ADD&ADHD #66

quote:

Op zondag 17 april 2016 10:51 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Dat zijn leuke (voor ons) momentjes ja
Voor onze "slachtoffers" af en toe misschien ietsjes minder fijn

[..]

Ik heb gelukkig een redelijk grote woning nu, veel ruimte. Ben dit jaar begonnen met weer een poging doen met ruimte maken (door heel veel weg te gooien wat ik niet meer gebruik), maar dat staat nu even stil door andere externe factoren die nu even voorrang moeten krijgen...leuk hoor die plannen die steeds anders lopen

Ik ben al jaren bezig met hulp het hier op te ruimen en het gaat goed, maar langzaam. Zelfs 1 complete kamer is leeg om ruimte te maken voor een bedrijf in huis (dat was een 2-jarig plan en ben per 1 april begonnen)

Maar daardoor verplaatste ook heel veel spul weer. Zoon uit huis zal in 1 keer heel erg veel zijn

Zoonlief en ik hebben beide ADD trouwens. Maar hij heeft er nog eens PDD-NOS gratis bovenop liggen.

quote:

Op zondag 17 april 2016 11:13 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

story of my life

Alleen is dat in het slop geraakt juist omdat de hulpverlening die me daarbij ondersteunde, het niet kon laten zoveel met mijn uren in hun rooster te schuiven, dat ik de laatste weken alle afspraken heb moeten afzeggen als stressreducerende maatregel, waardoor dat nu weer even stil ligt (lekker handig, onkunde en onbetrouwbaarheid voor iemand die naast ADD ook nog eens ASS-er is. Nou, dat ging dus niet zo goed. Maar working on it).

[..]

Ik heb er geen, kan dat dus niet als bezuinigingsmaatregel inzetten

Het is een bezuiniging in spullen, Helaas zal het financieel een flinke klap worden.

Maar misschien is mijn bedrijf dan ook wat meer op poten tegen die tijd.

Hulp is sterk minder sinds die keukentafelgesprekken van 4 naar 2 uur.

Ik heb door mijn adhd een hulp in de huishouding, vanuit de wmo, voor vier uur per week. Daarnaast ambulante begeleiding voor mijn zoontje (adhd en ws iets van gts). Moet zeggen dat het mede dankzij de eerste redelijk opgeruimd is in mijn huis. Zelf krijg ik het niet zo netjes opgeruimd (kan geen dingen weggooien al gaat het steeds beter.

quote:

Op zondag 17 april 2016 11:26 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Hier ook minder uren, maar dat was op zich geen ramp. Wat er echt mis ging, is dat de ervaren mensen vervangen zijn met stagiairs die ik eerst moet uitleggen hoe ze mij moeten behandelen en nadat zij na een aantal maanden weer vervangen worden, kan ik weer opnieuw beginnen.

Ook het regelen van het nodige papierwerk (denk kwijtscheldingen etc) loopt nu zo slecht bij hen, als ik ze een vraag stel wat dit en dat nou precies betekent, dan bellen ze de gemeente omdat ze het zelf niet weten. Soms meermalen per dag een afspraak verzetten terwijl ze uitgelegd is dat autisten niet met deze structuurloosheid om kunnen gaan omdat dit mijn hele planning buiten die afspraken om door de war gooit. En dat is al meer dan een jaar terug erin geslopen.
En ten slotte maanden achtereen mijn grenzen blijven overschrijden, terwijl wanneer ik een grens aangeef, ik dat letterlijk belangrijk vind (als een autist zegt "tot hier en niet verder", dan moet je ook geen millimeter meer pakken, want als een autist dit aangeeft, dan is die marge er gewoon niet).
Vervangers die niet komen opdagen, waardoor uiteindelijk wat oud meubilair niet opgehaald kon worden (kan ik niet alleen de trap afslepen, lang verhaal).

Ja, daar heb ik dus niks aan

Papierwerk is ook hier nog niet goed op orde. O ja kwijtschelding. Al maak ik weinig kans met een werkende zoon daarop.
Toch vallen we onder minima dus het proberen waard.

Ik kwam laatst iets tegen waar je kon invullen hoe thuishulp is tegenwoordig maar dat kan ik volgende week pas hier posten zodra ik thuis achter PC zit. Als ik het niet vergeet.

Nu bij vriend(ja ongelooflijk om een vriend te hebben met ADD ) en op mijn debieltje.

quote:

Op zondag 17 april 2016 11:26 schreef DJMO het volgende:
Ik heb door mijn adhd een hulp in de huishouding, vanuit de wmo, voor vier uur per week. Daarnaast ambulante begeleiding voor mijn zoontje (adhd en ws iets van gts). Moet zeggen dat het mede dankzij de eerste redelijk opgeruimd is in mijn huis. Zelf krijg ik het niet zo netjes opgeruimd (kan geen dingen weggooien al gaat het steeds beter.

Dat had ik tot ze vonden dat ik het ook wel met 2 uur kon.
Bij mijn zoon hetzelfde.
Wat is gts bij je zoontje en hoe oud is hij?

quote:

Op zondag 17 april 2016 11:46 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Waar kan ik dat invullen?

