(ouders van) jonge kinderen met een ASS deel 41

Gesprek op school viel niet tegen. Januari gaan we weer zitten met iedereen. Voor nu gaan we kijken of jen iets van 2 dagen een half uur begeleiding kan krijgen van iemand die heel veel al met haar bereikt heeft. Veel woede komt bij jen naar boven omdat ze bepaalde sociale omgang niet snapt en daarom wordt afgewezen, hierbij krijgt ze hulp om die sociale omgang te leren.

Vanuit thuis gaan we aansluiten bij de hulp hoe we haar thuis daarin kunnen ondersteunen. Dat zullen vast individuele gesprekken worden met jen om haar te laten begrijpen waarom ze anders doet.

Klinkt positief Ticootje. Ik hoop wel dat 1 uur per week in eerste instantie voldoende is, maar dat gaat vanzelf blijken natuurlijk.

Dat klinkt in elk geval enigszins positief, Tico!
Ik hoop dat het een positief resultaat zal hebben!

Tico, goed dat school nu 'iets' doet.
Degene die Jen gaat begeleiden heeft dus al met Jen gewerkt? Dat zou wel fijn zijn, dat je niet bij nul hoeft te starten. Krijgt de juf ook begeleiding? Of wordt alles bij jen neergelegd?

quote:

Op donderdag 6 oktober 2016 09:18 schreef Moonah het volgende:
Tico, goed dat school nu 'iets' doet.
Degene die Jen gaat begeleiden heeft dus al met Jen gewerkt? Dat zou wel fijn zijn, dat je niet bij nul hoeft te starten. Krijgt de juf ook begeleiding? Of wordt alles bij jen neergelegd?

De begeleiding zal plaatsvinden in de klas zodat de juf ook ziet welke manier er wordt toegepast. De juf heeft er dus ook iets aan.

Zou mooi zijn Tico!

quote:

Op donderdag 30 juni 2016 10:10 schreef Moonah het volgende:
Wij gaan trouwens toch weer richting arrangement. Gisteren gesprek op school gehad waarin de juffen aangaven dit nu te willen aanvragen. Thies is in zijn spel en in andere vrije situaties zo star en inflexibel. Hij heeft daar echt meer begeleiding bij nodig. Nu frustreert het hem én zijn vriendenclubje regelmatig op een dusdanige manier dat het van alle partijen te veel energie gaat vergen. Over twee weken overleg met het samenwerkingsverband. Ik hoop op observatie en regelmatige coaching in vrije situaties.

Overigens vroegen ze me gisteren op de man af of ik hem liever nog op het SO had willen zien. Mijn antwoord was ja. Ik ben er echt van overtuigd dat Thies daar ihkv passend onderwijs is wegbezuinigd. We zijn de twee jaar dat hij nu op het regulier zit alleen maar bezig met zijn sociaal emotionele ontwikkeling. Ook zijn toetsen houden niet over, hoewel hij een bovengemiddeld IQ heeft. Maar goed, dat vind ik nog niet eens zo'n punt. Ik geloof zeker dat als hij zich veilig en op zijn gemak voelt in de groep dat er dan heus wel uitkomt wat er in zit.

Inmiddels is een arrangement toegekend. Thies krijgt nu 3x een uur per week begeleiding in een structuurklas met max 5 kinderen. Daar gaan ze ook werken aan zijn prikkelgevoeligheid, om dat beter/eerder te herkennen en ermee om te leren gaan. Hij vindt het zelf erg fijn.

Vanmiddag hadden we een gesprek nav. de observaties. De AB'er (ambulant begeleider) kwam van zijn vorige school, cluster-2 dus. Zij heeft heel veel gezien dat wij ook herkennen. Maar, de vraag is wat nu. Want het is volgens haar een kip/ei-verhaal. En dat onderschrijf ik wel. Waar komen de problemen in de sociale omgang vandaan? TOS (de spraak-/taalproblemen)? De snelle overprikkeling, dus SI? Of ASS? Nu dus weer terug naar het samenwerkingsverband en overleg met weer iemand anders. De IB'er sprak openlijk haar teleurstelling en frustratie uit. Het is met Passend Onderwijs zó hokjesgericht. De moeilijkheden die Thies momenteel ervaart zijn niet direct te relateren aan het cluster-2 gebied, dus deze vrouw kan verder niets doen. Het zou zo fijn zijn als er holistisch wordt gekeken. Alles hangt met alles samen.

Als ik google op holistische benadering, zie ik vooral veel connecties met nieuwetijdskinderen, indigo enzo. Dat is me wat te zweverig. Daar kan ik niet zo veel mee. Nu dus afwachten op de volgende deskundige die Thies gaat bekijken. En er moet wel wat gebeuren, want ondanks de groei die hij wel degelijk heeft doorgemaakt 'hakken ze zijn kop eraf op het voortgezet onderwijs' aldus de juf....

