Cayok & Chester, Diesel & Pepe, en Blackie

quote:

Op zaterdag 10 januari 2015 20:55 schreef Lucky_Strike het volgende:
Ik zou het zo leuk vinden als onze kat beesten zou vangen voor me!

Er worden heel wat redenen gesuggereerd waarom katten prooi meenemen.

Er zijn ook heel wat katten die wel jagen, maar de prooi niet meenemen omdat ze denken, of weten dat dat niet wordt gewaardeerd, of omdat ze in huis nog niet voldoende rust denken te krijgen.

De eerste paar prooien van dit kwartet werden naar de achtertuin gebracht en daar verwerkt omdat ze mij nog niet voldoende vertrouwden. Blackie heeft na haar verhuizing eerst de prooien buiten de voortuin, en later in de voortuin achtergelaten; het slachtoffer van vanavond is de eerste waarvan ik weet dat die door Blackie is binnengebracht.

De beroemde Jacob Bronowski geeft als mogelijke reden dat de kat, zoals een moederpoes dat voor haar kittens doet, prooi meeneemt om zijn/haar mensen te leren jagen. Ik zie dit als erg onwaarschijnlijk, het dagelijkse voeren van de kat zou moeten bewijzen dat de mens een nagenoeg feilloos jager is.

Een ander idee is dat de kat een bijdrage wil leveren aan de groep waarin hij of zij leeft. Dat zie ik als een mogelijkheid.

Mijn huidige groep, in ieder geval de 4 waarvan ik weet dat ze jagen, nemen een prooi wel mee naar binnen, maar presenteren deze niet aan mij. Het lijkt er dus het meeste op dat ze de prooi rustig in een veilige omgeving verder willen verwerken.

Mijn langst-levende Burmees was een fanatieke en efficiente jager, maar alleen op knaagdieren, geen vogels. Die werden bijna altijd zo dicht mogelijk bij mij gebracht, zonodig op de 1e verdieping in mijn slaapkamer (waaronder een mol en een zwarte rat), of zelfs op zolder (zit je achter de computer, hoor je dat gepiep van een muis langzaam steeds luider worden). De prooi werd dan zeer demonstratief voor me neergegooid, waarbij hij me strak aankeek. Ik heb dat altijd gezien als onderdeel van een voortgaande strijd om de macht : "zie je dat ik ook voor voedsel kan zorgen, dus waarom denk je dat jij de top-cat in de groep bent.". Hij had ook in de eerste maanden geprobeerd een plas-oorlog met me uit te vechten. Ondanks dat vertrouwde hij me volledig, en kwam hulp vragen als hij fysieke problemen had. Ik denk niet ooit nog zo'n band met een kat te krijgen.

quote:

Op zondag 11 januari 2015 09:44 schreef Lucky_Strike het volgende:
Plas-oorlog? Hoe moet ik dat zien? Ging jij steed sover zijn gesproei tegen deuren heenplassen?

De eerste keer dat hij het deed, was ik in het halletje iets aan het doen. Hij sprong op een doos, keek me strak aan en pieste tegen het muurtje net naast de toilet-deur. Ik heb hem toen in zijn nekvel gepakt, vrij bot de deur uitgegooid, en vervolgens schoongemaakt. Hij heeft daarna nog meerdere keren in de buurt van plekken die mijn geur sterk hadden (toilet-deur, tas met fiets-kleding) zijn vlaggetje geplant, voor dat hij het opgaf en mijn heerschappij redelijk aanvaardde. Overigens : als je bleekmiddel gebruikt, doe daarna nog iets van fris-ruikend schoonmaakmiddel overheen, bleekmiddel alleen schijnt katten eerder te stimuleren.

quote:

Ik was zo trots op haar

Ik heb dat gevoel ook altijd. Zielig voor de betrokken dieren, maar als je ook ziet hoe trots de katten zelf zijn ... Ik heb van mijn eerste kat een hele andere betekenis opgedaan bij het gezegde "blij zijn met een dooie mus".

Cayok heeft nu door dat het toch wel erg lekker is om naast me te liggen. Terwijl dat eerst erg aarzelend ging, komt hij nu doelbewust op me af en springt in de ruimte tussen mijn heup en de leuning. 's Avonds is het al standaard, soms komt hij 's ochtends ook langs. Ik begin hem dan aan te halen en te krabbelen, op een gegeven moment begint hij dan in mijn vingers te happen en te likken, dat is wel een teken dat hij dan rustig wil liggen. Het heeft een kleine 20 maanden gekost, maar nu heb ik toch een van de heren regelmatig tegen me aan liggen. Hoelang hij dit zal blijven doen is natuurlijk een vraag, "standaard ligplaats" is voor de heren een concept met een levensduur van 3-4 weken. Aan de andere kant heeft Cayok zich steeds meer een knuffelkater getoond.

Het is alleen wat vervelend voor Blackie als die net op mijn benen wil liggen, want dat is nog wat te dichtbij. Toch gaat dat ook steeds beter, want toen ik vannacht nog even naar beneden ging mo wat te drinken, lag Cayok op mijn plek, aan de ene kant van de bank, en Blackie aan het andere einde van de bank. Gisteren stonden ze tijdens het klaarmaken van het zachtvoer ook weer even neusje-aan-neusje, waarna Cayok voorzichtig terugstapte. Met Chester gaat dat nog altijd het beste, ook gisterenavond zag ik, toen ik buiten was om de kerstverlichting af te halen, dat Chester op Blackie afliep, en zij toen ook naar hem toeliep voor wat snuffelwerk.

[ Bericht 6% gewijzigd door mvdejong op 15-01-2015 21:29:36 ]

En om maar weer aan te geven hoe veranderlijk een kat is : gisteren heeft Blackie de hele dag onder handbereik op mijn bureau op zolder gelegen, vandaag heeft ze de hele dag op de bank in de huiskamer geslapen, ondanks de aanwezigheid van de rest.

Cayok en Blackie volhardden de laatste dagen beide in het slapen op hun hoekje de bank, en accepteerden, of negeerden, dan maar dat de andere op het andere hoekje van de bank lag.

En vanochtend deed Diesel weliswaar een aanvalletje op Blackie, maar niet doorgezet, en het was duidelijk speels gezien de houding van kop, rug en staart. Niet dat Blackie er gelukkig mee was, maar het was duidelijk anders dan de houding die Diesel de laatste tijd leek te hebben naar zijn "onwillige groepslid".

