Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat #139

Weekend was fijn toch altijd goed voor de relatie!
Zijn er hier dames die ervaring hebben met cetrotide als onderdrukker van de eisprong tijdens ivf? Die moet ik vanaf dag zeven gaan spuiten namelijk.

Geeb ervaring mee, frummeltje. Succes met spuiten.

Hoe is het met de andere dames?

Wij gaan woensdag weer naar het ziekenhuis om de HSG te bespreken en de IUI.

Ik ben er na deze lange pauze wel weer aan toe om verder te gaan.

Spannend, Arja. Ik hoop dat iui jullie veel moois gaat brengen

Ik heb samen met as zaterdag als de datum gekozen om te starten met de provera. Vond de gynaecoloog ook prima. Vorige keer was ik binnen drie dagen daarna ongesteld. We gaan nu dus echt beginnen...

Wij zijn hier hard aan het nadenken wat we gaan doen maar zoals het er nu uit ziet moeten we, als we nog wat gaan doen, alles nog wat langer doorschuiven dan september. Vorige week de diagnose binnen gekregen van de psycholoog en ik ben gediagnostiseerd met PTSS 12 augustus ga ik starten met EMDR therapie om dit op te lossen. Morgen een afspraak bij de psychiater voor de ADHD testen en overleg over wat wijsheid is in deze en het eventuele gebruik van tijdelijke medicatie

We zien wel... Ik draai hier wel op de achtergrond mee maar kan momenteel niets onthouden dus reageren is gewoon lastig. Ik denk wel aan jullie en zal jullie ook zeker blijven volgen en af en toe reageren

Dobbey wat heftig

Hier vandaag eindelijk ongesteld geworden, dus donderdag beginnen met spuiten en dan
Volgende week vrijdag eerste echo

Och Dobbey, hopelijk heeft de therapie snel effect.

Klums weer bijna beginnen. Succes!

quote:

Op dinsdag 1 juli 2014 09:48 schreef dobbey het volgende:
Wij zijn hier hard aan het nadenken wat we gaan doen maar zoals het er nu uit ziet moeten we, als we nog wat gaan doen, alles nog wat langer doorschuiven dan september. Vorige week de diagnose binnen gekregen van de psycholoog en ik ben gediagnostiseerd met PTSS 12 augustus ga ik starten met EMDR therapie om dit op te lossen. Morgen een afspraak bij de psychiater voor de ADHD testen en overleg over wat wijsheid is in deze en het eventuele gebruik van tijdelijke medicatie

We zien wel... Ik draai hier wel op de achtergrond mee maar kan momenteel niets onthouden dus reageren is gewoon lastig. Ik denk wel aan jullie en zal jullie ook zeker blijven volgen en af en toe reageren

En medicatie om je psyche is op de rit te krijgen is geen schaamtepuntje he! Soms kan t net ff dat extra steuntje geven.
Dikke knuff

quote:

Op dinsdag 1 juli 2014 19:31 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]



En medicatie om je psyche is op de rit te krijgen is geen schaamtepuntje he! Soms kan t net ff dat extra steuntje geven.
Dikke knuff

Ik weet het maar op dit moment voelt het als een dikke faal maar goed het is niet anders beter dat het er nu allemaal uit komt dan op een later moment (tijdens behandeling of traject pleegzorg) en ik heb me nu ook voorgenomen om er echt aan te gaan werken. Heb jarenlang de hulpverlening voor de gek gehouden of nee.... Eigenlijk mijzelf en dat wil ik niet meer mede doordat ik nu het idee heb dat er echt naar me geluisterd word. Sinds de diagnose heb ik het idee dat het steeds slechter gaat dus ook dat ga ik morgen aankaarten dus ik denk niet dat ik onder medicatie uit kom.....

Maar goed het hoort hier verder niet (ook al is de negatieve test de grote aanleiding geweest van dit gedoe, de welbekende druppel ) dus ik ren hard het topic weer uit Mijn pb staat altijd open dus mochten er verder nog vragen zijn of iets dergelijks dan hoor ik het wel.

Nog ff stil staan voor ik ga rennen..... Klums veel succes met deze ronde

quote:

Op dinsdag 1 juli 2014 23:22 schreef dobbey het volgende:

[..]