Wat een nare opmerking Moonah. En wel erg confronterend. Mijn oudste maakte ook dat soort opmerkingen over haar broertje. En laatst zei ze nog dat hij op haar school geen leven zou hebben. Terwijl ik nog dacht dat dat wel mee zou vallen. Maar ja, hij gaat al zo lang om met kinderen die ook een gedragsstoornis hebben dat ik het misschien niet meer kan beoordelen. Hopelijk zal dit voor Thies niet uitkomen. Sterkte, want dit zal best hard aangekomen zijn.

[ Bericht 0% gewijzigd door livelink op 12-10-2016 20:15:15 ]

gequote in plaats van gewijzigd

[ Bericht 84% gewijzigd door livelink op 12-10-2016 20:15:50 ]

Moonah, lastig dat kip/ei verhaal.
Die laatste opmerking lijkt me rot om te horen...
Als ik lees over nieuwetijdskinderen dan zie ik best wel overeenkomsten met ass e.d. (ook verschillen), maar als je dan meer in de holistische hoek zoekt kan ik me voorstellen dat je dat tegenkomt.

Ik kan niks met de term nieuwetijdkinderen. Het klinkt meer een excuus voor ouders die hun kind zo speciaal vinden en daarmee schermen om zo het gedrag van hun kind, wat in mijn ogen ook beinvloed wordt door de houding van ouders, goed te praten.

Ik heb ook niet zoveel met de term nieuwetijdskind.
Maar hooggevoelige kinderen die meer zien/horen/ervaren dan de meeste mensen daar geloof ik op zich wel in.

Maar dat is niet zo relevant voor dit topic.

quote:

Op woensdag 12 oktober 2016 18:11 schreef Moonah het volgende:

[..]
Als ik google op holistische benadering, zie ik vooral veel connecties met nieuwetijdskinderen, indigo enzo. Dat is me wat te zweverig. Daar kan ik niet zo veel mee.

Ik heb ook gegoogled en de volgende omschrijving gevonden en gejat:

Iets is holistisch wanneer er naar het geheel wordt gekeken en niet naar de som van de verschillende onderdelen waaruit iets is opgebouwd. Bij een holistische geneeswijze wordt het gehele individu betrokken. Het woord holisme komt van het Griekse ‘holon’, wat ‘het geheel’ betekent. Volgens een volger van de holistische leer is alles met elkaar verbonden. Volgens het holisme hangt alles met elkaar samen. Iets kan niet bekeken of geanalyseerd worden door naar een gedeelte van dat geheel te kijken.

Ik weet dus niet of dat alleen zweverig of nieuwetijds is. Ik denk dat het gewoon een andere benadering is.

En die opmerking van de juf vind ik niet handig.

quote:

Op woensdag 12 oktober 2016 18:25 schreef livelink het volgende:
Maar ja, hij gaat al zo lang om met kinderen die ook een gedragsstoornis hebben

Thies heeft ook juist de beste klik met kinderen die 'anders' zijn.

quote:

Op donderdag 13 oktober 2016 14:17 schreef Nijna het volgende:
Ik heb ook niet zoveel met de term nieuwetijdskind.
Maar hooggevoelige kinderen die meer zien/horen/ervaren dan de meeste mensen daar geloof ik op zich wel in.

Oh,ik ook hoor, ik heb ze in de klas (gehad). Maar het is niet op Thies van toepassing.

quote:

Op donderdag 13 oktober 2016 18:10 schreef McLaura het volgende:

Ik weet dus niet of dat alleen zweverig of nieuwetijds is. Ik denk dat het gewoon een andere benadering is.

Yup, dat is het ook. Maar de benaderingen die van het holisme uitgaan zijn vaak gekoppeld aan dat wat ik wel als wat zweverig ervaar.

quote:

En die opmerking van de juf vind ik niet handig.

Nee, die kwam zó hard binnen. En hoewel ze wrs gelijk heeft, is het niet erg constructief. Ik zat er helemaal van in zak en as.

Gelukkig heb ik een mindswitch kunnen maken (na wederom veel googlen en veel praten met mijn man en vrienden gisteravond). Ik heb diverse teksten van ene Merel Boogaard gelezen en zij omschrijft autisme wel mooi. Niet als een handicap/stoornis, maar als een andere manier van zijn. En omdat mensen met autisme in de minderheid verkeren wordt het vaak als een stoornis beschouwd. De ontwikkeling gaat niet op alle vlakken parallel, op diverse vlakken vertraagd, en soms juist versneld. Dat maakt de afstemming in het contact met anderen vaak zo lastig.