Ik kwam vannacht even in de huiskamer, op weg naar de keuken, en de bank was bezet met beide zwart-witte beestjes aan de einden, en Diesel in het midden.

's Ochtends trof ik een vergelijkbare configuratie aan, maar dan met Pepe in het midden.

Dat ze rustig dicht bij Pepe licht valt nog wel mee, daar heeft Blackie weinig problemen mee, maar dat ze bleef liggen met Diesel zo dicht bij is weer een teken van toenemende rust en zelfvertrouwen, zeker omdat ze eerder op de avond nog een kleine confrontatie met hem had.

Wat ook opvalt is haar reactie bij een confrontatie. Ze maakte tot voor kort een jankend/jengelend geluid, een teken van veel spanning, maar de laatste tijd reageert ze vaak met het klassieke blazen, een toch wat gemoedelijker manier om de tegenstander te waarschuwen.

[ Bericht 23% gewijzigd door mvdejong op 19-01-2015 20:13:53 ]

[ Bericht 100% gewijzigd door mvdejong op 22-01-2015 08:53:50 ]

Gisteren een situatie met goede en slechte gevoelens.

Het begon met een confrontatie van Cayok en Blackie in de achtertuin. Ik hoorde een hoop geblaas en zag de twee in een redelijk agressieve houding tegenover elkaar staan. Het lijkt erop dat Blackie na haar ochtendwandelingetje weer naar binnen wilde, en wat onverwacht tegen Cayok aanliep. Mijn aanwezigheid verstoorde de stand-off, waarna Blackie via de plankjes weer naar het dak van de berging ging, en Cayok probeerde haar nog even een tik na te geven. Jammer dat het nog steeds zo kan escaleren.

Maar, toen ik een uurtje later weer beneden kwam, lagen de twee zwart-witte kemphaantjes ieder op hun uiteinde van de bank te slapen. Dus Blackie voelde zich toch zo op haar gemak dat ze niet eens de behoefte had op zolder (en eventueel vlak bij mij) te komen liggen, en dat is toch wel weer geruststellend.

's Avonds, en 's ochtends als ik in het weekeinde langer tijd voor ontbijt heb, komt Cayok zonder aarzeling tegen me aan op de bank liggen. Hij heeft nog wel eens de neiging om weg te springen als hij ergens van schrikt, maar hij wordt steeds rustiger. Gisterenavond kon hij geen goede houding vinden, toen heb ik mijn arm om hem heengeslagen en zijn kopje met mijn hand ondersteund, en zo heeft hij ruim een uur liggen slapen.

Doordat Cayok nu regelmatig op de bank tegen me aanligt, heeft hij ook steeds minder problemen met aanrakingen op plekjes die tot voor kort resulteerden in een sprint door de kattenluiken, Ik mocht vanochtend een vuiltje uit zijn ooghoek weghalen, een groot blijk van vertrouwen.

Blackie gedraagt zich steeds meer alsof ze weer in haar eerste huis woont. Als ik echt niet beschikbaar ben, dan is ze wel bereid via het kattenluik achter naar binnen en naar buiten te gaan, maar ze gebruikt veel liever de voordeur, en wacht geduldig op het hek (als ze naar binnen wil), of op het kozijn binnen (als ze naar buiten wil); een uurtje wachten op bediening is geen probleem.

En vandaag toonden de twee zwart-witte kemphaantjes dat er hoop is in hun verhouding. Terwijl ik zachtvoer maakte probeerde Cayok weer eens voorzichtig neus-contact te maken, en zowaar ging Blackie daarop in, en na iets van 15 seconden trok ze zich rustig weer terug.

En zojuist zat ik op de bank, met Cayok tegen me aan, en Blackie op het kozijn. De dame sprong toen op het salon-tafeltje om op haar plekje op de bank te gaan liggen, zag Cayok, en deed even een stapje zijn kant op, voordat ze zich bedacht.

Er is iets tussen die twee, maar het duurt nog wel even voordat het wederzijdse wantrouwen doorbroken is. Maar ja, het heeft Cayok ook 8 maanden gekost om zich aan te laten halen, en 20 om naast me te komen liggen, dus ik wacht gewoon af.

Gisterenochtend weer eens wat weeerzijds goed gedrag meegemaakt van het zwart-witte duo. Toen ik uit de douche kwam en naar beneden ging, hoorde ik aan het gestommel achter me dat Blackie de afgelopen nacht op zolder had geslapen. Zoals verwacht wilde ze direct de voordeur uit, waar ze een metertje of twee verder rustig ging zitten om eens rond te kijken. Even later liep Cayok ook de voordeur uit, en ging schuin achter haar zitten, op nog geen metertje afstand. Zijn staart vouwde hij om zijn pootjes, en hij keek rustig om zich heen, hij was duidelijk niet het meisje aan het stalken. Na een tijdje keek Blackie toch eens om (ze had allang gehoord wie daar zat), draaide zich om en liep rustig op Cayok af. Die vond het toch wat te ver gaan (buiten is ze gewoonlijk veel feller naar de heren toe), en liep weg, maar aan alles zag ik dat het haar bedoeling was geweest om eventjes neusje aan neusje te gaan snuffelen. Dat bleek ook wel : ze ging niet achter hem aan. Het wordt nog wat tussen die twee.

Vanochtend bleek dat Cayok het aanhalen ook wel als een praktisch iets gebruikt, zoals ik eigenlijk al vermoedde. Hij kwam van buiten, dribbelde naar de bank en lanceerde zich zowat naast me, met zijn voorpootjes op de leuning in de uitnodigende aanhaal-houding. De reden van zijn haast was duidelijk : blijkbaar was er een fel buitje geweest, hij was zijknat en wilde drooggewreven worden.

Het lente-achtige weer van de afgelopen dagen is wel te merken, ik heb bij het rondje vleeswaar soms maar 2 katten om me heen, en ik ben al een keer naar mijn werk gereden terwijl ik de twee Limburgers niet eens had gezien.

Ik ben trouwens benieuwd hoever Cayok eigenlijk gaat, hij zet nu af en toe, als ik hem op de bank aanhaal, een pootje op mijn been; het zou kunnen dat hij de neiging krijgt om op schoot te gaan liggen. Hij loopt ook soms 's avonds mee naar mijn slaapkamer, dus hij zou ook nog op mijn bed kunnen gaan slapen.