Ik weet het maar op dit moment voelt het als een dikke faal maar goed het is niet anders beter dat het er nu allemaal uit komt dan op een later moment (tijdens behandeling of traject pleegzorg) en ik heb me nu ook voorgenomen om er echt aan te gaan werken. Heb jarenlang de hulpverlening voor de gek gehouden of nee.... Eigenlijk mijzelf en dat wil ik niet meer mede doordat ik nu het idee heb dat er echt naar me geluisterd word. Sinds de diagnose heb ik het idee dat het steeds slechter gaat dus ook dat ga ik morgen aankaarten dus ik denk niet dat ik onder medicatie uit kom.....

Maar goed het hoort hier verder niet (ook al is de negatieve test de grote aanleiding geweest van dit gedoe, de welbekende druppel ) dus ik ren hard het topic weer uit Mijn pb staat altijd open dus mochten er verder nog vragen zijn of iets dergelijks dan hoor ik het wel.

Ik heb intensieve therapie gevolgd en slik medicijnen, dus als je vragen hebt... Pm/dm staat voor je open

En dat t slechter lijkt te gaan nu je hulp aanvaardt is normaal, de druk gaat eraf..

Klums: fijne vakantie gehad? En nu weer beginnen, spannend weer hoor.

Dobs: goed zo! Goed dat je de controle los probeert te laten om jezelf te zoeken. Daar word je een nog leukere (pleeg)moeder van.
Veel kracht gewenst.

Dobbey ik vind het superknap van je dat je in therapie gaat en helemaal geen dikke faal!

Oh dobbey, kutzooi zeg... maar wat gm ook zegt, het is geen faal en nu kun je NOG beterder worden! Beterschap meis!

Frummeltje, weer een stapje erbij... succes joh! Hopelijk eindelijk eens een beetje resultaat, je bent nu al zo lang bezig.

Arja, spannend hoor! Hoe is het gegaan in het ziekenhuis?

Klums, morgen weer aan de spuit! Zet hem op!

Hier de afgelopen week meerdere keren echo's gehad maar helaas weigeren er meer dan 2/3 follikels te groeien (dat groeien gaat wel prima maar het zijn er gewoon te weinig)... Dus vanochtend de knoop doorgehakt en we stoppen met spuiten. Gyn gaat bespreken welke dosering we nu voor de Gonal gaan proberen, ze zijn nu niet echt bang meer voor overstimulatie, dus hopelijk een flinke stap omhoog. Wel jammer dat het nu weer zoveel tijd gaat kosten (want ook vakantie en zo) maar beter dan een poging voor jan doedel. Dus op naar ronde 4 met hopelijk punctie 2!

Dobbey: een dikke knuffel voor jou. Heel knap dat je nu aan jezelf gaat werken. Hopelijk brengt je dat weer in balans en kun je het gehele traject daarna weer oppakken.

Klumsy; wat leuk en spannend dat je weer mag beginnen! Succes!

Lijnloos; wat ontzettend balen dat je lichaam niet genoeg eitjes laat groeien. Maar wel fijn dat de poging nu wordt stil gelegd en je dan geen mislukte poging hebt, Geniet even van de rust en de vakantie en dan vol goede moed er weer tegen aan!

Lijn: veel succes met ronde 4!

De HSG was goed. Dat er nog wat vocht was achtergebleven bij de controle-echo was niet erg en hoeft geen zwangerschap in de weg te staan.

Ik moet 5 dagen provera slikken om de menstruatie op te wekken en dan op cyclusdag 3 een echo.
Daarna spuiten met menopur en later ovitrelle voor de eisprong en dan IUI.

We bouwen langzaam de dosis op dus het zal wel even duren.

Heb prikles gehad. Wat een gedoe met die glazen ampullen en het mengen. Ik word er zenuwachtig van.
Aangezien het altijd op dezelfde tijd moet en mijn man in ploegendienst werkt, zal ik het toch moeten leren. Hoop dat dat snel makkelijk wordt.

Hoi lieve allemaal, ik wilde jullie allemaal even een dikke knuffel geven en laten weten dat ik aan jullie denk. Sterkte, succesl en ik hoop alleen maar op het allerbeste en het allermooiste voor jullie

Wetenschappers verhogen kans op succes ivf door time-lapse-fotografie

*uit de lurkmodus

Allereerst wens ik iedereen veel succes en een vruchtbare zomer toe of een rustgevende pauze waar gewenst

Ik heb nogmaals de diagnose pcos gekregen. Wist ik al, maar blijkbaar werd het nog bevestigd door het bloedonderzoek. Het sperma van mijn partner is prima. Daar zijn we heel blij mee (een zorg minder). Behandelplan is clomid. Ik heb duphaston gekregen om een bloeding op te wekken, dan op dag 5-9 clomid en op dag 14 een echo om alvast te kijken of het wat doet.