Deze benadering vind ik zó van toepassing op Thies. En het biedt ons ook handvatten voor het zoeken naar begeleiding voor hem. We kunnen wel inzetten op zijn beperkingen. Dan zal hij mss een inhaalslag kunnen maken van twee stappen, maar toch altijd een stap achterblijven 'op de rest'. Bovendien, wat doet dat met zijn zelfbeeld? Hij is/doet dan blijkbaar iets fout, en dat moet veranderd worden (en hij neigt toch al naar faalangstig gedrag...). We denken er nu over om in te zetten op zijn kwaliteiten, om die te versterken en steviger te maken. En wellicht wat lichaamswerk om zijn spanning en overprikkeling te kunnen herkennen en handelen. We hopen dat hij vanuit een gezond zelfvertrouwen en een reëel zelfbeeld (plus een stuk psycho-educatie, daar is hij erg ontvankelijk voor) voldoende weerbaar zal zijn/worden voor de 'boze buitenwereld'.

Nou ja, dat zijn momenteel een beetje mijn hersenspinsels. Wellicht heeft iemand suggesties of aanvullingen. Of kritische noten, mag ook.

Geen kritische noten, Moonah. Lijkt me juist geweldig als je het zo doet.
J. zei gisteren tegen mij: " ik ben echt een geluksvogel. Ik heb altijd geluk met alles". _{het gesprek ging over ziek zijn en ongelukken en zo. En hij is nooit ziek en heeft nog nooit iets ernstigs gehad met vallen en zo}

En ik was zo blij dat hij dus kennelijk zijn autisme helemaal niet als ziekte beschouwt of als iets waar hij pech mee heeft gehad. Het kwam er zo oprecht blij uit. Maar ik besef dat het voor hem wel heel anders had kunnen zijn als hij niet op het speciaal onderwijs terecht had gekund.

Ik hoop echt dat jullie met Thies die weg kunnen vinden dat hij inderdaad het zelfvertrouwen vindt om sterker te worden. Lijkt me echt de goede benadering inderdaad. Succes!!!!

[ Bericht 0% gewijzigd door livelink op 13-10-2016 19:08:02 ]

quote:

Op donderdag 13 oktober 2016 19:01 schreef livelink het volgende:

J. zei gisteren tegen mij: " ik ben echt een geluksvogel. Ik heb altijd geluk met alles".

Oh, prachtig!!! Wat mooi en fijn... Ik schiet er van vol.
_{Thies had laatst ook zo'n soort opmerking: "Mama, ik heb echt een perfecte jeugd". Dat geeft de burger moed. Ik vind het ook heel fijn en ben erg dankbaar dat wij hem zo'n goed en warm nest kunnen bieden.}

quote:

Ik hoop echt dat jullie met Thies die weg kunnen vinden dat hij inderdaad het zelfvertrouwen vindt om sterker te worden. Lijkt me echt de goede benadering inderdaad. Succes!!!!

Dankjewel Livelink.

quote:

Op donderdag 13 oktober 2016 18:45 schreef Moonah het volgende:
Nee, die kwam zó hard binnen. En hoewel ze wrs gelijk heeft, is het niet erg constructief. Ik zat er helemaal van in zak en as.

Dat vind ik niet zo gek, zeker omdat je vertelt dat jullie en hij al zoveel bereikt hebben. Het laatste wat je dan wilt horen is dat hij het niet gaat redden.

Gelukkig heb je de mindswitch kunnen maken!

quote:

Op donderdag 13 oktober 2016 18:45 schreef Moonah het volgende:

Gelukkig heb ik een mindswitch kunnen maken (na wederom veel googlen en veel praten met mijn man en vrienden gisteravond). Ik heb diverse teksten van ene Merel Boogaard gelezen en zij omschrijft autisme wel mooi. Niet als een handicap/stoornis, maar als een andere manier van zijn. En omdat mensen met autisme in de minderheid verkeren wordt het vaak als een stoornis beschouwd. De ontwikkeling gaat niet op alle vlakken parallel, op diverse vlakken vertraagd, en soms juist versneld. Dat maakt de afstemming in het contact met anderen vaak zo lastig.

Wat fijn dat je een mindswitch hebt kunnen maken!
Hierop inhakend, ik zie mijn diagnose als een handleiding.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Deze benadering vind ik zó van toepassing op Thies. En het biedt ons ook handvatten voor het zoeken naar begeleiding voor hem. We kunnen wel inzetten op zijn beperkingen. Dan zal hij mss een inhaalslag kunnen maken van twee stappen, maar toch altijd een stap achterblijven 'op de rest'. Bovendien, wat doet dat met zijn zelfbeeld? Hij is/doet dan blijkbaar iets fout, en dat moet veranderd worden (en hij neigt toch al naar faalangstig gedrag...). We denken er nu over om in te zetten op zijn kwaliteiten, om die te versterken en steviger te maken. En wellicht wat lichaamswerk om zijn spanning en overprikkeling te kunnen herkennen en handelen. We hopen dat hij vanuit een gezond zelfvertrouwen en een reëel zelfbeeld (plus een stuk psycho-educatie, daar is hij erg ontvankelijk voor) voldoende weerbaar zal zijn/worden voor de 'boze buitenwereld'.