Volgende week zoek ik het voor jullie op als ik het dus niet vergeet.

Excuus dat ik nu weer over mezelf praat hier. Ik snap best dat het irritant voor anderen kan zijn om dat allemaal te lezen.

Maar is het volgende voor jullie herkenbaar of begrijpelijk en hoe kan ik hiermee verder?

Mijn grootste probleem nu is niet mijn aandacht- en concentratiestoornis maar mijn zelfbeeld. Ik ben dus compleet het tegenovergestelde van druk en adrenaline-junkie. Ik heb altijd een minderwaardigheidscomplex over mezelf gehad.

Afgelopen week was ik eigenlijk en zeker voor mijn doen erg druk. Mijn aandacht en concentratie was dan wel erg kut. Het was erg wazig in mijn hoofd. Maar het maakte me allemaal niks meer uit. Ik dacht ik ga wel ritalin slikken op de momenten dat je je echt moet concentreren ... opgelost, valt prima mee te leven! Bij sociale contacten ging het juist erg goed. Op de sportschool kon ik me niet focussen op de individuele oefeningen (groepslessen gingen wel ok). Maar ik was veel ongeremder in het sociaal contact en ik merkte aan degenen met wie ik dan contact had dat ze dat ook wel leuk vonden. Het was aan een stuk door ouwehoeren over vanalles. Mensen waren ook een soort van blij verrast, want normaal loop ik daar meer als einzelgänger met koptelefoontje rond. Nu leek het alsof ze dachten "wat een aardige spontane gast eigenlijk, had ik niet gedacht". Verder had ik zin om de onrust in mijn lijf er lekker uit te slaan en te trappen op de bokszak. Ik kon vroeger ook zo onrustig zijn, maar dan zat daar veel meer agressie in en werden mensen door mijn uitstraling nogal bang. Maar dat had ik nu dus niet. Ik voelde me ook niet agressief maar juist alsof ik een overschot aan energie had wat er gewoon uit moest. Als dit voortaan the new me zou zijn ... prima!

Maar ik kak nu dus weer helemaal in. Is ook logisch, want je kan niet van het een op het andere moment voor altijd van persoonlijkheid veranderen. Niet dat ik afgelopen week een heel ander persoon was. Deze kanten zaten altijd wel in me. Maar het werd altijd geblokkeerd door een enorme geremdheid. Ik genoot ervan om mezelf nou 's een keer voor de verandering druk en extravert te noemen.

Mijn zelfbeeld is echt een probleem. Ik beredeneer alles heel zwartwit, zo van "ADHD-ers zijn allemaal drukke spontane mensen en hebben door hun impulsiviteit een interessant leven en nu hoor ik ook bij die groep". De grootste onzin natuurlijk, want mensen zónder ADHD kunnen evengoed interessant en leuk zijn. Ik moet dat hokjesdenken loslaten, mezelf accepteren om wie ik ben en gewoon genieten van het leven. Of je nou rustig en introvert bent of druk en extravert of je uiteraard in dat grote uitgestrekte grijze gebied ertussenin bevindt, het is allemaal OK. Iedereen is gelijkwaardig.

Maar gevoelsmatig is dit voor mij nog erg zwartwit en ik ben ontzettend met mezelf bezig. Nogal irritant! Voor mezelf maar ik kan me ook goed voorstellen voor anderen. Ik kan anderen trouwens wel accepteren om wie ze zijn. Ik vind extraverte mensen vaak leuk omdat ze mij prikkelen en enthousiast maken. Maar er zijn ook genoeg rustigere mensen die ik evengoed kan waarderen omdat ze juist harmonie en betrouwbaarheid uitstralen. Totaal niet nodig om mensen in hokjes te plaatsen.

Maar de persoonlijkheidsproblematiek zit er nog.... damn!

quote:

Op zondag 17 april 2016 11:37 schreef drakin het volgende:

[..]

Dat had ik tot ze vonden dat ik het ook wel met 2 uur kon.
Bij mijn zoon hetzelfde.
Wat is gts bij je zoontje en hoe oud is hij?

gilles de la tourette, hij is zeven jaar.
Ik heb het geluk dat ik gen familie in de buurt heb wonen, anders had ik ook vermindering gehad.

quote:

Op zondag 17 april 2016 12:07 schreef DJMO het volgende:

[..]

gilles de la tourette, hij is zeven jaar.
Ik heb het geluk dat ik gen familie in de buurt heb wonen, anders had ik ook vermindering gehad.

Wat nergens op slaat want wie zegt dat ieders familie voor elkaar klaar staat? Daar gaan ze altijd maar vanuit.

Zou het wat betreft dat opruimen zo kunnen zijn dat we van nature op een verkeerde manier beoordelen of iets weg kan? Volgens mij ben je al snel geneigd om jezelf af te vragen 'is dit nog bruikbaar'? En dus niet 'is het waarschijnlijk dat ik dit nog ooit nodig heb?'.

Een stoffer en blik is bijvoorbeeld altijd handig. Maar het eindigde ermee dat ik 7 sets had liggen. Stuk voor stuk natuurlijk 100% functioneel.. maar meer dan 1 of 2 heb je gewoon niet nodig dus de rest kon na dat inzicht weg.

