R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
De klik wordt denk ik ook gezegd om iets te kunnen omschrijven. Het is een vaag iets (vind ik persoonlijk).quote:Op maandag 6 juni 2016 10:29 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik denk dat dit absoluut ook gewoon kan. Zelf merk ik ook weleens op dat ik met een onbekend iemand in gesprek raak en het simpelweg gewoon prima loopt! Zonder dat wij elkaar ergens van kennen.
Alleen associeer ik dit niet met "de klik". Weet eigenlijk niet echt waarom. Ik ben gewoon veel te nuchter om meteen op dergelijke wijze met dit soort grote termen te gaan gooien.
Maar ik maak het wel mee...denk ik.
[..]
Maar iedereen weet wat er mee bedoeld wordt.
FOK! is net een groot tijdschrift
Niet iedereenquote:Op maandag 6 juni 2016 11:07 schreef Vimbavimba het volgende:
[..]
De klik wordt denk ik ook gezegd om iets te kunnen omschrijven. Het is een vaag iets (vind ik persoonlijk).
Maar iedereen weet wat er mee bedoeld wordt.
.Voor mij was het best lange tijd vaag, maar dit kwam voornamelijk omdat er best veel meningen zijn die vinden dat de klik (zie voorbeeld met die kerosine
).
Ik heb een aantal schrijfmaatjes ondertussen al gevonden hoor. Met de ene persoon schrijf ik bv ook open over seks, met de ander niet. Dat hangt wat van het contact af. Alsook de frequentie wisselt. Met de één schrijf ik bv wekelijks, met een ander maar om de zoveel maanden.quote:Op donderdag 2 juni 2016 10:01 schreef schrijfveer het volgende:
Om in het thema van dit topic te blijven: Op elk potje past een dekseltje.Wie weet heeft hij een schrijfmaatje gevonden die zijn manier van schrijven geweldig vindt.
Ik hou ervan als alles zoveel mogelijk spontaan kan verlopen. En dat ik wat schrijven kan. Want ja, ik schrijf graag
Vanuit een "theoretisch" standpunt bezien, lijkt met die klik het beste mogelijk, wanneer je "LOS" in dat moment zelf staat en aanwezig bent. Ik verduidelijk. Er is nauwelijks weerstand in jezelf aanwezig (geen angst, geen oordeel). Noch andere emoties die je beleving van die klik in de weg staan (verdriet, pijn, etc).quote:Op zondag 5 juni 2016 12:27 schreef MyladyMelody het volgende:
Ja. Herkenbaar. Er zijn geen woorden nodig. Daarom is "de klik" voor mij essentieel. Het is het beginpunt, omdat het de basis en de potentie van een nieuwe relatie weergeeft.
Het moment waarop "twee zielen" toestaan elkaar aan te raken, te zien, te ervaren. Zorgt die openheid van zelf voor een KLIK. Door die openheid stroomt de energie over. Van de één naar de ander en terug.
Neem bv zoiets simpel als een glimlach. Ik glimlach, ik straal die glimlach de wereld in. Ik begroet de ander met de warmte en openheid van mijn lach. En die ander lacht terug. Dan VERVUL je elkaar, al LACHEND. Je voelt die lach (o.a. via de amygdala in je hersenen). Je voelt de warmte. Je verbindt. Je geniet. Je KLIKT. Al lachend...
Het moment waarop een mens lacht, denkt men ook even niet meer na. En dat is goed. Want ons "denken" is dat gedeelte in ons zelf, dat heel de tijd zit te oordelen, beoordelen, af te wegen, etc. Ons denken is eigenlijk voor een groot stuk onze weerstand. Die een klik tegenhouden kan. Of ook (evengoed) in zo een klik proberen meewerken kan. Wat moet ik doen, om ervoor te zorgen, dat je jezelf meer OPEN durft te stellen voor mij ? Zodat je ook gaat stromen, mee dromen. Op zulke momenten kunnen we ons denken gebruiken, om eigenlijk (in essentie) dat zelfde denken mee uit te schakelen.
In die toestand van 'niet denken' (non dualiteit). Daar zit die MAGISCHE KLIK. Dat magische verbonden zijn. Maar we moeten allen eerst die betonnen muur soms van het denken eerst door...
Zo zie ik dit een beetje.
