LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Dat rare ding over het Van Starkenborghkanaal. Tsk. Zo'n man gun je toch de Van Brienenoord.quote:Op vrijdag 24 april 2015 07:54 schreef Lienekien het volgende:
Hij heeft een brug die in de winter regelmatig het nieuws haalt.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
Mijn gespreksgenoot (A) en ik waren het eens over een aanname: niets is neutraal, alles is onderhevig aan waarden, alles is subjectief. Wat zij vervolgens zei, is: 'Ik vind dat bepaalde bepaalde waarden beter zijn, maar ik kan niet feitelijk stellen dat mijn waarden beter zijn dan die van een ander.' Smaken verschillen, Bentham vs Mills, let's agree to disagree.
Ik heb niets met dit soort relativisme; er bestaat wel degelijk zoiets als betere waarden en goede smaak, anders zou de Mona Lisa gelijk staan aan de graffiti op de muur en de Librije aan de McDonalds. In wat licht zouden de rechten van de mens waard zijn?
Wat zij daar tegenin bracht, is dat hoewel zij deze waarden ook aanhing, je rationeel geen onderscheid mag maken. Zelfs een moordenaar heeft evenveel gelijk als jij.
Het is het verschil van de agnost met de atheïst. Rationeel kun je het bestaan van god niet uitsluiten, omdat de kans aanwezig is. Je hebt een beetje irrationaliteit nodig om een mens te zijn.
Ik heb niets met dit soort relativisme; er bestaat wel degelijk zoiets als betere waarden en goede smaak, anders zou de Mona Lisa gelijk staan aan de graffiti op de muur en de Librije aan de McDonalds. In wat licht zouden de rechten van de mens waard zijn?
Wat zij daar tegenin bracht, is dat hoewel zij deze waarden ook aanhing, je rationeel geen onderscheid mag maken. Zelfs een moordenaar heeft evenveel gelijk als jij.
Het is het verschil van de agnost met de atheïst. Rationeel kun je het bestaan van god niet uitsluiten, omdat de kans aanwezig is. Je hebt een beetje irrationaliteit nodig om een mens te zijn.
Relativisme op deze wijze geformuleerd verwordt zelf tot een vorm van universalisme.
En ik zou zeggen: probeer zuiverder om te gaan met het verschil tussen het descriptieve en normatieve. Kún je rationeel geen onderscheid maken of mág je dat rationeel gezien niet? Het een vloeit niet noodzakelijkerwijs voort uit het ander.
En ik zou zeggen: probeer zuiverder om te gaan met het verschil tussen het descriptieve en normatieve. Kún je rationeel geen onderscheid maken of mág je dat rationeel gezien niet? Het een vloeit niet noodzakelijkerwijs voort uit het ander.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik had gisteren een sollicitatiegesprek. De vraag werd gesteld: 'Als wij ja zeggen, zeg jij dan ook ja?'
Prachtig vond ik dat.
Daarnaast had ik sterk het idee dat de beslissing op 'ja' vooral afhangt van het feit of ze je sympathiek vinden.
Prachtig vond ik dat.
Daarnaast had ik sterk het idee dat de beslissing op 'ja' vooral afhangt van het feit of ze je sympathiek vinden.
Ik wil het even hebben over een typologie die Luyendijk aanbrengt onder bankiers: de tandenknarsers versus de neutralen. Vooral de neutralen herken ik veel in de LPT.
--------------------------------------------------
"Er zijn mensen in de City die een ander en beter systeem willen. Dat is de kern van de verhalen van mensen van het type 'tandenknarser', en eenzelfde geluid hoorde ik bij een tweede groep. Ook zij konden de ethische dilemma's van hun werk scherp benoemen, maar verbonden hier, met argumenten, geen verdere gevolgen aan. Je zou ze de 'neutralen' kunnen noemen, en die kom je overal in de City tegen.
De senior toezichthouder was een neutrale. 'Ik verdien tonnen per jaar,' zei hij, 'terwijl een soldaat die voor ons land in Afghanistan vecht 22000 krijgt.' Het is raar, ging hij verder. 'Als je vraagt of dat eerlijk is, denk ik meteen aan een collega die 5 miljoen verdient. Terwijl ik weet dat ik slimmer ben. Het leven is niet eerlijk.'
