De kunst van het loslaten van je ex #232

quote:

Op zondag 29 juni 2014 18:54 schreef Dauntl3ss het volgende:
Fijn om te lezen dat tijd toch een hoop doet.

Ben zelf twee weken geleden gedumpt. Uit het niets. Telefonisch. En ook alleen maar omdat ik hem toevallig belde, dat gaf hij zelf ook toe. Anders had hij het naar eigen zeggen niet uitgemaakt. Hoe bizar is dat?

We hadden een discussie over iets totaal anders en toen kwam de aap uit de mouw. Zijn gevoel was veranderd en ging op en neer, hij had al langer twijfels, maar had nooit iets aangegeven 'want ik was eenmaal zo'.

We waren net terug van vakantie, hij begon een paar dagen ervoor nog over samenwonen en we waren al aan het strepen in de Lonely Planet voor een verre reis in december. Alles ging supergoed.

Hoorde dat 'ie vorige week alweer een date had.

Snappen doe ik het niet, maar ik moet het loslaten. Het is moeilijk.

Hoe lang samen?

quote:

Op dinsdag 1 juli 2014 02:25 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Hoe lang samen?

Ruim een jaar officieel.

quote:

Op maandag 30 juni 2014 22:27 schreef aeque het volgende:

[..]

En hij is eind 30 zei je? Jezus wat een kinderachtige opmerking dan. Natuurlijk moet je praten over zaken, ook als het goed gaat. Communicatie is zo'n beetje het belangrijkste wat er is.

Ik merk nu inderdaad dat dat eigenlijk een groter issue voor me was dan ik in eerste instantie doorhad. Het is inderdaad een open deur, maar begin te zien dat dat bij hem sowieso al moeilijker lag, waardoor misschien de basis ook niet zo stabiel was als die had kunnen zijn..

Sterkte Dauntless, lullig manier van het uitmaken zeg.... Het blijft echt super klote dit hele gezeik.....

quote:

Op dinsdag 1 juli 2014 10:34 schreef lexvandoef het volgende:
Sterkte Dauntless, lullig manier van het uitmaken zeg.... Het blijft echt super klote dit hele gezeik.....

Ja klopt, heb er toch de balen van.. Ik heb goede en minder goede dagen en dit is een minder goede. Ik ben lekker druk met van alles, maar het gevoel van missen en de pijn dat hij alweer anderen ziet blijft.

We werken voor hetzelfde bedrijf, wat het er niet makkelijker op maakt. Ik zie hem elke dag, maar spreek hem zo min mogelijk. Alleen wanneer uiterst noodzakelijk en alleen werkgerelateerd.

Ik merk dat hij toenadering zoekt, mailt onzin, bemoeit zich met al mijn gesprekken en grappen en dat maakt het alleen maar erger. Ik negeer het zo veel mogelijk. Waarschijnlijk doet het hem inderdaad geen zak en is het voor hem daarom makkelijker, maar ik heb geen behoefte aan wat voor contact dan ook.

En ja dat heb ik inderdaad geleerd, never nooit meer iets op de werkvloer..

quote:

Op donderdag 3 juli 2014 11:55 schreef Dauntl3ss het volgende:

[..]

Ja klopt, heb er toch de balen van.. Ik heb goede en minder goede dagen en dit is een minder goede. Ik ben lekker druk met van alles, maar het gevoel van missen en de pijn dat hij alweer anderen ziet blijft.

We werken voor hetzelfde bedrijf, wat het er niet makkelijker op maakt. Ik zie hem elke dag, maar spreek hem zo min mogelijk. Alleen wanneer uiterst noodzakelijk en alleen werkgerelateerd.

Ik merk dat hij toenadering zoekt, mailt onzin, bemoeit zich met al mijn gesprekken en grappen en dat maakt het alleen maar erger. Ik negeer het zo veel mogelijk. Waarschijnlijk doet het hem inderdaad geen zak en is het voor hem daarom makkelijker, maar ik heb geen behoefte aan wat voor contact dan ook.