En daarom vind ik schrijven ook zeer leuk. Omdat al schrijvend ergens kan proberen via het denken (en schrijven, taal) datzelfde denken (die taal) te overstijgen. Dan kom je in die andere staat van zijn...
Helemaal waar! Zo een soort klik heb ik regelmatig. Gewoon spontaan. Dat is een andere soort klik dan waar ik eerst over sprak. Deze soort klik kun je met een heleboel mensen ervaren. Voelt ook heel fijn.quote:
Ik denk dat dit absoluut ook gewoon kan. Zelf merk ik ook weleens op dat ik met een onbekend iemand in gesprek raak en het simpelweg gewoon prima loopt! Zonder dat wij elkaar ergens van kennen.
Als een gesprek gewoon prima loopt vind ik dat niet onder een klik vallen. Dat heet gewoon sociaal zijn, waarbij je de ene keer wat meer moeite ervoor doet dan een andere keer, of juist totaal niet.quote:Op maandag 6 juni 2016 12:11 schreef MyladyMelody het volgende:
Helemaal waar! Zo een soort klik heb ik regelmatig. Gewoon spontaan. Dat is een andere soort klik dan waar ik eerst over sprak. Deze soort klik kun je met een heleboel mensen ervaren. Voelt ook heel fijn.
Zou bij een eerste ontmoeting pas echt van een klik spreken als ik ook zoiets heb van "die wil ik binnenkort graag nog eens spreken/zien" .
Klopt, maar ik heb helaas ook ervaren dat er best veel mensen zijn die dit heel goed kunnen emuleren, met als doel mijn vertrouwen te winnen om daar op een voor hun geschikt moment misbruik van te kunnen maken (wat ze meestal dan ook zullen tentoonstellen) en ik ben vooral hierdoor een stuk voorzichtiger geworden als het wel erg makkelijk met een nieuw iemand lijkt te lopen.quote:
[..]
Helemaal waar! Zo een soort klik heb ik regelmatig. Gewoon spontaan. Dat is een andere soort klik dan waar ik eerst over sprak. Deze soort klik kun je met een heleboel mensen ervaren. Voelt ook heel fijn.
Ben ik niet met je eens. Onder sociaal zijn vallen ook dingen die niks met het voeren van een goed gesprek te maken hebben en er zijn ook dingen die als sociale norm worden gezien die eigenlijk helemaal niet zo sociaal zijn (bepaalde omgangsnormen vind ik eerlijk gezegd best wel aso, bijvoorbeeld dat wanneer iemand mij op een zeer nette manier om een gunst vraagt waar ik totaal een slecht gevoel bij heb, dat mij iets verweten zou mogen worden wanneer ik die gunst niet wil inwilligen).quote:Op maandag 6 juni 2016 12:19 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Als een gesprek gewoon prima loopt vind ik dat niet onder een klik vallen. Dat heet gewoon sociaal zijn, waarbij je de ene keer wat meer moeite ervoor doet dan een andere keer, of juist totaal niet.
Zou bij een eerste ontmoeting pas echt van een klik spreken als ik ook zoiets heb van "die wil ik binnenkort graag nog eens spreken/zien" .
Sociaal een gesprek voeren kan zowel positief als negatief zijn idd.quote:
Ben ik niet met je eens. Onder sociaal zijn vallen ook dingen die niks met het voeren van een goed gesprek te maken hebben en er zijn ook dingen die als sociale norm worden gezien die eigenlijk helemaal niet zo sociaal zijn (bepaalde omgangsnormen vind ik eerlijk gezegd best wel aso, bijvoorbeeld dat wanneer iemand mij op een zeer nette manier om een gunst vraagt waar ik totaal een slecht gevoel bij heb, dat mij iets verweten zou mogen worden wanneer ik die gunst niet wil inwilligen).
Wat ik duidelijk wou maken, als zo'n eerste gesprek gesprek gewoon loopt hoeft dat niet ook een klik te betekenen. Tenminste bij mij niet. Misschien een tijdelijke klik
Iemand graag nog eens willen spreken en/of zien, is voor mij niet echt een 'klik'. Dat is meer een verlangenquote:
Als een gesprek gewoon prima loopt vind ik dat niet onder een klik vallen. Dat heet gewoon sociaal zijn, waarbij je de ene keer wat meer moeite ervoor doet dan een andere keer, of juist totaal niet.
