Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat #139

quote:

Op maandag 16 juni 2014 22:23 schreef droomvrouwtje het volgende:
@tico, maar de kwaliteit van die oogst zegt niks over een volgende poging met dezelfde of andere donor. Maar dat is iets volgens mij wat je wel kan aankaarten bij de gyn, is het zinvol om dezelfde donor te hebben of zoeken naar een andere. Puur afgaan op eigen ervaring (zonder donor) qua opbrengst, zou ik bij dezelfde donor blijven.

Wat Nikki dus zegt, ik had de eerste poging niks om in te vriezen en een tp van een matig embryo, de 2e keer had ik een top kwaliteit embryo voor verse tp en 2 cryos die na ontdooien ook nog steeds van top kwaliteit waren

Dat artikel had ik van de week ook gelezen, ik vraag me dan idd wel af, gaan die vrouwen helemaal geen ivf meer doen? Of is er een mogelijkheid om te zorgen dat het lichaam wel in balans is

Gokje, verzekeraars grijpen zo'n onderzoek aan om mensen vooraf te kunnen laten beoordelen of ze wel of niet in aanmerking komen voor vergoeding.

Wat Tico zegt ben ik ook een beetje bang voor. Al hoop ik dat verzekeraars dat niet mogen.
En ook al krijgt een vrouw te horen dat de kans klein is, dan nog denk ik dat de meeste wel een ivf poging zullen starten. Ik zou me er geloof ik niet dooraten weerhouden.

En ik vraag me dan ook af of deze onderzoeksresultaten ook gelden voor mensen die op de normale manier zwanger willen worden. Zou daar dan ook van gezrgd kunnen worden dat ze x% kans hebben om binnen periode x zwanger te worden.

Heel kort: onderzoek leidt over het algemeen juist tot meer vragen en nieuwe onderzoeken. Lijkt me niet waarschijnlijk dat deze kennis een eindpunt is, maar juist het begin van meer.

Sterkte voor alle schrijfsters hier. Ondertussen allemaal al weer zo lang bezig.

Nou idd, ik ben ook bang dat dit vooral richting verzekeraars een uitgangspunt zal zijn om bijvoorbeeld niet meer te vergoeden, maar ja, wat dan... En je kunt wel roepen "ik zou me er niet door laten weerhouden" maar het is nogal een duur grapje als je het zelf moet betalen volgens mij hoor.

quote:

Op maandag 16 juni 2014 22:28 schreef Ticootje het volgende:
Gokje, verzekeraars grijpen zo'n onderzoek aan om mensen vooraf te kunnen laten beoordelen of ze wel of niet in aanmerking komen voor vergoeding.

Dat lijkt me logisch, het artikel spreekt ook van "tientallen miljoenen euro's besparing".
Als het 96% zeker is dat het binnen een jaar lukt, is dat een goede kans. De grote vraag is wat de kans is voor degenen die hier buiten vallen.
Dus:
-100 vrouwen:
-25 hiervan krijgen 96% zekerheid ==> binnen een jaar 24 zwangerschappen
-75 vrouwen krijgen geen 96% zekerheid. Maar hier zegt deze test (volgens dit artikel) helemaal niets over. Wat krijgen ze dan wel? 80%? 50%? 4%?
Hier zou je iets over kunnen zeggen, als je zou weten hoeveel procent er nu zwanger is binnen een jaar, maar die gegevens kan ik niet vinden. Wel per poging, maar niet per jaar. Dat maakt de claim in het artikel ook vreemd: hoe kan je zeggen "binnen een jaar" als je niet weet hoeveel pogingen daar bij horen?
Als ik kijk naar data van het UMC, komen er uit 1276 cycli 188 doorgaande zwangerschappen bij IVF. Dat is 14.7%.
Als ik uitga van 2 pogingen in een jaar, betekent dit:
-100 vrouwen:
-29 hiervan zijn binnen een jaar zwanger
Als ik dit combineer met de (uit de losse pols geschudde!) cijfers hierboven, zou het kunnen dat er nog 5 zwangerschappen over zijn voor degenen die buiten de 96% zekerheid vallen. Dat maakt de kans daar 5 van de 75 ==> 6.7% zekerheid. Dus 14 keer zo laag als de vrouwen die 96% zekerheid kregen.
Maar nogmaals: deze getallen ontbreken helaas, dus ik kan alleen statistisch gokken.