Toen ik mijn kwartet heren had opgehaald, praatten we in het asiel later nog eens na over de eventuele opdeling van de groep. Het oorspronkelijke idee van het asiel, de Rotterdammers en de Limburgers weer uiteen halen, was zeker geen goed idee, en dat is het nog niet. Alleen, als ik nu de jongens in twee paartjes zou moeten splitsen, zou ik toch kiezen om Diesel en Chester samen te houden, omdat Chester niet meer zonder zijn "grote broer" kan, Pepe zou het dan nog makkelijker met Cayok kunnen doen. De beste oplossing, toen en nu, zou zijn om de 3 jongeren bijeen te houden, en Cayok apart te plaatsen.

quote:

Op donderdag 12 februari 2015 13:01 schreef miek221 het volgende:
Ik blijf dit topic met veel plezier lezen. Wat een mooi geduld en observatievermogen heb je bij de katten. Het is mooi om te zien hoe de kleinste verandering word opgemerkt.

Zelf heb ik ook een dynamische kattensamenstelling, en ben ik ook vaak bezig met de onderlinge verhoudingen, nu bijvoorbeeld is er, ondanks dat we geen katten meer wilde toch een Noorse Boskat, doof en 22 jaar oud bijgekomen. Dit is dus nummer vijf. Het ging erg soepel allemaal, maar het is ook altijd spannend wat het met de groep doet. Je topic is dus ook erg herkenbaar en ik hoop dat je nog lang blijft schrijven.

Noorse Boskat, een van mijn grote wensen om dat ooit te hebben. Naast de absolute tegenpool daarvan, een Sphynx.

En voor mij herkenbaar is het "niet meer", maar dan toch door omstandigheden maar nog een exemplaar erbij halen (Blackie, en mogelijk nog haar broertje als ik die te pakken krijg).

quote:

Dat katten aaien als iets praktisch gebruiken is iets wat me nog nooit was opgevallen, maar klinkt wel logisch eigenlijk.

Mijn vorige duo, Burmezen, hadden heel snel door dat het een goed idee was om zich na een regenbui goed droog te laten wrijven door hun dienaar. Zeker Julius, die, weer of geen weer, regelmatig zijn territorium moest patrouilleren, en soms compleet doorweekt thuiskwam omdat hij een half uur in een slagregen had rondgelopen.

quote:

Op donderdag 12 februari 2015 15:27 schreef miek221 het volgende:
Burmezen zijn volgens mij ook geweldige katten.

Het zijn wat karakter betreft fantastische beesten, haast honds-trouw aan hun baasje als je ze op jouw beurt respecteert. Lichamelijk is het tegenwoordig niet meer aan te raden, het ras is in Nederland compleet kapot gefokt, mijn dierenarts krijgt exemplaren binnen met nier-insufficientie en -deficientie, soms als ze al 4 of 5 jaar zijn (de mijne kregen dat op 14-15 jaar). Ik heb al op een aantal sites van fokkers gelezen dat ze vroeger Burmezen hadden maar dat gewoon niet meer met hun geweten kunnen verenigen.

quote:

Ik hou van alles wat oosters gerelateerd is. Ik heb zelf een siamees, ooit een topic geopend toen ik die uit het asiel heb gehaald, nooit meer bijgehouden. Een andere siamees heb ik weg moeten doen omdat die een van mijn andere (langst aanwezige en oudste)katten aanviel ,waardoor die onzindelijk werd. De siamees bleek gewoon het best te zitten in een huisje voor hem alleen, met voorwaardelijke aandacht voor hem alleen.

Dat leek er voor Blackie bijna in te zitten, gelukkig ben ik er in geslaagd haar ook voor de tweede keer weer te overtuigen dat het wel leuk is hier (en ze ligt nu in het kozijn hier op zolder).

quote:

Hoe zit het dan met Blacky haar broertje? Loopt die daar buiten of moet die ergens opgehaald?

Zoals de meeste nakomelingen van stammoeder Snippie is ook Gabriel de groep (en vooral haar) ontvlucht en gaan zwerven. Hij is vrij snel schuw geworden, zelfs in zijn geboortehuis kwam hij nog wel eens een hapje eten, maar ontweek zijn (voormalige) baas toch. Hij is gek genoeg wel sociaal naar andere katten, hij zit als het warmer is wel eens in mijn tuin als mijn jongens daar ook rondhangen, maar mij vertrouwt hij ook niet. Ik moet hem dus een keertje zien te vangen, opsluiten in mijn slaapkamer, bij de dierenarts afleveren voor castratie, en dan nog een weekje of wat opgesloten houden. Dan mag hij kiezen of hij ook huiskat wordt, weer het zwerversleven kiest, of iets ertussenin gaat doen.

Toch even een foto van wat ik als een van mijn grootste verworvenheden met de heren beschouw : Cayok die op de bank tegen me aan ligt te slapen (de foto is recht naar beneden genomen) :



En, als ik thuis zit te werken, dan heb ik op mijn bureau natuurlijk alle essentiele accessoires, zoals toetsenbord en muis van de computer, mobieltje, leesbril, toegangs-token voor het VPN, kat :



Blackie had de keuze uit een schapenvacht-mandje op het 2e bureau naast me, of het verbrede kozijn (en daar slaapt ze soms ook), maar in dit geval heeft ze iets van 6 uur liggen slapen op een stapeltje A4 onder handbereik. Soms ligt ze ook aan de rechterkant, daar staat een scanner met een dun kussentje erop ter bescherming.

Overigens ligt ze vandaag ook op zolder, maar dit keer in het hoekje bij de drempel van de deur naar de overloop. Mogelijk komt dat omdat Chester nu in het kozijn ligt.

Ze ging eind van de ochtend naar buiten. Later hoorde ik een cat-fight uitbreken waarbij ik haar gekrijs meende te herkennen. Omdat dit maar niet ophield ben ik maar even naar buiten gegaan, en het bleek dat Blackie een beetje vastzat in een tuin, waarbij de enige uitgang over een schutting was, en daar zat haar grootste vijandin : de poes die nu woont in haar geboortehuis, en dus het recht op de tuinen daar in de buurt aanvecht, zeer letterlijk. Blackie vloog steeds tegen de schutting op om te proberen de andere te meppen, en die krijste natuurlijk net zo hard terug. Bij mijn nadering liep de andere (een zeldzaam mooi beestje, een lappenpoes van allemaal zachte kleurtjes : wit, lichtgrijs, beige) een schuttinkje verder omdat ze mij nog niet voldoende vertrouwt, waarna Blackie naar me toe kon komen en we samen terug naar huis liepen, waar ze de rest van de dag in het zonnetje in het kozijn van de huiskamer heeft liggen doezelen.