En ja dat heb ik inderdaad geleerd, never nooit meer iets op de werkvloer..

Oei dat is wel heel erg confronterend en ik denk eigenlijk dat je best mag zeggen dat je eigenlijk buiten het noodzakelijke geen contact wil.
Helemaal al niet sinds die het eigenlijk telefonisch deed.
Voorspelling deze man gaat kinderachtige spelletjes doen om reactie te krijgen mijn tip niet op ingaan en erboven blijven staan.
Hij klinkt namelijk als iemand die nog niet echt volwassen is en spelletjes speelt met mensen.

quote:

Op donderdag 3 juli 2014 15:19 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Oei dat is wel heel erg confronterend en ik denk eigenlijk dat je best mag zeggen dat je eigenlijk buiten het noodzakelijke geen contact wil.
Helemaal al niet sinds die het eigenlijk telefonisch deed.
Voorspelling deze man gaat kinderachtige spelletjes doen om reactie te krijgen mijn tip niet op ingaan en erboven blijven staan.
Hij klinkt namelijk als iemand die nog niet echt volwassen is en spelletjes speelt met mensen.

Zo'n vermoeden heb ik dus ook. Maar ai op de werkvloer ook nog. Dat kan opzich prima, maar het wordt wel lastig als je ook moet samenwerken af en toe.

Ondanks dat ik niet gedumpt ben heb ik vandaag ook weer een enorme klote dag. Verliefd zijn op iemand die niet hetzelfde voelt is echt bagger. Kan het ergens ook niet loslaten omdat ik zo'n 'speciaal' gevoel heb bij haar. Weet ook niet zo goed wat het is.

quote:

Op donderdag 3 juli 2014 15:19 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Oei dat is wel heel erg confronterend en ik denk eigenlijk dat je best mag zeggen dat je eigenlijk buiten het noodzakelijke geen contact wil.
Helemaal al niet sinds die het eigenlijk telefonisch deed.
Voorspelling deze man gaat kinderachtige spelletjes doen om reactie te krijgen mijn tip niet op ingaan en erboven blijven staan.
Hij klinkt namelijk als iemand die nog niet echt volwassen is en spelletjes speelt met mensen.

Naar eigenlijk dat hij zo in elkaar zit en ik daar nu zo veel last van heb. Als hij inderdaad op deze voet doorgaat, is het misschien wel het beste om het één keer heel duidelijk af te kappen, al weet ik niet of het zin heeft want als hij het snapte had 'ie me wel meteen met rust gelaten.

Snap ook niet wat 'ie van me wil en ik weiger er iets achter te zoeken, het moet gewoon stoppen. Lijkt me niet heel ingewikkeld dat degene die je twee weken terug koud hebt gedumpt niet op je zit te wachten. Het is al erg genoeg zo en ik wil hier niet ook nog eens extra mee zitten.

quote:

Op donderdag 3 juli 2014 21:00 schreef aeque het volgende:

[..]

Zo'n vermoeden heb ik dus ook. Maar ai op de werkvloer ook nog. Dat kan opzich prima, maar het wordt wel lastig als je ook moet samenwerken af en toe.

Ondanks dat ik niet gedumpt ben heb ik vandaag ook weer een enorme klote dag. Verliefd zijn op iemand die niet hetzelfde voelt is echt bagger. Kan het ergens ook niet loslaten omdat ik zo'n 'speciaal' gevoel heb bij haar. Weet ook niet zo goed wat het is.

Ja het is een eikel. Als hij nog in ieder geval het respect had om me met rust te laten, maar hij zoekt nu juist redenen om aan m'n bureau te staan.

Kan me voorstellen dat jij je ook niet lekker voelt! Weet je zeker dat ze niet hetzelfde voelt? Of denk je dat alleen? En hoe is het nu tussen jullie?

quote:

Op donderdag 3 juli 2014 11:55 schreef Dauntl3ss het volgende:

[..]

Ja klopt, heb er toch de balen van.. Ik heb goede en minder goede dagen en dit is een minder goede. Ik ben lekker druk met van alles, maar het gevoel van missen en de pijn dat hij alweer anderen ziet blijft.