RemcoDelft, ik vind het artikel ook erg vreemd want ik mis getallen. Ze zeggen dat 7 van de 10 vrouwen niet zwanger wordt na een IVF poging, maar dat is dan slechts 1 poging wat ze rekenen (30% slagingskans). Daardoor lijkt het net alsof IVF heel weinig kans biedt en dat als je dus een verkeerd microbioom hebt, dan heb je helemaal een probleem, anders heb je opeens 96% zekerheid over die 30%.

Over alle pogingen heen zegt de statistiek in Belgie o.a. dat (6 pogingen vergoed) meer dan 70% van de vrouwen bevallen uit het traject komen. In Nederland is het iets lager omdat er maar 3 pogingen vergoed worden.

Artsen weten al lang dat sommige vrouwen een hogere kans hebben dan anderen, al kunnen ze nog niet goed uitzoeken waarom en wat er dan aan te doen valt. Mijn zus heeft weinig eicellen (verlaagd AMH) en altijd weinig embryos waarvan de deling ook niet altijd goed gaat, maar heeft toch een IVF kind, wat de arts heel logisch vond, want ze heeft 5 natuurlijke zwangerschappen gehad. Zwanger blijven was het probleem. En ook dat nadat je bevallen bent van een IVF-kind het natuurlijk zwanger worden soms opeens ook gaat (als je voldoende zaadkwaliteit hebt, zelf een ovulatie hebt en natuurlijk eileiders).

Ik vraag me inderdaad af of die 4% met een verkeerd microbioom hoog vertegenwoordigd is in de 30% van de mensen die het traject verlaat zonder kind. Als dat zo is, dan vind ik het een goed idee om mensen te laten testen, zodat je weet waar je aan begint en een extra idee hebt over je kansen.

Als de donor wil dan gaan we idd door met deze donor. Aan haar eicellen ligt het niet die zijn van perfecte kwaliteit dus voor ons geen reden om het niet te doen. Van de 7 eicellen die gevonden zijn, zijn ze alle 7 overgebleven na het "ontpellen" voor de ICSI en alle 7 hebben ze in eerste instantie doorgedeeld pas daarna is het mis gegaan. Misschien heel cru van mij maar ik zie het als een soort natuurlijke selectie. De anderen zijn afgevallen omdat er iets niet in de haak was We zijn allang blij dat we die ene kans hebben gehad

Als we weer maar een kans krijgen Tsja, dan is het zo... Maar dan hebben wij voor ons wel het idee dat we er alles aan gedaan hebben. Ondertussen zijn we ook een andere weg ingeslagen en 2 juli hebben we de eerste bijeenkomst voor pleegzorg. Mochten we tegen die tijd dat alles hiervan achter de rug is toch zwanger zijn dan maakt het voor ons niet uit want waar er 1 is kunnen er ook 2 zijn al dan niet van ons zelf


@Arja, de rust doet me inderdaad goed en ook dat ik mijn baan kwijt ben geeft me nu even, heel raar, meer mogelijkheden en rust. Vanaf woensdag ga ik in behandeling voor een stukje onverwerkt verleden wat er nog zit en om de afgelopen 2,5 jaar te verwerken daarnaast word het traject opgestart om te testen op ADHD/ADD want dat moddert nu ook al een tijd door. Ik ben me nu, mede door het pleegzorg traject, heel bewust dat het tijd word om dingen aan te pakken. Nu ik in de ziektewet zit via het uitzendbureau pak ik dit met beide handen aan. Het word best heftig maar ook dat zullen we wel overleven. Onze blik is nog steeds op de toekomst gericht en op welke manier die ingevuld word maakt niet uit. We komen er wel het duurt alleen ff iets langer dan bij het "doorsnee" stel

