TTK LPT - Going to California.

Zo'n milanees bittertje doet het toch best lekker in de nacht van dinsdag op woensdag.

There are two kinds of people. Zij die ervaren dat het leven hun overkomen is en zij die ervaren dat het hun opgedrongen is. De eerste groep denkt in mogelijkheden, de tweede in plichten. De eerste groep begrijpt niks van de tweede, over wie ik het uiteraard nu ga hebben. Om in je levensonderhoud te voorzien word je gedwongen het gros van je zonuren af te staan aan (meestal) een commerciële onderneming. Laten we het er niet over hebben dat dit al godsgeklaagd is - dat je werkt voor de winst van een ander zonder dat je eigenlijk iets van waarde doet is inmiddels een platitude waar de meeste mensen niet wakker van liggen (als je zo iemand bent, kijk nog eens even goed naar jezelf). Nee, dit is stap een waarop je beoordeeld wordt: ga je zonder morren akkoord met dat het nu zo eenmaal werkt? Op onze leeftijd hebben we al vele compromissen moeten sluiten waardoor we geen ziel meer over hebben, dus dit kan er nog wel bij.

Nu komt echter stap twee, je verwacht 'm niet, op je werk word je nog eens beoordeeld! Wat blijkt, in een zakelijke omgeving gunt niemand een ander het licht in de ogen. De zakelijke interactie overschrijdt sociale normen alsof het de normaalste zaak van de wereld is: anciënniteit, een veronderstelde hiërarchie tussen functies of leeftijd zijn stuk voor stuk gegronde redenen om je als een asociaal tegen een collega te gedragen. Omdat ik in ernstige mate ontheemd, vervreemd, anomisch (hoe je het ook wil noemen) ben, geniet ik intens van zulke taferelen. Ze maken mijn dag een beetje mooier. Verwarde mensen die hun ongeluk botvieren op een ander, zulks is de norm in een professionele werkomgeving.

Ben je op je vingers getikt in je correctiebaantje?

quote:

Op woensdag 24 juni 2015 12:38 schreef broer het volgende:
Ben je op je vingers getikt in je correctiebaantje?

Nog niet. Het kan wel elk moment gebeuren! Dat is het fascinerende aan een professionele werkomgeving.

Ik doe al jaren vrijwilligerswerk en gek genoeg doet daar iedereen normaal tegen elkaar. Alhoewel, misschien ben ik geconditioneerd.

Ik werk ook al jaren in een min-of-meer professionele werkomgeving, maar ik vind het allemaal wel meevallen. Ja, toen ik op de Zuidas bij het grote consultancybedrijf A. werkte waren er allerlei kongsi's om de schaarse promotieplekken te veroveren, maar bij de grote gemeente A. ben ik in zes jaar toch maar zelden genaaid. Maar goed, het heeft me wel mijn creativiteit gekost, dat is wellicht nog veel erger.

Bij ons zijn collega's bijzonder hoffelijk, maar er wordt flink beoordeeld: studentevaluaties, jaargesprekken, visitatiecommissies, midtermreviews, nationale enquêtes, internationale vergelijkingen, toetsdossiers, tenure track-vereisten.Tamelijk idioot, maar vrijwel iedereen haalt er de schouders bij op. We dobberen allemaal in hetzelfde bootje op weg naar het Europese continent in de hoop dat betere tijden aan zullen breken.

[ Bericht 11% gewijzigd door Claudia_x op 25-06-2015 02:17:01 ]

Ik probeer al jaren voor elkaar te krijgen dat een naaste collega die slecht functioneert en daar niet op aan te spreken valt, dat niet alleen van mij, ouders en leerlingen hoort, maar daar ook door de directie op wordt aangesproken en met consequenties wordt geconfronteerd . Dat me dit uiteindelijk is gelukt, (diegene voelt zich zeer duidelijk door mij 'genaaid' en trouwens door de hele wereld, want zo staat hij nu eenmaal in het leven), voelt niet zozeer als een triomf maar toch wel als een opluchting omdat ik nu niet langer in mijn eentje alles hoef op te knappen en eindelijk een collega krijg die wel graag wil samenwerken en goede initiatieven neemt.

Een aardige bijkomstigheid van de crisis was dat, bij ons, bijna alle klojo's ontslagen zijn (met allerlei regelingen). Ik heb nog 1 prutsercollega die afgelopen maand eindelijk in een verbetertraject gezet is (wat zoveel betekent als: ontslagen gaat worden) maar die gaat nu uit zichzelf weg, voelt toch een beetje als een nederlaag Scheelt het bedrijf weer een hoop geld. Dit soort collega's ontnemen veel anderen veel werkplezier en zijn waarschijnlijk zelf ook beter af ergens anders.

