Depressie & Angst #91: De kaas van je brood laten eten

quote:

Op maandag 7 april 2014 12:45 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Empatisch was toch dat je je gewoon kan inleven in een ander persoon? Mij lukt dat dus alleen als ik situatie's zelf heb meegemaakt. Anders lukt het niet kan er geen voorstelling van maken. Slechts door mijn eigen gevoel naar voren te halen wat ik had bij bepaalde situaties snap ik hoe iemand anders zich voelt. Of is dat hetzelfde?

quote:

Op maandag 7 april 2014 12:54 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Het is eigenlijk wel grappig, in het autisme topic heb ik recentelijk ook nog een post geplaatst waarin ik min of meer hetzelfde beschreef. Zolang ik zelf iets meegemaakt heb, zal ik dat ook bij een ander kunnen aanvoelen. Zoiets.

Maar geldt dat niet voor veel mensen? Het is makkelijk te zeggen dat je met iemand meeleeft, maar om je iets echt in te kunnen beelden, is lastig. Ik bedoel (even extreem), ik kan meeleven met iemand die bv een geweldsdelict heeft meegemaakt. Maar me echt inbeelden hoe het zou zijn is lastig, ik heb het nooit meegemaakt.
Omgekeerd kunnen andere mij zeggen hoe lastig het wel niet voor me is dat ik me zo voel en dat ze met me meeleven (valt onder empathie), maar echt weten hoe het is weten ze niet.

quote:

Op maandag 7 april 2014 12:54 schreef kuolema het volgende:

Nou, ik ben altijd een moeilijke slaper geweest en kan me daar ook bij neerleggen. Vorig jaar was er bijvoorbeeld een periode dat ik dat ook deed.
Maar mijn stemming wordt er slechter door (denk ik), en ik voel me overdag heel moe wat vervelend is aangezien ik nu twee volle dagen therapie heb in de week en daarnaast een studie doe.

Het slechte slapen herken ik. Hier ook altijd weinig geslapen 's nachts (en dat als iemand met chronisch vermoeidheidssyndroom ). Ook toen ik nog werkte moest ik me er wel bij neerleggen, in de gehandicaptenzorg betekende het dat als ik me anders gedroeg vanwege vermoeidheid/gespannenheid enzo, ik een heel moeilijke dag met de bewoners zou hebben (ze konden me dan niet meer lezen en wisten niet meer wat ze aan me hadden). Nu het geluk dat ik behalve de psych en fysio nergens heen hoef...

quote:

Op maandag 7 april 2014 13:00 schreef kvd het volgende:

[..]

[..]

Maar geldt dat niet voor veel mensen? Het is makkelijk te zeggen dat je met iemand meeleeft, maar om je iets echt in te kunnen beelden, is lastig. Ik bedoel (even extreem), ik kan meeleven met iemand die bv een geweldsdelict heeft meegemaakt. Maar me echt inbeelden hoe het zou zijn is lastig, ik heb het nooit meegemaakt.
Omgekeerd kunnen andere mij zeggen hoe lastig het wel niet voor me is dat ik me zo voel en dat ze met me meeleven (valt onder empathie), maar echt weten hoe het is weten ze niet.

[..]

Het slechte slapen herken ik. Hier ook altijd weinig geslapen 's nachts (en dat als iemand met chronisch vermoeidheidssyndroom ). Ook toen ik nog werkte moest ik me er wel bij neerleggen, in de gehandicaptenzorg betekende het dat als ik me anders gedroeg vanwege vermoeidheid/gespannenheid enzo, ik een heel moeilijke dag met de bewoners zou hebben (ze konden me dan niet meer lezen en wisten niet meer wat ze aan me hadden). Nu het geluk dat ik behalve de psych en fysio nergens heen hoef...

Maar het lukt jou dus om jezelf in een ander te verplaatsen op dat moment. En mij dus niet zonder dat ik het zelf heb meegemaakt. Omdat ik me per definitie nooit in kan leven in iemand anders. En slechts uit eigen ervaring kan bepalen hoe een persoon zich eventueel zou kunnen voelen op dat moment. Denk dat dat hier het verschil is. En denk dat iets soort gelijks ook voor magnetronkoffie geld maar dat is slechts een inschatting voor zover ik hem nu ken.

quote:

Op maandag 7 april 2014 12:41 schreef kvd het volgende:

[..]