Mooi moonah! Dat klinkt goed!
Succes met de begeleiding vinden die daaraan kan bijdragen!
Fijn als je zoon zegt dat hij een perfecte jeugd heeft lekker om te horen!

quote:

Op donderdag 13 oktober 2016 19:01 schreef livelink het volgende:
J. zei gisteren tegen mij: " ik ben echt een geluksvogel. Ik heb altijd geluk met alles".

mooi!

Bijna herfstvakantie hier, ze zijn eraan toe.
Nou heeft M. morgen nog een feestje wat nogal lang duurt. We hebben het er met haar over gehad en ze wil eerder opgehaald worden. Ik had al even bij de betreffende ouder in de week gelegd dat ik het erg lang vond (6,5 uur) en dat ik niet wist of dat haalbaar was, ook gezien de moeheid de laatste weken.
M. wil na het eten opgehaald, uit het zwembad. Dus dat gaan we doen, vanmiddag nog even duidelijk met die ouder afspreken en dat ze bellen als ze eerder naar huis wil. En het dan loslaten...

quote:

Op donderdag 13 oktober 2016 18:45 schreef Moonah het volgende:

[..]

Thies heeft ook juist de beste klik met kinderen die 'anders' zijn.

[..]

Oh,ik ook hoor, ik heb ze in de klas (gehad). Maar het is niet op Thies van toepassing.

[..]

Yup, dat is het ook. Maar de benaderingen die van het holisme uitgaan zijn vaak gekoppeld aan dat wat ik wel als wat zweverig ervaar.

[..]

Nee, die kwam zó hard binnen. En hoewel ze wrs gelijk heeft, is het niet erg constructief. Ik zat er helemaal van in zak en as.

Gelukkig heb ik een mindswitch kunnen maken (na wederom veel googlen en veel praten met mijn man en vrienden gisteravond). Ik heb diverse teksten van ene Merel Boogaard gelezen en zij omschrijft autisme wel mooi. Niet als een handicap/stoornis, maar als een andere manier van zijn. En omdat mensen met autisme in de minderheid verkeren wordt het vaak als een stoornis beschouwd. De ontwikkeling gaat niet op alle vlakken parallel, op diverse vlakken vertraagd, en soms juist versneld. Dat maakt de afstemming in het contact met anderen vaak zo lastig.

Deze benadering vind ik zó van toepassing op Thies. En het biedt ons ook handvatten voor het zoeken naar begeleiding voor hem. We kunnen wel inzetten op zijn beperkingen. Dan zal hij mss een inhaalslag kunnen maken van twee stappen, maar toch altijd een stap achterblijven 'op de rest'. Bovendien, wat doet dat met zijn zelfbeeld? Hij is/doet dan blijkbaar iets fout, en dat moet veranderd worden (en hij neigt toch al naar faalangstig gedrag...). We denken er nu over om in te zetten op zijn kwaliteiten, om die te versterken en steviger te maken. En wellicht wat lichaamswerk om zijn spanning en overprikkeling te kunnen herkennen en handelen. We hopen dat hij vanuit een gezond zelfvertrouwen en een reëel zelfbeeld (plus een stuk psycho-educatie, daar is hij erg ontvankelijk voor) voldoende weerbaar zal zijn/worden voor de 'boze buitenwereld'.

Nou ja, dat zijn momenteel een beetje mijn hersenspinsels. Wellicht heeft iemand suggesties of aanvullingen. Of kritische noten, mag ook.

Ik denk dat je het goed hebt bedacht. Hoe vervelend is het als je steeds wordt gewezen op dingen die je niet kunt, of minder goed kunt. Je zelfvertrouwen groeit juist als je wordt aangemoedigd op de dingen waarvan je het vertrouwen hebt dat je het wel kunt. Door zijn kwaliteit en talent te benadrukken zal hij als persoon groeien en wellicht doet hij je versteld staan dat ook de punten die achter blijven daarmee toch groeien.
Aan de andere kant, kinderen prijzen om doodnormale zaken die ze echt gewoon al lang kunnen is natuurlijk onzin, de kunst is het vinden van de balans tussen positief stimuleren en betuttelen. Van betuttelen worden kinderen juist niet zelfstandig en groeit hun zelfvertrouwen niet, omdat ze dan teveel blijven hangen aan het oordeel van de ouders / omgeving.

Als er punten zijn die achterblijven waar een kind zelf ook echt last van heeft, dan is het zaak om daarmee hulp te bieden. Maar ook weer steeds te benadrukken wat wel goed gaat en vanuit daar te bouwen.

Voorbeeld van Jen dr situatie: Jen gaat op een aparte manier om met andere kinderen (claimt mensen), dat werd voorheen altijd geaccepteerd, maar hoe ouder ze wordt hoe meer opvalt dat haar manier van doen storend is voor anderen en daardoor gaan andere kinderen haar afwijzen, wat zorgt voor onbegrip bij Jen. (en dus wordt ze boos, want ze ziet echt niet wat ze fout doet)
Hier hebben we een punt waar ze niet sterk is, maar waar ze ook echt dagelijks last van heeft en daarmee heeft ze hulp nodig.

