Kindernamen #173

quote:

Op zaterdag 25 juli 2015 11:57 schreef Jagärtrut het volgende:
Voor ons stond al heel lang de achternaam vast, het kind zou mijn achternaam krijgen. Ik heb een typische Friese achternaam, die niet vaak voorkomt in NL, en daarbuiten helemaal niet (behalve familie die geimigreerd is). De Duutser heeft een typische Noord-Duitse achternaam, die erg vaak voorkomt.

Zo langzamerhand begin ik te twijfelen over de achternaam. Ik moet mijn achternaam zo vaak spellen, en het is zo lastig dat mensen het niet uit kunnen/durven spreken. Als ik reserveer in een restaurant doe ik dat op de duutsers naam enzo...Aangezien het kind waarschijnlijk in Duitsland op gaat groeien is het wellicht makkelijker om de Duutser's achternaam te hebben. Aan de andere kant, mijn achternaam is zoveel mooier en unieker...En natuurlijk staat het niet vast dat we ons hele leven in Dutisland blijven. Komt er een kans in NL (of ergens anders), gaan we daarheen!

Wat zouden jullie doen?

Ik zou een muntje opgooien. Serieus, ik zou echt niet weten hoe je zou moeten kiezen tussen vader's en moeder's achternaam. Wij hebben de mazzel dat mijn vriendin Belgische is en ze daar sinds kort een combinatie van beide achternamen toestaan.

Ik had het dilemma niet. Mijn meisjesnaam is er zo een in drie delen. Internationaal heel onhandig, dus bij mijn huwelijk direct voor man's drieletterige naam gekozen. Dus mijn zoon heet nu ook zo. Makkelijk.

quote:

Op zaterdag 25 juli 2015 12:08 schreef mignonne het volgende:
Ik heb zelf een relatief weinig voorkomende achternaam en die moet ik eigenlijk altijd spellen. Als ik telefonisch voor iets reserveer dan doe ik dat ook wel eens op B.'s achternaam die is wat Hollandser (hoewel ik die ook moet spellen).
De kinderen hebben B.'s achternaam omdat hij dat graag wilde. Als het aan mij had gelegen hadden ze mijn naam gehad. En als ik ooit trouw, nevernooit niet dat ik mijn naam inruil Ik hou van mijn achternaam, ik vind hem mooi en ik weet dat hij blijft hangen bij mensen.

Zo kun je het ook bekijken, bij een sollicitatie zal hij er uit springen, als hij ooit de wetenschap in gaat en iets gaat publiceren (who knows?) dan is een redelijk unieke naam best wel fijn.

Mochten wij ooit trouwen (denk niet dat dat zal gebeuren overigens) dan neemt C. mijn achternaam aan <3 Dat zou meteen ook de enige reden zijn om te trouwen, trouwens, vandaar dat dat wel eens ter sprake is geweest Nu heeft hij als enige hier thuis een andere achternaam en ook nog eentje waar hij verder geen waarde aan hecht en die erg vaak voorkomt dus hem ook niets extra's meegeeft in dat opzicht. Maar we hebben echt niets met trouwen en zijn dat dus ook niet van plan.

quote:

Op zaterdag 25 juli 2015 13:54 schreef elamanilo het volgende:

[..]

Mochten wij ooit trouwen (denk niet dat dat zal gebeuren overigens) dan neemt C. mijn achternaam aan <3 Dat zou meteen ook de enige reden zijn om te trouwen, trouwens, vandaar dat dat wel eens ter sprake is geweest Nu heeft hij als enige hier thuis een andere achternaam en ook nog eentje waar hij verder geen waarde aan hecht en die erg vaak voorkomt dus hem ook niets extra's meegeeft in dat opzicht. Maar we hebben echt niets met trouwen en zijn dat dus ook niet van plan.

ik ben hier in huis degene met de andere achternaam. Ik zal die naam nooit opgeven, omdat het een deel van me is. Maar ik zou 'm ook nooit doorgeven omdat het bijna letterlijk een klotenaam is...

Ik heb een behoorlijk makkelijke, Nederlandse achternaam en TOCH moet ik 'm bijna altijd spellen en maken mensen er ook regelmatig iets anders van. Terwijl ie echt makkelijk is. Ik kies daarom ook wel eens voor achternaam vriend bij reserveringen, die is nog Nederlandser (en boerser, ik hou bij trouwen ook mijn eigen naam ) maar ook daarbij krijgt men het voor elkaar om het verkeerd te horen.

Dus in dat kader denk ik: er is altijd wel wat. Zou me er dus niets van aantrekken Jagär en kiezen voor jouw achternaam als dat is wat je wil.

quote:

Op zaterdag 25 juli 2015 14:11 schreef Sjeen het volgende:

[..]

ik ben hier in huis degene met de andere achternaam. Ik zal die naam nooit opgeven, omdat het een deel van me is. Maar ik zou 'm ook nooit doorgeven omdat het bijna letterlijk een klotenaam is...

quote:

Op zaterdag 25 juli 2015 14:11 schreef Sjeen het volgende:

[..]

ik ben hier in huis degene met de andere achternaam. Ik zal die naam nooit opgeven, omdat het een deel van me is. Maar ik zou 'm ook nooit doorgeven omdat het bijna letterlijk een klotenaam is...