De personeelsfunctionaris vertelde dat ze een ton verdiende, om hier direct op te laten volgen: 'Een obsceen bedrag, absoluut. Daar heb je drie of vier verpleegsters voor.' Een korte stilte, en dan: 'Ik zou heel graag in Londen blijven wonen, ben echt dol op die stad geworden. Dus moet ik veel verdienen.'
Zo redeneerden neutralen over hun 'compensatie'. Ze zagen de ethische dilemma's, maar zeiden: Wat kan ik eraan doen? Ja, mijn bank is gered door de belastingbetaler. Nu krijg ik een vette bonus. Dat is absurd. Maar wat zou jij doen? Ze zeiden: 'Verdienen jij en ik het om te zijn geboren in de westerse wereld?'
Neutralen dachten onmiskenbaar na over de morele dimensies van hun werk en beloning, zagen wat er scheef zit, en hadden daar vervolgens vrede mee gesloten. Vergelijk het met jouw CO2-uitstoot, zeiden er een paar. Jij kunt je leven totaal omgooien om klimaatneutraal te gaan leven. Is het probleem dan opgelost? Maar jouw leven ligt overhoop."
--------------------------------------------
Doet me denken aan Claudia c.s. Ze snappen de protesten aan de UvA, maar zij en haar collega's denken aan de hypotheek en de kinderen. Wat kun je eraan doen?
Een amorele houding, natuurlijk.
--------------------------------------------------
"Er zijn mensen in de City die een ander en beter systeem willen. Dat is de kern van de verhalen van mensen van het type 'tandenknarser', en eenzelfde geluid hoorde ik bij een tweede groep. Ook zij konden de ethische dilemma's van hun werk scherp benoemen, maar verbonden hier, met argumenten, geen verdere gevolgen aan. Je zou ze de 'neutralen' kunnen noemen, en die kom je overal in de City tegen.
De senior toezichthouder was een neutrale. 'Ik verdien tonnen per jaar,' zei hij, 'terwijl een soldaat die voor ons land in Afghanistan vecht 22000 krijgt.' Het is raar, ging hij verder. 'Als je vraagt of dat eerlijk is, denk ik meteen aan een collega die 5 miljoen verdient. Terwijl ik weet dat ik slimmer ben. Het leven is niet eerlijk.'
De personeelsfunctionaris vertelde dat ze een ton verdiende, om hier direct op te laten volgen: 'Een obsceen bedrag, absoluut. Daar heb je drie of vier verpleegsters voor.' Een korte stilte, en dan: 'Ik zou heel graag in Londen blijven wonen, ben echt dol op die stad geworden. Dus moet ik veel verdienen.'
Zo redeneerden neutralen over hun 'compensatie'. Ze zagen de ethische dilemma's, maar zeiden: Wat kan ik eraan doen? Ja, mijn bank is gered door de belastingbetaler. Nu krijg ik een vette bonus. Dat is absurd. Maar wat zou jij doen? Ze zeiden: 'Verdienen jij en ik het om te zijn geboren in de westerse wereld?'
Neutralen dachten onmiskenbaar na over de morele dimensies van hun werk en beloning, zagen wat er scheef zit, en hadden daar vervolgens vrede mee gesloten. Vergelijk het met jouw CO2-uitstoot, zeiden er een paar. Jij kunt je leven totaal omgooien om klimaatneutraal te gaan leven. Is het probleem dan opgelost? Maar jouw leven ligt overhoop."
--------------------------------------------
Doet me denken aan Claudia c.s. Ze snappen de protesten aan de UvA, maar zij en haar collega's denken aan de hypotheek en de kinderen. Wat kun je eraan doen?
Een amorele houding, natuurlijk.
De Librije heeft de ambitie om mensen een onvergetelijke ervaring mbt (het nuttigen van) eten te geven, en de voornaamste ambitie van McDonalds is weer om zoveel mogelijk mensen in een zo kort mogelijke tijd te voorzien van een hamburger. De vergelijking tussen deze twee is daarom een nietszeggende, MP. Beide doen nu eenmaal exact wat ze voor ogen hebben.
Als je al wil vergelijken, doe het dan met zaken die te vergelijken zijn.
Als je al wil vergelijken, doe het dan met zaken die te vergelijken zijn.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Dat zijn we.quote:Op zaterdag 25 april 2015 18:54 schreef Mainport het volgende:
Zijn we hier nu appels en peren aan het vergelijken
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Overigens kan ik goede graffiti enorm waarderen - je moet maar eens de meesters opzoeken - , en vind ik de Mona Lisa niet echt interessant. Dus je komt dan toch al snel tot de conclusie dat het allemaal nogal persoonlijk is, niet waar?