En toen was er nog een pagina

Ik ben ook heel benieuwd waar dat artikel naar toe gaat leiden. Ik mis ook idd de aantallen en hoop niet dat stellen die een negatief onderzoek hebben straks voor het blok worden gegooid en de behandelingen (deels) zelf moeten gaan betalen

Dobbey spannend. En fijn dat je wat rust hebt

Ik heb nog een vraagje. Wanneer spreek je van een een goede deling embryo? Riley is van een cryo tp en had zich toen ik de terugplaatsing kreeg zich tot 6 cellig gedeeld.

En nogmaals voor alle dames hier. Ik gluur zo af en toe naar jullie trajecten en duim mee met jullie

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 13:06 schreef Omentielvo het volgende:
Dobbey spannend. En fijn dat je wat rust hebt

Ik heb nog een vraagje. Wanneer spreek je van een een goede deling embryo? Riley is van een cryo tp en had zich toen ik de terugplaatsing kreeg zich tot 6 cellig gedeeld.

En nogmaals voor alle dames hier. Ik gluur zo af en toe naar jullie trajecten en duim mee met jullie

In Zwolle hanteren ze 8 cellig en egaal verdeeld over het geheel, dus alle delingen gelijk. Om ze in Zwolle in te mogen vriezen moeten de embryo's ook allemaal aan dat criterium voldoen. 1 afwijking en ze worden vernietigd (wat dus bij 2 van ons is gebeurd)

Bij de tp die ik had (verse, dus wellicht andere criteria) was het tot 7-cellig gedeeld en inderdaad ook zonder fragmentaties... dit noemden ze erg goed. Helaas was er niks verder om uberhaupt in te vriezen want er was maar 1 van de 2 gaan delen na injectie.

Dobbey: ik wil even zeggen dat je, ondanks alles, zo positief bent. Ik vind je een vechter!

quote:

Op dinsdag 17 juni 2014 21:59 schreef Arja het volgende:
Dobbey: ik wil even zeggen dat je, ondanks alles, zo positief bent. Ik vind je een vechter!

dankjewel Voor de meeste mensen een zegen in mijn geval af en toe een vloek Ik ga net zolang door tot ik er zelf bij neerval maar ook dan staat de nuchterheid voorop en hou ik het doel voor ogen en is het al snel hup schouders eronder en weer door. Helaas/gelukkig iets wat ik heb overgehouden uit mijn verleden.. Vroeger had ik geen keus ik was alleen en zorgde alleen voor mezelf en nu wil ik nog wel eens vergeten dat het niet meer ik tegen de rest van de wereld is maar wij tegen de halve wereld

edit
*of je neemt een kop koffie en leest het artikel nog een keer goed voor je reageert*

[ Bericht 94% gewijzigd door loveli op 18-06-2014 10:43:58 ]

Ola! Ik kom ook weer eens onder mijn steen vandaan. Hier alles redelijk ok, ben blij dat ik van de hormonen af ben. Verbaas me achteraf altijd hoeveel impact het hele proces op mij heeft terwijl ik op dat moment op een standje verstand op 0 en doorgaan sta.

Ik zit iig een stuk lekkerder in mijn vel. We hebben nu 2 IUI rondes met Puregon & Pregnyl gehad, denk dat we in augustus de laatste ronde doen en dan "moeten" we beslissen of we het IVF traject inwillen.

Ben van de week ook nog naar de huisarts geweest om een verwijskaart te krijgen om bloed te prikken en mijn schildklier te checken. Las dat dat ook impact kan hebben op vruchtbaarheid (valt het op dat ik niet meer weet waar ik het moet zoeken ) en afvallen gaat al jaaaaren erg lastig, dus wie weet dat daar iets uitkomt.