Zou bij een eerste ontmoeting pas echt van een klik spreken als ik ook zoiets heb van "die wil ik binnenkort graag nog eens spreken/zien" .
Een klik hoeft geen verlangen te hebben (voor mij). En een klik kan ook heel gewoon zijn. Zoals een goed lopende babbel, or whatever. Je bent even 'weg', even 'verbonden'.
De mate waarin alles open en van zelf loopt, doet voor zo een 'klik' al wonderen...
Als het contact goed voelt dan is het goed. En veilig.quote:
Mij gaat het er niet echt om dat je elkaars grenzen in de gaten kunt houden, maar meer dat het gewoon niet nodig is om je eigen grenzen in de gaten te moeten houden, daar de ander compleet geen intenties heeft deze te overschrijden of om daar (van je inalertheid) misbruik van te zullen gaan maken.
Als ik geen behoefte heb om die persoon nog eens te spreken, vind ik het geen klik. Dan hoogstens een tijdelijke klik.quote:
Iemand graag nog eens willen spreken en/of zien, is voor mij niet echt een 'klik'. Dat is meer een verlangen
Een klik hoeft geen verlangen te hebben (voor mij). En een klik kan ook heel gewoon zijn. Zoals een goed lopende babbel, or whatever. Je bent even 'weg', even 'verbonden'.
De mate waarin alles open en van zelf loopt, doet voor zo een 'klik' al wonderen...
Blijkbaar klikt het dan niet goed genoeg om zin te hebben in nog eens af te spreken. Of zoals jij het noemt, het verlangen naar elkaar nog eens te spreken. En een echte klik zie ik niet als iets tijdelijks / eenmaligs.
Ik volg je redenering. Al probeer ik zelf juist wel dat verlangen uit iedere klik te halen. Omdat ik verlangen geen goede basis (of voorwaarde) vind voor een klik. Een verlangen kan er (even) zijn / totaal (niet) zijn of erna terug wel / niet meer. Ik wens daar niet van uit te gaan. Verlangen kan en mag niet de basis zijn.quote:
Als ik geen behoefte heb om die persoon nog eens te spreken, vind ik het geen klik. Dan hoogstens een tijdelijke klik.
Blijkbaar klikt het dan niet goed genoeg om zin te hebben in nog eens af te spreken. Of zoals jij het noemt, het verlangen naar elkaar nog eens te spreken. En een echte klik zie ik niet als iets tijdelijks / eenmaligs.
De basis is die klik (zoveel als mogelijk) zelf. Een klik kan voor mij eenmalig zijn of verder bouwen. Een klik kan met of zonder verlangen zijn. Dat maakt voor die 'klik' allemaal niet uit. Die klik is/was er gewoon. Je was "even" verbonden. Voelde even die connectie (die 'klik'). Maar nu niet meer...
Wat is dan je definitie van verlangen. Verlangen is ook niet de basis, maar het gevolg .quote:
[..]
Ik volg je redenering. Al probeer ik zelf juist wel dat verlangen uit iedere klik te halen. Omdat ik verlangen geen goede basis (of voorwaarde) vind voor een klik. Een verlangen kan er (even) zijn / totaal (niet) zijn of erna terug wel / niet meer. Ik wens daar niet van uit te gaan. Verlangen kan en mag niet de basis zijn.
De basis is die klik (zoveel als mogelijk) zelf. Een klik kan voor mij eenmalig zijn of verder bouwen. Een klik kan met of zonder verlangen zijn. Dat maakt voor die 'klik' allemaal niet uit. Die klik is/was er gewoon. Je was "even" verbonden. Voelde even die connectie (die 'klik'). Maar nu niet meer...
Een klik die zo kortstondig is vind ik dus geen klik. Dan was het gewoon een sociale interactie, die positief was.
Ook helemaal waar!quote:
Het moment waarop "twee zielen" toestaan elkaar aan te raken, te zien, te ervaren. Zorgt die openheid van zelf voor een KLIK. Door die openheid stroomt de energie over. Van de één naar de ander en terug.
Neem bv zoiets simpel als een glimlach. Ik glimlach, ik straal die glimlach de wereld in. Ik begroet de ander met de warmte en openheid van mijn lach. En die ander lacht terug. Dan VERVUL je elkaar, al LACHEND. Je voelt die lach (o.a. via de amygdala in je hersenen). Je voelt de warmte. Je verbindt. Je geniet. Je KLIKT. Al lachend...