We werken voor hetzelfde bedrijf, wat het er niet makkelijker op maakt. Ik zie hem elke dag, maar spreek hem zo min mogelijk. Alleen wanneer uiterst noodzakelijk en alleen werkgerelateerd.

Ik merk dat hij toenadering zoekt, mailt onzin, bemoeit zich met al mijn gesprekken en grappen en dat maakt het alleen maar erger. Ik negeer het zo veel mogelijk. Waarschijnlijk doet het hem inderdaad geen zak en is het voor hem daarom makkelijker, maar ik heb geen behoefte aan wat voor contact dan ook.

En ja dat heb ik inderdaad geleerd, never nooit meer iets op de werkvloer..

Oh jezus, dat je samen moet werken is al niet fijn, laat staan als hij zich ook nog eens zo gedraagt.... Fijne kerel... Erboven proberen te staan en jezelf niet teveel op de kast proberen te laten jagen is het beste, maar echt oh zoooo lastig...

Je situatie klinkt me wel bekend in de oren trouwens.... Mijn ex studeert in dezelfde faculteit, zelfde master/zelfde specialisatie/zelf vakken... Dagelijkse confrontatie dus... :s

Lekker druk bezig zijn is erg fijn inderdaad, beetje winkelen en jezelf verwennen (oke nu klink ik net als een vrouw ) is ook heerlijk, mijn huis wemelt intussen ook van de troostaankopen die ik de afgelopen paar maanden gedaan heb Tot zelfs een nieuwe auto aan toe van week....
Toch helpen die dingen ook maar tot op zekere hoogte heb ik gemerkt, het missen en de pijn die je beschrijft gaan helaas niet zo snel weg . Maar ooit komt het wel goed denk ik... Hoop ik dan tenminste...

quote:

Op vrijdag 4 juli 2014 11:14 schreef Dauntl3ss het volgende:

[..]

Kan me voorstellen dat jij je ook niet lekker voelt! Weet je zeker dat ze niet hetzelfde voelt? Of denk je dat alleen? En hoe is het nu tussen jullie?

Ik weet heel zeker inmiddels dat zij niet hetzelfde voelt. Gisteren nog over gehad met haar en eigenlijk wist ik dit ook al. Het mag blijkbaar niet zo zijn.

Ik sta nu alleen voor de moeilijke keuze om of het contact voor nu te verbreken omdat ik dit mentaal gewoon echt niet trek en daarbij ook een dierbare vriendin verlies. Of om het aan te houden en er maar langzaam overheen komen...

quote:

Op vrijdag 4 juli 2014 14:33 schreef aeque het volgende:

[..]

Ik sta nu alleen voor de moeilijke keuze om of het contact voor nu te verbreken omdat ik dit mentaal gewoon echt niet trek en daarbij ook een dierbare vriendin verlies. Of om het aan te houden en er maar langzaam overheen komen...

Met alle respect: dat laatste zal nooit lukken. En als het wel lukt, heeft het heel veel tijd (en pijn) nodig. Het beste is om alle contact te verbreken. Het zal de eerste maanden zeker niet goed voelen, maar na een tijdje zie je in dat het alleen maar goed is om geen contact meer te hebben.

quote:

Op vrijdag 4 juli 2014 20:25 schreef Inaithnir het volgende:

[..]

Hoewel ik persoonlijk hier geen ervaring mee heb, denk ik dat loslaten toch het beste voor je zal zijn. Zolang je vrienden blijft, zul je ergens toch een beetje hoop houden dat ze ooit wél voor je valt, dat ze ooit wél voor jou kiest.

En niet alleen is dat valse hoop, het zal je in de weg kunnen gaan zitten bij andere relaties die je aangaat. Dat je je niet voor 100% kan geven, dat je gedachten naar haar afdwalen en je denkt "wat als...".

Nogmaals, dit is niet sprekend uit ervaring, dit is een inschatting die ik maak. Uiteindelijk zul je zelf moeten beslissen, maar beide opties zullen sowieso hun eigen vorm van pijn met zich meedragen.