[ Bericht 15% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 19:50:38 ]

Vandaag weer mogen meemaken dat Blackie steeds relaxeder wordt als het om Cayok gaat. Toen ik onder de douche vandaan kwam was ze met me meegelopen naar de huiskamer, en vrij snel wilde ze naar de keuken, vermoedelijk om te gaan eten. Toen ze voorbij het kastje naast de bank liep, stond ze abrupt op ca. 25 cm Cayok af, die ook achter me aan was gelopen. Waar ze vroeger altijd onmiddelijk begon te grauwen, hield ze even in, en liep toen met haar kopje uitgestoken zijn kant op, duidelijk met neusje-aan-neusje als de bedoeling. Maar helaas vond Cayok zo'n directe confrontatie toch nog wat te eng. Blackie deed zoiets ongeveer 2 weken geleden al een keertje buiten, maar daar heeft ze altijd veel meer assertiviteit/zelfvertrouwen, dat ze dit nu ook binnen al gaat doen belooft veel.

Cayok blijft wel geinteresseerd in haar, want gisterenavond was zij brokjes aan het eten toen ik zachtvoer klaarmaakte, en hij zat eerst hinderlijk aan haar staart te snuffelen, en later aan haar achterwerkje, wat zij verder negeerde.

De huidige stand van zaken v.w.b. de slaapplekjes waar ze echt langdurig liggen :
• Diesel ligt overdag op mijn bed, 's avonds op het plankje bij de tuindeur.
• Pepe ligt op een schapenvacht mandje op een plastic krat in de hoek van de huiskamer.
• Chester ligt op Blackie's kussen op de tafel in de huiskamer, op mijn bed (als Diesel daar ligt) of op mijn zolderkamer afwisselend in het kozijn en op het bureau (achter een monitor).
• Cayok ligt op mijn plekje op de bank.
• Blackie ligt momenteel veel in haar oude mandje in een hoek van mijn slaapkamer.

De zwart-witte mormels worden steeds liever naar elkaar. Vandaag weer een bewijs; 't was weliswaar terwijl ik zachtvoer bereidde, dan zijn alle beestjes duidelijk wat verdraagzamer, maar toch.

Terwijl Blackie nog wat brokjes stond weg te werken, was Cayok haar weer opdringerig aan het besnuffelen, wat ze over zich heen liet komen. Maar toen ze daarna van de bakjes wegliep, liep hij met haar op om met zijn hele zijkant langs haar te schurken; en zij reageerde er niet echt op. Het was een schattig gezicht, de twee kemphaantjes in een begroetings-ritueel alsof ze al lange tijd deel uitmaken van dezelfde groep.

Toen ik vanmiddag thuiskwam van racefietsen werd ik halverwege het blok al begroet door Pepe, die enthousiast met me mee-sprintte. Thuisgekomen zag ik Diesel op de berging, en die kwam ook snel omlaag om even gedag te zeggen. Chester kwam later nog naar buiten, maar bleef wel uit de buurt. Dat waren de drie jongeheren. Ik ging even op de tuinbank uitpuffen, waarbij Pepe zelfs even op de bank kwam kroelen, wat hij binnen nauwelijks doet. En Blackie zag ik ook vrij snel, ondanks het fraaie weer zat zij achter het raam naar me te kijken. Cayok was ook binnen, maar had zich verder niet gemeld.

Ik kroop vanavond nog even achter de computer, o.a. om mijn fietsrondje te analyseren en administreren. Vrij snel kwam Blackie ook langs, en wilde op haar stapeltje A4 gaan zitten, lekker onder handbereik. Ze moest een hoop snuffelen voordat ze vond dat het kussentje dat daarvoor in de plaats was gekomen best een redelijk alternatief was.

Toen het tijd was om weer naar beneden te gaan liep ze voor me uit de trap af, en door het gat in de huiskamerdeur naar binnen. Toen ik zelf de deur geopend had, zag ik dat Cayok ons zoals vaak zat op te wachten. Maar, i.p.v. dat Blackie bleef staan, of snel op het kastje naast de bank sprong, liep ze gewoon vlak langs hem, en snuffelde in het voorbijgaan aan zijn achterste. Nu dus een begroeting die zij doelbewust inzette. Ik ben zo trots op haar, dat ze haar angst en afkeer van andere katten durft op te geven en zich zo sociaal gaat opstellen.

Nu hopen dat ze ook Diesel met enig respect durft te benaderen, dat is natuurlijk nog wat anders omdat dat zo'n massief beest is.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 09-03-2015 14:57:06 ]

Er lijkt een nieuwe lichting katten in de buurt te zijn. Eerder deze week hoorde ik 's avonds een hoop kattenboosheid buiten, en dat bleek te komen door een jong tabby-met-wit poesje, dat vermoedelijk water was gaan drinken uit de bak in de inham van de deur naar mijn berging (of wilde gaan slapen in de krat daar) en daar ingesloten was door het trio jongeheren, met Cayok in de tweede linie. Vermoedelijk had ze wat vervelend gereageerd op interesse. Toen ik in de huurt kwam, ging ze er vandoor, met 5! katten achter zich aan, want Blackie was met me meegelopen toen ik naar buiten liep. Toen ze, door mijn verstorende werk, wat ruimte kreeg, stond ze even te twijfelen om mijn voordeur in te lopen, maar de nadering van een van mijn jongens deed haar definitief vluchten. Ik ben bang dat dit meisje ergens ontsnapt was.

En zojuist zit ik rustig op de bank, met een slapende Cayok naast me, en Pepe in de vensterbank, en ik hoor een kat in de keuken eten, en de huiskamer inlopen. Tot mijn verbazing was het een spierwit Siamees beestje van rond een jaar, schat ik. Niet echt bang voor me, maar ook niet in een stemming voor toenadering, deed het een voorzichtig onderzoeks-rondje door de kamer, at nog wat en ging weer door het (openstaande) kattenluik naar buiten. Cayok sliep door gebeuren heen, Pepe bekeek het vol interesse, maar ging pas erachteraan toen het al weer het huis verliet. Benieuwd of we dit bezoekertje vaker gaan zien, en hoe dan de echte confrontatie met de groep verloopt. Aan het gedrag te zien is dit eerder een huiskat die ook buitenkat heeft mogen worden.