Als ze bijvoorbeeld niet erg goed in gym was (motorisch wat lompig) en ze heeft daar geen last van, zou ik toch niet blijven pushen op dat ze het zou moeten kunnen. Maar Jen heeft bijvoorbeeld wel eens de wens uitgesproken om op turnen te gaan. Ik als moeder bescherm haar dan wel voor de teleurstelling, turnen is een sport die gewoonweg niet voor haar is weggelegd. We gaan het gewoon niet eens proberen, in plaats daarvan zit ze wel op dansen, iets wat ze wel kan.

Moonah, wat lijkt me dat mooi: als je uit kunt gaan van kwaliteiten ipv tekortkomingen. Onze hele cultuur is eigenlijk gericht op het laatste. Heel jammer is dat. Heb je al gehoord van positive psychology? Dat heeft ook die benadering. Of gesprekken voeren vanuit een 'waarderend perspectief' ? Op mijn school worden voor dat laatste momenteel cursussen gegeven. Ik ben daar heel blij mee. Ik wil dat ook met mentorleerlingen gaan doen. Niet vragen: waarom haal je bij dat ene vak onvoldoendes? Maar: kun je uitleggen waardoor je bij Nederlands altijd zulke mooie cijfers haalt? En dan vervolgens kijken hoe je bepaalde kwaliteiten nog beter kunt benutten en inzetten. Uitgangspunt zijn succesverhalen en daarvan proberen te leren.

quote:

Op donderdag 13 oktober 2016 19:01 schreef livelink het volgende:
Geen kritische noten, Moonah. Lijkt me juist geweldig als je het zo doet.
J. zei gisteren tegen mij: " ik ben echt een geluksvogel. Ik heb altijd geluk met alles". _{het gesprek ging over ziek zijn en ongelukken en zo. En hij is nooit ziek en heeft nog nooit iets ernstigs gehad met vallen en zo}

En ik was zo blij dat hij dus kennelijk zijn autisme helemaal niet als ziekte beschouwt of als iets waar hij pech mee heeft gehad. Het kwam er zo oprecht blij uit. Maar ik besef dat het voor hem wel heel anders had kunnen zijn als hij niet op het speciaal onderwijs terecht had gekund.

Ik hoop echt dat jullie met Thies die weg kunnen vinden dat hij inderdaad het zelfvertrouwen vindt om sterker te worden. Lijkt me echt de goede benadering inderdaad. Succes!!!!

ik denk dat L. er precies zo over denkt. hoewel hij dus nu tegen allerlei dingen aanloopt. of eigenlijk mensen om hem heen zien zijn beperkingen, zelf ziet hij dat echt niet zo, vandaar dat hij zich absoluut elke hulp weigert.

zelf heb ik ook altijd geprobeerd om in mogelijkheden te denken en niet in onmogelijkheden en het is best grappig om te ontdekken dat L. dingen kan, die veel anderen niet kunnen.
al heb je er in het dagelijks leven helaas weinig aan. maar wie weet ontdekken we ineens iets wat wel heel handig is

hoe het op school gaat weet ik eigenlijk nog steeds niet. ik heb van de week in een wanhopige bui maar weer eens een appje gestuurd naar de mentor. ik heb wel antwoord gekregen, maar wederom zeer privacy-verantwoord, maar het heeft me wel geholpen om het wat los te laten.
ik was er zo klaar met het gevoel mijn zoon op de huid te zitten over school en niet meer toe te komen aan samen ontspannen.
we zijn samen naar artis geweest, we zijn heel even binnengeweest, een uurtje of anderhalf ofzo. toen waren we het wel zat. we zijn daarna bij micropia gegaan en daar hebben we de rest van de dag doorgebracht. hij vond het helemaal geweldig (ik ook trouwens)

en nog iets geinigs: sinds L. studenten-ov heeft, is hij ineens reislustig
hij stapt zo in de trein en gaat even bij zijn broer en schoonzus op visite

Fijn dat je het wat hebt kunnen loslaten, Lady! En dat je gewoon ook weer samen wat leuke dingen bent gaan doen. Micropia is hier ook een ongekend succes. Zou dat kinderen met autisme nou extra aanspreken?

Nijna, dat zou mooi zijn als je met je eigen ervaringen nog wat kan betekenen. Klinkt goed.

quote:

Op vrijdag 14 oktober 2016 12:59 schreef livelink het volgende:
Fijn dat je het wat hebt kunnen loslaten, Lady! En dat je gewoon ook weer samen wat leuke dingen bent gaan doen. Micropia is hier ook een ongekend succes. Zou dat kinderen met autisme nou extra aanspreken?

Nijna, dat zou mooi zijn als je met je eigen ervaringen nog wat kan betekenen. Klinkt goed.

het zou zomaar kunnen

het was echt zo opvallend: L, waar je normaal de woorden uit moet trekken, had tijdens ons bezoek aan micropia een onstuitbare praataanval. het ging aan een stuk door.

gelukkig wonen we in de buurt en hebben wel allebei een museumkaart, dus we kunnen zo af en toe voor een uurtje binnenlopen.