Ik kan wel spreken uit ervaring en sluit me volledig bij je aan. Maak de fout niet en laat haar los!

quote:

Op vrijdag 4 juli 2014 20:41 schreef Inaithnir het volgende:
Even een updatetje over mezelf. Het is nu bijna vijf maanden na dato. En ik voel me weer lekker mezelf, zoals ik me vroeger voelde. Ja, af en toe denk ik eraan terug, en dan komt er even een vlaag van woede of teleurstelling langs, maar dat is binnen een paar seconden weer weg. Ik kan me weer concentreren op het schrijven van mijn scriptie, ik heb weer plezier met mijn hobbies. Ik ben weer vrolijk.

Tijdje geleden een Tinderdate gehad, was gezellig maar ook niet meer dan dat, en heb gemerkt dat Tinder gewoon niet voor mij is. En volgende week zondag een eerste date met een meid via een datingsite. Tot nu toe voelt het leuk tussen ons, de online klik is er zeker wel. Wel allebei een beetje zenuwachtig (zijn beide geen super-social types), maar ik hoop dat hier iets leuks uit komt.

Dus ja folks, vijf maanden geleden had ik mezelf het liefst ergens opgesloten, want het had toch allemaal geen zin meer. Maar, hoezeer ik clichés ook haat, tijd heelt echt alle wonden. De één heeft wat meer tijd nodig dan de ander, en er zijn zeker geen regels van "voor elke maand relatie een week verdriet", maar uiteindelijk komen we er overheen. En we leren, we groeien, we worden sterker. En dát neemt niemand je af!

Wat een positief bericht!
Ik ga voor je duimen dat t ook offline zo klikt met die dame.

Mijn zomervakantie is net begonnen, even lastig want uit normale ritme. Zes weken, pft.
Ben van plan alleen met backpack weg te gaan, en dat leek tot twee weken geleden een super plan. Nu zie ik alleen maar beren op de weg. Vorig jaar met hem boeide het me niet waar ik sliep als ik maar met hem was. Nu alles zelf regelen en alles alleen regelen. En wat als ik een dag zonder leuke reisgenootjes kom te zitten? En alleen bij de zonsondergang zit? Etc. weet dat ik het wel kan want vaker alleen langere tijd in het buitenland gezeten maar nu even weinig enthousiasme....
De vraag 'gaat het me lukken nog de klik te hebben met iemand of ga ik alleen oud worden' blijft ook een beetje op de achtergrond meespelen.

Zo maar hele rits vrienden appen om afspraken te maken voor de komende dagen....

quote:

Op zondag 6 juli 2014 14:58 schreef runaway het volgende:
Mijn zomervakantie is net begonnen, even lastig want uit normale ritme. Zes weken, pft.
Ben van plan alleen met backpack weg te gaan, en dat leek tot twee weken geleden een super plan. Nu zie ik alleen maar beren op de weg. Vorig jaar met hem boeide het me niet waar ik sliep als ik maar met hem was. Nu alles zelf regelen en alles alleen regelen. En wat als ik een dag zonder leuke reisgenootjes kom te zitten? En alleen bij de zonsondergang zit? Etc. weet dat ik het wel kan want vaker alleen langere tijd in het buitenland gezeten maar nu even weinig enthousiasme....
De vraag 'gaat het me lukken nog de klik te hebben met iemand of ga ik alleen oud worden' blijft ook een beetje op de achtergrond meespelen.

Zo maar hele rits vrienden appen om afspraken te maken voor de komende dagen....

Heel herkenbaar, dat vakantieverhaal.... Idd zoveel mogelijk met vrienden zijn, komt goed!

Ik meld me ook weer even. Afgelopen nacht over d'r gedroomd en was nu weer de hele dag in een kutstemming daardoor. Wil dan toch m'n hoofd niet uit....

quote:

Op vrijdag 4 juli 2014 14:33 schreef aeque het volgende:

[..]