Ik ken me dat ook goed voorstellen, ik heb dat ook met mijn naam. Als het andersom was geweest, zou ik mijn naam ook zelf houden, zoals Mignonne
Bij mijn vriend speelt het echt mee dat hij geen band heeft met zijn familienaam, of vooral met waar zijn naam vandaan komt (zijn familie dus..). Het zou hem zelfs ergens opluchten als hij de naam ook achter zich kan laten. Maar dat als enige reden om te trouwen, vind ik/vinden wij niet genoeg reden Hij denkt er soms wel eens aan om zijn naam te laten veranderen zelfs, aan de andere kant is dat wellicht weer teveel eer, wordt het daarmee groter dan het zou moeten zijn en is het makkelijker om het 'gewoon maar' zo te laten en er verder niet veel mee bezig te zijn.
Kortom, er spelen wel wat issues mee die er aan hebben bijgedragen dat we er samen voor kozen om mijn achternaam door te (willen) geven en als de mogelijkheid zich ergens aandient, hij ervoor zou kiezen om ook mijn achternaam aan te nemen.

Philomijn, mijn makkelijke Nederlandse achternaam moet ik ook vaak spellen (of een korte omschrijving voldoet in de meeste gevallen ook), juist omdat ie zo makkelijk is verwachten mensen dat er dan vast een twist in zit of zo

Ik denk dat dat, zeker de laatste jaren, ook zo is met voornamen. Er wordt zoveel gebruik gemaakt van onbekende(re) namen (door oa globalisering en veranderde regels en normen) of alternatieve spellingen dat mensen zich er ook niet zomaar meer aan wagen en dat steeds meer mensen hun naam moeten spellen. Daarbij heb ik het zelf nooit als vervelend of lastig ervaren, dat spellen, maar ben ik juist wel trots op mijn unieke(re) naam, en helemaal dat de combi voor- en achternaam maar één keer voorkomt.

Toen we trouwden, heb ik de achternaam van man aangenomen. Mijn eigen achternaam moest ik altijd spellen en bovendien voelde het voor mij goed om van die achternaam af te zijn (hoewel je je meisjesnaam natuurlijk nooit helemaal kwijtraakt bij bepaalde instanties).
Kind krijgt dus ook zijn achternaam. Familie 'man's achternaam'

Ik heb een heel veel voorkomende achternaam die ik altijd mmoet spellen omdat er tig varianten op zijn. En een bijzonder weinig voorkomende voornaam die ik altijd moet spellen omdat er zo weinig van zijn.
Ik zou er zeker geen rekening mee houden bij het kiezen voor een naam. Spellen went ook.

Als wij ooit trouwen zal mijn vriendin haar eigen achternaam houden, en ik vind dat eigenlijk wel logisch. Maar ik zal er niet mee akkoord gaan als ze ons kind ook alleen haar achternaam geeft. Haar familie sluit anderen, waaronder ik, behoorlijk buiten. Als ons kind alleen hun naam draagt gaat dat niet fijn zijn en voelen alsof ik niet eens bij mijn eigen gezin hoor. Waarschijnlijk gaat het kind ook meer contact hebben met mijn kant van de familie, die een stuk hartelijker zijn. Dus ik vind dan ook dat mijn ouders een kleinkind met hun naam verdienen.

Ik heb bij ons trouwen de naam van mijn man aangenomen om hem vervolgens niet te gebruiken
Had best graag mijn (niet zo veel voorkomende) achternaam doorgegeven maar voor mijn schoonvader is het wel heel tof dat er nu een "stamhouder" is (niet alleen van hun gezin maar van de hele tak).

quote:

Op zaterdag 25 juli 2015 11:57 schreef Jagärtrut het volgende:
Voor ons stond al heel lang de achternaam vast, het kind zou mijn achternaam krijgen. Ik heb een typische Friese achternaam, die niet vaak voorkomt in NL, en daarbuiten helemaal niet (behalve familie die geimigreerd is). De Duutser heeft een typische Noord-Duitse achternaam, die erg vaak voorkomt.

Zo langzamerhand begin ik te twijfelen over de achternaam. Ik moet mijn achternaam zo vaak spellen, en het is zo lastig dat mensen het niet uit kunnen/durven spreken. Als ik reserveer in een restaurant doe ik dat op de duutsers naam enzo...Aangezien het kind waarschijnlijk in Duitsland op gaat groeien is het wellicht makkelijker om de Duutser's achternaam te hebben. Aan de andere kant, mijn achternaam is zoveel mooier en unieker...En natuurlijk staat het niet vast dat we ons hele leven in Dutisland blijven. Komt er een kans in NL (of ergens anders), gaan we daarheen!

Wat zouden jullie doen?