Dank voor jullie reacties. Fijn om hier af en toe mijn zorgen te kunnen delen.

quote:

Op vrijdag 14 oktober 2016 09:12 schreef Nijna het volgende:

Hierop inhakend, ik zie mijn diagnose als een handleiding.

Ken je de autismeacademie? Ik ben daar tijdens mijn googletocht op gestuit. Wellicht kun je er iets mee.

quote:

Op vrijdag 14 oktober 2016 11:06 schreef Ticootje het volgende:

Als er punten zijn die achterblijven waar een kind zelf ook echt last van heeft, dan is het zaak om daarmee hulp te bieden. Maar ook weer steeds te benadrukken wat wel goed gaat en vanuit daar te bouwen.

Yup, daar gaan we ook op inzetten hoor. Bv feedback krijgen vindt hij ontzettend lastig. Reageert daar enorm geprikkeld op.

quote:

Op vrijdag 14 oktober 2016 11:33 schreef Franny_G het volgende:
Moonah, wat lijkt me dat mooi: als je uit kunt gaan van kwaliteiten ipv tekortkomingen. Onze hele cultuur is eigenlijk gericht op het laatste. Heel jammer is dat. Heb je al gehoord van positive psychology? Dat heeft ook die benadering. Of gesprekken voeren vanuit een 'waarderend perspectief' ?

Tnx. Klinkt mooi en bruikbaar. Ik ga me erin verdiepen.

quote:

Op vrijdag 14 oktober 2016 12:52 schreef lady-wrb het volgende:

zelf heb ik ook altijd geprobeerd om in mogelijkheden te denken en niet in onmogelijkheden en het is best grappig om te ontdekken dat L. dingen kan, die veel anderen niet kunnen.
al heb je er in het dagelijks leven helaas weinig aan. maar wie weet ontdekken we ineens iets wat wel heel handig is

Nou, voor het zelfvertrouwen is het natuurlijk prachtig om je ervan bewust te zijn dat jij iets heel goed kunt wat veel anderen juist erg moeilijk vinden. Beetje tegenwicht voor de tekortkomingen.
Sterkte met het loslaten van school.... En wat ontzettend leuk, dat hij wil reizen!

quote:

Op zaterdag 15 oktober 2016 15:13 schreef Moonah het volgende:
Dank voor jullie reacties. Fijn om hier af en toe mijn zorgen te kunnen delen.

Ken je de autismeacademie? Ik ben daar tijdens mijn googletocht op gestuit. Wellicht kun je er iets mee.

Ken ik ja, bedankt!

Kwam deze kickstarter tegen en moest aan dit topic denken:

https://www.antsylabs.com(...)?variant=30253660684

quote:

Op vrijdag 21 oktober 2016 16:17 schreef DancingPhoebe het volgende:
Kwam deze kickstarter tegen en moest aan dit topic denken:

https://www.antsylabs.com(...)?variant=30253660684

Wat een supervet ding!

quote:

Op vrijdag 21 oktober 2016 17:45 schreef mrspoeZ het volgende:

[..]

Wat een supervet ding!

Ja toch? Ik vond hem wel aansluiten bij die tangles (?) waar sommige posters hier zo enthousiast over zijn!

quote:

Op vrijdag 21 oktober 2016 17:45 schreef DancingPhoebe het volgende:

[..]

Ja toch? Ik vond hem wel aansluiten bij die tangles (?) waar sommige posters hier zo enthousiast over zijn!

Absoluut. Ik ga hem absoluut aanraden bij de ouders van mijn kinderen. Scheelt mij een hoop ergernis.

Goedkopie bij Aliexpres: https://m.nl.aliexpress.com/search.htm?keywords=fidget+cube

Wat een goed idee zo'n kubus

Die kubus is goed! Gaat serieus op mijn verlanglijst.

Hier zijn we voor de zoveelste keer bezig met het zoeken naar een geschikte sportclub. Ondanks dat hij nu elke dag 2 uur fietst heeft hij nog zoveel energie over en is hij nog steeds zo ongelooflijk druk dat een sport erbij geen overbodige luxe is. Hij heeft nu 2x een proefles meegedaan bij een atletiekclub. En tot nog toe gaat dat heel goed. Hij is heel enthousiast en het lijkt ook goed te gaan, dus heb ik het idee dat het dit keer ook nog gaat lukken ook.

quote:

Op zaterdag 29 oktober 2016 14:03 schreef livelink het volgende:
Die kubus is goed! Gaat serieus op mijn verlanglijst.

Hier zijn we voor de zoveelste keer bezig met het zoeken naar een geschikte sportclub. Ondanks dat hij nu elke dag 2 uur fietst heeft hij nog zoveel energie over en is hij nog steeds zo ongelooflijk druk dat een sport erbij geen overbodige luxe is. Hij heeft nu 2x een proefles meegedaan bij een atletiekclub. En tot nog toe gaat dat heel goed. Hij is heel enthousiast en het lijkt ook goed te gaan, dus heb ik het idee dat het dit keer ook nog gaat lukken ook.