Asperges steken in 't zonnetje, radiootje d'rbij, nou ik wist het wel als ik kon kiezen!

quote:

Op donderdag 25 juni 2015 22:37 schreef Ringo het volgende:
Asperges steken in 't zonnetje, radiootje d'rbij, nou ik wist het wel als ik kon kiezen!

Jarenlang gedaan. Goed naar mijn zin gehad, ging iedere ochtend er fluitend naar toe.

Goed om te weten, Louis. Als jij ontslagen wordt weten ze wie ze moeten bellen

Het aspergeseizoen is helaas al 2 dagen voorbij.

Niet in beperkingen denken maar in mogelijkheden, L.

Vandaag mijn laatste dag op kantoor. Vanavond afscheidsetentje met dan ex-collega's. De directie zal me missen als kiespijn, de collega's lijken het wel jammer te vinden.

quote:

Op vrijdag 26 juni 2015 06:03 schreef Ringo het volgende:
Niet in beperkingen denken maar in mogelijkheden, L.

Het is zeker mogelijk om door te gaan met het steken van asperges, echter steek je het bed dan kapot en heb je volgend jaar helemaal geen asperges meer.

Onze vader des vaderlands heeft ook een moeilijke dag op kantoor.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op vrijdag 26 juni 2015 07:57 schreef LXIV het volgende:

[..]

Het is zeker mogelijk om door te gaan met het steken van asperges, echter steek je het bed dan kapot en heb je volgend jaar helemaal geen asperges meer.

Op het andere halfrond kweekt men ook asperges.

quote:

Op vrijdag 26 juni 2015 14:15 schreef sigme het volgende:

[..]

Op het andere halfrond kweekt men ook asperges.

En we moeten verhuisbereid zijn van het UWV.

Een heel andere vraag, S. Mijn dochter Anne had in de Donald Duck gelezen over vergeten groentes. In dat verhaal waren die enorm lekker en zo won Donald Duck de kookwedstrijd. Nu heb ik pas nog soep gemaakt van zevenblad en brandnetels, dat was ook prima, maar ik wilde je vragen of jij misschien wat zaaigoed had van ouderwetse groenten.

quote:

Op vrijdag 26 juni 2015 14:27 schreef LXIV het volgende:

[..]

En we moeten verhuisbereid zijn van het UWV.

Een heel andere vraag, S. Mijn dochter Anne had in de Donald Duck gelezen over vergeten groentes. In dat verhaal waren die enorm lekker en zo won Donald Duck de kookwedstrijd. Nu heb ik pas nog soep gemaakt van zevenblad en brandnetels, dat was ook prima, maar ik wilde je vragen of jij misschien wat zaaigoed had van ouderwetse groenten.

Nee, ik ben daar wel mee bezig geweest maar ik hou het tegenwoordig bij moderne groenten die ik ook werkelijk opeet (al valt daar bij mij warmoes en koolrabi gewoon onder).
Vreeken is dé specialist op het gebied van zaaigoed van (o.a.) vergeten groenten. Zit in Dordrecht, de winkel is een bezoekje waard. De site ook wel, maar dan moet je eigenlijk al weten wat je zoekt.

quote:

Op vrijdag 26 juni 2015 14:54 schreef sigme het volgende:

[..]

Nee, ik ben daar wel mee bezig geweest maar ik hou het tegenwoordig bij moderne groenten die ik ook werkelijk opeet (al valt daar bij mij warmoes en koolrabi gewoon onder).
Vreeken is dé specialist op het gebied van zaaigoed van (o.a.) vergeten groenten. Zit in Dordrecht, de winkel is een bezoekje waard. De site ook wel, maar dan moet je eigenlijk al weten wat je zoekt.

Koolrabi had ik al geplant dit jaar, maar toen ik éven niet oplette heeft het konijn systematisch alle plantjes tot aan de steel opgeknaagd! Mijn kinderen vonden dat ik het konijn moest straffen, maar ik heb ze uitgelegd dat een konijn niet verantwoordelijk gehouden kan worden voor zijn daden.
Warmoes stond inderdaad ook in de DD. Ik zal eens gaan kijken bij Vreeken. Vind het wel leuk om te experimenteren.