Jouw definitie. Die ik respecteer. Dit is een 'klik' voor jou. Maar voor mij, is dat anders.quote:
Wat is dan je definitie van verlangen. Verlangen is ook niet de basis, maar het gevolg .
Een klik die zo kortstondig is vind ik dus geen klik. Dan was het gewoon een sociale interactie, die positief was.
- Een klik kan voor mij heel kortstondig zijn (maar ook heel lang)
- Een klik kan verlangen in zich hebben, een verlangen tot gevolg hebben (maar ook niet).
Die klik kan wat mij betreft, perfect op zichzelf staan. Beetje zoals bij een orgasme. Je komt klaar (voelde even die verbinding) en erna is die klik terug weg. Waardoor je door een ander soort 'klik' bevrucht kan worden. Je zet bv een bepaald stukje muziek op. En maakt daar de verbinding mee. Tot die muziek terug stopt. Sterft. Dan is die klik ook weer dood;
Een klik komt en gaat voor me.
Zoals de wolken aan de hemel, komen en gaan.
Grote wolken
Kleine wolken
Eventjes geen wolken (een open hemel)
Etc...
Ja, inderdaad. Leuk om te vernemen dat je begrijpt wat ik bedoel. Ik denk dat jij gemakkelijk klikt. Niet ?quote:
Beetje als met een schakelaar. Aan, uit, aan uit...Een klik is leuk.
En zeker ook een leuk onderwerp
Dit topic.
Als je spreekt van verlangen, spreek je automatisch ook van tekort. M.a.w. verlangen is (in zekere zin) een neurose. Kan een neurose zijn of worden. Er is alvast de leegte, het tekort. Dat het "verlangen" hoopt op te vullen. De bestemming (het einddoel) dart het verlangen hoopt te vinden, te bereiken...quote:
Maar daar geloof ik dus niet zo in. Want ieder verlangen dat zijn bestemming vindt, dooft uit. Dan heb je een nieuw, heviger of ander verlangen nodig. Om opnieuw te kunnen verlangen. Je houdt m.a.w. dit tekort bewust 'open'. Het tekort, dat het (of jouw) verlangen voedt.
De beste verlangens, zijn die verlangens, waar je op drijft (of drijven kan). Maar die je tegelijk ook terug loslaten kan. Jij bent de baas over je verlangen. En het verlangen wordt niet de baas over jou
Dergelijke verlangens zijn meer een 'middel' (instrument) waar je tijdelijk gebruikt van maakt. Om even te kunnen drijven. Verdwijnen. Dan een 'voorwaarde'. Een eis.Ik heb geen verlang nodig om een klik te voelen (met iets of iemand). Om die klik te (kunnen) maken. Die klik te ervaren. Ik stel die voorwaarde niet. Zoals jij doet.
Die klik kan (wat mij betreft) helemaal op zichzelf staan.
Met of zonder verlangen, kort of lang, etc...
[ Bericht 3% gewijzigd door JustTalkLove op 06-06-2016 14:15:50 ]
De sociale interactie klik gaat inderdaad makkelijk, maar ik ben geen schakelaar die aan en uit klikt.quote:
Ik denk dat jij gemakkelijk klikt. Niet ?
Ik ben eerder een helder stralend zonnetje.
quote:
De sociale interactie klik gaat inderdaad makkelijk, maar ik ben geen schakelaar die aan en uit klikt. Ik ben eerder een helder stralend zonnetje.
Laat je vriendelijke zonnestralen maar volop schijnen op ons.
My lady Melody
My God
Our lady Melody
Our God
Zo zie ik het ook. Wanneer er geen 'verlangen' is om elkaar nog eens te spreken had je gewoon een leuk sociaal contact.quote:
[..]
Als ik geen behoefte heb om die persoon nog eens te spreken, vind ik het geen klik. Dan hoogstens een tijdelijke klik.
Blijkbaar klikt het dan niet goed genoeg om zin te hebben in nog eens af te spreken. Of zoals jij het noemt, het verlangen naar elkaar nog eens te spreken. En een echte klik zie ik niet als iets tijdelijks / eenmaligs.
