Welk album heb je geluisterd? #2

quote:

In de categorie bijzondere bio's hebben we er weer één bij. David Thomas Broughton nam zijn album, met de fraaie titel The Complete Guide To Insufficiency, namelijk op in een kerk in Leeds. Alles in één keer op de band gezet. Een mooie omgeving voor een artiest als Broughton, blijkt bij het beluisteren van zijn plaat. Want hij heeft wel iets bezwerends in zich en zijn stem doet het lekker in de akoestiek van een kerkgebouw.

Denk niet dat de gemeente een dienst heeft moeten missen door Broughtons drang om in hun kerk op te nemen, want met net veertig minuten hebben ze niet lang hoeven wachten. Nu is veertig minuten een lengte die vaker voorkomt bij platen, maar een blik op de tracklist leert dat we hier toch met iets bijzonders te maken hebben. Het album telt namelijk slechts vijf nummers. Het is dan ook niet verrassend dat dit vijf lange stukken zijn, allen een beetje opgebouwd rond hetzelfde idee. Broughton speelt op zijn gitaar, meestal een fijne folkmelodie, en langzaam komen er wat vervreemdende effecten bij. Die variëren per nummer, maar wat als een huis blijft staan is de basis van de compositie.

We hebben hier dan ook weer te maken met iemand uit de free folkscene, zo veel mag duidelijk zijn. Niet eens een man die al te rare dingen doet, want elk nummer op The Complete Guide To Insufficiency blijft goed te beluisteren. Het experiment neemt dus nergens de overhand, mede omdat het gegeven op zich al uniek genoeg is. De muziek kent ook een prima spanningsopbouw. Het fraaiste van de plaat is echter zonder meer de zang. Broughton heeft met zijn manier van zingen wel iets weg van Antony, die van The Johnsons. Maar dan wel een Antony die in één toonsoort blijft zingen en dus waarschijnlijk voor veel mensen beter beluisterbaar.

Goed, dan hebben we dus een album met vijf nummers van gemiddeld acht minuten, een zanger die qua stem op Antony lijkt en vooral rond de gitaar opgebouwde songs, die naar een bepaalde climax toe werken, maar evengoed weer afdalen tot de pure essentie. Dan ben je al een eind op weg, maar de teksten van deze man verdienen ook een vermelding op zich. Broughton zingt regelmatig over de duistere kanten van het leven. Over verkrachting bijvoorbeeld, in Ever Rotating Sky. Maar het vreemdst is zijn liefdesverklaring aan, waarschijnlijk, vrouwlief: "I wouldn't take her to an execution / I wouldn't take her to a live sex-show / I wouldn't shit or piss on her, would I? / 'Cause I love her so." Probeer het eens bij je eigen geliefde zou ik zeggen. Het klinkt namelijk op een bizarre manier romantisch. En juist dat bizarre maakt dat deze plaat nog net dat beetje extra krijgt. Al is een klassenummer als Unmarked Grave al een geloofsbrief op zich. En zo komen we weer uit in die kerk in Hyde Park, Leeds. Het kan zomaar zijn dat in december blijkt dat de beste plaat van 2006 daar is opgenomen. Halleluja!

quote:

Op dinsdag 25 maart 2014 22:55 schreef belsen het volgende:

[..]

Ik moet hem nog steeds opzetten, ik ben er toch een beetje huiverig voor.

quote:

Op woensdag 26 maart 2014 19:42 schreef belsen het volgende:

[..]

Vorige keer dat ik Hallo Venray live mocht aanschouwen ben ik na een paar nummers weggelopen...

quote:

Op vrijdag 28 maart 2014 22:29 schreef belsen het volgende:
[ afbeelding ]

Uit de tweedehandsbak gevist bij Plato. Dit was toch wel een heel leuk 90's bandje. Knives, Screamager, Going nowhere, Die laughing en natuurlijk de Joy Division cover Isolation. De roem is volgens mij even snel vergaan als dat ie opkwam, maar dat doet niets af aan dit album.

quote:

Op vrijdag 28 maart 2014 22:25 schreef belsen het volgende:

[..]

[ afbeelding ]

Sorry, MM, ik werd er toch niet echt vrolijk van. Een nummer als Favorite uncles kan me nog wel bekoren, maar dan is het nummer erna, Buildings, gewoon weg tenenkrommend. Zo blijft het de hele plaat. Soms een leuk nummer, maar ook vaak echt niet goed, of gewoon op niveau. Vooral de zang vliegt soms zo verschrikkelijk uit de bocht dat het niet sympathiek meer is, zoals in Drunken people. De Prince cover Controversy vind ik ook vrij overbodig en niets toevoegen. Nee, ik snap de lovende recensies niet.

quote:

Op zaterdag 29 maart 2014 20:59 schreef belsen het volgende:

[..]

Ik krijg niet het gevoel dat deze plaat gaat groeien. Ik hou van platen die net een beetje jeuken, maar hier krijg ik eerder het gevoel van gebrek aan kwaliteit.