Ik word er af en toe een beetje droevig van, we zijn al bijna 3 jaar bezig. Ik word 36 over een paar maanden, tik-tok....ik hoor de klok op de achtergrond.

Dobbey wat is het toch een rotsituatie.

Aurum, sterkte met het nemen van de een beslissing die voor jullie goed voelt. Mijn enige advies is om op internet geen ervaringen van andere mensen met IVF op te zoeken. Het is voor iedereen anders, de één fietst er zo doorheen en de ander heeft bijna elke bijwerking die je maar kan bedenken. Je kunt van tevoren niet voorspellen hoe het voor jou gaat zijn/voelen. Ik duim voor je dat de laatste IUI gewoon een groot succes wordt en zodat je nieteens hoeft na te denken over IVF.

Mijn zusje is dinsdag op gesprek geweest in Maastricht. Ze mag niet naar België omdat de behandeling inmiddels is toegestaan in Nederland. De behandeling gaat nu plaatsvinden in het AMC in Amsterdam. In ieder geval is het traject opgestart en als alle vooronderzoeken goed zijn mag ze waarschijnlijk over een maand of 5-6 wel beginnen.

dobbey, ik sluit me helemaal aan bij de andere dames. Je bent echt heel sterk! Ik hoop dat jullie niet te lang hoeven te wachten voor de laatste poging.

aurum Fijn dat je je prettiger voelt momenteel. Ik kan me ergens ook voorstellen dat door de rust die jullie steeds tussentijds nemen, het traject je op een bepaalde manier ook minder overvalt of zo. Ik ben zelf iemand die maar doorgaat, maar daardoor heb ik ook wel vaak het gevoel dat alles overgenomen is van me. Zit mezelf daarin soms best in de weg.

Nikki, op zich fijn dat het tegenwoordig in Nederland kan! Is er een wachtlijst daarvoor, dat het nog vijf a zes maanden duurt?

Lijnloos, ik duim voor jou! Het moet gewoon lukken, toch?

droomvrouwtje, hoe is het met jou?

Voor alle andere dames, meelezers en betrokkenen: een dikke knuffel

---

Wij hebben de intake voor de ivf achter de rug. Ging erg soepel; ik had echt gedacht dat dit meerdere gesprekken zou gaan kosten! Vandaag zijn de contracten getekend en hebben we ook gelijk bloedonderzoek laten doen. Van dat laatste krijgen we volgende week de uitslag, maar dat is voor mij meer formaliteit dan dat ik werkelijk bang ben voor de uitslag.

Het recept voor alle medicatie inmiddels ook meegekregen, inclusief een recept voor Provera. Als mijn cyclus niet snel genoeg uit zichzelf op gang wil komen, dan mag ik de natuur een handje helpen. Ik ben zo opgelucht! Ergens voelt het ineens als een stukje controle dat ik terug krijg. We mogen helemaal zelf bepalen wanneer we willen starten, er is geen wachttijd. Uiteraard wel afhankelijk van mijn menstruatie, maar dat kan ik sturen door de provera.

En ik moet zeggen dat het ergens ook wel geruststellend was dat er van alles mogelijk is tijdens de punctie qua pijnmedicatie. Alleen al het feit dat het mogelijk is, zorgt ervoor dat ik het op zich wel zie zitten.

Vreemd gevoel hoor, dat we wegliepen met de gedachte: nu wordt het ivf. Maar ergens zijn we ook blij. Blij dat we nu eindelijk een echte kans gaan krijgen. Ik kan niet wachten...

quote:

Op donderdag 19 juni 2014 20:57 schreef Frummeltje86 het volgende:
Nikki, op zich fijn dat het tegenwoordig in Nederland kan! Is er een wachtlijst daarvoor, dat het nog vijf a zes maanden duurt?