Heb wel het idee om wat JTL hier boven schrijft dat hij meer uitgaat van een verlangen die een gat achterlaat wanneer deze onvervuld blijft. Maar zo zie ik het dan niet.
Ik zie het meer als een oppervlakkig verlangen. Gebeurt het niet, ook goed, maar lijkt me wel leuk en zou ook reden kunnen zijn om facebook/mailadressen of telefoonnummers uit te wisselen. Zonder daarmee de bedoeling te hebben te gaan flirten of daten overigens.
And the druids turn to stone...
Maar in dat gewone sociale leuke contact, maakte je toch even een klik. Niet ? Je was via die leuke sociale babbel even met elkaar verbonden. Had even een contact met iemand. Beleefde een gewone sociale klik. Waar verder niets bijzonders aan is of was. Er is/was namelijk geen verlangen (naar meer) in die klik. Maar die klik (tijdelijke sociale verbinding) met die ander had je wel even. De klik (verbinding) was er wel. Maar is/was te "gewoon" voor je. Niets speciaals. Niets bijzonder. Om naar te verlangen. En daarom noem je het geen klik meer. Een klik dient bijzonder en speciaal te zijn ? (voor mij niet).quote:
Zo zie ik het ook. Wanneer er geen 'verlangen' is om elkaar nog eens te spreken had je gewoon een leuk sociaal contact.
Een verlangen kan een gat achterlaten. Klopt. Maar dat hoeft niet. Hangt ervan af hoe je met dergelijke verlangen omgaat. Je sprak zelf over een "oppervlakkig verlangen". Wat je verwoordde als:quote:
Heb wel het idee om wat JTL hier boven schrijft dat hij meer uitgaat van een verlangen die een gat achterlaat wanneer deze onvervuld blijft. Maar zo zie ik het dan niet.
Je term "oppervlakkig verlangen" vind ik goed gevondenquote:
Ik zie het meer als een oppervlakkig verlangen. Gebeurt het niet, ook goed, maar lijkt me wel leuk en zou ook reden kunnen zijn om facebook/mailadressen of telefoonnummers uit te wisselen. Zonder daarmee de bedoeling te hebben te gaan flirten of daten overigens.
Maar is wel moeilijk om te plaatsen. Is er dan nog verlangen ? Als het zo oppervlakkig is ? Bestaat het verlangen ? Of bestaat het niet echt ? Enerzijds bestaat de kans, die klik (dat verlangen) tot een ware passie te laten openbloeien. Als je het vuur van dat verlangen verder voedt. Als je dergelijk oppervlakkig verlangen verder aanwakkert. Dan blijft zulk verlangen niet oppervlakkig. Die oppervlakkigheid verdwijnt. De passie blijft over. Het verlangen groeit, bloeit en verdiept. Je voelt dit. Die verdieping. Die warmte. Van dat verlangen in je branden.
Tegelijk is het verlangen er ook niet. Kan het oppervlakkig blijven. Het wordt niet verder gevoed. Niet vuur wordt niet aangewakkerd en dooft van zelf uit. Alsof het nooit bestaan heeft. Je koos ervoor dit 'oppervlakkig' verlangen betekenisloos te maken. Zijn kracht te verliezen. Het zaad in zijn kiem te smoren. Noch voor het de oppervlakte of diepte kon bereiken. Verdween het. Alsof het nooit bestaan heeft.
Jouw antwoord komt voor mij heel dubbel (subtiel) over. Is het niet ? Ja, die klik kan verder gevoed worden (door e-mail adressen en dergelijk uit te wisselen). Enerzijds. Maar anderzijds mag die klik (dat verlangen) niet teveel gevoed worden. Het dient oppervlakkig te blijven. Je hebt immers een relatie, wilt niet flirten, noch daten, etc.
Alvast een vreemd spanningsveld. Dergelijke klik. Die zowel verlangt als niet mag verlangen.
Ik haal het verlangen er liever uit. Dat maakt een klik zuiver. Meer onvoorwaardelijk. De verbondenheid was er. Je voelde en ervoer die even. Samen. Maar geen wens (oppervlakkig, verlangend of niet) naar meer. Een klik (verbondenheid) zonder verlangen.
Zoals MyladyMelody hier, ons met haar heldere en warme zonnestralen verlicht.