Het is weer 23 maart, dus dit keer de tweede verjaardag van het binnenhalen van het kwartet, tijd voor een status-overzicht.
• Diesel en Pepe lijken volkomen gelukkig : voldoende lekker eten, voldoende aandacht als ze daar zin in hebben, en alle vrijheid om rond te hangen in een veilige buurt met voldoende prooi. Ik denk niet dat die twee nog veel gaan veranderen.
• Voor Cayok geldt zo ongeveer hetzelfde, nu hij tot de conclusie is gekomen dat ik echt te vertrouwen ben. Iets meer ontspanning zou nog wel kunnen, maar of dat gaat gebeuren, weet ik niet.
• Voor Chester is het wat meer de vraag. Ik denk dat hij zo gelukkig is als hij nu kan zijn, maar ik denk dat hij heel langzaam een wat actievere houding in onze relatie kan ontwikkelen. Hij heeft onlangs weer een tijdje in mijn armen liggen spinnen, met zijn kopje begraven in mijn elleboog, terwijl de rest zich altijd direct probeert los te worstelen. Maar het begint toch steeds vanuit een gevoel dat hij het maar over zich heen laat komen. Toch heb ik nog wel hoop, ik zie soms wat tekenen van meer (zelf)vertrouwen.
• Blackie zou vermoedelijk nu toch nog wel gelukkiger zijn als als die katers hier niet rond zouden hangen. Maar ze woont nog steeds in de buurt waar ze geboren is, heeft lekker en voldoende te eten, en ze heeft er vertrouwen in dat, als ze ligt te slapen, de rest haar niet lastig zal vallen. Daarnaast is ze verzot op mij, en ik zie haar met steeds meer vertrouwen door het huis struinen, en initiatief nemen naar de jongens toe. Nu het weer beter weer wordt zit ze weer vaker op het dak van de berging, en regelmatig met Diesel of Cayok, terwijl dat toch de heren zijn waar ze de meeste problemen mee heeft/had.

Diesel heeft onlangs nog wat stress gehad. Ik moest vorige week woensdag 's avonds nog gaan stemmen, en toen ik de deur uitliep kwam ik Diesel tegen; krabbeltje gegeven, en doorgelopen. Toen ik omkeek leek hij gestopt te zijn op de stoeprand van het hofje dat de noord-grens van zijn territorium vormt. Maar toen ik terugkwam en weer het territorium inliep, zag ik hem niet direct. Een korte tijd later schoot hij me voorbij en bleef maar om me heen draaien en over de grond rollen om aangehaald te worden. Hij was blijkbaar toch een stukje achter me aan gedribbeld, maar uiteindelijk durfde hij niet verder omdat ik stevig doorliep (hoogstens 20m), en had zich helemaal verlaten gevoeld, en moest weer even goed in onze band bevestigd worden.

Het witte Siameesje is weer langsgeweest, maar had de pech dat Cayok en Pepe wakker waren en rondliepen, en ook Pepe was dit keer wat minder tolerant. Toch eens rondvragen waar die thuishoort. Er hangen wel posters in de buurt over een ontsnapt oosters beestje, maar die heeft wel kleur volgens de eigenaresse.

Gisteren weer een dagje dat de toegenomen ontspanning demonstreerde.

Blackie had bijna de hele dag naast mijn toetsenbord liggen slapen (zelfs het middag-wandelingetje na mijn lunch was afgeblazen wegens de hoosbuien). Toen ik na het werk naar beneden ging en zij meeliep, kwamen we in de huiskamer Cayok tegen. Zij liep op hem af, even een neusje, en liep daarna rustig verder. 's Avonds sprong Cayok op het kastje naast de bank, en stond onverwachts vlakbij Blackie die op de bank lag te slapen. Ze keken beide wat onzeker, maar er werd niet geblazen of gegromd, en Cayok sprong weer rustig naar beneden.

Toen het droog werd, stond het hele zooitje snel buiten, Chester kwam even een standaard snuffeltje met Blackie doen, maar ook Pepe liep voor de verandering even rustig naar haar toe (gewoonlijk doet hij een speel-aanvalletje), en er werd even wat neusje gesnuffeld voordat ze hem een draai om de oren verkocht. Hij liep meewarig hoofdschuddend weg, en ik vond het wel best zo, want aanvankelijk kreeg Chester ook die behandeling; maar dat Pepe eens rustig deed en zij zich redelijk inhield was positief.

En Diesel kijkt nog wel boos naar haar als ze op de bank ligt, maar blijft haar niet minutenlang strak aanstaren.

quote:

Op vrijdag 27 maart 2015 18:43 schreef Holyme het volgende:
Ik heb het geloof ik al vaker gezegd, maar dit blijft een leuk topic om te lezen en wat hebben ze het toch getroffen bij je

En Blackie heeft het getroffen dat ze noodgedwongen in een groep moet leven, en dan een zooitje dermate tolerante katers treft. Want waar ze nog wel enigzins gewaagd is aan Cayok, zou het een ander verhaal worden als bijv. Pepe zou besluiten definitief genoeg te hebben van die meppen die ze uitdeelt. Hij is iets van 6 kg, zij 4 kg, en hij is getraind in het worstelen met de nog wat zwaardere Diesel (ik kon vanochtend nog even genieten van wat ochtend-gymnastiek tussen de broertjes). Zou hij echt kwaad willen, dan heeft Blackie geen kans. Maar hij loopt gewoon weg zonder zich op te winden.

Maar ik heb ook respect voor haar moed, en pragmatische instelling, om inderdaad te blijven, en zelfs af en toe het initiatief tot contact te nemen. Ik ben heel benieuwd hoe het de komende jaren zich verder ontwikkelt, of ik haar ooit met een van de heren samen zie slapen, of een wasbeurt uitdelen.

Chester lijkt zich inderdaad meer te gaan ontspannen, hij zit me de laatste tijd vaker aan te kijken, wat toch wat zelfvertrouwen uitstraalt. Zo ook vanochtend, en ik ging even op de grond zitten, waarna hij daadwerkelijk op me af kwam om aangehaald te worden, ondanks dat ik de laatste weken al weer teken uit zijn nek heb moeten trekken. Hij liep weer vrij snel weg, maar dat was om in een tomaten-doosje te gaan zitten en daar de aanhaal-beurt voort te zetten. Dat had Pepe aanvankelijk ook, hoezeer hij ook smachtte naar aanhalen, daarvan kon hij alleen maar genieten als hij op een kussentje, of in een mandje of doosje lag; pas later is dat minder geworden, maar in de keuken is een dweil nog steeds favoriet als kroel-plek.