Het voortraject duurt een maand of 3-4-5 en daarna mogen ze starten. Ze gaan eerst onderzoeken of PGD mogelijk is voor de combinatie van hun genen en die van onze ouders. Dat onderzoek duurt dus zo lang. En ondertussen worden tegelijkertijd de normale vooronderzoeken voor IVF gedaan dus met een beetje geluk kan ze dit jaar nog starten. Voor de IVF is er geloof ik geen wachtlijst .

Wat fijn dat jullie een plan hebben. Ik kan me goed voorstellen dat het ondanks dat het weer een stapje verder de MMM in is toch ook enigszins een opluchting is. Nu komt er tenminste actie. En die punctie komt wel goed hoor, je moet het zo zien, het duurt maar een minuut of 10-20. Ga in je eigen wereld zitten, focus op je ademhaling en dan is het zo voorbij. Ik vond maar 1 van de vier puncties wat naar en er zijn bij mij alle 4 de keren zo'n 20 follikels aangeprikt.

Ah oké, daar zit de wachttijd dus in. Viel me inderdaad ook op dat er bij ons ziekenhuis geen wachttijd is voor ivf. Hopelijk kan je zus inderdaad dit jaar starten!

En punctie komt vast goed. Natuurlijk heeft iedereen weer een andere pijnbeleving, maar ik mag misschien wel wat meer op mezelf vertrouwen

Aurum: 36 jaar-tik-tak-boks. Ik herken je gevoel helemaal.
Als het goed is, is je schildklier al een keer tijdens bloed-onderzoek gecontroleerd. Bij mij in ieder geval wel, samen met een aantal hormonen.

Frummel: ik kan me goed voorstellen dat ivf juist kan voelen als een echte kans eindelijk. Spannend hoor.
Ik houd er in mijn achterhoofd ook rekening mee dat wij daar misschien ook op uit komen. Maar eerst maar een paar keer IUI proberen.

Dv: he wat naar dat je lijf je zo in de steek laat. Kan me je frustratie goed voorstellen en dan ook nog die fysieke pijn erbij.
Sterkte

voor iedereen
Ben op vakantie, wel bijgelezen maar @ mobiel en lastig te reageren...

Gisteren begonnen met provera. Al 2 dagen in de ochtend wat bloed, hormonaal en kramp maar het zet niet door, dus hopelijk helpt de provera een handje!

droomvrouwtje

Klums, hopelijk breekt het snel door en kun je weer verder

en ik gaan er even een weekendje op uit samen. Even relaxen!

Heerlijk frummel, geniet ervan!

Weekend was fijn toch altijd goed voor de relatie!
Zijn er hier dames die ervaring hebben met cetrotide als onderdrukker van de eisprong tijdens ivf? Die moet ik vanaf dag zeven gaan spuiten namelijk.

Geeb ervaring mee, frummeltje. Succes met spuiten.

Hoe is het met de andere dames?

Wij gaan woensdag weer naar het ziekenhuis om de HSG te bespreken en de IUI.

Ik ben er na deze lange pauze wel weer aan toe om verder te gaan.

Spannend, Arja. Ik hoop dat iui jullie veel moois gaat brengen

Ik heb samen met as zaterdag als de datum gekozen om te starten met de provera. Vond de gynaecoloog ook prima. Vorige keer was ik binnen drie dagen daarna ongesteld. We gaan nu dus echt beginnen...

Wij zijn hier hard aan het nadenken wat we gaan doen maar zoals het er nu uit ziet moeten we, als we nog wat gaan doen, alles nog wat langer doorschuiven dan september. Vorige week de diagnose binnen gekregen van de psycholoog en ik ben gediagnostiseerd met PTSS 12 augustus ga ik starten met EMDR therapie om dit op te lossen. Morgen een afspraak bij de psychiater voor de ADHD testen en overleg over wat wijsheid is in deze en het eventuele gebruik van tijdelijke medicatie

We zien wel... Ik draai hier wel op de achtergrond mee maar kan momenteel niets onthouden dus reageren is gewoon lastig. Ik denk wel aan jullie en zal jullie ook zeker blijven volgen en af en toe reageren

Dobbey wat heftig

Hier vandaag eindelijk ongesteld geworden, dus donderdag beginnen met spuiten en dan
Volgende week vrijdag eerste echo

Och Dobbey, hopelijk heeft de therapie snel effect.

