Eerst even een klein stukje voorgeschiedenis:
We gaan terug naar december vorig jaar, toen ik een telefoontje kreeg van m'n dochter: "Mam, ik mag komen logeren!" . Mijn dochter woont al jaren niet thuis, en zicht op thuis slapen, laat staan thuis wonen was er een jaar geleden nog niet. Er was echter een maar aan verbonden: ze moest de beschikking hebben over een eigen kamer waar ze zich terug kon trekken.
Meteen een plan van aanpak gemaakt: twee oudste jongens samen op één kamer en de kleinste kamer voor m'n dochter in orde gemaakt. Al snel bleek dat mijn twee jongens op één kamer niet werkte, het werd de hele dag oorlog in huis. Toen ook nog eens bleek dat mijn dochter op termijn thuis wil komen wonen, moest ik op zoek naar een andere oplossing.
Inschrijven voor een grotere woning, een beroep gedaan op de hardheidsclausule (één ouder gezin met drie of meer kinderen mag een extra persoon erbij tellen en krijgt op die manier voorrang op daartoe aangewezen grote woningen).
Dat heeft er in geresulteerd dat ik vanmorgen een huurcontract heb mogen ondertekenen voor een zes-kamer ééngezinswoning. M'n dochter krijgt de slaapkamer op zolder aan de voorkant, m'n oudste zoon, de zolderkamer aan de tuinkant, zelf slaap ik op de eerste etage aan de voorkant, en de twee jongsten krijgen een kamer aan de tuinkant. Alle kuikens op het nest
Er moet nog wel het één en ander gebeuren, zoals overal nieuwe vloeren, gelatexd, een enkele muur moet het sierpleister vervangen worden (lange termijnproject, ik zet er zolang wel iets voor) de trap moet gedaan worden (ook een lange termijn project, ik wil/moet over vijftien dagen verhuizen)
praatje bij het plaatje:
Aan het toilet hoef ik weinig te doen.
Er komt nog een bordje aan de deur met Ligusterlaan 4, klein zanikem.
Een tuin
Foto's van de rest van het huis volgen morgen, ik had geen tijd meer om ook van boven nog fatsoenlijke foto's te maken.