Ik weet heel zeker inmiddels dat zij niet hetzelfde voelt. Gisteren nog over gehad met haar en eigenlijk wist ik dit ook al. Het mag blijkbaar niet zo zijn.

Ik sta nu alleen voor de moeilijke keuze om of het contact voor nu te verbreken omdat ik dit mentaal gewoon echt niet trek en daarbij ook een dierbare vriendin verlies. Of om het aan te houden en er maar langzaam overheen komen...

Hoe sta je ervoor?

Ik denk persoonlijk ook niet dat je er overheen komt als je met haar bevriend blijft. Lijkt een beetje op vrienden blijven met je ex wanneer je gedumpt bent, je maakt het jezelf onnodig moeilijk, het remt je af, maakt je verdrietig en jaloers. In die zin is er nu ook geen gelijkwaardige vriendschap meer..

quote:

Op dinsdag 8 juli 2014 00:19 schreef wip_kip het volgende:
Ik meld me ook weer even. Afgelopen nacht over d'r gedroomd en was nu weer de hele dag in een kutstemming daardoor. Wil dan toch m'n hoofd niet uit....

Is naar he, dan loop je de hele dag met een steen in je maag.. Afleiding zoeken! Praten, schrijven, 9gag, gezelschap, wat dan ook..

Wat is jouw situatie?

quote:

Op dinsdag 8 juli 2014 09:07 schreef Dauntl3ss het volgende:

[..]

Hoe sta je ervoor?

Ik denk persoonlijk ook niet dat je er overheen komt als je met haar bevriend blijft. Lijkt een beetje op vrienden blijven met je ex wanneer je gedumpt bent, je maakt het jezelf onnodig moeilijk, het remt je af, maakt je verdrietig en jaloers. In die zin is er nu ook geen gelijkwaardige vriendschap meer..

Zeker waar, we hebben de afgelopen dagen ook wat mindere gesprekken gehad. Ik ben het een beetje zat om maar steeds de vriend te zijn die haar aanhoort en andersom gebeurd het niet. Dus ik laat haar lekker gaan, ze zoekt het maar uit.

quote:

Op dinsdag 8 juli 2014 10:23 schreef aeque het volgende:

[..]

Zeker waar, we hebben de afgelopen dagen ook wat mindere gesprekken gehad. Ik ben het een beetje zat om maar steeds de vriend te zijn die haar aanhoort en andersom gebeurd het niet. Dus ik laat haar lekker gaan, ze zoekt het maar uit.

Je hebt groot gelijk, de vriendschap groeit langzaam scheef en dat is voor jou des te pijnlijker omdat dit niet is wat jij wil. Al zal het misschien nu niet altijd zo voelen, het is ontzettend goed om meer afstand te nemen.

'Iets' is nu niet beter dan niets, omdat jij sowieso meer zou willen dan 'iets'. Meer ademruimte maakt het 'makkelijker' om het gevoel te laten slijten en je op termijn weer open te stellen voor iemand bij wie dit gevoel wel wederzijds is. Goed van je.

Overigens een ontzettende aanrader: de gratis downloads op loslaten.nu

quote:

Op dinsdag 8 juli 2014 10:33 schreef Dauntl3ss het volgende:

[..]

Je hebt groot gelijk, de vriendschap groeit langzaam scheef en dat is voor jou des te pijnlijker omdat dit niet is wat jij wil. Al zal het misschien nu niet altijd zo voelen, het is ontzettend goed om meer afstand te nemen.

'Iets' is nu niet beter dan niets, omdat jij sowieso meer zou willen dan 'iets'. Meer ademruimte maakt het 'makkelijker' om het gevoel te laten slijten en je op termijn weer open te stellen voor iemand bij wie dit gevoel wel wederzijds is. Goed van je.

Het volgende gaat heel raar klinken maar ik ben altijd van ineens een openbaring hebben en met de situatie kunnen leven. Zo ook de afgelopen dagen. Ik kon me ineens neerleggen bij het feit dat het niet meer zou worden dan vrienden en dat was prima.