Klums weer bijna beginnen. Succes!

quote:

Op dinsdag 1 juli 2014 09:48 schreef dobbey het volgende:
Wij zijn hier hard aan het nadenken wat we gaan doen maar zoals het er nu uit ziet moeten we, als we nog wat gaan doen, alles nog wat langer doorschuiven dan september. Vorige week de diagnose binnen gekregen van de psycholoog en ik ben gediagnostiseerd met PTSS 12 augustus ga ik starten met EMDR therapie om dit op te lossen. Morgen een afspraak bij de psychiater voor de ADHD testen en overleg over wat wijsheid is in deze en het eventuele gebruik van tijdelijke medicatie

We zien wel... Ik draai hier wel op de achtergrond mee maar kan momenteel niets onthouden dus reageren is gewoon lastig. Ik denk wel aan jullie en zal jullie ook zeker blijven volgen en af en toe reageren

En medicatie om je psyche is op de rit te krijgen is geen schaamtepuntje he! Soms kan t net ff dat extra steuntje geven.
Dikke knuff

quote:

Op dinsdag 1 juli 2014 19:31 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]



En medicatie om je psyche is op de rit te krijgen is geen schaamtepuntje he! Soms kan t net ff dat extra steuntje geven.
Dikke knuff

Ik weet het maar op dit moment voelt het als een dikke faal maar goed het is niet anders beter dat het er nu allemaal uit komt dan op een later moment (tijdens behandeling of traject pleegzorg) en ik heb me nu ook voorgenomen om er echt aan te gaan werken. Heb jarenlang de hulpverlening voor de gek gehouden of nee.... Eigenlijk mijzelf en dat wil ik niet meer mede doordat ik nu het idee heb dat er echt naar me geluisterd word. Sinds de diagnose heb ik het idee dat het steeds slechter gaat dus ook dat ga ik morgen aankaarten dus ik denk niet dat ik onder medicatie uit kom.....

Maar goed het hoort hier verder niet (ook al is de negatieve test de grote aanleiding geweest van dit gedoe, de welbekende druppel ) dus ik ren hard het topic weer uit Mijn pb staat altijd open dus mochten er verder nog vragen zijn of iets dergelijks dan hoor ik het wel.

Nog ff stil staan voor ik ga rennen..... Klums veel succes met deze ronde

quote:

Op dinsdag 1 juli 2014 23:22 schreef dobbey het volgende:

[..]

Ik weet het maar op dit moment voelt het als een dikke faal maar goed het is niet anders beter dat het er nu allemaal uit komt dan op een later moment (tijdens behandeling of traject pleegzorg) en ik heb me nu ook voorgenomen om er echt aan te gaan werken. Heb jarenlang de hulpverlening voor de gek gehouden of nee.... Eigenlijk mijzelf en dat wil ik niet meer mede doordat ik nu het idee heb dat er echt naar me geluisterd word. Sinds de diagnose heb ik het idee dat het steeds slechter gaat dus ook dat ga ik morgen aankaarten dus ik denk niet dat ik onder medicatie uit kom.....

Maar goed het hoort hier verder niet (ook al is de negatieve test de grote aanleiding geweest van dit gedoe, de welbekende druppel ) dus ik ren hard het topic weer uit Mijn pb staat altijd open dus mochten er verder nog vragen zijn of iets dergelijks dan hoor ik het wel.

Ik heb intensieve therapie gevolgd en slik medicijnen, dus als je vragen hebt... Pm/dm staat voor je open

En dat t slechter lijkt te gaan nu je hulp aanvaardt is normaal, de druk gaat eraf..