En geen mogelijkheid om je daar bij neer te leggen? Mijn nachten zijn ook zo. Slaap in blokken van een uur, anderhalf uur met een paar uur wakker ertussen. Stel me er gewoon op in dat het zo gaat, dan heb ik er ook minder last van (psychisch). En als ik dan onverwacht een goede nacht maak, dan is het een feestje

Goede post! Hier ben ik het mee eens!
Hoe vervelender je het vind dat die nacht gebroken is, hoe vervelender de dag wordt. En een dag kan lang zijn dan. .

Het gekke is dat als je het een beetje los kunt laten, het al stukken minder erg is als er zo'n verloren nacht tussen zit. Plus dat er misschien ook wat minder onbewuste stress is voor het naar bed gaan ("oh noes, als ik maar genoeg slaap!!").

quote:

Op maandag 7 april 2014 12:54 schreef kuolema het volgende:
Ik herkende het verhaal meteen, heb 'An American Crime' gezien. Heftig ja, maar kom op, is dit dan het eerste waar je aan denkt? Die vrouw was veel meer dan alleen depressief.

Zoals ik nu ben zou ik er niet voor kiezen om een kind te willen. Maar ik kan het begrijpen dat anderen dat wel doen. Ik pas al 2 jaar op een meisje, wat me veel plezier en voldoening geeft. Het is zo fijn om liefde te geven en dat terug te krijgen.

Dit was een extreem geval, maar het ging me er om dat die kinderen "er ook maar in meededen" en de meeste niet beter wisten. Overigens ken ik dus wel meer verhalen. Heb het zelf ook meegemaakt dat een vriendin mijn kant op kwam omdat haar moeder dronken rond liep te brallen thuis en met zelfmoord aan het dreigen was. Dit soort dingen vergeet je nooit.

Ik krijg gewoon verkeerde kriebels wanneer ik lees over "liefde" geven aan een kind en het terug krijgen. Maar ik kies er ook bewust voor om geen vader te worden op dit moment. Ik wil domweg mijn evt. toekomstige kinderen niet opzadelen met een kut jeugd.

Natuurlijk ben ik biased. Men, naja, wist mij te vertellen dat ze me ook zoveel mogelijk "liefde" probeerden te geven in mijn jeugd terwijl mijn psychologen allemaal wijzen naar mijn jeugd waar de problematiek is ontstaan. Ik snap ook niet hoe iemand depressief is, moeite heeft met zich zelf en eigenlijk niet van zich zelf kan houden wel liefde kan geven aan een ander. Je kunt pas iemand anders liefhebben wanneer je jezelf liefhebt, anders loop je jezelf alleen maar voor de gek te houden, soort van leegte te vullen.

Maar again, ik ben rete biased hierin.

quote:

Op maandag 7 april 2014 13:16 schreef Detroit het volgende:

[..]

Goede post! Hier ben ik het mee eens!
Hoe vervelender je het vind dat die nacht gebroken is, hoe vervelender de dag wordt. En een dag kan lang zijn dan. .

Het gekke is dat als je het een beetje los kunt laten, het al stukken minder erg is als er zo'n verloren nacht tussen zit. Plus dat er misschien ook wat minder onbewuste stress is voor het naar bed gaan ("oh noes, als ik maar genoeg slaap!!").

Ik weet het, ik heb hier al zoveel ervaring mee. Ik maak me voordat ik ga slapen ook niet druk om slecht slapen en 's nachts ook niet, dus dat heeft in elk geval geen invloed op hoe ik slaap. Dat neemt alleen niet weg dat ik me kut voel overdag, waardoor ik me niet tot dingen kan zetten, ik minder energie heb, enz.

quote:

Op maandag 7 april 2014 13:16 schreef Detroit het volgende:

[..]

Goede post! Hier ben ik het mee eens!
Hoe vervelender je het vind dat die nacht gebroken is, hoe vervelender de dag wordt. En een dag kan lang zijn dan. .

Het gekke is dat als je het een beetje los kunt laten, het al stukken minder erg is als er zo'n verloren nacht tussen zit. Plus dat er misschien ook wat minder onbewuste stress is voor het naar bed gaan ("oh noes, als ik maar genoeg slaap!!").