En even twee slaap-plaatjes :

Cayok is tegenwoordig gek op het kussentje van Blackie :



en dat betekent dat Chester, die dit als "zijn" plaatsje zag, vaak uitwijkt naar het mandje boven de TV (als hij gewoon niet Cayok wegdrukt) :



[ Bericht 14% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 19:51:04 ]

Zojuist komt Cayok met een muis binnen, dus nu is deze vaardigheid bij alle 5 aangetoond. Interesse van de kant van Pepe werd heel erg niet op prijs gesteld, dus na een hoop gegrom is hij weer met de buit naar buiten vertrokken.

Ik heb trouwens deze week een dode duif onder de tuinbank maar eens opgeruimd. Het viel me op dat het beest verschillende ringen om beide poten had, zodat ik dus de eigenaar kon opbellen om door te geven waarom dit exemplaar niet thuis was gekomen.

Als het tijd voor zachtvoer is, dan zie je dat alle onderlinge spanningen tot verwaarloosbare proporties slinken. Dat komt goed uit, want tolerantie die ze op dat moment vertonen helpt om ook buiten die specifieke omstandigheid de verdraagzaamheid te bevorderen.

Als ik de vijf bakjes neerzet, dan vliegen ze eerst zo snel mogelijk naar een bakje; sommige beginnen direct te eten, maar de wat kieskeuriger katten, met name Diesel, willen nog wel eens voor de eerste hap al afhaken als de geur niet bevalt.

Blackie daarentegen schrokt een kwart van haar bakje leeg, en gaat dan op verkenning hoe de rest smaakt, en heeft er ook geen enkel probleem mee om haar kopje in de bak te stouwen waar een andere kat zit te happen, zelfs als dat haar grootste "vijand" van dat moment is. En mijn katers laten dat allemaal maar over zich heen komen, en gaan dan maar een ander bakje zoeken. Soms is dat het bakje waar Blackie begon, maar soms is weer een van de andere daar verder gegaan, en zo ontstaat een hele caroussel van katten die uit de verschillende bakjes eten. Blackie is meestal de eerste die genoeg heeft, Diesel en Pepe volgen, Cayok en Chester blijven meestal doorgaan totdat er alleen nog maar kruimels overblijven.

Gisteren leverde de caroussel nog een leuke situatie op, helaas was ik te laat met de camera : Blackie stond uit een bakje te eten, schuin vanuit links. Diesel stond uit het bakje links daarvan te eten, maar schuin vanaf rechts. Het gevolg was dat Blackie met haar buikje tegen de grond gedrukt zat te eten, terwijl Diesel nog maar net met zijn achterpoten bij de grond kwam, omdat hij over Blackie's achterkant heen stond. En Diesel is momenteel de kater waar de meeste spanningen mee zijn ...

En nog een kleine ontwikkeling waar ik blij van werd : Blackie kan Pepe wel verdragen, maar heeft weinig waardering voor het over-enthousiaste gedrag van die puber, dat hij vaak in speelse schijn-aanvalletjes uit. Maar gisterenavond, toen ik met een buurvrouw buiten stond te babbelen, liep Blackie meer dan een meter naar Pepe toe, om eventjes neusje-neusje met hem te gaan snuffelen. Heel, heel langzaam begint ze zich steeds meer te gedragen alsof ze echt in de groep functioneert.

Twee muis-incidentjes deze week met een verrassing :
• Pepe kwam er 's avonds met eentje binnen; ik had niet het idee dat hij geduldig en gecontroleerd genoeg was voor dit kleine spul.
• Ik zit vanmiddag na het fietsen nog even op de tuinbank uit te puffen en mijn vocht-reserves aan te vullen, omringd door de 4 heren. Even later komt ook Blackie langs, met een grote muis, om half zes 's middags; hoezo zijn die knagers rond die tijd actief genoeg om gevangen te worden ?

Het viel wel op dat er de laatste tijd wel regelmatig een dooie muis bij de struiken tegenover mijn voordeur lag, ik had al het vermoeden dat die door Blackie werden aangedragen. Ze was niet zo blij met de interesse van Diesel en Pepe toen ze een keer haar buit mee naar binnen nam.

Chester begint te veranderen. Toen ik vanochtend stond te wachten totdat het water kookte, kwam hij binnen, en plofte op zijn rug naast mijn voeten : de uitnodiging was duidelijk, en resulteerde in een forse kroel-sessie (waarbij ik ook nog even 2 teken opruimde).

Toen ik na een lang ontbijt boven kwam, lag hij op Blackie's kussentje naast mijn toetsenbord (dat gaat Blackie niet leuk vinden, nu ruikt dat niet alleen meer naar haarzelf). En terwijl hij gewoonlijk toch niet rustig slaapt als hij onder handbereik is, of denkt te zijn, had hij er nu totaal geen moeite mee, en vond een incidenteel aaitje wel best.

Zo, eindelijk eraan toegekomen om de hele collectie naar de dierenarts te brengen voor controles en injecties.

Vorige week de 3 jonkies, inpakken ging zonder veel problemen, en ook bij de DA gedroegen ze zich netjes. Pepe en Chester probeerden wel weg te komen, maar waren steeds zonder problemen op te pakken, Diesel probeerde overal een uitgang te vinden, en liep daarbij ook over de werkbank van de DA en stage-DA; hij eindigde achter de monitor van de DA, die er simpel overheen reikte om hem zijn prik te geven. Opvallend was de weging, de dikste, Diesel, was 6 kg, de slankere Chester ook, maar Pepe, die toch niet meer dan mollig is, was 8 kg ! En inderdaad, Chester en Pepe zijn ietsje groter dan Diesel, en 10% groter resulteert natuurlijk in 33% meer volume/gewicht.

Diesel en Pepe hebben me alweer vergeven, Chester is weer wat afstandelijker geworden; dat is volgens verwachting.

Gisteren de 2 oudjes gedaan. Met Cayok was het nogal een gevecht om hem in de transport-kooi te krijgen, hoewel alleen hij probeerde weg te komen, niet me aan te vallen. Hij liet wel zijn blaas leeglopen tijdens de worstelingen, dus ik kon direct een wasmachine draaien om de bekleding van de bank weer schoon te krijgen. Bij de DA gedroeg hij zich verder rustig. Blackie en Cayok zitten allebei iets over de 4 kg, voor Blackie blijft het verrassend hoe zo'n klein meisje zo zwaar kan zijn. Cayok is direct van wat teken ontdaan, waaronder een op zijn anusje. Een angst mijnerzijds dat hij mogelijk een beginnend schildklier-probleempje had, omdat hij altijd (samen met Chester) de resterende bakjes zachtvoer leegschraapt, maar toch rank en slank blijf, bleek ongegrond, zelfs met alle spanning was zijn hartslag rustig.