Klums: fijne vakantie gehad? En nu weer beginnen, spannend weer hoor.

Dobs: goed zo! Goed dat je de controle los probeert te laten om jezelf te zoeken. Daar word je een nog leukere (pleeg)moeder van.
Veel kracht gewenst.

Dobbey ik vind het superknap van je dat je in therapie gaat en helemaal geen dikke faal!

Oh dobbey, kutzooi zeg... maar wat gm ook zegt, het is geen faal en nu kun je NOG beterder worden! Beterschap meis!

Frummeltje, weer een stapje erbij... succes joh! Hopelijk eindelijk eens een beetje resultaat, je bent nu al zo lang bezig.

Arja, spannend hoor! Hoe is het gegaan in het ziekenhuis?

Klums, morgen weer aan de spuit! Zet hem op!

Hier de afgelopen week meerdere keren echo's gehad maar helaas weigeren er meer dan 2/3 follikels te groeien (dat groeien gaat wel prima maar het zijn er gewoon te weinig)... Dus vanochtend de knoop doorgehakt en we stoppen met spuiten. Gyn gaat bespreken welke dosering we nu voor de Gonal gaan proberen, ze zijn nu niet echt bang meer voor overstimulatie, dus hopelijk een flinke stap omhoog. Wel jammer dat het nu weer zoveel tijd gaat kosten (want ook vakantie en zo) maar beter dan een poging voor jan doedel. Dus op naar ronde 4 met hopelijk punctie 2!

Dobbey: een dikke knuffel voor jou. Heel knap dat je nu aan jezelf gaat werken. Hopelijk brengt je dat weer in balans en kun je het gehele traject daarna weer oppakken.

Klumsy; wat leuk en spannend dat je weer mag beginnen! Succes!

Lijnloos; wat ontzettend balen dat je lichaam niet genoeg eitjes laat groeien. Maar wel fijn dat de poging nu wordt stil gelegd en je dan geen mislukte poging hebt, Geniet even van de rust en de vakantie en dan vol goede moed er weer tegen aan!

Lijn: veel succes met ronde 4!

De HSG was goed. Dat er nog wat vocht was achtergebleven bij de controle-echo was niet erg en hoeft geen zwangerschap in de weg te staan.

Ik moet 5 dagen provera slikken om de menstruatie op te wekken en dan op cyclusdag 3 een echo.
Daarna spuiten met menopur en later ovitrelle voor de eisprong en dan IUI.

We bouwen langzaam de dosis op dus het zal wel even duren.

Heb prikles gehad. Wat een gedoe met die glazen ampullen en het mengen. Ik word er zenuwachtig van.
Aangezien het altijd op dezelfde tijd moet en mijn man in ploegendienst werkt, zal ik het toch moeten leren. Hoop dat dat snel makkelijk wordt.

Hoi lieve allemaal, ik wilde jullie allemaal even een dikke knuffel geven en laten weten dat ik aan jullie denk. Sterkte, succesl en ik hoop alleen maar op het allerbeste en het allermooiste voor jullie

Wetenschappers verhogen kans op succes ivf door time-lapse-fotografie

*uit de lurkmodus

Allereerst wens ik iedereen veel succes en een vruchtbare zomer toe of een rustgevende pauze waar gewenst

Ik heb nogmaals de diagnose pcos gekregen. Wist ik al, maar blijkbaar werd het nog bevestigd door het bloedonderzoek. Het sperma van mijn partner is prima. Daar zijn we heel blij mee (een zorg minder). Behandelplan is clomid. Ik heb duphaston gekregen om een bloeding op te wekken, dan op dag 5-9 clomid en op dag 14 een echo om alvast te kijken of het wat doet.

Ik kreeg ook een temperatuurkaart mee om weer in te vullen. Toen ik tussendoor opmerkte van jammer, dat moet nog een keer (ik ben een draak s ochtends) zei de gyneacoloog:" oh, maar die ga je nog heel vaak invullen". Ik vond dat eigenlijk best negatief gedacht.... Het kan toch ook wel eens binnen een paar keer raak zijn? Word een beetje zenuwachtig van dat soort opmerkingen....ik probeer er juist positief in te staan... Of ben ik nu wel heel naief?