Leuk atletiek! Geen echte teamsport, maar wel met een team. Competitie tegen vooral jezelf. Super!

quote:

Op zaterdag 29 oktober 2016 14:03 schreef livelink het volgende:
Die kubus is goed! Gaat serieus op mijn verlanglijst.

Hier zijn we voor de zoveelste keer bezig met het zoeken naar een geschikte sportclub. Ondanks dat hij nu elke dag 2 uur fietst heeft hij nog zoveel energie over en is hij nog steeds zo ongelooflijk druk dat een sport erbij geen overbodige luxe is. Hij heeft nu 2x een proefles meegedaan bij een atletiekclub. En tot nog toe gaat dat heel goed. Hij is heel enthousiast en het lijkt ook goed te gaan, dus heb ik het idee dat het dit keer ook nog gaat lukken ook.

hier is het al zo'n 6 jaar roeien

goeie cijfers op het moment 10 voor wiskunde en 8 voor groepspresentatie
ik hoop zo dat hij het nu te pakken heeft

Leuk livelink! Ik hoop dat het gaat lukken met de atletiek .

Lady-wrb, klinkt goed!

Leerkracht van M heeft inmiddels ook ondervonden dat als ze iets in haar hoofd heeft dat ze daar dan lastig af te brengen is... dat hadden we thuis al wel ervaren .
Ik vind het lastig, weet niet zo goed hoe ik ermee om moet gaan. Misschien ook wel wat pubertijd in aantocht, maar het is wel eens gezelliger geweest...

Hoe oud is ze nijna?

Hoe heeft de leraar dat ondervonden?

Wij hebben de observaties achter de rug. Er is bevestigd wat wij al dachten: hoogsensitief.
Dus nu eens flink gaan lezen over het omgaan hiermee. Veel doen we al: emoties benoemen, eigenlijk alles benoemen, structuur bieden.
Maar er is vast nog meer dus we gaan ons er eens verder in verdiepen.

Tico, ze is net 9.

Danic, ze zijn bezig om een lampion te maken en ze heeft iets bedacht wat ze zou willen maken. Het idee is leuk, maar de uitvoering is niet handig lampiontechnisch gezien. Meester wilde haar helpen, maar dat mocht niet... en hij krijgt haar ook niet op andere gedachten.
Herkenbaar, maar wel lastig.

Ze gaan lootjes trekken en daar moest een verlanglijstje voor worden gemaakt. Ze heeft 2 dingen opgeschreven die bij elkaar precies het bedrag zijn wat besteed mag worden. En meer wil ze er niet op zetten.
Als degene die haar lootje heeft het dan niet kan vinden of het is uitverkocht... dat maakt haar niet uit. Dit is het bedrag en klaar.
En ergens snap ik het wel, maar ze wil ook niet luisteren als ik probeer uit te leggen dat het kan zijn dat het uitverkocht is. We zullen zien...
Misschien is het ook wel de voorspelbaarheid... wil ze het liefst gewoon zeker weten dat ze dat krijgt, ik weet het niet.

Jen wordt bijna 9, we merken een verandering in haar doen. Zoals op de bank hangen met een gezicht als een oorwurm en niks leuk vinden.

Als we wat doen met het gezin dan gaat ze ook niet lekker spelen, maar zit ze stil aan tafel ofzo. "Ik verveel me".

We vroegen ons ook al af of dit voor de aankomende 10 jaar was.

Ook herkenbaar Nijna. Je moet daarbij ook bedenken dat de feestdagen zoals Sint Maarten en vooral Sinterklaas al hele moeilijke dingen zijn. J. heeft daarbij ook altijd precies in zijn hoofd hoe het moet gaan en dat is zijn manier (denk ik dan) om er nog een beetje mee om te kunnen gaan. Maar het is inderdaad lastig.

Danic, hoogsensitief dus. Ik weet er weinig van, maar ik neem aan dat jullie nu ook handvatten krijgen hoe hier mee om te gaan?

quote:

Op woensdag 2 november 2016 21:53 schreef Ticootje het volgende:
Jen wordt bijna 9, we merken een verandering in haar doen. Zoals op de bank hangen met een gezicht als een oorwurm en niks leuk vinden.

Als we wat doen met het gezin dan gaat ze ook niet lekker spelen, maar zit ze stil aan tafel ofzo. "Ik verveel me".

We vroegen ons ook al af of dit voor de aankomende 10 jaar was.