Toen ik de beestjes weer thuis had afgeleverd ben ik even boodschappen gaan doen, bij terugkomst wilde Blackie al weer aangehaald worden, Cayok bleef de rest van de dag op afstand, maar toen ik vanochtend onder de douche vandaan kwam, was het tijd voor een lange krabbel-sessie.

Ik ga ondertussen ook weer af en toe naar de singel, waarbij iedereen die het doorheeft meeloopt; alleen gaat Cayok nog achterlangs de struiken en geparkeerde auto's, die durft nog niet met Blackie op te lopen, hoewel ze het niet meer op hem voorzien heeft.

Het begint weer beter weer te worden, dus ik ga loop een paar keer per week met de meute naar de singel. Het blijft toch een apart gevoel om met een handvol katten op stap te gaan, en ze dan rond jou te zien klooien en spelen. Mensen die altijd afgeven op het gebrek aan binding met katten zouden dit eens moeten zien. Toen ik onlangs even 10 minuten met een buurvrouw stond te babbelen, bleven ze allemaal binnen een paar meter afstand (de heren wel achter struiken en onder een auto), totdat we weer samen verder konden lopen.,

Er vallen wel wat dingen op :

• Chester heeft me weer vergeven dat ik hem in een mand heb gestouwd en naar de dierenarts heb afgevoerd. Hij heeft me dik twee weken nog meer dan gewoonlijk ontweken, maar kwam dinsdag-avond op het veldje bij de singel drie keer langs voor wat kroel- en knuffelwerk.

• Blackie lijkt steeds speelser te worden, ze sprint al vaker achter Pepe aan, of met hem mee. Maar ik heb haar ook al achter Diesel aan zien gaan, en als ze hem bijhaalt, krijgt hij een tikje tegen zijn achterwerk, en daar blijft het bij. Het is natuurlijk ook niet onmogelijk dat er ook een stukje dominantie in zit, maar de agressie van vorig jaar zit er duidelijk niet meer in. Gisteren deed ze zelf een aanvalletje op Cayok, en dat maakte ze niet eens af. En tijdens de wandeling van of naar de singel kunnen Blackie en de drie jongeheren elkaar probleemloos opzij duwen zonder dat er enige tekenen van boosheid ontstaan.

• Cayok loopt nog steeds liever achter de struiken langs, hij vertrouwt Blackie nog steeds niet voldoende. Na het schijn-aanvalletje zal dat niet direct veranderen.

[ Bericht 3% gewijzigd door mvdejong op 08-05-2015 13:21:23 ]

Bij het voorstel-rondje in oktober werd gesuggereerd om ook de slaapplekjes op te nemen, en toen was mijn antwoord dat ze geen vaste plekjes hadden.

Ondertussen is dat veranderd, gewoonlijk zijn ze overdag alle 5 makkelijk te vinden :

slaapkamer :
• Diesel op mijn bed; als ik het nog niet opgemaakt heb gaat hij niet op de lakens liggen, maar neemt hij zijn toevlucht tot een reserve-deken die in een rek aan het voeteinde van mijn bed ligt, maar zodra ik dan mijn bed opgemaakt heb stapt hij over.
• Chester ligt in een mand onder mijn bed. Die mand heeft daar >10 jaar ongebruikt gelegen, mijn Burmezen zagen daar het nut niet van in.
• Cayok ligt in het hoekje achter de deur, ofwel in het mandje van uit Blackie's vorige huis is meegekomen, of op de sporttas die daarnaast ligt. Zeker als er wat gebruikte kleding (T-shirt, sokken, handschoenen, bandana's) ligt heeft de sporttas de voorkeur.

huiskamer :
• Blackie op het meest linker kussen op de bank.
• Pepe op een kussentje op de vloer in de buurt van de tuindeur.

En natuurlijk veranderen die plekjes weer : een nog onbekend iemand uit de buurt had een kattenmand voor mijn deur neergezet. Mogelijk had die persoon medelijden met Blackie, die nog wel eens op mijn deurmat ligt te doezelen (als ze vindt dat het te hard waait om op het hek te zitten, maar wel buiten wil blijven), en wist hij of zij niet dat ze altijd naar binnen kan. Ik heb die mand in mijn huiskamer gezet, waarop Pepe er natuurlijk onmiddelijk in moest gaan liggen. Later heb ik er nog een kussentje in gelegd, en nu ligt Cayok er overdag in, en Chester 's avonds.

quote:

Op vrijdag 15 mei 2015 15:36 schreef miek221 het volgende:
Leuke updates weer. Het lijkt me een leuk gezicht, een wandeling maken met 5 katten die om je heen hangen. Het is ook leuk om te lezen dat er zoveel veranderingen blijven komen tussen de katten onderling en de katten en jou. En dat het steeds beter blijft gaan.
Heb je het kleine siameesje nog weleens gezien?

Die is vaker gesignaleerd, en lijkt wel ergens in de buurt thuis te horen. Alleen werd hij (?) de tweede keer in mijn tuin wat minder prettig bejegend door mijn menagerie, die beginnen wat territoriaal te worden.

Het vervaalde lapjes-exemplaar dat nu in Blackie's geboortehuis woont had deze week ook de pech in de struiken bij de singel te zitten toen ik even een rondje ging doen. Ze werd perfect ingesloten, hoewel het er naar uitzag dat het van mijn jongens meer interesse dan agressie was, maar zo zag zij het niet (blaas, grom, met natuurlijk reactie van de heren). Totdat ik even wat jongens wegstuurde en ze naar huis probeerde te komen, en daar een hele boze Blackie op haar weg vond; gelukkig respecteerde ook Blackie mijn stem en liet haar lang genoeg met rust dat ze thuis kon komen.

quote:

Het is jammer dat ik aan zo'n drukke weg woon, waardoor maar twee van mijn katten naar buiten mogen. Balthasar met zijn 14 jaar kan ik dat niet weigeren en Luna van 7 jaar gaat simpelweg buiten de bak plassen als ze niet minstens een paar keer per week een rondje kan doen. De andere hebben er gelukkig niet zo'n behoefte aan. Saartje (3) met drie pootjes mag niet, Rambo(12) de siamees en Bas(22) de noorse boskat hebben geen ervaring dus dat durf ik in deze wijk niet aan. Maar het is zo leuk als een kat buiten op straat mee wandelt.

