingsproblemen), een psycholoog, fysiotherapeut (tenenloper en verdenking van DCD, wat vaak samengaat met ASS), logopedist en een kinderarts. We hebben lang moeten zoeken, maar hebben dus toch de plek gevonden die we zochten. 23juni adviesgesprek.

quote:

Op donderdag 8 juni 2017 18:44 schreef Moonah het volgende:
Wij hebben trouwens vanochtend de laatste ronde onderzoeken gehad. Heel goed en gedegen, precies zoals wij nodig achtten. Thies is geobserveerd door een ergotherapeut (prikkelverwerkingsproblemen), een psycholoog, fysiotherapeut (tenenloper en verdenking van DCD, wat vaak samengaat met ASS), logopedist en een kinderarts. We hebben lang moeten zoeken, maar hebben dus toch de plek gevonden die we zochten. 23juni adviesgesprek.

Fijn Moonah dat je zoektocht eindelijk resultaat heeft.

Heel fijn dat je zo'n goede plek gevonden hebt. Eigenlijk wel stom dat je daar zo naar hebt moeten zoeken, maar vooruit. Ik ben heel benieuwd wat nou de conclusie zal zijn, en hoop vooral dat dat helpt bij het vinden van de beste aanpak voor Thies.

quote:

Op donderdag 8 juni 2017 18:41 schreef Moonah het volgende:
Oh ja! Cato was/is op kamp... Gelukkig valt het weer alles mee. Ik hoop van harte dat ze het naar haar zin heeft Truitje.

Ik hoop het ook, vind het maar moeilijk om totaal geen idee te hebben hoe 't gaat nu. Maar ja. Loslaten!

quote:

Op donderdag 8 juni 2017 22:24 schreef trui het volgende:

[..]

Ik hoop het ook, vind het maar moeilijk om totaal geen idee te hebben hoe 't gaat nu. Maar ja. Loslaten!

Je kunt het! En morgen heb je haar weer veilig thuis. Hopelijk hebben ze nog een beetje goed weer bij de terugtocht.

Iets heel anders. J. is inmiddels ruim 13 en heeft al vanaf zijn 12e een eigen bankpas. Waar we nog nooit wat mee gedaan hebben. Hij weet nu net sinds kort wat ons huisnummer is. Telefoonnummers kan hij niet onthouden, hij heeft moeite met dagen en maanden en ik geloof echt nooit dat hij een pincode kan onthouden en daar goed mee om kan gaan. Maar ja, het is natuurlijk wel goed dat hij ook op die manier leert met geld om te gaan. Ik vind het maar lastig.

Bij ons vergeten ze ook hun pincode telkens weer, ze gebruiken ´m nauwelijks. Willem heeft wel een tijdje wat dingen via marktplaats verkocht, waarbij hij dan ook z´n rekeningnummer moest doorgeven via de mail enzo. Wel met wat supervisie van ons, maar hij heeft toen wel ook het internetbankieren geleerd, want hij moest steeds kijken of er al wat bijgeschreven was voor hij de betreffende game of dvd kon versturen bijv.

Misschien is zoiets voor J. ook een leuke manier om er mee om te leren gaan?

En ja, ze is weer veilig thuis, pfiew! De fietstocht had wel wat erg veel van haar gevergd, maar verder heeft ze het echt leuk gehad. Ze had een slaapkamer met haar beste vriendinnen samen dus dat was heel fijn.

quote:

Op vrijdag 9 juni 2017 21:47 schreef trui het volgende:
En ja, ze is weer veilig thuis, pfiew! De fietstocht had wel wat erg veel van haar gevergd, maar verder heeft ze het echt leuk gehad. Ze had een slaapkamer met haar beste vriendinnen samen dus dat was heel fijn.

Ze zal wel uitgeput zijn. Fijn dat ze het leuk gehad heeft!

En over dat geld, hij wil zelf ook helemaal niks met geld. Hij wil niks kopen (en al helemaal niks verkopen). Hij is tevreden als hij af en toe een euro meekrijgt naar school om wat in de kantine te kopen. Maar hij moet het wel leren natuurlijk.

Moonah, wat fijn dat jullie een goede plek hebben gevonden! Op naar 23 juni...

Trui, wat fijn! Lekker dat ze weer thuis is!

Livelink, lijkt me een hele kunst. Ze oefenen hier wat met zakgeld, ik ben blij dat we een tijd terug hebben besloten dat ze de helft moeten sparen, de rest gaat op aan speelgoed oid .

quote:

Op vrijdag 9 juni 2017 21:51 schreef livelink het volgende:

[..]

Ze zal wel uitgeput zijn. Fijn dat ze het leuk gehad heeft!

En over dat geld, hij wil zelf ook helemaal niks met geld. Hij wil niks kopen (en al helemaal niks verkopen). Hij is tevreden als hij af en toe een euro meekrijgt naar school om wat in de kantine te kopen. Maar hij moet het wel leren natuurlijk.

Ach, komt vanzelf wel zou ik denken, als zich een situatie voordoet waarin het nodig is. Maar misschien ben ik te makkelijk hoor.

quote:

Op vrijdag 9 juni 2017 21:58 schreef trui het volgende:

[..]

Ach, komt vanzelf wel zou ik denken, als zich een situatie voordoet waarin het nodig is. Maar misschien ben ik te makkelijk hoor.

Nou ja, zo ben ik er tot nog toe ook wel mee omgegaan. Maar gisteren vond ik zijn pasje ineens weer en toen begon ik weer te twijfelen.

quote:

Op vrijdag 9 juni 2017 21:47 schreef trui het volgende:
En ja, ze is weer veilig thuis, pfiew!

Oh die pfieuw kan ik me zógoed voorstellen...

quote:

De fietstocht had wel wat erg veel van haar gevergd, maar verder heeft ze het echt leuk gehad. Ze had een slaapkamer met haar beste vriendinnen samen dus dat was heel fijn.

Goede ervaring om op voort te bouwen voor je dame, toch?

quote:

Op vrijdag 9 juni 2017 21:51 schreef livelink het volgende:

En over dat geld, hij wil zelf ook helemaal niks met geld. Hij wil niks kopen (en al helemaal niks verkopen). Hij is tevreden als hij af en toe een euro meekrijgt naar school om wat in de kantine te kopen. Maar hij moet het wel leren natuurlijk.

Oeh, leren omgaan met geld is natuurlijk wel essentieel in onze maatschappij. Hij heeft nog wel even de tijd, maar oefenen in een veilige thuissituatie is wel handig. Krijgt hij zakgeld Livelink? Helpt hij wel eens mee met boodschappen doen? Spaart hij voor dingen die hij wil hebben?
Vanuit mijn onderwijsvak: eerst begrip/feeling krijgen met écht geld, contant dus. Munten, dan briefjes. Daarmee leren omgaan. Pas als dat goed gaat de overstap maken naar het abstracte pinnen en internetbankieren.
Ik brainstorm maar wat hoor, wellicht ligt het veel lastiger en heb je dit allang gedaan.

Ah, wat fijn dat Cato weer thuis is en dat het goed is gegaan, trui

D kan heel goed omgaan met geld. Heeft al jaren zijn eigen rekening en beheert deze zelf. Hij is heel zuinig en denkt lang na voordat hij iets koopt.

Hij krijgt kleedgeld en koopt en regelt dat ook zelf.
Hij koopt en verkoopt regelmatig iets op marktplaats.

Ik bemoei me daar niet mee.

Vorig jaar is hij opgelicht op mp, 65 euro weg.
Dat was wel heel rot. Is mij in 10 jaar nog niet overkomen en hem gebeurt het meteen.