Haar mooie lieve glimlach
Uhm.. verlangen naar het contact / de klik te ervaren met die persoon, staat opzich los van eventuele relatie willen, of willen flirten. Of zogezegd, los van evt romantische bedoelingen.quote:
Maar anderzijds mag die klik (dat verlangen) niet teveel gevoed worden. Het dient oppervlakkig te blijven. Je hebt immers een relatie, wilt niet flirten, noch daten, etc.
Het zou dan hoogstens het verlangen naar contact zijn.
Snap niet waarom je ineens het romantische/lust erbij haalt.
Verlangen associeer ik met een soort van 'honger'. Een honger naar romantiek, lust, whatever. Maar er is een honger (passie) die je voeden kan. Het verlangen bestaat. Is zeer krachtig.quote:
Uhm.. verlangen naar het contact / de klik te ervaren met die persoon, staat opzich los van eventuele relatie willen, of willen flirten. Of zogezegd, los van evt romantische bedoelingen.
Het zou dan hoogstens het verlangen naar contact zijn.
Snap niet waarom je ineens het romantische/lust erbij haalt.
Als het hoogstens een "verlangen" naar een babbel is. Naar wat contact. Zou ik het zelf niet echt meer een verlangen noemen. Gezien er geen verlangen is, behalve wat met elkaar te praten. Te lachen samen. In dat contact, een 'vriendschappelijke' klik te hebben.
Dit verschilt niet zoveel met de klik die ik eerder beschreef. Niet ? Dat de klik (de babbel) op zichzelf staat. Je dergelijke klik met veel mensen beleven kan. Waar je een goed contact mee hebt. Iemand die je een slecht (maar naar gevoel geeft) daar "klik" en verbind je niet echt mee. Is de babbel 'verbindend' (en aangenaam). Klik je beter.
In geval er meer "verlangens" zijn, dan enkel een babbel. Dan is en wordt het voor me anders. Dan zit er echt een verlangen in die klik verborgen. En kun je meer gaan spreken van een bepaalde honger, verliefdheid, passie, etc. Die speelt. Die aan je trekt, sleuren kan. Tenminste als die klik (vonk), verder gevoed wordt.
Een honger/passie naar gewoon sociaal contact (evt met diegene of in t algemeen) is ook een verlangen.
Waarom zou een gewone babbel, of die vaker willen hebben met een persoon, ineens niet onder verlangen vallen? En t enkel daar onder valt als t met romantiek of lust te maken heeft.
Snap dat je t zo kan zien, maar vind t zelf wel onlogisch.
Waarom zou een gewone babbel, of die vaker willen hebben met een persoon, ineens niet onder verlangen vallen? En t enkel daar onder valt als t met romantiek of lust te maken heeft.
Snap dat je t zo kan zien, maar vind t zelf wel onlogisch.
Uiteindelijk zijn het allemaal maar woorden hé. Ik begrijp je hoor. Maar ik zou dan eerder spreken van een behoefte. Bv een behoefte aan sociaal contact, een goede babbel.quote:
Een honger/passie naar gewoon sociaal contact (evt met diegene of in t algemeen) is ook een verlangen.
Waarom zou een gewone babbel, of die vaker willen hebben met een persoon, ineens niet onder verlangen vallen? En t enkel daar onder valt als t met romantiek of lust te maken heeft.
Snap dat je t zo kan zien, maar vind t zelf wel onlogisch.
Verlangen is een woord, dat ik zelf gebruik, als iets veel heviger is. Veel intenser is. Verlangen is voor mij meer een soort allesverslindende passie. Een honger.
Simpel voorbeeld. Ik heb behoefte aan chocolade. Maar ik hoef dat niet te eten deze avond. Ik eet het graag. Het is leuk. Ik klik er goed mee
Maar die behoefte is niet verslindend. In geval die chocolade wel een grote honger wordt, dan wordt het meer een verlangen voor me. Ik wil vanavond een stukje chocolade in mijn mond. Ik verlang er naar. Ik wil dat verlangen ook niet laten. Ik heb het nodig. Begrijp je ?Verlangen is veel heviger, intenser voor me. Taalkundig (als woord). Als het maar een zacht kabbelend beekje is. Iets oppervlakkig, rustig. Zou ik het eerder behoefte noemen. Er is een behoefte/interesse in iets. Maar er echt naar verlangen doe je niet. Je hebt het niet zo hard nodig. Het is zeker leuk, maar hoeft niet.
|
|