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Precies, dat zei mijn gesprekspartner ook.
Rotterdam is een even mooie stad als Rome.
The Godfather is evenveel waard als de lego movie.
The Guardian is van hetzelfde niveau als The Sun.
Het is allemaal in the eye of the beholder, nietwaar.
Rotterdam is een even mooie stad als Rome.
The Godfather is evenveel waard als de lego movie.
The Guardian is van hetzelfde niveau als The Sun.
Het is allemaal in the eye of the beholder, nietwaar.
Ik begrijp dat het n dooddoener is, maar je komt er niet omheen.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Als je het over muziek, film of kunst hebt, ja. En wat als je het over moord hebt, het niet helpen van verdrinkende vluchtelingen, of diefstal, verkrachting, fraude?quote:Op zaterdag 25 april 2015 19:18 schreef DO2 het volgende:
Overigens kan ik goede graffiti enorm waarderen - je moet maar eens de meesters opzoeken - , en vind ik de Mona Lisa niet echt interessant. Dus je komt dan toch al snel tot de conclusie dat het allemaal nogal persoonlijk is, niet waar?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
En dat het allemaal maar persoonlijk is, is natuurlijk ook erg persoonlijk, nietwaar?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Het aardige van Bourdieu vind ik dat hij meer te zeggen had over smaak dan dat die persoonlijk is, daarmee implicerend dat het iets neutraals zou zijn of kunnen zijn. Door middel van je voorkeuren verwerf je al dan niet sociale privileges. Lees je de juiste boeken en kranten, dan krijg je gemakkelijker toegang tot de maatschappelijke posities waarmee de dienst wordt uitgemaakt. In die zin zijn voorkeuren veel meer dan iets particuliers.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Carel Peeters in Vrij Nederland:
De Franse socioloog Pierre Bourdieu (1930-2002) beweerde dat smaak werd bepaald door de klasse waartoe je behoorde. Er speelde zich een culturele klassenstrijd af. In ‘het veld van de macht’ bepaalde de heersende klasse de smaak. Maar de niet-bezittende klasse had niets om mee te strijden: het beschikte niet over cultureel en sociaal kapitaal. Die klasse had hoogstens protestkapitaal, maar dat waren slechts vuisten die maar kort in de lucht werden gehouden, en het waren maar woorden die door de wind werden weggeblazen. De smaak van de niet-bezittende klasse werd volgens Bourdieu ‘gedomineerd’ door de bezitters van het economisch (geld), cultureel (kennis) en sociaal (relaties) kapitaal.
Bourdieu’s idee dat de goede smaak afkomstig was van wie het in economisch, cultureel en sociaal opzicht voor het zeggen had, een elite die voor kwaliteit en continuïteit zorgde, is verleden tijd. De dominante smaak wordt nu bepaald door de boven alle rangen en standen staande commercie en de daarbij horende commerciële smaak. De commercie heeft niets met klasse. De commerciële smaak beschouwt kunst en cultuur als marginale verschijnselen. Adieu Bourdieu.
De Franse socioloog Pierre Bourdieu (1930-2002) beweerde dat smaak werd bepaald door de klasse waartoe je behoorde. Er speelde zich een culturele klassenstrijd af. In ‘het veld van de macht’ bepaalde de heersende klasse de smaak. Maar de niet-bezittende klasse had niets om mee te strijden: het beschikte niet over cultureel en sociaal kapitaal. Die klasse had hoogstens protestkapitaal, maar dat waren slechts vuisten die maar kort in de lucht werden gehouden, en het waren maar woorden die door de wind werden weggeblazen. De smaak van de niet-bezittende klasse werd volgens Bourdieu ‘gedomineerd’ door de bezitters van het economisch (geld), cultureel (kennis) en sociaal (relaties) kapitaal.
Bourdieu’s idee dat de goede smaak afkomstig was van wie het in economisch, cultureel en sociaal opzicht voor het zeggen had, een elite die voor kwaliteit en continuïteit zorgde, is verleden tijd. De dominante smaak wordt nu bepaald door de boven alle rangen en standen staande commercie en de daarbij horende commerciële smaak. De commercie heeft niets met klasse. De commerciële smaak beschouwt kunst en cultuur als marginale verschijnselen. Adieu Bourdieu.