Je zou eens kunnen proberen om af en toe een rondje te doen met een van de probleem-gevallen aan een lijntje (halsband of tuigje). Sommige katten vinden dat uitstekend, of iets dat ze accepteren als ze maar naar buiten kunnen. En je kunt kijken of je buitenlopers het dan leuk vinden mee te lopen.

Ik heb mijn vorige katten, 2 Burmese broertjes, de eerste weken aan de riem uitgelaten (elk afzonderlijk), zodat zij aan de buurt konden wennen, en de buurt wist dat die bij mij hoorden. Caesar vond het niet echt ideaal, maar Julius was er alles aan gelegen om de deur uit te mogen, en we zijn in die tijd verder van huis geweest dan wat later hun territorium is geworden.

Blackie toont zich weer wat meer thuis, ze is deze week tweemaal met prooi binnengekomen.

Op woensdag-ochtend lagen al toen ik beneden kwam twee muizen op het tapijt in de huiskamer. Toen ik ontbijt ging maken hoorde ik het karakteristieke geluid van Blackie die niet blij is met de nabijheid van een van de heren, maar wat benauwd. Dat benauwde kwam door de dode, vette muis in haar kleine bekje. Makkelijk, kon ik na het ontbijt in een keer alledrie opruimen.

En zaterdag-ochtend kwam zij, ook toen ik ontbijt stond te maken, met een koolmeesje binnen, waarvan ze de ingewanden al had weggevreten. Ze liet haar prooi vallen, at wat droogvoer, en na nog wat vleeswaar tijdens mijn ontbijt vertrok ze weer, zonder de restanten verder een blik waard te gunnen. Pepe vond het wel leuk, speelde er nog even mee, en at daarna de rest op, zodat ik alleen wat veertjes hoefde op te ruimen.

Zaterdag-avond liep ik, met het hele vijftal op sleeptouw, richting singel, toen we een oude bekende tegenkwamen, een over-enthousiaste staalgrijze bearded collie (netjes aangelijnd door de eigenaresse). De drie jongeheren trokken zich redelijk ontpannen terug in de struiken, maar Cayok en Blackie draafden snel terug naar onze voortuin. Nadat het gevaar voorbijgetrokken was, liep ik met het drietal door, verwachtende dat ik het daarmee zou moeten doen. Tot mijn verbazing zat ik nog maar net op het grasveldje, toen de beide zwart-witte beestjes aangedribbeld kwamen, ze waren duidelijk samen opgetrokken. Niet dat Cayok nou echt Blackie helemaal vertrouwt, maar hij hoeft ook niet meer per se aan de andere kant van de struiken met ons op te lopen, dus hij begint het ook wat meer te accepteren; Blackie behandelt hem allang niet meer als een extra bedreiging (maar hij krijgt net zo goed een tik als hij wat onverwacht te dicht in de buurt is).

En Diesel heeft mij ook nog een groot compliment gemaakt. Vrijdag-avond kwam ik pas rond 8 uur thuis, en toen waren alleen Blackie, Cayok en Chester rond het huis. Toen ik hun eten had klaargezet kwam Pepe al binnen. Ik had in de auto al een telefoontje gekregen dat er op mijn werk iets nog niet goed ging, dus voordat ik voor mezelf kon gaan zorgen moest ik toch eerst even op zolder achter de computer om te kijken of ik een rol speelde in de oplossing van het probleem. Ik zat nog niet zolang, toen Diesel op mijn bureau plofte, een minuutje kroelde, en weer naar beneden vertrok. Hij was duidelijk binnengekomen, merkte dat ik ook thuis was en moest eerst mij begroeten voordat hij ging eten. Het echte respect van mijn "2nd in command" naar de leider van de groep (ikke dus).

Mijn vorige Burmees Julius had ook die gewoonte : eerst baas begroeten, dan eten, zelfs als hij daarvoor 2 trappen op en af moest sjokken. De enige keer dat hij eerst ging eten, en pas toen naar mij toe kwam (en toen zat ik in de huiskamer), wat toen hij een uur of 8 kwijt was geweest. Lang van huis zijn was voor hem echt ongewoon, en hij was ook duidelijk heel hongerig, dus ik denk dat hij ergens naar binnen was gelopen (elke open deur was voor hem een evidente uitnodiging om binnen te komen) en opgesloten had gezeten.

Plaatjes van standaard slaap-plaatsjes :



Diesel wil blijkbaar alle ruimte hebben om zich uit te strekken, tussen ergens 7 uur 's ochtends en tenminste 1 uur 's middags ligt hij hier. Chester ligt dan in de mand onder het bed, maar dat is niet te fotograferen.

Cayok heeft deze mand geannexeerd vanaf het moment dat ik deze van mijn voordeur naar mijn huiskamer verplaatste :




Chester heeft er een keertje ingelegen, en ook de beide broertjes moesten dat een keer uitproberen, helaas alle 14+ kg tegelijk, zodat het mandje permanent enigzins vervormd is geraakt :



[ Bericht 3% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 19:51:51 ]

En even een foto-gallerij van wat avondjes bij de singel. Maar even gespoilerd, 19 foto's 2+ MByte is met name voor mobiele devices onaardig.

Optrekken met een aantal katten (helaas nog geen foto met alle 5 erop).

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Diesel :

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Pepe :

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Diesel en Pepe samen :

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

en ja. er zijn daar ook bomen :

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Cayok :

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Blackie :

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Verschillende combinaties :

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

En we hadden een eend die op de begane grond een nest had, achter een plank achter de kliko links-boven op de foto. Pepe moest er altijd gaan kijken, waarbij de moeder met een hoop kabaal tevoren schoot. Pepe keek dan even, en liep weer weg. Het was echt interesse, geen jagen, want terwijl een boze eend best indrukwekkend is, zou Pepe met zijn 8+ kg haar wel eronder krijgen. Maar hij deed geen poging, en ging ook niet in een jacht-houding die kant op.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 1% gewijzigd door Guppy op 31-12-2023 19:54:39 ]

quote:

Op zondag 14 juni 2015 13:00 schreef Puala het volgende:
Je foto's doen het niet

Edit; nu wel. Vaag

Nee hoor, gewoon een edit-foutje, ik had bij het maken van de lijst het streepje achter "Singel" vergeten.

[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 14-06-2015 13:16:26 ]