Gelukkig herken ik dit niet. Wel bij mijn oudste, maar die is nu 14 en daar is het dit jaar pas begonnen. Mijn jongste lijkt juist veel kinderlijker te zijn dan zijn meeste leeftijdgenoten. Hij is nu bijna 13 en kan nog heerlijk spelen met zijn nerfs en met lego.

quote:

Op woensdag 2 november 2016 21:54 schreef livelink het volgende:
Ook herkenbaar Nijna. Je moet daarbij ook bedenken dat de feestdagen zoals Sint Maarten en vooral Sinterklaas al hele moeilijke dingen zijn. J. heeft daarbij ook altijd precies in zijn hoofd hoe het moet gaan en dat is zijn manier (denk ik dan) om er nog een beetje mee om te kunnen gaan. Maar het is inderdaad lastig.

Danic, hoogsensitief dus. Ik weet er weinig van, maar ik neem aan dat jullie nu ook handvatten krijgen hoe hier mee om te gaan?

Mja. Ze had niet echt iets nieuws te zeggen. Zorg dat je dicht bij haar gevoel blijft, benoem wat je ziet (vooral ook emoties), leg uit waar mogelijk en op niveau.
Maar dat doen we allemaal al.

Over 2 weken een nieuwe afspraak en dan bespreken we hoe het gaat.
Ik denk dat ik dan wat specifieke situaties wil bespreken. Want de grote lijnen beheersen we wel.
Maar soms zijn er echt dingen waarbij we ons afvragen waar we goed aan doen.

Zo is er momenteel een enorme inbraakgolf in onze wijk. Zelfs ik vond het een tijdje echt beangstigend. Daar wordt dan over gesproken en daarvan pikt Eva zaken op.
Iedere avond is ze weer bang voor inbrekers. Wordt er gevraagd wat er kostbaar is in haar kamer. Toen ik het luchtig wilde houden en antwoordde met 'jij', piepte ze angstig of zij dan ook gestolen kon worden
Maar deze angst gaat dan gelijk heel ver. En is vooral repeterend. Iedere avond opnieuw uitleggen waarom er bij ons niet kan worden ingebroken (en dan maar duimen dat dat idd niet gebeurd).
En zo zijn er nog meer situaties.

We willen (en kunnen!) haar niet afschermen vande grote boze wereld. Een goede route daarin vinden we nog lastig.

ach wat sneu Danic...

vraagje ( weet niet of die hier gepast is) voor de ouders met kind met sensorische integratie stoornis.
Meeste sensoriek problemen liggen bij Oli bij texturen. Maar gisteren moesten we bijv. naar de ambassade in London en dat is veel groter en drukker etc. Hij is zonder al teveel poespas gaan slapen maar na 2 uur spugend wakker. Nu heeft hij dat vorige keer met ambassade bezoek ook gehad en na dagje chessington of legoland. Begin te denken dat hij zo overprikkeld raakt visueel en qua geluiden en dat in zijn slaap verwerkt. Maar kan dat dan ook braken tot gevolg hebben. Verder geen enkel ander zoekte symptoom of wat dan ook.
Is dit misschien herkenbaar?

Tico, dat gezicht als een oorworm... herkenbaar. Het is maar goed dat blikken niet kunnen doden . Hier is het vooral tablet, maar helaas mag dat niet onbeperkt van ons...
Dan gaat ze tekenen... en alles is pokemon tot de macht 10 op het moment .

quote:

Op woensdag 2 november 2016 21:54 schreef livelink het volgende:
Ook herkenbaar Nijna. Je moet daarbij ook bedenken dat de feestdagen zoals Sint Maarten en vooral Sinterklaas al hele moeilijke dingen zijn. J. heeft daarbij ook altijd precies in zijn hoofd hoe het moet gaan en dat is zijn manier (denk ik dan) om er nog een beetje mee om te kunnen gaan. Maar het is inderdaad lastig.

Vorig jaar gingen de feestdagen best redelijk, het geheim van sint kennen gaf wel rust gelukkig. Maar het blijft natuurlijk spannend. Met lootjes trekken weet je het toch nooit helemaal goed. En thuis kan ik nog een en ander verklappen aan cadeautjes en het zo behapbaar houden. Dus dat zou wel iets kunnen verklaren.
Het lampion gebeuren heeft er denk ik ook mee te maken dat meester niet een heel duidelijk afgebakend plan had, hij heeft de kinderen wat keuzevrijheid gegeven en M. heeft een pokemon bedacht die ze wil maken... ik ben benieuwd, we zullen het zien.

Oh ik ga rennen, school bijna uit .

Evenstar, mijn oudste heeft ook dat drukte op zijn maag slaat. Soms is hij alleen wat misselijk, soms ook spugen. En ook vaak een dag later nog. Alsof het er dan uitkomt als het lichaam rust heeft..Dus het klinkt mij niet heel gek..

Hij heeft geen si-diagnose, maar wel wat kenmerken. Wel overleg erover gehad, maar ik redt me er zelf wel mee en dan is de diagnose niet nodig..

Ik moet zeggen dat de laatste keer dat hij gespuugd heeft door drukte de kleuterklas was. Maar daarna soms nog wel misselijk, alleen nu kan hij beter praten en het zo verwerken.