Nu ja, een moordenaar of verkrachter houdt er heel andere ideeën op na dan ik.quote:
[..]
Als je het over muziek, film of kunst hebt, ja. En wat als je het over moord hebt, het niet helpen van verdrinkende vluchtelingen, of diefstal, verkrachting, fraude?
- Maar ik sluit ook niet uit dat ik tot een moord in staat ben. De situatie is daarbij nogal bepalend.
Ik begrijp de vraag ook niet, eigenlijk. Je haalt nu ethische kwesties aan.
Volgens mij vindt iedereen behalve een verkrachter of moordenaar een verkrachting of moord verwerpelijk.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Dus het democratische draagvlak bepaalt de waarde. Niet meer persoonlijk?quote:
Volgens mij vindt iedereen behalve een verkrachter of moordenaar een verkrachting of moord verwerpelijk.
Het blijft persoonlijk. Maar wat goed of slecht is kent duidelijkere grenzen dan wat mooi of lelijk is.quote:
[..]
Dus het democratische draagvlak bepaalt de waarde. Niet meer persoonlijk?
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Je zou je eens moeten verdiepen in het selectiemoment dat plaatsvindt aan het einde van de basisschool, waarmee in sterke mate de richting wordt bepaald die individele levens krijgen. In dat selectiemoment zie je hoe sterk we nog in een klassenmaatschappij leven en hoeveel moeilijker het voor kinderen die niet de juiste opvoeding hebben genoten is om succesvol de school te doorlopen en zich daardoor toegang te verschaffen tot een groter aantal maatschappelijke posities.
Als het zou kloppen wat de auteur stelt, zou je veel meer eenheidsworst zien. En dat zie je niet. Sterker nog, mede door het internet is er veel minder zoiets als een dominerende (commerciele) smaak en zie je veel meer subgroepen ontstaan met hun eigen voorkeuren en codes.
Als het zou kloppen wat de auteur stelt, zou je veel meer eenheidsworst zien. En dat zie je niet. Sterker nog, mede door het internet is er veel minder zoiets als een dominerende (commerciele) smaak en zie je veel meer subgroepen ontstaan met hun eigen voorkeuren en codes.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik haal het aan omdat Mainport (of zijn vriendin) flirt met moreel relativisme. Ik word van die flirt net zo droevig als van mensen die de Matrix een diepzinnige film vinden. Er zijn interessantere en uitdagendere manieren om de spanning tussen relativisme en universalisme te verkennen (zoals ik nu met mijn studenten doe).quote:
[..]
Nu ja, een moordenaar of verkrachter houdt er heel andere ideeën op na dan ik.
- Maar ik sluit ook niet uit dat ik tot een moord in staat ben. De situatie is daarbij nogal bepalend.
Ik begrijp de vraag ook niet, eigenlijk. Je haalt nu ethische kwesties aan.
Volgens mij vindt iedereen behalve een verkrachter of moordenaar een verkrachting of moord verwerpelijk.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Mijn gespreksgenote; ik kon het haar niet goed uit het hoofd krijgen, vandaar dat ik het hier benoemde
Ja, daar heb je ws gelijk in, Claudia.
Ik moet er trouwens niet aan denken dat mijn perspectief op dat wat mooi, lelijk, goed of slecht is een eenduidige en statische is. Dan zijn we al snel uitgeluld en uitgekeken. Ik ben in veel gevallen oprecht nieuwsgierig naar een andere kijk op de zaak.
Ik moet er trouwens niet aan denken dat mijn perspectief op dat wat mooi, lelijk, goed of slecht is een eenduidige en statische is. Dan zijn we al snel uitgeluld en uitgekeken. Ik ben in veel gevallen oprecht nieuwsgierig naar een andere kijk op de zaak.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Ik weet niet of het hier al langskwam, maar het CPB heeft geopperd kinderen te selecteren op hun motivatie in plaats van intelligentie, een hele enge gedachte.
http://www.cpb.nl/publica(...)onomische-uitkomsten
http://www.cpb.nl/publica(...)onomische-uitkomsten
'Het ligt dus voor de hand om naast de cognitieve ontwikkeling van leerlingen ook de niet-cognitieve ontwikkeling (in de vorm van persoonlijkheid en motivatie) in beeld te brengen.'- lijkt me iets heel anders dan 'kinderen te selecteren op hun motivatie in plaats van intelligentie'.
"It's one-on-one out there, man. There ain't no hiding. I can't pass the ball."