Totdat het ineens escaleerde en ik het zat werd dat zelfs de vriendschap steeds maar vanuit mij kwam terwijl ik volgens haar woorden 'zo speciaal voor haar was'. Volgens haar was ze veranderd om de volgende redenen: "Ik ben geen student meer dus ja ik ben veranderd en heb geen tijd meer voor mezelf.". Als je het mij vraagt de meest belachelijke beredenering ooit en als ze het echt meent snapt ze het leven blijkbaar niet zo goed.

Nu eerst maar eens mijn eigen leven op de rit krijgen.

Hoe is het bij jou eigenlijk..?

quote:

Op dinsdag 8 juli 2014 00:19 schreef wip_kip het volgende:
Ik meld me ook weer even. Afgelopen nacht over d'r gedroomd en was nu weer de hele dag in een kutstemming daardoor. Wil dan toch m'n hoofd niet uit....

Ik ook weer, twee nachten op een rij. Ben er ineens door vakantie weer veel mee bezig en beetje labiel/huilerig weer.
Terwijl de afgelopen maand zo goed ging, grrrrr. Mis mijn wortels/fundament.... Hem dus

quote:

Op dinsdag 8 juli 2014 10:55 schreef aeque het volgende:

[..]

Het volgende gaat heel raar klinken maar ik ben altijd van ineens een openbaring hebben en met de situatie kunnen leven. Zo ook de afgelopen dagen. Ik kon me ineens neerleggen bij het feit dat het niet meer zou worden dan vrienden en dat was prima.

Totdat het ineens escaleerde en ik het zat werd dat zelfs de vriendschap steeds maar vanuit mij kwam terwijl ik volgens haar woorden 'zo speciaal voor haar was'. Volgens haar was ze veranderd om de volgende redenen: "Ik ben geen student meer dus ja ik ben veranderd en heb geen tijd meer voor mezelf.". Als je het mij vraagt de meest belachelijke beredenering ooit en als ze het echt meent snapt ze het leven blijkbaar niet zo goed.

Nu eerst maar eens mijn eigen leven op de rit krijgen.

Hoe is het bij jou eigenlijk..?

Aparte beredenering. Los van dat je meer voor haar voelde dan vriendschap, zat het dus in beginsel eigenlijk al niet helemaal goed of gelijkwaardig meer in elkaar. Klinkt in ieder geval als iemand die graag met zichzelf bezig is en het vooral fijn vindt als de ander dat ook is. Je hebt altijd situaties en zelfs vriendschappen waarin de een meer neemt dan hij geeft, maar dit klinkt niet als een succes - zeker niet als er ook nog gevoelens in het spel zijn. Hier is voor jou inderdaad niks meer te halen.

En ik ken het wel, op een bepaald moment gaat het licht aan. Wanneer je dingen zelf ziet en voelt is dat de enige werkende motivatie; als je dingen zelf niet ziet of wil erkennen, kan iedereen lullen als brugman maar landt het niet. Ben blij voor je. Dit vasthouden en de schouders eronder!

Wat wil je zelf op de rit krijgen? En heb je al een plan de campagne?

Met mij gaat het wel. Het is nu drie weken uit en ook dat went. Ik begin steeds meer te zien wat voor issues er eigenlijk in hem zitten, ook toen, al is het soms moeilijk dat ook zo te voelen als ik weer hoor dat hij een date had of iets dergelijks. Mis hem ook echt wel. Op werk probeer ik me daarvoor af te sluiten en hem alleen als collega te zien en ben weg zodra het tijd is.

Maar ik vind langzaam weer een beetje rust in mezelf. Ben de afgelopen weken alleen wel elke dag weg en druk geweest, de afleiding was goed maar merk dat ik mezelf nu ook de tijd moet geven om thuis te zijn en af en toe ook het verdriet toe te laten.

Besef wel steeds meer dat het me meer doet dan zou moeten en om de verkeerde redenen. Het heeft me te veel aangetast in mijn eigen persoon, dus ik moet nog wel aan de slag met mijn eigen onderliggende issues.