Heb jij ooit pure slaap medicatie gehad? Nitrazepam, diazepam, temazepam? Soms had ik gewoon een schop van zo'n middel nodig om weer in een bio ritme te zitten. Op het moment dat je te weinig slaapt, en een angstige kut dag hebt gaat het echt onder de leden zitten en is het moeilijk om uit zo'n cirkel te komen.

quote:

Op maandag 7 april 2014 13:25 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Dit was een extreem geval, maar het ging me er om dat die kinderen "er ook maar in meededen" en de meeste niet beter wisten. Overigens ken ik dus wel meer verhalen. Heb het zelf ook meegemaakt dat een vriendin mijn kant op kwam omdat haar moeder dronken rond liep te brallen thuis en met zelfmoord aan het dreigen was. Dit soort dingen vergeet je nooit.

Ik krijg gewoon verkeerde kriebels wanneer ik lees over "liefde" geven aan een kind en het terug krijgen.

Waarom/wat bedoel je daarmee?

quote:

Maar ik kies er ook bewust voor om geen vader te worden op dit moment. Ik wil domweg mijn evt. toekomstige kinderen niet opzadelen met een kut jeugd.

Natuurlijk ben ik biased. Men, naja, wist mij te vertellen dat ze me ook zoveel mogelijk "liefde" probeerden te geven in mijn jeugd terwijl mijn psychologen allemaal wijzen naar mijn jeugd waar de problematiek is ontstaan. Ik snap ook niet hoe iemand depressief is, moeite heeft met zich zelf en eigenlijk niet van zich zelf kan houden wel liefde kan geven aan een ander. Je kunt pas iemand anders liefhebben wanneer je jezelf liefhebt, anders loop je jezelf alleen maar voor de gek te houden, soort van leegte te vullen.

Maar again, ik ben rete biased hierin.

Zo ervaar ik het helemaal niet. Ik kan liefhebben, en juist doordat ik dat meemaak kan ik mezelf ook meer waarderen op de een of andere manier. Ik denk minder aan mezelf, wordt afgeleid van de negatieve gedachten over mezelf - wat in dit geval niet slecht is.

quote:

Op maandag 7 april 2014 13:28 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Nou, dat empathy gedeelte bevat voor mij ook dingen zoals de kleine sociale nonverbale communicatie-dingetjes. Daar maak ik zelfs nu nog steeds "foutjes" in. Ik moet het zeg maar altijd inschatten en "simuleren" (van tevoren allerlei scenario's bedenken en die in mn hoofd uitspelen terwijl ik tegelijkertijd naar iemand zit te luisteren). Ik "kan" dat wel (min of meer), het is alleen zeer vermoeiend dus na een dagdeel onder de mensen ben ik gewoon kapot en val ik onder het genot van muziek op de bank in slaap

Is het echt niet makkelijker om proberen jezelf te zijn? Als ik een gesprek in ga en bvb al ga nadenken wat die persoon kan zeggen en wat ik allemaal terug moet zeggen loop ik vast. Dus als ik die knop uitzet met wat er allemaal kan gebeuren dan gaat iets stukken spontaner en beter.

quote:

Op maandag 7 april 2014 13:39 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik bedenk me net iets Kuo: Hoe slaap je als je -niet- bij je ouders slaapt??
Slaap je dan anders/beter(/slechter)??

Als ik niet in mijn eigen bed slaap, slaap ik sowieso slecht. Als ik alleen thuis ben weet ik eigenlijk niet. Nooit op gelet.

quote:

Op maandag 7 april 2014 10:59 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Ja weekend. De dagen daartussen zijn zo vervelend.

quote:

Op maandag 7 april 2014 11:00 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Jip, tussen vrijdag en zondag, k'vind het maar niks. Piekeren. Stom.

Schrale troost, zodra dat piekeren minder wordt, worden de weekenden langzaamaan ook leuker.

quote:

Op maandag 7 april 2014 12:54 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ik ben blij dat het weekend voorbij is. Op naar de afleiding.

[..]

Ik herkende het verhaal meteen, heb 'An American Crime' gezien. Heftig ja, maar kom op, is dit dan het eerste waar je aan denkt? Die vrouw was veel meer dan alleen depressief.
Zoals ik nu ben zou ik er niet voor kiezen om een kind te willen. Maar ik kan het begrijpen dat anderen dat wel doen. Ik pas al 2 jaar op een meisje, wat me veel plezier en voldoening geeft. Het is zo fijn om liefde te geven en dat terug te krijgen.

[..]

Nou, ik ben altijd een moeilijke slaper geweest en kan me daar ook bij neerleggen. Vorig jaar was er bijvoorbeeld een periode dat ik dat ook deed.
Maar mijn stemming wordt er slechter door (denk ik), en ik voel me overdag heel moe wat vervelend is aangezien ik nu twee volle dagen therapie heb in de week en daarnaast een studie doe.