Ik zou het doen. Zo te horen staat Duitsland nog helemaal niet vast en in een ander land is een Duitse achternaam vast ook niet zo handig. Dan zou ik toch voor mooi en uniek gaan.
Mijn vriend heeft een lastig uit te spreken voornaam en gebruikt in de horeca (waar ze je naam roepen) dan dus ook zijn "horecanaam". Makkelijk uit te spreken Engelse naam. Geen probleem en iedereen weet dat die naam in gebruik is.

Hier nooit getwijfeld over de achternaam; ik heb bij het trouwen de naam van mijn man aangenomen (dus "Mans-naam - Eigen-naam") en onze dochter draagt ook zijn naam.
Beide achternamen moeten we altijd spellen / uitleggen, dus dat had sowieso niet uitgemaakt. De mijne is eigenlijk iets makkelijker, maar die heeft weer een tussenvoegsel, wat irritant is...

Maar hoe stom ook, ergens heb ik nog altijd in m'n hoofd dat het zo 'hoort' ofzo dat mannen hun naam doorgeven...

Trouwen hoefde voor mij eigenlijk nooit zo, totdat ik zwanger was en nu vind ik het wel leuk om 'familie X' te zijn

Hoe vinden jullie trouwens noud combineren met de naam zeger ??😊😊 vind ik stiekem ook wel een hele mooie naam of te modisch? Daar ben ik bang voor

Ik zou trouwens lekker de achternaam kiezen die jullie het fijnste gevoel geeft ondanks waar je uiteindelijk gaat wonen

quote:

Op woensdag 29 juli 2015 17:05 schreef sanne007 het volgende:
Hoe vinden jullie trouwens noud combineren met de naam zeger ??😊😊 vind ik stiekem ook wel een hele mooie naam of te modisch? Daar ben ik bang voor

daar waren toch al een aantal reacties op gekomen?
Ik heb hetzelfde als lijnloos, in mijn hoofd wordt het dan zout en neger

quote:

Op woensdag 29 juli 2015 17:05 schreef sanne007 het volgende:
Hoe vinden jullie trouwens noud combineren met de naam zeger ??😊😊 vind ik stiekem ook wel een hele mooie naam of te modisch? Daar ben ik bang voor

Ik heb een achterneef met die naam. Afgeleid van het friese Sieger oid. Ik vind het niks Zn zus heet Sterre, vind ik ook al niks

Ik heb trouwens ook mn mans achternaam aangenomen. Gebruik mijne helemaal niet meer, vind het wel prima zo.

Wij zijn vanwege de achternaam getrouwd. Ik vond het wel belangrijk om als gezin dezelfde achternaam te hebben en wilde niet dat mijn kind een andere naam zou krijgen dan ik zelf heb. En naam aanpassen bij een geregistreerd partnerschap vond ik raar, dan ben je imo nog steeds vriend/vriendin, alleen ook officieel, en naamsaanpassing vind ik daar dan niet bij horen. Dus dat was voor ons de reden om nu al te trouwen ipv een geregistreerd partnerschap, lekker ouderwets! En ik ben er qua hoeveelheid letters en spelbaarheid flink op vooruitgegaan!

Ik vind Noud en Zeger wel goed bij elkaar passen! Beetje zelfde soort namen.

quote:

Op woensdag 29 juli 2015 17:05 schreef sanne007 het volgende:
Hoe vinden jullie trouwens noud combineren met de naam zeger ??😊😊 vind ik stiekem ook wel een hele mooie naam of te modisch? Daar ben ik bang voor

Ik begrijp dit soort vragen nooit zo goed. Het boeit toch niet wat een ander vindt, het gaat er toch om of jij en je partner het mooi vinden?

Ik vind Noud en Zeger ook wel leuk bijelkaar passen. Ik maak er in mijn hoofd nu ook Zout en Neger van Maar daar was ik zelf denk ik niet opgekomen. En dan nog, ze gaan waarschijnlijk toch niet heel hun leven door als 'Noud-en-Zeger'.

quote:

Op woensdag 29 juli 2015 18:55 schreef Mineola het volgende:

[..]

Ik begrijp dit soort vragen nooit zo goed. Het boeit toch niet wat een ander vindt, het gaat er toch om of jij en je partner het mooi vinden?

Ik snap het bij elkaar moeten passen van namen sowieso al niet, wat maakt het uit hoe een broertje of zusje heet, het zijn geen hondjes die je altijd samen naar binnen roept.

En ja, het zal best vreemd zijn als je al een Shenayneh hebt, en je noemt haar broertje dan Floris-Jan, maar dan nog...

In mijn hoofd moet het 'Seger' zijn, en niet met een Z...

Verder zou ik de namen van mijn kinderen ook wel enigszins bij elkaar willen laten passen. Niet zozeer omdat ze altijd X-en-Y blijven ofzo, maar gewoon een beetje dezelfde stijl zeg maar. Maar dan weer niet al te hoog Peppie-en-Kokkie of Jut-en-Jul gehalte

Mijn neefjes heten Brandon en Brian.
Hoe vaak die niet door elkaar gehaald worden. Dagelijkse kost.
In dat opzicht zou ik in ieder geval niet voor namen kiezen die qua begin al zo hetzelfde zijn.