Dat is idd wel een goede caferoker zal morgen eens op die manier naar mijn zooi kijken.

quote:

Op zondag 17 april 2016 12:44 schreef DJMO het volgende:
Dat is idd wel een goede caferoker zal morgen eens op die manier naar mijn zooi kijken.

Stap 2 is iets dat magnetronkoffie ook al indirect aanhaalt; vaste plaatsen. En dan niet het gezeur over 'alles moet een vaste plaats hebben want.. _{daar stopte ik meestal met luisteren. Ik weet niet wat erna komt}. Maar draai het eens om: kijk rond in je huis, kijk naar troep die in een hoekje ligt en vraag jezelf af waarom het daar ligt. Stel je had het toen je het daar neerlegde op willen ruimen, had je dan geweten waar? Vaste plaatsen zijn makkelijk bij het terugvinden. Maar ook bij het opruimen.

Om op de stoffer en blik terug te komen; je heb geen stapel nodig als hij gewoon altijd in de muurkast hangt.

Door schade en schande geleerd.. en het lijkt voorzichtig te gaan werken.

quote:

En mijn vermogen goed te kunnen ordenen gaat lineair achteruit naarmate ik meer externe stressoren heb en dit wordt vaak verergerd naarmate mensen mijn grenzen blijven overschrijden. Tis net een kettingreactie van dingen die ik fout zie gaan en niet goed opgepikt worden omdat ik niet goed begrepen wordt.

Herkenbaar. Dus dat ordenen moet je niet pas doen als de nood aan de man is ('waar zou ik dit nu eens neer gaan leggen'). Maar vooraf: alle poetsspullen liggen altijd in de muurkast. Dus dit ook, en daar ga ik het nu neerleggen.

quote:

Op zondag 17 april 2016 12:07 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

k, dat gaat 'm niet worden dus

kwoot me dinsdag nog maar eens

quote:

Op zondag 17 april 2016 14:55 schreef CafeRoker het volgende:

[..]



Stap 2 is iets dat magnetronkoffie ook al indirect aanhaalt; vaste plaatsen. En dan niet het gezeur over 'alles moet een vaste plaats hebben want.. _{daar stopte ik meestal met luisteren. Ik weet niet wat erna komt}. Maar draai het eens om: kijk rond in je huis, kijk naar troep die in een hoekje ligt en vraag jezelf af waarom het daar ligt. Stel je had het toen je het daar neerlegde op willen ruimen, had je dan geweten waar? Vaste plaatsen zijn makkelijk bij het terugvinden. Maar ook bij het opruimen.

Om op de stoffer en blik terug te komen; je heb geen stapel nodig als hij gewoon altijd in de muurkast hangt.

Door schade en schande geleerd.. en het lijkt voorzichtig te gaan werken.

[..]

Herkenbaar. Dus dat ordenen moet je niet pas doen als de nood aan de man is ('waar zou ik dit nu eens neer gaan leggen'). Maar vooraf: alle poetsspullen liggen altijd in de muurkast. Dus dit ook, en daar ga ik het nu neerleggen.

De pest met mij is, hoe rommelig het ook is, ik weet al m'n spullen die ik nodig heb, te vinden. Tot ik ga opruimen, dan weet ik niks meer te vinden

quote:

Op zondag 17 april 2016 19:59 schreef DJMO het volgende:

[..]

De pest met mij is, hoe rommelig het ook is, ik weet al m'n spullen die ik nodig heb, te vinden. Tot ik ga opruimen, dan weet ik niks meer te vinden

Vroeger ging m'n moeder altijd eens in de zoveel tijd opruimen. Vervolgens vond ik natuurlijk niets meer en zei ze 'ja, ziejewel dat je het niet goed opgeruimd had? Anders kon je het wel vinden'

Als je het na het opruimen niet meer kunt vinden ruim je vast hetzelfde op als m'n vrouw. Alles netjes opstapelen of een kast in duwen. Of in een andere ruimte neergooien. Welke optie het ook is, buiten het feit dat het een beetje geordend uitziet is het nog steeds een netjes opgestapelde rotzooi. Dat zet geen zoden aan de dijk natuurlijk

quote:

Op zondag 17 april 2016 20:08 schreef CafeRoker het volgende:

[..]

Vroeger ging m'n moeder altijd eens in de zoveel tijd opruimen. Vervolgens vond ik natuurlijk niets meer en zei ze 'ja, ziejewel dat je het niet goed opgeruimd had? Anders kon je het wel vinden'

Als je het na het opruimen niet meer kunt vinden ruim je vast hetzelfde op als m'n vrouw. Alles netjes opstapelen of een kast in duwen. Of in een andere ruimte neergooien. Welke optie het ook is, buiten het feit dat het een beetje geordend uitziet is het nog steeds een netjes opgestapelde rotzooi. Dat zet geen zoden aan de dijk natuurlijk

ik steel een reeks mini-meets voor Met z'n allen elkaar helpen opruimen

quote:

Op zondag 17 april 2016 20:13 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ben ik dan alweer vergeten