[..]

Ja klopt, en dat is nu, in deze periode met nieuwe dingen en veel afspraken, niet zo handig.
Ik heb vandaag een afspraak met de psych en dan ga ik het er wel over hebben. Hoewel ik dat heel moeilijk vind want ik wil niet zo aanstellerig overkomen dat ik meteen om medicatie vraag.

[quote] [b]Op

Ja het heeft zijn voordelen en nadelen. Ik pieker nu wel een stuk minder, dus kan ik wat meer 'echt' uitrusten in het weekend. Anderzijds is de afleiding en het ritme ook wel ergens weer lekker.

Net op Facebook gezien dat mijn ex een nieuwe vriend heeft. This day just keeps getting better..

quote:

Op maandag 7 april 2014 13:42 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

[..]

Schrale troost, zodra dat piekeren minder wordt, worden de weekenden langzaamaan ook leuker.

[..]

[quote][ afbeelding ] Op

Ja het heeft zijn voordelen en nadelen. Ik pieker nu wel een stuk minder, dus kan ik wat meer 'echt' uitrusten in het weekend. Anderzijds is de afleiding en het ritme ook wel ergens weer lekker.

Net op Facebook gezien dat mijn ex een nieuwe vriend heeft. This day just keeps getting better..

quote:

Op maandag 7 april 2014 13:54 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Misschien is dit iets waar je op zou kunnen letten, wie weet heeft het ergens mee te maken, maar het was ook maar een ingeving van mij

Ga ik doen. Lijkt me wel interessant als er een verschil is

quote:

Op maandag 7 april 2014 13:39 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik bedenk me net iets Kuo: Hoe slaap je als je -niet- bij je ouders slaapt??
Slaap je dan anders/beter(/slechter)??

Hoe slaap jij als je niet in je eigen bed slaapt? Ik heb al jaren geen "eigen bed" meer, en voor werk zelfs meerdere periodes in een hotel geslapen.

Mijn ex was er ook zo'n 1. Kon niet bij iemand anders slapen en als ze dat wel deed werd ze om 5 uur wakker en ging ze als nog naar huis.

quote:

Op maandag 7 april 2014 13:53 schreef kuolema het volgende:

[..]

Het moest eens gebeuren he..

quote:

Op maandag 7 april 2014 13:55 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Hoe lang was het al uit tussen jullie 2 dan?

Inmiddels al bijna een jaar. Ik ben al wel over haar heen (en dan ben ik al een poos), alleen is het wel raar om haar met een andere vent te zien. Toch 1,5 jaar heel close geweest en het was mijn eerste echte vaste relatie. Nouja, elke dag vrolijk zijn is ook geen optie..

quote:

Op maandag 7 april 2014 14:05 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Hoe slaap jij als je niet in je eigen bed slaapt? Ik heb al jaren geen "eigen bed" meer, en voor werk zelfs meerdere periodes in een hotel geslapen.

Mijn ex was er ook zo'n 1. Kon niet bij iemand anders slapen en als ze dat wel deed werd ze om 5 uur wakker en ging ze als nog naar huis.

Heb je geen eigen plekje?

quote:

Op maandag 7 april 2014 14:12 schreef magnetronkoffie het volgende:
Maar s_e, ik was eigenlijk meer benieuwd op je reactie op het antwoord van de vraag die je mij gesteld hebt

[..]

Snap ik . Ik snap het wel, jouw reactie. En die knop. Ik ben eigenlijk gewoon een ontzettende sukkel wanneer het aankomt op "voorbereiden" van gesprekken, of wanneer je een date zou hebben of wat dan ook. Dan ga ik alles over na denken en ben ik na een gesprek ontzettend moe. Als je een sociaal iets wil plannen en op die manier wil uitvoeren (dit wil ik gezegd hebben.. Dit moet ik dragen.. Ik wil dat men me zo of zo ziet) etc. Daarom is online daten bijv. niks voor mij. Ik weet gewoon als ik dat zou doen zou ik keihard op mijn plaat gaan, ik zou afgaan, en tig blauwtjes lopen. Het moet zo spontaan mogelijk gebeuren.

Mijn laatste interviews bereid ik eigenlijk ook niet meer echt voor. Laatste keer dat ik was aangenomen was een "technisch interview" waar we het met name hadden over ski vakanties een geheel uur en na de babbel hoorde ik "welkom collega".