Manlief moet ook nog een onderzoek waarbij ze naar zn pielemans gaan kijken. Ondanks dat de spermatest goed was en we echt wel snappen hoe babies gemaakt worden. Vonden wij wat curieus maar goed, we doen braaf overal aan mee.

Over anderhalve week word ik 35. Ik blijf hopen om voor mn 36e zwanger te worden. Maar dat roep ik voor elke verjaardag . We gaan ons best doen in elk geval.

Succes, vlier!

Ik vind die opmerking over vaak de temperatuurkaart invullen niet zo vreemd. Tuurlijk kan het snel raak zijn, maar het is echt even zoeken naar de juiste hoeveelheid hormonen en een goede timing van alles.
Statistisch gezien worden de meeste mensen binnen een half jaar of jaar zwanger.

Dat je man zijn penis wordt onderzocht, vind ik wel merkwaardig. Ik heb het nog nooit eerder gehoord.

quote:

Op maandag 7 juli 2014 17:37 schreef Arja het volgende:
Succes, vlier!

Ik vind die opmerking over vaak de temperatuurkaart invullen niet zo vreemd. Tuurlijk kan het snel raak zijn, maar het is echt even zoeken naar de juiste hoeveelheid hormonen en een goede timing van alles.
Statistisch gezien worden de meeste mensen binnen een half jaar of jaar zwanger.

Dat je man zijn penis wordt onderzocht, vind ik wel merkwaardig. Ik heb het nog nooit eerder gehoord.

Vandaag langs geweest, we hadden weer een andere arts. Ze hadden nog wat vragen over familieziektes aan zijn kant (was bij intake niet gedaan) en deze arts vond een lichamelijk onderzoek bij hem helemaal niet nodig. Ging nergens over dus. Man blij, die is best preuts. Ik ook blij want mannetje blij. Ik vind het al helemaal niet leuk voor hem dat we dit traject moeten doen want met hem is niets mis uiteindelijk, het probleem ligt bij mij. Dus dan vind ik gevoelsmatig dat ik de last van de onderzoeken en vragenlijsten moet hebben. Zo werkt het niet, dat weet ik ook wel, maar mijn gevoel zegt wat anders.

Ik snap je gevoel een beetje, vlier.
Het afgelopen jaar was het medische circus vooral gedoe voor mij (behalve de seks op de klok dan, daar had ik hem wel bij nodig). Hij stond soms machteloos langs de zijlijn, bv toen ik een cyste had die moest worden aangeprikt.

Nu we voor IUI gaan, moet mijn man ook meer. Ik vind het zo sneu dat hij 's morgens in alle vroegte klaar moet komen in een potje en er dan mee naar het ziekenhuis moet. En dat het moment niet goed te plannen valt met zijn werk, want dit is afhankelijk van wat mijn cyclus doet.

Aan de andere kant, is het zo wel iets meer van ons samen, waar we beiden voor gaan en offers voor moeten brengen.

Gelukkig deel ik je/jullie gevoel totaal niet
Het is wat het is en vind ook niet dat ik schuld heb oid dat we de medische molen in moeten...
Ja het is mijn lijf dat een zetje nodig heeft, maar we willen samen kinderen en doen dit dus ook samen.
Ik denk zelfs dat hij het heel erg zou vinden als ik me er schuldig over zou voelen dat hij ook getest moest worden, ja je moet een potje vullen op commando, en ik mag elke keer met m'n benen wijd voor een echo, ik vind het niet zo boeiend en we nemen elkaar zo nu en dan lekker in de zeik daarover
( wat niet wil zeggen dat ik niet liever alles zonder de medische molen gedaan zou hebben... Vooral al die hormonen )