Ik kreeg ook een temperatuurkaart mee om weer in te vullen. Toen ik tussendoor opmerkte van jammer, dat moet nog een keer (ik ben een draak s ochtends) zei de gyneacoloog:" oh, maar die ga je nog heel vaak invullen". Ik vond dat eigenlijk best negatief gedacht.... Het kan toch ook wel eens binnen een paar keer raak zijn? Word een beetje zenuwachtig van dat soort opmerkingen....ik probeer er juist positief in te staan... Of ben ik nu wel heel naief?

Manlief moet ook nog een onderzoek waarbij ze naar zn pielemans gaan kijken. Ondanks dat de spermatest goed was en we echt wel snappen hoe babies gemaakt worden. Vonden wij wat curieus maar goed, we doen braaf overal aan mee.

Over anderhalve week word ik 35. Ik blijf hopen om voor mn 36e zwanger te worden. Maar dat roep ik voor elke verjaardag . We gaan ons best doen in elk geval.

Succes, vlier!

Ik vind die opmerking over vaak de temperatuurkaart invullen niet zo vreemd. Tuurlijk kan het snel raak zijn, maar het is echt even zoeken naar de juiste hoeveelheid hormonen en een goede timing van alles.
Statistisch gezien worden de meeste mensen binnen een half jaar of jaar zwanger.

Dat je man zijn penis wordt onderzocht, vind ik wel merkwaardig. Ik heb het nog nooit eerder gehoord.

quote:

Op maandag 7 juli 2014 17:37 schreef Arja het volgende:
Succes, vlier!

Ik vind die opmerking over vaak de temperatuurkaart invullen niet zo vreemd. Tuurlijk kan het snel raak zijn, maar het is echt even zoeken naar de juiste hoeveelheid hormonen en een goede timing van alles.
Statistisch gezien worden de meeste mensen binnen een half jaar of jaar zwanger.

Dat je man zijn penis wordt onderzocht, vind ik wel merkwaardig. Ik heb het nog nooit eerder gehoord.

Vandaag langs geweest, we hadden weer een andere arts. Ze hadden nog wat vragen over familieziektes aan zijn kant (was bij intake niet gedaan) en deze arts vond een lichamelijk onderzoek bij hem helemaal niet nodig. Ging nergens over dus. Man blij, die is best preuts. Ik ook blij want mannetje blij. Ik vind het al helemaal niet leuk voor hem dat we dit traject moeten doen want met hem is niets mis uiteindelijk, het probleem ligt bij mij. Dus dan vind ik gevoelsmatig dat ik de last van de onderzoeken en vragenlijsten moet hebben. Zo werkt het niet, dat weet ik ook wel, maar mijn gevoel zegt wat anders.

Ik snap je gevoel een beetje, vlier.
Het afgelopen jaar was het medische circus vooral gedoe voor mij (behalve de seks op de klok dan, daar had ik hem wel bij nodig). Hij stond soms machteloos langs de zijlijn, bv toen ik een cyste had die moest worden aangeprikt.

Nu we voor IUI gaan, moet mijn man ook meer. Ik vind het zo sneu dat hij 's morgens in alle vroegte klaar moet komen in een potje en er dan mee naar het ziekenhuis moet. En dat het moment niet goed te plannen valt met zijn werk, want dit is afhankelijk van wat mijn cyclus doet.

Aan de andere kant, is het zo wel iets meer van ons samen, waar we beiden voor gaan en offers voor moeten brengen.

Gelukkig deel ik je/jullie gevoel totaal niet
Het is wat het is en vind ook niet dat ik schuld heb oid dat we de medische molen in moeten...
Ja het is mijn lijf dat een zetje nodig heeft, maar we willen samen kinderen en doen dit dus ook samen.
Ik denk zelfs dat hij het heel erg zou vinden als ik me er schuldig over zou voelen dat hij ook getest moest worden, ja je moet een potje vullen op commando, en ik mag elke keer met m'n benen wijd voor een echo, ik vind het niet zo boeiend en we nemen elkaar zo nu en dan lekker in de zeik daarover
( wat niet wil zeggen dat ik niet liever alles zonder de medische molen gedaan zou hebben... Vooral al die hormonen )